“ถึงฉันจะแก่ แต่ยังไงก็สามารถใช้แค่มือเดียวในการบีบฆ่าเด็กสารเลวอย่างแกได้สบาย!”คุณปู่ทวดหลิงตะโกนด้วยความเดือดดาล เขายกมือขึ้นพร้อมกับแรงกดดันมหาศาลที่ถาโถมลงมา ทันใดนั้นพื้นใต้เท้าของหลิงเฟิงก็ยุบตัวลงไปหลายเมตร!เหล่าลูกหลานของตระกูลหลิงต่างพากันถอยออกไปไกล โดยเกรงว่าจะโดนลูกหลงทุกคนพูดคุยกันว่าพลังนี้คงมีน้ำหนักเท่ากับภูเขาลูกเล็กๆ สักลูกเลยสินะ! สมแล้วที่เป็นยอดฝีมือระดับมหาปรมาจารย์ พลังของเขาช่างเหนือมนุษย์จริงๆ!มีเพียงแต่หลิงเฟิงที่ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติง ท่ามกลางแรงกดดันอันรุนแรงนั้นเขายืดแขนขาออกมาอย่างเบามือ แล้วหาวออกมาอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมพูดว่า“คุณปู่ทวด ผมบอกแล้วไงว่าท่านแก่แล้ว”“ไม่มีอะไรแล้วกลับไปนอนพักเถอะ! อย่าเสียเวลาอยู่ที่นี่เลย!”คุณปู่ทวดหลิงอึ้งไปในทันทีท่าไม้ตายนี้ เขาไม่ได้ออมมือเลยแม้แต่น้อย ใช้พลังลมปราณของมหาปรมาจารย์อย่างเต็มร้อยทั้งที่แม้แต่เขาเองยังหวั่นเกรงต่อพลังนี้แท้ๆ! น้อยคนนักที่จะรอดพ้นจากมันไปได้ อย่างน้อยก็ต้องทำให้หลิงเฟิงคุกเข่ายอมแพ้บ้าง แต่ตอนนี้...ทำไมไอ้หมอนี่ถึงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย!“เป็นไปไม่ได้! แม้ว่าเขาจะสา
“ดูเหมือนว่าตอนนี้ทั้งตัวแกคงเหลือแค่ปากที่ยังแข็งอยู่สินะ”หลิงเฟิงยิ้มบางๆเขาไม่สนใจปฏิกิริยาของคนในตระกูลหลิงเลยแม้แต่น้อย สำหรับเขาแล้ว คนพวกนี้เป็นเพียงศัตรูที่มีตำแหน่ง“ญาติ”กับเขาเท่านั้นเขาทิ้งคุณผู้คุณปู่ทวดหลิงที่โกรธจนตัวสั่นไว้ข้างหลัง รวมถึงคนในตระกูลหลิงที่ยืนนิ่งราวกับถูกแช่แข็งด้วยหลิงเฟิงเดินตรงไปข้างหน้าเพื่อแขวนรูปรำลึกของหลิงหวังไว้ที่กลางห้องโถง ก่อนจะคุกเข่าลงต่อหน้ารูปนั้น และโขกศีรษะสามครั้งอย่างแรง!หลิงเฟิงเงยหน้าขึ้น จ้องมองภาพรำลึกพ่อของเขา แล้วพึมพำว่า“พ่อครับ กลับบ้านแล้วนะครับ!”“ครั้งนี้ไม่ได้เข้ามาอย่างแอบๆ แต่เข้ามาอย่างเปิดเผย!”ในขณะนั้นเองคุณปู่ทวดหลิงร่างกายค่อยๆฟื้นตัวได้เล็กน้อย เขาวิ่งมาอย่างโซเซด้วยความโกรธอย่างที่สุด“ไอ้สารเลว! ฉันไม่ยอมให้แกแขวนรูปรำลึกของไอ้ชั่วนี่ในห้องโถงของตระกูลหลิงของฉัน! นี่เป็นการทำให้บรรพบุรุษอับอายขายขี้หน้า!”คนของตระกูลหลิงก็เดินเข้ามาอย่างพร้อมเพรียงและกล่าวด้วยความโกรธเต็มอกเช่นกัน“ใช่! ถึงแม้ว่าแกจะเอาชนะพวกเราทุกคนในนี้ได้ แต่แกคิดว่าพวกเราจะยอมรับแกหรอ!”“ต่อให้พวกเราต้องตายก็อย่าหวังว่าจะให
“จะใช้วิธียืมมีดฆ่าคนอย่างไรหล่ะ?”“ดีที่สุด...หึหึ ก็คือให้คุณปู่ทวดหลิงเป็นคนลงมือเอง!”“เหอะเหอะ! แม้เสือร้ายก็ยังไม่กินลูกตัวเองเลยนะ! แล้วอีกอย่างน้องสามก็เป็นลูกชายคนเล็กที่พ่อรักที่สุดด้วยนี่! พ่อจะทำใจได้หรอ?”“นายไม่รู้หรอว่าพ่อของเราเขาหวงหน้าตาและเกียรติยศของตัวเองมากกว่าทุกสิ่ง!”คนที่พูดประโยคนี้คือหลิงเป้า เขาหัวเราะอย่างเหี้ยมเกรียมแล้วพูดต่อว่าแค่เราแต่งเรื่องที่ทำให้เขาโมโหจนความดันเลือดสูงขึ้นอย่างสุดขีด เท่านี้ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามแผนเองไม่ใช่หรอ...”ตู้ด----ยังไม่ทันได้ฟังเสียงบันทึกนี้จนจบ คุณปู่ทวดหลิงก็ทนไม่ไหวกับความโกรธสุดขีดที่อยู่ในใจอีกต่อไป เขาพุ่งตรงเข้าไปเตะหลิงเป้าทันที“ไอ้ลูกอกตัญญู!”โป๊ะ!ใบหน้าของหลิงเป้าซีดขาวลงทันที และกระอักเลือดออกมาคำโต เขาร้องหาความเป็นธรรมว่า“พ่อ ไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผม! ไอ้เด็กเวรนั่นปลอมแปลงเสียงเพื่อหลอกพ่อ!”“ใช่ไม่ใช่เสียงบันทึกฉันแยกไม่ออกหรอ?”คุณปู่ทวดหลิงกล่าวอย่างโกรธ“ฉันแค่แก่ แต่ไม่ได้โง่! พวกแกไอ้ลูกอกตัญญูสองคน กล้าร่วมมือกันเพื่อโกหกฉัน!”ที่จริงแล้วไม่มีเรื่องที่ครอบครัวของหลิงหวังสาปแช่งและด่าทอเ
“หลิงซิง ลุกขึ้นได้แล้ว! จะว่าไปแล้วเวลาก็ผ่านไปตั้ง 50 ปีแล้วสินะที่ไม่ได้เจอกัน นายแก่ไวจริงๆ!” สองผู้อาวุโสกล่าวด้วยท่าทางเรียบเฉยคุณปู่ทวดหลิงตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดทันที “52 ปีเต็มๆแล้ว ไม่คิดเลยว่าในชีวิตนี้จะได้พบสองบรรพบุรุษอีกครั้ง เป็นเกียรติยิ่งนัก!”เหล่าคนในตระกูลหลิงต่างตกตะลึง!สองคนนี้ได้รับการขนานนามว่าเป็น “ฟอสซิลที่ยังมีชีวิต” เป็นบรรพบุรุษของตระกูลหลิง!เล่ากันว่าหนึ่งพันปีก่อน พวกเขากับบรรพบุรุษของตระกูลหลิงร่วมกันสร้างตระกูลหลิงนี้ขึ้นมา!ภายหลัง พวกเขาได้ฝึกฝนวิชาลับบางอย่างที่ทำให้พวกเขากลายเป็นอมตะโดยปกติพวกเขามักเก็บตัวคอยฝึกฝนวิชาอยู่ในส่วนลึกของบ้านตระกูลหลิง เว้นเสียแต่ว่าตระกูลหลิงจะเผชิญกับวิกฤติใหญ่หลวงเช่นถูกลบล้างตระกูล พวกเขาถึงจะออกมาช่วยกอบกู้สถานการณ์!แม้แต่คุณปู่ทวดหลิงผู้เป็นมหาปรมาจารย์เอง ก็เคยพบพวกเขาเพียงแค่สองครั้งในชีวิตนี้เท่านั้น!ไม่นึกเลยว่าการปรากฏตัวของหลิงเฟิงในครั้งนี้ จะดึงดูดพวกเขาให้มาหาได้!“ทั้งสองท่านอยากรักษาเกียรติของตระกูลหลิงด้วยการท้าประลองกับผมหรอครับ?”หลิงเฟิงถามอย่างไม่เกรงกลัว แม้แต่กับผู้อาวุโสที่คุ
น่าเสียดายที่ตระกูลหลิงได้สูญเสียโอกาสนี้ไปตลอดกาลแล้ว!หลังจากหลิงเฟิงออกมาจากบ้านตระกูลหลิง เขาก็เหมือนหายไปจากโลกนี้ ไม่มีใครพบเห็นเขาติดต่อกันสองวันเต็ม!ในไม่ช้า ก็มาถึงวันนัดหมายระหว่างตระกูลเย่กับตระกูลกงสวนดอกไม้หยางกวง ที่ชานเมืองที่นั่นเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย บรรยากาศคึกคักเป็นอย่างมากหลี่ห่าวกรุ๊ปได้เชิญบุคคลสำคัญทั้งจากตระกูลและบริษัทมาเข้าร่วมถึง 16 คน!ส่วนตระกูลกงจัดเต็มยิ่งกว่า นำขบวนด้วยรถไมบัครถไมบัคหลายสิบคันเรียงกันเป็นสองแถว ไฟหน้ารถส่องสว่างไปทั่วพื้นที่ก่อสร้าง!บรรดาบุคคลสำคัญประจำตระกูลกงต่างสวมสูทหรูหราเพื่อมาร่วมงานครั้งนี้ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีตัวแทนจากอีกสามตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณที่เหลือมาร่วมงานด้วย!“สี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณของเมืองชางไห่มักระแวงกันเองเสมอ และแทบจะไม่เคยปรากฏตัวร่วมกันในที่สาธารณะมาก่อน”“ไม่นึกว่าวันนี้พวกเขาจะยอมทำลายประเพณีนี้เพื่อตระกูลกง ช่างน่ากลัวเสียจริง”“แสดงว่าเกียรติยศของตระกูลกงมีอิทธิพลมากพอที่จะกดดันตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณอื่นได้!”เรื่องนี้ทำให้คนของตระกูลเย่ต่างรู้สึกละอายใจ
เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของกงจื่อเจินที่ชัดเจนว่ามาจากการหมกมุ่นที่มากเกินไป เย่อวี่หลิวก็เกิดความรู้สึกรังเกียจขึ้นมาโดยอัตโนมัติเธอขมวดคิ้วแน่นและไม่ยอมยื่นมือออกไปจับสถานการณ์เต็มไปด้วยความอึดอัดทันที!กงอู๋ตี๋แสดงสีหน้าไม่พอใจ เขาไอหนักๆ หลายครั้ง เย่ซิงชางจึงรีบพูดแทรกขึ้นมา“อวี่หลิว มัวแต่ยืนนิ่งอะไรอยู่หล่ะ! ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไป ผู้คนจะคิดว่าตระกูลเย่เป็นพวกไม่รู้จักมารยาท!”เย่อวี่หลิวจึงจำใจต้องยื่นนิ้วเรียวบางของเธอออกไป เธอแค่ยื่นมือของตนเองไปแตะบนฝ่ามือของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว แต่เพียงเท่านี้กลิ่นหอมอันเย้ายวนของเธอก็ยังไปกระตุ้นกงจื่อเจินเขายิ้มกว้างแล้วพูดว่า“ไม่เป็นไร! นี่เป็นครั้งแรกที่ผมกับคุณหนูเย่ได้พบกัน การที่เธอจะยังไม่คุ้นเคยกับผมก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา! ในอนาคตเราสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ไปได้เรื่อยๆ!”กงอู๋ตี๋หัวเราะออกมาเสียงดัง“ใช่แล้ว หลังจากวันนี้ไป พวกเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว! เรื่องมารยาทค่อยๆสอนกันได้!”แต่เย่อวี่หลิวกลับพูดด้วยความตรงไปตรงมาอย่างไม่น่าเชื่อถือว่า “ขอโทษนะคะ ดิฉันแต่งงานแล้ว จึงไม่สามารถหมั้นกับคุณได้”คำพูดนี้เหมือนฟ้
“หลิงเฟิง?”ทันใดนั้น ทุกคนต่างตะลึงงันจนพูดไม่ออกเย่อวี่หลิวใบหน้าแดงก่ำอย่างไม่ทันตั้งตัว “เขา... เขามาจริงๆ!”ทั้งๆ ที่เธอได้เตือนเขาแล้วว่าอย่าเสี่ยง อย่าเอาชีวิตของตัวเองมาเล่นตลก!แต่เขาก็ยังคงรักษาสัญญาและมาถึงตรงเวลา“นั่นใครกัน?”“ใครจะรู้ล่ะ! ท้าทายตระกูลเย่และตระกูลกงต่อหน้าต่อตาแบบนี้ แถมยังท้าทายอย่างเปิดเผย นี่มันสูตรสำเร็จของความดังในโลกออนไลน์ชัดๆ!”“จริง! เนื้อหาเด็ดแบบนี้พลาดไม่ได้!”นักข่าวพวกหนึ่งที่อยู่ข้างล่างเริ่มบันทึกภาพกันอย่างบ้าคลั่งกงอู๋ตี้ที่กำลังเอามือปิดศีรษะที่เต็มไปด้วยเลือด พิโรธอย่างชัดเจน “ห้ามถ่าย! ไปหยุดพวกนักข่าวพวกนี้ให้หมด!”กลุ่มบอดี้การ์ดในชุดดำพุ่งตัวเข้าไปในพื้นที่ที่นักข่าวอยู่อย่างโกลาหลส่วนหลิงเฟิงได้เดินเข้าไปในกลุ่มคนอย่างเนียนๆ โดยไม่ส่งเสียงใดๆ“หลิงเฟิง! ไอ้กระจอกอย่างแกมาทำอะไรที่นี่? ที่นี่เป็นที่ของผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเท่านั้นที่จะเข้าร่วมได้! แกก็แค่หัวหน้ากลุ่มเล็กๆ คิดว่ามีสิทธิ์มาหนักหรือไง? ไม่ส่องกระจกดูตัวเองซะบ้าง!”เมื่อเย่เจิ้งหมิงเห็นหลิงเฟิงดังนั้น เขาก็โกรธขึ้นมาทันที พลางพุ่งตรงเข้าไปด่าทอ“น่
เสียงกระดูกแตกที่ดังชัดเจน เรียวกับเสียงเข็มตกท่ามกลางความเงียบ!ทำเอาคนของตระกูลกงตกใจขวัญกระเจิงจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง“หัวของคุณชาย! หัว...”ศีรษะของเขาเสียรูปไปหมด ยุบเป็นรูเลือดขนาดใหญ่ ช่างน่าตกใจเหลือเกิน!อย่าลืมว่าคุณชายเป็นถึงปรมาจารย์แรงในเลยนะ!จะมาถูกไอ้สวะตีจนกลายเป็นสภาพแบบนี้ได้ไง?กงอู๋ตี๋ถึงกับช็อกไปในทันที ใบหน้าของเขาโกรธจัด พร้อมพูดขึ้นว่า“ปล่อยลูกชายฉันเดี๋ยวนี้! มิฉะนั้นฉันจะฆ่าล้างโคตรแก!”ใบหน้าของเย่ซิงชางบิดเบี้ยวไปหมด พร้อมพูดว่า“หลิงเฟิง อย่าหาว่าฉันไม่ช่วยแกเลย! แกละเมิดกฎและทำร้ายคนของตระกูลเย่และตระกูลกงก่อนเองต่อให้วันนี้แกถูกฆ่าตายที่นี่ หลี่ห่าวกรุ๊ปของเราก็จะไม่เก็บศพให้แก! และไม่มีทางจ่ายเงินค่าชดเชยให้ครอบครัวแกในกรอบของประกันอุบัติเหตุจากการทำงานแน่นอน!”คนของตระกูลกงทนไม่ไหว และด่าด้วยคำหยาบคายเช่นกันมีเพียงเสียงที่เยือกเย็นเสียงดังขึ้นไปทั่วทั้งบริเวณ พร้อมกับเสียงปรบมือดังกึกก้อง“ทำได้ดี! หลิงเฟิง!”ทุกคนหันไปตามเสียง พบว่าเป็นเย่อวี่หลิวเธอยืนอยู่บนเวทีสีแดงด้วยสายตาที่มุ่งมั่นและเอ่ยปากพูดว่า“หลิงเฟิง ฉันสนับสนุนนาย!
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่