ตอนที่ 55.

ตอนที่ 55.

ชายหนุ่มขับเคลื่อนรถอย่างนุ่มนวลและขัดเขินพอกัน ตลอดเส้นทางกลับเรือนใหญ่จึงเงียบงันแต่ในใจของคนสองคนกับอีกหนึ่งตัว กลับเบิกบานและสดใส พอๆ กับยามเช้าของเกาะพราวแสงจันทร์ที่วันนี้ดูว่ามันสดชื่นสดใสไปทั้งเกาะเพราะนายหัวของเกาะพราวแสงจันทร์ในวันนี้ยิ้มและหัวเราะ ใบหน้าที่เคยกระด้างเย็นชาอยู่เป็นนิจ ดูผ่อนคลายและสดใสจนแม้แต่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้สึกว่าใจของตนนั้นได้ซึมซับเอาภาพที่น่าประทับใจ (รึเปล่า) ของกันและกันไว้ในหัวใจของตนเอง อย่างเงียบๆ...

เมื่อมาถึงเรือนใหญ่ที่ตอนนี้มีทั้งนายใหญ่นายหญิง ดรุณนุช เด่นดี ชะเอมและกุ้งแก้วรอท่าอยู่ และเมื่อเห็นว่าทั้งสองเดินมาด้วยใบหน้าแช่มชื่น สดใสปิดไม่มิดแม้ว่าตามเนื้อตัวจะเต็มไปด้วยเศษใบไม้ใบหญ้า และหน้าตาค่อนข้างมอมแมมเพราะเลอะดินโคลน แต่แววตานี่สิ มันเจิดจ้าสดใสเสียจนคนที่คอยอยู่รู้สึกทึ่ง โดยเฉพาะนายใหญ่และนายหญิงนั้นรู้สึกพอใจอย่างล้นหลามที่วันนี้ นายหัวมาร์คที่ชอบทำหน้าดุและเย็นชานั้น เช้านี้แววตาสีน้ำเงินเข้มกระด้างเย็นชานั้น สดใสเป็นประกาย ริมฝีปากที่เม้มสนิทและเคร่งขรึมนั้นยกยิ้มนิดๆบางเบาแต่ผู้เป็นพ่อแม่ก็สังเกตได้

นี่เป็นการเปลี่ยนแ