Share
บทที่ 671
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 672
สีหน้าของชายฉกรรจเปลี่ยนไปมาก ร่างกายที่ไม่สามารถควบคุมได้เคลื่อนตัวไปยังชายหน้าขาวอย่างรวดเร็วราวกับว่ามีเชือกที่มองไม่เห็นกําลังดึงเขาให้ไปข้างหน้าไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรก็ไร้ประโยชน์สุดท้ายก็ถูกชายหน้าขาวบีบคอในคราวเดียว"คุณ..."ชายคนนั้นผวาสุดขีด ยังไม่ทันได้พูดอะไร หนุ่มหน้าขาวก็ออกแรงเต็มแรงได้ยินแต่เสียง กึก ชายคนนั้นศีรษะเละ เสียชีวิตคาที่"อ๊ะ?"เหตุการณ์ที่เขย่าขวัญขนาดนี้ ทําให้ทุกคนกลัวไปหมดจับอะไรได้ก็ลงมือฆ่าวิธีการนี้ค่อนข้างน่ากลัวจริง ๆ"ทุกคนอย่าตื่นตระหนก มีอาจารย์และพรรพวกของฉันอยู่ ไม่มีใครหน้าไหนกล้าทำอะไรทั้งนั้น!"ทันใดนั้นฝูหรงก็ได้ส่งเสียงออกมา พยายามที่จะปลอบขวัญกำลังใจของทุกคน"ไอ่ตัวไหนกัน กล้ามากําเริบเสิบสานแบบนี้ได้อย่างไร"ชิงเฟิงก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ด้วยสายตาที่ดุดันดาบยาวที่อยู่เบื้องหลังยิ่งสั่นสะเทือนเล็กน้อยราวกับว่าจะออกจากปอกได้ตลอดเวลา"ข้าเป็นสาวกของท่านพ่อมดดำหน่าย ชางกุ่ย"ชายหน้าขาวโยนศพชายคนนั้นออกไปไกล"ชางกุ่ยเหรอ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นชางกุ่ย?"ทุกคนตกใจจนตัวซีดเผือกชางกุ่ย โหดเหี้ยมในสังคมนี้ ในโดยปกติเขาเชี่ย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 673
เมื่อเห็นชิงเฟิงถูกต่อยจนตัวปลิว ทุกคนถึงกับอึ้งต้องตระหนักว่าคนตรงหน้าเขาคือศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋ อัจฉริยะทางการต่อสู้ที่แข็งแกร่งก่อนหน้านี้ใช้แค่กลอุบายก็เอาชนะหวางเฟิงได้แล้วอย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะพ่ายแพ้ต่อชางกุ่ย เหลือเชื่อจริง ๆ"ทําไมถึงเป็นแบบนี้ ชิงเฟิงพ่ายแพ้แล้วหรอ""ไม่คิดว่าพลังของชางกุ่ยจะแข็งแกร่งขนาดนี้ เอาชนะศิษย์เอกสำนักอู๋จี๋ได้ด้วยมือเดียว น่ากลัวจริง ๆ""แย่แล้วสิ ถ้าแม้แต่ชิงเฟิงยังล้มชางกุ่ยไม่ได้ พวกเราเหล่านี้ก็ไม่มีใครล้มเขาได้"นาทีนั้นทุกคนทั้งตกใจและหวาดกลัว พากันถอยกลับพลังของชิงเฟิงว่าแข็งแกร่งพอแล้ว แต่ชางกุ่ยกลับน่ากลัวกว่าสิ่งสําคัญที่สุดคืออีกฝ่ายไม่ได้มาตัวคนเดียวยังมีผู้ช่วยมากมาย และแต่ละคนมีความแข็งแกร่งทั้งนั้นถ้าอาศัยวิธีกำลังพลังมหาศาลมันไม่ได้ผลเลย"ศิษย์พี่!"หลังจากตกตะลึงอยู่อย่างนั้นสักพัก สีหน้าของตู้จวนและฝูหรงเปลี่ยนไปอย่างมากรีบวิ่งไปพยุงชิงเฟิงที่บาดเจ็บสาหัสขึ้นมา และให้ยาวิเศษแก่เขา"ชางกุ่ยคนนี้แข็งแกร่งเกินไป รีบไปเรียกอาจารย์เร็ว!"ชิงเฟิงเอากุมหน้าอก ขวัญสั่นคลอน ใบหน้า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 674
ทันใดนั้นสายตาคนทั้งปวงก็รวมไปที่จุดตรงข้าม"ไอ่หนู กล้าฆ่าสาวกพ่อมดดําของผม เจ้าช่างกล้าเหลือเกิน!"ชางกุ่ยมองไปที่ลู่เฉิน ดวงตาสีแดงเลือดนั้นดูไม่เป็นมิตรมากๆ"จะทำอะไรก็ทำ ผมจะทำให้ทุกคนเป็ฯศพให้หมด" ลู่เฉินพูดขึ้นเบาๆพอคําพูดนี้จบลง ฝูงชนก็โกลาหล"เชี่ย! ไอ่เด็กนี่ใครกัน ทำไมมันกล้าขนาดนี้?""กล้ายั่วโมโหชางกุ่ยในที่สาธารณะ ผู้ชายคนนี้มันไม่รักชีวิตหรอ""ในเวลาแบบนี้เลือกที่จะออกหน้า โง่มากจริง ๆ"เหล่านักสู้คนอื่นกระซิบกระซาบกัน ทุกสายตาราวกับมองคนโง่อยู่ชางกุ่ยมีชื่อเสียงเรื่องความดุร้าย ทําให้หวาดกลัวแม้แต่นักสู้สำนักอู๋จี๋ก็ไม่ใช่ศัตรูของเขาไอ่คนไหนกล้าพูดแบบนี้"ลู่เฉิน ผมบอกคุณไว้ก่อนว่าอย่ากล้าให้มันมากนัก แม้แต่อาจารย์และศิษย์พี่ของผมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชางกุ่ย คุณมีสิทธิ์มาท้าทายเขาได้อย่างไร" ตู้จวนโพ่งออกมาประโยคหนึ่งอย่างกระวนกระวายใจ"ใช่! ความแข็งแกร่งแค่นี้ของคุณ ไม่พอจะหยุดเขาได้หรอกหรอก" ฝูหรงเห็นด้วย"อาจารย์และศิษย์พี่ของพวกคุณทําไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าผมจะทําไม่ได้นิ อยู่นิ่งๆไป" ใบหน้าของลู่เฉินไม่เปลี่ยนเลย"ฮะ?"พอได้ยินอย่างนี้ ชิงเฟิงก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 675
ภายในห้องก็เงียบลงอย่างกะทันหันทั้งทั้งเงียบกริบ ได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจเมื่อมองดูผีศีรษะชางกุ่ยที่ถูกตัดออก ทุกคนก็ตกตะลึงอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มันกะทันหันเกินไปจนทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นิ่งไปหมดไม่มีใครคาดคิดว่าชางกุ่ยที่เพิ่งจะหยิ่งผยอง ผู้แข็งแกร่งจะพ่ายแพ้ต่อลู่เฉินแล้วก็ดาบเดียวจบ"ผม ผมมองไม่ผิดใช่ไหม ชางกุ่ยถูกฆ่าตายจริง ๆ เหรอ""แค่คมดาบเดียวก็ฆ่าชางกุ่ยได้ หมอนี่มันเป็นตัวอะไรวะ""เป็นคมดาบที่น่ากลัวจริงๆ สังคมมีผู้เชี่ยวชาญหมายเลขหนึ่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"หลังจากเงียบไปสักพัก ทั้งห้องก็เริ่มการจู่โจมอีกครั้งสายตาที่มองลู่เฉินแต่ละคน เต็มไปด้วยความตกใจ ความตกตะลึงและความไม่น่าเชื่อเมื่อชางกุ่ยถูกคมดาบสะท้านโลกของลู่เฉินฟันเข้า เหล่าลูกน้องของชางกุ่ยก็คิดว่าลู่เฉินต้องตายสถานเดียวแล้วผลลัพธ์ล่ะลู่เฉินไม่เพียงแต่ไม่ตาย แต่เขายังฆ่าชางกุ่ยได้อย่างง่ายดายพลังนี้น่ากลัวจริง ๆต้องเลือกว่าจะยอมคุกเข่าหรือตาย คําพูดที่บ้าคลั่งของอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นความจริงแล้ว"เป็นไปได้อย่างไร ทําไมผู้ชายคนนี้ถึงเก่งขนาดนี้"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 676
เมื่อวิ่งออกมา ผิวหนังก็เน่าเปื่อย หนองไหลไปทั่วตัว อาเจียนเป็นเลือดเห็นได้ชัดว่าอยู่ได้ไม่นาน"อย่าให้พวกเธอหนีไปได้ ตามไป!"มีนักฆ่าสวมหน้ากากสองคน พยายามไล่ล่ากลุ่มฉาวซวนเฟยสุดท้ายยังไม่ทันออกจากประตู ก็มีคมดาบฟันลงมา ฟันไปที่หัวของสองคนในกลุ่มนั้น"คู่ต่อสู้ของพวกคุณ คือผมเอง"ลู่เฉินถือดาบหัก ยืนอย่างน่าเกรงขามพิษเหล่านั้น เหมือนกําลังกลัวอะไรอยู่ ไม่กล้าเข้าใกล้เลย"ฆ่าเขาซะ! แก้แค้นให้ศิษย์พี่!"ด้วยความโมโห กลุ่มคนร้ายหน้ากากกรูเข้าไปฆ่าลู่เฉินทันทีวิธีการโจมตีของพวกเขาไม่เพียงแต่มีอาวุธเท่านั้น ยังสามารถใช้ยาพิษ หรือแม้กระทั่งเล่ห์มนต์ทำให้เขาป้องกันไม่ได้"วันนี้ ใครหน้าไหนก็อย่าคิดจะออกไปได้!"ลู่เฉินพูดเสียงกร้าว ถือดาบเข่นฆ่าฝูงชนการต่อสู้ที่นองเลือด เกิดขึ้นทันทีในขณะนี้ในสวนฉาวซวนเฟยและพรรคพวกกําลังวิ่งฝ่าหิมะที่ตกหนักบนพื้นเต็มไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ถูกเหยียบเป็นรอยเท้า"พี่ ดูเหมือนว่าพวกเขายังตามเรามาไม่ทันนะ เราน่าจะปลอดภัยแล้ว"หลังจากวิ่งไปสองสามร้อยเมตรแล้ว ฉาวอานอานก็หอบแล้ว"คุณหนูซวนเฟย เหล่าศิษย์ของฉันได้รับบาดเจ็บสาหัส ต้องรีบรักษา ต
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 677
"ไอ่เหี้ย หยุดให้เดี๋ยวนี้!"เมื่อเห็นว่าตู้จวนกําลังจะถูกขืนใจ ในที่สุดหวงยินยินก็ทนไม่ได้แล้วพวกสวะสังคมพวกนี้มันเหี้ยจริงๆ"สาวสวย อย่ารีบร้อน รอให้เราเอาใจสองคนนี้เสร็จแล้ว ค่อยมาเล่นกับคุณนะ"ชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งยิ้มอย่างกําเริบเสิบสาน เหมือนมองเหยื่อ"พวกแกทำเกินไปแล้วนะ!"หวงยินยินเกิดบันดาลโทสะชักมีดสั้นออกมาวิ่งยิงเข้าไปในฝูงชนทันทีชายฉกรรจ์หลายคนไม่ได้เตรียมพร้อมและไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ร่างกายของเขาถูกแทงหลายรู ถอยตัวไปด้วยความตกใจ"กล้าจะมาทำลายความสุขของพวกเราหรอ งั้นวันนี้ก็เอาคุณก่อนเลย"หลังจากตั้งสติได้ ทุกคนก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเพิ่งจะชักมีดออกมา แต่กลับถูกหวางเฟิงเงยหน้าขึ้นมาห้าม "เฮ้ย เฮ้ย พวกคุณปฏิบัติต่อสาวสวย จะหยาบคายแบบนี้ได้ไง"พูดพลางเดินขึ้นไปยิ้มให้หวงยินยินเล็กน้อยว่า "สาวน้อย ถึงหนูอยากจะสนุกกับพวกลุงๆ ก็ต้องต่อคิวใช่ไหม""ไปให้พ้น! ถ้าเข้ามาฉันจะไม่เกรงใจคุณแล้วนะ!" หวงอินอินขู่"อย่าดุดิ ลุงไม่มีเจตนาร้าย เอามีดมาให้ลุงก่อนมา ของแบบนี้อันตรายเกินไป ไม่เหมาะกับคุณ" หวางเฟิงยิ้มแล้วยื่นมือออกมา"ออกไป!"หวงยินยินเหวี่ยงมีดอย่างแรง ใบมีดคม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 678
"ปล่อยฉันนะ!"หวงยินยินสะบัดตัวออกจากพ่อของเธอ พูดด้วยความโกรธว่า "พ่อกลัวตายนั่นมันก็เรื่องของพ่อ นั่นเป็นเรื่องของพ่อ อย่างไรก็ตามฉันจะไม่ยอมเหมือนพ่อหรอก!"เธอสามารถที่จะออกไปได้ แต่พวกฉาวซวนเฟยที่เหลือจะทําอย่างไรจะให้เธอทิ้งเพื่อนฝูงแล้วเอาตัวรอดไปคนเดียวเนี่ยนะเธอทำไม่ได้หรอกนะ"ยินยิน ขอเพียงถ้าตัวยังไม่ตายยังไงก็ยังพอมีหวัง รักษาชีวิตไว้ก่อนเป็นสิ่งสำคัญ" หวงป๋อเตือน"พ่อไปเองเถอะ ไม่ต้องสนใจฉัน!" หวงยินยินหน้าเย็นชาเธอรับไม่ได้กับความขี้ขลาดของพ่อเธอเป็นที่สุด หลายปีที่ผ่านมาไม่ว่าจะเจออะไรเขามักจะยอมก้มหัวให้คนอื่นเสมอไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่พ่อจะเป็นลูกผู้ชายจริงๆด้วยความขี้ขลาดของพ่อ เธอจึงถูกหัวเราะเยาะตั้งแต่เด็ก ไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้เธอสาบานกับตัวเองมานานแล้วว่าถึงแม้ว่าตายจะสลาย เธอจะยอมไม่สูญเสียศักดิ์ศรีเป็นอันขาด"ยินยิน! อย่าเอาแต่ใจเลย รีบไปกับพ่อ!"หวงป๋อรีบร้อนเล็กน้อย พร้อมกับดึงลูกสาวออกไปให้พ้นจากอันตราย"ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องยุ่งกับฉัน หนีไปเถอะ"หวงยินยินผลักอย่างแรงจนหวงป๋อล้มลงกับพื้นเมื่อเห็นฉากนี้หวางเฟิงก็อดหัวเราะไม่ได้ว่า "สาวสวย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 679
หวงยินยินและฉาวซวนเฟยหลายคนทั้งตกใจและโกรธเห็นได้ชัดว่าหวางเฟิงได้หยุดแล้วแม้แต่ทหารที่แข็งแกร่งยังตายทันที นับประสาอะไรกับคนธรรมดาอย่างหวงป๋อ"ไอ่แก่เอ้ย เสื้อผ้าผมสกปรกไปหมด"หวางเฟิงเช็ดเลือดที่ขากางเกงด้วยสีหน้าที่ขยะแขยง"ฉันจะเอาชีวิตแกให้ตาย"หวงยินยินจ้องตาแตก หยิบมีดสั้นขึ้นมาหวังจะฆ่าหวางเฟิงหวางเฟิงหัวเราะเย็นชา คว้าข้อมือหวงยินยิน ถือโอกาสกดข้อมือเธอลงกับพื้น"สาวสวย ตอนนี้ไม่มีใครรบกวนเราแล้ว เรามาเริ่มกันเถอะ"หวางเฟิงชั่วเอื้อมมือพร้อมรอยยิ้มอันชั่วร้าย และฉีกเสื้อโค้ทของหวงยินยินออก เผยให้เห็นผิวขาวเนียนและรูปร่างเซ็กซี่"ออกไปนะ!"ตาหวงยินยินแดงไปหมด รวบรวมแรงที่เหลือกระแทกเข่าเข้าที่เป้าของหวางเฟิงอย่างจัง"โอ๊ย!"หวางเฟิงโอดครวญอย่างเจ็บปวด ใบหน้าบิดเบี้ยว: "อีเหี้ยนี่ กล้าทําร้ายผมเหรอ ตายซะเถอะ!"ด้วยความโมโหจึงชักมีดตรงเข้าไปฟันหวงยินยินเมื่อเห็นว่าเธอไม่รอดแน่ๆ จู่ ๆก็มือที่เต็มไปด้วยเลือดยื่นมาจับใบมีดไว้แน่น"ฮะ?"หวางเฟิงเงยหน้าขึ้นพบคนที่จับมีดด้วยมือเปล่าเป็นหวงป๋อ!เพียงแต่ว่าหวงป๋อในขณะนี้ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนบนใบหน้าไม่มีความข
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
