บทที่ 742

" ชิงอกงามคุณไม่ยุ่งเหยิงด้ไหมได้ไหม?"

ลู่เฉินขมวดคิ้ว"ถ้ามันเป็นสิ่งอื่น แม้ว่ามันจะมีมูลค่าแม้กระทั่งเมือง ผมจะให้คุณ แต่โสมนี้จริงๆไม่ได้ "

"ใช่ มันเป็นเรื่องที่ไม่มีเหตุผลของฉัน ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะลืม ฉันคิดว่าวิธีอื่น" หลี่ชิงเหยาโกรธเกินไป

ไม่ว่าสิ่งที่เธอพูดถึงก่อนหน้านี้ ลู่เฉินจะเห็นด้วย

แต่ตอนนื้ เธอเป็นเพียงโสมเท่านั้น แต่อีกฝ่ายปฏิเสธที่จะเป็นเช่นนั้น

เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้รับเธออย่างจริงจัง

ดูเหมือนว่า หลังจากที่มีความสุขใหม่ ความรักเก่าไม่สําคัญอีกต่อไป

"แซ่ลู่ ลูกสาวของฉันเอาโสมจากคุณ นั่นคือโอกาสที่จะให้คุณประสิทธิภาพ คุณอย่ายกย่อง" จางชุ่ยฮัวพูดเสียงดัง

"ใช่แล้ว ในฐานะของพี่ฉัน สถานะ รวมทั้ง ความงาม ไม่ทราบว่ามีคนหนุ่มจนวนมาก ที่มีความสามารถ ที่จะรีบวิ่งไปส่งโสม คุณดีที่สุดที่จะคว้าโอกาสนี้" ถานหงขึ้นหัว

"ถ้าพวกคุณต้องการโสม ผมสามารถใช้ความสัมพันธ์ของผมเอง เพื่อช่วยให้คุณมองหา แต่โสมในมือของผมต้องไม่ปล่อยให้ไป เพราะผมต้องการใช้เพื่อรักษาและช่วยเหลือผู้คน" ลู่เฉินพูดอย่างจริงจัง

"โอเค คุณบอกว่าการรักษาเพื่อช่วยผู้คน แล้วฉันถามคุณ ใครสําคัญกว่าปู่ใหญ่ของฉัน?"หล