บทที่ 937

เซินเสี่ยวจวินสั่งอาหารกลับบ้านให้ป้าเหลียงและมอบกุญแจร้านให้ เธอพูดกับป้าเหลียง: “ป้าเหลียง อยากกลับหลังอาหารเย็นก็ปิดประตูด้วยล่ะ จะเอากุญแจไปด้วยหรือส่งให้นายหญิงก็ได้”

"นายหญิงบอกว่าเธอไม่ว่างในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ดังนั้นฉันจะมาช่วยงานแทนเธอ ฉันจะเก็บกุญแจไว้"

ป้าเหลียงยิ้มแล้วพูดว่า "คุณเซินกับประธานซูต้องไปกินข้าวเถอะ ฉันอยู่ที่ร้านเอง"

ป้าเหลียงช่วยงานในร้านหนังสือมาระยะหนึ่งแล้วและเธอก็คุ้นเคยกับราคาหนังสือดี แม้ว่าเธอจะมีเพียงเธอที่ดูร้าน แต่การดำเนินงานของร้านก็จะไม่ได้รับผลกระทบ

เซินเสี่ยวจวินติดตามซูหนานไปด้วยความอุ่นใจและมุ่งหน้าไปที่โรงแรมกวนเฉิงเพื่อรับประทานอาหารเย็น

"ช่วงนี้จ้านหยินเป็นยังไงบ้าง?"

เซินเสี่ยวจวินถามด้วยความกังวล

ขณะที่ซูหนานขับรถ เขากล่าว "ผมยุ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ผมทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยทุกวันเหมือนซูเปอร์ฮีโร่ ผมแทบจะตามประสิทธิภาพของเขาไม่ทัน ผู้คนด้านล่างต่างบ่นกัน และหลายคนก็ไว้วางใจให้ผมโน้มน้าวเขา"

"แต่ฉันไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้ในตอนนี้ มีเพียงไห่ถงเท่านั้นที่ทำได้ แต่สองสามีภรรยาไม่ได้เจอกันมาหลายวันแล้ว คุณยายจ้านได้ห้ามจ้านหยิน