แชร์

บทที่ 677

หลังจากที่หมอได้ตรวจคนไข้เสร็จแล้ว พยาบาลก็มาเปลี่ยนน้ำเกลือให้จ้านหยินอีกครั้ง

ไห่ถงมองเขา ขณะที่คุณตงไปรับใบสั่งยาของจ้านหยิน แล้วเอาไปที่ร้านขายยาข้างนอกเพื่อจัดยา

จ้านหยินจ้องไปที่ขวดยาและคิดว่าจะหลีกเลี่ยงการดื่มยาจีนได้อย่างไร?

“จ้านหยิน คุณเป็นอะไรไป?”

เมื่อเห็นจ้านหยินจ้องมองขวดยาอย่างไม่กระพริบตา เหมือนเหม่อลอย ไห่ถงก็ถามด้วยความเป็นห่วง: "คุณรู้สึกไม่สบายตรงไหนไหม?"

"ถงถง"

จ้านหยินจับมือของเธอ แล้วพูดอย่างอ้อนวอน: "ฉันขอกลับไปใช้ยาแผนตะวันตกได้ไหม ฉันไม่ชอบดื่มยาจีน มันขมมาก"

“หวานเป็นลม ขมเป็นยา นอกจากนี้ คุณไม่ได้บอกเหรอว่ายาแผนตะวันตกมีผลข้างเคียงมาก ก็เลยเปลี่ยนมาใช้ยาจีนแทนแล้วกัน”

ไห่ถงดึงมือกลับมา บีบหน้าของเขาอย่างสนุกสนาน "แม้แต่คนอย่างจ้านหยินก็ยังมีสิ่งที่กลัว"

จ้านหยินจับมือของเธออีกครั้งและมองเธอด้วยความรัก: "สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือคุณจะทิ้งผมไป"

“เอาล่ะ หยุดเล่นละครได้แล้ว แกล้งทำเป็นพ่อหนุ่มนักรัก หรือจะทำตัวน่าสงสารก็ไม่มีประโยชน์อะไร เพราะได้ขอให้หมอเปลี่ยนมาใช้ยาแผนจีน จะขมแค่ไหนก็ยังต้องดื่ม”

จ้านหยิน "..."

เขาอยากจะเป็นลมอีกครั้ง

จะได้ไหม?

ซูห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status