LOGINShare
ตอนที่ 14 ข้อแลกเปลี่ยน 2
Last Updated:
2025-04-09 14:04:01
Related chapters
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 15 รีโมตแอร์ 1
พราวฟ้ากลับลงมาจากตึกใหญ่ในช่วงตีสาม หลังจากที่เธอผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็รีบใส่เสื้อผ้าและแน่นอนเขาไม่ได้นอนที่ห้องนั้นกับเธอ คาดว่าหลังจากเสร็จภารกิจในครั้งสุดท้ายของเมื่อคืนก็คงกลับห้องนอนตัวเองไปทันที สภาพอาการที่เปลี่ยนแปลงกะทันหันเพราะเมื่อครู่ที่เธอยังนอนในห้องแอร์เย็นฉ่ำ พอกลับลงมาที่ห้องนอนคนใช้ แม้จะกลางดึกมันก็ยังร้อนอบอ้าวอยู่ดี ฝืนหลับต่อได้อีกนิดก็ต้องตื่นเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับหน้าที่ในเช้าวันใหม่ ทั้งที่ร่างกายยังรู้สึกเพลีย "พราวฟ้า เดี๋ยวตามแจ่มไปเตรียมของด้านในตึกเลย ต่อไปเธอไปประจำในตึก ไม่ต้องเข้ามาช่วยในครัว" ป้าตองเรียกประชุมพนักงานในตอนเช้าวันนี้ ส่วนของเธอคงเรื่องหน้าที่ ส่วนของคนอื่นก็มีบ้าง รวมถึงแจ้งเรื่องงานเลี้ยงที่กำลังจะมีขึ้นที่คฤหาสน์หลังใหญ่แห่งนี้ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า สายตาของคนชื่อฝนที่มองมาก็ทำเธอสัมผัสได้ถึงกระไอร้ายที่แผ่ซ่านออกมาราวกับปีศาจ แต่เธอก็มองผู้หญิงคนนี้เป็นเพียงธาตุอากาศ หลังจากจบประชุมทุกคนก็แยกย้ายกันปฏิบัติหน้าที่ เธอกำลังจะเดินไปหาเด็กแจ่ม ระหว่างที่ต้องผ่านสายตาอำมหิตของใครหลายๆ คน ก็พลันได้ย
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 15 รีโมตแอร์ 2
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวและใช้เวลาเดินขึ้นไปที่ตึกใหญ่น่าจะใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบนาที แต่แค่เธอเปิดประตูห้องเข้าไป ก็ได้ยินเสียงต่อว่าอย่างไม่จริงจังนัก "ทำไมช้า" คนถามนั่งอยู่ที่โซฟาตัวใหญ่ ในมือถือแก้วเหล้าทรงเพชรเอาไว้ เธอจึงเดินไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวอีกตัว "คุณฟาริสคะ ดิฉันเพิ่งเลิกงาน อาบน้ำสระผม ผมก็ยังไม่ทันแห้ง แถมยังต้องเดินมาอีกตั้งไกลนะคะ ไหนละคะ รีโมต" "ค่าจ้างคืนนี้เธอจะไม่ได้นะ" คนพูดเลิกคิ้วขึ้นสูงราวกับท้าทายคนตรงหน้า "ทำไมคะ" นอกจากหมั่นไส้ก็ทำอะไรไม่ได้ น้ำเสียงที่เอ่ยถามจึงออกจะไม่พอใจนิดๆ "แลกกับรีโมต" "คุณฟาริส ก็เมื่อคืนคุณขออีกรอบแล้วสัญญาว่าจะติดแอร์ให้ไง" "ก็ติดให้แล้ว แต่รีโมตไม่ได้บอกว่าให้เมื่อคืนสักหน่อย" "คุณฟาริส" "ทำไม ฉันพูดผิดตรงไหน" พราวฟ้าได้แต่เข่นเขี้ยวที่เสียรู้คนอย่างเขา "รีโมตกรุณาใส่ถ่านไว้ให้ด้วยนะคะ หวังว่าพรุ่งนี้ฉันคงไม่ต้องขึ้นมานอนกับคุณแลกกับถ่านใส่รีโมต" ฟาริสอดหัวเราะไม่ได้ กับคำค่อนขอดท่าทางเอาจริงของคนตัวเล็ก "อ้อ แต่พรุ่งนี้ไม่ต้องเรียกฉันนะ ฉันมีงานน่าจะกลับดึกมาก" "รู้แล้วอธิปจะจัดการให้เธอเอง งานของห้อง
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 16 เดินตาม 1
รีโมตอันเล็กถูกจ่อไปที่เครื่องปรับอากาศ พราวฟ้าได้กดตัวเลขที่ต้องการสมใจ ก่อนจะโยนรีโมตไปแถวหัวเตียง ทิ้งตัวลงนอนอย่างคนหมดแรง วันนี้เธอลงจากตึกใหญ่มาเร็วกว่าเมื่อคืน เวลาที่จะได้นอนต่อจึงค่อนข้างเยอะกว่า ตื่นเช้ามาปฏิบัติหน้าที่อย่างขยันขันแข็งเช่นเดิม จวบจนถึงเวลาเที่ยงที่เธอจะต้องกลับไปเตรียมตัวสำหรับงานของห้องเสื้อที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นสปอนเซอร์ให้เธอ และทุกวันนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ตลอด แม้เธอจะไม่ได้รับการซัปพอร์ตเหมือนเช่นเคย เพราะไม่ค่อยมีงานให้ออก แต่ทุกครั้งที่ทางห้องเสื้อจัดคอลเลกชันประจำฤดู เธอก็มักจะมีชื่อติดในลิสต์ที่ได้สวมชุดสวยเดินแบบบนเวทีทุกครั้ง "คุณพราวครับ เดี๋ยวผมจะรอที่หน้าตึกตอนบ่ายโมงตรงนะครับ" ตอนที่กำลังจะกลับลงมาจากตึกใหญ่ หลังทำความสะอาดในช่วงเช้าเสร็จ เพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวสำหรับงานในช่วงหัวค่ำ แต่ที่ต้องไปตั้งแต่บ่ายเพื่อเตรียมความพร้อม "ค่ะ ขอบคุณคุณอธิปนะคะ" ชุดสำหรับเตรียมตัวไปงาน จึงเป็นเพียงกางเกงยีนตัวโคร่งกับเสื้อยืดรัดรูปพอดีตัว รองเท้าแตะธรรมดา พร้อมด้วยกระเป๋าผ้าลดโลกร้อน แม้จะเคยใช้แบรนด์เนมหรูหรา แต่เมื่อถึงคราวตกอับมันก็เป็นสิ่งที่ช
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 16 เดินตาม 2
"สบายดีนะ ไม่เจอกันเลย" สองแขนล่ำยังจับที่ไหล่เธอ พลางเอ่ยถาม "อือ เรื่อยๆ" "แกโอเคใช่ไหม ไอ้พราว ฉันจะโทรหาก็ยุ่งตลอด แกก็เงียบไปเลยนะ" แม่เมย์เอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงไม่น้อย "โอเคค่ะแม่ ขอโทษจริงๆ ค่ะ พราวมีงานนิดหน่อย ยุ่งจนไม่มีเวลาเลย" "อือๆ ไว้ค่อยคุยกัน" "วันนี้ไปต่อกันหรือเปล่า เห็นนัดกันที่ผับอ่ะ" อธิวัฒน์เอ่ยถาม เมื่อเห็นเธอคุยกับแม่เมย์เสร็จแล้ว "ไม่ได้ไปหรอก มีธุระต่อน่ะ" พอดีกับรถมินิแวนสีดำคันหรูมาจอดตรงหน้าเธอพอดี คนที่ลงมาจากรถจึงเป็นคุณอธิป สายตาสำรวจของแม่เมย์ และดวงตาที่เบิกกว้างของอธิวัฒน์ ทำให้เธอต้องเอ่ยแนะนำผู้ชายในชุดสูทสีดำตรงหน้า "เอ่อ..แม่เมย์คะ นี่คุณอธิป" น้ำเสียงที่เอ่ยแนะนำอย่างไม่ค่อยเต็มคำนัก แม่เมย์ขมวดคิ้วมุ่นความสงสัยร้อยแปดคำถามเกิดในหน้า แต่ก็ได้แค่ยิ้มกว้างให้ คุณอธิป คนที่เคยติดต่องานกินข้าวไอ้พราวอ่ะนะ รถคันหรูหลายล้าน อีกทั้งคุณอธิปเองก็ยังหนุ่มยังแน่น หน้าตาก็จัดว่าดี ดูอ่อนโยนไม่น้อย สีหน้ากังวลในคราแรกจึงเบาบางลง มีเพียงอธิวัฒน์ที่ยังไม่ค่อยเข้าใจ "นี่แม่เมย์ ผู้จัดการของพราวค่ะ และก็อธิวัฒน์ลูกชายคนโ
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 17 ทำให้หึง 1
ฝ่าเท้าชะงักเล็กน้อยตอนที่เห็นว่าฟาริสเดินเข้าไปที่โซฟาชุดใหญ่ด้านใน เธอชะลอฝีเท้าให้ช้าลง หลังจากที่เมื่อครู่ต้องก้าวเท้ายาวๆ ตามคนตัวสูงเข้ามาในบาร์หรูแห่งนี้ "อ้าว ริสคะ ไหนว่าจะกลับบ้าน" อลินาเอ่ยถามเสียงใสเมื่อเห็นว่าใครเดินเข้าไปหาที่โต๊ะ พร้อมรอยยิ้มหวานแต่พลันสายตาที่เหลือบมาเห็นคนด้านหลัง รอยยิ้มนั้นก็จางหายกลายเป็นสีหน้าบ่งบอกว่าไม่อยากรับแขกทันที "ตอนแรกว่าจะกลับนั่นแหละ แต่เบื่อๆ ก็เลยจะมาหาอะไรดื่มสักหน่อย" "เห็นไหม อลิน ชวนมาทีแรกไม่มาพร้อมกัน สุดท้ายก็ต้องตามอลินมา" เสียงหัวเราะน้อยๆ พลางขยับที่ให้คนตัวสูงนั่งลงข้างๆ "อ้าว คุณพราวก็มาด้วยหรือคะ รู้จักกันหรือ" เสียงคนในกลุ่มเหล่าบรรดาลูกท่านหลานเธอ เพื่อนอลินาเอ่ยถามขึ้นพลางทำหน้าสงสัย "อ๋อ เขาเป็นคนใช้บ้านฟาริสน่ะ" กลายเป็นอลินาที่เอ่ยตอบเพื่อน ตามด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน "ฟังไม่ผิดใช่ไหม คนใช้อ่ะนะ" "ไม่ผิดหรอกจ้ะ" พราวฟ้าได้แต่ยืนนิ่ง ไม่กล้านั่งลงที่โซฟาเดี่ยวอีกตัวที่ว่างอยู่ "นั่งลง" จนเมื่อฟาริสเอ่ยบอกเธอจึงได้ทิ้งตัวนั่ง ตามคำสั่ง "คงไม่ต้องแนะนำมั้งคะ คุณพราวน่าจะรู้จักทุกคนในนี้" อลิ
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 17 ทำให้หึง 2
"ถือดีๆ นะ ใบนั้นตั้งหลายล้าน" คนเมาหันมาสั่งเธอเสียงแหว จนเมื่อรถคันหรูขออลินามาจอดรอรับที่หน้าบาร์ ส่งเธอขึ้นรถเสร็จแต่เหมือนคนเมาจะอยากให้เขาไปส่งที่บ้านด้วยอย่างนั้นแหละ "ริสไปส่งอลินที่บ้านหน่อยนะคะ" "อย่าเลยครับ เกรงใจอาธนา เดี๋ยวใครจะมองไม่ดี" "ริสน่ะ" "ครับ ไว้เจอกันนะ" ฟาริสปิดประตูรถให้อลินาเสร็จก็ได้แต่ถอนหายใจ พอดีกับที่รถมินิแวนมาจอดพอดี เธอก้าวขึ้นก่อน เพราะต้องนั่งตำแหน่งเดิมด้านใน "ทำไมทำหน้าอย่างนั้น" ฟาริสเอ่ยถามคนข้างๆ "หน้าฉันก็ปกติ" "โกรธเหรอที่ฉันมาที่นี่" "เปล่าค่ะ" "แต่หน้าเธอมันฟ้องเหมือน หึง ฉันอยู่" คนถูกกล่าวหาว่า หึง รีบหันหน้าไปมองเขาอีกครั้ง พลางแค่นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ "หึงคุณ ทำไมฉันต้องหึงคุณด้วยคะ" "เธอไม่หึงฉัน แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ" "ฉันก็บอกแล้วหน้าฉันปกติ" "ไม่ปกติ" "งั้นก็ถือว่าคุณทำสำเร็จ" "เรื่อง" ฟาริสเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ ว่าใช่เรื่องที่เขาคิดว่าเธอหึงหรือไม่ "ถ้าคุณอยากพาฉันมาให้คนอื่นดูถูก เหยียดหยามแล้วคิดว่าฉันจะต้องเสียใจไหม หรือคิดว่าฉันจะหน้าด้านขนาดไหน คุณทำสำเร็จแล้วค่ะ"
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 18 คนหาย 1
"วันนี้พี่พราวหยุดค่ะ" แจ่มเอ่ยบอกเจ้านายเสียงใส ยังไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์กรุ่นโกรธของผู้เป็นเจ้าของบ้านสักเท่าไร ฟาริสพยักหน้าให้บอดี้การ์ด ทั้งเป็นคำสั่งว่าควรจะไปตามที่ไหน และเป็นการบอกให้ทุกคนออกไปได้แล้ว "นี่เธอ คุณพราวฟ้าพักอยู่ห้องไหนอ่ะ" พอออกจากห้องทำงานใหญ่มาได้ บอดี้การ์ดก็เอ่ยถามแจ่มทันที "ห้องริมสุดน่ะค่ะ" เห็นหน้าชายชุดดำสองคน แจ่มก็พอจะเข้าใจ "งั้นเดี๋ยวหนูพาพี่สองคนไปเองก็ได้ค่ะ" เพราะถึงคนของคุณฟาริสจะสามารถตรวจตราไปได้ทุกส่วนของบ้าน แต่กระนั้นในส่วนของห้องพักหญิง ยิ่งเป็นคุณพราวฟ้าด้วยแล้ว ทำให้บอดี้การ์ดสองคนนี้เกิดขยาดขึ้นมาทันที เพราะยังจำวันที่ถูกดุเรื่องให้เธอทำความสะอาดที่เขี่ยบุหรี่ที่หล่นแตกได้ดี ภายในห้องพักเงียบสงบราวกับไม่มีคนอยู่ด้านใน แจ่มเคาะประตูห้องอยู่สองสามครั้งจนแน่ใจว่าพี่พราวไม่ได้อยู่ในห้องแน่ "คุณพราวไม่อยู่ที่ห้องครับ" หนึ่งในบอดี้การ์ดสองคนขึ้นไปรายงานเจ้านายที่ห้องทำงาน ปัง!! เสียงทุบโต๊ะดังสนั่น จนคนที่ยืนรายงานสะดุ้งตัวนิดๆ "ไม่อยู่ห้องพวกมึงก็ไปหาซิวะ" "ครับๆ" อธิปที่กำลังเดินขึ้นบันไดมาชั้นสองของ
Last Updated : 2025-04-10หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 18 คนหาย 2
ไม่ถอดหมดแล้วมันต้องถอดแค่ไหน ได้แต่เก็บคำถามไว้ในใจ เพราะมัวแต่หลบริมฝีปากที่เม้มไซ้ไปตามลำคอ เมื่อเสียงห้ามไม่อาจห้ามคนเอาแต่ใจได้ พราวฟ้าจึงใช้แขนดันตัวเขาไว้ โดยที่พยายามไม่ให้มือที่เลอะดินเปื้อนเสื้อแบรนด์หรูราคาแพงบนตัวเขา "มือเลอะอยู่นะ" คล้ายรำคาญเสียงของคนในอ้อมแขน เมื่ออยู่ๆ ริมฝีปากอิ่มก็ถูกประกบลงมาทั้งที่เธอกำลังจะเอ่ยห้ามเขาอีกครั้ง ลิ้นหนาที่ตวัดพันเกี่ยวหยอกเย้าให้เธอแทบจะลืมหายใจ สะโพกกลมก็ยังถูกบดขย้ำอย่างมันมือ "อื้อ..." มือที่เลอะไปด้วยดินถูกวางพาดไปที่ลำคอหนาอย่างไม่รู้ตัว แค่จูบของเขาก็ทำเธอแข้งขาอ่อนแรงแทบจะพยุงตัวไม่ไหว ฟาริสใช้สองมือล็อกเอวบางอุ้มเพียงนิด ตัวคนเล็กก็ขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานเสียแล้ว ฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้เนินสามเหลี่ยมอวบอิ่มแม้จะผ่านเนื้อผ้าหนา แต่มันก็ทำให้เธอร้อนวาบไปทั้งตัว ปลายนิ้วบดขยี้ติ่งเสียว นวดคลึงเพียงเบาๆ เสียงกระเส่าก็หลุดออกมาทันที ยิ่งเขาออกแรงบดขยี้และรู้ดีว่าจุดไหนที่เธอจะสะท้านจนตัวเกร็ง ฟาริสก็ยิ่งลงน้ำหนักและความเร็วในจุดนั้น "ฟาริส...อ๊ะ..." นั่นไงแค่นั้นเธอก็เสร็จแล้ว แทบไม่ต้องคิดว่าด้านในกางเกงผ
Last Updated : 2025-04-10
Latest chapter
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 26 ควายขวิด 2
หลังจากพักเที่ยงทานข้าวกล่องกันง่ายๆ ช่วงบ่ายก็ยังดำเนินต่อไปไม่ต่างจากเมื่อเช้า เพียงแต่นักแสดงรับเชิญสองตัวสีดำที่จะต้องเข้าฉากในช่วงบ่ายดูจะสร้างความลำบากใจให้พราวฟ้าไม่น้อย เมื่อเธอจะต้องถูกภาวินพระเอกของเรื่องอุ้มขึ้นไปนั่งบนหลังหนึ่งในเจ้าสองตัวนั่น ซักซ้อมกันอยู่หลายครั้ง จนคนที่นั่งอยู่ในเต็นท์นั่งต่อไปอย่างไม่เป็นสุข ต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ ทีมงานที่กำลังถ่ายทำโดยไม่สนใจสายตาของใครทั้งนั้น "ต้องขึ้นไปนั่งบนควายนั่นด้วยหรือไง" คำถามของเขาทำเอาทุกคนหันมามอง "ในบทเป็นอย่างนั้นครับ" ผู้กำกับรีบออกมาชี้แจง "เปลี่ยนไม่ได้หรือไง ไม่เห็นหรือว่ามันอันตราย" "ฟาริส...คุณไปนั่งรอเถอะค่ะ พราวทำได้" พร้อมกับบอกเขาเสียงเบาแกมดุให้คนจุ้นจ้าน ดันตัวให้เขาเดินกลับเข้าไปรอในเต็นท์ "ตกไปทำยังไง" "ไม่ตกหรอกน่า" ฟาริสยอมถอยห่างออกมาแต่ก็เพียงนิดเดียว เสียงแอ็กชันสั่งนักแสดงเริ่มขึ้น ทุกอย่างก็เงียบกริบ ภาวินยืนอยู่ข้างควายตัวใหญ่ อุ้มพราวฟ้าให้ขึ้นไปนั่งไขว้บนหลังมันสำเร็จ แล้วตัวเองก็กำลังจะปีนตามขึ้นไปนั่งซ้อนท้าย แต่จังหวะดึงเชือกสายตะพายเพื่อรั้งให้ตัวเองขึ้นไปนั่งได้ คว
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 26 ควายขวิด 1
ฟาริสหายออกไปครู่ใหญ่ๆ กลับมาพร้อมกับถุงพลาสติกจากร้านสะดวกซื้อ ผ้าอนามัยแบบที่เธอต้องการอยู่ในนั้นเกือบสิบห่อ พราวฟ้าได้แต่ยิ้มน้อยๆ อย่างรู้สึกผิดที่เขาต้องออกไปซื้อของแบบนี้มาให้ แต่ก็อดขอบคุณเขาไม่ได้ ยื่นมือไปรับถุงพลาสติก แต่คนซื้อกลับดึงมือกลับ ไอ้ที่นึกขอบคุณอยู่ในใจเมื่อครู่จึงเปลี่ยนเป็นรอยขมวดคิ้วมุ่น "ฉันอุตส่าห์ออกไปซื้อให้ ไม่ขอบคุณสักคำหรือไง" "ก็กำลังจะขอบคุณนี่ไงคะ" ฟาริสกดยิ้มมุมปาก ก้มหน้าลงนิด พลางจิ้มนิ้วชี้ตัวเองลงที่แก้มสาก "หอมแก้มฉันทีนึง" พราวฟ้าแทบจะกลอกตาใส่ นี่เขาเห็นเธอเป็นเด็กหรือไง จะให้ของทีต้องหอมแก้มตอบแทน แต่ขืนช้ากว่านี้ไอ้ผ้าอนามัยที่ใส่แทนชั่วคราวไว้มันคงทำให้น้องสาวเธอผื่นขึ้นแน่ ขยับใบหน้าเข้าใกล้ชายหนุ่มเพียงนิด เผลอสบตาเข้ากับคนตรงหน้า ทว่าอยู่ๆ ความรู้สึกบางอย่างก็ก่อตัวขึ้นในใจเงียบๆ แต่เธอกลับรับรู้ความรู้สึกนั้นได้อย่างดี หรือจะเพราะดวงตาพราวหวานเชื่อมของคนตรงหน้าที่ทำเธอเสียอาการ จนหัวใจแทบจะเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่เมื่อเขายิ่งมอง เธอก็ยิ่งขยับเข้าไปใกล้กว่านั้นไม่ได้ "หันหน้าไปซิ" พร้อมกับพูดเธอก็ใช้ปลายนิ้วดั
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 25 นองเลือด 2
"พราวได้คีย์การ์ดห้องแล้วหรือ" ยังไม่ทันจะคุยเรื่องห้องกับฟาริสจบ เสียงภาวินทักมาจากด้านหลัง ทำให้เธอหันไปมองจึงได้เห็นพระเอกหนุ่มหล่อกำลังเดินมาทางนี้ "ได้แล้วค่ะ เอ่อ..." ภาวินมองหน้านางเอกคนสวยแล้วก็เหลือบสายตาไปทางหนุ่มหล่อข้างกาย ที่เห็นตั้งแต่ที่กองถ่ายนั่นแล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน เพราะมาถึงก็ถูกลากไปแต่งหน้าเข้าฉากถ่ายทันที พอถ่ายเสร็จก็แยกย้ายกันออกมา "ฟาริสครับ เป็นคนดูแลพราวฟ้า" เขาเอ่ยแนะนำตัวเอง ภาวินจึงได้ยื่นมือไปทักทาย ภาวินแยกไปรับกุญแจห้อง ฟาริสก็รีบดึงเธอเดินกลับห้องพัก "ดูท่าสนิทกับมันเหลือเกิน" "ใครคะ" "ไอ้พระเอกนั่นน่ะ" "อ๋อ พี่วิน ก็สนิทกันค่ะ เคยเป็นคู่จิ้นตอนเล่นละครด้วยกัน แล้วทำไมคุณไม่เปิดห้องใหม่อีกห้องคะ" เพราะห้องที่เปิดก็ดันให้คนขับรถไปแล้ว "ก็นอนห้องเธอไง" "คุณจะนอนได้หรือ" "ทำไมฉันจะนอนไม่ได้" "ก็เห็นทุกครั้งที่ทำเสร็จ คุณก็จะกลับห้อง คิดว่าคุณอาจจะอึดอัดถ้าต้องมานอนห้องฉัน" "งั้นเธอก็นอนโซฟาซิ" "คุณซิต้องนอน นั่นห้องฉัน แล้วอีกอย่างฉันนอนดิ้น นอนกรน นอนน้ำลายยืด อย่าบ่นก็แล้วกัน" "ถ้านอนแล้วสร้
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 25 นองเลือด 1
รถมินิแวนคันหรูที่วิ่งออกจากกรุงเทพมาได้ครู่ใหญ่ๆ ตลอดทางเสียงคนข้างๆ ก็ยังถามถึงเรื่องราวของงานในวันนี้ไม่หยุด "ไอ้ธรมันตกต่ำถึงขนาดมาช่วยกำกับมิวสิกบ้านๆ แบบนี้เลยหรือไงเนี่ย" "เพื่อนเขาขอร้องให้ช่วย" "มาตั้งสองวันได้ค่าตัวแค่นี้อ่ะนะ นอนกับฉันแป๊บๆ ยังได้มากกว่านี้อีก" "คุณ นี่ฉันใช้ความสามารถในการหาเงินค่ะ" "อ๋อ ลืมไปเรื่องบนเตียงนั่นมันพรสวรรค์ของเธอ" "คุณฟาริส หยุดพูดสักครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ" "ฉันแค่ถาม แค่อยากรู้เรื่องในวงการ" "ทำไมไม่ไปถามคุณอลินาแฟนเก่าคุณล่ะ รายนั้นรู้เยอะกว่าฉันแน่" "ก็อยากจะถามเด็กเก่ามันผิดตรงไหน" "หยุดพูดได้ไหมคะ ฉันจะอ่านบท" รถคันหรูมาจอดที่หน้ารีสอร์ตแห่งหนึ่งในจังหวัดสระบุรี เธอแอบเห็นพี่ธรยืนรวมกลุ่มกับใครอีกหลายคนน่าจะเป็นทีมงาน สายตาหลายคู่ที่หันมามองคงจะเพราะความหรูหราของรถคันละหลายสิบล้าน คนที่ก้าวขาลงจากรถไปก่อน เรียกสายตาให้สาธรหันมามองด้วยความสนใจ แต่พอเธอลงจากรถตามลงมา คนที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องอย่างสาธร ก็รีบเดินมาหาทันที "อ้าว พราว ทำไมมา..กับ" "สวัสดีค่ะพี่ธร เอ่อ.." "มีปัญหาอะไรกับเด็กข
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 24 นัดกินข้าว 2
รถมินิแวนคันหรูมาจอดที่หน้าร้านอาหารกึ่งบาร์แห่งหนึ่ง บรรยากาศดูออกจะโรแมนติกไม่น้อย เธอเดินเกาะแขนเขามาเงียบๆ แต่ใจก็เต้นตึกตักเตรียมรับแรงกระแทกจากคนที่น่าจะผิดหวังในค่ำคืนนี้ "ฟาริส" และดูท่าคนที่คอยอยู่จะผิดหวังกว่าที่เธอคิดเสียอีก เมื่อสายตาของอลินาหันมาเห็นเธอที่เดินคู่มากับเขา "ขอโทษทีอลินา พอดีผมไปธุระที่อื่นมาก่อน เลยต้องเอาคุณพราวไปด้วย" อลินาขมวดคิ้วมองอย่างไม่สบอารมณ์ โชคดีโต๊ะที่อลินาจองไว้ เป็นแบบกึ่งโซฟา นั่งได้ฝั่งละสองคน ไม่อย่างนั้นอาจจะต้องมีการเสริมเก้าอี้กันวุ่นวาย "คุณอลินาคงไม่ถือสาพราวนะคะ ที่จะขอร่วมโต๊ะด้วยคน" "หึ ขนาดสามีฉันเธอยังขอร่วม อย่างอื่นฉันคงไม่ต้องถือสาหรอกมั้ง" "เห็นไหมคะ ฟาริส บอกแล้วให้พราวกลับเองก็ไม่เชื่อ" "ขอโทษนะอลิน มันจำเป็นจริงๆ" สายตาอลินามองที่แขนแกร่งของคนที่บอกจำเป็นจริงๆ แต่ปล่อยให้อีกคนลอยหน้าเกาะแขนไม่ยอมปล่อย พราวฟ้านั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ฝั่งตรงข้ามกับอลินา ขยับเข้าไปด้านในเพียงนิด ฟาริสก็นั่งลงข้างๆ เธอ อาหารมื้อพิเศษ บรรยากาศที่เหมาะสำหรับคู่รักมาพลอดรักกันอย่างยิ่ง แต่กลับอิหลักอิเหลื่อสำหรับเธอไม
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 24 นัดกินข้าว 1
ประตูห้องที่ถูกเปิดออก คนด้านนอกก็รีบแทรกตัวผ่านคุณอธิปเข้ามาทันที "ริสคะ" อลินาชะงักตัวเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องไม่ได้อยู่เพียงลำพัง สายตาที่มองมาถึงผู้หญิงอีกคนจึงดูไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที "ทำไม ผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่ล่ะคะ" "ผมให้มาช่วยงานน่ะ งานเยอะ" คนตอบเดินกลับไปที่โซฟาหยิบเอกสารแผ่นเดียวที่วางอยู่ตรงนั้นเดินกลับมาที่หน้าประตู ส่งให้อธิปที่ยังยืนรออยู่ด้านนอก "จัดการให้เรียบร้อย" ประตูห้องปิดลงอีกครั้ง เขาก็เพียงเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ไม่ได้สนใจแขกที่เดินไปทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟา "พราว เอกสารที่ต้องเซ็นล่ะ" คล้ายเพิ่งหาตัวเองเจอว่าเธอควรจะทำอย่างไร คิดจะเดินออกจากห้องในทีแรกก็ไม่ทันเพราะเขาปิดประตูลงเสียก่อน เมื่อมีคำสั่ง เธอก็เพียงทำตามคำสั่ง หยิบเอกสารที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นมาส่งให้เจ้านายที่โต๊ะ "วันนี้ริสว่างไหมคะ ไปซื้อของเป็นเพื่อนอลินได้ไหมคะ" อลินายั้งคำว่าชอปปิงไว้ได้ทันเพราะไม่งั้นเธอคงจะดูเหมือนคนว่างงานขึ้นมาทีเดียว "งานผมยุ่งมากเลยอลิน ให้บอดี้การ์ดไปช่วยคุณถือของไหมล่ะ" คนที่กำลังเซ็นเอกสารเพียงตอบกลับไม่ได้เงยหน้ามอ
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 23 ไม่มีมารยาท 2
พราวฟ้าหาเสียงตัวเองเจอก็ตอนที่รู้สึกตัวว่าฝ่ามือร้อนๆ ลูบไปตามเรียวขาจนถึงขอบบิกินีด้านใน ก่อนที่ฝ่ามือนั้นจะลูบเลยไปถึงเนินอวบนูนภายใต้แพนตี้ตัวจิ๋ว "ไหนๆ ก็เป็นคนไม่มีมารยาทแล้ว งั้นจะเอาตรงไหนก็คงได้นะ" "เดี๋ยวคุณอธิปเข้ามา" เธอพยายามหาเหตุผล "ถ้าฉันไม่อนุญาตก็ไม่มีใครเข้ามาหรอก" "นี่ห้องทำงานนะคะ" "มีกฎข้อไหนห้ามเอาที่ห้องทำงาน" "อย่าค่ะ ฟาริส อ๊ะ..." มือที่ผลักอกแกร่งแปรเปลี่ยนเป็นขยำที่ไหล่เขาไว้แน่น เมื่อเนินสามเหลี่ยมด้านล่างถูกล่วงล้ำ นิ้วเรียวใหญ่ที่กรีดตามรอยแยกนวดคลึงกลีบเกสรอวบอิ่มอย่างชำนาญ ลูบไล้นวดคลึงติ่งเกสรด้านในช้าๆ ก่อนจะลงน้ำหนักขยี้ปลายนิ้วเร็วๆ "ฟะ...ฟาริส อย่า..ค่ะ" ดวงตาหวานที่ปรือตาจ้องมองคนตรงหน้า มันฉายชัดแห่งความต้องการอย่างไม่ปิดบัง ก่อนที่นิ้วมือนั้นจะค่อยกลับมานวดเค้นไปตามกลีบเกสรในจังหวะเนิบช้าอีกครั้ง "อยากให้หยุดจริงๆ หรือ" "อ๊า..." เธอเกือบจะปฏิเสธได้อยู่แล้วเชียว ถ้าอยู่ๆ นิ้วมือยาวนั้นไม่ได้ล้วงลึกเข้าไปด้านใน และมันกำลังสั่นไหวอยู่ภายในช่องทางรักคับแคบ เสียงปฏิเสธในคราแรกจึงกลายเป็นเสียงครางเบาๆ อย่างคนที่
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 23 ไม่มีมารยาท 1
พราวฟ้าก้าวเข้ามาในห้องทำงานในตอนเช้าตามเวลาปกติเหมือนทุกวัน หลังจากรับประทานอาหารเช้าที่ห้องนอนส่วนตัวเสร็จ เธอก็จะเดินมาที่ห้องทำงานใหญ่ของฟาริส "อุ๊ย!" เสียงอุทานด้วยความตกใจ เพราะปกติเธอจะมาถึงก่อนผู้เป็นเจ้าของห้อง แต่วันนี้ฟาริสนั่งอยู่ในมุมมืดที่โซฟาด้านใน เธอรีบเปิดไฟในห้องให้สว่าง "มานั่งนี่ซิ" น้ำเสียงราบเรียบที่เอ่ยเรียก เธอได้แต่ภาวนาให้อย่ามีเรื่องอะไรที่จะทำให้ปวดหัวไปมากกว่านี้เลย เพราะสีหน้าของคนที่นั่งอยู่มันบ่งบอกว่าเขามีเรื่องอะไรจะพูดแน่นอน หลังจากแอบอ่านข้อความในโทรศัพท์มือถือของเธอตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้เขาก็ตื่นเช้าเป็นพิเศษ หรือจะเรียกว่าหลับไม่เต็มตื่นนักก็ได้ อดทนเก็บความเคลือบแคลงใจนั้นไว้ไม่ไหว จนต้องมาดื่มกาแฟที่ห้องทำงานรอเวลา พราวฟ้าทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้าม วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสีฟ้าอ่อนสั้นเหนือเข่าพอสมควรคลุมทับด้วยเสื้อคาร์ดิแกนไหมพรมสีเทาอ่อน ไอ้ท่าระแวงระวังจับกระโปรงสั้นจนน่าหมั่นไส้ ทำอย่างกับเขาไม่เคยเห็นอย่างนั้นแหละ "คุณมีอะไรจะคุยกับฉันหรือเปล่าคะ" "เธอกับไอ้สาธร เป็นอะไรกัน" เมื่อเธอเข้าเรื่อง เขาก็ถามเร
หวนรักเด็กเก่ามาเฟีย ตอนที่ 22 ยายโง่ 2
ฟาริสอ่านข้อความนั้นอย่างเงียบๆ แล้วก็วางโทรศัพท์ลงที่โต๊ะทำงานอย่างไม่ใคร่สนใจ เซ็นเอกสารในแฟ้มต่อ ทั้งที่ในใจเดือดปุดๆ "ได้เรื่องไอ้สาธรบ้างไหม" อธิปถูกเรียกตัวไปที่ห้องส่วนตัวของเจ้าของบ้าน ห้องใหญ่ชั้นสามของบ้าน ภายในตกแต่งไว้อย่างหรูหราสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสไตล์อิตาเลียนอย่างแท้จริง คนถามยืนแกว่งแก้วเหล้าอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ "ยังครับ ผมสืบประวัติญาติพี่น้องหมดแล้ว ไม่มีส่วนไหนที่จะเป็นเครือญาติกับคุณพราวฟ้าอย่างที่สงสัยได้" "หรือยายนั่นมันจะแอบชอบไอ้สาธรจริงๆ" "ไม่น่าใช่นะครับ แต่เจอข้อมูลใหม่มาว่าคุณสาธรเคยโอนเงินให้คุณพราวห้าแสนครับ หลังจากเกิดเรื่อง" ฟังลูกน้องบอก ฟาริสก็ยังหาเหตุผลที่ดูจะมีเหตุผลจากแม่ดาราคนสวยนั่นไม่ได้สักนิด ยายนี่มันต้องโง่ ขนาดไหน "เดี๋ยววันเสาร์นี้ฉันจะไปเอง" "คุณฟาริสจะไปเอง" "ทำไม ก็ฉันอยากจะไปดูให้เห็นกับตาว่าเรื่องของสองคนนี้มันยังไงกันแน่" "หรือที่จริงอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ครับ แค่คุณพราวอาจจะยืมเงินคุณสาธร คุณอลินาอาจจะเข้าใจผิด เพราะหลังจากนั้นสองคนนั้นก็แทบไม่ติดต่อกัน" "แต่ไอ้นั่นมันขอเลิกกับอลินานะ ไม่ติดต่อ
