“นี่...”หลิงเฟิงตกตะลึง ลำบากใจเล็กน้อย“เร็วเข้า! ได้ยินมั้ย! ไม่อย่างนั้นฉันจะไล่นายออกทันที! "เย่อวี่หลิวเร่งย้ำด้วยเสียงต่ำถึงขั้นจงใจขยับเข้าใกล้หลิงเฟิง ผิวขาวดุจหิมะ ส่วนเว้าโค้งของร่างกายอันสวยงามนั้นแวววาวต่อหน้าเขา!หลิงเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟัน เอื้อมมือออกไป และบีบส่วนที่อ่อนไหวของอีกฝ่ายแน่นอย่างกล้าหาญ!ใบหน้าที่งามของเย่อวี่หลิวเปลี่ยนไป กายหอมสั่นเบาๆ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นโดยไม่รู้ตัวแค่ให้นายสัมผัสมันแบบสบายๆ แต่กลับกลายทำเกินไปมาก มันดันเป็นจุดที่อ่อนไหวที่สุดของตัวเองด้วยสิ!เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดกลั้นเสียงกรีดร้องและแสร้งทำเป็นพูดนิ่งๆ“เห็นหรือยัง? พวกเรารักกันจริง พ่อ ลุงสอง พวกคุณล้มเลิกความคิดนี้ซะเถอะค่ะ!”“ไร้สาระ! เย่อวี่หลิว ฉันไม่สนใจว่าแกกับขยะชั้นต่ำจะมีความสัมพันธ์ยังไง แกต้องแต่งงานกับนายน้อยหู่เหมิน!”เย่เจิ้งหมิงโกรธมาก ก้าวไปข้างหน้าและตบเย่อวี่หลิวทันที!แก้มของเย่อวี่หลิวแดงและบวมหลังจากถูกตบ และเธอก็เซถอยกลับไปสามก้าวทันที“นี่คือลุงสั่งสอนแก ให้รู้ว่าลำดับชั้นคืออะไร และอย่ายกหางสูงเกินไป! "เย่เจิ
เมื่อพูดคำนั้นจบลง คนในตระกูลเย่ก็ถูกทำให้โกรธเลยโจมตีทั้งวาจาและปากกา“คนถ่อยนี้มาจากไหน! สัมมาคารวะสักนิดก็ไม่มี!”“อ้าปากก็แช่งคนชราให้ตาย!”“เจ้าสิ่งนี้ที่ไม่มีดีเท่าหมูหมา ยังจะให้เงินมันอีกเหรอ? ใช้กระบองรุมตีให้ตายแล้วโยนแม่น้ำไปเถอะ!”“ขยะชั้นต่ำก็เป็นแบบนี้ แค่มองมันก็เสียเวลาฉันแล้ว!”ใบหน้าของเย่ซิงชางหลุบต่ำลงแล้วพูดว่า “ไอ้หนู แกรู้มั้ยว่าตัวเองกำลังพูดอะไร? ขอโทษมาเสีย แล้วเรื่องนี้ฉันจะยอมปล่อยผ่านไป”ในฐานะชายชรา สิ่งที่เขาเกลียดมากที่สุดคือการถูกแช่งให้ตายต่อหน้าคนอื่นหลิงเฟิงขมวดคิ้ว “ผมพูดจริงนะ คุณกำลังจะตาย”การแสดงออกของเย่ซิงชางกลายเป็นมืดครึ้มทันที เขาระงับความโกรธ และยื่นคำขาด “แกลองพูดอีกครั้งสิ?”“คุณปู่ อย่าเข้าใจผิดนะคะ เขาเป็นคนปากเปราะชอบพูดส่งเดช”เย่อวี่หลิวจ้องเขา ไม่เข้าใจว่าเขาจะพูดอะไร“หลิงเฟิง หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว นายรีบขอโทษคุณปู่เร็วๆ แล้วไปเถอะ! นายไม่มีอะไรต้องทำที่นี่แล้ว!”ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นพนักงานของตัวเองและเป็นเพราะเธอทำให้ตกอยู่ในอันตราย เย่อวี่หลิวรู้สึกว่าเธอจะต้องปกป้องเขาหลิงเฟิงทนไม่ไหวแล้ว“
ตระกูลเย่ตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะลั่นออกมา“หมอซ่ง อย่าล้อเล่นสิ เขาสุ่มจับร่างกายนายท่านของเราเพียงไม่กี่ครั้ง แล้วก็จะรักษาโรคหายเลยเหรอ? "“งั้นคงไม่ใช่หมอแล้ว แต่เป็นหมอเทวดา!”“ใช่ ให้ฉันทำยังได้เลย!”หมอซ่งขมวดคิ้วแล้วพูดว่า"ไม่ใช่ แม้จะเป็นการจับจุด ก็เป็นงานทางเทคนิคของการแพทย์แผนจีน มันไม่ง่ายขนาดนั้น..."เย่ซิงชางโบกมือและขัดจังหวะ“เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว หมอซ่ง ไปดื่มชาก่อนเถอะ! ตระกูลเย่ของฉันได้เก็บชาเถี่ยกวนอินที่ดีที่สุดไว้! "หมอซ่งไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ ช่างมันเถอะ ต่างอาชีพก็ห่างดั่งขุนเขากั้น พูดมากไปก็เหมือนสีซอให้ควายฟังหลังจากนั้นไม่นานคนของตระกูลเย่ก็ส่งหมอซ่งกลับเย่เจิ้งกั๋วพูดอย่างไม่พอใจ“ฉันดูแล้วหมอที่เก่งกาจในเมืองนี้ก็ไม่ได้เป็นดั่งที่ลือไว้ แม้แต่เด็กบ้าคนหนึ่งก็เห็นเป็นหมอเก่งกาจมีชื่อเสียงไปได้!”เย่ซิงชางก็ลูบหนวดเคราของเขาและกล่าวว่า“หมอซ่งยังไงก็ยังเป็นคนเริ่มมีอายุแล้ว อย่างไรเขาก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง คงจะแค่มองพลาดไปเท่านั้น”“พ่อ! เรื่องนี้พวกเราจะปล่อยผ่านไปแบบนี้เหรอ? วันนี้ผมโดนเด
ด้วยสายตาที่รวดเร็วและมือที่ว่องไว หลิงเฟิงก้าวไปข้างหน้าในทันทีและโจมตีเงาดำด้วยฝ่ามืออันหนักหน่วงแต่อีกฝ่ายถอยหลังไปเพียงเจ็ดหรือแปดก้าวเท่านั้นหลิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจแม้ว่าฝ่ามือนี้จะใช้ทักษะของเขาเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น แต่ในประเทศมังกรทั้งหมด มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้“มีฝีมือ เย่อวี่หลิวไปล่วงเกินใครเข้าแล้ว? โหดขนาดนี้?”ชายคนนั้นไม่วอแวกับหลิงเฟิงเลย เพียงแต่รีบขึ้นไปชั้นสองจู่ๆ หลิงเฟิงก็กังวลขึ้นมาทันที แย่แล้ว! ไม่สามารถปล่อยให้มันบุกเข้าไปบนชั้นสองได้ ไม่เช่นนั้น เย่อวี่หลิวจะต้องตายอย่างแน่นอน!แต่เขาก็เริ่มลังเล ไม่ใช่ว่าประธานเย่ไม่ให้เขาขึ้นไปชั้นสองหรอกเหรอ?ไม่สนใจมันแล้ว! ช่วยคนเป็นสิ่งสำคัญ!ถูกผู้หญิงคนนี้ด่าก็ด่าไปเถอะ!หัวใจของเขาเต้นรัว เขาพุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้าก็พบว่ามีเงาดำเข้าไปในห้องของเย่อวี่หลิวแล้ว“ประธานเย่! ระวังด้วย มีคนเข้ามาในห้องของคุณ!”หลิงเฟิงพังประตูเข้าไปและต้องตกใจกับภาพตรงหน้าเขาเย่อวี่หลิว กำลังเดินออกจากห้องน้ำ ผมของเธอเปียก และสวมแค่ผ้าเช็ดตัว รูปร่างที่ร้อนแรงและอวบอั๋นของเธอแทบจะบด
เหอซิ่วฟางอยู่ด้านหลังด้วยใบหน้าอึดอัดใจ เห็นได้ชัดเลยว่าสองแม่ลูกบุกเข้ามาใบหน้าของหลิงเฟิงครึ้มขึ้น คนมีหน้า ต้นไม้มีเปลือก หญิงเลวเขาเคยเห็น แต่หญิงเลวขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เจอ!ถ้าเขาบอกว่าตนเองจับเย่อวี่หลิวได้แล้ว สองแม่ลูกคู่นี้ก็จะเข้ามาเลียแข็งเลียขาเขา เพื่อหวังจะเกาะภูเขาทองคำอย่างเย่อวี่หลิวไปด้วยเขาทำเพียงพูดจริงครึ่งเท็จครึ่ง“ทำให้ทุกคนผิดหวังแล้ว เย่อวี่หลิวเป็นเจ้านายของผม เธอมาหาผมเมื่อวานเพราะเรื่องงาน พูดคุยเรื่องงานเสร็จแล้วก็จากไป”เมื่อเฉินเหม่ยหลิงกับจางหลานฮวาได้ยินแบบนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันทีแล้วพูดว่า“อะไรนะ? ที่แท้เธอเป็นเจ้านายของแก ฉันก็น่าจะรู้ ผู้หญิงที่น่าภาคภูมิใจแบบเย่อวี่หลิวจะมาสนใจคนธรรมดาตัวเหม็นอย่างแกได้ยังไง?”“ทำให้พวกเราดีใจเก้อ! เฮงซวย!”พวกเธอด่าทอหยาบคาย แล้วจากไปโดยเอาของขวัญที่พวกเขาเอามาไปด้วยในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลิงเฟิงได้รับข้อความจากชิงหลง “ราชาแห่งความมืด ในบัตรประจำตัวของท่านถูกใส่ไปห้าพันล้านแล้ว ผู้น้อยทำนอกเหนือคำสั่ง ช่วยคุณซื้อหมู่บ้านเล็กๆ คุณสามารถใช้บัตรประจำตัวจัดแจงพื้นที่เหล่านั้นได้อย่างอิ
หลิงเฟิงไม่สนใจเสียงรอบข้างและพูดต่อ“ใช่ ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพที่ผลิตโดยบริษัทหลี่ห่าว ชาบำรุงสุขภาพ ถูกต้องตามมาตรฐานการตรวจสอบคุณภาพระดับชาติ และผสมผสานกับยาจีนสมัยใหม่ การบริโภคในระยะยาวสามารถป้องกันโรคประสาทหลายชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ""คุณมีเวลาห้านาทีเพื่อทำยอดขายสองล้านให้ผม"ในเวลาเดียวกัน ทำเนียบรัฐบาลเมืองชางไห่จ้าวมู่จือผู้นำเมืองชางไห่ถือโทรศัพท์ของเขาอย่างตื่นเต้นและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า“เป็นราชาแห่งความมืด! เป็นราชาแห่งความมืดจริงๆ! เขายังไม่ลืมฉัน!”ในตอนนั้นจ้าวมู่จือเป็นเพียงพ่อครัวส่วนตัวที่ทำอาหารให้กับหลิงเฟิงในค่ายทหารมีวันหนึ่งหลิงเฟิงเห็นว่าเขาทำอาหารได้ไม่เลวเลย แล้วชมแบบไม่ได้คิดอะไร ทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งทันที!หลายปีผ่านมา เขาถูกย้ายไปเป็นผู้นำเมืองเมืองชางไห่โดยตรง และความเร็วในการเลื่อนตำแหน่งของเขานั้นเร็วมากหลิงเฟิงอาจลืมความเมตตานี้ไปแล้ว แต่จ้าวมู่จือจำได้ขึ้นใจ ดังนั้นเขาจึงให้ข้อมูลติดต่อแก่อีกฝ่ายก่อนจะจากมาไม่คาดคิดว่าราชาแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่จะยังเก็บรักษาไว้จนถึงปัจจุบัน“เสี่ยวหลิว!” เมื่อคิดได้แบบนั้น เขา
รอยยิ้มของซู่ฉวนแข็งค้างทันที และเขารู้สึกเหมือนถูกตบหนักจนเจ็บแสบ!ทั้งสถานที่ไม่มีแม้แต่เสียงอีกา!เซียวเหม่ยและต้าจ้วงดีใจกับเรื่องที่คาดไม่ถึง "พี่เฟิง สุดยอดมาก!"หลิงเฟิงหยักไหล่ จ้าวมู่จือคนนี้ที่แท้ก็เป็นคนฉลาด ให้เขาซื้อสองล้าน เขาดันเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นสิบเท่าด้วยตัวเองเขาเดินไปหาซู่ฉวนที่หน้าซีดแล้วพูดว่า“ผู้อำนวยการซู่ ผมทำตามที่พูดได้แล้ว คุณควรรักษาสัญญาของคุณด้วยใช่มั้ย?"มุมปากของซู่ชวนกระตุก แต่เขารีบยิ้มอย่างดูถูกและพูดว่า“ไม่ใช่สิ! นายบอกอีกฝั่งของสายว่าสองล้าน แต่รัฐบาลเมืองสั่งยี่สิบล้าน! ฉันนับไม่ได้!"ต้าจ้วงพูดด้วยความโกรธ "ผู้อำนวยการซู่ คุณหมายความว่ายังไง? คุณอยากกลับคำ?"ซู่ฉวนตะคอกอย่างเย็นชา“ฉันสงสัยว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ หลิงเฟิงเป็นพนักงานใหม่ไร้ประสบการณ์ คงจะได้ยินข่าวที่ไหนสักแห่งว่ารัฐบาลเมืองจะสั่งซื้อชาบำรุงสุขภาพจากบริษัทเราก็เลยตัดสินใจเดิมพันกับฉัน!”แน่นอนเพราะได้ยินเรื่องนี้แล้วดังนั้นหลิงเฟิงเลยคิดคำนวณจำนวณเงินผิดเรื่องนี้ที่จริงแล้วอีกฝ่ายก็แค่แมวตาบอดเจอหนูตาย ต้องการเอาเครดิตไปเป็นของตัวเอง!ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา หลา
“เหยี่ยนเหยี่ยน เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไรอยู่?”เย่อวี่หลิวกรอกตามองบนแล้วพูดเสียงเย็น“คนนี้เป็นคนที่ฉันเอามาเป็นโล่เรื่องงานแต่งงาน ฉันไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลยสักนิด”“ใช่เหรอ? แต่ทำไมฉันรู้สึกว่า เมื่อเธอพูดถึงเขา สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปล่ะ”ซูเหยี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “นี่ไม่ใช่เย่อวี่หลิวฉายาภูเขาน้ำแข็งที่ฉันรู้จักเลยนะ!”จู่ๆ เย่อวี่หลิวก็จ้องมองอย่างเย็นชาราวกับแสงจันทร์ซูเหยี่ยนรีบแลบลิ้นออกมาแล้วพูด “หลิวหลิว ฉันล้อเล่นนะ!”เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่อวี่หลิวก็ปิดสมุดบันทึกและเล่นปากกาในมือ“ตอนเธอไปที่นั่น เขาทำอะไรอยู่เหรอ?”“เอ่อ ดูเหมือนเขาว่าจะทำร้ายหัวหน้างานนะ หากฉันไปไม่ทันเวลา เกรงว่าเขาคงจะถูกไล่ออกทันทีเลยล่ะ”“ฮึ คนบ้าบิ่นหุนหันพลันแล่น ใช้อารมณ์ทำงาน ยากจะทำเรื่องใหญ่ได้!”เย่อวี่หลิวเยาะเย้ยท่าทางของหลิงเฟิงดวงตาของซูเหยี่ยนสว่างราวกับคบเพลิง และเธอก็พูดว่า“แต่ทำไม่ฉันรู้สึกว่า คนๆ นี้ ยังมีความเป็นผู้ชายอยู่บ้างนะ...”เย่อวี่หลิวบีบจมูกของอีกฝ่าย“ให้มันน้อยๆ หน่อย! เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซูในจังหวัด มาเป็นเลขาน้อยของฉันเพราะหนีเรื่องงา
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่