บทที่ 256

“ไม่ว่าแกจะมีสถานะอะไร แกก็ใกล้จะต้องตายแล้ว”

เขาเคยชิงอำนาจของสำนักหนานเยว่แล้ว ต่อให้ถูกโจมตีก็ยังมีท่าทางยโสโอหัง

แต่หลินเฟิงก็ไม่ได้เติบโตมาด้วยความหวาดกลัว

เขาส่งเสียงไม่พอใจออกมา “ก็แค่สำนักที่อยู่มาเป็นเวลาร้อยปี แต่กลับกำเริบเสิบสาน ดูนายภูมิใจซะขนาดนี้”

“งั้นฉันจะส่งนายไปพบกับอาจารย์บรรพบุรุษของพวกนายแล้วกัน”

หลินเฟิงพูดจบ ก็ตบไปที่กะโหลกของเขา

เฟิงเหยนยังไม่ทันร้องโอดครวญออกมา รูทวารทั้งเจ็ดก็มีเลือดไหลออก และตายทั้งที่ไม่หลับตา

เดาว่าเขาตายโดยที่คาดคิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่า หลินเฟิงจะกล้าฆ่าเขาจริง ๆ

เซี่ยงจื่อหลานที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั่งไม่ติดแล้ว

ศิษย์พี่ทั้งสองคน คนหนึ่งหมดสติ อีกคนตายไปจนไม่รู้จะตายได้อย่างไรแล้ว

ความสามารถแค่น้อยนิดของตัวเองไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้

“นาย…นายอย่าเข้ามานะ” เซี่ยงจื่อหลานถอยหลังไปติด ๆ

หลินเฟิงจับคอของเธอเอาไว้

เธอก็เป็นคนที่สามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ รู้ตัวว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีนัก จึงไม่กล้าแข็งข้อกับหลินเฟิง

จึงรีบบีบน้ำตาออกมา แสร้งทำท่าทางน่าสงสาร “คุณอย่าฆ่าฉันนะ คุณมีความต้องการอะไรเสนอกับฉันมาได้เต็มที่”

“ฉันสามาร