LOGINShare
EP. 28
Last Updated:
2025-03-27 15:32:26
Related chapters
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 29
EP. 29วันต่อมาวันนี้เป็นวันสอบวิชาสุดท้ายแล้ว แต่ดูเหมือนฉันจะทำมันได้ไม่ดีเอาเสียเลย เมื่อคืนกว่าจะหลับลงก็เกือบตีสอง ตื่นมาก็ตาบวมอีก รับสภาพตนเองไม่ได้แม้แต่น้อย“ไหวไหมแก” ยัยเค้กกอดอกมองฉันเหมือนกำลังมองดูตัวอะไรสักอย่างที่ถูกทิ้งอยู่ข้างทาง“ต้องตาว่าคงไม่ไหว”“ไปดื่มกันไหม สอบเสร็จแล้ว” ฉันบอกพวกมันไปแล้วหลับตาลง พิงศีรษะกับราวระเบียงหน้าห้องสอบที่ตอนนี้เพื่อนหลายคนสอบเสร็จและออกจากห้องกันมาหมดแล้ว“อยากไปก็จะพาไป”“แล้วสรุปเรื่องนั้นเป็นยังไง” ต้องตาหย่อนตัวลงมานั่งข้าง ๆ ฉันพร้อมกับมองหน้าเพื่อเอาคำตอบ“เลิกกันแล้ว”“เฮ้อ... แล้วยัยนั่นเป็นอะไรกับพี่คิว” ยัยเค้กเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากันอีกครั้ง เตรียมตั้งท่าจะด่าคนที่กำลังพูดถึง“เป็นเหมือนครอบครัวเขา” ฉันตอบเสียงเรียบแล้วเงยหน้าขึ้นไปสบตากับเพื่อนสนิทเมื่อเห็นว่ามันอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง “เราเลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่า”“...” พวกมันพยักหน้าโดยที่ไม่พูดอะไรออกมาอีก แต่สีหน้าเหมือนกำลังผิดหวังอยู่ไม่น้อยหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับห้อง ฉันกลับมางีบหลับเพราะรู้สึกเพลียมากจนไม่มีแรงจะเดิน เผลอหลับไปจนถึงหกโมงเย็น พอตื่นขึ้นมาก็ลุ
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 30
EP. 30หลังจากเรานั่งดื่มกันต่อยัยเค้กก็มาส่งฉันที่หอก่อนจะไปส่งต้องตา เวลานี้เที่ยงคืนกว่าแล้ว และฝนก็ดันมาตกหนักเสียได้ เล่นเอาฉันสร่างเมาหมดแล้วเพราะความเย็นเยียบจากการเปียกฝนมานิดหน่อยตอนออกจากร้าน“เตย”“ตะ... ตกใจหมด”ฉันยกมือขึ้นมาทาบอกด้วยความตกใจเมื่อเดินมาถึงมุมบันไดแล้วพบกับคนที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่เงียบ ๆ และไม่ใช่ใครอีกแล้วนอกจาก... พี่คิวสภาพเขาเวลานี้บอกตามตรงว่าอย่างกับลูกหมาตกน้ำ แถมยังตาปรือ ๆ อย่างกับคนดื่มมาอย่างหนัก บอกตามตรงว่าฉันไม่เคยเห็นเขาในภาพแบบนี้มาก่อน มันเล่นเอาหัวใจของฉันปวดหนึบอย่างไม่มีสาเหตุ“ลืมกันแล้วเหรอ”เขาเอาแต่พูดอะไรเรื่อยเปื่อย บางคำก็จับใจความไม่ได้ ที่ยืนอยู่ก็จะล้มแหล่มิล้มแหล่จนฉันต้องเข้าไปพยุง น่าหงุดหงิดตรงที่โกรธเขาอยู่แต่มันก็ยังห่วงเขาด้วย“ทำไมต้องดื่มมาขนาดนี้ แล้วห้องตัวเองไม่รู้จักกลับหรือไง”“คิดถึงเธอ”“...”“กลับไหวไหม หรือจะให้เตยโทร.ให้คนอื่นมารับ”“กลับไปคืนดีกับมันเหรอ”เขายังคงถามไม่เลิก ร่างกายก็แทบจะยืนไม่ไหว แต่คำถามล่าสุดของเขาทำให้ฉันใจหายวาบ หมายความว่าคนที่ฉันเห็นเป็นเขาจริง ๆ“เพ้อเจ้อ อุ๊ย พี่คิว !”พอฉันพูดจบ
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 31
EP. 31“อยากโดนตบไหมล่ะ !”“ไม่อยาก...” พี่คิวหัวเราะคิกคักเบา ๆ แล้วซุกหน้าลงมาจนแก้มของเขาแนบกับศีรษะของฉัน สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่พ่นลงมาเป็นจังหวะสม่ำเสมอกลิ่นกายหอม ๆ ที่คุ้นเคยของเขาทำให้ฉันรู้สึกว่าตนเองก็คงรู้สึกดีกับเขาเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ยอมรับว่าฉันชอบการถูกเขาสวมกอดแบบนี้อย่างปฏิเสธไม่ได้เลย“ฝันดีนะ ง่วง... จะนอนแล้ว” เขาพูดด้วยเสียงงัวเงียหลังจากที่เงียบไปอยู่นาน ก่อนจะเงียบลงไปอีกครั้งซึ่งอาจจะเป็นเพราะเขาหลับไปแล้วจริง ๆ “...” ฉันเฝ้าฟังเสียงลมหายใจของเขาอยู่พักหนึ่งแล้วสุดท้ายก็เป็นฝ่ายผล็อยหลับไปอีกคนในอ้อมแขนของคนตัวใหญ่วันต่อมา“จะไปไหน” พี่คิวลุกขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยสีหน้าเหมือนคนไม่อยากตื่น ยกหลังมือขึ้นขยี้ตาพร้อมกับหาวหวอด ๆ มองฉันที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าของตนเองอยู่แน่ละ เพราะฉันไม่ได้บอกว่าจะกลับบ้าน เพิ่งคิดได้เมื่อคืนนี้เอง“กลับบ้าน” เพราะตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ฉันคงต้องกลับไปให้ยายได้เห็นหน้าบ้าง อันที่จริงบ้านฉันหลังนี้ก็ไม่ได้ไกลเท่าไร เพียงแต่ที่บ้านไม่มีใครอยู่เพราะพ่อกับแม่ทำงานต่างจังหวัดและย้ายไปที่นั่นแบบถาวรเมื่อสองปีก่อน บ้านที่นี
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 32
EP. 32แล้วพี่คิวก็พาเด็ก ๆ มาตลาดซื้อของไปทำหมูกระทะกัน หิ้วฉันมาด้วยอีกต่างหากอย่างกับพาลูกมาเที่ยว โชคดีที่น้าแตนมาด้วย ไม่อย่างนั้นคงได้รับบทคุณแม่ยังสาวอยู่แน่นอนตอนนี้เขาได้คะแนนจากยายและเจ้าสองซนนี่ไปแล้วเต็ม ๆ“เตยพาไปซื้อเสื้อผ้าหน่อยดิ” พี่คิวสะกิดไหล่ฉันที่กำลังเดินเล่นอยู่ตรงตลาดสด แต่จะมีตลาดนัดอยู่ติดกันซึ่งค่อนข้างมีของให้ชอปเยอะพอสมควร“หมายความว่าไง จะมาเที่ยวแล้วไม่มีเสื้อผ้า ?”“ไม่ได้เตรียมมา คิดสดตอนอยู่บนรถเลย”คำตอบของพี่คิวทำเอาฉันต้องกุมขมับก่อนจะเดินไปบอกน้าแตนที่พาเด็ก ๆ ไปซื้อขนมอยู่ อยากจะบ้าตายกับพี่คิวจริง ๆ เลย แต่พอจะโวยวายใส่ก็อดสงสารไม่ได้ ไม่รู้ทำไมถึงต้องกลัวด้วย ไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน“อันนี้เงินเอาไว้จ่ายค่าขนมกับของอย่างอื่นครับ ถ้าอยากกินอะไรซื้อเลยนะ” พี่คิวยื่นเงินให้น้าของฉันแล้วก้มลงไปยิ้มให้เด็ก ๆ“ไม่เอาแล้วคิว เดี๋ยวน้าจ่ายเอา”“รับไปเหอะ คนเขารวย” ฉันพูดแล้วยักไหล่ใส่พี่คิวก่อนจะเดินออกมา เขาก็รีบเดินตามมาบ้างหลังจากยัดเงินใส่มือน้าแตนจนสำเร็จ “เตย เลือกให้คิวหน่อยดิ” สรรพนามที่ไม่คุ้นหูทำให้ฉันต้องหันไปมองด้วยความรู้สึกประหลาด แต่พ
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 33
EP. 33“หมายความว่าไงเตย !” น้ำเสียงทุ้มเข้มและดุดันดังขึ้น สายตาของพี่คิวเต็มไปด้วยคำถามและความไม่พอใจจนฉันไม่กล้าตอบ “ตอบ !”“กลับเถอะ ว่าจะมาแป๊บเดียว” ว่าแล้วฉันก็หยัดตัวลุกขึ้น หันไปบอกเพื่อน ๆ ที่พากันสังสรรค์อยู่โดยไม่ให้เหตุผลว่าทำไม แต่ดูจากหน้าเหวอของฉัน พวกมันคงพอจะดูออกพี่คิวขมวดคิ้วแน่น ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แต่ฉันดูออกว่าเขาไม่ได้ปกติ พอเขาเดินออกจากงานฉันจึงรีบวิ่งตามไปปึง !“เห็นคิวเป็นไอ้หน้าโง่เหรอเตย” เขาทุบหมัดลงกับกระจกรถตนเองเหมือนระบายอารมณ์แล้วหันมามองฉันด้วยใบหน้าโกรธจัดพอ ๆ กับตอนที่โมโหยัยคะนิ้งวันนั้นเลย“ก็ไม่เห็นเป็นอะไร แค่ไปยินดีกับคนรู้จัก เขาส่งการ์ดเชิญก็ต้องไป” พยายามจะไม่ทำให้เขารู้ว่าฉันกลัว ทว่าหัวใจกลับเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุทะลวงออกมานอกอกที่มีชุดเดรสสีฟ้าสายเดี่ยวปิดบังอยู่“กับผัวเก่าเนี่ยนะ !” พี่คิวหรี่ตามองฉันเหมือนไม่อยากจะเชื่อกับคำตอบ ฝ่ามือที่กำหมัดไว้แน่นตอนนี้มันขึ้นสีแดงจัด บ่งบอกว่าเขาโกรธมากแค่ไหน เผลอ ๆ ตอนนี้คงอยากจับฉันฟาดลงพื้นแล้ว“พูดให้มันดี ๆ พี่คิว !” ฉันตวัดสายตาไปมองพี่คิวเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 34
EP. 34“พี่คิวอยู่ไหนครับพี่เตย” เจ้าบอลลูกผู้น้องของฉันที่เดินมาจากหลังบ้านกางแขนกว้างเพื่อขวางทางฉันก่อนจะเอียงคอมองอย่างสงสัยเมื่อฉันเงียบไป “เรานัดกันว่าจะไปสอนปั่นจักรยาน”“กลับไปแล้ว” ฉันตอบแล้วเม้มปากเป็นเส้นตรงเหมือนคนกำลังปิดบังอะไรบางอย่างบ้าจริง ทีแรกก็ไม่ได้รู้สึกผิด ทำไมตอนนี้ต้องมารู้สึกแบบนี้ด้วยนะ “หา ! กลับไปแล้ว กลับทำไมล่ะเตย ไหนว่าจะอยู่เที่ยว ยังไม่ได้พาไปไหนเลยนะ” น้าแตนกับยายที่เดินออกมาจากครัวรีบโวยวายให้พร้อมกับมองฉันด้วยสายตาจับผิด “ไม่รู้เหมือนกันค่ะ” ฉันตอบแค่นั้นแล้วรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องของตนเอง พอเข้ามาถึงก็รีบดึงม่านเปิดดูตรงหน้าบ้าน ยังคงเห็นรถสีดำขลับนั่นจอดอยู่ที่เดิม'ทำไมไม่ไปสักที หรือเขายังดึงสติกลับมาไม่ได้'พอเบือนหน้าหนีมาในห้องก็เห็นกระเป๋าเป้ที่ใส่เสื้อผ้าของเขาวางอยู่ข้างเตียง เพราะเมื่อคืนเขานอนห้องฉันส่วนฉันต้องไปนอนกับยายToeyhom : ขึ้นมาเอากระเป๋าที่จริงก็อยากรู้ว่าเขาเป็นอะไรนั่นละ แต่แกล้งบอกไปแบบนี้จะได้ไม่เสียท่า เขาเปิดอ่านทันทีแต่ไม่ได้ตอบกลับหันไปมองด้านล่างก็เห็นประตูรถเปิดออกมาพร้อมร่างสูงที่ก้าวลงมาจากรถ สีหน้าของเขาดูเศร้า
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 35
EP. 35หลังจากพาเด็ก ๆ กลับมาที่บ้านพี่คิวก็อาสาเป็นคนล้างแผลให้ ส่วนฉันเข้ามาช่วยยายทำกับข้าวในครัวซึ่งมีน้าแตนเป็นลูกมืออยู่แล้วหนึ่งคน“มีไรให้เตยช่วยไหมยาย”“กลับมาแล้วเหรอ ทำไมมาเร็วล่ะเตย” น้าแตนถามด้วยความสงสัยเพราะเราเพิ่งออกจากบ้านไปได้ไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ“บอลจักรยานล้มอะ พี่คิวทำแผลให้อยู่”“เอ้า แล้วเป็นอะไรมากไหมน่ะ”“นิดเดียวแต่ร้องลั่นสวนพฤกษ์เลย” ฉันพูดกลั้วหัวเราะเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่ถูกใครหลายคนมอง“ประจำละไอ้ตัวนี้นะ กลัวตายเป็นที่หนึ่ง” ยายเสริมทับแล้วยื่นผักที่เพิ่งล้างมาให้ตรงหน้า “เอาไปลวกให้ยายหน่อย จะเอาจิ้มน้ำพริก”“ค่ะ”“คิวเขาอยากกินอะไรไหม ยายจะได้ทำให้” “อะไรก็กินได้หมดแหละ” ปกติเวลาไปกินข้าวฉันก็เห็นเขากินได้ทุกอย่างจริง ๆ นะ ถ้าอยู่คอนโดมิเนียม บางวันฉันอยากทำกับข้าวแบบง่าย ๆ เขาก็กินได้หมดไม่อิดออดหลังจากกินข้าวด้วยกันอย่างพร้อมหน้าเราก็แบ่งคิวกันอาบน้ำเนื่องจากตอนนี้มีสมาชิกถึงหกคนแต่ห้องน้ำมีเพียงสองห้อง ยายกับน้าและเด็กอาบชั้นล่าง ส่วนฉันขึ้นไปอาบชั้นบนก่อนและพี่คิวอาบทีหลัง“เตย !” อยู่ ๆ เสียงของพี่คิวที่เหมือนกำลังตกใจกับอะไรบาง
Last Updated : 2025-03-27ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 36
EP. 36“ก็นี่มันห้องเตย จะมานอนตอนไหนก็ได้”“อ้อ ครับ ๆ” การตอบเป็นเชิงว่ารับรู้แต่น้ำเสียงเยาะเย้ยแบบนั้นทำเอาฉันแอบหงุดหงิด ต้องบิดแขนเขาไปแรง ๆ จนเจ้าตัวร้องลั่น “โอ๊ย ๆ เจ็บ...”“นอนเลย ! ไม่ต้องพูดมาก”“เจ็บจนแสบแล้วเนี่ย หนังหลุดแล้วมั้ง” มือหนาอีกข้างที่เพิ่งสอดเข้ามาให้หนุนลูบแขนตนเองเบามือ ก็คงจะเจ็บจริง ๆ นั่นละ ฉันใส่ไปเต็มแรงเลย “แค่นี้ทำบ่น”“ไม่บ่นก็ได้ มีคนยอมมานอนด้วยละ” ไม่ต้องเปิดไฟดูก็รู้ว่าคนด้านหลังคงยิ้มอยู่ ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเขายังติดตาจนคิดภาพออกว่ามันจะเป็นอย่างไร “สองแสบมันไปแย่งเตยนอนเถอะ ไม่มีที่นอนก็เลยต้องมา”“อ๋อ...” พี่คิวลากเสียงยาว ๆ แล้วก็เงียบไป ฉันจึงหันไปมองในความมืดสลัว แล้วมือหนาก็จับฉันพลิกตัวหันไปหาพร้อมกับกอดไว้แน่นจนหน้าซุกอยู่ตรงแผ่นอกอบอุ่น“ยิ้มอยู่ใช่ไหม ยิ้มอะไร”“เปล่า” น้ำเสียงที่เจือไปด้วยอารมณ์ของความสุขดังขึ้น จนฉันเองยังต้องยิ้มอยู่ในแผงอกของเขาด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน “แค่ดีใจที่ได้ใกล้ ได้กอดแบบนี้”“ทำไมชอบพูดหวาน ๆ แบบนี้อยู่เรื่อย ไม่คิดว่าคนอื่นจะอยากอ้วกบ้างเหรอ”“คนอื่นไหน เขาก็พูดกับเธอคนเดียว” “ก็เตยไง อยากอ้วก”
Last Updated : 2025-03-27
Latest chapter
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) พิเศษใส่ไข่
พิเศษใส่ไข่หลังจากที่คุยกันไว้ว่าเราจะไปเที่ยวในวันหยุดของพี่คิวแล้ว สถานที่ที่เราเลือกไปก็เป็นทะเล เป็นเกาะที่อยู่ทางภาคใต้ของประเทศโชคดีว่าวันที่เราเดินทางมาไม่ใช่วันหยุดของคนส่วนใหญ่ ทำให้ผู้คนบางตาและสงบมากกว่าที่คิดไว้ บวกกับเกาะแห่งนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ที่พักไม่แอะอัด นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็ตั้งใจมาพักผ่อนและหาที่เงียบสงบอยู่กันใต้หล้ากับไต้ฝุ่นเล่นทรายด้วยกัน มีอุปกรณ์ที่พ่อของพวกเขาขนมาให้มากมาย หลังจากจัดการกับลูกแล้วพี่คิวก็เดินมาหาฉันที่กำลังจัดแจงของกินเล่นซึ่งสั่งมาจากร้านใกล้ ๆ นี้“ถ่ายรูปไหม เดี๋ยวพี่ถ่ายให้”พี่คิวถามเพราะเห็นว่าฉันแต่งตัวเตรียมพร้อมมาเพื่อถ่ายรูปแล้ว ที่พี่คิวยอมให้ใส่ทูพีซตัวนี้มาก็เพราะว่านักท่องเที่ยวไม่มาก เวลานี้มันก็ไม่โป๊มากเพราะมีเสื้อคลุมตัวยาวบาง ๆ คลุมอยู่“ถ่ายสิ แต่งตัวมาขนาดนี้แล้ว”ฉันบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะเปลื้องเสื้อคลุมตัวนั้นออกแล้วเดินนำสามีตนเองออกไปตรงบริเวณชายหาด เวลานี้แดดค่อนข้างแรง ฉันก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรนักเพราะปกติทำงานอยู่แต่ในห้อง ไม่ค่อยโดนแดดอย่างนี้“สวย ๆ นะ แบบรูปเดียวลงได้เลย”เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะถือกล้องไว้ในระ
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) ตอนพิเศษ 4
ตอนพิเศษ 4หลายปีต่อมาเราตัดสินใจมีเด็ก ๆ ไว้เป็นเพื่อนยามเหงาสองคน จากนั้นก็ทำการปิดอู่ทันทีเพราะฉันกับพี่คิวคิดไว้แล้วว่าจะให้เขามีพี่น้องไว้คอยปรึกษากัน ทีแรกตั้งใจจะให้อายุห่างกันสักสามปีแต่คนที่สองดันมาไวกว่าที่คิดคนพี่ชื่อใต้หล้า คนน้องชื่อไต้ฝุ่น เป็นชื่อที่พี่คิวตั้งให้เขาทั้งคู่ เรามีลูกชายทั้งสองคนขณะที่ใบชากับพี่ฮ่องเต้นั้นมีลูกชายหนึ่งกับลูกสาวอีกคน คนโตชื่อน้องฮัท แก่กว่าใต้หล้าหนึ่งปี แต่คนน้องนั้นอายุเท่าไต้ฝุ่น ชื่อว่าน้องฮานึล ตอนนี้กำลังน่าหยิกเลยทีเดียว“คุณแม่ !!”เสียงของใต้หล้าดังขึ้นมาแต่ไกล เขาจูงมือน้องชายที่อายุได้เพียงสามขวบเดินเข้ามาด้วย แต่ใบหน้าบิดเบี้ยวเหมือนกำลังจะร้องไห้“น้องเป็นอะไรคับ”“ฮือ ~”ทันทีที่ฉันย่อตัวไปถามลูกชายเขาก็ปล่อยเสียงร้องไห้โฮทันที ก่อนจะโผตัวเข้ามากอดฉันราวกับอัดอั้นตันใจ“ฝุ่นจะแย่งรถของใต้ ก็เลยล้มเอง” ลูกชายวัยห้าขวบอธิบายเมื่อฉันหันไปมองเขาเพราะต้องการเหตุผล“ฝุ่นล้มเองเพราะซนใช่ไหมครับ” ฉันดันตัวลูกชายออกอย่างเบามือแล้วถามเขาด้วยความเป็นห่วง “เจ็บตรงไหนไหมเอ่ย”“ตงนี้ ~ ฮึก” เขาตอบเสียงสั่นเจือด้วยเสียงร้องไห้เบา ๆ“ไม่ร้อ
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) ตอนพิเศษ 3
ตอนพิเศษ 3ฉันหัวเราะใส่พี่คิวอย่างนึกตลก คนที่เคยเก่งเรื่องอย่างว่าพอโดนแกล้งถึงกับหน้าเสีย จนฉันต้องยอมหยุดแกล้งแต่โดยดี“เตยล้อเล่น”“เดี๋ยวเถอะ ร้องจริงนะ” พี่คิวทำหน้าเครียดแต่มือก็อยู่ไม่สุข ลูบไล้ไปตามผิวกายของฉันทั่วร่างจนขนอ่อน ๆ ของฉันมันลุกชันจากสัมผัสนั้นฉันก็แกล้งเขาไปไม่จริงจัง ทั้งที่จริงสำหรับฉันแล้วพี่คิวคือที่สุด เพราะเขาคือคนแรกและคนเดียวของฉัน ไม่คิดอยากมีใครมาแทนที่อีกแล้ว“อื้อ !”ฝ่ามือเย็นเฉียบของเขาลูบลงที่ต้นขา ขยับมาที่ขาอ่อน ก่อนจะค่อย ๆ ขยับมาที่กลีบดอกไม้สีระเรื่อและใช้ปลายนิ้วนั้นลากผ่านเพื่อแหวกเข้าหารอยแยกที่ผลิแย้ม“แกล้งกันดีนัก” เขาทำเสียงแข็ง แทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักที่เริ่มมีน้ำหวานระบายออกมาจากการถูกสัมผัสที่ปลุกเร้าหัวใจของฉันวาบหวาม ถึงแม้จะเป็นคนที่คุ้นเคยแต่มันไม่เคยชินกับการถูกรุกล้ำตรงส่วนนั้นเลยสักนิด เหมือนมันคือการเริ่มใหม่ ราวกับเป็นครั้งแรก“อ๊า... พี่คิวขา เตยเสียว” ฉันร้องกระเส่าไม่รู้ตัวเมื่อถูกนิ้วเรียวยาวนั้นสอดแทรกและขยับเคลื่อนที่เข้าออกเนิบนาบ ปรนเปรอปลุกเร้ากลายเป็นความสยิวซ่านอย่างต่อเนื่องเขาใช้นิ้วกลางจ้วงแทงจนเกิดเป็น
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2“ประจำเดือนมาไหม เดือนนี้รู้สึกว่าไม่วานให้ไปซื้อของ”“ไม่”“ขาดไปกี่วันแล้ว”พี่คิวตั้งคำถามที่ตอนนี้มันถือว่าเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับเราสองคน ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ละก็ฉันคงได้อายหน้าร้อนแน่ ๆ ก็มีที่ไหนล่ะที่จะมาถามเรื่องแบบนี้กัน“ห้าวันแล้วค่ะ แต่ช่วงนี้เตยนอนไม่ค่อยหลับเลยคิดว่าน่าจะเป็นเพราะตรงนั้น”“ลองตรวจดูหรือยัง หืม” เสียงพี่คิวยังคงถามต่อ หลังจากที่เขาเพิ่งเลิกงานมา ไม่รู้ไปโดนอะไรเข้า วันนี้ถึงได้เซ้าซี้นัก“ยังเลย ที่ซื้อมาก็หมดแล้วค่ะ ตรวจบ่อย วันนี้ก็ลองตกแต่งรูปขายของทั้งวัน ลืมไปเลย”ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าตนเองเบื่อ ๆ เพราะอยู่บ้านคนเดียวไม่มีอะไรทำ เลยขอพี่คิวสั่งของจากร้านค้าต่างประเทศมาขาย ก่อนหน้านี้ลองสั่งมาน้อย ๆ ลงขายในแพลตฟอร์มต่าง ๆ พอจับจุดได้ เจอตัวที่ขายดีเลยสั่งมาถ่ายรูปเอง ลงโพรโมตเพิ่มยอดขายได้มากเลยทีเดียว“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ทำแก้เบื่อ อย่าจริงจังจนเครียด” พี่คิวพูดแล้วเอื้อมมือมาลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน “เดี๋ยวพี่ไปซื้อ”เขาจริงจังกับการพยายามมีลูกมากถึงแม้ว่าจะแพ้พนันพี่ฮ่องเต้ เพราะใจจริงเราสองคนก็อยากมีเจ้าตัวน้อยไว้กอดเหมือนกัน หลังจากวั
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่เราทั้งคู่ตัดสินใจว่าอยากมีเจ้าตัวน้อยไว้เชื่อมความสัมพันธ์ หลังจากวันนั้นเราก็เลือกโรงพยาบาลเพื่อคอยรับคำปรึกษาและคอยดูแลเราสองคนต้องเข้าตรวจสุขภาพและรับประทานยาบำรุงตามที่หมอสั่ง หลังจากนั้นก็ให้เป็นไปตามธรรมชาติ ผลตรวจที่ออกมาแน่นอนว่าเราสองคนยังสุขภาพสมบูรณ์และแข็งแรง ไม่มีโรคร้ายใด ๆ สามารถมีลูกได้“ลองโหลดแอปนี้มาแล้ว เขาบอกว่าดี” พี่คิวยื่นโทรศัพท์ของเขาที่หน้าจอกำลังแสดงแอปพลิเคชันหนึ่งซึ่งหน้าตาคล้ายปฏิทินวันนี้เป็นวันหยุดของพี่คิว วันที่เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน แต่วันนี้คุณหมอก็ยังคงนัดตรวจร่างกายอีกครั้งเพื่อติดตามผลและตรวจร่างกายเพิ่ม“นับวันไข่ตก”“...” เขาไม่ตอบแต่ยิ้มกริ่มแล้วพยักหน้าเป็นคำตอบแทน“แม่นยังไงพี่คิว”“ก็ถ้าเราอึ๊บ ! กันช่วงที่เป็นสีชมพูโอกาสท้องก็มีเยอะมาก ๆ ไง” เขาพูดหน้าตาเฉยแต่ฉันกลับใบหน้าร้อนวาบ“ทุกวันเลยเหรอ เตยก็ตายพอดี ไม่ได้พัก” ฉันยัดโทรศัพท์ของเขากลับไปให้ก่อนจะหันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่าง รอให้ความร้อนบนใบหน้ามันลดลงถึงหันกลับมามอง แต่พี่คิวก็ยังยิ้มอยู่“พี่ศึกษามาแล้วครับ ถ้าอยากได้ลูกที่เก่งและสมบูรณ์เราต้องพักวั
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 41
EP. 41เราซื้อบ้านอยู่ด้วยกันสองคนแถวชานเมือง แต่ไม่ได้ใกล้กับบริษัทที่พี่คิวทำงานเท่าไร นั่นเป็นเพราะเขาวางแผนจะลาออกในปลายปีนี้และออกมาทำบริษัทของตนเองโดยหุ้นกับเพื่อนสนิทอีกสามคนเรียกว่าแยกย้ายกันไปเก็บประสบการณ์และกลับมาสร้างฐานตนเองนั่นละ“พี่คิว...” ฉันกรอกเสียงใส่ปลายสายอย่างอ้อน ๆ เพราะจะวานให้เขาซื้อของสำคัญให้(ครับ ว่าไง)“กลับมาแล้วใช่ไหมคะ เตยจะฝากซื้อยา”(ได้ ยาอะไร)“ยาคุมไง เมื่อคืนบอกไปแล้วว่ามันหมด ขาดไปหนึ่งวันแล้วด้วย เดี๋ยวเตยส่งรูปให้นะ พี่คิวแค่ยื่นให้เภสัชดู” (ครับ)แล้วฉันก็จัดการถ่ายรูปกล่องยาคุมกำเนิดที่รับประทานประจำให้พี่คิวทางกล่องข้อความแอปพลิเคชันไลน์ ก่อนกลับมาเตรียมกับข้าวบนโต๊ะกินข้าวต่อ จะว่าไปแล้วการอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่มันก็เหงาพอสมควร จากที่ตอนแรกฉันคิดว่าจะหางานทำแต่พี่คิวไม่ยอม บอกว่าให้อยู่บ้านไปก่อนจะได้ดูแลสามีได้เต็มที่ และตอนที่เปิดบริษัทด้วยกันกับเพื่อนจะให้ฉันมีตำแหน่งเป็นคนทำบัญชีด้วยชีวิตที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝันแต่ฉันกลับรู้สึกว่ามันโคตรน่าเบื่อเหลือเกิน หรือฉันควรจะหาน้องหมามาเลี้ยงสักตัวดีนะ“คิดถึง...” “อ๊ะ พี่คิว จานเกือบร
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 40
EP. 40หลายเดือนต่อมาเราใช้เวลาเตรียมงานแต่งงานไม่ถึงเดือนหลังจากที่ได้ฤกษ์เมื่อหลายเดือนก่อน เพราะฉันตั้งใจจะจัดแบบเรียบง่าย ชวนแค่เพื่อนและคนสนิทของเราทั้งสองฝ่ายราว ๆ ห้าสิบคนเท่านั้น เหตุผลหนึ่งคือไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย ทำบุญ ทำกับข้าวและสังสรรค์กันในหมู่เพื่อนและครอบครัว อีกอย่างคือไม่ต้องสิ้นเปลืองเพราะตั้งใจจะเก็บเงินไว้สร้างอนาคตต่อเมื่อเข้าพิธีแต่งงานแบบเรียบง่ายกันเสร็จเราก็มานั่งดื่มและกินของอร่อยฝีมือยายกันต่อ เพราะเพื่อนหลายคนอยู่ที่นี่กันจึงใช้บ้านหลังนี้จัดงานอีกอย่างพวกเพื่อน ๆ ก็ถือโอกาสมาเที่ยวกันด้วยเพราะช่วงนี้อากาศกำลังดีเลยทีเดียว“คิวต่อไปให้ไอ้เต้” พี่คิวพูดแล้วดันแก้วไปให้เพื่อนตนเอง“พูดอะไรของมึง จะให้มันจัดอีกรอบเหรอ” พี่ทศกัณฐ์เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ “เออ มึงจะให้กูหัวแตกเหรอถ้าต้องแต่งงานอีกรอบ” พี่ฮ่องเต้หัวเราะชอบใจก่อนจะหันไปมองใบชาที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการตักของกินอยู่อีกมุม “ก็งานแต่งมึงพวกกูไม่ได้ไป” พี่คิวพูดแล้วหัวเราะในลำคอ“ปล่อยผ่านกูไปแล้วกัน กดข้ามไปตอนกูมีลูกเลย” พี่ฮ่องเต้พูดแล้วยิ้มออกมา แววตาบ่งบอกถึงความสุข “มึงอ
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 39
EP. 39เรามาถึงร้านกาแฟที่คุณแพรว ลูกค้าบริษัทของพี่คิวนัดเอาไว้เวลาเกือบเที่ยง ผู้หญิงคนนั้นมารออยู่ก่อนแล้วและพอเห็นพี่คิวเดินเข้ามาเธอก็ยิ้มร่า แต่ก็ต้องหุบยิ้มลงทันทีเมื่อเห็นฉันเดินเข้าไปคล้องแขนเขาเอาไว้“พอดีเห็นว่าเป็นวันหยุด ผมเลยพาแฟนมาเที่ยวด้วย” พี่คิวพูดแล้วยิ้มบาง ๆ พอเป็นมารยาท “เตย นี่ลูกค้าที่พี่เล่าให้ฟัง”“สวัสดีค่ะคุณแพรว” ฉันยิ้มกว้างแล้วยกมือไหว้เป็นมารยาท เธอพยักหน้าแล้วยิ้มตอบแบบเสียอาการสักหน่อย“ค่ะ”“เตยนะคะ” คนที่นั่งตรงข้ามเงียบไปในทันที เธอยกกาแฟขึ้นมาจิบเหมือนกำลังทำตัวไม่ถูก ที่จริงเธอเป็นคนสวยในระดับหนึ่ง การแต่งตัวดูภูมิฐานแต่แววตาของเธอดูไม่เป็นมิตรกับฉันสักเท่าไร เป็นใครก็คงดูออกว่าไม่ชอบฉันและสาเหตุก็คงมาจากพี่คิว“เรื่องที่จะคุย เชิญพูดได้เลยครับ” พี่คิวพูดแล้วหยิบเอาไอแพดรุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาพร้อมปากกาเพื่อเตรียมจดสิ่งที่ลูกค้าต้องการ“ขอคุยเป็นการส่วนตัวได้ไหมคะ เพราะมันเป็นเรื่องงาน” คนตรงหน้าพูดแล้วเบือนหน้ามามองทางฉัน ก็แค่เรื่องงานติดตั้งระบบไฟฟ้าภายในตึก คงไม่ต้องเป็นความลับขนาดนั้นมั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับ นี่แฟนผมไม่ใช่คนอื่น”“แต่มันเป็น
ห้ามรัก(เซตวิศวะ) EP. 37
EP. 37“เคยมีคนบอกว่าจะไม่ให้ทำอะไรจนกว่าจะรู้สึกว่ารัก”ประโยคของคนตัวโตที่พูดอยู่เหนือศีรษะทำให้ฉันเบิกตากว้าง สมองกลั่นกรองเอาความทรงจำที่เคยพูดประโยคนั้นออกมา “ใครพูด” “หึ...” สิ้นเสียงหัวเราะของเขาความนุ่มชื้นก็แนบลงมาบนริมฝีปากของฉันโดยไม่ให้ได้ตั้งตัว ใบหน้าร้อนวูบ หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะทันที“อื้อ” สัมผัสอ่อนนุ่มขยับขมเม้มริมฝีปากของฉันอย่างหยอกเย้าแต่ก็รู้สึกเจ็บไม่หยอกจนต้องเผยอปากออกมา กลับกลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้เรียวลิ้นแทรกเข้าฉกชิมความหวานภายในโพรงปากจนได้ กลิ่นมินต์เดียวกันถูกพ่นผ่านลมหายใจของเราทั้งคู่ไปมา รสจูบนุ่มนวลทว่าเร่าร้อนในคราเดียวกันส่งผลให้ร่างกายฉันอ่อนยวบและเผลอไผลจูบตอบเขาไปอย่างไม่รู้ตัว“แฮ่ก” ฉันรีบสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเมื่อเขาเปิดโอกาส ใบหน้าคมเลื่อนออกห่างแล้วยกยิ้มมุมปากแบบที่ชอบทำบ่อย ๆ ดวงตาคมเข้มที่ตอนนี้แพรวพราวเสียเหลือเกินกำลังจ้องลึกเข้ามายังนัยน์ตาของฉัน“วันนี้ไม่ใส่ชุดนอน” ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายก่อนสอดเข้ามาในเสื้อยืดตัวบาง ผ่านหน้าท้องแบนราบขึ้นมาจนถึงเนินเนื้อนุ่มที่ล้นบรา“อากาศแบบนี้ได้โดนยายด่าพอดี” น้ำเสียงที่ออกจากปากฉ
