บทที่ 1229

ไห่ถงหันหน้าไปและริมฝีปากอันร้อนแรงของเขาก็จูบแก้มของเธอ

เธอวางช่อดอกไม้ลง จับมือที่เขากำลังกอดเธอไว้ ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง และหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา

"ฉันถามแล้ว เหนียนเซิงกลับมาเพราะป้าเซินไม่สบาย เขาขอลาสองวันบวกวันหยุดสุดสัปดาห์สองวัน รวมเป็นสี่วัน เพื่อที่เขาจะได้กลับมาหาแม่ของเขา"

“เขามาที่ร้านหนังสือโดยบังเอิญ แค่เดินผ่านมา และต้องการไปเยี่ยมลูกพี่ลูกน้องของเขา เซินเสี่ยวจวิน เขาไม่ได้มาที่นี่เพราะฉัน”

"เสี่ยวจวินบอกฉันว่า เหนียนเซิงโทรมาหาเธอก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าฉันไม่ได้อยู่ที่ร้าน หลังจากยืนยันว่าฉันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วเขาก็แวะมา เมื่อฉันกลับมา เขาก็กำลังจะออกไป และเวลาก่อนหน้าและหลังจากนั้นน้อยกว่าห้านาที"

“พี่เหาและคนอื่นๆ เฝ้าดูอยู่ข้างนอกตลอดเวลา หากมีสิ่งใดที่น่าสงสัยจริงๆ บอดี้การ์ดของคุณจะไม่รายงานให้คุณรู้เหรอ?”

ไห่ถงบีบแก้มเขาอย่างเล่นๆ “ ฉันเคยบอกคุณมาก่อนเสมอว่าความรู้สึกของฉันที่มีต่เหนียนเซิงนั้นเหมือนกับพี่น้องล้วนๆ ไม่มีความรักโรแมนติกระหว่างเรา”

จ้านหยินคว้ามือของเธอที่บีบใบหน้าของเขาและกดมันไว้กับมือของเขา เขาจ้องไปที่เธออย่างลึกซึ้งและพูดด้วยเสียงต่ำ "ฉั