Share

บทที่ 1146

ไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงคนวิ่งเข้ามา

เมื่อฟังเสียงฝีเท้าก็ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้หญิง

"คุณหนูหนิง"

เธอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเรียกออกมา และมันฟังดูเหมือนไห่ถง

"คุณหนูหนิง"

ไห่ถงวิ่งเข้าไป ก้มตัวลง และช่วยประคองหนิงอวิ๋นชูให้ลุกขึ้น "คุณหนูหนิง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

"ฉันไม่เป็นไร"

เป็นไห่ถงจริงๆ

หนิงอวิ๋นชูคิดในใจว่าคำพูดของบอดี้การ์ดไม่ถูกต้อง ถ้าอยู่ห่างออกไปมากกว่า 300 เมตร ไห่ถงคงไม่รู้ตัวว่าเธอมาถึงเร็วขนาดนี้

เธอเดาว่าร้านหนังสือของไห่ถงต้องอยู่ใกล้ๆ

เซินเสี่ยวจวินช่วยหยิบไม้เท้าคนตาบอดของหนิงอวิ๋นชูและของขวัญสองสามชิ้น รวมถึงผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพสองกล่องและผลิตภัณฑ์ดูแลผิวสองชุด

ไห่ถงไม่ได้ถามว่าหนิงอวิ๋นชูมาที่นี่ทำไม เธอและเซินเสี่ยวจวินช่วยพาเธอกลับไปที่ร้านหนังสือและนั่งลง ไห่ถงมองไปที่ของขวัญและถามเธอว่า "คุณนายหนิงขอให้คุณมาเหรอ?"

"อืม"

หนิงอวิ๋นชูครางเบาๆ

เซินเสี่ยวจวินรินน้ำอุ่นใส่แก้วให้เธอแล้วส่งให้เธอ เธอรับไว้และขอบคุณเซินเสี่ยวจวิน

"เธอคือเซินเสี่ยวจวิน เพื่อนสนิทของฉัน"

ไห่ถงแนะนำเซินเสี่ยวจวินให้หนิงอวิ๋นชูรู้จัก

หนิงอวิ๋นชูกำหนดทิศทางของเซินเสี่ยวจวินเมื่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status