บทที่ 1116

ตอนนี้สามทุ่ม

กว่างานเลี้ยงจะเลิกยังเหลืออีกต้องสองชั่วโมง

นายน้อยจ้านมาเพื่อรับภรรยา และพาเธอกลับบ้าน

ประธานเจียงยิ้มและพูดว่า "เป็นเรื่องยากที่นายน้อยจ้านจะมาที่นี่ นี่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอายุครบ 80 ปีของคุณแม่ฉัน นายน้อยจ้านไว้หน้าและเข้ามานั่งหน่อย?"

จ้านหยินไม่ตอบประธานเจียง แต่กลับตะโกนด้วยเสียงทุ้มลึกว่า "อาชี"

อาฉีมอบของขวัญวันเกิดที่จ้านหยินจัดเตรียมเอาไว้

จ้านหยินพูดอย่างใจเย็น "ขอโทษที่รบกวนคุณ นี่เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันเตรียมไว้ให้คุณท่าน ฉันขอให้ผู้อาวุโสมีความสุขเหมือนทะเลตะวันออก และมีอายุยืนยาวเหมือนภูเขาทางใต้"

เขาไม่ได้เข้าไป แต่ก็เอาของขวัญวันเกิดมาให้คุณยายเจียง

อาชียื่นของขวัญให้กับประธานเจียง และได้รับของขวัญ จากนั้นขอบคุณจ้านหยินซ้ำแล้วซ้ำเล่า

จ้านหยินยืนอยู่ที่นั่น ด้วยสง่างาม ช่อดอกไม้นั้นเปล่งประกายเป็นพิเศษภายใต้แสงไฟยามค่ำคืน

เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะเข้าไปในบ้าน ประธานเจียงจึงไม่สามารถบังคับได้แ ละต้องขอให้ใครสักคนช่วยตามไห่ถงมา

ไม่จำเป็นต้องให้ประธานเจียงสั่งคนไปตาม การมาถึงของจ้านหยินทำให้เกิดความฮือฮาอย่างมาก ไห่ถงซึ่งกำลังเพลิ