เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1286
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-18 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1287
"ฆ่า!"เสียงโห่ร้องสู้รบกึกก้อง ประสานกับเสียงกีบม้าที่ดังกึกก้องไปทั่วฟ้าดินกองทหารมณฑณทางเหนือที่ได้รับชัยชนะครั้งแล้วครั้งเล่า แม้ต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่มีกำลังมากกว่าหลายเท่า ก็ยังคงมีกำลังล้นหลามคนที่ไม่รู้ อาจคิดว่าพวกเขามีกำลังพลเหนือกว่าศัตรูอย่างเด็ดขาดเมื่อเห็นกองทหารมณฑณทางเหนือบุกเข้าใส่ปีกด้านข้างของตนอย่างไร้ความหวาดกลัว ชื่อเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหวในใจการกระทำของกองทหารมณฑณทางเหนือเช่นนี้ อาจเป็นเพราะบ้าคลั่ง หรือไม่ก็ต้องมีแผนการบางอย่าง!แต่ชัดเจนว่ากองทหารมณฑณทางเหนือไม่ได้บ้าคลั่ง พวกเขาเพียงมั่นใจในชัยชนะเท่านั้น!ป่าไป๋โถว!ท่ามกลางความหวาดกลัว ชื่อเหยียนก็เห็นป่าไป๋โถวที่ปีกขวาเป็นอย่างแรกกองกำลังซุ่ม!ในป่าไป๋โถวต้องมีกองกำลังซุ่มจำนวนมากแน่นอน!ศัตรูตั้งใจจะร่วมมือกับกองกำลังซุ่มในป่าไป๋โถว เพื่อโจมตีปีกขวาของพวกเขาจากสองด้าน!ราวกับยืนยันการคาดการณ์ของชื่อเหยียน ฝูงนกในป่าไป๋โถวก็พากันบินขึ้นฟ้าทันทีดวงตาของชื่อเหยียนหดลงทันทีโดยไม่ลังเลอีกต่อไปถอยทัพ!ต้องรีบถอยทันที!หากกองทัพปีกขวาถูกโจมตีจากสองด้าน จะต้องสูญเสียอย่างหนักแน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1288
นอกจากนี้ พวกเขายังได้รับข่าวว่าทัวต๋าเฆี่ยนตีทัวฮวน อัครมหาเสนาบดีของกุ่ยฟางเรื่องนี้แพร่สะพัดไปทั่วกองทัพกุ่ยฟาง จนมีคนจำนวนไม่น้อยที่รู้แต่เหตุผลที่ทัวฮวนถูกเฆี่ยนนั้นกลับมีหลายเสียงเล่าลือบางคนบอกว่าทัวฮวนถูกเฆี่ยนเพราะเสนอให้ยอมแพ้บางคนก็บอกว่าทัวฮวนถูกเฆี่ยนเพราะล่วงเกินชื่อเหยียนบางคนกล่าวว่าทัวฮวนถูกเฆี่ยนเพราะโต้เถียงกับทัวต๋า ราชาแห่งกุ่ยฟางทว่าทหารที่ถูกจับมาเหล่านี้ ล้วนเป็นเพียงทหารระดับล่างในกองทัพ ไม่มีผู้ใดรู้ความจริงในเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย"ฝ่าบาท เชลยเหล่านี้ควรจัดการอย่างไร?"หลังรายงานสถานการณ์เสร็จ ชวีจื้อก็ถามหยุนเจิงอีกครั้งเชลยเพียงร้อยกว่านาย จะให้ส่งคนไปคุมตัวกลับไปอย่างเดียวก็คงไม่สมควรการพาเชลยเหล่านี้ติดไปด้วยดูจะลำบากไม่น้อยพวกเขามีคนอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ยังต้องแบ่งกำลังไปคุมตัวเชลยศึกเหล่านี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เชลยหลบหนีและนำความจริงเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขาไปเปิดเผยออกไปไม่ว่าคิดอย่างไร ก็ดูจะเป็นการเสียเวลาหยุนเจิงยิ้ม ก่อนยกมือขึ้นป้องแสงที่หน้าผาก "วันนี้อากาศดีมาก!"ห้ะ?ชวีจื้อมองหยุนเจิงอย่างมึนงงอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1289
เป่ยหวนเจียเหยาได้รับแผนการรบที่หยุนเจิงให้คนส่งมาให้แล้วก่อนหน้านี้ หยุนเจิงไม่ได้บอกแผนการรบ เนื่องจากการส่งข้อมูลด้วยรหัสลับมีความยาวจำกัด หยุนเจิงไม่สามารถเขียนแผนการรบอย่างละเอียดส่งให้นางได้แต่เมื่อส่งคนมาส่งข่าว ก็สามารถอธิบายแผนการได้อย่างชัดเจนเจียเหยาไม่แน่ใจว่าแผนนี้ของหยุนเจิงจะสำเร็จหรือไม่ท้ายที่สุดแล้ว กุ่ยฟางก็ไม่ใช่ว่าไม่มีคนฉลาดหากแผนการของหยุนเจิงถูกเปิดโปง และหากนางเป็นทัวต๋า นางคงจะรีบสั่งการโจมตีอย่างรุนแรงใส่กองทัพที่หยุนเจิงประจำการอยู่ในทันที เพื่อบีบบังคับให้อวี่ซื่อจงและกองกำลังของเขาต้องไปสนับสนุนหยุนเจิงทางด้านนั้น และใช้โอกาสนี้ทำลายแผนการของหยุนเจิงให้พังทลายลงในคราวเดียว!ไม่แน่อาจมีโอกาสสังหารหยุนเจิงได้ด้วยสังหารหยุนเจิง?ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในสมองของเจียเหยาบอกแผนการของหยุนเจิงให้กุ่ยฟางรู้!ใช้มือของกุ่ยฟางกำจัดหยุนเจิง!ตราบใดที่หยุนเจิงไม่ได้ตายในมือของเป่ยหวน และกองทหารมณฑณทางเหนือไม่มีหลักฐานว่านางได้เปิดเผยแผนการให้เป่ยหวน บรรดาแม่ทัพของกองทหารมณฑณทางเหนือก็จะไม่สามารถว่าอะไรนางได้!เมื่อความคิดนี้ปรากฏขึ้น ก็เหมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1290
หนึ่งวันต่อมา อวี่ซื่อจงส่งคนควบม้าด่วนมาถึงค่ายใหญ่ของเจียเหยา“พรุ่งนี้เที่ยงวัน กองกำลังของเราจะเข้าสู่ตำแหน่งโจมตี สั่งให้กองของท่านปฏิบัติตามแผนที่วางไว้ นำทัพเป่ยหวนเข้าโจมตีศัตรูอย่างฉับพลัน ขณะที่แม่ทัพอวี่จะนำกองกำลังบุกออกจากด้านหลังของศัตรู...”ผู้ส่งคำสั่งกล่าวคำสั่งอย่างรวดเร็วเมื่อฟังคำพูดของผู้ส่งคำสั่ง สีหน้าของเจียเหยาและนายทหารเป่ยหวนคนอื่นๆ ก็ไม่ค่อยดีนักคำสั่ง!อวี่ซื่อจงกำลังสั่งเจียเหยา!หากนี่เป็นคำสั่งของหยุนเจิง พวกเขาคงไม่ถึงกับโกรธขนาดนี้แต่อวี่ซื่อจงเป็นตัวอะไร?อวี่ซื่อจงก็แค่แม่ทัพคนหนึ่งในใต้บัญชาของหยุนเจิงเท่านั้น!ถึงอย่างไร เจียเหยาก็เป็นถึงองค์หญิงผู้สำเร็จราชการของเป่ยหวน ยังมีตำแหน่งพระชายารองของหยุนเจิงอีกด้วยการที่อวี่ซื่อจงสั่งเจียเหยาโดยตรง ดูอย่างไรก็เหมือนเป็นการดูถูกเป่ยหวน“แม่ทัพอวี่ช่างวางท่าเสียจริง!”ปู้ตูแค่นเสียงเย็นชา ดวงตาเปล่งประกายเย็นเยียบ“ไม่ใช่ว่าแม่ทัพอวี่วางท่า แต่เป็นพวกเจ้าต่างหากที่วางท่าใหญ่!”ผู้ส่งคำสั่งไม่เกรงกลัวสายตาของปู้ตูเลยแม้แต่น้อย กลับจ้องตาปู้ตูพลางกล่าวว่า “แม่ทัพอวี่เป็นแม่ทัพใหญ่สำหรับศึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1291
กุ่ยฟางด้วยกองทหารมณฑณทางเหนือค่อยๆ รุกคืบเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ความกดดันที่ทัวต๋าและแม่ทัพกุ่ยฟางทั้งหลายต้องเผชิญก็ยิ่งทวีมากขึ้นข่าวดีเพียงอย่างเดียวคือ กองทหารมณฑณทางเหนือยังไม่ได้เปิดการโจมตีแบบสายฟ้าแลบใส่พวกเขากองทหารมณฑณทางเหนือใช้แผนการสารพัดรูปแบบ พยายามแสร้งทำเป็นเปิดช่องโหว่ผู้มีสายตาเฉียบคมต่างมองออกว่า กองทหารมณฑณทางเหนือต้องการล่อลวงให้พวกเขาโจมตีออกมาก่อน เพื่อกำจัดกองทหารม้าของพวกเขาในคราเดียวนี่เป็นไปตามวิธีการที่หยุนเจิงใช้เสมอมาทัวต๋าได้ยินมานานแล้วว่า เมื่อหยุนเจิงเข้าต่อสู้กับใคร ไม่ว่าเขาจะได้เปรียบหรือเสียเปรียบในกำลังพล เขาก็มักจะใช้กลยุทธ์ที่แยบยลเอาชนะ มากกว่าจะพึ่งพาการโจมตีที่รุนแรงอย่างเดียวสำหรับทัวต๋าแล้ว ก็นับว่าเป็นข่าวดีประการหนึ่ง!พวกเขาเองก็ต้องการเวลาเช่นกันพวกเขาไม่เพียงแต่ต้องรอรวมพลกับกองทัพอีกสายหนึ่ง แต่ยังต้องรอข่าวจากคนที่ส่งไปหาต้นน้ำอีกด้วยในที่สุด คนที่ทัวต๋าส่งไปก็กลับมาแล้วพวกเขาพบแหล่งน้ำที่ทางใต้ของทะเลทรายอูปู้ลู่ ทว่า ด้วยความเร็วในการเดินทัพของพวกเขา กว่าจะไปถึงแหล่งน้ำนั้นก็ต้องใช้เวลาราวสิบวันแต่สำหรับทัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1292
ไม่นาน แม่ทัพที่เคยขอร้องแทนทัวฮวนถูกจับกุมทั้งหมดทัวต๋าไม่เปิดโอกาสให้พวกเขาแก้ตัวแม้แต่น้อย เขาคัดเลือกคนจากทหารองครักษ์ของตนมาทำหน้าที่แทนตำแหน่งทั้งสามโดยทันทีในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้ เขาจำเป็นต้องควบคุมอำนาจในกองทัพให้มั่นคงแม้ทุกอย่างจะถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว แต่ทัวต๋ายังไม่สามารถสงบความโกรธของตนได้ทุกครั้งที่คิดถึงการทรยศของทัวฮวนและบุตร ทัวต๋าก็แทบอยากจะสับพวกมันเป็นชิ้นๆ"รายงาน! รายงาน..."ขณะที่ทัวต๋ายังคงโกรธจัด ก็มีทหารหลายคนขี่ม้าพุ่งเข้ามาด้วยสภาพย่ำแย่ไม่นาน พวกเขาก็ถูกนำตัวมายืนอยู่ต่อหน้าทัวต๋าเมื่อเห็นรูปร่างของผู้มา ทัวต๋าแทบตกจากหลังม้ามู่ลี่จวี!คนที่มาเป็นมู่ลี่จวีงั้นหรือ?ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสวมเกราะของทหารธรรมดา!แม้มู่ลี่จวีจะยังไม่ได้เอ่ยปาก ทัวต๋าก็พอเดาได้ว่ามู่ลี่จวีจะพูดอะไรมู่ลี่จวีรีบกระโดดลงจากหลังม้าด้วยความตื่นตระหนก ทิ้งตัวคุกเข่าลงกับพื้นดัง "พึ่บ!" พร้อมทั้งส่งเสียงร้องคร่ำครวญดังลั่น “กราบทูลราชา กระหม่อมขอรายงานว่า ขณะนำกองกำลังถอยทัพกลับ ถูกกองกำลังเป่ยหวนจู่โจมอย่างกะทันหัน ในระหว่างที่กองกำลังของกระหม่อมกำลังต่อสู้กับเป่ยห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1293
ทางฝ่ายกองทหารมณฑณทางเหนือผ่านไปหลายวัน ทหารราบสองพันนายที่คุมเชลยกลับมาก็เข้ามาสมทบกับกองทัพหยุนเจิงก็ได้รับข่าวที่ส่งมาจากเจียเหยาโดยใช้นกเหยี่ยวขาวเจียเหยาและอวี่ซื่อจงร่วมมือกันโจมตีฝ่ายศัตรูจนแตกพ่ายอีกครั้งอย่างไรก็ตาม เจียเหยายังไม่ได้แจ้งรายละเอียดของความสูญเสียหรือของที่ยึดได้แต่สำหรับหยุนเจิง แค่ได้รู้ว่ากองทัพอีกสายของศัตรูพ่ายแพ้ก็เพียงพอแล้ว“ฝ่าบาท มีทหารม้าศัตรูกลุ่มเล็กๆ กำลังขี่ม้ามาหาพวกเรา พวกมันชูธงขาว ดูเหมือนจะมาขอยอมจำนน!”ขณะที่หยุนเจิงกำลังปรึกษาแผนการต่อไปกับผู้ใต้บังคับบัญชา เขาก็ได้รับข่าวจากรองแม่ทัพของชวีจื้อที่ส่งคนมารายงานธงขาว?หยุนเจิงและคนอื่นๆ ยิ้มออกมาพร้อมกัน“ทหารศัตรูมีกี่คน?”หยุนเจิงถามทันที“ราวพันคน!”ทหารสื่อสารตอบทันที“ไป! ไปดูกัน!”หยุนเจิงไม่พูดอะไรมาก รีบขึ้นหลังม้าทันทีการยอมจำนนถือเป็นเรื่องดี!แม้จะมีเพียงพันคน แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี!ตราบใดที่มีคนยอมจำนน กำลังใจของศัตรูก็จะลดลงเมื่อมีคนเริ่มก่อน คนที่ตามมายอมจำนนก็จะมากขึ้นดูเหมือนข่าวความพ่ายแพ้ของกองทัพอีกสายของกุ่ยฟางจะมาถึงที่นี่แล้วไม่นาน พวกเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1294
"อืม?"หยุนเจิงรู้สึกประหลาดใจยิ่งกว่าเดิมดูจากท่าทีของเหมิงตัวแล้ว คงไม่ใช่การเสแสร้งเช่นนี้ หมายความว่าการที่ทัวฮวนและบุตรนำทัพมาขอยอมจำนน ไม่ได้เกิดจากข่าวความพ่ายแพ้ของมู่ลี่จวีใช่หรือไม่?เหอะๆ ช่างน่าสนใจจริงๆ!ข่าวความพ่ายแพ้ของมู่ลี่จวียังมาไม่ถึง แต่ทัวฮวนและบุตรกลับนำทัพมาขอยอมจำนนเสียก่อนหากข่าวความพ่ายแพ้ของมู่ลี่จวีไปถึงกองทัพของทัวต๋า และตนกดดันเพิ่มเติม กำลังใจของพวกเขาคงพังทลายแน่นอนนี่เป็นโอกาสที่ดีมาก!หยุนเจิงคิดในใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวอย่างจริงจังว่า “ข้าได้รับข่าวที่แน่ชัดแล้วว่ากองทัพสี่หมื่นนายของมู่ลี่จวีพ่ายแพ้ย่อยยับ คาดว่าอีกหนึ่งหรือสองวัน ข่าวนี้จะถึงหูทัวต๋า”เหมิงตัวคิดอยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “ข่าวนี้ อาจจะถึงหูทัวต๋าแล้วก็เป็นได้!”"หืม ว่าอย่างไรนะ?"หยุนเจิงถามด้วยความสงสัย“ท่านอ๋องอาจยังไม่ทราบ ตอนที่ข้าน้อยและบิดานำทัพหนีออกมา เดิมทีมีทหารไล่ตามหลังเรา แต่พอไปถึงครึ่งทาง พวกมันกลับเปลี่ยนทิศทางถอยกลับไป ข้าน้อยคาดว่าพวกนั้นอาจได้รับข่าวการพ่ายแพ้ของมู่ลี่จวีแล้ว…”เหมิงตัวนึกย้อนถึงสถานการณ์ในตอนนั้น ยิ่งคิดก็ยิ่งเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1322
“ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ!”หยุนเจิงขมวดคิ้วพูด “หากข้าปลดเสื้อผ้าเจ้าที่นี่ คนที่เสียหน้าก็ยังคงเป็นเจ้าเอง!”เมื่อเห็นหยุนเจิงเริ่มไม่พอใจ เจียเหยาก็หยุดเรื่องนี้ทันที“ข้ามีคำถามสุดท้ายอยากถาม”เจียเหยาพยายามดึงเรื่องกลับมาที่ประเด็นหลัก“เรื่องอะไรล่ะ?”หยุนเจิงถามด้วยน้ำเสียงสบายๆเจียเหยาจ้องมองหยุนเจิง “เหตุใดท่านถึงไม่ใช้ของที่ใช้ระเบิดเปิดเขานั่นทำลายด่านเทียนฉงของโฉวฉือไปเลย? ท่านน่าจะรู้ดีกว่าข้าว่า หากด่านนั้นถูกตีแตกเร็วกว่านี้ ท่านจะไม่ต้องสู้กันอย่างเหนื่อยยากที่แม่น้ำซัวเล่ย”เวรเอ๊ย!หญิงคนนี้ถึงขั้นสงสัยเรื่องนี้แล้วรึ?นางช่างทำให้ข้าไม่เคยได้อยู่อย่างสงบเลยจริงๆ!“ทำไมข้าต้องทำลายด่านเทียนฉงด้วยเล่า?”หยุนเจิงกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “หากข้าทำลายด่านเทียนฉงไปแล้ว เจ้าจะส่งคนมาช่วยข้าสร้างใหม่หรืออย่างไร?”“เพียงเพราะเหตุนี้เองหรือ?”เจียเหยาฟังแบบเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง“เจ้าสงสัยหรือว่าข้าไม่มีสิ่งนั้นอยู่ในมือแล้ว?”หยุนเจิงมองเจียเหยาด้วยรอยยิ้มปริศนา “รอจนชั้นน้ำแข็งของแม่น้ำไป๋สุ่ยหนาพอ ข้าก็คิดจะใช้สิ่งนั้นระเบิดเปิดเขาที่ปากทางภูเขาหลางหยา แล้วส
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1321
เจียเหยาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็นึกไม่ออกว่าหยุนเจิงมีจุดประสงค์อื่นอะไร จึงได้แต่ถามเขาด้วยท่าทีคล้ายขอคำชี้แนะ“ไม่ซับซ้อนอย่างที่เจ้าคิดหรอก”หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้ม “กองทหารมณฑณเหนือข้าส่งมาแต่ทหารฝีมือดี จะไม่ล้มซักแคว้นได้อย่างไร?”ต้องการเชือดไก่ให้ลิงดูหรือ?เจียเหยาครุ่นคิดก่อนถามต่อ “ถ้าท่านคิดจะฆ่าไก่ให้ลิงดู การทำลายล้างกุ่ยฟางน่าจะน่ากลัวกว่าการทำลายโฉวฉือใช่หรือไม่?”เพราะว่ากุ่ยฟางแข็งแกร่งกว่าโฉวฉือมาก“เจ้าก็พูดเองว่า ข้าต้องการเปิดเส้นทางไปยังชนเผ่าโม่ซี”หยุนเจิงยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนมองเจียเหยาด้วยความสนใจ “ว่าแต่ เจ้าสนใจเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม? หรือว่าอาการหวาดระแวงของเจ้ากำเริบอีกแล้ว?”หวาดระแวงงั้นหรือ?เจียเหยาแอบหัวเราะขื่นๆนางก็ดูจะมีอาการหวาดระแวงอยู่บ้างจริงๆนางกังวลว่าหยุนเจิงเก็บกุ่ยฟางไว้เพื่อกดดันเป่ยหวนแต่เขาก็ได้ใช้ตัวตายตัวแทนอย่างทัวฮวนแล้ว ดังนั้นการที่กุ่ยฟางจะล่มสลายหรือไม่ก็ดูจะไม่ต่างกันนักในแง่ของการกดดันเป่ยหวนนางรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติอยู่แต่ก็คิดไม่ออกว่าปัญหานั้นคืออะไรและนั่นทำให้นางรู้สึกกระวนกระวายจนกินไม่ได้นอนไ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1320
หวั่น...ไหว?เจียเหยาชะงักไป ราวกับถูกคำถามของเมี่ยวอินทำให้สับสนหยุนเจิงมีทั้งความแค้นของชาติและครอบครัวกับนาง เมี่ยวอินถามคำถามแบบนี้ได้อย่างไร?หรือเมี่ยวอินคิดว่านางจะปล่อยวางความแค้นทั้งหมดได้?เจียเหยามองเมี่ยวอินด้วยสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย “เจ้ากำลังลองใจข้าหรือ?”“ข้าจะลองใจเจ้าทำไม?”เมี่ยวอินปฏิเสธทันที “ข้าแค่คิดว่า ในแง่หนึ่ง เจ้าและหยุนเจิงเป็นคนประเภทเดียวกัน! แม้จะมีความแค้นต่อกัน แต่พวกเจ้าคงจะมีความนับถือกันในใจบ้าง”เป็นเช่นนั้นหรือ?เจียเหยาดูเหมือนจะยังไม่แน่ใจนัก นางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างตรงไปตรงมา “ถ้าเจ้าว่ามีความนับถือกัน ข้าคิดว่าคงมีบ้าง! แม้ยามที่ข้าอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา ข้าก็ไม่เคยปฏิเสธว่าเขาคือคู่ต่อสู้ที่น่ายกย่อง การได้พบเขาในสนามรบถือเป็นโชคดี...และโชคร้ายในคราวเดียวกัน”เมี่ยวอินเม้มริมฝีปากเบาๆ มองเจียเหยาด้วยความสนใจ “โชคร้ายน่ะข้าเข้าใจ แต่โชคดีล่ะ หมายความว่าอย่างไร? หรือแค่เพราะได้พบคู่ต่อสู้อย่างเขา?”“เพราะเขามีขีดจำกัดในสิ่งที่เขาจะทำ”เจียเหยาพูดออกมาเบาๆ “ข้าหวังว่าเขาจะมีขีดจำกัดเช่นนี้ตลอดไป...”ขีดจำกัดหรือ?เมี่ยวอิ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1319
ค่ำคืนนั้น หยุนเจิงเรียกอวี่ซื่อจงและชวีจื้อเข้ามาในกระโจมเพื่อสั่งการระหว่างที่กำลังพูดคุยกัน เสียงองครักษ์ด้านนอกดังขึ้นว่า “ฝ่าบาท องค์หญิงเจียเหยาขอเข้าเฝ้า”เจียเหยา?หยุนเจิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยตัวเขาเพิ่งคุยกับเจียเหยาไปเมื่อครู่นี้เองไม่ใช่หรือ?นางมาหาตนอีกทำไมกัน?ข้าให้เสบียงไปมากมายแล้ว นางยังต้องการอะไรอีก?หรือว่านางจะมาเล่นบทเศร้า หรือใช้เรือนร่างอันงดงามของนางมาทดสอบจิตใจข้า?เมื่อเห็นหยุนเจิงเงียบไป อวี่ซื่อจงจึงพูดอย่างระมัดระวัง “ฝ่าบาท ถ้าเช่นนั้น พวกเรามาคุยกันอีกทีภายหลังดีไหม?”“ไม่ต้องสนใจ เรามาคุยกันต่อ”หยุนเจิงโบกมือ และพูดกับองครักษ์ด้านนอกว่า “ข้ามีธุระ ให้มาหาข้าทีหลัง!”“ขอรับ!”หยุนเจิงเลิกคิดฟุ้งซ่าน และสั่งการอวี่ซื่อจงกับชวีจื้อต่อเขายังต้องไปที่ด่านเทียนฉง งานเกี่ยวกับการถอนทัพที่นี่ จึงต้องฝากให้อวี่ซื่อจงและชวีจื้อเป็นผู้รับผิดชอบด้านนอกกระโจม เจียเหยาไม่ได้จากไป แต่ถอยออกไปยืนรอเงียบๆไม่นานนัก เมี่ยวอินที่ทำงานเสร็จเดินผ่านมา และเห็นเจียเหยายืนอยู่คนเดียวอย่างเดียวดาย“เจ้ามายืนตรงนี้ทำไม?”เมี่ยวอินเดินเข้ามา มองเจียเหยาด้วย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1318
นางรู้ดีว่า หากต้องการบีบให้กุ่ยฟางยอมจำนน จำเป็นต้องมีกำลังทหารมากพอที่จะกดดันพวกกุ่ยฟางหยุนเจิงจะต้องให้นางนำกองทหารม้าหมื่นนายออกไปยังกุ่ยฟางแน่นอนนางจึงต้องการซื้อเสบียงจากหยุนเจิงล่วงหน้า เพื่อใช้เป็นเสบียงสำหรับกองทัพหมื่นนายความตั้งใจของเจียเหยานั้นง่ายมากเมื่อนางเจรจาต่อรองกับกุ่ยฟางสำเร็จ และได้ผลประโยชน์จากกุ่ยฟางแล้ว นางจะนำทองคำและเงินมาชำระค่าเสบียงหรือในภายหลัง อาจคืนเสบียงให้หยุนเจิงแทนก็ได้พูดง่ายๆ คือขอล่วงหน้าก่อน!แต่อย่างไรก็ดี นางย่อมอยากใช้ทองคำและเงินซื้อเสบียงมากกว่าหลังจากเคยเผชิญความยากลำบากเพราะขาดเสบียง นางยอมสะสมเสบียงไว้มากกว่าเก็บทองคำและอัญมณี“จริงๆ แล้ว เสบียงของเราก็ขาดแคลนเช่นกัน”หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้ม “เจ้าคิดหรือว่าเรามีเชลยครั้งนี้กี่คน? เจ้าคิดว่าเชลยเหล่านี้ไม่กินไม่ดื่มหรือ? หรือเจ้าคิดว่าข้าเป็นพวกเถื่อนทางเหนือ ที่พาเชลยกลับไปกินแทนอาหาร?”เชลยแสนคนเชียวนะ!ต้องใช้เสบียงมากแค่ไหนเพื่อเลี้ยงดูพวกเขา?และไม่ใช่ว่าพาเชลยพวกนี้กลับไปแล้วจะไม่ต้องใช้เสบียงตราบใดที่คนพวกนี้ยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาก็ต้องกินเสบียงทุกวันนางยังคิดว่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1317
หยุนเจิงไม่ชอบให้ใครมาต่อรองกับเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาไม่ชอบเจียเหยาให้มาต่อรองกับเขาเจียเหยาทำเป็นไม่เห็นสีหน้าที่แสดงความไม่พอใจของหยุนเจิง แล้วพูดขึ้นว่า “เรื่องเสบียงที่สามส่วน ข้ายอมตามเจ้า ส่วนอาวุธ ชุดเกราะ และม้าที่เรายึดได้จากที่นั่น เจ้าเอาไปห้าส่วน...”หยุนเจิงขมวดคิ้ว เตรียมจะปฏิเสธ แต่เจียเหยาก็รีบขัดขึ้นมา “อย่าเพิ่งปฏิเสธ ฟังข้าพูดให้จบก่อน!”“ได้ พูดมา!”หยุนเจิงฮึเบาๆ “ข้าจะดูว่าเจ้าจะโน้มน้าวข้าได้อย่างไร”เจียเหยาเงยหน้ามองท้องฟ้าไกลโพ้น สีหน้าเรียบเฉยพลางพูดว่า “ม้าที่ข้าให้เจ้าห้าส่วน ข้ารับรองว่าทุกตัวไม่มีบาดแผล! ชุดเกราะและอาวุธ ส่วนที่สมบูรณ์ข้าให้เจ้าไปทั้งหมด ของที่ชำรุดเสียหายจะเก็บไว้กับเราเอง”อ้อ?ยังมีข้อเสนอแบบนี้ด้วย?หยุนเจิงแปลกใจเล็กน้อยให้ม้าที่ไม่มีบาดแผลทั้งหมด?เงื่อนไขนี้ของเจียเหยา ดูน่าสนใจทีเดียว!ทว่า แบบนี้ไม่เหมือนนิสัยของเจียเหยาเลยสักนิด!หยุนเจิงคิดในใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนยิ้มและถามว่า “เจ้าแอบซ่อนของที่ยึดมาไว้เองหรือไม่?”เจียเหยาหันมามองเขา “พวกเจ้ายังมีคนเฝ้าอยู่ที่นั่น เจ้าว่าพวกเราจะแอบซ่อนของได้หรือ?”“ของที่ได้ม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1316
“ขอรับ” ทัวฮวนและจู่หลู่รีบพยักหน้ารับคำเมื่อได้ยินพวกเขาเรียกนางว่า "ฮูหยินเจียเหยา" ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจียเหยาก็โกรธจนแทบจะกัดฟันครั้งนี้นางถูกหยุนเจิงใช้ประโยชน์อย่างชัดเจนอย่างไรก็ตาม เจียเหยายังควบคุมตัวเองได้ ไม่แสดงอารมณ์ออกมา และยังพูดคุยหยอกล้อกับทัวฮวนและจู่หลู่อย่างเป็นกันเองหยุนเจิงมองภาพนี้อยู่ก็อดขำในใจไม่ได้ด้วยความเฉลียวฉลาดของเจียเหยา นางต้องเข้าใจความตั้งใจของเขาแน่แต่สิ่งเดียวที่เขาไม่แน่ใจคือ อีกสักพักนางจะขู่ฟ่อใส่เขาหรือไม่จากนั้น หยุนเจิงก็คุยเรื่องแผนการในอนาคตกับพวกเขาทว่า หยุนเจิงพูดเพียงแค่แนวทางคร่าวๆรายละเอียดปลีกย่อยทั้งหมด อย่างไรก็ต้องให้เจียเหยาเป็นคนจัดการหลังจากพูดคุยเรื่องงานจนจบ ทุกคนก็รับประทานอาหารจนเต็มอิ่มเมื่อทัวฮวนและคนอื่นๆ ออกไปแล้ว หยุนเจิงก็ถามเจียเหยาด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้เจ้ารู้ความตั้งใจของข้าแล้วใช่ไหม?”เข้าใจแล้วหรือยัง?เจียเหยายิ้มแห้งๆแน่นอนว่านางเข้าใจหยุนเจิงตั้งใจใช้นางจัดการกุ่ยฟาง และนางก็ไม่มีทางหลีกเลี่ยงการถูกหยุนเจิงใช้นางไม่เพียงเข้าใจเรื่องนี้ แต่ยังเข้าใจเหตุผลที่หยุนเจิงต้องแสร้งทำเป็นคู่ส
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1315
เมื่อหยุนเจิงส่งสัญญาณให้ ทุกคนจึงค่อยนั่งลงหยุนเจิงตั้งใจจะดึงมือกลับที่โดนบีบจนแทบเสียรูป แต่เจียเหยากลับไม่ยอมปล่อยให้ตายเถอะ!ผู้หญิงคนนี้จิตพยาบาทจริงๆ!หยุนเจิงอดทนกับความเจ็บปวดที่มือ ก่อนจะเริ่มแนะนำทัวฮวนและเหมิงตัวให้เจียเหยารู้จักส่วนจู่หลู่ เจียเหยารู้จักอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องแนะนำ“ข้าลือชื่อตำหนักเจียเหยามานาน วันนี้ได้พบนับว่าเป็นบุญสามชาติ”ทัวฮวนยิ้มพลางกล่าวคำประจบเจียเหยาเจียเหยายิ้มละมุน “เจียเหยาก็ลือชื่อท่านเสนาบดีมานาน อยากพบท่านนานแล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสเสียที วันนี้ต้องขอบคุณท่านอ๋องที่ทำให้ได้พบ”“พอเถอะๆ พวกเราเป็นคนครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนั้น”หยุนเจิงหัวเราะพลางหยุดการพูดคุยของทั้งสอง “ยากนักที่พวกเราจะได้มานั่งด้วยกันวันนี้ ต้องดื่มสักหน่อย! องค์หญิง ไปหยิบถ้วยเหล้ามาให้ข้าหน่อย”พูดจบ หยุนเจิงก็ชี้ไปยังที่วางถ้วยเหล้าเจียเหยาบีบมือของหยุนเจิงแรงๆ อีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบถ้วยเหล้ามา แล้วกลับมานั่งข้างหยุนเจิงเหมือนเดิมทัวฮวนเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบลุกขึ้นหยิบเหยือกเหล้า เตรียมจะรินให้เจียเหยาและหยุนเจิง“ท่านเสนาบดีไม่ต้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1314
อย่าว่าแต่เจียเหยาเลย แม้แต่พวกเขาเองก็ยังรู้สึกว่าหยุนเจิงทำเกินไปการที่สามารถเอาชนะกุ่ยฟางได้ในครั้งนี้ เป่ยหวนมีส่วนสำคัญอย่างมากหากไม่มีเป่ยหวนช่วยดึงความสนใจ ในระหว่างที่พวกเขากำลังรบกับโฉวฉือและแคว้นต้าเย่ว์ กุ่ยฟางอาจโจมตีอวี่ซื่อจงจนแตกพ่าย หรืออาจลอบตีค่ายใหญ่ที่แย้นฮุ่ยซานจนตัดเส้นทางล่าถอยของพวกเขาโดยสิ้นเชิงในสถานการณ์เช่นนี้ ที่หยุนเจิงยังทำตัวเข้มงวดกับเป่ยหวน ถือว่าไร้น้ำใจอย่างมากที่เจียเหยาไม่ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที ก็ถือว่านางควบคุมตัวเองได้ดีแล้ว“เจ้าจะทำท่าขู่ใส่ข้าอีกแล้วใช่ไหม?”หยุนเจิงหรี่ตาลงเล็กน้อย มองเจียเหยาด้วยแววตาเตือน“ข้าจะกล้าได้อย่างไร!”เจียเหยาตอบด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ท่านจิ้งเป่ยอ๋องไร้พ่าย หากข้ากล้าขู่ใส่ท่าน เป่ยหวนของข้าคงเต็มไปด้วยศพในไม่ช้า ข้ามีสิทธิ์ไปขู่ใส่ท่านหรือ?”“รู้อย่างนี้ก็ดีแล้ว!”หยุนเจิงกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เจ้าชอบฟังข้าแค่ครึ่งๆ กลางๆ แล้วก็มาทำเสียงประชดประชันใส่ข้า เจ้าเป็นโรคหลงผิดว่าตัวเองถูกทำร้ายหรืออย่างไร?”เจียเหยาพยายามกลั้นความโกรธ พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ท่านจิ้งเป่ยอ๋องมีสิ่งใดจะพูดอีก
