ซ่อนกลิ่นแหงนใบหน้ามองมุ้งสีชมพูสวยสดที่เธอชื่นชอบเหลือเกิน ริมฝีปากห่อเข้าห่อออกพ่นสารพัดคำพูดที่อยู่ในหัวสมองออกมา เพราะความเสียวเข้ามาจู่โจมหัวใจดวงน้อยของเธอไม่หยุด เมื่อลิ้นร้อนของผัวรักสอดแทรกตวัดชอนชิมน้ำหวานที่เอ่อออกมาจากดอกไม้ของเธอไม่หยุด
เธอเสียวจนแทบจะขาดใจแต่ต้นขาที่ตั้งฉากอยู่กับขอบเตียงกลับแยกออกจากกันให้ยิ่งกว้าง เพื่อให้ปลายลิ้นร้อนๆ ของผัวชอนไชให้ยิ่งลึกมากขึ้น แต่ไม่ว่าจะร่ำร้องครวญครางแค่ไหนปลายลิ้นของผัวก็ยังไม่หยุดโลมเลียพุ่งตรงไปสู่จุดกระตุ้นความอยากอันมากล้น
“เฮียขา... ทำซ่อนเถอะ ซ่อนอยากจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว เฮียขา... ซ่อนอยาก... เฮียขา... โอย... เฮียขา... เมียอยาก... โอว... ซี้ด... โอว...”
ซ่อนกลิ่นกระดกศีรษะขึ้นมองดูเมื่อผัวรักไม่ได้ฟังคำทัดทานและร้องขอของเธอเลย และสิ่งที่เห็นก็ยิ่งทำให้อารมณ์ที่มากมายอยู่แล้วยิ่งกระเจิดกระเจิง เมื่อปลายลิ้นสีชมพูของเสี่ยเล็กแลบออกมายาวและกำลังเลียไล้รัวเร็วขึ้นลงบนยอดเกสรดอกไม้ของเธอ ก่อนดวงตายาวรีร้อนแรงนั้นจะช้อนสบสายตา พร้อมกับบี้บดปลายลิ้นบนยอดเกสรย้ำๆ ไม่หยุด
“โอว... เฮียขา... ซ่อน... โอว... อูย... อูย... ซี้ด... โอว...”
“จัดเลยเมียจ๋า... ผัวอยากเห็นเมียมีความสุข”
“อูย... เฮีย... เฮียขา... โอว... โอว... เฮียขา... ซี้ด... ซี้ด... เฮียขา...”
ปลายลิ้นกระดกรัวเร็วบนยอดเกสร สองนิ้วด้านแข็งแยงแหย่เข้าสู่โพรงฉ่ำน้ำก่อนจะออกแรงแทรกเข้าแทรกออกเร็วๆ ทำให้ซ่อนกลิ่นดิ้นพล่านด้วยความทรมาน ทั้งริมฝีปากยังคงเปล่งเสียงครวญครางไม่หยุด จนความเสียวทะยานพุ่งขึ้นสู่สวรรค์
ดวงตาสวยหวานจึงเบิกกว้างมองแต่เพียงเพดานมุ้งที่เธอเห็นหมู่ดาวมากมายมาเรียงตัวกันอยู่เป็นสาย สวรรค์ที่ผัวรักไขว่คว้าลงมาให้มาพร้อมกับร่างงามแน่งน้อยกระตุกวาบหลายครั้งติดกัน สลับกับริมฝีปากร่ำร้องเรียกชื่อผัวไม่หยุด
“อื้อ... เฮียขาพอแล้ว โอย... พอ... ขอซ่อนพักหน่อย โอว... เฮียขา... ซ่อนเสียว... เฮียขา...”
“พักอะไรกันล่ะจ๊ะน้องซ่อน เฮียยังชิมน้องซ่อนไม่หมดเลย น้ำของน้องซ่อนไหลออกมาไม่หยุด อืม... หวาน... หวานเหลือเกิน เฮียกินต่อนะ”
“โอย... เฮียขา... ซ่อนเสียวจะตายอยู่แล้ว อูย... พะ... พอ... ซ่อนเสียว... ซี้ด...”
“หึหึหึ... อีกเดี๋ยวน้องซ่อนก็จะร้องว่าอย่าหยุด”
“อื้อ... เฮีย!”
ซ่อนกลิ่นดิ้นพล่านเมื่อนิ้วของเสี่ยเล็กกระดกรัวเร็วหวังจะให้เธอพูดตามที่เขาบอก และเธอก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเพราะแค่อึดใจ สะโพกผายก็ส่ายร่อนไปมาแสดงออกทางร่างกายว่าเธอพร้อมแล้วสำหรับการเดินทางไปสวรรค์อีกครั้ง และก็ร่ำร้องตามที่เขาพูดไว้ทุกอย่าง
“โอว... เฮียขา... โอว... เร็ว! เฮียขาเร็วอีก โอว... โอว... เฮียขา... อา... อา... อูย... อา... เฮียขา... อู้... เฮียขาอย่าหยุด อย่า... โอว...”
เสี่ยเล็กยิ้มส่งเสียงหัวเราะในลำคอเมื่อเมียสาวดิ้นพล่านส่ายดอกไม้ฉ่ำน้ำตรงหน้าเขาไปมา ทั้งปากยังร่ำร้องขอว่าอย่าหยุด ดวงตาเล็กรีมองดอกไม้สีชมพูสดที่มีน้ำหวานเอ่อซึมอยู่ตรงกลางดอกที่บานออกจนเห็นเกสรสีแดงจัดด้านในแทบทั้งหมด
กลีบดอกบอบบางบานฉ่ำสดสวย พร้อมเกสรที่หุบเข้าหุบออกเหมือนจะเรียกร้องให้เขาเข้าไปดอมดมฟอนเฟ้นความหวานนั้นไม่หยุด มันทำให้เขาต้องกระโจนจ้วงแทงปลายลิ้นเข้าใส่อีกครั้งตามคำร้องขอ
“อ้า... อูย... ซ่อนชอบ อา... ซ่อนรักเฮียเหลือเกิน เฮียขา... อา... อูย... เฮียขา... อา... โอย... เฮียขา เร็วค่ะ เร็ว! เฮียขาเร็ว! เร็ว! อา... โอว... โอย...”
สะโพกส่ายอัดเข้าใส่ใบหน้าผัวรักอย่างลืมอายพร้อมฝ่ามือบอบบางก็จับกดศีรษะของผัวรักไว้แน่น อยากจะให้เขาแทรกกายจมหายเข้าไปในดอกไม้ของเธอ ซ่อนกลิ่นครวญครางโอดโอยไม่หยุด เมื่อลิ้นร้อนๆ ของเสี่ยเล็กส่งเธอไปท่องเที่ยวสวรรค์เป็นครั้งที่ 2
“อิ่มหรือยังจ๊ะซ่อน หึหึหึ...”
เสี่ยเล็กหัวเราะเมื่อเมียสาวผินหน้าหันไปอีกทางเพราะความขวยเขิน ฝ่ามือใหญ่จับปลายคางของเมียรักให้หันหน้ามาสบสายตา แววขวยเขินในดวงตากลมสวยยิ่งทำให้เขาสะท้านมากยิ่งขึ้น ชอบที่สุดยามที่ทำให้ดอกไม้สีขาวอมชมพูบอบบางดอกนี้กลับกลายเป็นดอกไม้สีแดงร้อนแรงไม่หยุดเมื่อครู่ และเขาก็รู้ว่าซ่อนกลิ่นยังไม่อิ่มหรอกแค่นี้
เพราะต่อให้นอนกกกอดกันทั้งวันและร่วมรักกันไม่หยุด เธอก็เคยกับเขามาแล้ว จนเพื่อนๆ เขามักจะสัพยอกกันว่าเขากับเธออยู่ในช่วงของข้าวใหม่ปลามันก็เลย ‘เอา’ กันทั้งวันแทบไม่ว่างเว้น
แต่นี่ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน เขายังไม่รู้สึกเบื่อที่จะ ‘เอา’ กับเธอเลยสักครั้ง เพราะเขากับซ่อนกลิ่นน่ะเปรียบได้ว่า “ข้าวก็ใหม่ ปลาก็ ‘เอา’ มันเหลือเกิน” ทุกท่วงท่าที่นำมาใช้ ที่ว่ากันว่า ‘กะหรี่’ ยังร้องห้าม แต่ซ่อนกลิ่นไม่เคยห้ามเลยสักครั้ง กลับกันเธอยังรับได้ทุกอย่าง ซ้ำยังร่ำร้องไม่ขาดปาก แล้วอย่างนี้จะให้เขาเบื่อ ‘ปลามันๆ’ ตัวนี้ได้ยังไง
‘ยิ่งเอาก็ยิ่งมัน ยิ่งกินก็ยิ่งอร่อยลิ้นเหลือเกิน’ ขาดเพียงอย่างเดียวที่เธอยังไม่กล้าทำให้ แต่อีกไม่นานหรอก เขาต้องหาวิธีให้ซ่อนกลิ่นได้ลองแน่นอน“น้องซ่อนจ๋า... กินเฮียบ้างสิ เฮียอยากให้น้องซ่อนกินเฮีย กินให้หมด ไม่เหลือหลอ นะ... นะจ๊ะเมียรักของเฮีย” ร่างเปล่าเปลือยทอดนอนกลางเตียง เปิดเผยความใหญ่โตให้พุ่งโด่ชูชัน ทั้งดวงตา ทั้งน้ำเสียงและฝ่ามือที่กวักเรียกอยากให้เมียรักเข้าใกล้เขา และเจ้าซ่อนกลิ่นกลีบบางก็ก้มหน้างุดไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองไปในจุดนั้นแม้เธอจะชอบที่สุดในยามที่ตัวตนของเสี่ยเล็กเข้าไปสำรวจที่โพรงดอกไม้ของเธอ แต่ที่เขาต้องการกลับไม่ใช่แค่นั้น ผัวรักอยากให้เธอสัมผัสและกลืนกินความแข็งแกร่งของเขา ไม่ต่างจากที่เขาชอนไชปลายลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงน้ำหวานของเธอ แต่เธอไม่กล้า“อื้อ... ไม่เอาจ้ะ ซ่อนกลัว... อื๊ย... ซ่อนขะ... แขยง มันหนึบๆ หนับๆ ซ่อนไม่กล้า”ซ่อนกลิ่นชักมือกลับเมื่อเสี่ยเล็กคว้าข้อมือเธอเข้าใกล้และใช้สายตาคะยั้นคะยอให้เธอสัมผัส น้ำแฉะชุ่มที่ไหลเยิ้มมาจากส่วนหัวทำให้เธอแขยงขนเสียจนต้องรีบปล่อย แต่ฝ่ามือของผัวรักก็ยังยื้อเธอเอาไว้ สุดท้ายซ่อนกลิ่นก็รู้วิธีท
“น้องซ่อนจ๋า เป็นยังไงบ้างเฮียไม่อยู่บ้านตั้งหลายวัน น้องซ่อนสบายดีหรือเปล่า”ถามหลังจากกิจกรรมรักผ่านพ้นไปอย่างหมาดๆ แผงอกแกร่งยังสะท้อนลมหายใจขึ้นลงด้วยอาการเหนื่อยหอบแต่อ้อมแขนกลับตวัดกอดรัดร่างเมียสาว ทั้งรักและหลงเธอคนนี้อย่างที่สุด เพราะเมื่อเส้นทางแห่งน้ำรักจบลง ซ่อนกลิ่นแสนสวยก็ซุกซบใบหน้าเอียงอายกับอกเขาอีกครั้ง “ซ่อนสบายดีจ้ะ เสี่ยไม่ต้องเป็นห่วง อยู่นี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรเท่าไรก็มีเหงาบ้าง แต่ดีที่ได้ดอกอ้อมาเป็นเพื่อนคุยก็พอคลายเหงาไปได้จ้ะ” ซ่อนกลิ่นตอบ หลับตาพริ้มกอดรัดร่างกายของผัวอย่างแสนรักแสนคิดถึง และเสี่ยเล็กก็กอดเธอตอบด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน เธอรักเขา เป็นรักแรกและรักเดียว ดังนั้นความลำบากใจเพียงน้อยนิดเธอก็จะทนให้ได้สาวเหนือที่จากบ้านมาไกลเพียงเพราะต้องติดตาม ‘เสี่ยเล็ก’ ลูกชายเจ้าของโรงสีข้าวมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่สามีซึ่งเป็นคนจีนที่ย้ายมาตั้งรกรากที่เมืองไทย กิจการโรงสีข้าวที่เจริญก้าวหน้าทำให้เสี่ยเล็กต้องเดินทางไปหาซื้อข้าวตามจังหวัดต่างๆ และเมื่อเขาเดินทางไปหาซื้อข้าวที่หมู่บ้านของเธอ ลูกสาวผู้ใหญ่บ้านอย่างเธอจึงมีโอกาสได้คบหาดูใจกับลูกชายเจ้าของโร
กลิ่นอะไรบางอย่างที่โชยแผ่วมาตามลมทำให้ฝ่าเท้าที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ตัวบ้านถึงกับชะงัก ชายหนุ่มผิวขาวรูปร่างสันทัดใบหน้าหล่อเหลา คิ้วเข้ม ดวงตายาวรี จมูกโด่ง ริมฝีปากสีแดงสด คมคายตามแบบฉบับชายไทยเชื้อสายจีน หลับตาลงพร้อมแหงนใบหน้าขึ้นเพื่อสูดดมเอากลิ่นนั้นให้เข้าไปในปอดลึกๆ‘หอม’ นั่นคือโสตสัมผัสที่รับรู้ได้ แต่หอมแบบนี้ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน หอมมาก หอมแรงและดูเหมือนว่าจะยิ่งแรงมากขึ้นๆ เมื่อเขาสูดดมความหอมนั้นจนเต็มปอด และทิศทางลมที่โชยมาก็บอกว่าต้นตอแห่งความหอมนั้นมาจาก ‘ห้องนอนของเขา’ และสิ่งที่แรกเห็นเมื่อเข้ามาในห้องนอนก็คือเธอที่นั่งหันหลังให้กับเขา แค่เห็นเบื้องหลัง เลือดลมในกายก็พลุ่งพล่านจนรู้สึกได้ถึงความร้อนที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ร้อนจนอยากจะเหวี่ยงเสื้อผ้าทิ้งให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ความสวยงามนั้นก็สั่งให้เขาหยุดเพื่อชื่นชมความงามที่ร้างราไปนานกว่า 1 สัปดาห์ ผิวขาวนวลอมชมพูที่โผล่พ้นเสื้อผ้า ไม่ว่าจะเป็นบริเวณต้นคองามระหงที่มีเรือนผมดำยาวสยายนั้นขมวดรวมไว้อย่างไม่ค่อยบรรจง คงเพียงเพราะต้องการจะตัดรำคาญหรือไม่ก็เพื่อขับไล่ความร้อนอบอ้าว หัวไหล่ลาดเนียนที่เปิดเผยผิวส
“เฮียหิว...” “หิวก็ปล่อยซ่อนก่อนสิจ๊ะ ซ่อนจะได้ไปหาอะไรให้กิน” “เฮียหิวน้องซ่อนน่ะ ขอให้เฮียกินน้องซ่อนก่อนนะ แล้วค่อยไปกินอย่างอื่น” ฝ่ามือเคลื่อนไปตามเอวคอดกิ่วเรื่อยลงไปจนถึงสะโพกผาย ดึงรั้งชายกระโปรงยาวคลุมเข่าขึ้นมาสูงก่อนจะลูบไล้ไปตามความนวลเนียนลื่นมือ“จะดีเหรอจ๊ะ” ถาม... ไม่ใช่ไม่อยากได้ เพราะกว่า 1 สัปดาห์ที่ต้องทนกักเก็บความทรมานเอาไว้เธอก็แทบจะขาดใจอยู่แล้ว ทุกค่ำคืนมีเพียงหมอนข้างที่ใช้แทนกายผัวรัก แต่ความร้อนเร่าแสนทรมานทั้งกายและใจนั้นไม่ได้บรรเทาเบาบางลงเลย เพราะสิ่งที่เธอต้องการอย่างที่สุดก็คือ... “ดีสิจ๊ะ เฮียจะทำให้น้องซ่อนมีความสุขนะ” ใบหน้างามก้มต่ำยิ้มอย่างเอียงอายคือคำตอบ เสี่ยเล็กไม่รอช้าโอบอุ้มเรือนร่างบอบบางแต่เต็มไม้เต็มมือในสัดส่วนที่ผู้หญิงควรมีไปที่เตียงนอนในทันที ริมฝีปากรุ่มร้อนดูดซับกับริมฝีปากบอบบางไม่ยอมห่าง ขณะต่างฝ่ายต่างช่วยกันจัดการกับเสื้อผ้าเกะกะจนไม่เหลือ และเมื่อเนื้อแนบเนื้อบนเตียงนุ่ม พายุสวาทก็โหมกระหน่ำในทันที"น้องซ่อนสวยเหลือเกิน เมียจ๋า... สวยที่สุด"เสี่ยเล็กไม่รอช้าที่จะคลุกใบหน้าลงเกลื
“น้องซ่อนจ๋า เป็นยังไงบ้างเฮียไม่อยู่บ้านตั้งหลายวัน น้องซ่อนสบายดีหรือเปล่า”ถามหลังจากกิจกรรมรักผ่านพ้นไปอย่างหมาดๆ แผงอกแกร่งยังสะท้อนลมหายใจขึ้นลงด้วยอาการเหนื่อยหอบแต่อ้อมแขนกลับตวัดกอดรัดร่างเมียสาว ทั้งรักและหลงเธอคนนี้อย่างที่สุด เพราะเมื่อเส้นทางแห่งน้ำรักจบลง ซ่อนกลิ่นแสนสวยก็ซุกซบใบหน้าเอียงอายกับอกเขาอีกครั้ง “ซ่อนสบายดีจ้ะ เสี่ยไม่ต้องเป็นห่วง อยู่นี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรเท่าไรก็มีเหงาบ้าง แต่ดีที่ได้ดอกอ้อมาเป็นเพื่อนคุยก็พอคลายเหงาไปได้จ้ะ” ซ่อนกลิ่นตอบ หลับตาพริ้มกอดรัดร่างกายของผัวอย่างแสนรักแสนคิดถึง และเสี่ยเล็กก็กอดเธอตอบด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน เธอรักเขา เป็นรักแรกและรักเดียว ดังนั้นความลำบากใจเพียงน้อยนิดเธอก็จะทนให้ได้สาวเหนือที่จากบ้านมาไกลเพียงเพราะต้องติดตาม ‘เสี่ยเล็ก’ ลูกชายเจ้าของโรงสีข้าวมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่สามีซึ่งเป็นคนจีนที่ย้ายมาตั้งรกรากที่เมืองไทย กิจการโรงสีข้าวที่เจริญก้าวหน้าทำให้เสี่ยเล็กต้องเดินทางไปหาซื้อข้าวตามจังหวัดต่างๆ และเมื่อเขาเดินทางไปหาซื้อข้าวที่หมู่บ้านของเธอ ลูกสาวผู้ใหญ่บ้านอย่างเธอจึงมีโอกาสได้คบหาดูใจกับลูกชายเจ้าของโร
‘ยิ่งเอาก็ยิ่งมัน ยิ่งกินก็ยิ่งอร่อยลิ้นเหลือเกิน’ ขาดเพียงอย่างเดียวที่เธอยังไม่กล้าทำให้ แต่อีกไม่นานหรอก เขาต้องหาวิธีให้ซ่อนกลิ่นได้ลองแน่นอน“น้องซ่อนจ๋า... กินเฮียบ้างสิ เฮียอยากให้น้องซ่อนกินเฮีย กินให้หมด ไม่เหลือหลอ นะ... นะจ๊ะเมียรักของเฮีย” ร่างเปล่าเปลือยทอดนอนกลางเตียง เปิดเผยความใหญ่โตให้พุ่งโด่ชูชัน ทั้งดวงตา ทั้งน้ำเสียงและฝ่ามือที่กวักเรียกอยากให้เมียรักเข้าใกล้เขา และเจ้าซ่อนกลิ่นกลีบบางก็ก้มหน้างุดไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองไปในจุดนั้นแม้เธอจะชอบที่สุดในยามที่ตัวตนของเสี่ยเล็กเข้าไปสำรวจที่โพรงดอกไม้ของเธอ แต่ที่เขาต้องการกลับไม่ใช่แค่นั้น ผัวรักอยากให้เธอสัมผัสและกลืนกินความแข็งแกร่งของเขา ไม่ต่างจากที่เขาชอนไชปลายลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงน้ำหวานของเธอ แต่เธอไม่กล้า“อื้อ... ไม่เอาจ้ะ ซ่อนกลัว... อื๊ย... ซ่อนขะ... แขยง มันหนึบๆ หนับๆ ซ่อนไม่กล้า”ซ่อนกลิ่นชักมือกลับเมื่อเสี่ยเล็กคว้าข้อมือเธอเข้าใกล้และใช้สายตาคะยั้นคะยอให้เธอสัมผัส น้ำแฉะชุ่มที่ไหลเยิ้มมาจากส่วนหัวทำให้เธอแขยงขนเสียจนต้องรีบปล่อย แต่ฝ่ามือของผัวรักก็ยังยื้อเธอเอาไว้ สุดท้ายซ่อนกลิ่นก็รู้วิธีท
ซ่อนกลิ่นแหงนใบหน้ามองมุ้งสีชมพูสวยสดที่เธอชื่นชอบเหลือเกิน ริมฝีปากห่อเข้าห่อออกพ่นสารพัดคำพูดที่อยู่ในหัวสมองออกมา เพราะความเสียวเข้ามาจู่โจมหัวใจดวงน้อยของเธอไม่หยุด เมื่อลิ้นร้อนของผัวรักสอดแทรกตวัดชอนชิมน้ำหวานที่เอ่อออกมาจากดอกไม้ของเธอไม่หยุดเธอเสียวจนแทบจะขาดใจแต่ต้นขาที่ตั้งฉากอยู่กับขอบเตียงกลับแยกออกจากกันให้ยิ่งกว้าง เพื่อให้ปลายลิ้นร้อนๆ ของผัวชอนไชให้ยิ่งลึกมากขึ้น แต่ไม่ว่าจะร่ำร้องครวญครางแค่ไหนปลายลิ้นของผัวก็ยังไม่หยุดโลมเลียพุ่งตรงไปสู่จุดกระตุ้นความอยากอันมากล้น“เฮียขา... ทำซ่อนเถอะ ซ่อนอยากจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว เฮียขา... ซ่อนอยาก... เฮียขา... โอย... เฮียขา... เมียอยาก... โอว... ซี้ด... โอว...”ซ่อนกลิ่นกระดกศีรษะขึ้นมองดูเมื่อผัวรักไม่ได้ฟังคำทัดทานและร้องขอของเธอเลย และสิ่งที่เห็นก็ยิ่งทำให้อารมณ์ที่มากมายอยู่แล้วยิ่งกระเจิดกระเจิง เมื่อปลายลิ้นสีชมพูของเสี่ยเล็กแลบออกมายาวและกำลังเลียไล้รัวเร็วขึ้นลงบนยอดเกสรดอกไม้ของเธอ ก่อนดวงตายาวรีร้อนแรงนั้นจะช้อนสบสายตา พร้อมกับบี้บดปลายลิ้นบนยอดเกสรย้ำๆ ไม่หยุด“โอว... เฮียขา... ซ่อน... โอว... อูย... อูย... ซี้ด... โอว...”
“เฮียหิว...” “หิวก็ปล่อยซ่อนก่อนสิจ๊ะ ซ่อนจะได้ไปหาอะไรให้กิน” “เฮียหิวน้องซ่อนน่ะ ขอให้เฮียกินน้องซ่อนก่อนนะ แล้วค่อยไปกินอย่างอื่น” ฝ่ามือเคลื่อนไปตามเอวคอดกิ่วเรื่อยลงไปจนถึงสะโพกผาย ดึงรั้งชายกระโปรงยาวคลุมเข่าขึ้นมาสูงก่อนจะลูบไล้ไปตามความนวลเนียนลื่นมือ“จะดีเหรอจ๊ะ” ถาม... ไม่ใช่ไม่อยากได้ เพราะกว่า 1 สัปดาห์ที่ต้องทนกักเก็บความทรมานเอาไว้เธอก็แทบจะขาดใจอยู่แล้ว ทุกค่ำคืนมีเพียงหมอนข้างที่ใช้แทนกายผัวรัก แต่ความร้อนเร่าแสนทรมานทั้งกายและใจนั้นไม่ได้บรรเทาเบาบางลงเลย เพราะสิ่งที่เธอต้องการอย่างที่สุดก็คือ... “ดีสิจ๊ะ เฮียจะทำให้น้องซ่อนมีความสุขนะ” ใบหน้างามก้มต่ำยิ้มอย่างเอียงอายคือคำตอบ เสี่ยเล็กไม่รอช้าโอบอุ้มเรือนร่างบอบบางแต่เต็มไม้เต็มมือในสัดส่วนที่ผู้หญิงควรมีไปที่เตียงนอนในทันที ริมฝีปากรุ่มร้อนดูดซับกับริมฝีปากบอบบางไม่ยอมห่าง ขณะต่างฝ่ายต่างช่วยกันจัดการกับเสื้อผ้าเกะกะจนไม่เหลือ และเมื่อเนื้อแนบเนื้อบนเตียงนุ่ม พายุสวาทก็โหมกระหน่ำในทันที"น้องซ่อนสวยเหลือเกิน เมียจ๋า... สวยที่สุด"เสี่ยเล็กไม่รอช้าที่จะคลุกใบหน้าลงเกลื
กลิ่นอะไรบางอย่างที่โชยแผ่วมาตามลมทำให้ฝ่าเท้าที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ตัวบ้านถึงกับชะงัก ชายหนุ่มผิวขาวรูปร่างสันทัดใบหน้าหล่อเหลา คิ้วเข้ม ดวงตายาวรี จมูกโด่ง ริมฝีปากสีแดงสด คมคายตามแบบฉบับชายไทยเชื้อสายจีน หลับตาลงพร้อมแหงนใบหน้าขึ้นเพื่อสูดดมเอากลิ่นนั้นให้เข้าไปในปอดลึกๆ‘หอม’ นั่นคือโสตสัมผัสที่รับรู้ได้ แต่หอมแบบนี้ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน หอมมาก หอมแรงและดูเหมือนว่าจะยิ่งแรงมากขึ้นๆ เมื่อเขาสูดดมความหอมนั้นจนเต็มปอด และทิศทางลมที่โชยมาก็บอกว่าต้นตอแห่งความหอมนั้นมาจาก ‘ห้องนอนของเขา’ และสิ่งที่แรกเห็นเมื่อเข้ามาในห้องนอนก็คือเธอที่นั่งหันหลังให้กับเขา แค่เห็นเบื้องหลัง เลือดลมในกายก็พลุ่งพล่านจนรู้สึกได้ถึงความร้อนที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ร้อนจนอยากจะเหวี่ยงเสื้อผ้าทิ้งให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ความสวยงามนั้นก็สั่งให้เขาหยุดเพื่อชื่นชมความงามที่ร้างราไปนานกว่า 1 สัปดาห์ ผิวขาวนวลอมชมพูที่โผล่พ้นเสื้อผ้า ไม่ว่าจะเป็นบริเวณต้นคองามระหงที่มีเรือนผมดำยาวสยายนั้นขมวดรวมไว้อย่างไม่ค่อยบรรจง คงเพียงเพราะต้องการจะตัดรำคาญหรือไม่ก็เพื่อขับไล่ความร้อนอบอ้าว หัวไหล่ลาดเนียนที่เปิดเผยผิวส