เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 52
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-02-26 18:09:23บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 53
เหล่าบรรดาขุนนางต่างเอ่ยปากกล่าว ทว่า จักรพรรดิเหวินกลับไม่ได้เอ่ยปากกล่าวสิ่งใดออกมา“ฝ่าบาท มิสู้ให้โอกาสองค์ชายหกได้เผชิญหน้ากับคณะทูตเป่ยหวนสักครั้งล่ะพ่ะย่ะค่ะ”ในตอนนี้ เซียวว่านโฉวเอ่ยปากกล่าวอีกครั้ง พยายามเป็นครั้งสุดท้าย“องค์ชายหกเองก็ยอมรับแล้ว ยังต้องเผชิญหน้ากันอีกหรือ”สวีสือฝู่กล่าวเสียงแข็ง “ต่อให้จะให้โอกาสองค์ชายหกได้เผชิญหน้ากับคณะทูตเป่ยหวน แต่คิดหรือว่าคณะทูตเป่ยหวนจะยอมรับ?”คำพูดของสวีสือฝู่ได้รับการสนับสนุนจากเหล่าขุนนางจำนวนมาก แม้แต่หยุนเจิงเองก็เห็นด้วยต่อให้มีโอกาสนั้น ก็เป็นเพียงแค่ยืดเวลาออกไปก็เท่านั้นปานปู้ไม่มีทางยอมรับว่าเด็ดขากว่าใส่ร้ายป้ายสีเขายิ่งไปกว่านั้น มันอาจจะเป็นการเติมเชื้อเพลิงในไฟซ้ำอีกคำพูดของสวีสือฝู่ทำให้เซียวว่านโฉวพูดไม่ออกอีกครั้งเซียวว่านโฉวเป็นขุนนางฝ่ายบู๊ ฝีปากจะสู้ขุนนางฝ่ายบุ๋นได้อย่างไรกันหลังจากที่นิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ ทันใดนั้นเซียวว่านโฉวก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เสียง ตุ้บ! ดังขึ้นหนึ่งครา เขาคุกเข่าลง “ฝ่าบาท อย่างไรเสียองค์ชายหกก็เป็นโอรสของฝ่าบาท ในเมื่อต้องโทษถึงความตาย ก็ไม่อาจตายเพียงเพราะข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 54
“ไม่ลืม!”ปานปู้ส่ายหน้าพลางกล่าว “เรื่องการคาราวะมีข้อจำกัดเพียงแค่คืนก่อนเท่านั้น ส่วนวันนี้นั้น ไม่นับ!”จักรพรรดิเหวินเจ็บใจยิ่งนัก แอบสบถด่าในใจตาเฒ่านี่ฉวยโอกาส“เอาเถอะ! อย่างไรเสีย ราชครูก็เคยก้มคุกเข่าคารวะข้าแล้ว!”จักรพรรดิเหวินโบมือพลางกล่าวอย่างราบเรียบว่า “ช่วงนี้ข้าอารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่อยากพูดจามากความ ราชครูมีเรื่องอันใดก็บอกมาตามตรงเถอะ เป่ยหวนต้องการให้ต้าเฉียนสนับสนุนเสบียงเป็นจำนวนเท่าไหร่?”“สามล้านตัน!”ปานปู้เอ่ยปากกล่าว“ว่าอย่างไรนะ?”“สามล้านตันอย่างนั้นหรือ?”“เรื่องนี้ ไม่ได้เด็ดขาด!”“หากมอบเสบียงให้เป่ยหวนหมด แล้วชาวต้าเฉียนจะกินอะไร?”“นั่นน่ะสิ ต้าเฉียนเก็บภาษีเสบียงปีนึงก็ได้แค่แปดล้านตันเท่านั้น…”เหล่าบรรดาขุนนางคัดค้านทันทีหยุนเจิงเองก็แอบสบถด่าเช่นกันสามล้านตัน ไม่ใช่สามร้อยล้านเม็ดเพ้อฝันมากเกินไปแล้ว!“ไม่ใช่สิ ไม่ๆๆ!”ปานปู้ส่ายหน้าหัวเราะหึๆ ก่อนจะกล่าวว่า “ข้าราชครูได้ยินมาว่าปีนี้ต้าเฉียนเก็บเกี่ยวได้เยอะเป็นพิเศษ ภาษีเสบียงปีนี้เก็บเกี่ยวได้มากกว่าสามสิบล้านตัน ส่วนที่เป่ยหวนร้องขอยังไม่ถึงหนึ่งในสิบส่วนเลย!”ทันทีที่ปาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 55
ทันทีที่สิ้นเสียงของปานปู้ หนังตาของหยุนเจิงกระตุกขึ้นทันทีบัดซบ!คิดจะเอาเสบียงวางหมากอย่างนั้นหรือ?เจ้าสุนัขปานปู้ผู้นี้คงไม่ใช่ทะลุมิติมาด้วยกระมังหรือจะมีคนเหมือนข้า ที่ทะลุมิติไปที่เป่ยหวนในขณะเดียวกันนั้น เหล่าขุนนางของต้าเฉียนเองก็อดแอบคำนวณในใจคร่าวๆ ไม่ได้นี่มัน…ดูแล้วก็ไม่ได้มากมายนัก!ก็แค่เดือนเดียวไม่ใช่หรอกหรือหากใช้วิธีนี้ ก็เท่ากับมอบเสบียงให้พวกนั้นรอดตายไปเพียงแค่ไม่กี่แสนตันดีกว่าให้สามล้านตัน!จักรพรรดิเหวินเองก็เองคำนวณอยู่ในใจเช่นกันเพียงแต่ว่า ราชวงศ์ต้าเฉียนไม่ได้มีคนที่คิดคำนวณเก่งมากนักจักรพรรดิเหวินคิดคำนวณอยู่นานโขก็รู้สึกว่าการให้เสบียงด้วยวิธีนี้ก็ไม่ได้มากมายนัก นับว่าเป็นข้อตกลงที่ดีเพียงแต่ว่า เขากังวลว่าจะตกหลุมพลางปานปู้ผู้นี้อีกแต่เขาคิดคำนวณครั้งแล้วครั้งเล่าก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่กับดักมอบเสบียงวิธีนี้ ดูเหมือนมันไม่ได้มากมายอันใดเลยจริงๆอีกอย่างให้วันละนิดหน่อย ต้าเฉียนคลายความกดดันไปได้มาก!อืม ดูเหมือนว่าข้อเสนอนี้จะไม่เลวเลย!“เสด็จพ่อ วิธีนี้ก็ไม่เลวนะพ่ะย่ะค่ะ”หยุนลี่แสดงความคิดเห็นกล่าวต่ออีกว่า “ลูกค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 56
“เก้าพันตัว นี่คือขีดสุดของแคว้นต้าเฉียนเราแล้ว!”“เจ็ดพันตัว มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว!”“ไม่ได้ พวกเรายอมถอยให้สักก้าว แปดพันตัว!”“นี่...”ตอนที่ต่อรองกันถึงจำนวนแปดพันตัว ปานปู้รู้สึกลังเลขึ้นมา คล้ายจะเริ่มหวั่นไหวจักรพรรดิเหวินเห็นดังนั้นจึงฉวยโอกาสตีตอนเหล็กกำลังร้อน “เช่นนั้นก็ม้าศึกแปดพันตัว! หากราชครูตกลง พวกเราลงนามข้อตกลงตอนนี้ได้เลย!”“นี่...”ราชครูยังคงลังเลเห็นท่าทางของปานปู้ หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะแอบก่นด่าตาเฒ่าคนนี้ เจ้าเล่ห์ใช้ได้เลย!รู้ว่าแคว้นต้าเฉียนขาดแคลนม้าศึก จึงใจเบี่ยงประเด็นความขัดแย้งไปไว้ที่จำนวนม้าศึกขุนนางบุ๋นบู้เต็มราชสำนัก กลับไม่มีสังเกตสักคนว่าแท้จริงส่งเสบียงไปมากน้อยเพียงใด?ตาแก่นี่ คำนวณไว้ดิบดีทีเดียวล่อขุนนางบุ๋นบู้ทั้งราชสำนักลงหลุมพรางของเขาทีละก้าว ทีละก้าว“เสด็จพ่อ ช้าก่อน!”ในที่สุดหยุนเจิงก็ลุกขึ้นมา เขาคิดจะสั่งสอนปานปู้สักหน่อยนี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้แสดงความบริสุทธิ์แล้วไม่ใช่หรือ?“เจ้าหก ไม่ใช่เรื่องของเจ้า ถอยไป!”หยุนลี่ตำหนิรุนแรง “อย่าลืมเรื่องของเจ้า!”เจ้าสี่หยุนถิงจ้องหยุนเจิงตาเขม็ง “เรื่องนี้เจ้าไม่มีสิท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 57
เมื่อได้ยินสิ่งที่หยุนเจิงกล่าว หยุนลี่หน้าเขียวปัด“เจ้าหก!”หยุนลี่กระโดดออกมาตำหนิด้วยความโมโหเพราะเรื่องผิดศีลธรรม “เจ้ามันใจจืดใจดำ แม้แต่ความตายยังคิดจะลากข้าไปด้วย! เสด็จพ่อ อย่าปล่อยให้เจ้าหกพูดจาเหลวไหวเด็ดขาด!”หยุนถิงหัวเราะ “พี่สาม ท่านก็ยอมสละชีพหน่อย! ถ้าเจ้าหกชนะเดิมพันอีกล่ะ!”“นั่นสิ!”องค์ชายรองพยักหน้าตาม “พวกเราล้วนเป็นองค์ชาย เจ้าหกกล้าเอาหัวเป็นเดิมพัน เหตุใดเจ้าไม่กล้าเล่า?”“ใช่ๆ!” องค์ชายห้าคล้อยตามด้วยเช่นกันพวกเขาเฝ้าภาวนาให้หยุนลี่ตายนาทีนี้ จู่ๆ พวกเขาก็คิดว่ามองหยุนเจิงแล้วสบายตาขึ้นเป็นกองอืม...ช่วงนี้ยิ่งมองเจ้าหกยิ่งสบายตานัก!หยุนลี่โกรธเดือดดาล กัดฟันกรอดตวาดลั่น “อย่างนั้นเหตุใดพวกเจ้าไม่เอาหัวตัวเองมาเดิมพันล่ะ?”“เพราะเจ้าหกไม่ได้พูดอย่างไรเล่า!”หยุนถิงหัวเราะออกมาอย่างสมเหตุสมผล“ข้า...”หยุนลี่ติดขัดเล็กน้อย เขาทำได้เพียงอ้อนวอนกับจักรพรรดิเหวินอีกครั้ง “เสด็จพ่อ เจ้าหกมีเจตนาทำร้ายหมายเอาชีวิตลูก อย่าปล่อยให้เขาเหลวไหลนะพ่ะย่ะค่ะ!”“หุบปากให้หมด! กลัวคณะทูตเป่ยหวนดูเรื่องตลกไม่มากพอหรืออย่างไร?”จักรพรรดิเหวินจ้องบรรดาลูกชา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 58
จักรพรรดิเหวินตำหนิทุกคน “ราชครูเป่ยหวนยังไม่ได้บอกเลยว่าผิด พวกเจ้าร้องไห้อยู่ตรงนี้กันเพื่อสิ่งใด?”แม้จักรพรรดิเหวินคิดว่าจำนวนพันล้านตันออกจะเกินไปหน่อย แต่เขาไม่เชื่อว่าหยุนเจิงยอมตายเพื่อสมรู้ร่วมคิดกับเป่ยหวนช่วงชิงเสบียงของต้าเฉียนหยุนเจิงจ้องปานปู้ จากนั้นก็ยิ้มถาม “ราชครู ข้าพูดถูกหรือไม่?”“ผิดแล้ว!”ปานปู้สายหน้า “หนึ่งพันล้านกว่าตัน องค์ชายคำนวณอย่างไร? ต่อให้ความกระหายเป่ยหวนเรามากแค่ไหน แต่ก็ไม่มีทางเอาเสบียงมากมายขนาดนั้นหรอก?”แค่ปานปู้กล่าวออกมา เหล่าขุนนางก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเกือบพาหยุนเจิงไปฉีกร่างเป็นชิ้นๆ แล้วแม้แต่สายพระเนตรของจักรพรรดิเหวินที่มองไปยังหยุนเจิงยังเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมา“อย่างนั้นหรือ?”หยุนเจิงไม่เห็นด้วย มองปานปู้ด้วยสายตาเยาะเย้ย “ตอนนี้ราชครูไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร ข้าสามารถแสดงการคำนวณให้ราชครูดูสักหน่อย ไม่ใช่เรื่องยาก!”“อย่างนั้นองค์ชายหกคำนวณให้ดูหน่อยเถอะ!”ปานปู้เค้นเสียงเย็นเขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าหยุนเจิงสามารถคำนวณตัวเลขที่ถูกต้องออกมาได้ภายในระยะเวลาสั้นๆต่อให้หยุนเจิงกล่าวถูกต้อง คนของต้าเฉียนก็ไม่มีทางเชื่อ!นอกจากเขาจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 59
ปานปู้พยายามประคับประคองใบหน้าของเขาให้ถึงที่สุดด้วยความเร็วในการคำนวณของหยุนเจิง ไม่นานก็ใกล้คำนวณผลลัพธ์ออกมาได้แล้วถึงตอนนั้นค่อยยอมรับ ก็เป็นการยืนยันเรื่องการปลิ้นปล้อนของเขาแล้วยอมรับตอนนี้ อย่างน้อยก็ยังรักษาหน้าเอาไว้ได้บ้างเมื่อได้ฟังคำพูดของปานปู้ ทุกคนตกตะลึงรอจนได้สติกลับมา ทั้งท้องพระโรงตกอยู่ในความแตกตื่นเหมือนนกแตกรัง“อะไรนะ?”“เยอะขนาดนั้นเชียวหรือ?”“จะเป็นไปได้อย่างไร!”“นี่ นี่”แม้ปานปู้จะยอมรับแล้ว แต่คนมากมายของต้าเฉียนยังไม่เชื่อพวกเขาล้วนไม่มีใครคาดคิด ให้เสบียงเพียงเล็กน้อย วันสุดท้ายกลับกลายเป็นจำนวนหนึ่งพันล้านตันอย่างน่าตกใจ!เสบียงหนึ่งพันล้านตัน ต้องให้ชาวต้าเฉียนงดกินงดดื่มเป็นเวลาหนึ่งปีถึงจะเพียงพอ!อีกทั้ง นี่เป็นเพียงจำนวนของวันสุดท้ายเพียงวันเดียวเท่านั้น!นี่มันหลุมพรางชัดๆ!มันคือหลุมพรางใหญ่ยักษ์!หากลงนามในข้อตกลงจริง ต้าเฉียนคงจบสิ้นแล้ว!“ราชครูฝีมือดีจริงๆ! นับถือๆ!”จักรพรรดิเหวินทอดพระเนตรปานปู้ด้วยสายตาเย็นเฉียบ ไฟโทสะลุกโชนกลางพระทัยตอนนี้เขาจะไม่เข้าใจแผนการของปานปู้ได้อย่างไรปานปู้ดึงความสนใจของทุกคนไปไว้ที่จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 60
หลุมพรางที่เขาเค้นสมองทำขึ้นมาเพื่อชาวต้าเฉียนกลับถูกหยุนเจิงมองทะลุปรุโปร่งอย่างอย่างดาย ตอนนี้เขาต้องกลับไปไตร่ตรองให้ดีสักหน่อยเฮ้อ!หลุมพรางชั้นดีเลยนะ!นึกไม่ถึงว่าจะถูกองค์ชายสวะผู้นี้ทำลายเสียแล้ว!ต้าเฉียนมีบันทึกโบราณที่มหัศจรรย์เช่นนี้จริงหรือ?“อย่างนั้นก็พอดีเลย!”จักรพรรดิเหวินพยักพระพักตร์เล็กน้อย “ทหาร ส่งตัวแทนทูตเป่ยหวนกลับไปพักผ่อน!”“รอเดี๋ยว!”ทันใดนั้นปานปู้ก็โพล่งออกมา“ราชครูยังมีเรื่องอันใด?”จักรพรรดิเหวินถามอย่างไม่พอพระทัยปานปู้ยังคงยิ้มเจื่อน “ข้ามีของบางอย่าง เดิมตั้งใจจะออกจากเมืองต้าเฉียนแล้วค่อยมอบให้พวกท่าน แต่ตอนนี้คงไม่ต้องรอให้ถึงเวลานั้นแล้ว...”ขณะที่กล่าว ปานปู้หยิบจดหมายที่เขาได้รับเมื่อคืนก่อนออกมาจากหน้าอกสถาการณ์จนตรอกที่ทำไว้เพื่อหยุนเจิงถูกทำลายแล้วจดหมายที่อยู่ในมือเขาก็ไร้ประโยชน์แล้วแทนที่จะเก็บเอาไว้ มิสู้มอบให้จักรพรรดิเหวิน ทำให้พวกเขาเกิดความขัดแย้งภายใน!ยิ่งต้าเฉียนขัดแย้งกันภายในมากเท่าใด ยิ่งเป็นประโยชน์กับเป่ยหวน!เมื่อเห็นจดหมายในมือปานปู้ รูม่านตาของหยุนลี่พลันหดลงสวีสือฝู่รู้สึกเกร็งขึ้นมาในใจ แต่ไม่นาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-26
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1314
อย่าว่าแต่เจียเหยาเลย แม้แต่พวกเขาเองก็ยังรู้สึกว่าหยุนเจิงทำเกินไปการที่สามารถเอาชนะกุ่ยฟางได้ในครั้งนี้ เป่ยหวนมีส่วนสำคัญอย่างมากหากไม่มีเป่ยหวนช่วยดึงความสนใจ ในระหว่างที่พวกเขากำลังรบกับโฉวฉือและแคว้นต้าเย่ว์ กุ่ยฟางอาจโจมตีอวี่ซื่อจงจนแตกพ่าย หรืออาจลอบตีค่ายใหญ่ที่แย้นฮุ่ยซานจนตัดเส้นทางล่าถอยของพวกเขาโดยสิ้นเชิงในสถานการณ์เช่นนี้ ที่หยุนเจิงยังทำตัวเข้มงวดกับเป่ยหวน ถือว่าไร้น้ำใจอย่างมากที่เจียเหยาไม่ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที ก็ถือว่านางควบคุมตัวเองได้ดีแล้ว“เจ้าจะทำท่าขู่ใส่ข้าอีกแล้วใช่ไหม?”หยุนเจิงหรี่ตาลงเล็กน้อย มองเจียเหยาด้วยแววตาเตือน“ข้าจะกล้าได้อย่างไร!”เจียเหยาตอบด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ท่านจิ้งเป่ยอ๋องไร้พ่าย หากข้ากล้าขู่ใส่ท่าน เป่ยหวนของข้าคงเต็มไปด้วยศพในไม่ช้า ข้ามีสิทธิ์ไปขู่ใส่ท่านหรือ?”“รู้อย่างนี้ก็ดีแล้ว!”หยุนเจิงกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เจ้าชอบฟังข้าแค่ครึ่งๆ กลางๆ แล้วก็มาทำเสียงประชดประชันใส่ข้า เจ้าเป็นโรคหลงผิดว่าตัวเองถูกทำร้ายหรืออย่างไร?”เจียเหยาพยายามกลั้นความโกรธ พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ท่านจิ้งเป่ยอ๋องมีสิ่งใดจะพูดอีก
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1313
เจียเหยาและอวี่ซื่อจงรวมกันสามารถจับเชลยศึกได้ทั้งหมด 13,000 นายพวกเขายังสังหารทหารข้าศึกที่ดื้อดึงต่อสู้อีกประมาณ 3,000 นายเดิมทีพวกเขาต้องการจับเชลยเพิ่มอีก แต่เสบียงแห้งที่พวกเขานำมามีจำกัด จึงต้องแบ่งปันให้เชลยเพื่ออย่างน้อยพวกเขาจะมีแรงเดินทางดังนั้น แม้จะยังมีเชลยให้จับได้อีกมาก แต่พวกเขาก็ไม่ได้ไล่ตามต่อเชลยที่พวกเขาจับได้เกือบทั้งหมดเป็นทหารราบที่ล้าหลังส่วนทหารม้าของข้าศึกนั้นหลบหนีได้รวดเร็วเกินไป พวกเขาไม่สามารถตามทัน“อืม ไม่เลว!”หยุนเจิงยิ้มอย่างพอใจ ก่อนถามต่อ “พวกเจ้าที่โจมตีหน่วยของมู่ลี่จวี มีความสูญเสียแค่ไหน?”อวี่ซื่อจงตอบ “หน่วยของเราสูญเสียไปกว่า 3,000 นาย และยังมีทหารบาดเจ็บเล็กน้อยอีกกว่า 1,000 นายที่เราปล่อยไว้ในพื้นที่เพื่อรักษาตัว พร้อมกับดูแลผู้บาดเจ็บสาหัส”“เราสูญเสียไปกว่า 5,000 นาย”เจียเหยารายงานต่อทันที “ในศึกครั้งก่อนเรามีผู้บาดเจ็บสาหัสหลายร้อยนายที่ไม่สามารถรอดชีวิตได้ ในศึกครั้งนี้คาดว่าจะมีทหารบาดเจ็บสาหัสที่รอดไม่ถึงครึ่ง และยังมี…”“พอแล้ว พอแล้ว! ไม่ต้องพูดละเอียดขนาดนั้น”หยุนเจิงขัดคำพูดของเจียเหยา แล้วถามต่อ “ในศึกครั้งนี้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1312
จู่หลู่โค้งคำนับขอบคุณหยุนเจิงก่อน แล้วพูดอย่างลำบากใจว่า “กระหม่อมเข้าใจถึงความเมตตาของท่านอ๋อง แต่เสบียงอาหารสำหรับกองทัพสองหมื่นนายนี้ มันช่าง…”“ข้าได้เสบียงมาจากศึกครั้งนี้ จะจัดสรรให้พวกเจ้า”หยุนเจิงขัดคำพูดของจู่หลู่ ด้วยท่าทางที่ทรงอำนาจโดยไม่ต้องแสดงความโกรธ “เมื่อเจ้าจัดเตรียมกองทัพเสร็จแล้ว เจ้าจะยังขาดเสบียงอีกหรือ? หากเจ้าออกทัพช่วยรัฐมนตรี รัฐมนตรีได้เสบียงมา จะไม่มีส่วนของเจ้าได้อย่างไร?”ในตอนนี้ ทัวต๋าได้สิ้นชีวิตไปแล้วยังไม่ทราบว่าใครจะได้เป็นราชาองค์ใหม่ของกุ่ยฟางแต่ไม่ว่าใครจะขึ้นเป็นราชาองค์ใหม่ของกุ่ยฟางก็ไม่มีพลังที่จะสู้รบต่อได้อีกแล้วหากราชาองค์ใหม่ของกุ่ยฟางฉลาด ก็ควรมาหาเขาเพื่อเจรจาสงบศึกหากกุ่ยฟางต้องการสงบศึก ก็ต้องยอมสละบางอย่างออกมาหากกุ่ยฟางไม่สงบศึก ก็ให้ทัวฮวนยกทัพไปโจมตีเองหากมีกองทัพเป่ยหมัวถัวของจู่หลู่ช่วยสนับสนุน การปราบปรามกุ่ยฟางที่ใกล้ตายก็เป็นเรื่องง่ายถึงตอนนั้น พวกเขาก็จะสามารถใช้เสบียงที่ปล้นจากกุ่ยฟางมาเลี้ยงกองทัพของตัวเองได้เมื่อจู่หลู่รู้ว่าหยุนเจิงได้เตรียมการทุกอย่างไว้ให้เรียบร้อย เขาก็กล่าวขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า ค
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1311
สองวันต่อมา จู่หลู่ที่ได้รับคำสั่งก็รีบควบม้าพร้อมกับองครักษ์ไม่กี่คนมาพบหยุนเจิงก่อนที่จู่หลู่จะมาถึง ทัวฮวนได้นำเชลยกุ่ยฟางจัดพิธีศพให้กับทัวต๋าน่าเสียดายที่สภาพอากาศในตอนนี้ไม่เอื้อให้สามารถนำร่างของทัวต๋ากลับไปฝังกุ่ยฟางได้สุดท้าย ทัวฮวนเป็นผู้นำในการสร้างโลงศพให้ทัวต๋าด้วยตัวเอง และฝังร่างเขาในพื้นที่นั้นการกระทำของทัวฮวนกลับช่วยให้หยุนเจิงได้รับความจงรักภักดีจากเชลยกุ่ยฟางกลุ่มใหญ่ซึ่งนี่เป็นผลลัพธ์ที่หยุนเจิงยินดีที่จะเห็นเมื่อจู่หลู่มาถึง หยุนเจิงก็พาทัวฮวนและเหมิงตัวจัดงานเลี้ยงในกระโจมใหญ่ชั่วคราวเพื่อต้อนรับเขาหลังจากแนะนำทัวฮวนและเหมิงตัวให้จู่หลู่รู้จัก หยุนเจิงก็เข้าสู่หัวข้อสำคัญทันที“กองทัพใหญ่ของกุ่ยฟางถูกเราทำลายทั้งหมดแล้ว! ข้าจำคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าได้ ข้าจะมอบดินแดนเฉวียนหรงให้อยู่ในปกครองของเจ้า…”“ขอบพระทัยฝ่าบาท!”หยุนเจิงยังพูดไม่ทันจบ จู่หลู่ก็ลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้นและกล่าวขอบคุณ“ฟังข้าพูดให้จบก่อน!”หยุนเจิงยกมือหยุดจู่หลู่ ก่อนจะพูดต่อ “ทหารแห่งเป่ยหมัวถัวมีความกล้าหาญเพียงพอ แต่ไม่เข้าใจการรบ ข้าจะส่งรองผู้ช่วยสองคนไปช่วยเจ้าเตรี
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1310
เมื่อเห็นทั้งสองคน ทหารยามที่อยู่หน้ากระโจมรีบคำนับ“ไม่ต้องมากพิธี!”หยุนเจิงโบกมือ แล้วพาเมี่ยวอินเข้าไปในกระโจมแม้ว่าทัวต๋าจะฟื้นสติได้สองสามวันแล้ว แต่สีหน้าของเขายังคงดูแย่มาก แทบไม่มีเลือดฝาด ดูเหมือนคนที่ใกล้สิ้นใจเต็มทีเมื่อเห็นทั้งสองคนเดินเข้ามา ทัวต๋าถามอย่างแผ่วเบา “หยุน... หยุนเจิง?”นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันแต่ทัวต๋าก็สามารถตัดสินได้ทันทีว่าผู้ที่อยู่ตรงหน้านี้คือจิ้งเป่ยอ๋อง หยุนเจิง“ใช่แล้ว!”หยุนเจิงพยักหน้า พร้อมจ้องทัวต๋าด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าคงได้ยินข่าวว่ากองทัพของเจ้าพ่ายแพ้ทั้งสายแล้วใช่หรือไม่? หากยังไม่ทราบ ข้าก็ยินดีบอกให้เจ้าฟัง”ทัวต๋ารู้ข่าวการพ่ายแพ้ของกองทัพแนวหน้าแล้วจริงๆอีกทั้ง ยังรู้ด้วยว่าพวกเขาพ่ายแพ้อย่างไรแม้ว่าเขาจะไม่เคยออกจากกระโจม แต่ก็ได้ยินทหารยามที่อยู่นอกกระโจมพูดถึงเรื่องนี้ไม่น้อย“เจ้าต้องการ…ให้ข้ายอมจำนนหรือ?”ทัวต๋าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา หายใจรัว พร้อมกับคาดเดาจุดประสงค์ของหยุนเจิงได้“ใช่แล้ว!”หยุนเจิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าจะไม่พูดอ้อมค้อมกับเจ้า ตราบใดที่เจ้ายอมรับเงื่อนไขของข้า ข้าก็จะให้โอกาสเจ้าแ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1309
เช้าวันรุ่งขึ้น หยุนเจิงก็ได้รับข่าวว่าหวังชี่ฟื้นแล้ว“ดียิ่งนัก!”หยุนเจิงตะโกนด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบเรียกเมี่ยวอินว่า “เร็ว ไปดูหวังชี่กัน!”พูดจบ หยุนเจิงก็คว้ามือเมี่ยวอินแล้ววิ่งไปยังกระโจมที่หวังชี่อยู่โดยไม่รอคำตอบเมื่อพวกเขามาถึงกระโจม ด้านในก็เต็มไปด้วยผู้คนทั้งหมดเป็นทหารใต้บัญชาของหวังชี่“พอแล้ว พอแล้ว! ออกไปกันก่อนเถอะ ข้างในคนแน่นขนาดนี้ เหลวไหลเกินไปแล้ว?”หยุนเจิงไล่ทหารที่ล้อมอยู่ในกระโจมให้ออกไปทั้งหมด แล้วให้เมี่ยวอินจับชีพจรของหวังชี่เพื่อตรวจดูว่าอาการบาดเจ็บของเขาเริ่มคงที่แล้วหรือยังหวังชี่รู้สึกซาบซึ้งใจจนพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา “ขอบ…ขอบคุณฮูหยินเมี่ยว…”“พอแล้ว อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้!”เมี่ยวอินขัดหวังชี่ก่อนจะตั้งใจจับชีพจรของเขาต่อหยุนเจิงพยักหน้าให้หวังชี่เล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไรหลังจากนั้นไม่นาน เมี่ยวอินก็ปล่อยข้อมือของหวังชี่ พร้อมกับถอนหายใจโล่งอกก่อนจะพูดว่า “ชีวิตเจ้าถือว่ารอดมาได้แล้ว! แต่คราวนี้เจ้าบาดเจ็บหนักมาก คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะฟื้นตัว”หวังชี่ยิ้มบางๆ ก่อนจะกล่าวขอบคุณเมี่ยวอินอีกครั้ง “ขอบ…ขอบคุณฮูหยินเมี่ยวอิน…ที่ช่ว
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1308
หวังชี่ยังคงอยู่ในอาการหมดสติ และมีไข้สูงที่ไม่ลดลงเขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าไข้ของหวังชี่เกิดจากร่างกายที่อ่อนแอเกินไป หรือเพราะบาดแผลติดเชื้อเมี่ยวอินเตรียมยาต้มให้คนคอยป้อนหวังชี่ แต่จนถึงตอนนี้ ไข้ของหวังชี่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลดลงขณะที่หยุนเจิงเดินเข้ามาในกระโจม เมี่ยวอินก็กำลังตรวจอาการของหวังชี่อยู่“เป็นอย่างไรบ้าง?”หยุนเจิงถามด้วยความกังวล“ก็เหมือนเดิม ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเขาแล้ว!”เมี่ยวอินลุกขึ้นด้วยความอ่อนใจ “หากไข้ของเขาลดลงได้ ก็น่าจะรอดชีวิตได้”สิ่งที่ทำได้ นางได้ทำไปหมดแล้วตอนนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจตจำนงในการมีชีวิตรอดของหวังชี่“เข้าใจแล้ว!”หยุนเจิงถอนหายใจเบาๆ “ไปเถิด ไปเดินเล่นข้างนอกกับข้าหน่อย”เมี่ยวอินพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนถามว่า “ท่านไปดูทัวต๋ามาหรือยัง?”ทัวต๋าฟื้นสติแล้วแต่ร่างกายยังคงอ่อนแอมาก“ยังไม่ได้ไปเลย!”หยุนเจิงส่ายหน้าแล้วยิ้ม “ให้เขาฟื้นตัวก่อนเถิด ถ้าข้าไปคุยกับเขาแล้วเขาโมโหตายไป ข้าก็เสียเวลาพูดเปล่าๆ!”เมี่ยวอินชะงักเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มบางๆ “นั่นสิ! ขนาดคนที่แข็งแรงยังแทบทนไม่ไหวกับเงื่อนไขของท่าน แล้วคนที่ใกล้ตายแบบเขายิ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1307
ขณะที่หยุนเจิงได้รับข้อความตอบกลับจากเจียเหยา เขากำลังตรวจสอบรายงานการรบที่ตู๋กูเช่อส่งมาข้อความตอบกลับของเจียเหยานั้นเรียบง่ายมากมีเพียงสองคำรับทราบ!และไม่ได้เขียนเป็นรหัสลับเพียงสองคำนี้ ก็ไม่มีความจำเป็นต้องใช้รหัสลับหยุนเจิงวางข้อความของเจียเหยาทิ้งไว้ข้างๆ และตรวจสอบรายงานการรบของตู๋กูเช่อต่อองค์ชายรองแห่งโฉวฉือ หยวนเว่ย นำกองกำลังป้องกันด่านเทียนฉงทิ้งป้อมหลบหนีในปัจจุบัน จั่วเริ่นได้นำทัพเข้าไปประจำการที่ด่านเทียนฉงแล้วแต่ผลลัพธ์จากการไล่ล่าโหลวอี้ของตู๋กูเช่อและพวกกลับไม่ดีนักแม้ว่านักรบภูตสิบแปดจะสามารถสร้างความขัดแย้งระหว่างกองทัพโฉวฉือและแคว้นต้าเย่ว์ได้สำเร็จ แต่กลับไม่ได้ทำให้เกิดความโกลาหลในวงกว้าง ทำให้ศัตรูสูญเสียกำลังเพียงสามพันกว่านายเท่านั้นขณะที่ตู๋กูเช่อนำทัพไล่ตาม โหลวอี้ได้นำกองกำลังถอนตัวไปยังพื้นที่ใกล้ชายแดนแคว้นต้าเย่ว์แล้วตู๋กูเช่อนำทัพโจมตี ทำลายศัตรูได้สองพันนาย และจับเชลยได้มากกว่าสี่พันคนกองกำลังใหญ่ของโฉวฉือและแคว้นต้าเย่ว์ถูกโหลวอี้พากลับเข้าไปในแคว้นต้าเย่ว์ตู๋กูเช่อกังวลเรื่องเสบียง จึงหยุดการไล่ล่า และหันไปควบคุมเชลยศึกกล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1306
ขณะเดียวกัน ผู้เลี้ยงเหยี่ยวที่ได้รับข่าวสารก็ควบม้ามาอย่างรวดเร็ว“องค์หญิง! ข่าวจากฝั่งจิ้งเป่ยอ๋องมาถึงแล้ว!”ผู้เลี้ยงเหยี่ยวมาถึงเบื้องหน้าพวกเขา และส่งข้อความที่ได้รับมาอย่างรวดเร็วเจียเหยารับข้อความนั้น แล้วใช้ไฟจากไม้ขีดจุดกองหญ้าแห้งเล็กๆ เพื่อเริ่มถอดรหัสข้อความกองกำลังของเราสลายกองทัพศัตรูแล้ว ให้รีบมาจับเชลยทางตะวันตกของแม่น้ำหยางฉางข้อความของหยุนเจิงนั้นสั้นกระชับอย่างไรก็ตาม ขณะที่เจียเหยาอ่านข้อความ นางกลับนิ่งอึ้งไปเจียเหยาถูตาอย่างแรง ก่อนจะตรวจสอบข้อความอีกครั้งอย่างละเอียด กลัวว่าตนเองจะถอดรหัสผิดแต่ไม่ว่านางจะถอดรหัสอีกกี่ครั้ง เนื้อหาก็ยังเหมือนเดิมหยุนเจิงนำกองกำลังสลายทัพเจ็ดหมื่นของกุ่ยฟางได้แล้วหรือ?นี่…เป็นไปได้อย่างไร?กุ่ยฟางยังมีกองกำลังถึงเจ็ดหมื่นไม่ใช่หรือ!หยุนเจิงมีกำลังพลแค่หมื่นกว่านาย และในจำนวนนั้นมีทหารม้าเพียงห้าพันเท่านั้น!พวกเขายังไม่ทันโจมตี ยังไม่ได้สมทบกับหยุนเจิงเพื่อโจมตีศัตรู หยุนเจิงก็สลายกองทัพศัตรูได้แล้ว?นี่มันบ้าไปแล้ว!หยุนเจิงทำเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?ถึงแม้ขวัญกำลังใจของกุ่ยฟางจะตกต่ำ ก็ไม่น่าจะถูกทำลายลงได
