Share

บทที่ 503

Author: จิ้งไห่จวินเจี๋ยตู้สื่อ
“ผู้หญิงบ้าโผล่มาจากไหน? หลบไป!”

บรรดาลูกน้องของหอสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ต่างชะงัก มองเย่อวี่หลิวด้วยสายตาไม่สบอารมณ์

แต่ไม่ทันไร พวกเขาก็โดนซัดกระเด็นกระจัดกระจายไปคนละทิศทาง!

หลิงเฟิงเดินเข้ามา “เรียกใครผู้หญิงบ้านะ?”

หม่าหยวนจื้อทำหน้าบึ้งทันที “แล้วแกเป็นใครอีก?”

“ตอนแรกผมก็ไม่อยากยุ่งเรื่องพวกนี้นักหรอก”

หลิงเฟิงยิ้มขมพลางส่ายหน้า เขาชี้ไปที่เย่อวี่หลิวซึ่งยืนอยู่ข้างๆด้วยท่าทางแน่วแน่

“แต่ดูเหมือนว่าในจิตใต้สำนึกของเธอ ต้องการจะปกป้องแม่ลูกคู่นี้! ผมก็เลยช่วยไปตามนั้น!”

จะทำไงได้ก็เขารักเมียไปแล้ว!

เมื่อพูดจบ ปลายนิ้วของเขาก็ปรากฏเข็มเงินจำนวนมากพุ่งออกมา!

สีหน้าของหม่าหยวนจื้อเปลี่ยนเล็กน้อย “แกก็เป็นหมอเหมือนกันหรือ?”

“เจ้านายครับ เขาคือลูกค้าที่จะซื้อสมุนไพรของเราในราคาสูงครับ!”

พนักงานหน้าเคาน์เตอร์รีบเตือน

หม่าหยวนจื้อถึงกับอุทาน

“ที่แท้ก็คุณนี่เอง! หึๆ! ดูไม่ออกเลยนะว่าคุณก็เป็นพวกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน! คุณยายคนนี้อวัยวะภายในแหลกไปหมดแล้ว มีแค่ลมหายใจสุดท่ายยื้ออยู่ ต่อให้ผมลงมือเองก็ยังไม่แน่ว่าจะช่วยเธอได้!”

“อย่าว่าแต่คุณที่เป็นแค่หมอหนุ่มธรรมดาๆเลย พาอาจารย์คุ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 504

    “แม่! แม่!” ชายหนุ่มร้องเรียกก่อนที่รอยยิ้มบนใบหน้าจะแข็งทื่อเขาโผเข้าหาอ้อมอกของหญิงชราพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น!หลิงเฟิงกระตุกมุมปาก “ร้องไห้ทำไมล่ะ?”“แม่ผมเสียแล้ว ไม่มีลมหายใจแล้ว!”ชายหนุ่มร้องไห้พลางพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอกครับหมอ ผมไม่โทษคุณ! จะโทษก็โทษตัวเองที่ไม่มีเงิน!”เขาไม่เหมือนพวกญาติของคนไข้ที่ไร้เหตุผลที่จะโทษหมอ เพียงเพราะหมอไม่สามารถช่วยชีวิตคนในครอบครัวเขาไว้ได้!หมอเก็บเงินเขาแค่ห้าพัน ยอมเสียสละทั้งแรงกายและแรงใจช่วยคนขนาดนี้ เท่ากับว่าส่งพระไปยังทิศตะวันตกแล้ว หมอได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้ว!เขาจะไปกล้าตำหนิหลิงเฟิงได้อย่างไรกัน?แต่หลิงเฟิงกลับบอกว่า “แม่ของคุณยังไม่ตายนะ! คุณลองเอาหูแนบหน้าอกแม่คุณดูสิ ว่ามีเสียงหัวใจเต้นไหม?”ชายหนุ่มอึ้งไปครู่หนึ่ง เขาหยุดร้องไห้แล้วรีบเอาหูแนบหน้าอกแม่เพื่อฟัง!เสียงหัวใจเต้นเป็นๆ! ดูแข็งแรงกว่าของตัวเขาเองด้วยซ้ำ!หลิงเฟิงอธิบายว่า“ผมสร้างสภาพแวดล้อมที่ปราศจากออกซิเจนในร่างกายของแม่คุณ เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อแบคทีเรียจากทางเดินหายใจเข้าสู่บาดแผล”“ตอนนี้ผมแค่ต้องแทงเข็มเพิ่มอีกไม่กี่จุด เพื่อกระตุ้นช่องทางห

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 505

    “ยาของคุณผมจัดได้จัดใส่กล่องไว้แล้ว ผมให้ส่วนลดพิเศษเหลือแค่เจ็ดแสนห้าหมื่นบาท จากนั้นก็ไปจากที่นี่ซะ กลับไปที่ที่คุณจากมา”หม่าหยวนจื้อเอียงคอยิ้มพลางยกเท้าที่เหยียบอยู่บนมือหลิงเฟิงออก“ชีวิตของคนไร้ค่าพวกนั้น ไม่คุ้มค่าที่คุณจะช่วย คุณน่าจะเข้าใจสิ่งที่ผมพูดนะ?”ได้ยินเช่นนั้น ชายหนุ่มรีบตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “อย่ามาด่าถึงแม่ผมนะ!”เพี๊ยะ!ทันทีที่พูดจบชายร่างใหญ่สองคนที่ยืนเฝ้าประตูหอสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ได้พุ่งเข้าใส่ ตบหน้าชายหนุ่มทันทีทำเอาฟันของชายหนุ่มกระเด็นไปหลายซี่ เลือดไหลนองพื้นท่วมครึ่งแผ่นกระเบื้อง!“ปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้!”ผู้คนรอบข้างต่างสูดหายใจลึกด้วยความตกใจ และถอยหลังออกไปหลายก้าว!แม้แต่คนเฝ้าประตูก็เป็นถึงจอมยุทธ์!ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหอสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ถึงกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้! นี่แหละคือความมั่นใจที่ทำให้พวกเขากร่างได้ขนาดนี้!แต่หลิงเฟิงไม่ได้สนใจ เขาก้มหน้าลงต่อไปและแทงเข็มเงินเข้าไปในร่างหญิงชราโดยไม่ลังเล!โครม!ทันใดนั้น ลมหายใจของหญิงชรากลับมาเป็นปกติอีกครั้ง เธอไออย่างรุนแรงราวกับหายใจติดขัด!ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าบวมไปครึ่งซีกยิ้มทั้

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 506

    “เสียงน่ารำคาญ!”คำพูดไม่ทันจบ!ทันใดนั้นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มมังกรก็ยกมือขึ้น เขากระแทกฝ่ามือลงบนหัวของอีกฝ่าย จนหัวของหม่าหยวนจื้อแตกละเอียด!ตู้ม!เลือดพุ่งออกจากกะโหลกศีรษะของอีกฝ่ายและร่างล้มฟุบลงกับพื้น!หลิงเฟิงถึงกับงงไปเลย!พวกเขาไม่ได้มาช่วยหม่าหยวนจื้อหรือ? ทำไมจู่ๆ ถึงฆ่าคนกันเองซะได้!“ไม่ต้องกังวลไป คุณหลิง เราไม่ได้มาเพื่อเป็นศัตรูกับคุณ!”“หม่าหยวนจื้อมันก็แค่ไอ้กระจอกตัวน้อย กล้าดีที่มาออกคำสั่งกับกลุ่มมังกรของพวกเรา โทษตายของมันถือว่าเหมาะสมแล้ว ไม่มีอะไรสำคัญ”อีกคนยื่นบุหรี่ให้หลิงเฟิงพร้อมกับจุดให้เขา“ผมซึ่งมีรหัสว่า ‘นกยูง’ และอีกคนซึ่งมีรหัสว่า ‘ฉลามเสือ’ เรามาที่นี่เพื่อมาหาคุณโดยเฉพาะ!”หลิงเฟิงเคยได้ยินเรื่องของสมาคมกลุ่มมังกรมาก่อน ว่าสมาชิกในกลุ่มจะไม่รู้จักชื่อจริงของกันและกัน จะเรียกกันด้วยรหัสลับเท่านั้นกลุ่มนี้เป็นที่รู้จักว่าเป็นมือล่องหนอันดับหนึ่งของราชานี โดยแท้จริงแล้วคือองค์กรลับ ที่ทำงานบางอย่างให้กับผู้มีอำนาจเบื้องบนกลุ่มมังกรกระจายอยู่ทั่วประเทศมังกร มีพลังที่แข็งแกร่งอย่างมากและไม่ว่าอิทธิพลท้องถิ่นจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ให้เกียรติ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 507

    ทั้งสองคนถูกหลิงเฟิงยั่วโมโหจนโกรธจัดและไม่คิดจะออมมืออีกต่อไป!ฉลามเสือพุ่งเข้าหาหลิงเฟิงราวกับรถถังไทเกอร์ อำนาจทะลุทะลวงอย่างไม่อาจต้านทานได้!แต่หลิงเฟิงกลับใช้มือแค่ข้างเดียวในการกดเกียร์ของรถถังนี้ได้ทันทีจนอีกฝ่ายไม่สามารถขยับเขยื้อนได้แม้แต่น้อย!นกยูงกล่าวอย่างไม่พอใจ “ฉลามเสือ! อย่ามัวทำท่ามากความ! รีบจัดการเขาซะ เราจะได้รีบกลับไปรายงานผลงาน!”“ฉัน... ฉันขยับไม่ได้! หมอนั่นมันเป็นพวกฝึกวิชา!”ฉลามเสือได้แต่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม สีหน้าแดงก่ำเหมือนตับหมู!แม้เขาจะออกแรงอย่างสุดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้เลยแม้แต่น้อย!นกยูงอึ้งไปในทันที “เป็นไปได้ยังไง!”เพราะความสามารถในการต่อสู้ของสมาชิกกลุ่มมังกรเพียงคนเดียว ก็สามารถเทียบเท่าได้กับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ระดับท็อป 20 ของมณฑลเจียงหนานเชียวนะ!และนี่ยังเป็นแค่นักรบที่ธรรมดาที่สุดของกลุ่มมังกรถ้าเปลี่ยนเป็นนักรบที่ระดับขั้นสูงกว่านี้ก็คงสามารถล้มยอดฝีมือทั้งหมดในมณฑลเจียงหนานได้โดยไม่มีบาดแผลใดๆ!เขาถามว่า “อยากให้ฉันช่วยไหม? แต่ต้องแบ่งความดีความชอบให้ฉันครึ่งหนึ่งนะ!”ฉลามเสือกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ “ไม่ต้อง!

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 508

    ฉลามเสือยืนนิ่งตะลึงอยู่กับที่!พวกเขาไม่ได้รับคำสั่งให้มาขับไล่หลิงเฟิงหรอกหรือ? แล้วทำไมสถานการณ์ถึงกลายเป็นการสัมภาษณ์งานแบบนี้ไปได้?แม้แต่สวัสดิการยังบรรยายละเอียดขนาดนี้! นี่มันอะไรกันเนี่ย!นกยูงยังคงพูดอย่างไม่หยุดยั้งว่า“กลุ่มมังกรของเรา ขึ้นตรงต่อราชสำนักเมืองหลวง ไม่มีอิทธิพลไหนมีสิทธิ์สั่งเราได้ อำนาจใหญ่ ฐานะสูงส่ง...”หลิงเฟิงหัวเราะเบาๆ“น่าสนใจจริงๆ คุณค่อนข้างน่าสนใจเลยนะ!”เขามองออกว่าคู่ต่อสู้กำลังใช้วิธีแบบถอยเพื่อรุก เขาจึงพูดด้วยท่าทีจริงจังว่า “ผมไม่มีทางเข้าร่วมกลุ่มมังกรของพวกคุณแน่ แต่จะถือว่าให้เกียรติพวกคุณหน่อยก็แล้วกัน”“พวกคุณต้องการให้ผมออกจากเมืองนี้ไม่ใช่เหรอ? ก็ได้! ผมก็ไม่อยากอยู่ที่นี่นานนักหรอก แต่ต้องรอให้ผมจัดการเรื่องบางเรื่องให้เสร็จก่อน อย่างมากไม่เกินหนึ่งเดือน ผมจะออกจากเมืองนี้แน่นอน!”“หมายความว่า คุณกำลังขอให้กลุ่มมังกรยืดเวลาให้อีกหนึ่งเดือนหรือ?”ฉลามเสือกัดฟันฝืนความเจ็บ ลุกขึ้นยืนอย่างโซซัดโซเซ“ผมไม่ได้ขอพวกคุณหรอก แค่มาแจ้งให้ทราบ!”ใบหน้าของหลิงเฟิงที่ดูเรียวบางแฝงด้วยสายตาดูถูก“จะยอมรับหรือจะสู้ ก็แล้วแต่พวกคุณ!”

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 509

    เมื่อเห็นเย่อวี่หลิวที่กลับมาเป็นปกติ แต่ตอนนี้เธอกลับพูดคำพูดที่ไร้เยื่อใยแบบนี้กับเขาหลิงเฟิงรู้สึกขมขื่นปนเปไปหมด “ทำไม...”เย่อวี่หลิวพูดด้วยใบหน้าเย็นชาดุจน้ำค้างแข้ง “เพราะฉันมองนายผิดไป! นายมันก็แค่ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง!”หลิงเฟิงเลียริมฝีปากและพูดว่า“ประธานเย่ คุณอย่ามาไม่มีเหตุผลแบบนี้สิ! พอรู้ว่าคุณถูกจับมาที่เมืองนี้ ผมก็รีบมาถ่อจากชางไห่เพื่อช่วยคุณนะ! อีกอย่าง คุณไม่รู้หรือว่าผมเองก็ถูกเย่เจินเจินใส่ร้ายเหมือนกัน?”“เรื่องในวันนั้น ผมไม่ได้ทำเลย!”เย่อวี่หลิวหัวเราะเยาะเย็นชา “ช่วยฉันงั้นเหรอ? นายรู้ไหมตั้งแต่ฉันถูกจับไปอยู่กับสมาคมเสื้อแดง จนคุณมาที่นี่ มันกินเวลานานแค่ไหน? หนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ! หนึ่งสัปดาห์เต็มๆ เลย!”“ในหนึ่งสัปดาห์นี้ ถ้าฉันไม่แกล้งทำเป็นเสียสติ ฉันก็คงถูกหยุนเทียนหมิงทำลายจนไม่เหลืออะไรแล้ว!”“แล้วตอนนั้น นายอยู่ที่ไหนกัน? กว่าจะเล่นสนุกจนเสร็จ ค่อยนึกขึ้นได้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่เพราะในสายตานายแล้ว ฉันยังมีประโยชน์สำหรับนายอยู่ไง? ไม่อย่างนั้นบริษัทเฟิงเถิงก็คงไม่มีใครหนุนหลัง ไปต่อไม่ได้ไงใช่ไหม? ”เพราะไม่อยากเจอหน้าหลิงเฟิง เธอจึงเลือกที่

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 510

    “ฉัน...ไม่เป็นไร...”เย่อวี่หลิวขบเม้มริมฝีปากแน่น พยายามควบคุมเสียงของตัวเองให้เบาที่สุดปล่อยให้มือของหลิงเฟิงค่อยๆ เลื่อนต่ำลงผ่านหน้าท้องเรียบเนียน ลูบไล้ไปเรื่อยๆ!“ซูด—” เย่อวี่หลิวเผลอสูดหายใจแรง ร่างทั้งร่างของเธอสั่นสะท้านด้วยความเกร็ง!“ประธานเย่ คุณแน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร? เสียงของคุณฟังดูเหมือนป่วยอยู่หรือเปล่า? จะให้ผมเรียกรถพยาบาลไปรับคุณไหมครับ?”ผู้จัดการหลิวถามด้วยความเป็นห่วง“บอกแล้วไงว่า! ฉันไม่เป็นอะไร!”เย่อวี่หลิวทนไม่ไหว จนปาโทรศัพท์ลงกับพื้นจากนั้นหันไปมองหลิงเฟิงด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ “ฉันจะไม่มีวันให้อภัยนาย!”หลิงเฟิงจับเส้นผมของเธออย่างหลงใหล พลางสูดกลิ่นหอมของทุกตารางนิ้วบนผิวของเธอ เขายิ้มและพูดว่า“ผมไม่ได้คิดแต่แรกว่าคุณจะให้อภัยผม ไหน คุณบอกว่าอยากจะตัดขาดกันไม่ใช่เหรอ? ดี! งั้นผมก็จะไม่แสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษแล้ว!”อุณหภูมิร่างกายของทั้งคู่ค่อยๆ สูงขึ้นแม้แต่เสียงลมหายใจยังถี่กระชั้น!หลิงเฟิงอุ้มเย่อวี่หลิวขึ้นไปพิงกับพนักโซฟามือเรียวของเย่อวี่หลิวในตอนนั้นได้กำแขนของหลิงเฟิงไว้แน่น“อย่าทำตรงนี้เลย ไปที่ห้องเถอะ โซฟามันไม่สบาย!”หลิงเ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 511

    “จึ๊ๆ! ผมว่าคุณน่ะอิจฉาต่างหาก! อย่าทำตัวไม่ได้ครอบครอง ก็เลยคิดกำจัดทิ้งสิ แบบนี้มันไม่ดีนะ!”หลิงเฟิงปากยิ้มแต่ในใจไม่ยิ้มมุมปากเย่อวี่หลิวกระตุก“ไม่อยากคุยกับคนหลงตัวเองแบบนายแล้ว! ฉันจะจองตั๋วเครื่องบินไปเมืองชางไห่วันนี้เลย นายจะไปด้วยกันไหม ฉันยังมีตั๋วที่นั่งเฟิร์สคลาสอยู่หนึ่งใบ”หลิงเฟิงตอบ“อีกสองสามวันผมค่อยกลับ อ้อ จริงสิ เย่เจินเจินใส่ร้ายคุณครั้งนี้ มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นฝีมือของตระกูลเย่!”เย่อวี่หลิวกล่าวด้วยสีหน้ามืดมน“ฉันรู้ ตอนแรกที่เย่เจินเจินมอมเหล้าฉัน ก็บอกแล้วว่าเป็นคำสั่งจากคุณปู่!”“กลับไปชางไห่ครั้งนี้ ถ้าเกิดสงครามนองเลือดขึ้นมาก็อย่าโทษฉันแล้วกัน!”หลิงเฟิงรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเย่อวี่หลิวไม่ใช่คนอ่อนแอ ด้วยฝีมืออันเหี้ยมโหดของเธอ คราวนี้ตระกูลเย่ไม่รอดแน่!เพียงแต่ว่า…“คุณจะแก้แค้นก็ต้องระวังด้วย ห้ามประมาทเด็ดขาด เพราะถ้าหมามันตกใจขึ้นมา มันจะกระโดดข้ามกำแพงได้” หลิงเฟิงกล่าวเตือนถึงเวลาขับขันขึ้นมา เย่ซิงชางไอ้สุนัขเฒ่านั่นทำได้ทุกอย่างไม่สนใครทั้งนั้น!“วางใจได้เลย! ฉันรู้ตัวดี!”เย่อวี่หลิวกำลังจะเดินออกไปเดินไปครึ่งทาง เธอก็หยุดชะ

Latest chapter

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 525

    “ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 524

    เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 523

    หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 522

    ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 521

    มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 520

    “คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 519

    เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 518

    “นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก

  • หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว   บทที่ 517

    “บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status