อีกฝ่ายเป็นน้องชายของจางหลานฮวาชื่อจางจือห่าว หลายปีก่อนถูกจำคุกเพราะปล้นฆ่าคน เพิ่งถูกปล่อยตัวออกมาเมื่อสองปีก่อนนึกไม่ถึงว่าสันดานยังคงไม่เปลี่ยน!“แม่!” ใบหน้าของหลิงเฟิงระเบิดพลังชั่วร้าย“ปล่อยแม่ของฉัน ไม่อย่างงั้นฉันจะให้แก...จ่ายราคาของมัน!”พูดแล้วก็ก้าวไปข้างหน้า!“หลิงเฟิง อย่าลงมือนะ!” เหอซิ่วฟางตะโกนด้วยใบหน้าซีดเซียว“นี่เป็นความผิดของคนรุ่นพ่อแม่เราทั้งนั้น! ไม่เกี่ยวอะไรกับลูกฉันเลย! หากต้องการคิดบัญชี ก็คิดบัญชีที่ฉันคนเดียว!”จางจือห่าวคาบบุหรี่ไว้ในปาก ปล่อยอีกฝ่ายแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม“พี่เหอ ฉันเหล่าจางเป็นคนมีคุณธรรม ฉันจะไม่มาบ้านพี่โดยไม่มีเหตุผลหรอก!”“ฉันมีหลักฐานการยืมเงิน เมื่อยี่สิบห้าปีที่แล้วสามีของพี่ยืมไปห้าพันบาท! ตอนนี้อัตราดอกเบี้ยทบต้นและราคาก็พุ่งสูงขึ้น ฉันต้องการสองล้านห้าแสนคงไม่เกินไปหรอกใช่มั้ย?”หลิงเฟิงขมวดคิ้วและถามว่า “แม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”“ตอนนั้น พ่อของลูกป่วย ที่บ้านไม่มีเงินไปรักษา ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเป็นหนี้นอกระบบต้องยืมเงินห้าพันบาทจากจางจือห่าวมาช่วยเขา"เหอซิ่วฟางเช็ดน้ำตาของเธอแล้วพูดเฉินเหม่ยหลิง
เหอซิ่วฟางก็รู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย“ลูก ทำไมแม่ถึงฟังดูไม่เหมือนเรื่องจริงเลยล่ะ”“แม่! เชื่อผมนะ” หลิงเฟิงทำหน้าจริงจังเหอซิ่วฟางมองดูใบหน้าที่จริงจังของลูกชายแล้วพูดอย่างหนักแน่น "ได้! แม่จะเชื่อในตัวลูกและอยู่ข้างลูกเสมอ!”หลิงเฟิงเขียนหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรแล้วยื่นให้พวกเขาพลางพูดอย่างเย็นชาว่า“เซ็นชื่อซะ บ้านเก่าหลังนี้กับที่ดินเป็นของพวกแกทั้งหมด ครอบครัวของเราไม่ติดค้างอะไรพวกแกอีก!"จางจือห่าวเห็นดังนั้นก็ดีใจมาก จึงรีบเซ็นชื่อตัวเองทันที“ฮ่าๆ! ดี! หนี้ทั้งหมดห้าล้านห้าแสนชำระครบทีเดียวจบ! ฉันสัญญาว่าจะไม่ไปก่อกวนพวกคุณอีก!"คนอื่นๆ เองก็มีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูกเช่นกันไม่คิดเลยว่าจะได้บ้านเก่าๆ หลังนี้และที่ดินได้เร็วขนาดนี้!ต้องขอบคุณหลิงเฟิงเจ้าคนโง่ตัวโตคนนี้จริงๆ ที่บอกว่าทั่วทั้งชายฝั่งทองคำล้วนเป็นของเขาทั้งหมดคำพูดนี้ทำเอาพวกเขาหัวเราะแทบตาย!“แม่ครับ เราไปบ้านใหม่กันเถอะ!”หลิงเฟิงพาเหอซิ่วฟางออกจากไปทันทีขณะนั้นเอง เฉินเหม่ยหลิงก็พูดหยอกล้อว่า“แม่! เราแอบตามพวกมันไปเงียบๆ ดีไหม ดูซิว่าไอ้ผู้ชายคนนี้พูดโม้หรือเปล่า!"จางหลานฮ
ฝ่ามือที่รุนแรงและรวดเร็วกระแทกเข้าที่หน้าของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ทำให้เขาล้มลงกับพื้น ฟันกรามหักในบัดดล!ท่ามกลางสายตาของทุกคน อีกฝ่ายพลันโน้มตัวไปหยิบบัตรราชาแห่งความมืดที่ถูกทิ้งลงบนพื้นขึ้นมาพร้อมใช้ชุดสูทของตัวเองเช็ดให้สะอาด แล้วสูดหายใจเข้าก่อนจะยื่นกลับไปให้หลิงเฟิงอย่างเคารพ“ขอโทษครับ คุณชายหลิง! เจ้าหน้าที่คนนี้เพิ่งมาใหม่ ยังไม่รู้กฎเกณฑ์ ในฐานะเจ้าของหมู่บ้านชายฝั่งทองคำ คุณมีสิทธิ์ทำทุกอย่างที่คุณต้องการกับเขาได้เลยครับ! "เมื่อพูดจบ!ทุกคนรอบๆ พลันเงียบสงัดราวกับกดปุ่มหยุดชั่วคราวเอาไว้!ทุกคนต่างตกตะลึงจนกรามแทบค้าง!เจ้าของชายฝั่งทองคำคือ หลิง! เฟิง!จางหลานฮวากังวล "เป็นไปได้ยังไง? เขาเป็นแค่..."เธออยากจะพูดอย่างอื่น แต่เฉินเหม่ยหลิงปิดปากเธอไว้แน่น!เพราะดวงตาที่น่าสะพรึงกลัวคู่หนึ่งกำลังจ้องตรงมาที่พวกเขา!ผู้จัดการเกาจ้องมองทุกคนด้วยสายตาเย็นชา“คุณชายหลิงคือผู้ที่อยู่สูงสุดของที่นี่ ถ้าใครบังอาจไม่เคารพเขา ก็จะถูกไล่ออกจากชายฝั่งทองคำ โทษหนักที่สุดก็...หึๆ บ้านแตกสาแหรกขาด!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ทุกคนก็ตัวสั่น!เจ้าหน้
หลิงเฟิงไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ผู้หญิงคนนี้พอแผลหายก็ลืมความเจ็บไปเลยสินะ ยังทำตัวแข็งแกร่งและเย็นชาเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรีบกลับไปที่วิลล่าที่เย่อวี่หลิวอาศัยอยู่เพียงแค่เห็นเธอสวมชุดทำงานนั่งอยู่บนโซฟาพับขาของเธอเข้าหากันและมองเขาอย่างเย็นชา“นายไปไหนมา?”หลิงเฟิงพูดว่า “ช่วยแม่ย้ายบ้าน”เมื่อเย่อวี่หลิวได้ยินแบบนี้ ก็โกรธทันที เยี่ยมไปเลย!ฉันถูกขังในโรงแรม นายไม่สนใจไม่ถามก็ช่างมันแต่ยังวิ่งไปย้ายบ้าน เป็นอย่างที่คิดไว้ผู้ชายแบบนี้มันพึ่งพาไม่ได้จริงๆ!หลิงเฟิงมองไปที่เย่อวี่หลิวที่มีสีหน้าอารมณ์ไม่ชัดเจนแล้วถามว่า“ประธานเย่ แผลของคุณน่าจะดีขึ้นแล้วใช่มั้ย? มีตรงไหนที่รู้สึกไม่สบายไหม?”“นายรู้ได้ยังไงว่าฉันบาดเจ็บ?”เย่อวี่หลิวเลิกคิ้วแล้วยิ้มเย็น“ตอนนี้แสร้างทำเป็นห่วงเลยเหรอ? หลิงเฟิง นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย นายมันสุภาพบุรุษจอมปลอม!หลิงเฟิงงุนงง "ทำไมผมไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดเลย ผมเป็นคนไป ... "“พอแล้ว ฉันไม่อยากฟังนายแถอะไรแล้ว”เย่อวี่หลิวเชิดคางขึ้นและพูดอย่างไม่สงสัย“นายไม่ได้บอกว่าต้องการหย่ากับลาออกไม่ใช่เหรอ? ได้สิ พรุ่งนี้เช้าพว
พูดให้ถูกก็คือจริงๆ แล้วมันคือหน้าท้องส่วนล่างที่อยู่เหนือขาเล็กน้อยดวงตาของเย่อวี่หลิวเป็นประกายด้วยความตื่นตระหนกทันทีเมื่อเธอเห็นหลิงเฟิง“ใครให้นาย...เข้ามา? ออกไปซะ! ไม่อย่างนั้นฉัน...จะไม่...เกรงใจนายแล้ว!”เธอหายใจหอบขณะที่เธอพูด แต่ยังคงจ้องมองหลิงเฟิงด้วยสายตาที่ระมัดระวัง กลัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในออฟฟิศจะเกิดขึ้นอีกครั้งหลิงเฟิงสังเกตใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างระมัดระวังแล้วพูดว่า “ผมไม่ได้ประสงค์ร้าย ประธานเย่ ผมดูแล้วคุณเหมือนว่าจะไม่สบาย สะดวกให้ผมตรวจอาการไหม?”เย่อวี่หลิวได้ยินคำพูดนั้นและยังคงเงียบหลิงเฟิงพูดว่า“คุณมีเหงื่อออกมากบนหน้าผาก ซึ่งหมายความว่าสภาพร่างกายตอนนี้ของคุณไม่ดีนัก หากคุณยังทำเช่นนี้ต่อไป เรียกรถพยาบาลไปก็ไม่มีประโยชน์”เย่อวี่หลิวกัดฟันแล้วพูดว่า "ได้! ดูแต่ตามืออย่าต้อง!"หลิงเฟิงได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้อีกฝ่ายเมื่อมองดูใบหน้าที่ซีดเซียวสวยงามและร่างกายที่โค้งงอของเย่อวี่หลิวก็รู้แล้วดูเหมือนว่าอาการบาดเจ็บเก่าที่หลี่หู่ทิ้งไว้บนท้องของอีกฝ่ายได้เกิดการเจ็บขึ้นมาหลิงเฟิงกล่าวว่า "เหยียดเท้าของคุณมาหาผมหน่อย" “นายคิดจะ
“ทำไม?” ทั้งสองคนแปลกใจเล็กน้อย“เพราะตามหลักการการทำงานของเรา คือชวนให้คืนดีกันไม่ให้เลิกกัน แถมคุณเพิ่งแต่งงานด้วย แถมยังเหมาะสมกันมาก พูดตรงๆ เป็นเหมือนคู่รักตัวอย่าง"อีกฝ่ายยิ้มอย่างมีนัย“ปกติคงรักกันมากๆ ใช่มั้ย? พวกเราจะกล้าทำลายคู่สร้างคู่สมแบบอย่างพวกคุณได้อย่างไร?”“......”ทั้งสองเงียบไปรักกัน? คู่สร้างคู่สม? จริงๆ แล้วทั้งสองเพิ่งรู้จักกันได้ไม่กี่วันเท่านั้น!เย่อวี่หลิวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "คุณกำลังพูดถึงกฎไร้สาระอะไรกัน! แล้วสถานการณ์แบบพวกเรา เมื่อไรถึงจะสามารถหย่าได้?”หญิงสาวที่ช่องพูดว่า “เร็วที่สุดก็คงผ่านไปหนึ่งเดือนก่อน!”รอจนกระทั่งเดินออกมาจากสำนักงานจดทะเบียนเย่อวี่หลิวอดไม่ได้ที่จะพูดว่า“ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นเราจะไม่หย่ากันตอนนี้ นายก็อย่าเพิ่งย้ายออกไป รอให้ฉันหายป่วยก่อนแล้วค่อยว่ากัน เรื่องลาออกก็ด้วย”หลิงเฟิงพูดว่า “อืม ได้!”เมื่อได้ยินแบบนี้ เย่อวี่หลิวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชายคนนี้จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลงและไม่สะทกสะท้านอยู่เสมอแม้แต่เธอก็ไม่สามารถมองออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะ
“คุณถูกไล่ออกแล้ว”หญิงสาวสวมชุดเดรสสั้นรัดรูปสีดำ รูปร่างสูงเพรียวสง่างาม ผสานกับความเย็นชาอันไร้ขีดจำกัดพูดขึ้นหลิงเฟิงมองไปยังร่างสุดเย้ายวนคัพ 36D สุดแสนจะเซ็กซี่ร้อนแรงนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายเธอเป็นรองประธานที่บริษัทจ้างเข้ามา เป็นเจ้านายโดยตรงของตัวเอง เย่อวี่หลิววัย 37 ปี จบปริญญาเอกจากนอก มีปริญญาสองใบ ว่ากันว่ารายได้รวมทั้งปีสูงถึงหนึ่งพันล้านต่อปี!ทันทีที่มาถึงบริษัท ก็เรียกประชุมพนักงาน สัมภาษณ์และปลดคนออกอย่างครึกโครม“หลิงเฟิง ถึงตาคุณแล้ว!” ฝ่ายบุคคลเดินมาแจ้งว่าในที่สุดก็ถึงตาเขาแล้วหลิงเฟิงเดินเข้าไปในห้องทำงานอย่างกังวลใจ “ประธานเย่ คุณเรียกผมเหรอครับ?”แต่ตอนที่เข้าไป เขาก็พบว่าเย่อวี่หลิวนอนอยู่บนพื้น ร่างกายบอบบางของเธอกระตุกอย่างรุนแรง และหน้าอกของเธอก็ขยับขึ้นลงเป็นระลอก!จู่ๆ ปากของหลิงเฟิงก็แห้งผาก เลือดของเขาก็สูบฉีดพลุ่งพล่าน อยากกระโจนเข้าไปทำเรื่องไม่ถูกไม่ควรบางอย่าง!มองจากด้านหน้าตรงๆ เธอดูสวยกว่ามองจากด้านหลังเยอะมาก มีเสน่ห์ยั่วยวนจนแทบทนไม่ได้!เมื่อเธอเห็นหลิงเฟิงก็กัดฟันตะโกนออกมา “ออกไป!”หลิงเฟิงตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่ตอนที่เขาจะห
เฉินเหม่ยหลิงหยิบกระเป๋าแล้วยืนขึ้นก่อนจะพูดเสียงเย็นชาว่า“ฉันเฉินเหม่ยหลิง จบจาก 221และเป็นพนักงานระดับสูงของบริษัทชั้นนำ 500 อันดับแรกในประเทศ อีกทั้งยังมีรถสองคัน บ้านอีกหนึ่งหลัง!”“นายเป็นแค่คนธรรมดาหน้าเหม็นเงินเดือนไม่ถึงสี่พันหยวน เอาความมั่นใจมาจากไหนมานัดดูตัวกับฉัน!”“ฉันก็นึกว่าจะเป็นลูกคนรวยมีความสามารถ อายุยี่สิบห้าแล้วยังไม่รถไม่มีบ้าน เป็นผู้ชายที่ไร้ค่าจริงๆ ยังจะมีหน้าอยู่บนโลกนี้ได้ยังไง?”เธอชี้หน้าของหลิงเฟิงและพูดจาเสียดแทงการแสดงออกของหลิงเฟิงเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที ถ้าหากตรงนี้คือแดนเหนือ ผู้หญิงคนนี้คงถูกประหารเก้าชั่วโคตรไปแล้ว!เมื่อเหอซิ่งฟางเห็นแบบนั้นก็รีบห้ามปรามว่า“เสี่ยวเฉิน ถึงแม้ว่าตอนนี้เสี่ยวเฟิงจะไม่มีบ้านไม่มีรถ แต่เขาเป็นคนหนักเอาเบาสู้ ยังมีเวลาอีกเยอะที่จะพัฒนา...”“ถอยไป! อย่ามาแตะต้องฉัน! อีแก่!”เฉินเหม่ยหลิงผลักเหอซิ่วฟางออกไปอย่างเกรี้ยวกราด“อย่ามาแตะต้องแม่ของฉัน!" หลิงเฟิงโกรธจัดในเวลาเดียวกัน หญิงชราที่แต่งหน้าจัดเต็มซึ่งอยู่ข้างๆ เธอก็ยืนขึ้นมาแล้วหัวเราะเบา ๆ“สะใภ้เหอ ลูกสาวของฉันเป็นผู้หญิงที่ดีพร้อมทั้ง