หลิงเฟิงแทบจะสำลักน้ำลาย“ประธานเย่ครับ คำถามนี้มันออกจากตรงไปหน่อยไหมครับ?”“นายแค่ตอบมาว่า ใช่หรือไม่ใช่!” เย่อวี่หลิวกล่าวอย่างไม่แยแส“ใช่ครับ!” หลิงเฟิงตอบ “แต่แค่คิดเฉยๆ…”เย่อวี่หลิวยกมุมปากขึ้นอย่างเย็นชา“นี่แหละคำตอบที่ฉันต้องการ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ทำให้ตัวเองดูดีอะไรพรรค์นั้น!”เธอเคยเจอผู้ชายที่ปากไม่ตรงกับใจ พูดอย่างทำอย่างมามากแล้วทั้งๆ ที่ปรารถนาต่อความสวยความงามของตนมาก แต่กลับแสดงท่าทีเป็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งต่อหน้าเย่อวี่หลิวตลอด ทำให้เธอรู้สึกสะอิดสะเอียน!“ดีมาก! หลิงเฟิง ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสนาย! นายจำไว้ว่ามีโอกาสแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!”เย่อวี่หลิวเหยียบคันเร่งมาถึงร้านเหล้าที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงร้านหนึ่งหนุ่มสาวที่นี่ล้วนแต่งตัวโชว์เนื้อหนังอย่างผ่าเผย ถึงขนาดมีเสียงบางอย่างดังมาจากบริเวณมุมมืดๆ ด้วย“น้องๆ ขอเบียร์ wusu ก่อนสองลัง! แล้วก็ขวดขาวก็เอามาด้วยสักสองสามขวด เอายี่ห้อที่ปกติฉันชอบดื่มนะ”เย่อวี่หลิวสั่งออเดอร์อย่างคุ้นเคยทำเอาหลิงเฟิงอดอ้ำอึ้งไม่ได้ ให้ตายเถอะ บอสสุดแสนเย็นชาคนนี้คงไม่ได้มาบ่อยหรอกมั้ง?“มา! ดื่ม!”เย่อวี่หลิวแววตา
หลิงเฟิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง สมองของเขาพลันรู้สึกว่างเปล่า“ฉันเอาบัตรประชาชนมา...”ใบหน้าของเย่อวี่หลิวอยู่ใกล้เขามาก ราวกับว่ากำลังรออะไรบางอย่าง ทันใดนั้นพวกเขาก็ตกสู่ความเงียบงันดวงตาทอประกายแสงเจิดจ้าเหมือนคบเพลิงทั้งสองคนเป็นเหมือนTNTขนาดใหญ่ที่กำลังจะระเบิด!ผ่านไปเสี้ยววินาที จู่ๆ หลิงเฟิงก็ปล่อยแขนออก แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“ประธานเย่ ผม...ผมไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น!”“ผมรู้ว่าคุณกำลังอารมณ์ไม่ดี และแค่อยากจะทำอะไรบ้าๆ เพื่อลืมปัญหาทั้งหมด! แต่วิธีนี้ก็แค่หลอกตัวเองเท่านั้น”“การหลบหนีจากความจริง ไม่สามารถกลายเป็นความจริงได้”ในที่สุดหลิงเฟิงก็ระงับท่อนล่างของตัวเองได้ และพูดอย่างจริงจังว่า“ดังนั้น ผมจะไม่ทำแบบนั้นกับคุณตอนนี้”เย่อวี่หลิวตอนนี้ ไม่ได้อยากจะทำเรื่องนี้จากใจ เธอแค่อยากจะแก้แค้นตัวเอง และแก้แค้นโลกใบนี้! เธอแค่เมาและขาดสติ จึงคิดจะใช้หลิงเฟิงเป็นเครื่องมือระบายความโกรธ!หลิงเฟิงไม่ต้องการครอบครองเธอด้วยวิธีนี้!เย่อวี่หลิวได้ยินดังนั้นก็รู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที เธอยกมือขึ้นและผลักหลิงเฟิงออกไป“แน่นอนอยู่แล้วว่านายไม่กล้า! คนขี้ขลาด! ฉันประเคนตัวเ
“โรคจิต!”เย่อวี่หลิวโกรธจัด เธอยกมือขึ้นมาตบหน้าฉินอวี๋!อีกฝ่ายยกมือกุมหน้าด้วยความประหลาดใจ“เธอ...นี่หมายความว่ายังไง? หรือรู้สึกว่าที่นี่ไม่ปลอดภัย? งั้นพวกเราไปหาโรงแรมกันเถอะ!”“โง่”เย่อวี่หลิวเตะไปที่เป้าของอีกฝ่าย ทำให้ฉินอวี๋เจ็บจนโมโห“เวรเอ๊ย! เธอมาสถานที่แบบนี้ แล้วยังจะเสแสร้งทำตัวบริสุทธิ์สูงส่งกับฉันเพื่อ! ด้วยโปรไฟล์ของฉัน การที่ฉันยอมนอนกับผู้หญิงแบบนี้ก็นับว่าบุญแล้ว!”“เชื่อหรือเปล่าว่าแฟนคลับที่อยู่ข้างนอกนั่นนะ ถ้าฉันต้องการใครสักคน พวกหล่อนก็จะประเคนตัวเองถึงหน้าห้องฉัน!”“ดูท่าทางของเธอแล้วคงสักประมาณ 25-26 ใช่ไหม? คุณแก่กว่าฉันเยอะ การที่ฉันมองเธอ ก็นับว่าโชคดีแล้ว! อย่ามาเอาเปรียบกันนักนะ!”เย่อวี่หลิวกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา“ไม่สำคัญสำหรับฉันหรอกว่านายจะเป็นดาราใหญ่แบบไหน หรือสามารถเรียกลมเรียกฝนได้แค่ไหนข้างนอกนั่น! แต่ถ้านายกล้าแตะต้องฉันอีกครั้งล่ะก็ ฉันจะทำให้นายต้องชดใช้!”พูดจบ ก็เชิดคางขึ้นแล้วเดินออกไป ผลคือฉินอวี๋เดินเข้ามาขวางที่หน้าประตูอย่างไม่พอใจ“ฉันรู้หรอกน่า คิดจะใช้กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับสินะ! อยากได้เงิน? หรืออยากให้ฉันยกสถาน
ฉินอวี๋ชะงักค้าง พบว่าเป็นผู้ชายที่ถูกเย่อวี่หลิวด่าไปก่อนหน้านี้ ก็เลยหัวเราะขึ้นแซะว่า“นี่ลูกพี่ ทำไมเป็นนายอีกแล้ว? ทำไมถึงกลับมาอีก? เป็นหมารับใช้จนเคยตัวแล้วหรือไง?”“น่าเสียดาย นายกำลังจะได้เห็นไอดอลคนสวยของตัวเองถูกแฟนคลับของฉันฉีกทึ้ง!”เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่ดุร้ายว่า“ในสายตาของฉัน เธอก็เป็นแค่สัตว์เลี้ยงที่ฉันเล่นด้วยได้ตลอดเวลาเท่านั้น!”หลิงเฟิงพูดเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้มว่า“ดังนั้นเรื่องพวกนี้ เป็นสิ่งที่นายทำสินะ? ทำไมต้องสาดโคลนใส่ร้ายประธานเย่ด้วย?”เขาแค่ออกไปเรียกคนขับรถแทน พอกลับมา ก็พบว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเย่อวี่หลิวแล้วเขามองไปรอบๆ พบฉินอวี๋ที่ทำตัวลับๆ ล่อๆ“เหอะๆ! นายไม่มีหลักฐาน จะมาพูดจาซี้ซั้วไม่ได้นะ!”ฉินอวี๋ปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว แต่จู่ๆ ก็หัวเราะแล้วพูดว่า“ไม่สิ! ฉันมีอะไรต้องปิดบังนายด้วยเนี่ย? เศษสวะอย่างนายรู้แล้วจะเกิดอะไรขึ้นได้? ถูกต้อง ฉันเป็นคนทำเอง!”“ดีมาก ขอบใจมาก!”หลิงเฟิงยิ้มบางๆ เอามือวางไว้บนบ่าของอีกฝ่าย ออกแรงทันที แล้วหิ้วเขาขึ้นมา!ราวกับเขากำลังหิ้วปีกไก่ที่อ่อนแอตัวหนึ่ง!“นายจะทำอะไร? ฉันคือฉินอวี๋! ดาราที่มีแฟนกลับหลายล้านคน
หลิงเฟิงทำเหมือนไม่ได้ยิน ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วพูดว่า“ฮัลโหล? เส้าต้าไห่ คุณอยู่ไหม?”เส้าต้าไห่ที่อยู่ปลายสาย ตอนนี้กำลังประชุมกับผู้บริหารระดับสูงอยู่ คนที่อยู่ในที่ประชุมล้วนเป็น CEO ชื่อดังของบริษัทต่างๆพอเขาเห็นว่าคนโทรมาคือหลิงเฟิง ก็ยกกดรับสายทันที“คุณหลิง ผมเอง เส้าต้าไห่! คุณมีอะไรจะสั่งไหมครับ?”เขาย่นคิ้วเหมือนหมาเฝ้าบ้าน ตอบอย่างนอบน้อมผู้บริหารระดับสูงที่อยู่ในที่ประชุมต่างปากอ้าตาค้าง นี่ใครโทรมากันนี่? หน้าใหญ่เบอร์นี้เชียว! ต่อให้เป็นผู้ว่าการมณฑลเจียวงหนาน ก็คงไม่ถึงขั้นที่เส้าต้าไห่จะทำตัวนอบน้อมขนาดนี้ด้วยหรอกนะ“เสินฮว่ามีเดียเป็นบริษัทของคุณไหม?” หลิงเฟิงถามเสียงเรียบ“เสินฮว่ามีเดีย?”เส้าต้าไห่ชะงัก เดินไปที่ห้องประชุมแล้วถามขึ้นอย่างเสียงดังว่า“CEO ของเสินฮว่ามีเดีย ลุกขึ้นยืนเดี๋ยวนี้!”ทำให้คนทั้งหมดที่นั่งอยู่ตกใจไปพร้อมๆ กัน“ท่านประธานเส้า ทำไมเหรอครับ…” ชายผมล้านกลางกระหม่อมคนหนึ่งลุกขึ้นยืนอย่างกล้าๆ กลัวๆ“บริษัทนายได้เซ็นสัญญากับศิลปินที่ชื่อฉินอวี๋ใช่ไหม?”เส้าต้าไห่ถามขึ้นอย่างดุดันอีกฝ่ายตอบอ้ำๆ อึ้งๆ ว่า“มีอยู่คนหนึ่งจร
พอฉินอวี๋ได้ยินแบบนั้น ก็เหมือนฝ่าผ่าลงกลางหัว ถามขึ้นอย่างหน้าซีดเผือดว่า “เพราะอะไร? ผมทำอะไรผิดงั้นเหรอ? ผมไม่ยอม ผมขอคุยกับผู้จัดการส่วนตัวและฝ่ายที่ดูแลผม! พวกเขาจะไม่ปล่อยผมไปแน่!”“นายทำอะไรไป? นายไม่รู้ตัวนายเองหรือไง? ยังจะมาถามหาผู้จัดการกับฝ่ายที่ดูแลหาพระแสงอีก ทั้งบริษัทต้องปลดพนักงานที่มีส่วนเกี่ยวข้องกว่านายไปร้อยกว่าคน เสียหายหลายสิบล้าน! พวกเขาเสียหายยับเยิน!”อีกฝ่ายตอบเสียงโกรธกริ้ว“ทั้งเมืองชางไห่ รวมถึงบริษัทสื่อต่างๆ ในมณฑลเจียงหนาน ได้รับคำสั่งแล้ว ให้แบนนายให้ถึงที่สุด! นับจากนี้นายไม่มีทางเข้าวงการบันเทิงได้อีกแล้ว!”พอสิ้นประโยคนี้ ฉินอวี๋เหมือนลูกโป่งที่ถูกแทงจนลมออกหมด กองลงไปกับพื้นทันที สีหน้าซีดเซียวภายในเสี้ยววินาที เขาร่วงหล่นจากดาราใหญ่ที่หลายคนติดตามเป็นหนูข้างทางที่ใครเจอก็ต้องไล่ตี! ความแตกต่างแบบนี้ มันใหญ่เกินไปแล้ว!ทันใดนั้นฉินอวี๋ก็เงยหน้าขึ้นมองหลิงเฟิงด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ดวงตาของเขาแทบจะระเบิดออกมา“เป็นนาย! นายเป็นคนทำ?!”“นาย...นายเป็นใครกันแน่? ทำไมแค่โทรศัพท์สายเดียว...นายก็สามารถทำลายอาชีพของฉันได้!”หลิงเฟิงสงบสติอารมณ์
“ล้วนเป็นเพราะแก! ไอ้เศษสวะสารเลว! ฉันจะไม่ปล่อยแกไป!”ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยเส้นเลือดและเขาพูดอย่างรุนแรง"ฉันแค่อาชีพพัง แต่ฉันมีเงินมากมาย ฉันจึงยังสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้!"“คราวหน้าตอนกลางคืน แกเดินระวังด้วย และทางที่ดีอย่าเดินกลับบ้านคนเดียว! ไม่อย่างนั้นฉันรับรองว่าแกจะต้องตายข้างถนนในวันรุ่งขึ้น!”พูดจบ เขาก็โกรธเตรียมที่จะออกไปแต่เสียงเย็นชาของหลิงเฟิงก็ดังขึ้นทีประโยค“ฉันให้แกไปแล้วเหรอ?”ฉินอวี๋หันหน้ไปสบถด้วยความโกรธ"ทำไม? ไอ้หน้าเหม็น แกยังอยากสู้กันสักตั้งใช่ไหม? แกทำให้วงการบันเทิงแบนฉันได้ ไม่ได้หมายความว่าแกจะครองเมืองชางไห่ได้! ฉันยังรู้จักพี่ใหญ่มากมายในวงการ แกลองแตะขนหน้าแข้งฉันดูสักเส้นสิ? ไอ้ไร้ประโยชน์!”หลิงเฟิงแค่นเสียงเย็นแล้วพูดว่า“ลูกพี่ในวงการของนายน่ะ ขาเขาใหญ่เท่ากับผู้ชายที่อยู่ข้างหลังแกหรือเปล่า?”ฉินอวี๋อึ้งไปชั่วขณะ มองไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัว สูดอากาศเย็นๆ เข้าไปทันที!จางกังติงนำชายไม่สวมเสื้อเจ็ดแปดคนมายืนที่ประตูด้วยสายตาเย็นชา!จักรพรรดิใต้ดินแห่งเมืองชางไห่ จางกังติง?!เขามาที่นี่ได้ยังไง?!ฉินอวี๋รู้สึกหมดอาลัยตายอยากท
“แผนกประชาสัมพันธ์ของบริษัทเราส่งคนมาเจรจา แต่คนพวกนั้นหัวแข็งสุดๆ จะร้องเรียนให้ได้!”“ตอนนี้ปัญหาแพร่ไปหมดแล้ว! มีวิดีโอปรากฏบนอินเทอร์เน็ตด้วย และยังมีพวกไอโอกลุ่มใหญ่ที่แพร่ข่าวลืออย่างมุ่งร้าย! นี่เป็นการวางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว!”ซูเหยี่ยนโกรธมากจนหันกลับมาแล้วพูดว่า“ถ้าหลิวหลิวอยู่ที่นี่ เธอควรจะสามารถจัดการกับเรื่องแบบนี้ได้อย่างไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้เธอเมาแล้วจริงๆ และไม่มีคนที่สองที่จะจัดการกับคนกลุ่มใหญ่เช่นนี้!”“ผมจะไปเดี๋ยวนี้! อย่าเพิ่งไปทำอะไรนะ!”เมื่อหลิงเฟิงได้ยินดังนั้น เขาก็นึกได้เรื่องนึงจากที่เย่อวี่หลิวพูดไว้ก่อนหน้านี้ เฉินซื่อฟาร์มาซีอยากได้สูตรของบริษัท บางทีนี่อาจเป็นการจงใจแก้แค้นของอีกฝ่ายก็ได้!เขาขอให้คนขับรถพาเย่อวี่หลิวกลับไปที่วิลล่าก่อนจากนั้นเขาก็กลับมาที่บริษัทเพียงลำพังในเวลานี้ ประตูของหลี่ห่าวกรุ๊ปเต็มไปด้วยผู้คน!สมาชิกในครอบครัวหลายคนกำลังถือเปลหาม บนนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีแผลเปื่อยและเธอก็หมดสติไปแล้ว!“เจ้าข้าเอ้ย! มาดูกันเร็ว! ลูกของเราเพิ่งใช้จู้เหยียนตันที่ผลิตโดยหลี่ห่าวกรุ๊ปมาได้ไม่กี่วันแล้ว ใบหน้าของเธอก็เป็นแบบนี้! ตอนนี้ย
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่