เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 73
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่74
"อาจารย์หลิว ใครให้คุณปากมากล่ะ?"ฉาวซวนเฟยขมวดคิ้ว ดูเหมือนเธอจะไม่พอใจเล็กน้อยเธอยังไม่ได้เอ่ยปากเลย หลิวเฉียงก็กล้าตอบตกลงโดยไม่ได้รับอนุญาต ไม่รู้จริงๆว่าใครเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาต่างหาก"คุณหนูครับ จะกลัวพวกเขาทําไม? ลูกสมุนเหล่านี้ ผมคนเดียวก็จัดการให้ได้อย่างง่ายดาย" หลิวเฉียงมั่นใจมากโดยไม่รู้ตัวเลยว่าปัญหาของเขาเองอยู่ตรงไหน"ถ้าแพ้ไป คุณเคยพิจารณาถึงผลที่ตามมาไหม?" ฉาซวนเฟยหรี่ตาลง"อย่าล้อเล่นเลยนะ ผมจะแพ้ได้ยังไง? เดี๋ยวพวกคุณเบิกตากว้างหน่อยนะ เห็นการแสดงของผมก็พอ" หลิวเฉียงพูดอย่างหยิ่งผยอง"คุณฉาวครับ ตอนนี้คุณมีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น ตามกฎในแวดวง เดิมพันทรัพย์สินทั้งหมดของคุณ หรือใช้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งเพื่อไถ่คน" หม่าเทียนหาวพูดในเวลาที่เหมาะสม"ฉันสัญญากับคุณได้ แต่คุณต้องปล่อยน้องสาวฉันก่อน" ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างเย็นชาแม้ว่าเธอจะรู้ว่ามันเป็นกับดัก แต่โชคดีที่ฝ่ายเธอก็เตรียมการมานานแล้ว"ได้"หม่าเทียนหาวก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาโบกมือทันทีในไม่ช้า ฉาวอานอานที่ถูกมัดไว้ก็ถูกคนอื่นดึงออกมาแม้เธอจะดูทุลักทุเลบ้าง แต่โชคดีที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บ"อานอาน คุณเป็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่75
"คุณ... คุณเป็นใครกันแน่?"หลิวเฉียงล้มลงบนพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง และไม่มีความเย่อหยิ่งเหมือนเดิมอีกแล้วเขาพ่ายแพ้ให้ศัตรูในท่าสามท่า ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นต้องอยู่เหนือเขามากแต่ที่สำคัญคือ เมืองเล็กๆเมืองเจียงหลิงจะมีผู้ยอดฝีมือเช่นนี้ได้อย่างไร?"บอกความจริงกับคุณเถอะ ข้าแซ่ฟาง ชุนเหลและเสี้ยปิงที่พวกคุณฆ่าก่อนหน้านี้ เป็นลูกศิษย์ของข้า" อาจารย์ฟางพูดอย่างเย็นชา"อะไรนะ? คุณเป็นอาจารย์ฟางของเมืองจียงตงคนนั้นเหรอ?" หลิวเฉียงไม่สงบทันทีชื่อเสียงของอาจารย์ฟางบอกได้ว่าดังเหมือนฟ้าร้องเลยเขาไม่เพียงแต่เป็นผู้ยอดฝีมือชั้นนําของเมืองเจียงตงเท่านั้น แต่ยังเป็นวูดูสเตอร์ที่ทรงพลังอีกด้วยวิธีการของเขานั้นแปลกประหลาดมาก เขาฆ่าคนอย่างมองไม่เห็นได้เขาเป็นคนชนิดที่พอคนอื่นพูดถึงชื่อเขาก็รู้สึกหวาดกลัวเลย"ฮึ่ม! ดูเหมือนว่าคุณยังเคยได้ยินชื่อเสียงข้าด้วย" อาจารย์ฟางหัวเราะเยาะในขณะนี้ หลิวเฉียงกลัวจนพูดไม่ออกแล้วรู้งี้อาจารย์ฟางอยู่ที่นี่ เขาจะไม่รับภารกิจครั้งนี้เลยถ้าทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคือง ที่เขาตายไปก็คงไม่รู้ว่าตายอย่างไรเลย"ยังมีรอบสุดท้าย พวกคุณใครจ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 76
เมื่อทุกคนมองดูอาจารย์ฟางที่แขวนอยู่บนผนังเหมือนหมาตายตัวหนึ่ง พวกเขาต่างก็ตกตะลึงและไม่ได้ตอบสนองมาเป็นเวลานานพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า อาจารย์ฟางที่น่าเกรงขามและได้เอาชนะหลิวเฉียงในท่าสามท่าในเมื่อกี้ กลับพ่ายแพ้อย่างนี้หรือ?แถมยังโดนคนตบจนบินไป ง่ายเหมือนเล่นลูกหนังเลยสถานการณ์คืออะไร"เป็น... เป็นไปได้อย่างไร?"หลิวเฉียงเบิกตากว้างและตกใจจนดูเหมือนจะได้เห็นผีเลยนั่นคืออาจารย์ฟางนะเป็นผู้ยอดฝีมือระดับแรกของเมืองเจียงตงนะ!แต่กลายเป็นว่าเขาแพ้ไปด้วยเพียงท่าเดียวหรือ?ไอ้หนูนี่มันเป็นปีศาจอะไรวะ"เป็นไปไม่ได้ ลู่เฉินชนะแล้วหรือ?"ฉาวอานอานก็มีสีหน้าที่ไม่น่าเชื่อเช่นกันในตอนแรกเธอยังคิดว่าลู่เฉินจะพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัยเลยไม่คิดว่าเขาจะไม่เพียงชนะแล้ว แต่ยังชนะได้อย่างสุดยอดเขาแค่ตบหน้าหนึ่งครั้ง ก็ตบจนให้อาจารย์ฟางบินไปแล้วพลังของเขานี่น่าตกใจจริงๆ"อาจารย์ฟาง... พ่ายแพ้แล้วหรือ?"ใบหน้าของหม่าเทียนหาวเต็มไปด้วยความตกใจ เขารู้สึกไม่สงบแล้วอาจารย์ฟางแข็งแกร่งแค่ไหน เขารู้ดีมากในทั่วทั้งเมืองเจียงหลิง ก็จะพบผู้ชนะเหนือเขาได้ยากเลย!แต่ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ จะ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 77
เมื่อลู่เฉินเห็นมีดที่สว่างอยู่ข้างหน้าเขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาเธอยังไม่รู้สถานการณ์อย่างชัดเจน ก็บอกว่าเขาเป็นคนทรยศป่าเถื่อนมากจริงๆ"ป้าหลานคะ คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ? ลู่เฉินจะไม่ใช่หนอนบ่อนไส้แน่นอนเลยค่ะ" ฉาวซวนเฟยอธิบายทันที"จะเป็นความเข้าใจผิดหรือเปล่า รอสอบสวนแล้วค่อยตัดสินใจ"หญิงสาวสวยตะโกนด้วยสีหน้าที่เย็นชา "มัดเขาไว้ก่อน ถ้าเขากล้าต่อต้าน ก็ฆ่าไปทันที""ฆ่า?"ลู่เฉินขมวดคิ้ว "เรื่องยังตรวจสอบไม่ชัดเจนเลย คุณก็ตัดสินใจตามอําเภอใจแบบนี้ มากเกินไปหรือเปล่า?""ฮึ่ม! เพื่อกิจการอันยิ่งใหญ่ของตระกูลฉาว ไม่ว่าเรื่องที่มากเกินไปแค่ไหนฉันก็สามารถทําได้!" หญิงสาวสวยตะคอก"คุณแน่ใจได้อย่างไรว่าผมเป็นคนทรยศ?" ลู่เฉินถามกลับ"ฉันไม่จําเป็นต้องแน่ใจ เพราะฉันบอกว่าคุณเป็น คุณก็จะเป็น!" หญิงสาวสวยพูดอย่างเผด็จการมากพฤติกรรมที่ไร้เหตุผลแบบนี้ทําให้ใบหน้าของลู่เฉินค่อยๆเย็นลงเขาคุยกับเธอแบบมีเหตุมีผลอย่างสงบมาตลอด แต่คนที่ตรงหน้าเขาไม่สนใจอะไรและระบุตรงๆว่าเขาเป็นหนอนบ่อนไส้ไปกลั่นแกล้งผู้อื่นมากเกินไปจริงๆ!"ป้าหลานคะ! เรื่องนี้ยังไม่ได้ข้อสรุป คุณอย่าทําอะไรมั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 78
"เป็นไปไม่ได้มั้ง? ป้าหลานเป็นคนทรยศจริงๆเหรอ?"หลังจากได้ยินคําพูดของฉาวอานอาน ทุกคนก็ตกตะลึงแต่เมื่อพวกเขาถอดเสื้อผ้าของพวกนักฆ่าออกและเห็นถึงรอยสักที่เหมือนกันทุกประการสีหน้าทุกคนเปลี่ยนไปทั้งหมดเห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ"แค่รอยสักเพียงอย่างเดียวคงไม่ได้แสดงอะไรมั้ง?" ผู้คุมหัวล้านคนนั้นถาม"แค่รอยสักอันหนึ่ง อาจจะยังขาดความน่าเชื่อถือหน่อย แต่ถ้าทุกคนมีกันหมดล่ะ?"ลู่เฉินก้าวไปข้างหน้าและถอดเสื้อผ้าของลูกน้องของสาวสวยออกทีละคนในไม่ช้า ทุกคนก็พบว่าในร่างกายของคนเหล่านี้มีเครื่องหมายรอยสักที่สอดคล้องกันที่คนหนึ่งมียังสามารถเรียกได้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญ แต่มีคนสิบกว่าคนจะได้อธิบายปัญหาแล้วถึงตอนนี้ ที่เธอเป็นคนทรยศนั้นยืนยันได้เลย"ไม่แปลกใจเลย...ไม่แปลกใจที่พอป้าหลานปรากฏตัวเธอจะให้ความยากลำบากเรื่อยๆ ที่แท้เธอเป็นคนทรยศต่างหาก!" หลิวเฉียงรู้สึกทั้งตกใจและโกรธเขาที่เป็นผู้ยอดฝีมือของตระกูลฉาวเหมือนกัน สําหรับคนทรยศประเภทนี้ เขาเกลียดชังจากก้นหัวใจเขา"แต่ทําไมล่ะ? ตระกูลฉาวฝึกอบรมเธอโดยถือว่าเธอเป็นคนหลักที่สำคัญมาตลอด ทําไมเธอถึงต้องทรยศต่อตระกูลฉาวด้วย"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่79
หลังจากเหยียบคนทรยศจนตายไป ลู่เฉินก็อุ้มฉาวซวนเฟยที่อ่อนแอขึ้นไปในรถตอนนี้ ส่วนที่ถูกงูกัดของฉาวซวนเฟยเปลี่ยนเป็นสีม่วงดําเข้มแล้วและสารพิษยังคงแพร่กระจายอย่างต่อเนื่อง จนต้นขาของเธอสูญเสียความรู้สึกไปหมด"มันยุ่งยากนิดหน่อยจริงๆ..."ลู่เฉินมองอย่างละเอียด สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อยถ้าเป็นพิษทั่วไปเขาจะแก้ได้ง่ายแต่พิษงูครั้งนี้ ร้ายแรงมากสิ่งที่สําคัญคือเขาไม่มีสมุนไพรและไม่มีเข็มเงินด้วย แม้ว่าเขาจะมีเทคนิคทางการแพทย์ แต่ก็ยากที่จะดําเนินการดูเหมือนว่า ได้แต่ใช้ปากดูดเท่านั้น"ฉาวหนานหนาน มาช่วยด้วย"ลู่เฉินหันกลับมาเรียก"ฉันชื่อฉาวอานอาน ฉาวอานอาน!"หลังจากฉาวอานอานพูดประโยคหนึ่งแล้ว เธอก็รีบขึ้นรถและถามว่า "ต้องให้ฉันทําอะไร?""ช่วยพี่คุณถอดกางเกงออก" ลู่เฉินสั่ง"เฮ่ย คุณคิดจะทำอะไร? ฉันเตือนคุณว่าอย่าทําอะไรสุ่มสี่สุ่มห้านะ!" การแสดงออกของฉาวอานอานเหมือนว่าเธอกำลังดูเสือผู้หญิงอยู่"พี่คุณถูกวางพิษร้ายแรง ผมต้องดูดพิษออกมาให้เธอ" ลู่เฉินอธิบาย"อ๊ะ?"ฉาวอานอานตกตะลึง เธอดูแปลกๆ "แต่... แต่บาดแผลนี้อยู่ที่ต้นขาด้านในของพี่ฉันนะ คุณคงไม่อยากฉวยโอกา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่80
ในยามพลบค่ำ ภายในห้องผู้ป่วยห้องหนึ่งของโรงพยาบาลลู่เฉินที่นอนหลับได้ตื่นขึ้นมาในที่สุดแต่ทันทีที่เขาลืมตา เสียงตกใจเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในหูเขา"เอ๊ะ ลู่เฉิน คุณยังไม่ตายเหรอ?"ลู่เฉินมองไปตามเสียง เขาเห็นว่าฉาวอานอานกำลังนั่งอยู่ข้างๆ และมองเขาอย่างตกตะลึงอยู่"ทําไม ที่ผมไม่ตาย คุณดูเหมือนจะผิดหวังมากเหรอ?" ลู่เฉินพูดอย่างไม่พอใจ"แค่กๆ...คือ ฉันแค่ประหลาดใจนิดหน่อยค่ะ" ฉาวอานอานยิ้มอย่างอึดอัด"แล้วพี่สาวคุณล่ะ?" ลู่เฉินขี้เกียจที่จะถือสาเธอ "โอ้ เธอไปขอยาให้คุณแล้ว"ฉาวอานอานมองเขาขึ้นๆลงๆ แล้วพูดว่า "ได้ยินมาว่าพิษที่คุณดูดเป็นพิษงูดําอะไรอย่างนั้น สิ่งนี้ร้ายมากเห็นเลือดก็ตาย! ปาฏิหาริย์จริง ๆ ที่คุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้จนถึงตอนนี้!""ใช่ พิษงูดําตายนั้นร้ายแรงจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะทําให้ผมนอนได้ สมกับเป็น1 ใน 10 ของพิษประหลาด" ลู่เฉินถอนหายใจด้วยสมรรถภาพทางกายของเขา คงกระพันต่อพิษทั้งหมดแต่พิษงูดํากลับต้องให้เขานอนหลับไปคืนหนึ่งถึงจะแก้ได้ น่ากลัวจริง ๆ"ที่คุณพูดแบบนี้ ทำไมจะฟังแปลกๆเล็กน้อยเลย?" ฉาวอานอานเกาหัวยังไม่รอให้เธอตอบสนอง จู่ๆก็มีสองคนเดินเข้ามาจากประ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่81
ในขณะนี้ ในห้องผู้ป่วยอีกห้องหนึ่งตาเฒ่าหลี่กําลังนอนหมดสติ หน้าเขาซีดเซียวเป็นผิดปกติจางชุ่ยฮัวและกลุ่มคนในตระกูลหลี่รวมตัวกระซิบกันเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการ"แปลกนะ ทําไมตาเฒ่าจู่ ๆ ก็ป่วยหนักล่ะ?""ใช่นะ ปกติเขาดูร่างกายแข็งแรงมาก ไม่คิดว่าพอเป็นป่วยก็ไม่ไหวแล้ว โรคกำเริบอย่างรวดเร็วจริง ๆ"ทุกคนถอนหายใจและดูเสียดายมาก"คุณปู่เป็นไงบ้างแล้วคะ"ในเวลานี้ หลี่ชิงเหยาเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วด้วยรองเท้าส้นสูงเธอเพิ่งไปประชุมที่บริษัท จู่ๆ ก็ได้ข่าวว่าคุณปู่ป่วยหนัก เธอจึงรีบมาทันที"ชิงเหยา หมอบอกว่า ตาเฒ่าดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว"จางชุ่ยฮัวส่ายหัว"อะไรนะ!"สีหน้าของหลี่ชิงเหยาเปลี่ยนไป "เป็นแบบนี้ได้ยังไง? เมื่อวานคุณปู่ยังสบายดีไม่ใช่เหรอ?""ฉันก็รู้สึกแปลก ๆ ด้วย นี่อาจจะเป็นโชคชะตามั้ง" จางชุ่ยฮัวถอนหายใจ"คุณหมอล่ะ? คุณหมออยู่ไหน?" หลี่ชิงเหยาใจร้อนเล็กน้อย"ไม่มีประโยชน์หรอก ทั้งแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนปัจจุบันได้ตรวจดูแล้ว พวกเขาบอกว่า อาการป่วยของตาเฒ่าแปลกเกินไป ไม่สามารถหาสาเหตุได้เลย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ได้แต่รอความตายเท่านั้น""ไม่... เป็นไปไม่ได้!"หลี่ชิงเหยาตื่
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
