เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 989
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 990
หลังจากส่งดอกฮิกันบานะสีดำไป กู่ชิงเหมยก็เหมือนกลายเป็นหินเธอยืนนิ่งอยู่ที่เดิม หลับตาโดยไม่ขยับเขยื้อนเหมือนกําลังระลึกถึง และเหมือนกําลังครุ่นคิดอยู่"ขอบคุณผู้อาวุโสกู่ที่มอบดอกไม้ให้ พระคุณอันยิ่งใหญ่ ผมจะจดจำไว้ในใจ ขอตัวก่อนนะครับ"เมื่อเห็นว่ากู่ชิงเหมยเข้าสมาธิแล้ว ลู่เฉินไม่ได้รบกวนมากเกินไป หลังจากโค้งคํานับอย่างลึกซึ้งแล้ว ก็เดินโซซัดโซเซจากไปเมื่อกี้กู่ชิงเหมยไม่ได้ลงมือฆ่า มิฉะนั้นเขาจะเป็นศพไปนานแล้วความแข็งแกร่งของเธอได้เกินขอบเขตของปรมาจารย์การฝึกร่างขั้นจงซือแล้วในทั้งโลก กลัวว่าจะไม่มีใครหยุดยั้งได้"คุณลุง คุณอาเจียนเป็นเลือดมากขนาดนั้น จะเป็นอะไรไหม"หวงยินยินประคองลู่เฉินไว้ น้ำตาที่หางตายังไม่แห้งเมื่อกี้นี้น่าตื่นเต้นมากถ้าไม่ใช่กู่ชิงเหมยใจอ่อนชั่วคราว อาจารย์ของเธอก็ต้องตายทันที"ไม่เป็นไร แค่กระดูกหักไปกี่ซี่เท่านั้น ตายไม่ได้หรอก"ลู่เฉินหยิบยาเม็ดออกมาป้อนเข้าปาก แล้วค่อยๆ ปรับลมปราณโชคดีที่มีรากฐานที่ดี รวมกับกู่ชิงเหมยได้ออมมือ มิฉะนั้นแม้แต่การเดินก็จะเป็นปัญหา"คุณลุง เมื่อกี้คุณดื้อมากจริง ๆ ถ้าไม่มีดอกฮิกันบานะ เรายังสามารถหาวิธี
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 991
แต่ไม่คาดคิดว่าพอพวกเขาออกจากหลุมฝังศพ ก็เผชิญกับการไล่ล่าและสกัดกั้นของนิกายต่างๆ แม้แต่วิ่งหนีก็ไม่ได้"หัวหน้าหาน มีความสุขคนเดียว สู้มีความสุขด้วยกันไม่ได้ พวกคุณรับผลประโยชน์คนเดียว คงจะไม่ค่อยดีใช่ไหม""หานเจิ้งจื๋อ ผู้รู้จักชั่วดีเป็นผู้ฉลาด สิ่งเหล่านี้คุณรับมือไม่ได้ สู้แบ่งให้ทุกคนดีกว่า แบบนี้จะได้มีความสุขกัน""ไอ้คนที่แซ่หาน รีบส่งสมบัติมา ไม่งั้นก็อย่าโทษพวกเราว่าไม่เกรงใจนะ"หัวหน้าหลายคนส่งเสียงโห่ร้อง เริ่มข่มขู่และล่อลวงต่าง ๆดวงตาแต่ละคู่นั้นยิ่งจ้องมองอย่างละโมบกู่ชิงเหมยได้สะสมสมบัติไว้นับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะหยิบออกมาชิ้นไหน ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนบ้าคลั่งเพื่อมัน"พวกคุณกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน ครั้งนี้พวกเราไม่ได้รับอะไรไปเลย จะมีสมบัติให้พวกคุณได้อย่างไร" หานเจิ้งจื๋อปฏิเสธทันทีสมบัติที่รับมาอย่างยากลําบาก จะยอมส่งมอบให้คนอื่นได้อย่างไร"ฮึ่ม! ยังกล้าเจ้าเล่ห์อีกเหรอ พวกคุณเพิ่งวิ่งออกจากสุสาน จะไม่ได้รับอะไรได้อย่างไร""ใช่ คุณคิดว่าเราเป็นไอ้โง่เหรอ พูดจาสองสามคําก็ถูกหลอกไปแล้วหรือ""ไอ้คนที่แซ่หาน ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ส่งมอบสมบัติมาทันที ไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 992
มองไปที่หานเจิ้งจื๋อที่เหมือนเกิดใหม่ หัวหน้าหลายคนก็ขมวดคิ้วแน่น เหมือนกับการเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งเถ้าเป็นเมื่อก่อน พวกเขาสามารถปราบปรามมันได้ตามใจชอบแต่ตอนนี้ หานเจิ้งจื๋อได้ทะลุขอบเขตการฝึกร่างแล้ว และกลายเป็นนักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือที่แท้จริงช่องว่างระหว่างสองฝ่าย ได้กว้างขึ้นทันทีแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างจากการฝึกร่างขั้นจงซือเพียงครึ่งก้าว แต่ก็แค่ครึ่งก้าวนี้ เหมือนช่องว่างที่ข้ามไม่ได้ถ้าก้าวข้ามไป จะได้พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าถ้าก้าวข้ามไม่ได้ จะด้อยกว่าคนอื่นเสมอ"หัวหน้าทุกคน ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ"หัวหน้านิกายเทียนเฮ่อมองคนรอบตัวหลายคนถ้ารู้ว่าหานเจิ้งจื๋อจื่อในการฝึกร่างขั้นจงซือ ยังไงเขาก็จะไม่กล้าเป็นคนที่ออกหน้ามาก่อนเลยตอนนี้ขี่หลังเสือ ทั้งสู้ไม่ไหว และหนีไม่ได้"ไม่งั้นเราลองสู้หน่อย เขาน่าจะทะลุขอบเขตชั่วคราวโดยใช้ยาเม็ด ถ้าเราร่วมมือกัน จะได้มีพลังที่จะต่อสู้ก็ได้""คุณล้อเล่นอะไรอยู่ ตอนนี้เขาอยู่ในการฝึกร่างขั้นจงซือ พวกเรากี่คนจะเป็นคู่ต่อสู้เขาได้อย่างไร ที่สู้ไปก็แค่แกว่งเท้าหาเสี้ยนไม่ใช่หรือ""ในความคิดของผมเนี่ย ช่างมันเถอะ ไม่จำเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 993
เจี่ยงซิวเจินทำหน้าเย็นชา เป็นน้ำเสียงตําหนิ"อาจารย์พูดถูกครับ"หัวหน้าของนิกายเทียนเฮ่อยิ้ม ดูต่ำต้อยมากการกระทำแบบนี้ ทำให้ทุกคนกระซิบกระซาบกัน"เป็นไปไม่ได้มั้ง หรือว่าท่านนี้ก็คือท่านเทียนเฮ่อในตํานาน?""ท่านเทียนเฮ่อเก็บตัวหลายปี ไม่สนใจเรื่องภายนอกมานานแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้จะมาปรากฏตัวที่นี่""สมบัติของผู้อาวุโสกู่ชิงเหมย แม้แต่ท่านเทียนเฮ่อก็อยากได้มากเลยนะ"“......”การปรากฏตัวของเจี่ยงซิวเจิน ทำให้สถานการณ์ในที่เกิดเหตุเปลี่ยนไปอีกครั้งแม้ว่าหานเจิ้งจื๋อที่ทะลุขอบเขตการฝึกร่างจะเก่ง แต่ก็เพิ่งเข้าสู้การฝึกร่างขั้นจงซือเท่านั้นแต่เจี่ยงซิวเจินเป็นปรมาจารย์ในการฝึกร่างขั้นจงซือ และมีชื่อเสียงเมื่อหลายปีก่อนทั้งสองฝ่ายนี้นำมาพูดเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย"ท่านเทียนเฮ่อ ปีศาจแก่ตัวนี้มาได้ยังไง?"หานเจิ้งจื๋อกลืนน้ำลาย สงบไม่ได้แล้วบารมีในเมื่อกี้หายไปอย่างสิ้นเชิง ถูกแทนที่ด้วยความเคร่งขรึม"นี่ใครคนนั้น คุณเพิ่งเข้าไปในสุสานของกู่ชิงเหมยใช่ไหม"สายตาของเจี่ยงซิวเจินกวาดไป ในที่สุดก็หยุดอยู่ที่หานเจิ้งจื๋อ "ที่ผมต้องการก็ไม่เยอะ ขอแค่คุณส่งลูกปัดเทียนหลิงมาให้ ผ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 994
"เชี่ย! เด็กคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ คาดไม่ถึงว่าจะกล้ายั่วยุท่านเทียนเฮ่อ?""เด็กโง่ที่มาจากไหนเนี่ย แม้แต่ท่านเทียนเฮ่อก็ไม่อยู่ในสายตา คิดว่าชีวิตตัวเองนานเกินไปเหรอ""อายุยังน้อย แต่กล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ ดูเหมือนไม่เคยผ่านการทุบตีอย่างรุนแรงจากสังคมเลยนะ"ทุกคนวิจารณ์ลู่เฉิน สายตานั้นเป็นสายตาที่มองคนโง่เลยเจี่ยงซิวเจินเป็นใครล่ะเขาเป็นปรมาจารย์ของนิกายเทียนเฮ่อ นักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือที่ผู้คนนับหมื่นชื่นชม เป็นผู้อาวุโสในทั่วยุทธภพของเจียงหนานเลยผู้มีความสามารถเช่นนี้ ใครจะกล้าลบหลู่ ใครจะกล้าไม่เชื่อฟังล่ะแต่เด็กตรงหน้าคนนี้ กลับท้าทายกับอาจารย์เจี่ยงในที่สาธารณะ เป็นการหาทางตายเองจริง ๆ"ไอ้เด็กน้อย คุณรู้หรือไม่ว่าตัวเองกําลังพูดอะไรอยู่"เจี่ยงซิวเจินทำหน้ามืดครึ้ม พูดอย่างเย็นชาว่า "ถ้าคุณไม่อยากตาย ก็คุกเข่าลงบนพื้นทันที และกราบไหว้ผมสามครั้ง เรียกคุณปู่สามครั้งด้วย ผมจะไว้ชีวิตคุณ!""เด็กน้อย คุณยังตะลึงทำอะไรอยู่ รีบคุกเข่าลง!""ไม่ใช่ใครก็มีสิทธิ์เรียกท่านเทียนเฮ่อเป็นปู่นะ วันนี้คุณโชคดีเลย""ได้เป็นหลานชายของอาจารย์เจี่ยง เป็นเกียรติในชีวิตนี้ของคุณ คุณอย่า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 995
"น้องลู่ ถ้าคุณได้พบสมบัติอะไร ก็ส่งมอบให้หมดเถอะ รักษาชีวิตไว้ก่อน" เสิ่นเหยาอดไม่ได้ที่จะแนะนํา"ใช่นะพี่ลู่ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งของนอกกาย ไม่สำคัญเท่าชีวิตหรอก" หานอี้ก็มีสีหน้ากังวล"ไอ้คนที่แซ่ลู่ คนรู้จักกาลเทศะคือผู้ฉลาด ท่านเทียนเฮ่อไม่ใช่คนอย่างคุณที่จะแข่งขันได้ ยอมรับผิดอย่างซื่อสัตย์ แล้วส่งมอบสมบัติให้ แบบนี้ก็จะมีความสุขกันได้" เสิ่นชงก็ออกคําเตือนเช่นกันจะมีลูกปัดเทียนหลิงหรือไม่มันพูดยาก แต่ต้องมีสมบัติอื่น ๆ ซ่อนอยู่ในตัวลู่เฉินแน่นอนตอนนี้มีเพียงทางเดียวที่เลือกได้ ซึ่งก็คือเสียเงินฟาดเคราะห์"อย่าบอกว่าผมไม่มีสมบัติ ถึงมีจริง ผมก็จะไม่ส่งมอบให้" ลู่เฉินให้คําตอบสุดท้าย"เชี่ย คาดไม่ถึงว่าจะกล้าปากแข็งอีกเหรอ เด็กคนนี้ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! หลงใหลในการเงิน เพื่อสมบัติล้ำค่า แม้แต่ชีวิตของตัวเองก็ไม่สนใจแล้ว คนแบบนี้ ที่ตายไปก็สมควรแล้ว"คําตอบของลู่เฉินทำให้เกิดความไม่พอใจในหมู่นักสู้ในขณะเดียวกันก็ทำให้เจี่ยงซิวเจินโกรธอย่างสมบูรณ์ความอดทนครั้งสุดท้ายของเขาถูกฆ่าอย่างหมดจด"ไอ้เด็กน้อย ไม่ยอมมอบใช่ไหม งั้นผมจะมารับเอง"ในที่สุดเจี่ยงซิวเจิน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 996
เมื่อมองดูลู่เฉินที่ปะทุขึ้นอย่างกะทันหัน ใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยความตกใจและความประหลาดใจไม่มีใครคาดคิดได้ว่าชายหนุ่มที่ดูผอมและอ่อนแอตรงหน้านี้ จะเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มในตํานานในช่วงเวลานี้ ชื่อเสียงของการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มดังไปทั่วเจียงหนาน ได้ดึงดูดความสนใจและชื่นชมของผู้คนนับไม่ถ้วนตอนนี้ได้เห็นกับตา แต่เป็นการสะเทือนใจอีกแบบหนึ่ง"การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม? เขา... เขาเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มเหรอ?"หานเจิ้งจื๋อเบิกตากว้าง ไม่อยากเชื่อเล็กน้อยเดิมทีเขาคิดว่าลู่เฉินเป็นแค่คนที่มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นเล็กน้อยเท่านั้น ไม่คิดว่าจะเก่งขนาดนี้สิ่งที่น่าขันที่สุดคือก่อนหน้านี้ เขายังต้องรับอีกฝ่ายเป็นศิษย์ด้วยซ้ำตลกจริง ๆเขาเป็นปีศาจที่ฆ่าท่านจื่อหยางไปนะอย่าบอกว่าเขายังไม่ได้ทะลุขอบเขตการฝึกร่างเลย แม้ว่าเขาจะกลายเป็นนักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือจริง ๆ แต่ก็เป็นเพียงเพิ่งพบหนทางเท่านั้นไม่สามารถเปรียบเทียบกับการฝึกร่างขั้นจงซือเก่าอย่างท่านจื่อหยางได้เลย นับประสาอะไรกับปีศาจอย่างลู่เฉินคนนี้"แม่งเอ้ย ตอนนี้มีปัญหาแล้ว"หานเจิ้งจื๋อเช็ดเหงื่อ รู้สึกแค่หนังห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 997
"อาจารย์จ้าว คุณก็อยากมาแบ่งปันเหมือนกันเหรอ"เจี่ยงซิวเจินหรี่ตาลง ระมัดระวังเล็กน้อย"ฮ่าฮ่า... ลูกปัดเทียนหลิงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของยุทธภพ สมบัติแบบนี้ ผมย่อมจะไม่พลาด"จ้าวหงเสี้ยงหัวเราะเสียงดังโดยไม่ปกปิดเมื่อมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือ สมบัติที่สามารถดึงดูดพวกเขาได้มีอยู่น้อยมาก แต่ลูกปัดเทียนหลิง ก็เป็นของดีที่สุดในนั้นด้วยลูกปัดเทียนหลิง พวกเขาก็จะมีโอกาสที่จะฝ่าวงล้อมอีกครั้ง และกลายเป็นปรมาจารย์ในการฝึกร่างขั้นจงซือ!ถึงตอนนั้น ถึงจะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกได้อย่างแท้จริง"พระอมิตาภพุทธะ... อาตมาก็มาร่วมสนุกด้วย"จังหวะนั้น เงาที่ส่องแสงสีทองเดินออกมาจากความมืดอย่างกะทันหันนั่นเป็นชายชราหัวโล้นที่มีรอยสักจุดหกจุดบนหัวชายชรามีรูปร่างอ้วน ใบหน้ามีความเมตตา สวมกาสาวพัสตร์ขนาดใหญ่บนตัว มีพระรัศมีแสงสว่างไสวเปล่งออกมา เต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์แสงสีทองอ่อน ๆ ส่องลงบนร่างกายของเขา ให้ความรู้สึกสบายใจกับผู้คน"เจ้าอาวาสของวัดต้าเปย - พระคุณเจ้าเจี้ยซิน!"ทุกคนจ้องมองอย่างตั้งใจ และเกิดความโกลาหลอีกครั้งไม่คิดว่าจะมานักสู้การฝึกร่างขั้นจงซืออีกคนวันนี้เกิดอะไรขึ้
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
