บทที่30

"เอาล่ะหลินหลิน เธอมีเวลา 28 วันในนี้ เรามาฝึกเวททั้ง 4 กัน สู้ๆ..."

หลินหลินรวบรวมสมาธิ ก่อนที่จะเริ่มดูดซับพลังเวท

นางนั่งขัดสมาธิ เตรียมหินเวททั้ง 4 แยกประเภทไว้เป็นกองๆ ตั้งใจว่าเมื่อหมดกองนี้แล้ว จะได้เริ่มเวทถัดไปได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาหยิบออกมา

หลินหลินหลับตาลง สงบจิตใจ เริ่มจมดิ่งสู่ห้วงฌาน

ลมหายใจของนางเริ่มมั่นคง ทันใดนั้นหินเวทมากมายก็เรืองแสงขึ้นพร้อมกัน

จากหินที่กองอยู่บนพื้น บัดนี้เริ่มลอยขึ้นกลางอากาศ พร้อมเปล่งประกายแสงเจิดจ้า ร่างกายของนางเริ่มดูดซับพลังจากหินเวทเข้าไปพร้อมกัน

สัญลักษณ์กลางหน้าผากเปล่งแสงเรืองรอง ร่างกายของนางถูกหุ้มด้วยแสงสีทองอร่าม ประกายแสงพลิ้วไหวราวกับเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์

หลินหลินมิได้รู้สึกถึงสิ่งใดรอบกาย นางรับรู้เพียงความสงบภายในจิตใจ ในสมาธิตอนแรกนั้นมืดสนิท แต่นางยังคงกำหนดลมหายใจต่อไป ในความมืดมิดนั้น จู่ๆ ก็มีแสงสีทองจุดเล็กๆ ค่อยๆ เข้ามาใกล้

จนแสงนั้นมาหยุดตรงหน้านาง นางเห็นหิ่งห้อยตัวน้อย มันกำลังล่อลวงให้นางติดตามไป หลินหลินจึงตามเจ้าตัวน้อยที่ลอยนำทางไป จนกระทั่งนางเห็นแสงสว่างจากที่ไกลๆ

นางเข้าใจจุดประสงค์ของมัน หลินหลินมองแสงสว่าง