บทที่ 336

พยายามอดกลั้นความรู้สึกอึดอัดในใจ ฉันทำได้เพียงแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรทั้งนั้น จากนั้นก็เฝ้ารอให้พวกเขาพูดคุยกันอย่างลึกซึ้ง เพื่อที่ฉันจะได้ค้นหาเบาะแสบางอย่าง

“เธออย่าพูดมั่ว ๆ นะ ถ้าผู้จัดการแข่งขันได้ยินเข้าคงไม่ดีแน่ การแข่งครั้งนี้เราแค่โชคไม่ดีเท่านั้นเอง บางทีครั้งหน้าเราอาจจะผ่านเข้ารอบก็ได้”

ผู้หญิงอีกคนพยายามปลอบใจอีกฝ่าย แต่ฉันกลับสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากลอยู่มากมาย

ฉันเม้มริมฝีปาก พยายามมองหาหลักฐานหรือร่องรอยบางอย่าง แต่ในตอนนั้นเอง ใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นก็เผยให้เห็นความไม่พอใจอย่างชัดเจน และทันใดนั้น ฉันก็เห็นเธอเตะถังขยะอย่างแรง

“ก็เพราะฉันไม่เข้าใจไง! นักแข่งหมายเลขสี่ ออกแบบชุดสีเขียวที่ดูแย่ยิ่งกว่าการโดนสวมเขาอีก ถ้าไม่ได้ถูกซื้อตัวไปแล้วล่ะก็ มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?”

ฉันรู้สึกประหลาดใจ ไม่นึกว่าจะได้ยินคำพูดที่น่าสนใจขนาดนี้ แต่สิ่งที่พวกเธอพูดต่อไปกลับทำให้ฉันตกตะลึงยิ่งกว่าเดิม

“อาจารย์แซ่จางนั่นน่ะ เธอคิดว่าเป็นคนดีงั้นเหรอ? เขาน่ะเป็นมืออาชีพที่สุด รู้ไหมว่ามืออาชีพเรื่องอะไร? ก็เพราะเขาถนัดเรื่องกฎลับที่สุดไงล่ะ”

ฉันรู้สึกแปลกใจไม่น้อย