อีกหน้าหนึ่ง ไห่ถงกับเซินเสี่ยวจวินต่างก็ออกจากร้านหนังสือ ในขณะที่ไห่หลิงในอีกด้านหนึ่งก็รีบมาถึงโรงเรียนมัธยมกวนเฉิงในรถของลู่ตงหมิงโรงเรียนยังไม่ได้เปิด ดังนั้นโรงเรียนมัธยมต้นกวนเฉิงจึงยังคงเงียบสงบมากร้านค้าบริเวณประตูโรงเรียนยังคงปิดอยู่ไห่หลิงสังเกตเห็นว่าร้านหนังสือของน้องสาวเธอก็ปิดเช่นกัน“ทำไมถึงปิดล่ะ?”ไห่หลิงลงจากรถแล้วเดินไปที่ทางเข้าร้าน หลังจากเคาะประตูแล้ว ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ อยู่ข้างใน เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาน้องสาวของเธอไห่ถงมุ่งมั่นที่จะไปที่จ้านซื่อกรุ๊ปเพื่อถามจ้านหยินอย่างชัดเจนว่าเขาเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลจ้านที่ร่ำรวยหรือไม่?ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและไม่รับสายของพี่สาวเธอไห่หลิงต้องโทรหาเซินเสี่ยวจวินซึ่งกำลังขี่จักรยานไฟฟ้าและไล่ตามไห่ถงไปครึ่งทาง แต่ความเร็วกลับช้าลงเรื่อยๆเธอชาร์จจักรยานไฟฟ้ามื่อไม่กี่วันก่อนและแบตเตอรี่ใกล้จะหมด!เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอก็จอดข้างทางแล้วรับสายของไห่หลิง“พี่ห่หลิง ถงถงไปที่จ้านซื่อกรุ๊ปเพื่อตามหานายน้อยจ้าน ตอนนี้เธออยู่ในสภาพย่ำแย่และฉันกังวลว่าเธอจะได้รับอุบัติ
อย่างไรก็ตาม หลังจากหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปมันเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจด้วยตัวเอง เป็นเส้นทางที่เขาเลือกเอง ไม่ว่าอะไรก็ตาม เขาจะต้องทำให้สำเร็จถึงแม้ไห่ถงจะโกรธ แต่นั่นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สิ่งที่เขาต้องทำคือขอโทษและอธิบาย แม้ว่าจะหมายถึงการตามง้อภรรยาของเขาอีกครั้ง แต่เขาก็เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น และเขาไม่สามารถพึ่งพายายของเขาให้ช่วยได้ในความเป็นจริง ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นที่หลอกลวงไห่ถง แต่ทั้งครอบครัวของเขายังหลอกลวงเธอ...แม้ว่าคุณยายจะออกหน้าก็ไม่อาจกลับมาดีได้ บางทีถงถงอาจจะโทษคุณยายด้วยซ้ำเพราะคนแรกที่ปกปิดตัวตนคือคุณยายของพวกเขา!ไห่ถงได้เห็นบทสัมภาษณ์เกี่ยวกับจ้านหยิน และคนอื่น ๆ ก็ต้องได้เห็นเช่นกันคนส่วนใหญ่ไม่มีปฏิกิริยาใดมากนัก ส่วนใหญ่พวกเขาอิจฉาและริษยาไห่ถง เธอมีข้อได้เปรียบที่ไม่เหมือนใครและยังสามารถแต่งงานกับนายน้อยจ้านได้ในพริบตาและได้รับความรักจากเขาอย่างแท้จริงแต่ปฏิกิริยาจากตระกูลไห่และตระกูลโจวนั้นแตกต่างกันมากไห่จื้อเหวินเป็นคนแรกที่เห็นการสัมภาษณ์ ทันทีที่เขาเห็นใบหน้าของจ้านหยิน โทรศัพท์ของเขาก็หลุดจากมือและกระแทกกับพื้นทำ
คนแก่สองคนนั่น ก่อปัญหาอีกครั้งโดยเรียกร้องเงินจากแต่ละครอบครัวในช่วงตรุษจีน เพราะค่ารักษาพยาบาลของคนเป็นแม่ทำให้เงินออมหมดไปจนไม่มีเงินเหลือ พวกเขาก็วิตกกังวลและต้องการเงินบางส่วนจากลูกๆ ไว้ใช้ยามเกษียณไห่จื้อเหวินพูด: "พ่อ สามีของไห่ถง คนที่แซ่จ้าน คือนายน้อยจ้าน นายน้อยคนโตของตระกูลจ้านที่ร่ำรวยที่สุด รู้จักไหม ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดใช่ไหม คนที่ร่ำรวยที่สุดในกวนเฉิง มีทรัพย์สินหลายห้าพันล้าน"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลุงสองไห่ก็มองดูลูกชายด้วยความตกใจ ราวกับว่าเขาไม่เชื่อสิ่งที่ลูกชายพูดสามีของไห่ถงเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลจ้านผู้มั่งคั่งเหรอ?ตระกูลมหาเศรษฐี?งั้นแบบนี้ ก็มีเงินเยอะไม่ใช่เหรอ?"จื้อเหวิน นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?""มันเป็นเรื่องจริงแน่นอน ในรายการสัมภาษณ์ทางโทรทัศน์ พวกเราทุกคนเคยเจอจ้านหยินมาก่อน นักข่าวเรียกเขาว่านายน้อยจ้านมันเป็นเขา เป็นเขาแน่นอน"หลังจากยืนยันเรื่องนี้แล้ว ลุงสองไห้ก็ตบต้นขาของเขาแล้วพูดกับลูกชาย: "ฉันจะไปหาปู่ย่าของแกเดี๋ยวนี้ เงินเกษียณของพวกเขามีหลักประกันแล้ว เนื่องจากสามีของไห่ถงร่ำรวยมาก มีทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้าน พวกเขาควรไปขอเธอ
“จ้านหยินไม่อยู่ที่บริษัทเหรอ? วันนี้เขาไม่มางั้นเหรอ?”ไห่ถงไม่อยากจะเชื่อเลยถ้าเขาไม่มาที่บริษัท แล้วเขาจะอยู่ที่ไหน?การสัมภาษณ์ของเขาไม่ได้จัดขึ้นที่ออฟฟิศของเขาใช่ไหม?ไห่ถงนึกถึงภูมิหลังอันหรูหราของการสัมภาษณ์ของเขา มันดูหรูหราแต่เธอไม่คุ้นเคย เธอไม่เคยเห็นการตกแต่งเช่นนี้มาก่อนเธอคิดว่ามันเป็นห้องทำงานของเขา แต่เธอไม่เคยไปห้องทำงานของเขาเลยเธอเคยมาเยือนจ้านซื่อกรุ๊ปหลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่ จ้านหยินไม่เคยพาเธอไปที่ที่ทำงานจริงของเขา เขายังโกหกเธอโดยบอกว่าเขาทำงานในห้องเล็กๆ เหมือนคนอื่นๆเธอจำห้องทำงานของจ้านอี้เฉินซึ่งมีป้ายเขียนว่า "ห้องทำงานรองประธาน"ทั้งครอบครัวสมคบคิดที่จะหลอกลวงเธอ!ใบหน้าของไห่ถงกลายเป็นเคร่งขรึมอย่างมากเมื่อคิดว่าถูกจ้านหยินหลอกมาเป็นเวลานาน“คุณหนูไห่ วันนี้ประธานจ้านไม่ได้มาที่บริษัทจริงๆ”พนักงานต้อนรับที่มอบน้ำอุ่นให้ไห่ถงตอบ: "คุณหนูไห่ต้องการพบประธานจ้านใช่ไหมคะ? ทำไมคุณไม่ลองโทรหาเขาดูล่ะ?"ไห่ถงรับถ้วยน้ำอุ่นเธอรีบวิ่งเข้ามาข้างใน เมื่อนั่งลงเพื่อพักผ่อน เธอก็ตระหนักว่าเธอกระหายน้ำเพียงใดหลังจากดื่มน้ำแล้ว เธอถาม: “ซูหนานอยู่ที
เมื่อสักครู่นี้ เซินเสี่ยวจวินก็โทรหาเขาเช่นกัน รถของเธอแบตเตอรี่หมดกลางทางและไม่สามารถขับต่อได้ เธอเข็นจักรยานไฟฟ้ากลับ แต่หนทางก็ไกลเกินไป เมื่อไปข้างหน้า ถนนก็ยังอีกยาวไกลเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงต้องขอความช่วยเหลือจากซูหนานนี่เป็นครั้งแรกที่เซินเสี่ยวจวินขอความช่วยเหลือจากซูหนาน เธอจะขอให้ซูหนานมารับเธอ เหตุผลหลักคือเธอต้องการมากับเขาที่นี่เพื่อปลอบเพื่อนของเธอไม่เช่นนั้นเธอจะขอให้น้องชายมารับเธอ ไม่มีอะไรอื่นสำหรับซูหนานซูหนานขอให้ไห่ถงนั่งลงและเลื่อนการไปรับเซินเสี่ยวจวินชั่วคราว“คุณหนูไห่ คุณอยากดื่มอะไรไหม?”“ไม่ ฉันแค่มีคำถามสองสามข้อ จ้านหยินเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลจ้านที่ร่ำรวยที่สุดหรือเปล่า เขาเป็นหัวหน้าของคุณหรือเปล่า”ซูหนานหยุดชั่วคราวแล้วถาม: "คุณหนูไห่ คุณคงเห็นบทสัมภาษณ์ที่ประธานจ้านแสดงความรักต่อภรรยาของเขาใช่ไหม?""ความรักงั้นเหรอ นั่นการหลอกลวงเสียมากกว่า!"ไห่ถงพูดด้วยความโกรธ: "ฉันเห็นแล้ว ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นเขา!"ซูหนานสังเกตไห่ถงอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นสีหน้าที่น่าเกลียดและโมโหของเธอ เขาก็จุดเทียนภาวนาให้จ้านหยินในใจอย่างเงียบๆวิกฤตชีวิตสม
"คุณหนูไห่ ไม่ว่าทำไมจ้านหยินถึงปกปิดตัวตนของเขา ความรู้สึกที่เขามีต่อคุณนั้นเป็นของจริงทั้งหมด และความรักที่เขามีต่อคุณก็เป็นของจริงเช่นกัน คุณไม่จำเป็นต้องถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้"ไห่ถงหัวเราะอย่างขมขื่น ขณะที่เธอหัวเราะ ดวงตาของเธอก็เปียกชื้นเธอยกมือขึ้นเพื่อเช็ดตา จากนั้นลุกขึ้นและพูดกับซูหนาน: "ขอบคุณประธานซูที่มอบความประจ่าง ขอโทษที่รบกวนคุณ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"ได้รับการยืนยันแล้วว่าเธอไม่ต้องการอยู่ที่นี่แล้วซูหนานไม่พยายามหยุดเธอ แต่ยืนขึ้นและเดินไปกับเธอแทนแล้วพูด: "คุณหนูไห่ ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณตกใจและโกรธมาก การกระทำของจ้านหยินไม่เหมาะสมจริงๆ แแต่เขามีเหตุผลของเขา หลังจากที่คุฯสงบสติอารมณณื คุณต้องให้โอกาสเขาอธิบาย ยังไงก็ตาม คุณทั้งสองก็เป็นสามีภรรยากัน"ไห่ถงไม่ตอบสนอง ใบหน้าของเธอมืดมนและเคร่งขรึมซูหนานพาไห่ถงลงไปชั้นล่างเป็นการส่วนตัวและเดินออกจากอาคารสำนักงานพร้อมกับเธอ ซูหนานกำลังจะขับรถออกไป"พี่สะใภ้"จ้านอี้เฉินกำลังรออยู่ที่ด้านข้างทางเข้าอาคารสำนักงานเขาได้รับโทรศัพท์จากพี่ใหญ่ขอให้รั้งพี่สะใภ้ไว้ที่นั่นเพราะพี่ใหญ่ของเขากำลังจะเดินทางกลับมาเมื่อจ้านอี
ลู่ตงหมิงพาไห่หลิงมาที่จ้านซื่อกรุ๊ปนอกจากนี้ลู่ตงหมิงยังรับเซินเสี่ยวจวินซึ่งแบตเตอรีหมดบนจักรยานไฟฟ้าของเธอกลางทาง ในรถของเขา เซินเสี่ยวจวินรู้สึกกังวล ดังนั้นเขาจึงทิ้งจักรยานไฟฟ้าของเซินเสี่ยวจวินไว้ข้างถนน โดยตั้งใจที่จะกลับมาเอามันในภายหลังหลังจากที่ไห่ถงสงบลงแล้ว"ถงถง""ถงถง"ไห่หลิงแลเซินเสี่ยวจวินวิ่งไปหาไห่ถงทันทีที่ลงจากรถไห่หลิงถึงกับลืมเรื่องลูกชายของเธอดังนั้นในที่สุดลู่ตงหมิงก็มีโอกาสอุ้มหยางหยางในที่สุดหยางหยางไม่มีทางเลือก แม่ของเขาลืมเขาทันทีที่เธอลงจากรถแล้ววิ่งออกไป ทิ้งเขาไว้ในรถของลุหลู่ เมื่อลุงหลู่บอกว่าจะอุ้มเขาออกจากรถ ตัวเขาก็ต้องปล่อยให้เป็นเช่นนั้น แต่ถึงจะลงจากรถแล้วลุงลู่ก็ไม่วางเขาลงลู่ตงหมิงกลับพาเขาไปหาน้าของเขาอย่างรวดเร็วไห่ถงไม่สามารถเอาชนะซูหนานและจ้านอี้เฉินได้ หมดแรงและไม่สามารถออกไปจากจ้านซื่อกรุ๊ปเมื่อเห็นพี่สาวาถึง เธอก็ทรุดตัวลงอย่างสะเทือนใจ และเธอก็รีบเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของพี่สาว"พี่"เธอร้องไห้ออกมา รู้สึกผิดอย่างไม่น่าเชื่อ และน้ำตาก็ไหลอย่างควบคุมไม่ได้ไห่หลิงกอดเธอแน่นปลอบใจเธอ “พี่อยู่นี่”ไห่ถงร้องไห้เพียงไม่กี
จิตใจของไห่ถงเริ่มเย็นลงรถที่เขามักจะขับ ซึ่งเป็นรถยนต์ตงเฟิง ซึ่งนั้นอาจเป็นสิ่งที่เขาจงใจซื้อมาเพื่อหลอกลวงเธอเมื่อเขาออกไป มันเป็นแบบนี้เสมอ: รถหรู ทีมบอดี้การ์ด นี่คือวิธีที่นายน้อยจ้านปรากฏตัว!"ถงถง"จ้านหยินรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากลงจากรถ"ถงถง"จ้านหยินยืนอยู่ตรงหน้าพี่สาวและน้องสาว เขาขอโทษไห่หลิงก่อนว่า "พี่สาว ผมรู้ว่าผมผิด ผมขอคุยกับถงถงเป็นการส่วนตัวได้ไหม?"ไห่หลิงมองไปที่น้องสาวไห่ถงพูดอย่างเย็นชา "ยังมีอะไรต้องพูดกันอีก คุณคือนายน้อยจ้านผู้สูงส่งและทรงอำนาจ ฉันเป็นแค่คนธรรมดา ไม่คู่ควรที่จะพูดคุยกับคุณ"เธอพยายามดึงพี่สาวของเธอออกไป"ถงถง"จ้านหยินเอื้อมมือออกไปจับเธอไห่หลิงปล่อยมือของเธอแล้วพูดกับน้องสาว “ถงถง คุยกับเขาก่อนสิ ยังไงก็ให้โอกาสเขาอธิบายบ้าง”ไห่ถงต้องการสะบัดมือของจ้านหยิน แต่จ้านหยินไม่ยอมปล่อยทันใดนั้น ไห่ถงก็โกรธและทุบตีเขาเหมือนคนบ้าจ้านหยินอดทนต่อการระบายของเธออย่างเงียบๆ และเมื่อเธอเหนื่อยจากการทุบตี เขาก็กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่นนี่เป็นผลลัพธ์ที่เขาคาดเดาได้เขาจึงกลัวที่จะสารภาพมาโดยตลอดหลังจากพูดคุยกับเย่จวินโป