เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่18
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-14 10:44:58
บทที่เกี่ยวข้อง
หลี่หลินเฟย ตอนที่19
เมื่อกลับมาถึงโรงเตี๊ยมก็ตรงเข้าห้องพัก ร่างสูงที่ก้าวตามเข้ามา เดินมาสวมกอดจากด้านหลัง "เป็นอย่างไรบ้าง ให้ตามหมอมาดูอาการสักหน่อยดีหรือไม่"เอ่ยขึ้นอย่างห่วงใย "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะข้าแค่เหนื่อยเท่านั้น นอนพักสักครู่ก็หาย" "ถ้าอย่างนั้นก็พักเถอะ"เอ่ยพลางประคองร่างบางให้นอนลง แล้วล้มตัวลงนอนเคียงข้าง กอดกระชับร่างบางเอาไว้ หลินเฟยที่หลับตาลงอย่างข่มใจ แล้วลืมขึ้นใหม่ยื่นใบหน้าเล็กกดจุมพิตเรียวปากหนาอย่างอ่อนหวาน ร่างหนาแม้จะแปลกใจแต่ก็ตอบรับสัมผัสจากร่างบางอย่างเต็มใจ จนนางผละออก "ข้ารักท่าน"เอ่ยบอกเสียงหวานแล้วซุกหน้าเล็กกับอกแกร่งร่างสูงที่อยากจะเอ่ยตอบรับรู้ได้ถึงความเปียกชื้นที่หน้าอกแกร่งกำยำและความหนักอึ้งของศีรษะและความง่วงงุนเข้าโจมตีก้มลงมองใบหน้างดงามที่เงยหน้าเปียกชื้นเต็มไปด้วยหยาดน้ำขึ้นสบตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง เสียใจ และไม่ยินยอมของร่างสูงก่อนสติจะดับวูบก็ได้ยินเสียงหวานเลือนราง"ข้าขอโทษ"หลินเฟยที่ปล่อยให้น้ำตารินไหลจนพอใจยกมือบางขึ้นปาดน้ำตาและใช้ผ้าเช็ดริมฝีปากที่นางป้ายยาสลบเอาไว้ ก้มลงจุมพิตหน้าผากแกร่ง"ลาก่อน หวังว่าท่านจะให้อภัยข้า"แล้วเปลี่ยนเครื่องแต่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-14หลี่หลินเฟย ตอนที่20
แม่ทัพหยางหรงที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นในเช้าวันใหม่พร้อมกับอาการปวดหัว ใบหน้าหล่อเหลามืดครึ้มพร้อมกับสันกรามที่ขบกันแน่น มือหนากำเข้าหากันจนสั่นเทา พร้อมกับความรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรงเข้าโจมตี ทำไม ทำไมกัน นางทำแบบนี้ทำไม หนีเขาไปทำไมหรือคำว่ารักที่เอ่ยออกมาเป็นแค่คำลวงของนางเพื่อหลอกให้เขาตายใจ หลี่หลินเฟย อย่าได้หวังว่าเจ้าจะหนีข้าพ้น หากพยศนักข้าจะจับเจ้ากักขังไว้จนต้องร้องขอความเมตตาจากข้าเลยคอยดู คิดอย่างหมายมาดทั้งเสียใจ ผิดหวัง แค้นเคือง ความรู้สึกตีกันจนยุ่งไปหมด คนอย่างเขานางคิดจะลูบคมแล้วจากไปง่ายๆ หรือไม่มีทางหลี่หลินเฟยที่ตอนนี้กลายเป็นคุณหนูจวนราชครูแห่งแคว้น กำลังนั่งทอดถอนใจอยู่ริมสระบัวขนาดใหญ่ในเรือนเดิมของมารดา ชีวิตนางช่างเหลือเชื่อนักเปลี่ยนจากคนไม่เหลืออะไรแม้แต่ที่ซุกหัวนอน กลับกลายมาเป็นคุณหนูสูงศักดิ์หลานสาวเพียงคนเดียวของท่านราชครูหนานเล่อผิง ราชครูคนสนิทของฮ่องเต้แห่งแคว้นอู๋ ที่ทรงให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก มารดานาง นามหนานหลันฮวา ที่พบรักกับบิดานาง หลี่ฟงหมิ่น พ่อค้าต่างเมืองที่เดินทางมาส่งยาสมุนไพรในเมืองหลวง คุณหนูผู้สูงส่งยอมละทิ้งความสุขสบายทุกอย่าง เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-14หลี่หลินเฟย ตอนที่21
แม่ทัพหยางหรงที่ตอนนี้ได้กลับมายังจวนแม่ทัพ เมื่อเข้าไปรายงานการเดินทางกับฮ่องเต้แห่งแคว้นเรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งฟังคำรายงานจากทหารใต้บังคับบัญชาที่ให้ไปสืบหาตัวของสตรีร้ายกาจ หลี่หลินเฟย แต่ดันคว้าน้ำเหลว ช่างเลี้ยงเสียข้าวสุกนักสตรีตัวเล็กๆ แค่คนเดียวกลับตามตัวไม่พบ แต่อย่านึกว่าเขาจะปล่อยไปง่ายๆ จึงสั่งให้ตามหาจนกว่าจะพบ ถึงต้องค้นทุกซอกทุกมุมของเมืองหลวงเขาก็จะทำ "ท่านแม่ทัพขอรับ ท่านกงกงจากตำหนักอ๋องมาขอพบขอรับ"เสียงรายงานจากทหารหน้าประตูเอ่ยขึ้น จึงเก็บขมอารมณ์โกรธที่กำลังจะปะทุลงไป "ให้เข้ามา"เอ่ยอนุญาตก่อนจะหลับตาลง "คำนับ ซื่อจื่อ พระชายาให้กระหม่อมมาเชิญพระองค์ไปพบพ่ะย่ะค่ะ"ท่านแม่ทัพหยางหรง หรือ ปาอ๋องซื่อจื่ออู๋หยางหรง โอรสเพียงองค์เดียวของ ปาอ๋องอู๋หยางไท่ พระอนุชาในฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน กับพระชายา อู๋ซือเซียน เป็นพระชายาเพียงหนึ่งเดียว และซื่อจื่ออู๋หยางหรงยังเป็นพระนัดดาที่ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานที่สุด และพ่วงด้วยตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นที่กุมกำลังทหารกว่าสามแสนนาย มีขนิษฐาเพียงหนึ่งพระองค์ นาม อู๋เสี่ยวหลาน ที่ทรงรักและห่วงใยนัก ลืมตาขึ้นอีกครั้งแล้วพยักหน้าอย่างเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15หลี่หลินเฟย ตอนที่22
เฟยเอ๋อ เจ้าไปอยู่ที่ไหนกัน เจ้าจะมาทิ้งข้าแบบนี้ไม่ได้นะ สตรีร้ายกาจได้ข้าแล้วมาทิ้งขว้างข้าเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน หยางหรงที่สืบหาตัวหลินเฟยมาร่วมเดือนแล้วก็ยังไม่เจอ นางช่างใจร้ายนัก ส่งองครักษ์ฝีมือดีตามสืบหาก็ไร้ข่าวคราว "ท่านแม่ทัพขอรับ องค์รัชทายาทมาขอพบขอรับ"หยางหรงที่ถูกความคิดถึงกัดกินจนตอนนี้ปล่อยตัวจนหนวดเคราขึ้นเขียวครึ้มแต่ดูหล่อเหลาคมคายมีเสน่ห์ดูร้อนแรงดุดันไปอีกแบบ ยังไม่ทันได้เอ่ยอนุญาตแขกผู้สูงศักดิ์แต่ไร้มารยาทก็เดินยิ้มแฉ่งเข้ามา องค์รัชทายาท อู๋หย่งอี้ ผู้มีศักดิ์เป็นพี่ชายของเขาแต่อายุน้อยกว่าถึงสี่ปี"มีเรื่องใหญ่อันใดทำให้น้องชายข้าดูเศร้าโศกเช่นนี้กัน หรือคุณหนูอันส่งแม่สื่อมาสู่ขอเจ้าแล้วถึงได้ดูตรอมใจนัก"เอ่ยเย้าน้ำเสียงระรื่นนัก "มีอะไรถึงได้ถ่อสังขารมาหาข้าได้""โอ้ เจ็บปวดหัวใจยิ่งนัก ข้ารึอุตส่าห์เป็นห่วงเห็นผู้คนกล่าวขานว่าท่านแม่ทัพหยางหรงล้มป่วยเพราะตรอมใจด้วยพิษรัก" กล่าวอย่างเสแสร้งยิ่ง จนอยากตะบันหน้าขาวๆ นั่นนัก "เหอะ ผู้คนที่เจ้าว่าคงไม่พ้น หลานเอ๋อ เจ้าตัวแสบของข้ากระมัง"จึงได้รับเสียงหัวเราะตอบกลับมาว่าไม่ผิดจากที่เจ้ากล่าว "มีอะไรก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17หลี่หลินเฟย ตอนที่23
รัชทายาทอู๋หย่งอี้ที่ได้เจอโฉมงามผู้หนึ่งอย่างบังเอิญ นางที่เดินชนพระองค์อย่างจังตอนจะเดินเข้าไปในร้านซึ่งขายเครื่องประดับที่พระองค์มาดูของไปกำนันหญิงงามคนใหม่ที่พึ่งได้ทำความรู้จัก จนพระองค์ต้องเลิกล้มการตามเกี้ยวนางเมื่อพบกับโฉมสะคราญในอ้อมแขนที่ทรงช่วยนางไว้ไม่ให้ล้มลงไป เมื่อพิศมองใบหน้า ทำให้พระองค์ถึงกับตะลึงนางช่างงามนัก ถึงแม้พระองค์จะพบสาวงามมาก็มากแต่ก็ไม่อาจเทียบกับโฉมสะคราญตรงหน้าได้เลยนางช่างมีเสน่ห์ดึงดูดบางอย่าง จนความคิดหนึ่งแวบเข้ามา นางคือรักแท้ที่ทรงตามหา แต่ความฝันของพระองค์ก็ดับวูบ ด้วยเสียงกัมปนาทที่ดังขึ้น "องค์รัชทายาทอู๋หย่งอี้!""ปล่อยน้องสาวข้าได้แล้วกระมัง"เป็นหนานเว่ยเทียนที่ยืนทำหน้าเหี้ยมอย่างกับจะเข้ามาบั่นคอพระองค์แล้วรีบดึงโฉมงามออกห่างพระองค์ อย่างกับพระองค์เป็นโรคติดต่อร้ายแรง หึ "เว่ยเทียนสหายรัก ไม่คิดจะแนะนำสุภาพสตรีผู้นี้ให้ข้ารู้จักหน่อยหรือ"ชิ เว่ยเทียนที่ต้องเอ่ยแนะนำน้องสาวให้รัชทายาทได้รู้จักอย่างไม่ใคร่เต็มใจนัก อย่างคนหวงน้อง "เฟยเอ๋อนี่องค์รัชทายาท อู๋หย่งอี้ และนี่น้องสาวข้า หนานหลินเฟย"เห็นสายตาบุรุษสูงศักดิ์แล้วอยากจิ้มตานัก เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18หลี่หลินเฟย ตอนที่24
วันนี้หลังจากกลับจากไปเดินชมตลาดและไปทำบุญที่วัดในช่วงเช้าโดยมีพี่ชายทั้งสองเป็นองครักษ์และถุงเงินให้ หลินเฟยจึงกลับจวนมาพร้อมรอยยิ้มสดใสนัก พอมาถึงก็เดินนำของฝากมาให้ท่านลุงและท่านป้า พอก้าวเท้าเข้ามาในจวนก็เห็นว่าวันนี้ทุกคนดูวุ่นวายนัก ท่านป้าถึงกับลงมือเข้าครัวด้วยตัวเอง "วันนี้มีอะไรพิเศษหรือเจ้าคะท่านป้า"เอ่ยถามขึ้นขณะที่เดินมาทำจมูกฟุดฟิดอยู่ใกล้ๆ ผู้เป็นป้า อยู่ในครัว"วันนี้ยามอิ๋นสหายของพี่ชายเจ้าจะมาร่วมโต๊ะด้วย""คงเป็นคนสำคัญใช่ไหมเจ้าคะ ท่านป้าถึงต้องลงมือด้วยตัวเองเช่นนี้ ""เป็นองค์รัชทายาทแขกประจำจวนเราและซื่อจื่อศิษย์รักของท่านลุงของเจ้า "กล่าวพร้อมหันไปหาหลานรักพลางเอ่ย "เฟยเอ๋อ เจ้ามีใจให้รัชทายาทหรือไม่ หากเจ้าชอบพอกับรัชทายาทป้าก็พร้อมจะสนับสนุน เจ้าอย่าได้ไปสนใจพี่ชายเจ้าที่หวงไม่เข้าท่า เจ้าก็ถึงวัยออกเรือนแล้วควรมองหาใครสักคน ซึ่งป้าว่ารัชทายาทก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวนัก"กล่าวอย่างจริงจังเพราะรู้ว่าองค์รัชทายาทมีใจให้หลานสาวตนอยู่มากนัก ถึงรัชทายาทจะเจ้าชู้แสนกะล่อนแต่ก็เป็นคนใช้ได้คนหนึ่งหากมีคนรักที่จริงจังด้วยคงเลิกนิสัยเจ้าชู้ได้ นางเองก็เห็นรัชทายาทมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19หลี่หลินเฟย ตอนที่25
แม่ทัพหยางหรงที่จ้องมองสตรีตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ สตรีที่ดูงดงามอวบอิ่มขึ้นผิวที่ขาวใสอยู่แล้วตอนนี้กลับดูเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลขึ้น ใบหน้างามเย้ายวนที่เขาจำไม่เคยลืม เป็นนาง หลี่หลินเฟย ฮะแอ่ม!ได้ยินเสียงกระแอมของคนตรงหน้าจึงได้สติรีบดึงสายตากลับมาจากสตรีที่แสนคุ้นเคย"เจ้าคงยังไม่เคยเจอหลานสาวของอาจารย์กระมัง เฟยเอ๋อ มาหาลุงมา"แม่ทัพหยางหรงที่กำลังจะเอ่ยปากบอกอาจารย์ของตนว่ารู้จักนางดีและนางคือสตรีที่ตนกำลังตามหา ก็รู้สึกถึงแรงเขย่าต้นขาแกร่งจึงหันไปมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ใบหูแดงก่ำมองมายังเขาอย่างมีความหวัง จำต้องกลืนคำพูดลงคอเขาคงต้องเปิดใจคุยกับคนด้านข้างเสียก่อนไม่อยากต้องผิดใจกันในภายหลังเสียงที่เอ่ยเรียกทำให้นางหลุดจากภวังค์ หลินเฟยที่พยายามระงับอาการสั่นเทาของตัวเองเมื่อสบตาคมที่มองมายังนางแววตามีทั้งความดีใจ ความยินดีและความโกรธที่ปะปนอยู่ในนั้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูคมเข้มขึ้นอาจจะเป็นเพราะไรเคราที่ยังไม่ได้ตัดจึงทำให้ดูแปลกตาไปแต่ทำไมถึงดูดุจัง ร่างงามรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ รับรู้ถึงสายตาที่มองมาของบุรุษผู้นั้น ช่างทิ่มแทงกายงามยิ่งนัก ร่างงามที่เดินมาหยุดอยู่ข้างกายผู้เป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19หลี่หลินเฟย ตอนที่26
หลินเฟยที่รีบเดินจนขาแทบพันกันปากก็บ่นว่าบุรุษใจร้ายผู้นั้น นางนั้นตื่นตระหนกไปหมดจนสั่นไปทั้งตัวรีบออกมาจากสถานการณ์ไม่ค่อยจะสู้ดีขืนอยู่ต่อมีหวังท่านลุงท่านป้าได้เป็นลมหมดสติเพราะอยู่ๆ หลานสาวก็มีสามีขึ้นมา ดูท่าบุรุษผู้นั้นก็คงจะใกล้หมดความอดทนเต็มที หลินเฟยที่เดินมายังหอตำราที่เป็นหอขนาดใหญ่สมกับเป็นจวนราชครูที่มีตำรามากมายหลากหลายนัก ซึ่งเป็นสถานที่ที่นางชอบมากและมักจะมาขลุกอยู่ที่นี่เสมอ นำตำราเก็บเข้าที่ก็ยืนถอนใจแรงๆ วันนี้ช่างเป็นวันที่หนักหนาสำหรับนางนักกำลังจะหันหลังเพื่อกลับไปยังเรือนของนางที่อยู่ไม่ไกลจากหอตำราก็ชนเข้ากับกำแพงมนุษย์ที่แข็งแกร่งและอบอุ่นนัก แต่กลิ่นที่แตะปลายจมูกกลับคุ้นเคยนักพลันตัวแข็งทื่อรีบก้าวถอยหลังจนชนเจ้ากับชั้นหนังสือ"ท่านแม่ทัพ! " เอ่ยเรียกน้ำเสียงสั่นจนคนฟังสัมผัสได้"โอ้! น่ายินดีนักที่อาเฟยยังจำสามีได้ นึกว่าพอมีบุรุษสูงศักดิ์อย่างรัชทายาทมาตามเกี้ยวจะหลงลืมว่าตัวเองมิได้ตัวเปล่าเล่าเปลือย จนไม่คิดจะจดจำข้าผู้เป็นสามีเสียอีก" กล่าวแล้วมองร่างบางที่ตนเฝ้าถวิลหาอยู่ทุกวันที่ใช้มือเล็กบางผลักอกแกร่งออกแล้วจะเดินออกไปทั้งที่พึ่งได้พบหน้าก็จะเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
บทล่าสุด
หลี่หลินเฟย ตอนพิเศษ
ร่างบอบบางบนชุดมงคลสีแดงของเจ้าสาวที่นั่งกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงด้วยความตื่นเต้นนัก วันนี้เป็นวันที่นางเฝ้ารอคอยมาอย่างใจจดใจจ่อตลอดการเดินทางในระยะเวลาสองเดือนท่านพี่ฉีฟงดูแลนางเป็นอย่างดีและให้เกียรตินางมาตลอดไม่เคยล่วงเกินนางอีกเลยจะมีก็แต่กอดหอมแก้มและจูบนิดหน่อยเท่านั้น ในวันมงคลของนางนางอยากให้สามีของนางมีความสุขที่สุดและคืนเข้าหอของนางจะต้องเร่าร้อนที่สุดสามีนางจะต้องอยู่ในกำมือนาง จนลืมการร่วมหอครั้งแรกไปเลยถึงเขาจะบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยาปลุกกำหนัดและเล่ห์กลของสตรีเท่านั้นแต่นางไม่มีทางยอมเด็ดขาด เสี่ยวหลานที่นั่งคิดอย่างหมายมั่นนัก มีอยู่ครั้งหนึ่งนางได้ช่วยเหลือนางคณิกานางหนึ่งไว้ด้วยความบังเอิญจากการโดนฉุด นางจึงให้ตำราไว้เล่มหนึ่งบอกว่าเป็นตำราหายากมากเป็นสินน้ำใจ นางจึงรับไว้แต่พอเปิดดูนางเกือบจะหยุดหายใจเพราะเป็นตำราวสันต์จึงได้เก็บซ่อนเอาไว้และไม่เคยเปิดอ่านอีกเลย จนเมื่อไม่นานมานี้นางได้นำออกมาศึกษาจนแตกฉานเพื่อใช้ในคืนเข้าหอของนางโดยเฉพาะและที่สำคัญนางยังได้ถ่ายทอดเคล็ดลับให้พี่สะใภ้คนงามของนางอีกด้วย เมื่อนึกถึงพี่สะใภ้เสี่ยวหลานถึงกับหัวเราะออกมาอย่างล
หลี่หลินเฟย ตอนที่55
กรุ๊งกริ๊ง กรุ๊งกริ๊ง เสียงกระดิ่งข้อเท้าและเสียงเจี๊ยวจ๊าวที่ดังใกล้เข้าทำให้ปาอ๋องและพระชายาซือเซียน บุตรชาย บุตรเขย ที่กำลังนั่งจิบชาสนทนากันอยู่นั้นหันไปมองสาวน้อยวัยสี่หนาวและสามหนาวที่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูนัก ร่างกลมป้อมสองร่างที่จูงมือกันวิ่งเข้ามาพร้อมใบหน้าแดงก่ำชื้นเหงื่อเพราะพากันวิ่งเล่นจนเหนื่อย"ท่านย่าหลานอยากกินขนมจังเจ้าค่ะ"อู๋ไป๋หลินที่มาถึงก็ป่ายปีนขึ้นมานั่งข้างพระชายาซือเซียนออดอ้อนอย่างน่าเอ็นดูนัก"หลานก็อยากกินนักเจ้าค่ะท่านยาย"หานหลันซี บุตรีวัยสามหนาวของกุนซือฉีฟงและเสี่ยวหลานที่ปีนมานั่งอีกด้านก็ไม่น้อยหน้าช่างออดอ้อนเหมือนญาติผู้พี่มิมีผิดเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนกับความน่ารักน่าชังของทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี"ช่างน่าน้อยใจนักไม่มีใครสนใจคนแก่ผู้นี้เลยหรือ หลินเอ๋อก็ไม่สนใจปู่ ซีเอ๋อก็ไม่สนใจตา มันน่าน้อยใจจริงๆ ไม่มีใครรักข้าเลยหรือนี่" เสียงตัดพ้อไม่ค่อยจริงจังที่เอ่ยขึ้นทำให้ทุกคนอมยิ้มกับท่าทางของคนแก่ที่น่าโหดแต่พยายามทำเสียงเล็กเสียงน้อยเรียกร้องความสนใจจากหลานๆ ที่พอได้ยินเช่นนั้นก็รีบเข้าไปโอบกอดและหอมแก้มฟอดใหญ่ ให้คนแก่ชื่นใจนัก "หลินเอ๋อรักท่
หลี่หลินเฟย ตอนที่54
หลินเฟยที่คล่อมอยู่เหนือร่างหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแกร่งสะบัดผมยาวสลวยไว้ด้านหลังมองคนใต้ร่างด้วยสายตายั่วยวนนัก ใช้นิ้วเรียวเล็กไล้ตั้งแต่จมูกโด่งได้รูปมายังริมฝีปากหนาที่นางรู้ว่าร้ายกาจเพียงใดบดคลึงแผ่วเบาจนคนใต้ร่างครางอือแม่ทัพหยางหรงหรี่ตามองภรรยารักด้วยสายตาเร่าร้อนนักทั้งตื่นเต้นว่านางจะทำอะไรและแปลกใจหนักหนาว่าเฟยเอ๋อของเขาไปได้ท่าทางแสนยั่วยวนนี้มาจากที่ใดกันแม้จะดูขัดเขินแต่เขากลับพอใจนัก มองดูนิ้วเล็กขาวผ่องลากไล้สันกรามแกร่งมาตามลำคอล่ำสันใช้สองมือบอบบางแหวกชุดคลุมตัวในออกเผยให้เห็นแผงอกแกร่งกำยำหนั่นแน่นแต่งแต้มด้วยรอยแผลประปรายดูน่าหลงใหลนัก มือเรียวเล็กนุ่มนิ่มลูบไล้แผ่นอกกว้างกำยำจนร่างหนากล้ามเนื้อหดเกร็งกัดกรามแกร่งแน่นด้วยความซ่านเสียว เห็นมือบางยกขึ้นปลดชุดนอนบางเบาออกจากร่างงามเย้ายวนเหลือแค่เอี๊ยมบังทรงสีแดงตัวน้อยที่แทบไม่ช่วยอะไรเลยตัดกับผิวขาวผ่องนวลเนียนทำให้เขาแทบหยุดหายใจ มือใหญ่จึงรีบเอื้อมไปเพื่อดึงเอี๊ยมตัวน้อยที่ช่างเกะกะนักแต่ถูกมือเล็กตะครุบไว้"ไม่เอาจะถอดเอง"เสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้นอย่างสั่นไหวจนเขารู้สึกได้หึหึ เสียงหัวเราะของคนใต้ร่างจึงดัง
หลี่หลินเฟย ตอนที่53
อู๋ไป๋หลินอายุเข้าสองเดือนพอดิบพอดีกับที่จวนอ๋องจะมีงานมงคลของท่านอาหญิงของเจ้าตัวเล็ก จึงทำให้ทุกคนต่างวุ่นวายกันยกใหญ่ พระชายาซือเซียนแม่สามีดูจะตื่นเต้นกว่าใครเพราะบุตรสาวจะได้ออกเรือนเสียทีหลังจากรอคอยอย่างหวาดผวาว่าบุตรสาวจะมิได้ออกเรือนเพราะนางนั้นทโมนนักไม่เหมือนบุตรีจวนอื่นที่เรียบร้อยอ่อนหวาน เย็บปักถักร้อยล้วนเป็นเลิศแต่บุตรของนางเอาเที่ยวเล่นเตร็ดเตร่ไปทั่ว ผิดกับปาอ๋องพ่อสามีที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด หนวดกระตุกเพราะความไม่ยินยอมแต่ทำอันใดไม่ได้เพราะภรรยาได้ใส่พานถวายเสียอย่างนั้น หึ เจ้าฉีฟงไม่นึกว่าเจ้านั่นจะมาเป็นบุตรเขยพระองค์ ช่างแสบนัก แล้ววันมงคลก็มาถึงแม่ทัพหยางหรงที่มองภรรยาที่แต่งตัวงดงามนักตาปรอย ร่างที่ดูอวบอิ่มขึ้นอยู่ในชุดสีส้มอมแดงที่พออยู่บนร่างสมส่วนนั้นช่างขับผิวให้ดูขาวผ่องนวลเนียนนัก"เฟยเอ๋อ คืนนี้เราเข้าหอกันนะ"หลินเฟยหันมองร่างสูงตาโต พลันใบหน้าร้อนผ่าว"ท่านพี่พูดอะไรเจ้าคะ""ก็ท่านหมอบอกว่าสามารถทำได้แล้ว แต่พี่เห็นเจ้ายุ่งๆ อยู่กับงานมงคลของหลานเอ๋อ เลยไม่อยากให้เจ้าเหนื่อยนัก วันนี้ก็เสร็จเรียบร้อยดีทุกอย่าง เข้าหอพร้อมกันดีงามนัก"พูดขึ้นตาหวานฉ่
หลี่หลินเฟย ตอนที่52
หลินเฟยที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมารู้สึกได้ถึงมืออุ่นที่กอบกุมมือเล็กของนางอยู่ หันไปมองก็เห็นเป็นร่างคุ้นตาที่นอนฟุบหลับอยู่ข้างๆ นางโชคดีที่สุดที่มีบุรุษที่แสนดีผู้นี้อยู่เคียงข้าง"ท่านพี่" แม่ทัพหยางหรงที่เผลอหลับไปลืมตาขึ้นมองเจ้าของเสียงเรียกอย่างดีใจนักหลังจากคลอดบุตรคนแรกของทั้งสองนางก็สลบไปท่านหมอแจ้งว่านางเสียเลือดมากแต่ไม่เป็นอันตรายแค่หมดแรงเท่านั้น พักสักครู่ก็รู้สึกตัวแต่นางกลับหลับไปถึงหนึ่งคืนกับอีกหนึ่งวันเต็มๆ เขาจึงร้อนใจนัก มานั่งเฝ้านางไม่ยอมห่างเพราะกลัวว่านางจะเป็นอะไรไป เขาคงอยู่ไม่ได้แน่"เฟยเอ๋อเจ้าฟื้นแล้ว เป็นอย่างไรบ้าง เจ็บที่ใดอีกหรือไม่ ซิ่วอิง ซิ่วอิงตามท่านหมอเร็วเฟยเอ๋อฟื้นแล้ว" คนตัวโตที่ดูร้อนรนนัก ส่งเสียงเรียกบ่าวคนสนิทของชายารักจนคนตัวเล็กต้องรีบจับมือใหญ่ไว้"ข้าไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะท่านพี่ แค่รู้สึกอ่อนแรงเท่านั้น" สิ้นเสียงอ่อนแรงท่านหมอก็เข้ามาตรวจชีพจรร่างบาง" ไม่มีอะไรน่าห่วงพ่ะย่ะค่ะดื่มยาบำรุงสักสามเทียบอาการอ่อนแรงก็จะหายหลังจากนั้นก็ดื่มยาสำหรับสตรีหลังคลอดร่างกายก็จะกลับมาเป็นปกติ" ท่านหมอจึงขอตัวกลับไปจัดยาสำหรับพระชายา" ลูกของเราเล่าเ
หลี่หลินเฟย ตอนที่51
แม่ทัพหยางหรงที่ได้รับสาส์นด่วนจากกุนซือฉีฟงทั้งที่เขาพึ่งกลับมาถึงและต้องกุมขมับเพราะอู๋เสี่ยวหลานน้องสาวหายตัวไป และต้องกุมขมับอีกครั้งเมื่อเปิดอ่านสาส์นฉบับนั้นของสหายดี ดียิ่งเจ้าสหายน่าตายแล้วเขาจะแจ้งบิดามารดาว่าอย่างไร หลินเฟยที่เห็นสามีอารมณ์ไม่สู้ดีนักจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง"มีอะไรร้ายแรงหรือไม่เจ้าคะท่านพี่" หยางหรงจึงหันมาส่งยิ้มให้ร่างอวบอิ่มที่มองมายังเขาอย่างห่วงใย จึงเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ภรรยาฟัง หลินเฟยถึงกับหัวเราะออกมา ท่านกุนซือฉีฟงช่างร้ายกาจจริงๆ นับถือ นับถือ"ถึงว่าท่านพี่กับท่านกุนซือถึงคบหาเป็นสหายกันได้"แม่ทัพหยางหรงได้ฟังถึงกับคิ้วกระตุกหรี่ตามองภรรยารัก"ร้ายกาจเหมือนกันมิมีผิด" พร้อมหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าของสามี "โอ้ะ!!!!"เสียงหัวเราะที่หยุดลงกะทันหัน พร้อมกับมีน้ำไหลออกมาจากช่องคลอดมากมายทำให้หลินเฟยตกใจนัก"ท่านพี่ ข้าปวดท้องเจ้าค่ะ"หยางหรงที่ตกใจนักเมื่อเห็นภรรยาเจ็บปวด บั่นคอศัตรูมาเป็นร้อยเป็นพันเห็นความเจ็บปวดทรมานจนชาชิน แต่พอเห็นภรรยาเจ็บปวดหัวใจรู้สึกบีบรัดนัก รีบร้อนเรียกบ่าวไพร่ตามหมอกันจ้าละหวั่น ช้อนร่างอุ้ยอ้ายขึ้นอุ้มตรงไ
หลี่หลินเฟย ตอนที่50
เสี่ยวหลานที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นปลายยามซื่อลืมตาที่หนักอึ้งขึ้นมองพอดีกับที่บุรุษร่างสูงเปิดประตูห้องเข้ามาในมือถือถาดสำรับเข้ามาสองสามอย่าง"หลานเอ๋อตื่นแล้วหรือลุกกินอะไรเสียหน่อยเถิดเมื่อวานก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง" เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้น เสี่ยงหลานมองบุรุษหน้าตาหล่อเหลาดูอบอุ่นที่นางมอบหัวใจรักให้ตั้งแต่แรกพบ แต่ทุกอย่างกลับพังลงเพราะเขาแต่งสตรีอีกคนเข้าจวนเมื่อสามปีก่อน แต่วันนี้คนที่นางไม่คิดจะหวนคืนอีกกลับกลายเป็นสามีนางตั้งแต่วันแรกที่พานพบ ร่างบางจึงหลับตาลงอีกครั้ง ครุ่นคิดว่านางจะทำอย่างไรต่อจากนี้ จะยอมแต่งเป็นภรรยารองของเขาหรือปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปอย่างไม่เคยเกิดขึ้นเห็นร่างบางเอาแต่หลับตานิ่งไม่ยอมขยับ ร่างสูงจึงเดินมาว่างถาดอาหารไว้บนโต๊ะแล้วมานั่งลงข้างๆ ร่างบาง"หลานเอ๋อ พี่ไม่อยากรังแกเจ้าหรอกนะ" "..........." "หรืออยากให้ทำแบบเมื่อคืนนี้อีก" ฉีฟงเห็นนางยังคงเอาแต่เงียบ จึงขู่ออกไปพร้อมโน้มไปหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเล็กเป่ารดลมหายใจอุ่นร้อน จนนางลืมตาแล้วถอยหนี"โอ้ย" ร่างบางถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งตัวโดยเฉพาะกึ่งกลางร่าง จนน้ำตาเล็ด" หลานเอ๋อ เป็นอย่าง
หลี่หลินเฟย ตอนที่49
อู๋เสี่ยวหลานหัวใจเต้นแรงมากนางจะยอมใจอ่อนให้บุรุษผู้นี้ไม่ได้ เขามีภรรยาไปแล้ว นางกับเขาไม่สามารถเดินร่วมเส้นทางกันอีก แม้บุรุษนั้นสามารถมีสองภรรยาสี่อนุได้แต่ไม่ใช่สำหรับนาง ครอบครัวของนางยึดมั่นในรักเดียวมาตลอดนางคงทำใจให้ยอมรับการใช้สามีร่วมกับผู้อื่นไม่ได้ เท้าบางที่ไม่ถูกพันธนาการจึงยกขึ้นกระทืบเท้าใหญ่เต็มแรง ร่างหนาที่ไม่ทันตั้งตัวและไม่คิดว่านางจะกล้าทำจึงเสียหลักปล่อยร่างบอบบางออกจากอ้อมแขนและถูกแขนเล็กตบจนหน้าหัน หูอื้อไปเลยทีเดียว ร่างบอบบางที่กำลังจะวิ่งออกไปถูกกระชากเต็มแล้วร่างสูงใหญ่ก็อุ้มนางขึ้น พาเดินไปยังเตียงใหญ่เสี่ยวหลานที่รู้ว่าฉีฟงคิดจะทำอะไรจึงดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมแขนแข็งแกร่ง"ปล่อยข้า คนสารเลวปล่อยข้า ท่านคิดจะข่มเหงว่าที่ภรรยาผู้อื่นหรืออย่างไร" ฉีฟงกัดกรามแน่นโยนร่างบางลงบนเตียงนุ่มอย่างโกรธเคืองนัก"ว่าที่ภรรยาหรือก่อนเจ้าจะร่วมหอกับชายอื่นก้าวขาออกจากห้องนี้ให้ได้เสียก่อนเห็นเป็นอย่างไร" ร่างหนาโถมเข้าใส่ร่างเล็กเต็มแรง คิดจะร่วมหอกับชายอื่นหรืออย่าได้ฝันกรี๊ดดดด" ปล่อยข้าหานฉีฟงเจ้าคนชั่วปล่อยข้า" เสียงก่นด่าถูกริมฝีปากหนากดทับไม่ให้แปร่งออกมาให้ระค
หลี่หลินเฟย ตอนที่48
อู๋เสี่ยวหลานที่เดินวนไปเวียนมาอยู่นั้นรีบเดินไปหลบเพราะสังเกตเห็นพี่ชายตัวเองเดินออกมาจากห้องๆ หนึ่ง รออยู่สักครู่ก็ไม่เห็นมีใครเดินออกมา หรือว่าจะหมดแรงจนเดินไม่ไหว หึ ขอเข้าไปดูหนังหน้าสตรีแพศยานั่นหน่อยเถอะ ว่าแล้วก็เดินตรงไปยังห้องเป้าหมายทันทีเสียงกุกกักหน้าประตูที่ดังขึ้นทำให้ฉีฟงที่นอนคิดถึงอดีตอยู่นั้นเกร็งตัว ผู้ใดคิดเหยียบจมูกเขากัน ใบหน้าที่ดูอบอุ่นอยู่เสมอพลันเย็นชาขึ้นทันที อู๋เสี่ยวหลานที่ย่องเข้ามานั้นรีบเดินตรงเข้ามาที่เตียงด้วยฝีเท้าเบาเห็นผู้ที่อยู่บนเตียงนอนคลุมผ้าจึงใช้มือเล็กดึงผ้าออกแต่กลับเป็นเพียงหมอนข้างเสียนี่ ยังไม่ทันตั้งตัวก็มีเงาร่างสูงใหญ่เข้ามาประชิดทางด้านหลังพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชานักจนร่างบางแข็งทื่ออย่างตกใจ "เจ้าเป็นใคร แล้วมีจุดประสงค์อันใดบอกมา"พร้อมกระชับกริชในมือ ฉีฟงรู้ว่าบุคคลที่เขาจับอยู่นั้นเป็นสตรีอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะตัวเล็กถึงเพียงนี้ แต่สตรีนี่แหละเป็นเพศที่น่าหวั่นกลัวที่สุด เขาจะไม่ประมาทอีก "ขะ ข้าแค่เข้าห้องผิดเจ้าค่ะ ปล่อยข้านะเจ้าคะ ข้าแค่มาตามสามีเท่านั้น เห็นเขาพาสตรีมาที่นี่จึงตามมาแต่ดันเข้าผิดห้อง"เสียงหวานที่ดูค
