LOGINShare
12
Last Updated:
2024-11-18 13:50:00ได้เวลาเลิกงานแล้ว รณพีร์รีบเก็บข้าวของลงใส่กระเป๋าของตัวเองอย่างเร่งด่วน วันนี้ทุกคนยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับเร็ว ไม่มีโอกาสจะได้อยู่ตามลำพังแน่ๆ โทรหาก็ไม่ติด ส่งไลน์ก็บล้อก เค้าแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว เธอน่าจะทำงานอีกสักแปปแล้วจะกลับ เค้าต้องลงไปดักรอก่อน ไม่งั้นคงคลาดกัน
"กลับเร็วนะคะ อาจารย์พีร์ " เสียงอาจารย์ท่านอื่นทัก ปกติชายหนุ่มมักจะกลับทีหลังเสมอ
"วันนี้มีธุระครับ (ธุระหัวใจ ) กลับก่อนนะครับ " เค้าบอกลาคนอื่นๆแล้วรีบลงมาทันที
นับดาวมองตามหลังเค้าไปแล้วลงมือทำงานของตัวเอง วันนี้เธอไม่สู้หน้า หลบตาเค้าไปก่อน เพราะรู้ดีว่าเพราะอะไรเค้าถึงได้บ้าดีเดือดทำกับเธอแบบนั้น คนแก่ขี้หึงเสียจริงเลย เธอคิดในใจแล้วลงมือทำงานต่อจนเสร็จ ฟ้าข้างนอกมืดมืดแล้ว เธอมองเวลา แล้วเริ่มเก็บของ
"ฝนจะตก นับมีร่มมาไหม " เสียงอาจารย์บอกอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นฟ้าลงมาเป็นสาย นับดาวแกล้งจับกระเป๋าผ้าของตัวเอง เธอไม่อยากเป็นภาระให้ใครทั้งนั้น
"หนูไปก่อนนะคะ " นับดาวบอกลาแล้วเดินออกจากห้องทันที
ฟ้าข้างนอกมืดแล้ว แต่พียงหกโมงกว่าเท่านั้น ฝนหลงฤดูแบบนี้จะมีร่มได้ยังไง ใต้ถุนอาคารมีคนไม่กี่คนที่นั่งติวหนังสือกันอยู่ เธอเดินเลี่ยงมาตามทางเดิน แล้วค่อยๆหลบเม็ดฝนที่กำลังเริ่มตกลงมา รถยนต์สีขาวครีมยี่ห้อดังของญี่ปุ่นเปิดไฟชิดซ้ายเอาไว้กระพริบๆตามเธอมา พร้อมกับเสียงเรียก
"นับดาว ขึ้นรถ "
เธอหันไปเห็นเค้าที่น่าจะกลับไปนานแล้ว แต่ยังอยู่ตรงนี้ เธอหยุดเดินแล้วมองไปรอบๆไม่พบใคร
"ขึ้นรถเร็วๆ ฝนตกแล้ว " เอาวะไม่น่าเกลียดหรอก ดีกว่าขับตามเวลาเดินแบบนั้นน่าเกลียดกว่า
"ขอบคุณนะคะ ที่รับมา ส่งหนูหน้ามอก็ได้ "
เธอบอกเสียงสั่นๆโดยไม่หันหน้าไปมองเค้า รณพีร์ถอนหายใจออกมา ระหว่างขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัย
"ผมขอโทษนะนับดาว คุณกำลังทำให้ผมเสียความเป็นตัวเอง" อาจารย์หนุ่มบอกกับนักศึกษาสาวที่นั่งอยู่ที่เบาะข้างรถของตัวเอง
"หนูไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ อาจารย์ ไม่ให้หนูมาช่วยงาน ไม่ให้หนูมาให้เห็นหน้าก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ" เสียงคนข้างตัวย้อนถาม
"ผมผลักไสคุณ แต่ผมมองหาคุณ ผมบอกไม่ให้คุณมาหาผม แต่ผมกลับมาหาคุณ แบบนี้แล้ว คุณคิดว่าผมคิดยังไงกับคุณ"
"หนูไม่ทราบหรอกค่ะ ว่าอาจารย์คิดยังไง" เสียงเธอสั่นสะท้านเพราะกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกแล้ว
มือแข็งแรงรั้งตัวเธอเข้ามา แล้วจูบเบาๆไปที่ริมฝีปากนุ่มที่เคยได้แต่มองอย่างแผ่วเบา ก่อนจะปล่อยเธอออกจากการ กอดรัด
"ผมทำขนาดนี้แล้ว คุณควรรู้ว่าเราไม่ใช่แค่อาจารย์กับลูกศิษย์อีกต่อไป"
เธอคิดว่าเธอฝันไปแน่ๆ แต่สัมผัสอ่อนโยนที่ริมฝีปากของตัวเอง กับอาการกอดรัดจากเค้า ไม่ใช่ความฝัน กลิ่นน้ำหอมจากตัวเค้าปนกับกลิ่นบุหรี่ที่ลมหายใจเป้นเรื่องจริง
"ผมบ้า ผมยอมรับ เพราะผมหวงคุณมาก คุณทำให้ผมกลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองแบบนี้ ผมกลัวคุณจะไปคบกับคนอื่นที่เปิดเผยได้มากกว่าผม "
รณพีร์เปิดเผยความรู้สึกของตัวเองออกมา ระหว่างที่ขับรถ เมื่อกี้เค้าฉวยโอกาสตอนรถติดไฟแดงจูบปากเธอไปแล้ว
"บอกผมได้ไหมนับดาว ว่าผมมีหวังบ้างไหม "
น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลลงมาช้าๆก่อนจะถูกมือตัวเองป้ายออกไป "อาจารย์จะไม่ไล่หนูอีกแล้วใช่ไหมคะ " เธอถามออกมาตรงๆ รณพีร์ดึงผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมา แล้วซับน้ำตาของเธอเอาไว้
"ไม่ไล่แล้ว จะไม่ปากไม่ดีใส่ด้วย ผมรู้แล้วว่าเราใจตรงกันแบบนี้ ต่อไปนี้ ผมจะไม่ทำให้คุณต้องเสียใจอีกนะนับดาว " เค้าบอกออกมาตามตรง
"หนูไม่ได้คบใครจริงๆแล้วหนูก็บอกไปแล้วว่า จะเป็นเด็กดีของอาจารย์ แต่อาจารย์ไม่เชื่อหนู"
นับดาวบอกย้ำอีกครั้ง คนฟังพยักหน้าออกมา
"เอาเป็นว่า ผมยอมรับผิดทุกอย่าง ขอให้นับดาวจำไว้ว่า นับดาวมีผลกับผมมาก ไม่ใช่น้อยๆนะ มีผลกับผมมาก ผมถึงได้ต้องมาคุยกับคุณอย่างนี้ " เค้าบอกออกมาตามตรง
"เย็นนี้ไปกินข้าวกันนะ เราจะได้คุยกันให้เข้าใจ ผมอยากให้คุณรู้ ว่าผมจริงจังกับคุณมากจริงๆ"
Related chapters
ห้ามใจไม่ให้รัก 13
รถเก๋งค่อยๆขยับตัวไปได้ทีละนิด เพราะรถค่อนข้างติดยิ่งฝนตกแบบนี้ด้วยคงนานแน่ๆกว่าจะถึงบ้าน"ไปบ้านผมนะจะสะดวกที่สุด"เค้าบอกออกมาแล้วมองคนข้างตัว"ถ้าอาจารย์คิดว่าดีหนูก็ไม่แย้งหรอกค่ะ"นับดาวบอกเสียงเรียบ รณพีร์หยิบโทรศัพท์ข้างตัวขึ้นมากดโทรออก"เอาข้าวเปล่า2 คะน้าหมูกรอบ แกงจืดไข่น้ำ ผัดกระเพราทะเลครับ อีกสักชั่วโมงผมไปรับนะ" เสียงเค้าโทรสั่งอาหารออกไป"มันคงดูไม่ดีถ้าใครมาเจอเราอยู่ด้วยกันตามลำพังแบบนี้ ไปบ้านผมสะดวกที่สุดนะ"เค้าบอกอีกครั้งก่อนจะแอบมองหน้าเธอแล้วยิ้ม ผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง นับดาวหันมามองเค้าที่กำลังยิ้มแล้วยิ้มตามออกมา"ยิ้มอะไรคะคิดอะไรอยู่" รณพีร์ก้มหน้าลงซุกหน้ากับแขนตัวเองระหว่างที่รถติดไฟแดงยาวนานกว่าสามนาที
Last Updated : 2024-11-19ห้ามใจไม่ให้รัก 14
มือบางถูกจับเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย พร้อมกับสายตาคมดุที่มองมาที่เธอ นับดาวยิ้มอายๆออกมากับอาการช่างอ้อนของเค้า ชุดทำงานที่เรียบกริบถูกดึงออกจากกางเกงอย่างลวกๆ ระหว่างที่นอนตักเธออยู่"คืนนี้กลับดึกพรุ่งนี้จะตื่นสายไหม" เค้าถามออกมา "ถ้าหนูตื่นสายก็เป็นเพราะอาจารย์นะคะ" เธอตอบตามความจริง"ปลดบล้อกเบอร์กับไลน์ด้วยนะ แล้วผมจะโทรปลุก "เค้าบอกเสียงเรียบออกมา นับดาวโน้มตัวไปดึงกระเป๋าผ้าของตัวเองที่โต๊ะกลาง หน้าอกอวบอิ่มผ่านหน้าเค้าไปวูบพร้อมกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอ รณพีร์หัวใจเต้นตุบตับขึ้นมาทันที เค้ากำลังจะแข็งแล้วมือบางจัดการปลดล้อกเบอร์โทรและไลน์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว"โอค่าค่ะเรียบร้อยแล้วนะคะ" คนที่นอนตักอยู่พยักหน้ารับรู้ พยายามจะไม่สนใจอะไรกับสิ่งสวยงามที่อวดสายตาเค้าอย่างไม่รู้ตัว"ผมไปส่งคุณดีกว่า ไม่อยากให้ดึกไปมากกว่านี้"เค้าขยับตัวลุกขึ้นนั่งแล้วเอาหมอนมาปิดเป้ากางเกงตัวเองไว้ ตอนนี้มันกำลังล
Last Updated : 2024-11-19ห้ามใจไม่ให้รัก 15
รณพีร์มาแต่เช้ากว่าทุกวัน บรรยากาศวันนี้สดใสกว่าทุกทีเพราะเมื่อคืนฝนที่ตกหนักหลงฤดูทำให้คลายความร้อนไปได้มาก วันนี้ช่วงเช้าเค้าไม่มีสอนและเธอไม่มีเรียน วันนี้ทั้งเช้าคงได้อยู่ด้วยกันก่อน"อาจาร์พีร์มาแต่เช้าเลยค่ะ" เสียงอาจารย์ในห้องทักทายเมื่อเห็นชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไป เข้าคิดว่ามาเช้าแล้ว แต่ยังมีคนมาก่อนจนได้"วันนี้พี่มีสอนเช้าค่ะ แต่จะมาเตรียมงานก่อนแล้วจะออกไวค่ะ เพราะหมอนัด" อาจารย์บอกไขข้อข้องใจ แล้วลงมือทำงานของตัวเองอย่างเงียบๆนับดาวเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของอาจารย์แล้วยกมือไห้วคนที่อยู่ในห้อง ก่อนจะยิ้มเขินๆเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ด้านในสุดส่งรอยยิ้มมาให้"มาเช้าเลยนับดาว กินอะไรมาหรือยัง"เสียงอาจารย์ถามอย่างห่วงใย "หนูยังเลยค่ะ " เธอบอกเสียงเรียบ "ผมมีขนมปังคุณเลือกเลย " เค้าบอกอย่างใจดีก่อนจะส่
Last Updated : 2024-11-20ห้ามใจไม่ให้รัก 16
โทรศัพท์ถูกตัดสายไปทันทีหลังจากที่เค้าพูดจบ แล้วก็มีเสียงไลน์คอลโทรเข้ามาแทน รณพีร์ที่กำลังนั่งหน้ามันอยู่ในครัวกดรับสายทันที ภาพเธอนอนหงายขึ้นมาชูโทรศัพท์ให้สูงขึ้นเพื่อให้เห็นว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ ทำให้เค้ารีบเก็บของแล้วเดินมาที่ห้องรับแขกทันทีแสงไฟภายในห้องสว่างจ้าเผยให้เห็นใบหน้าสวยใสกับชุดเสื้อกล้ามตัวเล็ก ผมยาวสยายบนหมอน ยิ่งทำให้น่าหลงใหล"หนูอาบน้ำแล้ว อาจารย์ยังไม่อาบน้ำหรอคะ" เธอถามออกมาเพราะเห็นเค้ายังอยู่ชุดเดิม"ผมไปซุปเปอร์มา ซื้อขนมมารอคุณ" เค้าบอกเสียงเรียบแต่คล้ายจะหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา"น่ารักจังเลยค่ะ เอาใจหนูด้วย" เธอบอกยิ้มๆ"อย่าให้ผมรอเก้อแล้วกัน วันหยุดนี้คุณต้องว่างนะนับดาว ผมรออยู่"เธอพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วลูบปากตัวเองเล่นแบบไม่รู้ รณพีร์มองภาพนั้นแล้วก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง"ลูบริมฝีปากแบบนี้หวังอะไรจากผมหรอนับดาว" เค้าถามกวนๆออกไป"หนูเปล่าหวังเลยค่ะ อาจารย์คิด
Last Updated : 2024-11-20ห้ามใจไม่ให้รัก 17
"วันหยุดคุณทำอะไรนับดาว""นอนค่ะ"เธอตอบออกมายิ้มๆแล้วก้มหน้าก้มตากินโจ้กอย่างเอร็ดอร่อย"เด็กขี้เกียจหรอไง "เค้าบ่นยิ้มๆออกมา แล้วฉีกปาท่องโก๋ใส่ลงไปในถ้วยของเธอ 2-3ชิ้น"กินเสร็จแล้วก็ไปนอนเลย ดูทีวีก็ได้ "เค้าบอกอย่างใจดี แล้วมองเธออย่างมีความสุข แค่นี้พอแล้วไม่ขออะไรอีกแล้วตอนนี้ รณพีร์บอกกับตัวเองชายหนุ่มตากกางเกงทำงานที่ปั่นเป็นถังที่สองเรียบร้อยแล้ว งานบ้านวันนี้เสร็จแล้ว เค้าจัดการรดน้ำต้นไม้สองสามกระถางหลังบ้านแล้วล้างมือ ก่อนจะเดินเข้ามาข้างในบ้านของตัวเอง เสียงหนังเกาหลีดังเข้าหูมาทันที เธอนอนตัวยาวเอนไปตามความยาวของโซฟาก่อนจะกัดหมอนของเค้าไปด้วย"อะไรจะขนาดนั้น" เสียงเค้าบ่นออกมา แต่คนที่กำลังสนใจคุณโค้ชอยู่ไม่ทันฟังนับดาวยิ้มเขินออกมาเมื่อพระเอกช่วยสอนนางเอกออกกำลังกาย ท่าทางของเธอมีความสุขมากจริงๆ เค้านั่งลงที่พื้นข้างๆเธอแล้วมองหมอนอิงของตัวเองที่เธอกอดไว้ อย่างนึกอิจฉาหมอนถูกเธอรัดเอาไว้ตรงหน้าอกด้วย เสื้อยืดที่ใส่รัดหน้าอกอวบอิ่มให้เห็นเด่นชัด เค้ากลืนน้ำลายลงคอ"ทำงานเสร็จแล้วหรอคะ"เธอขยับตัวนั่งตรงๆแล้วมองเค้าที่นั่งกับพื้น รณพีร์พยักหน้าแล้วไปนั่งแนบชิดตัวเธอ
Last Updated : 2024-11-21ห้ามใจไม่ให้รัก 18
สายตาอ่อนหวานของเค้าที่นอนทาบทับบนตัวเธอทำเอานับดาวรู้สึกหวั่นไหวมากๆ นี่เป็นครั้งแรกของเธอกับการได้ใก้ลชิดผู้ชายเป็นครั้งแรกแบบนี้"อึดอัดไหม ผมตัวหนักหรือเปล่า"เสียงเค้าถามออกมา แล้วใช้นิ้วรั้งสายเสื้อชั้นในเธอเล่นไปด้วย"อาจารย์ตัวหนัก"เธอบ่นออกมาแล้วพยายามจะรั้งตัวเค้าให้ขยับออกไป รณพีร์ขยับตัวออกแล้วถอนหายใจออกมา"ผมลุกแล้ว ไม่อยากแกล้งเด็ก" เสียงเค้าขำน้อยๆ แบบรักษาอาการทั้งที่ความจริงแล้วมันกำลังจะทรมานตัวเค้าเอง"อยู่แบบนี้ทั้งวันเลยดีไหมเนี่ย เบื่อหรือเปล่า"เค้าถามออกมาแล้วลุกขึ้นนั่งที่โซฟา ดึงขาเธอให้พาดขาตัวเองเอาไว้แล้วมองคนที่นอนด้วยความสบาย"หนูดูหนัง อาจารย์มีงานก็ทำงานดีไหมคะ"
Last Updated : 2024-11-21ห้ามใจไม่ให้รัก 19
ปากหนาค่อยๆไล้จูบวนเวียนไปที่ใบหน้าสวยเบาๆแล้วซุกไซ้รที่ซอกคอขาวอย่างหลงใหล คนที่กำลังหลับสนิทไม่รู้ตัวเลยว่าสายเสื้อกล้ามค่อยๆหลุดออกไปจากบ่าตั้งนานแล้ว วันนี้เป็นวันที่สองที่เธอมาอยู่กับเค้าที่บ้าน เมื่อคืนกว่าจะเค้าจะยอมไปส่งเธอกลับก็ดึกมากแล้วเช้านี้คนติดแฟนอย่างเค้าก็รีบไปรับมาแต่เช้า เธอคงง่วงมากจริงๆ หลังจากทานข้าวเสร็จไม่ทันไร เธอก็หลับสนิทอยู่บนโซฟานี่เอง"อย่าซนนะคะ หนูง่วง"เสียงเธอบอกออกมาเบาๆแล้วขยับตัวหนีเค้า"ง่วงมากก็ไปนอนดีๆ เดี๋ยวปวดคอนอนแบบนี้"รณพีร์ไม่ทันได้คิดอะไร หลังจากที่เค้าล้างจานและรดน้ำต้นไม้เสร็จแล้ว เธอก็นอนหลับคอพับไปแล้ว"นับลุกไปนอนดีๆ" เสียงเค้าบอกอีกครั้ง ก่อนจะรั้งตัวเธอขึ้นมา"เดินลืมตาด้วยเดี๋ยวตกบันได" เค้าบอกย้ำอีกทีพร้อมกับประคองตัวเธอเดินขึ้นไปบ
Last Updated : 2024-11-22ห้ามใจไม่ให้รัก 20
นับดาวรู้สึกถึงความรู้สึกความรู้สึกวิบไหวที่อยู่ภายในร่างกายของเธอสัมผัสนุ่มนวล แต่รุกเร้าแบบนี้ใช่ไหม ที่เพื่อนๆหลายคนบอกว่าเป็นความสุขที่เกิดจากการสัมผัสจากคนพิเศษ มือของเค้าลูบไล้แผ่วเบานุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก"หนูกำลังแย่เลยค่ะ" เสียงหวานบอกออกไปอีกครั้ง ทำให้คนที่กำลังจูบหยุดมองแล้วยิ้มออกมา"ผมต่างหากที่กำลังแย่ไม่ใช่คุณ" เค้าดึงมือเธอไปสัมผัสความแข็งขืนภายใต้กางเกงผ้าขาสั้นที่เปลี่ยนเอาไว้เรียบร้อยแล้วนับดาวชะงักค้างทันที เธอกำลังจับไอ้นั่นเป็นครั้งแรกใช่ไหม ทำไมถึงใหญ่ขนาดนี้ คนโดนจับของเป่าปากออกมาช้าๆ"เห็นไหมผมบอกแล้ว ว่าผมกำลังแย่" เค้าย้ำอีกครั้งแล้วซุกไซ้ลงที่คอขาวเบาๆ"ผมต้องทนได้ อย่ากลัวเลย แค่นี้ผมก็แย่มากแล้ว"รณพีร์บอกตามความรู้ส
Last Updated : 2024-11-22
Latest chapter
ห้ามใจไม่ให้รัก จบตอนพิเศษ
โรงเรียนกวดวิชาเริ่มมีคนรู้จักมากขึ้นเด็กนักเรียนในอำเภอ และต่างอำเภอ เริ่มเข้ามาจับจองคอร์สล่วงหน้ากันหลายคน ใบปลิวหลายใบพร้อมใบสมัครกองอยู่เต็มโต๊ะตรงทจุดที่รับสมัครเรียน"ตอนนี้เราเปิดคอร์สเรียนเสาร์ อาทิตย์ สองวัน ถ้าพี่จะเปิดเย็นวันศุกร์อีกวัน แล้วให้นับมาช่วย นับจะว่ายังไง "อาจารย์หนุ่มถามออกมา เพราะคิดว่าตอนนี้โรงเรียนได้รับความนิยมอย่างมาก จากกลุ่มนักเรียนมัธยมปลายในอำเภอ และนักเรียนต่างอำเภอที่นั่งรถมาไกลเพื่อจะได้เรียน"พี่พีร์จะไหวไหมคะ นับทำได้ค่ะ สบายมากเลย " เธอบอกออกมา แล้วจับมือเค้าเอาไว้"พี่ไม่ได้กดดันนับเลยนะครับ เราเพิ่งเริ่มต้น แต่ตอนนี้ เรากำลังได้รับความสนใจ ถ้าวันศุกร์ พี่เปิดคอร์สเล็ก 5โมง
ห้ามใจไม่ให้รัก 53.
นับดาวเดินเกาะแขนเค้าเอาไว้แน่นขณะที่เดินซื้อกับข้าวในช่วงเย็น แม่บ้านแกงสำเร็จรูปยืนดูกับข้าวหน้าแผงแล้วชี้สั่งกับข้าวหลายอย่างเพื่อทานเป็นมื้อเย็น แม่ค้าวัยกลางคนยิ้มอย่างเอ็นดู"แหมมาคราวที่แล้วยังสวมชุดนักเรียนอยู่เลย มาคราวนี้มาเป็นครูแล้ว แถมยังมีแฟนด้วย" นับดาวยิ้มอายๆแล้วมองเค้าด้วยสายตาหวานฉ่ำ"ป้าเค้าจะบอกว่าพี่หลอกเด็ก" เธอแซวเค้าเสียงเบา "พี่ไม่หลอกสักนิด เด็กต่างหากหลอกพี่ ทำให้พี่หลงหัวปักหัวปำ"อาจารย์สาวยืนตกตะลึงอยู่กับภาพตรงหน้า เธอได้ยินข่าวแว่วๆมาสักพักแล้วว่าครูนับดาวและอาจารย์พีร์มาเปิดโรงเรียนด้วยกัน แต่เพราะภาระหน้าที่ทำให้ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดเสียนาน มาวันนี้ภาพตรงหน้าทำเอาเธอตกตะลึง ความสนิทสนมเกินกว่าลูกศิษย์และอา
ห้ามใจไม่ให้รัก 52.
ผู้ปกครองสาวสวยเดินมาส่งน้องสาวของตัวเองทุกวันจนผิดสังเกตุ ร้านทองอยู่ห่างไปจากที่โรงเรียนไม่ไกลนัก และเด็กนักเรียนของเธอก็อายุสิบกว่าปีทั้งนั้น ไม่ใช่เด็กเล็กที่ต้องมีคนคอยรับส่ง โซฟาในห้องรับแขกที่หญิงสาวคนนี้นั่งอยู่สามารถมองทะลุเข้าไปในห้องเรียนได้อย่างชัดเจน เพราะอาจารย์พีร์อยากให้คนภายนอกได้มองเข้าไปได้ และเพื่อดูว่าลูกหลานของตัวเองที่ส่งมาเรียน ตั้งใจเรียนสมค่าเรียนหรือเปล่านับดาวกำลังนั่งตรวจการบ้านของนักเรียนตัวเองอยู่ ก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อเห็นว่ามีผู้ปกครองหน้าเดิมมารอน้องสาวตัวเองอยู่แล้ว น้อยคนนักที่จะมารอก่อนเวลาขนาดนี้ ไม่ใช่น้อยคนสิ ไม่มีใครมารอก่อนเวลาแบบนี้เลยต่างหาก มีแต่ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นรูปร่างผอมบางตัวเล็กหน้าตาแบบสาวหมวยแถมยังแต่งตัวสวยด้วย ท่าทางไม่น่าไว้ใจเลย นับดาวตวัดปากกาตรวจการบ้านแบบหงุดหงิดขึ้นมาทันที ยิ่งได้เห็นเ
ห้ามใจไม่ให้รัก 51.
นับดาวยืนยิ้มกว้างถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนๆ ตรงหน้าหอประชุมใหญ่วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขมากที่สุดอีกวันหนึ่ง ใบหน้าสวยใสยิ้มกว้างไม่หยุด เพื่อนๆหลายคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาแวะเวียนมาถ่ายรูปไม่ขาดสาย นาวจ้างตากล้องส่วนตัวมาในราคาสูงลิบพร้อมกับบอกเพื่อนๆว่า ไม่ต้องหามาแล้ว เธอจ้างตากล้องมาเรียบร้อยแล้ว นับดาวไม่มีใครมาร่วมยินดีด้วยหรอก นอกจากเค้าคนเดียวร่างสูงที่ยืนสะพายกระเป๋าใบใหญ่ ที่ในนั้นบรรจุน้ำดื่ม ยาดม ยาหม่อง ขนมปังและพลาสเตอร์ติดแผล แล้วยังมีทิชชูเปียกและอะไรอีกสารพัด อยู่ด้านใน นักศึกษาหลายคนยกมือไห้วอาจารย์พีร์กันเป็นแถว แถมด้วยสายตาของสาวๆที่มองเค้าตาปรอย"โอ้ย นับ จารย์พีร์เรตติ้งดีเว่อร์ ดูสิสาวๆเพียบเลย"นาวสะกิดเพื
ห้ามใจไม่ให้รัก 50.
รณพีร์หันมามองหมอนวดวีไอพีที่หยุดการนวดไปแล้วก็เห็นว่าตอนนี้ชุดเดรสตัวสวยหลุดออกจากตัวไปแล้ว ร่างขาวผ่องท่ามกลางแสงไฟภายในห้องนอน มีเพียงเสื้อในและกางเกงในปิดส่วนสำคัญเอาไว้เท่านั้น มือบางดึงยางรัดผมออกแล้วสยายผม ปิดหน้าอกตัวเองเอาไว้ ก่อนจะนั่งลงที่หน้าท้องของเค้า รณพีร์ใจเต้นตุบตับด้วยความตื่นเต้น"มีแผนอะไรหรือเปล่า" เค้าถามออกมาอย่างกังวล นับดาวส่ายหน้าแล้วค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อของเค้า"หนูเห็นว่าพี่เหนื่อยก็เลยอยากให้หายเหนื่อย"เค้าพยักหน้ารับรู้ แล้วนอนดูว่าเธอจะทำยังไงต่อ มือบางปลดกระดุมเสื้อออกช้าๆแล้วค่อยๆรั้งตัวเค้ามาเพื่อถอดเสื้อออกร่างเปลือยแกร่งถูกจูบเบาๆไ
ห้ามใจไม่ให้รัก 49.
นายตำรวจหนุ่มมองดูหญิงสาวหน้าใสที่สวมเดรสสีหวาน มัดผมยาวเอาไว้เรียบร้อย ที่กำลังยืนสั่งอาหารอยู่ด้วยแววตาหวานฉ่ำ"ข้าวมันเปล่า3ห่อ ไก่ต้มสับไม่เอาหนัง 1ชุดค่ะ" เสียงหวานสั่งอาหารออกมา ยิ่งทำให้คนได้ยินพอใจ น่าตาน่ารักแถมยังเสียงเพราะด้วย"ผู้กอง ทานอะไรคะ " แม่ค้าวัยกลางคนถามออกมา แล้วยิ้มทักทาย"ผมเอาข้าวมันไก่ทอดพิเศษครับใส่จานนะ" นายตำรวจสั่งแล้วเดินเข้ามานั่งในร้านตั้งใจจะมองคนที่ยืนรออาหารอยู่ออกร้าน"ได้แล้วค่ะครู " เสียงแม่ค้าบอกก่อนจะส่งถุงอาหารไปให้ "ลูกชายป้าบอกครูสอนดี้ดี ทั้งสวยทั้งเก่งเลยนะคะเนี่ย" นับดาวรับเงินทอน แล้วรีบเดินกลับมาที่ตึกของตัวเอง เธอมานานแล้ว ป่านนี้คนรอคงเป็นห่วงแล้ว
ห้ามใจไม่ให้รัก 48.
นับดาวบีบกระชับมือคนข้างตัวเอาไว้ วันนี้เธอและเค้าเข้ามาตรวจงานที่โรงเรียนของเรา ใช่โรงเรียนของเรา คำนี้มันดีมากเหลือเกินสำหรับเธอ คนที่ไม่เคยมีใคร คนที่อ้างว้างอยู่ตามลำพังคนเดียวมาตลอด แต่วันนี้เธอมีเค้าอยู่แล้ว"ยิ้มอะไร ตื่นเต้นหรอ"เค้าหันมาถามเธอ นับดาวส่ายหน้าแล้วบอกเสียงเบา"หนูดีใจที่มีพี่อยู่กับหนูต่างหาก" รณพีร์มองซ้ายมองขวา แล้วหอมหน้าผากคนช่างอ้อนเบาๆ"มัดจำไว้ก่อนแล้วคืนนี้จะจัดการให้เรียบร้อย" ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความอาย เธอไม่ชินเลยกับอาการแบบนี้ ทำไมต้องทำให้เขินตลอดเลย คนบ้าอุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้หลายอย่างทยอยขนกันขึ้นไปบนห้องนอนชั้นสอง เรียบร้อยแล้ว รณพีร์เลือกทาสีให
ห้ามใจไม่ให้รัก 47.
รณพีร์ส่ายหน้าช้าๆออกมาแล้วหลับตาลง เเม่ตัวดีร้ายกาจมาก เธอต้องการจะช่วยเค้ามากถึงขนาดมาอ้อนเอาใจแบบนี้"ไม่"เค้าหลับตาลงไม่อยากมองแววตาขี้อ้อนและมองมือตัวเองที่กำลังกอบกุมหน้าอกของเธอเอาไว้ มือบางนำพามือของเค้าไปจับก้อนเนื้อแน่นๆแล้วบีบขยำเบาๆ"หนูอยากแชร์ทุกอย่างกับพี่ อย่าใจร้ายกับหนูเลย"เสียงหวานอ้อนออกมา แล้วเอนตัวลงมาบนตัวเค้า ปากบางจูบที่เปลือกตาเค้าเบาๆแล้วไล่ลงมาที่จมูกและปากของเค้า"นะคะ " เสียงเธอยังคงอ้อนไม่หยุดเธอปล่อยมือเค้าแล้วปล่อยให้เค้าได้จับหน้าอกเ
ห้ามใจไม่ให้รัก 46.
นับดาวเดินเกาะแขนแฟนหนุ่มเข้าไปในร้านอาหารชื่อดัง ตั้งแต่พี่พีร์ลาออกจากมหาวิทยาลัยมาเธอก็ให้เค้าสวมแหวนที่นิ้วให้เธอทันที แหวนคู่แหวนหมั้นน่ารักที่สุด รณพีร์เลื่อนเก้าอี้ให้เธอก่อนแล้วตัวเค้านั่งทีหลัง รณพีร์ไม่รู้หรอกว่าการทำแบบนี้จะเว่อร์ไปไหม แต่เค้าอยากทำให้เธอหมดทุกอย่างเท่าที่เค้าจะทำได้"กินอะไรดีคะ หนูหิวแล้ว"เสียงหวานอ้อนออกมาแล้วเปิดเมนูอาหาร รณพีร์ดึงเธอมากอดเอาไว้แล้วจูบมือเธอแทน นับดาวยิ้มอ้อนแล้วสั่งอาหาร ก่อนที่คนข้างตัวจะเงียบไป นับดาวมองคนข้างตัวแล้ว มองไปที่โต้ะตรงข้าม เยื้องๆกัน มือบางวางเมนูอาหารลงแล้วบีบมือเค้าเบาๆ"สวัสดีค่ะอาจารย์รวี "&
