Share
บทที่138
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่139
"อ๊ะ?"เมื่อมีดสองเล่มวางที่คอ ถานหงก็ตกตะลึงไปโดยตรงและไม่ได้ตอบสนองมาเลยตั้งแต่นักฆ่าเข้าประตูมา ไปจนถึงการใส่ร้ายของลู่เฉิน ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วและกะทันหันเกินไปเมื่อเธอตอบสนองมา เธอก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว“ไอ้คนที่แซ่ลู่ แกแม่งทำร้ายฉัน"เมื่อถานหงเห็นว่าตัวเองกําลังจะถูกจับเป็นตัวประกัน เธอก็รีบร้อนทันที "พี่หลายคนเข้าใจผิดแล้วค่ะ! ทั้งหมดเป็นความเข้าใจผิด ฉันไม่ใช่หลี่ชิงเหยา พวกคุณจับคนผิดแล้ว""ฮึ่ม! แกคิดว่ากูเป็นคนโง่เหรอ? คนนี้บอกแล้วว่าแกเป็นหลี่ชิงเหยา" นักฆ่าผู้นําตะโกนด้วยเสียงต่ำ"เขาเขา... เขาเพ้อเจ้ออยู่ พวกคุณอย่าเชื่อเขาเด็ดขาด" ถานหงตื่นตระหนกมากเธอไม่คิดว่าลู่เฉินจะแก้แค้นด้วยวิธีนี้ น่ารังเกียจจริง ๆ"จากการสืบสวนของเรา หลี่ชิงเหยาก็อาศัยอยู่ในวอร์ดนี้ ถ้าแกไม่ใช่ แกจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"นักฆ่าผู้นํามีสีหน้าที่ไม่ดี"ฉัน ฉันแค่เดินผ่าน...""เชี่ย! ยังกล้าพูดเล่นลิ้นเหรอ? กูว่าแกจะไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!"นักฆ่าผู้นําโกรธแล้ว เขายกมือขึ้นตบบ้องหูไป 2 ที ตบจนถานหงงงไปแล้ว"ยังตะลึงทำอะไรอยู่? พาไป!"นักฆ่าผู้นําออกคำสั่ง ลูกน้องกี่คนก็รีบจับถ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่140
เวลาค่อยๆดึกไปฝนยิ่งตกยิ่งหนักบนถนนที่เงียบสงบว่างเปล่ามานานแล้วในเวลานี้ รถฮัมเมอร์สีดําหลายคันก็วิ่งผ่านประตูอย่างรวดเร็วและสาดน้ำเป็นจำนวนมากในที่สุด ก็จอดอยู่หน้าอาคารแห่งหนึ่งของโรงพยาบาลอย่างมั่นคงเมื่อประตูรถเปิดออก กลุ่มชายฉกรรจ์ก็เดินลงมาอย่างเชิดหน้าชูตาผู้นำในนั้นเป็นชายหนวดเคราที่คาบซิการ์และรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งผู้ชายสูงเกือบสองเมตร ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อมัดใหญ่ เขายืนอยู่ในฝูงชนโดดเด่นเหมือนนกกระเรียนในฝูงไก่"ผู้ดูแลครับ! ไอ้หนุ่มคนนั้นอยู่ข้างใน ไม่เคยออกไปไหนเลย"นักฆ่าที่หลบหนีไปก่อนหน้านี้ ชี้ไปที่ชั้นใดชั้นหนึ่งของอาคารเขาเฝ้าดูอยู่ข้างนอกและรอกําลังเสริมมาตลอด"เดิมทีคิดว่าพวกคุณจะจัดการได้ง่าย ๆ แต่ไม่คิดว่าจะต้องให้กูออกหน้าด้วยตัวเอง"ชายหนวดเคราหรี่ตาและดูไม่พอใจเล็กน้อยคนนี้ ก็คือผู้ดูแลหลงของศูนย์ศิลปะการต่อสู้หลงเวย"ผู้ดูแลครับ ผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก พวกเรากี่คนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย" นักฆ่าเจ้าห้ากล่าว"ได้แล้ว ล้อมตึกไว้ จัดการโดยเร็ว เลยได้พักผ่อนเร็ว"ผู้ดูแลหลงดูใจร้อนเล็กน้อยถ้าไม่ใช่เพราะคุณหม่าออกคำสั่ง เขาจะทำแบ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่141
"ใคร?"การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตกใจตอยแรก พวกเขาคิดว่าจะมีคนกระโดดตึกแต่เมื่อพวกเขามองอย่างตั้งใจถึงจะพบว่า ร่างที่ตกลงมาจากที่สูงนั้น กําลังยืนอยู่ท่ามกลางฝนที่ตกหนักอย่างเงียบ ๆในมือเขายังจับร่มสีดำอยู่ลึกลับ แปลกประหลาด และมีความรู้สึกกดขี่ที่มองไม่เห็น"คุณลู่ครับ มันอันตรายมาก หนีไปเร็ว!"หลิวเฉียงตะโกนเสียงดังศูนย์ศิลปะการต่อสู้หลงเวยได้ตามมาแล้ว ในเวลานี้ไม่วิ่งหนีไป ยังกระโดดลงมา นี่ไม่ใช่รนหาทางตายด้วยตัวเองหรือ?"ไอ้หนุ่ม แกก็คือลู่เฉินอะไรนั้นหรือ?"ผู้ดูแลหลงหันกลับมามองร่างสูงใหญ่และบางนั้น มุมปากเขามีรอยยิ้ม"ผมเอง"ลู่เฉินตอบรับ"ฮ่าฮ่า...แกใจกล้าจังนะ หลังจากเห็นกูแล้ว ยังกล้าไม่หนีไปเหรอ?" ผู้ดูแลหลงยิ้มยิงฟัน"ทำไมต้องหนีด้วย? คนที่ผมรอก็คือคุณแหละ" ลู่เฉินพูดอย่างสงบ"โอ้?"ผู้ดูแลหลงยักคิ้ว "น่าสนใจจริงๆ กูไม่เคยเห็นไอ้หนุ่มที่บ้าบิ่นอย่างแกมานานแล้ว ""คุณลู่ครับ คนนี้แข็งแกร่งมาก การฝึกลมปราณขั้นสูงของเขาขนาดดาบก็ยากที่จะทำให้เขาบาดเจ็บเลย คุณและผมไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาเลย คุณรีบกลับไปที่ตระกูลฉาวเพื่อเรียกกำลังช่วยเถอะ ผมจะขวางไว้ให้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่142
"ปล่อย... ปล่อยผมไป..."ผู้ดูแลหลงดิ้นรนไม่หยุด ใบหน้าเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงตอนนี้เขาไม่ใช่แค่ตกใจ ในลึกๆใจเขาเป็นความกลัวมากกว่าเขาคิดว่าตัวเองสามารถอาละวาดในเมืองเจียงหลิงที่เล็ก ๆ ได้อย่างเย่อหยิ่งด้วยฝึกลมปราณขั้นสูงไม่คิดว่าวันนี้ เขาจะเจอนักรบในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนแล้วอายุเพียงยี่สิบกว่าปีก็อยู่ในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน ในทั่วทั้งมณฑลหนาน ก็เป็นคนที่มีความสามารถที่น่าทึ่งแล้วผู้ยอดฝีมือขนาดนี้ ทำไมถึงมาปรากฏตัวที่นี่?"เชี่ย! ไอ้เด็กคนนี้เก่งขนาดนี้เลยเหรอ? แม้แต่ผู้ดูแลก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเหรอ?"สาวกของศูนย์ศิลปะการต่อสู้ตกใจจนตะลึง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อบางคนที่คิดกระฉับกระเฉงได้วิ่งหนีไปแล้วด้วยซ้ำ"ผู้ดูแลหลง ดูเหมือนว่าศิษย์ของคุณเหล่านั้น ไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร่" ลู่เฉินยิ้มอย่างอึดอัด"คุณ... คุณเป็นใครกันแน่?"ผู้ดูแลหลงกัดฟัน เส้นเลือดนูนขึ้นเขาอยากดิ้นหลุด แต่ใช้แรงไม่ได้แม้แต่น้อยเลย"มันไม่สำคัญหรอกว่าผมจะเป็นใคร คุณกลับไปฝากประโยคหนึ่งให้หม่าเทียนหาว พรุ่งนี้ ให้หม่าตินหลานมาขอโทษด้วยตัวเอง มิฉะนั้นผมจะไปเยี่ยมด้วยตัวเอง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่143
อีกด้านหนึ่ง ในสำนักงานห้องหนึ่งของโรงพยาบาลเทียนหาวหม่าเทียนหาวกําลังหลับตาพักผ่อนโดยพิงอยู่บนเก้าอี้ "ก๊อกๆ..."ในเวลานี้ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน"เข้ามา"หม่าเทียนหาวลืมตาอย่างช้า ๆ เขาก็เห็นว่าอาจารย์ฟางเดินเข้ามาในประตูด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม"เกิดอะไรขึ้น?" เขาไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ได้“คุณหม่าครับ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่า เมื่อคืนผู้ดูแลหลง ถูกตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส” อาจารย์ฟางกล่าวด้วยเสียงต่ำ"อะไรนะ? ผู้ดูแลหลงได้รับบาดเจ็บเหรอ? ใครเป็นคนทำ?" สีหน้าของหม่าเทียนหาวเปลี่ยนไปเล็กน้อย"คือลู่เฉิน!"อาจารย์ฟางพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า "เพื่อจับคนนี้ ผู้ดูแลหลงออกหน้าด้วยตัวเอง แต่กลับพ่ายแพ้อย่างคาดไม่ถึง แม้แต่การฝึกร่างเขาก็ถูกทำลายแล้ว!""ลู่เฉิน? ไอ้เด็กคนนี้มีความสามารถขนาดนี้เลยหรือ?" หม่าเทียนหาวขมวดคิ้วผู้ดูแลหลงเป็นมือขวาของเขานะตั้งแต่ผู้ดูแลหลงมีชื่อเสียงมา ก็เจอคู่แข่งได้ยาก การฝึกลมปราณขั้นสูงของเขายิ่งทำให้คนอื่นพอพูดถึงเขาก็เปลี่ยนสีหน้าไปในวันธรรมดา ถ้ามีเรื่องยุ่งยากอะไร อีกฝ่ายก็สามารถช่วยเขาแก้ไขได้อย่างง่ายดายผู้เชี่ยวชาญแบบนี้จะพ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่144
"แก้ไม่ได้เหรอ?"หม่าเทียนหาวขมวดคิ้วแน่น สีหน้าเขาแย่มาก "ถ้าตามที่คำพูดแบบนี้ มีแต่ไอ้เด็กที่แซ่ลู่เท่านั้นที่สามารถรักษาโรคของลูกสาวผมได้หรือ?""เรียนผูกต้องเรียนแก้ ใครเป็นคนจี้จุดก็ต้องหาคนนั้น" หมอกล่าว"ไอ้เด็กคนนี้โหดเหี้ยมจริง ๆ คาดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีการที่ต่ำต้อยแบบนี้!"หม่าเทียนหาวกัดฟัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแสงดุร้าย"คุณหม่าครับ ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะครับ?"อาจารย์ฟางถามอย่างลองใจการติดสินบนฉาวซวนเฟยล้มเหลวไปแล้ว และผู้ดูแลหลงก็ถูกทุบตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสวิธีอ่อนโยนไม่ได้ผล วิธีที่รุนแรงก็ไม่ได้ผลด้วยชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาดูเหมือนจะไม่สามารถทำอะไรลู่เฉินได้เลยที่สำคัญที่สุดคือชีวิตของหม่าตินหลานยังคงบีบอยู่ในมือของอีกฝ่ายแม้ว่าจะมีมาตรการตอบโต้จริง ๆ ตอนนี้ก็เป็นพะว้าพะวัง ไม่กล้าทำอะไรอย่างสุ่มๆเงียบไปครึ่งหนึ่ง ในที่สุดหม่าเทียนหาวก็เอ่ยปากแล้ว “โทรหาไอ้เด็กคนนั้น พร้อมที่จะเจรจา”"ครับ!"อาจารย์ฟางไม่กล้าลังเล เขารีบขอเบอร์ของลู่เฉินมาหลังจากโทรออกแล้ว เขาก็ยื่นให้หม่าเทียนหาว"ฮัลโหล ใครครับ?" เสียงของลู่เฉินดังขึ้น"ผมเป็นหม่าเทียนหาว"หม่าเทียนหา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่145
"พอแล้ว!"เมื่อตาเฒ่าหลี่เห็นจางชุ่ยฮัวโหยกเหยก เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะคอกเบา ๆ "ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเอาเรื่องความรับผิดชอบ ในเมื่อเจอความยากลําบากแล้ว งั้นสิ่งที่ทุกคนควรทำคือช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และผ่านความยากลําบากไปด้วยกัน แต่ไม่ใช่การคลุกวงใน!""ท่านพูดอย่างง่ายดายนะ นั่นเป็นคำสั่งแบนของตระกูลหม่า อีกไม่กี่วัน พวกเราก็จะล้มละลาย ถึงตอนนั้น ในเมืองเจียงหลิงจะไม่มีที่ให้พวกเราอยู่อีกแล้ว" จางชุ่ยฮัวโกรธมาก"ใช่นะ! ถ้าไม่ใช่ลู่เฉินที่สร้างปัญหาและทำให้พวกเราเดือดร้อน ตระกูลหลี่จะตกอยู่ในสภาพวันนี้ได้อย่างไรหรือ?" หลี่ห้าวและคนอื่นก็พูดคล้อยตาม"ลู่เฉิน เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ฉันหวังว่าคุณจะให้คำอธิบายกับฉันหน่อย" จู่ ๆ หลี่ชิงเหยาก็เอ่ยปากในเวลานี้ เธอยังคงหาทางที่ให้อีกฝ่ายหลุดจากสถานการณ์ที่อึดอัดอยู่"หม่าตินหลานใช้อำนาจบาตรใหญ่ ผมแค่ลงมือสั่งสอนเธอเท่านั้น" ลู่เฉินไม่ได้ปฏิเสธ"เอ๊ะ ทุกคนได้ยินแล้วใช่ไหม? เขาเป็นคนที่ตีคน ก็เป็นคนที่สร้างภัยพิบัติขึ้นด้วย ที่ตระกูลหลี่ถูกแบน ทั้งหมดเป็นเพราะเขา!" จางชุ่ยฮัวเอ็ดตะโรอย่างรุนแรงขึ้น"ลู่เฉิน แกที่เป็นตัวซวยคนนี้ แกทำร้ายพวกเรา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่146
"อ๊ะ?"เมื่อมองดูคนในตระกูลหม่าที่คุกเข่าลง หลี่ห้าวและคนอื่น ๆ ตกใจจนอึ้งไปหมดโดยตรงพวกเขาเบิกตากว้างไปทีละคน บนหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่กล้าเชื่อพวกเขาไม่คาดคิดว่าคนตระกูลหม่าที่สูงส่งเสมอจะคุกเข่าต่อหน้าพวกเขาคนใหญ่คนโตเหล่านี้ที่เย่อหยิ่งในวันธรรมดา เคยต่ำต้อยขนาดนี้เมื่อไหร่?วันนี้เกิดอะไรขึ้น?เป็นบ้าอะไรเนี่ย?"นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ตระกูลหม่าไม่ได้มาแก้แค้นหรือ? ทำไมคุกเข่าลงทั้งหมดแล้ว?""ตระกูลหม่ากําลังทำอะไรล่ะ? จะไม่มีการสมคบคิดอะไรใช่ไหม?""เรื่องผิดปกติต้องมีส่วนที่แปลกๆ ผมคิดว่า ตระกูลหม่าจะปล่อยท่าไม้ตายแล้ว"เมื่อมองไปที่คนในตระกูลหม่าที่คุกเข่าลงทั้งหมด คนในตระกูลหลี่ไม่เพียงแต่ไม่มีความสุขแม้แต่น้อย กลับกลัวเป็นพิเศษบางคนถึงกลัวจนขาอ่อนแรงและยืนไม่มั่นคงแล้วเพราะฉากตรงหน้านี้ สะเทือนใจจริงๆลูกของชนชั้นสูงศักดิ์จะคุกเข่าให้พวกเขาหรือ?สถานการณ์แบบนี้ พวกเขาไม่กล้าคิดแม้แต่ในฝันเลย"คุณหลี่ชิงเหยาครับ ขอโทษจริงๆครับ""เมื่อคืนตระกูลหม่าเราทำผิดก่อน วันนี้ คุณหนูของเรามาเพื่อขอโทษด้วยตัวเอง หวังว่าคุณหลี่จะให้อภัยเรา"หลังจากพ่อบ้านหม่าเป็นผู้นํ
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
