โจวหงหลิน: "...ขยะได้มากขนาดนี้แกก็ไม่จัดการด้วยซ้ำ!"ไห่หลิงยิ้มและพูดว่า "ตอนที่ฉันตกแต่งบ้านก็มีขยะอเยอะมาก ฉันก็จ่ายเงินจ้างให้คนมาทำความสะอาด แต่คุณก็ไม่ได้คืนเงินให้สักบาท ตอนนี้ฉันก็แค่เอาเงินของฉันคืน"“จ้างคนทำความสะอาดต้องใช้เงินเท่าไหร่กัน? เงินเล็กน้อยนั่นก็ต้องเอามาเป็นปัญหากับฉันด้วย”“ทำไมไม่ต้องคิด? นั่นก็เป็นเงินของฉัน และลมไม่ได้พัดเงินปลิวมาสักหน่อย ทำไมฉันถึงให้ออกให้คุณด้วยล่ะ? แค่เงินบาทเดียวที่ฉันออกไป ก็จะเอาคืนมาทั้งหมด”โจวหงหลิน "..."หลังจากนั้น เขาก็กัดฟันแล้วพูดว่า "ไห่หลิง แกมันนังแม่มด!"“ฉันแค่ต้องการเงินค่าตกแต่งบ้านคืน มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรด้วยซ้ำ บ้านตอนที่คุณก็หน้าตาเป็นแบบนี้เหมือนกันไง”โจวหงหลินโกรธมาจนกดตัดสายโทรศัพท์ เขาอยากจะเขวี้ยงโทรศัพท์ไป แต่เย่เจียนีรีบคว้าไว้ก่อน แล้วพูดว่า "นี่คือโทรศัพท์ของฉันค่ะ อย่าเขวี้ยงมันนะ""หงุดหงิดโว้ย!"โจวหงหลินไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากเอาแต่พูดว่าหงุดหงิดจากคำพูดของไห่หลิง เธอแค่เอาค่าตกแต่งบ้านคืนเท่านั้นบ้านที่เขาซื้อมาในตอนแรกก็ไม่ได้ตกแต่ง แล้วเขาจะโทษใครได้?"หงหลิน จะทำยังกันดีคะ?"
โจวหงหลินโกรธมาก แต่ไห่ถงรู้สึกว่าวันนี้มีความสุขจริงๆหลังจากที่สองสามีภรรยาออกจากบ้านเช่าของพี่สาว ไห่ถงหัวเราะไปตลอดทางจ้านหยินหัวเราเธอแล้วพูดว่า "อย่าหัวเราะแรงเกินไป จะทำให้ปวดท้องได้"“หัวเราะจนปวดท้อง แต่ฉันมีความสุขมาก โจวหงหลินคงจะกลับถึงบ้านแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ตอนที่เห็นสภาพบ้าน เขาคงคิดว่าเข้าบ้านผิดบ้านแน่ ฮ่าๆ แค่จินตนาการถึงหน้าเขาตอนที่เห็นมัน ฉันก็อดหัวเราะไม่ได้”“ขอหัวเราะดังๆ หน่อยเถอะ ฮ่าๆ...”จ้านหยินรู้สึกขบขันกับเธออย่างมีความสุขมากเขาเกือบจะขับรถชนเสาไฟจากความดีใจ และตกใจจนหักพวงมาลัยอย่างรวดเร็วก่อนจะเกิดอุบัติเหตุไห่ถงก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและหุบยิ้มทันทีเมื่อปลอดภัยแล้วไห่ถงจึงพูดว่า "จ้านหยิน คุณขับรถแข็งไหมคะ? ถ้าไม่แข็ง ฉันจะเป็นคนขับเองในอนาคต ทักษะการขับรถของฉันดีมากค่ะ และไม่มีเคยชนเลย"“ฉันได้ใบขับขี่เมื่อตอนอายุ 18 ปี ขับรถมานานล่ะ นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ และฉันก็หัวเราะออกมาเยอะมากจนเสียสมาธิน่ะ”ไห่ถง: "... ตามนั้นค่ะ ฉันจะไม่คุยคุณแล้ว คุณตั้งใจขับรถไปก่อนค่ะ"เธอหันศีรษะไปมองคุณยายจ้านที่นั่งเบาะหลังของรถ เ
"ถงถง คุณเป็นอะไร?"จ้านหยินสังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติกับเธอ จึงรีบเดินเข้าไป นั่งลงที่ขอบเตียง เอื้อมมือไปจับร่างของเธอ และถามด้วยความเป็นห่วงว่า "คุณไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?""ฉันปวดท้อง"“ปวดท้องเหรอ? ไม่ใช่ว่ากินอาหารว่างรอบดึกเยอะเกินไปหรือเปล่า เลยอึดอัดท้อง?”ไห่ตงมองดูเขาด้วยสีหน้าเศร้า"ไม่ใช่? งั้นทำไมปวดท้อง?"ไห่ถงพลิกตัวและหันหลังให้เขา “คุณไม่เข้าใจหรอก ฉันจะนอนและอดทนไว้ แล้วจะหายไปเอง”จ้านหยินขมวดคิ้วเขายืนขึ้น แล้วโน้มตัวลงเพื่ออุ้มไห่ถงขึ้นมาจากเตียง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "ฉันรู้เรื่องอาการเจ็บป่วย แต่หมอเข้าใจ ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล อดทนไว้ก่อนนะ หากเกิดปัญหาใหญ่ จะได้ไม่เสียใจที่ไปได้ไม่ทันเวลา"“ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอกค่ะ แค่... ประจำเดือนมาเลยปวดท้อง”จ้านหยิน ... โอ้ๆ ฉันเข้าใจแล้ว"เขารีบวางไห่ถงลงไปบนเตียงแล้วพูดว่า "แล้วทำไมถึงปวดท้องได้?"เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงจะปวดท้องในช่วงมีประจำเดือน บ้านของพวกเขาไม่มีผู้หญิงในครอบครัว และนอกเหนือจากแม่แล้ว เขาก็ไม่ได้รู้จักกับผู้หญิงคนอื่นเลยอืมไม่รู้เรื่องแบบนี้จริงๆเมื่อไห่ถงเป็นประจำเดื
ไห่ถงลุกขึ้นนั่ง แล้วหยิบชามน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงมา แล้วค่อยๆ ดื่มไม่รู้ว่าเป็นเพราะการดูแลของจ้านหยินหรือน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงที่ออกฤทธิ์ หลังจากดื่มน้ำน้ำตาลทรายแดงแล้ว เธอก็นอนพักสักพักและรู้สึกดีขึ้นมากจ้านหยินซื้อยาเสร็จและกลับมา เห็นว่าเธอถือโทรศัพท์อยู่ เพื่อเลื่อนดูข่าว"ไม่สบายก็ยังเล่นโทรศัพท์”จ้านหยินเดินไปหยิบโทรศัพท์มา และยื่นยาให้เธอ แล้วพูดว่า "ดึกเกินไป ร้านขายยาปิดหมดแล้ว ฉันจะไปโรงพยาบาลใกล้ ๆ และหาหมอเพื่อสั่งยาให้คุณ คุณกินยาก่อนนอนนะ"ไห่ถงมองเขาอย่างเงียบ ๆ"ทำไม?"ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนต่อหน้าเขา จากนั้นกอดเอวเขาแล้ว พูดว่าอย่างซายซึ้งใจว่า "จ้านหยิน คุณดีกับฉันมาก!"จ้านหยินกอดเธอกลีบ และเห็นเธอดื่มน้ำขิงน้ำตาลทรายแดงหมด เขาเดาว่าเธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เขามองเธอแล้วพูดว่า "คุณเป็นภรรยาของฉัน ฉันไม่ดีกับคุณ แล้วจะให้ฉันดีกับใครล่ะ"สัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจของเขาที่มีต่อเธอ และเมื่อรู้ว่าเขาหลอกลวงเธอในวันข้างหน้า หวังว่าเธอจะไม่เตะเขาออกไปด้วยเท้า เธอต้องมองย้อนกลับไปและคิดถึงสิ่งที่เขาทำให้กับเธอ และวิธีที่เขาทุ่มเททั้งหัวใจและแรงกายให้กับเธอคุณยายบอ
เธอสนใจแค่เงิน!เขาเป็นนายน้อยของตระกูลจ้าน เป็นประธานของจ้านซื่อกรุ๊ป ครอบครัวของเขาเป็นมหาเศรษฐี แต่ภรรยาของเขากลับบอกว่าเขาไม่มีเงิน.....คลายกอดปล่อยเขาออก จ้านหยินยืนขึ้นและเดินจากไปไห่ตงกระพริบตา เจ้าคนขี้เหนียวโกรธอีกแล้วเหรอ?เธอเดินตามไป แต่แทนที่จะปลอบใจเขา เธอกลับเทน้ำอุ่นหนึ่งถ้วยให้ตัวเองก่อน แล้วหยิบยาที่เขาซื้อมาเขาไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเองและวิ่งออกไปในชุดนอนกับรองเท้าแตะเพื่อซื้อยาให้เธอ หากเธอไม่รับมันมา คงทำร้ายหัวใจของเขา บางทีเขาอาจจะโกรธมากกว่านี้จ้านหยินรีบเกินกลับมาอยู่ข้างๆ เธออย่างรวดเร็ว“ยื่นมือออกมา!”เขาสั่ง"ทำไม?"ไห่ถงเงยหน้าขึ้นมองเขาและเห็นเขาถือกล่องผ้าสีแดงกำมะหยี่ เธอ “...แหวน?”จ้านหยินเปิดกล่องผ้ากำมะหยี่ คว้ามือซ้ายของเธอ หยิบแหวนทองคำออกจากกล่อง แล้วส่วมลงบนนิ้วนางของเธอ“นี่เป็นวงแรกที่ฉันซื้อมา และหลังจากนั้นฉันคิดว่าแหวนเพชรดูดีกว่า ดังนั้นฉันจึงซื้อแหวนเพชรแทน ตอนนี้คุณสวมแหวนทองคำนี้ไปก่อน เพราะเป็นกรณีฉุกเฉิน พรุ่งนี้ไปร้านตอนเช้า และสวมแหวนเพชรที่ฉันให้ด้วย”จ้านหยินซื้อแหวนทองคำมาคู่หนึ่ง เดิมตั้งใจให้ซางเสี่ยวเฟยเข้าใจเ
จ้านหยินกอดไห่ถง และเตรียมที่จะหลับลึกไปด้วยกันหลังจากหลับตาลง เขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างและดันไห่ถงออกไปอย่างอ่อนโยน เขาลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของไห่ถง ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเขาโพสต์ลงในโซเชียลมีเดียเพื่อประกาศว่าเขาแต่งงานแล้วภาพถ่ายนั้นจะถูกเผยแพร่ออกไปอย่างแน่นอน และจ้านหยินก็ไม่กลัวว่าจะถูกเผยแพร่ เพราะเขายังคงปกป้องไห่ถงได้ด้วยมือของเขาเอง และจะไม่ปล่อยให้เธอเผชิญกับการรุมล้อมจากสื่อเร็วเกินไปแต่ซางเสี่ยวเฟยอาจเห็นโพสต์บนโซเชียลมีเดียของไห่ถงด้วยสนิทกันของเธอและซางเสี่ยวเฟยในปัจจุบัน พวกเธอคงเป็นเพื่อนกันใน WeChat แล้วตอนนั้น ซางหวู่เหิงอาจจะเห็นรูปภาพที่เขาโพสต์ผ่านคนอื่น และ ซางเสี่ยวเฟยก็จะเห็นจากโพสต์ของไห่ถงด้วย เมื่อเอามาเปรียบเทียบกัน ชางเสี่ยวเฟยจะเดาได้ว่าไห่ถงเป็นภรรยาของเขาตอนนี้ไม่สามารถให้ชางเสี่ยวเฟยรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับไห่ถงได้ไห่ถงกับคุณนายซางไปตรวจ DNA กันและจะทราบผลในอีกสองวันข้างหน้า ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่าไห่ถงกับคุณนายซางสนิทกัน หากตัวตนของเขาถูกเปิดเผยโดยซางเสี่ยวเฟย จ้านหยินไม่อ
"ช่างมีน้ำใจจริงๆ"ไห่ถงหยิบเสื้อผ้าและไม่รีบลุกจากเตียง ถือเสื้อผ้าด้วยมือข้างหนึ่งแล้วหยิบโทรศัพท์ด้วยมืออีกข้างหนึ่ง เธอเปิด WeChat ก่อน แต่ไม่มีใครส่งข้อความถึงเธอกลางดึก และมีเพื่อนกดถูกใจไม่กี่คนอย่างไรก็ตาม WeChat ของเธออนุญาตให้คนใกล้ชิดเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถดูได้ เช่นพ่อค้าคนกลางที่ขายหนังสือ เธอปิดกั้นการมองเห็นของพวกเขา เพื่อปกป้องพื้นที่ความเป็นส่วนตัวของเธอปกติฉันจะโพสต์ แต่ก็เปิดโพสต์ไว้เป็นสารธณะแค่สามวันเท่านั้นคนแรกที่กดถูกใจโพสต์เมื่อคืนคือจ้านหยินไห่ถงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ตอนที่แต่งงานกันเธอไม่ได้กดปิดการมองเห็นของเขา?บางทีตอนที่เธอเพิ่มเพื่อนเขา เธอก็กดๆ และลืมปิดกั้นการมองเห็นเขาจำได้ว่าหลังจากได้รับใบจดทะเบียนสมรสแล้ว เธอไม่ได้โพสต์อะไรอื่น นอกจากงานไหมพรมที่เธอถักและดอกไม้บนระเบียง ไห่ถงรู้สึกโล่งใจและขอบคุณที่เธอไม่ได้พูดจาดูถูกจ้านหยิน บนโซเชียลมีเดียของเธอจ้านหยินผลักประตูแล้วเข้าไป"ตื่นแล้วเหรอ?"เขาสวมชุดกีฬาไม่จำเป็นต้องถาม ก็รู้ว่าเขาลงไปชั้นล่างเพื่อวิ่งตอนเช้า“อากาศหนาวมาก คุณก็ตื่นแต่เช้าไปวิ่ง”"ติดเป็นนิสัยน่ะ"หลังจากป
ไห่ถงได้รับไออุ่นจากจ้านหยิน ซึ่งกลายร่างเป็นผู้ชายอบอุ่น ในขณะที่ซางเสี่ยวเฟยที่อยู่อีกด้านหนึ่ง กลับถูกสาดน้ำแข็งสาดหน้าก่อนที่เธอจะลุกตื่นนอน ทำให้หัวใจของเธอแห้งสนิทจาการจัดการของจ้านหยิน ซางเสี่ยวเฟยไม่เห็นรูปถ่ายของไห่ถงในโพสต์ของเธอ พี่สะใภ้ของเธอเอามาให้เธอดูพี่สะใภ้เคาะประตูทันทีที่เธอตื่นนอนจากนั้นพี่สะใภ้ก็เปิดรูปภาพให้เธอดูเธอเพิ่งตื่นและไม่เข้าใจว่าท่าทางของพี่สะใภ้หมายถึงอะไรถามพี่สะใภ้ว่า “พี่ ใครเอาอาหารสุนัขมาแจกที่นี่คะ? แจกให้หนูเป็นพิเศษเลยนะ เพราะหนูยังโสดอยู่หรือเปล่า?”นายหญิงมองเธออย่างเงียบ ๆ และไม่ได้พูดอะไรความจริงแล้ว นายหญิงสนับสนุนการตามจีบรักแท้ของพี่สะใภ้เป็นอย่างมาก จ้านหยินเก่งในทุกด้านและเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับน้องสะใภ้น่าเสียดายที่จ้านหยินไม่ชอบน้องสะใภ้น้องสะใภ้ทำใจพยายามที่จะปล่อยมันไปเช่นกัน แต่ก็ใช้เวลาหลายปีกว่าจะก่อนที่จะไม่สามารถตัดใจได้ เลยไปสารภาพรักอย่างกล้าหาญและไล่ตามจีบจ้านหยินอย่างเปิดเผยใครจะไปคิดว่า จู่ๆจ้านหยินก็บอกว่าแต่งงานแล้วนายหญิงสงสัยว่าจ้านหยินจงใจโจมตีน้องสะใภ้ เพื่อที่เธอจะได้ยอมแพ้แต่เช้านี้ สามีข