บทที่ 718

“ไห่หลิง ฉันจะกลับก่อน แล้วมาหาเธอกับหยางหยางในวันอื่น”

แม่โจวพูดเสร็จ ก่อนรีบออกจากร้านไป

ไห่ถงเดินตามหยางหยางออกไปนอกประตู มองแม่โจวขึ้นแท็กซี่แล้วจากไป เธอถ่มน้ำลายออกมาด้วยความรังเกียจ

ด่าตามหลัง “เธอไม่เคยกระตือรือร้นที่จะไปเยี่ยมหยางหยางขนาดนี้เลย ตอนนี้จู่ๆ เธอก็รับบทเป็นคุณย่าที่แสนดี?”

เมื่อเห็นรถของเล่นที่แม่โจวมอบให้หยางหยางก่อนกลับ เธอจึงหยิบมันจากมือของหยางหยางแล้วถามเขาว่า "หยางหยาง ชอบรถของเล่นคันนี้ไหม"

"ไม่ชอบ"

หยางหยางส่ายหัวแล้วพูดว่า "ผมมีรถของเล่นมากมายอยู่แล้ว"

และสามารถวิ่งได้

แต่รถของเล่นที่ย่าเขาซื้อมานั้นวิ่งไม่ได้

“จะทิ้งมันหรือเปล่า?”

หยางหยางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด: "ให้กับพี่เสี่ยวเป่าเถอะ"

เขาคิดว่าถ้าพี่เสี่ยวเป่ามีรถของเล่นเป็นของตัวเอง คงจะไม่แย่งรถของเล่นเขาไปอีก

“หยางหยาง ต่อจากนี้พี่เสี่ยวเป่าจะไม่แย่งของเล่นของเธออีกแล้ว หากเธอไม่ต้องการก็ทิ้งรถของเล่นคันนี้ได้ หรือจะให้เด็กคนอื่นได้ แต่ไม่ต้องให้กับเริ่นเสี่ยวเป่า”

“งั้นให้พี่เจียเจีย”

ไห่ถงอุ้มหลานชายกลับไปที่ร้านและถามพี่สาวว่า "พี่คะ ใครคือพี่เจียเจีย?"

“ลูกสาวคนเล็กของเพื่อนบ้าน