Share

บทที่ 0007

"กรี๊ดดดด........นี่มัน!!!"

นางลอกคราบ...นางเป็นงูหรอ...เอ้ย..นางเป็นคนสินางเป็นคน หลินหลินเธอต้องตั้งสติ.....

ความเจ็บปวดที่เพิ่งผ่านพ้นไปยังคงทิ้งร่องรอยไว้บนร่างกาย ผิวหนังที่หลุดลอกเป็นแผ่น ๆ ทำให้หลินหลินอดคิดถึงงูที่ลอกคราบไม่ได้ ความรู้สึกแสบร้อนยังคงติดตรึงอยู่บนผิวหนังทุกตารางนิ้ว เหมือนถูกไฟลนแผดเผาจนแทบสลาย

หลินหลินค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามแขนเรียวอย่างระมัดระวัง ผิวหนังเก่าที่แห้งกร้านและหมองคล้ำกำลังถูกผลัดออกไปทีละน้อย เผยให้เห็นผิวใหม่ที่ขาวเนียนสวยราวกับไข่มุกเบื้องล่าง ความเจ็บปวดเริ่มจางหายไป แทนที่ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจ

"กระจก"

หลินหลินพึมพำเรียกหาสิ่งที่จะสะท้อนภาพของเธอในตอนนี้

พรึบ! กระจกขนาดไม่ใหญ่มากปรากฏขึ้นเบื้องหน้า หลินหลินมองภาพสะท้อนของตัวเองด้วยความตกตะลึง นางงดงามกว่าดาราจีนในยุคของนางเสียอีก งามแบบไม่น่ามีอยู่จริงบนโลก

"งานพอ ๆ กับเล่อปาเลยอิอิ"

หลินหลินเหม่อมองภาพที่ปรากฏอยู่ เหมือนนางมองสาวงามล่มเมือง ร่างกายสวยงามที่สมส่วนรับกัน เครื่องหน้าทั้งห้า งดงามไร้ที่ติ ทุกอย่างลงตัวเหมือนสวรรค์สร้าง ผิวเนียนขาวใส ใบหน้าเรียวรีรูปไข่ ดวงตายคมดุจหงส์ จมูกโด่งสันได้รูป แพขนตางอนงามดุจขนนก ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ ชวนให้น่าสัมผัส

แต่พอหลินหลินนึกถึงความเจ็บปวดที่ได้รับก็สยดสยองมากเช่นกัน มันเหมือนกับร่างกายของเธอกำลังถูกสร้างขึ้นมาใหม่ทุกอณูเนื้อ กระดูกทุกชิ้นถูกหลอมและจัดเรียง เส้นเลือดทุกเส้นถูกสร้างขึ้นมาใหม่ มันเป็นความเจ็บปวดที่เกินกว่าจะบรรยาย เป็นความเจ็บปวดที่ทำให้เธออยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ อีกครั้ง

หลินหลินทำความสะอาดเรือนร่างทุกสัดส่วนอย่างทะนุถนอม ลุกขึ้นจากน้ำ หยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่

"เอ... เหมือนนางสูงขึ้นนะเนี่ย"

หลินหลินหันกลับไปมองธารน้ำตกตรงหน้าอีกครั้ง นางแอบคิดนะว่านี่อาจจะเป็นน้ำตกวิเศษก็เป็นได้

"ไว้ค่อยถามระบบวันหลังดีกว่า"

หลินหลินกลับเข้าเรือนไม้ วันนี้เธออยากนอนในมิติ เมื่อร่างกายสัมผัสกับเบาะนอนที่แสนนุ่ม และกลิ่นที่คุ้นเคย หลินหลินก็หลับลึกทันที เธอไม่กังวลเพราะเวลาในนี้กับข้างนอกต่างกันมาก 1 วันข้างนอก เท่ากับนางใช้ชีวิตในนี้ได้ถึง 1 เดือน

หลินหลินหลับใหลโดยไม่รู้การเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเธอแม้แต่น้อย หากเธอลืมตาขึ้นมาสักนิดเธอจะเห็นภาพน่ามหัศจรรย์ที่ลูกแก้วสีขาว สีฟ้า สีแดง และสีน้ำตาล ทยอยหลั่งไหลเข้าไปในตัวเธออย่างไม่ขาดสาย คนทั่วไปจะมีได้แค่ 1-2 ธาตุ แต่เธอกับมี 4 ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ นั่นแปลว่าเธอสามารถใช้เวทได้ถึง 4 เวทเลยทีเดียว

หากมีใครรู้ว่าสตรีนางนี้เป็นผู้ใช้เวททั้ง 4 แผ่นดินคงต้องสั่นสะเทือนเพื่อตามหานาง แม้วันเวลาผันผ่านไปแต่หลินหลินยังคงหลับไหลไม่ตื่นขึ้นมา ร่างกายของหลินหลินยังคงดูดลูกแก้วเวทเข้าตัวอย่างต่อเนื่องไม่มีทีท่าที่จะหยุดแต่อย่างใด...

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! เสียงระเบิดดังขึ้นติดกัน 4 ครั้งทำให้หลินหลินรู้สึกตัวตื่น ตอนนี้ หลินหลินไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเธอนอนหลับในมิติ ยาวนานถึง 15 วัน

"ระบบ เสียงอะไร ทำไมเสียงเหมือนระเบิด ดังใกล้ตัวเธอขนาดนี้"

ระบบ: "เสียงการเปิดใช้ธาตุในตัวของผู้ถูกเลือกขอรับ ขอแสดงความยินดีด้วยขอรับ....ตอนนี้ผู้ถูกเลือกสามารถใช้เวททั้ง 4 ได้แล้วขอรับ"

หลินหลินปรับจูนข้อมูลที่เธอได้รับจากระบบมา เพราะเธอเพิ่งตื่นจึงโหลดข้อมูลช้า

"ห๊ะ.... 4 เวท นี่นางต้องเป็นลูกรักพระเจ้าแน่ ๆ ขอบคุณพระเจ้าเจ้าค่ะ หลินหลินจะใช้ชีวิตให้ดี ให้สมกับโอกาสที่ท่านมอบให้"

หลินหลินลุกขึ้นนั่งบนที่นอนบิดตัวไล่ความเมื่อยล้าเล็กน้อย นางลองรวบรวมสมาธิ กำหนดจิต ดิน น้ำ ลม ไฟ กำหนดสลับไปสักพัก ก็เห็นลูกแก้วทั้ง 4 อยู่ตรงจุดตันเถียน นางเพ่งสมาธิเข้าไปก็สัมผัสถึงลูกแก้วทั้ง 4 หากนางเพ่งสีแดง ร่างกายนางจะเริ่มร้อนขึ้น หากนางเพ่งสีฟ้า...

ร่างกายก็เย็นสบายเหมือนสายน้ำโอบอุ้มไว้ เมื่อเพ่งลูกแก้วสีขาวใบต่อไป นางกลับรู้สึกว่าตัวนางเบาไร้น้ำหนัก ล่องลอยอยู่ในอากาศราวกับไร้แรงโน้มถ่วง

หลินหลินย้ายจิตไปที่ลูกแก้วสีน้ำตาลลูกสุดท้าย ลูกนี้นางสัมผัสได้ถึงความหนักแน่นและแข็งแกร่ง มั่นคงดุจขุนเขา เมื่อสำรวจลูกแก้วทั้ง 4 จนพอใจแล้ว หลินหลินก็ถอนสมาธิออกมาทันที

นางถามระบบว่านางนอนไปกี่ชั่วโมงแล้ว เมื่อได้คำตอบหลินหลินกลับต้องตกใจว่านางนอนนานขนาดนั้นได้ยังไงกัน แต่นางก็ขี้คร้านจะหาคำตอบ โลกนี้มันมหัศจรรย์ตั้งแต่ที่นางมาอยู่ที่นี่แล้ว

วันนี้หลินหลินเลือกใส่ชุดสีขาวไล่สีผสมกับสีเทาเงิน มีความพริ้วไหวระยิบระยับในเนื้อผ้า ชุดนี้เป็นชุดเวทระดับสูง ป้องกันการโจมตีระดับสูงสุด สามารถทำความสะอาดตัวเองได้ และปรับสภาพให้เป็นอุณหภูมิปกติ ผู้สวมใส่จะรู้สึกถึงอากาศสบายตลอดเวลา ชุดนี้นางซื้อมาจากระบบถึง 50 เหรียญทองเชียวนะ

เมื่อสวมใส่เสร็จแล้วหลินหลินก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งที่นางสั่งซื้อจากระบบมา หลินหลินเลือกจัดแต่งทรงผมอย่างง่าย ๆ โดยการรวบผมครึ่งหัวแบบไม่แน่น แล้วปักปิ่นหยกสีขาวระย้าโค้งตามทรงผม มือเรียวเอื้อมไปหยิบต่างหูที่เข้าคู่กับปิ่น

หลินหลินยิ้มให้กับตัวเอง การแต่งตัวจัดผมแบบนี้นางคิดว่าง่ายดี นางชอบ นางไม่ชอบอะไรที่ยุ่งยาก"

หลินหลินสังเกตเห็นกลางหน้าผากตนเองมีสัญลักษณ์บางอย่างปรากฏขึ้น แต่มันกลับเรืองแสง หากให้เดานางคิดว่าสัญลักษณ์นี้ไม่น่าจะมีใครมองเห็นแน่นอน

หลินหลินออกจากเรือนไม้มาตรวจสอบฟาร์มในมิติต่อ นางยังมีเวลาอีกมาก หลินหลินไม่รอช้า เธออยากรู้ว่ามีอะไรให้เธอซื้อบ้างนะ

เมื่อเห็นระบบปลดล็อกโรงไม้แปรรูป หลินหลินกดซื้อทันที นางอยากจะกระโดดกอดระบบ

โรงไม้แปรรูปอันนี้มันจะช่วยนางได้มาก เพราะนางกำลังคิดจะสร้างจวน....

เมื่อในฟาร์มไม่ได้มีอะไรให้ซื้อแล้ว หลินหลินก็มานั่งอัปเดตโกดังแทน ตอนนี้เนื้อสัตว์ในโกดังนางมีจำนวนมาก เรียกว่าเลี้ยงคนทั้งแคว้นได้เลย แต่นางไม่วางใจ นางเชื่อว่าในอนาคตนางต้องได้ใช้ของพวกนี้แน่นอน

วันนี้หลินหลินเลือกที่จะกินอาหารจากระบบ ในมิติของนางมีโรงงานแปรรูปอาหาร 1 โรง นางเคยสั่งทำอาหารต่าง ๆ ไว้มากมาย วันนี้มีโอกาสขอลองชิมสักหน่อย

หลินหลินเลือกซาลาเปาไส้หมูแดง 1 ลูก ไส้หมูสับไข่เค็ม 1 ลูก เกี๊ยวกุ้ง 1 ชาม เมื่อกดตกลง ของที่เลือกก็ปรากฏลอยอยู่ในอากาศตรงหน้าหลินหลินทันที

หลินหลินมองซ้ายขวา นางลืมซื้อโต๊ะกินข้าว ที่ชานหน้าเรือนที่นี่ไม่มีที่นั่งกินข้าวเลย ทั้งในอดีตและปัจจุบัน มีแต่โต๊ะทรงกลมเล็ก ๆ วางถ้วยน้ำชาเท่านั้น

หลินหลินปล่อยให้อาหาร 2 อย่างลอยอยู่อย่างนั้น นางเลือกเข้าระบบไปหาโต๊ะกินข้าวก่อน เลือกไม่นานก็เจอโต๊ะไม้พร้อมเก้าอี้ เรียบ ๆ แต่ดูหรู โต๊ะชุดนี้ในระบบขายอยู่ 10 เหรียญทอง

หลินหลินจัดการซื้อทันที เมื่อโต๊ะพร้อมแล้วหลินหลินแค่คิด อาหารทั้งหมดก็ลอยมาอยู่บนโต๊ะทันที หลินหลินงงว่าเธอไม่ต้องสั่งการผ่านระบบหน้าจอหรอ ก็มีเสียงสวรรค์ของระบบอธิบายทันที

ระบบ: "ของที่อยู่ในมิติท่านไม่ต้องสั่งการผ่านจอขอรับ แต่ของที่ท่านจะซื้อใหม่ อัพเดตหรือขายออก แลกเปลี่ยน รวมทั้งติดต่อกับผู้ถูกเลือกรายอื่น จำเป็นต้องสั่งการผ่านจอระบบขอรับ"

หลินหลินลองดู นางตั้งจิตเปลี่ยนชุด แค่นึกถึงชุดในตู้อีกชุด บนร่างของนางก็เกิดการเปลี่ยนแปลงทันที

"เจ๋ง......."

หลินหลินกลับไปใส่ชุดเดิม และลองสั่งเก็บเกี่ยวสตรอว์เบอร์รี ทันใดนั้นสตรอว์เบอร์รีก็ถูกเก็บเกี่ยวเข้าไปยังโกดัง

" ขอบคุณระบบ มันสะดวกสบายขึ้นเยอะเลย"

ระบบ : "เป็นเพราะผู้สร้างอัพเดตระบบของผู้ถูกเลือก ระบบเลยได้อัพเกรดไปด้วยขอรับ" (เขาจะบอกนางได้ยังไง... ว่าขนาดระบบยังแอบคิดว่านางต้องเป็นลูกรักผู้สร้างแน่ ๆ)

หลินหลินมองดูซาลาเปาอวบอ้วนตรงหน้า

"น่ากินจัง"

เมื่อหลินหลินหยิบซาลาเปาขึ้นมากัด ร่างบางหลับตายิ้มพริ้มไปกับรสชาติที่ได้

"มันอร่อยมากๆ"

รสชาตินี้เหมือนในภัตตาคารอาหารจีนระดับ 5 ดาวเลย แป้งของซาลาเปานุ่มฟู กัดไปเจอกับไส้หมูแดงทรงเครื่องที่ทีรสหวานเค็มกำลังพอดี กลิ่นเครื่องเทศตีขึ้นจมูกทำให้หลินหลินรู้สึกได้ถึงความลงตัวของรสชาติ

"แค่ก ๆ ๆ น้ำ ขอน้ำหน่อย"

ในมือของหลินหลินปรากฏกระบอกไม้ไผ่ใส่น้ำขึ้นมาทันที หลินหลินรีบดื่มน้ำลงไปทันที นี่นางไม่ได้สำลักนะ นางแค่รีบกลืนเพราะอยากกัดคำต่อไปแค่นั้น

“ฮ่า ๆ ๆ"

ขนาดนางที่กินอาหารเลิศรสมานับไม่ถ้วนยังรู้สึกว่ามันอร่อยขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงคนในยุคนี้เลย นางต้องขายดีมากแน่ ๆ

“ฮ่า ๆ ๆ เงินจ๋า รอแม่ก่อน"

หลินหลินตักเกี๊ยวกุ้งมาชิม

"โอ้ว.... ใส่กุ้งเป็นตัวเลยหรือนี่ ดีจัง อึ้ย..... อร่อยมาก"

มืออีกข้างเอื้อมไปหยิบซาลาเปาไส้หมูขึ้นมากัด...

"สุดยอด.... มันสุดยอดมาก”

ข้างในหมูก้อนใหญ่มาก ตรงกลางมีไข่เค็มด้วย รสชาติกลมกล่อมลงตัว

ทำไมอาหารจากระบบถึงอร่อยขนาดนี้นะ ถ้าไม่ติดว่านางกินไม่หมดนางจะสั่งอย่างอื่นมาลองกินอีก หลินหลินนั่งกินไปจนหมด ปกตินางไม่กินเยอะขนาดนี้ แต่มันอร่อยมาก

“ หยุดกินไม่ได้เลย"

ร่างบางเอามือลูบท้องและตบเบา ๆ

"เห้อ... อิ่มลุกไม่ขึ้นเลย"

หลินหลินอยากรู้ว่าในระบบอัปเดตโรงงานแปรรูปอาหารให้ทำอาหารอะไรไว้อีกบ้าง จึงเข้าไปดูที่หน้าจอ

"หืม.... มีหมด ของเยอะมาก ทั้งไทย จีน ฝรั่ง กิมจิผักดองเกาหลี ก็ยังมี ฮ่า ๆ ๆ ระบบฉันรักนายนะ รักมาก"

ระบบ : "ข้าน้อยก็รักผู้ถูกเลือกขอรับ" (ระบบเขินอาย)

หลินหลินไม่ได้รับรู้ว่าตอนนี้ระบบเขินอายอยู่ จึงไม่ได้ล้อเลียนอะไรไป หากรู้นางคงไม่ปล่อยไปแน่...

หลินหลินเลื่อนดูของในโรงงานแปรรูป มีสินค้าหลายตัวที่นำไปขายข้างนอกมิติได้ เช่น ไข่เค็ม ผักดอง ปลาตากแห้ง ปูดอง หอยดอง เธอจะขายให้ใคร...ขายที่ไหนดี คงต้องคิดให้รอบครอบกว่านี้ จากที่เถ้าแก่ร้านแจกันบอกมา เธออยากลงใต้ เธอชอบทะเล..ไว้เธอจะวางแผนสอบถามคนที่นี่อีกที ทะเลจ๋า...รอแม่ก่อน......

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0008

    หลินหลินนั่งเอนหลังบนเก้าอี้ม้าโยก มองระบบเก็บเกี่ยวผลผลิตและขายออกแบบอัตโนมัติ ผลผลิตนางตั้งระบบไว้ เก็บ 50% ขายออก 50% แต่ผลผลิตก็ออกไวมาก ทำให้นางต้องอัปเดตโกดังอยู่ตลอด ตอนนี้นางมีเงินในระบบจากการขายแจกันและของจากระบบเยอะมาก เรียกได้ว่าโจรปล้น 100 ครั้งก็ยังไม่หมดตัว ฮ่าๆๆ เมื่อมองดูแล้

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0009

    ทางฝั่งหลินหลิน... ย้อนกลับไปตอนที่หลังเสี่ยวเอ้อรับถุงเงินและออกไป นางก็เข้ามิติไปเช็คราคาเครื่องประดับทั้งหมด เป็นอย่างที่นางคิดไม่มีผิด ของพวกนี้ทำกำไรให้นางเยอะมากหลินหลินไม่รอช้า นางออกจากห้องพักมุ่งหน้าสู่ร้านเครื่องประดับต่างๆ นางใส่ผ้าคลุมแปลงโฉม ตอนนี้ผู้คนจึงเห็นว่านางเป็นหญิงสาวอายุ 27-2

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0010

    ผู้ดูแลสั่งให้คนเชิญหลินหลินขึ้นไปชั้นสอง ห้องที่ 3 ชั้นนี้เป็นห้องส่วนตัว มีไว้ต้อนรับแขกคนสำคัญ คู่ค้า หรือเชื้อพระวงศ์เท่านั้นระหว่างที่หลินหลินและปู่หลิวเดินตามคนนำทางไป ผู้ดูแลก็รีบไปเรียนนายท่านใหญ่ทันทีก๊อก ก๊อก ก๊อก ผู้ดูแลรอสัญญาณเสียงจากคนด้านในก่อน รอไม่นานเสียงนายท่านใหญ่ก็ดังขึ้น "

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0011

    "500 เหรียญทองก็ย่อมได้... แต่มีข้อแม้หนึ่งข้อ ข้าจะมั่นใจได้อย่างไรว่าเจ้าจะซื้อขายกับข้าอีกครั้ง" เทียนชุนเอ่ยเสียงเรียบ แต่แววตาคมกริบจับจ้องหลินหลินไม่คลาดสายตาราวกับจะมองทะลุผ่านใบหน้าของนางผู้ดูแลแทบเป็นลม... กำไรหายไปอีก 57 เหรียญทอง ทำไมนายท่านยิ่งเจรจามันกลับยิ่งน้อยลง หรือคนโง่ ๆ อย่าง

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0012

    หลินหลินเข้ามิติมาเพื่อดูว่าตัวนางจะหายไปจากตรงนั้นไหม นางดูนาฬิกา ตอนนี้ 10 วิแล้วที่นางอยู่ในมิตินางลุ้นมาก สิ่งที่นางคิดไม่น่ามีอะไรผิดพลาด มันเป็นทฤษฎีของแมลง นักวิทยาศาสตร์มีการวิจัยเกี่ยวกับความสามารถอันน่าทึ่งของแมลงไว้ว่า แมลงบางชนิดสามารถบินหลบสายฝนได้โดยที่ตัวมันไม่เปียกด้วยซ้ำ!ซึ่งแมล

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0013

    "ท่านปู่ขายอะไรเจ้าคะ"หลินหลินเอ่ยถามชายชราด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนผู้เฒ่าเฉียวค่อย ๆ เงยหัวขึ้นมองคนตรงหน้า ดวงตาที่แสนเศร้าหมองและเหนื่อยล้า แต่กลับมอบรอยยิ้มอบอุ่นให้หลินหลินภาพของชายชราผู้โดดเดี่ยว ทรุดโทรม และสิ้นหวัง สะท้อนเข้ามาในใจหลินหลินอย่างไม่อาจห้ามได้ นางเห็นถึงความอ่อนล้าในทุกอิริยาบถขอ

    Last Updated : 2024-12-12
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0014

    โครงการถุงยังชีพ มาถึงโลกใบนี้แล้ว นางจะริเริ่มเปลี่ยนแปลงที่นี่เอง" ไม่เป็นไรเจ้าค่ะเถ้าแก่ รบกวนท่านเตรียมสินค้าให้ข้า ข้าต้องการอย่างละ 9 กระสอบเจ้าค่ะ ท่านแค่เตรียมไม่ต้องไปส่ง ข้าจะเก็บเข้าถุงมิติเจ้าค่ะ"" ได้ขอรับ เชิญคุณหนู เชิญนั่งรอตรงนี้สักครู่ขอรับ"เถ้าแก่รีบไปจัดเตรียมเก้าอี้ให้หลินห

    Last Updated : 2024-12-13
  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0015

    หลินหลินนั่งคุยกับป้าเจียงเพลิน เผลอลืมบุรุษ 3 คนที่นั่งรอนางอยู่หน้าเรือนไปเสียสนิท " ท่านป้า ข้าขอไปสั่งงานคนของข้าสักครู่นะเจ้าคะ" ฮูหยินเจียงยิ้มรับรู้ "เจ้าไปเถอะ เดี๋ยวสักพักแม่นมจางคงมาหาป้าที่จวนนี้เป็นแน่" " แม่นมจาง? เป็นแม่นมของป้าเอง ไว้ป้าจะแนะนำให้เจ้ารู้จัก นางเป็นคนที่จิตใจดี

    Last Updated : 2024-12-13

Latest chapter

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0196

    บทพิเศษเสี่ยวเฮย และ เสี่ยวหมี(หมีหิมะ)ภายในมิติ ทันทีที่หลินหลินจากไป เสี่ยวเฮยทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้ม"ฮือๆ นายหญิง... ทำไม... ทำไมถึงทิ้งข้า"เสี่ยวเฮยคร่ำครวญด้วยความเสียใจเสี่ยวหมีเดินเข้ามาใกล้ "เสี่ยวเฮย เจ้าอย่าเสียใจไปเลย นายหญิงคงมีเหตุผลของนาง""เหตุผลอะไรกัน ข้าไม่เข้าใจ!"

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0195

    เสี่ยวหลงยืนยันเสียงแข็งหลินหลินมองภาพสองพ่อลูกโต้เถียงกันด้วยความเอ็นดู นางลูบหัวลูกชายเบาๆ"คืนนี้เสี่ยวหลงนอนกับแม่ก็ได้"เทียนชุนทำหน้ามุ่ย"แล้วข้าล่ะ""ท่านพี่ไปนอนกับไป๋หลิงที่เตียงโน้นก็ได้เจ้าค่ะ" หลินหลินตอบ เทียนชุนถอนหายใจ "ก็ได้"เขาพูดอย่างจำยอมเสี่ยวหลงยิ้มกว้างอย่างมีชัย เขาขยับเ

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0194

    ภายในจวนท่านแม่ทัพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง เสียงร้องโอดโอยของหลินหลินดังเล็ดลอดออกมาจากห้องคลอดเป็นระยะๆ ทำให้เทียนชุนที่ยืนรออยู่ด้านนอกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง เขากำมือแน่น พยายามสะกดกลั้นความกังวลเอาไว้ แต่ก็ไม่อาจหยุดความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวได้"หลินเอ๋อร์ เจ้าต้องปลอดภัยนะ"เ

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0193

    หลินหลินถามเสียงแผ่ว"ไม่หนัก ตัวเจ้าเบาอย่างกับนุ่น""อุ้ม 3 คนไม่หนักหรือเจ้าคะ"เท้าที่กำลังก้าวเดินของเทียนชุนหยุดชะงัก ดวงตาทั้งสองสบกันอย่างมีความหมาย"หลินเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าเช่นไร?" เทียนชุนถามเสียงสั่น หัวใจของเขาเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้นและความหวังหลินหลินยิ้มกว้างเต็มใบหน้า ความสุขเอ

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0192

    ไป๋หูมีเรื่องจะคุยกับข้าหรือ?"นายหญิง เหตุใดจึงยกเลิกพันธะสัญญา"ไป๋หูถามเสียงเครียด เพียงแค่เริ่มนางก็น้ำตาคลอแล้ว นางคิดว่านางเข้มแข็งแล้วซะอีก"ข้าไม่ต้องการให้ใครมาเสียสละเพื่อข้า"หลินหลินตอบเสียงสั่น"พวกเรามีอายุที่ยาวนานกว่ามนุษย์เช่นท่านมากนัก การที่เราตัดสินใจทำพันธะสัญญานั่นแปลว่าเราเลือ

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0191

    หลินหลินค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดที่คุ้นเคยของเทียนชุน ทันทีที่สติกลับคืนมา ภาพเหตุการณ์สุดท้ายก่อนหมดสติก็ฉายชัดขึ้นในห้วงความคิด เสียงระเบิดดังสนั่น ภาพดวงตาที่ทั้งสองมองมาที่นาง…น้ำตาไหลอาบแก้มหลินหลินอีกครั้ง ความเจ็บปวดของความสูญเสียกัดกินหัวใจของนางอย่างรุนแรง นางพยายามสะก

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0190

    "ไม่อย่างนั้นเราทั้งสองจะแพ้"เทียนชุนพยักหน้ารับ แม้จะอยากออกไปต่อสู้เคียงข้างภรรยา แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการรอ รอให้แผลสมานตัว เขาเฝ้ามองหลินหลินเดินออกจากปราการไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แต่ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในตัวของนางหลินหลินสูดหายใจเข้าลึก เตรียมพร้อมเผชิญหน้า

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0189

    พี่จะล่อมันไว้เอง..เจ้าจงหาโอกาสสร้างสายฟ้าให้ได้อสูรหิมะปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า ร่างกายมหึมาของมันบดบังแสงอาทิตย์จนมืดมิด กรงเล็บใหญ่โตฟาดลงมาหมายจะบดขยี้ทั้งสองเทียนชุนดึงหลินหลินหลบอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งสองกลิ้งไปบนพื้นหิมะเย็นเฉียบ ก่อนที่เทียนชุนจะร่ายเวทสายฟ้าฟาดลงกลางอกอสูร เสียงฟ้าผ่าดังสนั่

  • หลินหลินกับระบบมิติผันผวน   บทที่ 0188

    หลินหลินรีบร้อนเข้าสู่มิติเพื่อเตรียมตัวรับมือกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ แม้จะมีเวลาจำกัดเพียงสองชั่วยาม (สี่ชั่วโมง) แต่นางก็ไม่รอช้า มุ่งตรงไปยังหอตำราเวททันทีภายในหอตำรา บรรยากาศเงียบสงบและเคร่งขรึม อักษรโบราณสีทองเรียงรายอยู่บนผนังถ้ำสูงตระหง่าน หลินหลิน ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับอสูรหิมะ สัตว์ในตำนานที่ก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status