บทที่65

หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะเผชิญหน้ากับอสรพิษตรงหน้า นางจำได้ว่าดวงตาตรวจสอบบอกว่ามันคือ อสรพิษแสงอาทิตย์ งูพิษระดับ 5 ที่มีชื่อเสียงในเรื่องการกินงูพิษอื่นเป็นอาหาร ถึงแม้จะมีพิษร้ายแรง แต่มันก็ขึ้นชื่อเรื่องนิสัยรักสงบ ไม่ดุร้าย

"เจ้าพูดได้ไหม?"

หลินหลินเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

ดวงตาสีทองของอสรพิษหรี่ลงเล็กน้อย

"ข้าย่อมสื่อสารกับมนุษย์ได้" เสียงของมันดังก้องอยู่ในหัวของหลินหลิน

"เจ้าเก็บของวิเศษที่นี่ไปหรือ?”

"ใช่ ข้าเก็บไป"

หลินหลินตอบอย่างตรงไปตรงมา

"เจ้าต้องการมันหรือ?"

หลินหลินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ

"ใช่"

อสรพิษแสงอาทิตย์นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง มันรู้ดีว่าไม่อาจต่อกรกับมนุษย์ตรงหน้าได้ ด้วยพลังเวทระดับสูงที่แผ่อยู่รอบกายนาง แต่นางมิใช่... นางมิใช่คนผู้นั้นที่ข้ารอคอย

มันครุ่นคิดถึงคำทำนายโบราณ ที่กล่าวถึงคู่พันธะสัญญา ที่จะมาปลดปล่อยมันจากพันธนาการแห่ง บึงพิษ

นับร้อยปีที่มันเฝ้ารอคอยคนผู้นั้น ผู้มีกลิ่นอายที่นางไม่เคยลืมเลือน มิใช่สตรีตรงหน้า ที่มีกลิ่นอายแห่งดวงจันทร์เช่นนี้

แต่... เหตุใด มันจึงรู้สึกคุ้นเคยกับสตรีผู้นี้เช่นนี้? ราวกับเคยพบพาน