บทที่ 592

นี่แหละคือผู้ชายที่แท้จริง ฮีโร่ตัวจริง!

"ลู่เฉิน วันนี้คุณโชคดีแล้ว พี่หล่างยินดีที่จะซื้อผ้าขี้ริ่งของคุณ คุณยังไม่รีบขอบคุณพี่หล่าง?" ถานหงกล่าวด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

"ขอบคุณไม่ต้องแล้ว เป็นเพื่อนกันหมด ผมก็ไม่ทนดูคุณได้รับบาดเจ็บ คุณเอาทรัพย์สินมา เราค้าขายกันสด" ซือถูหล่างพูดด้วยรอยยิ้ม

"ผมเคยบอกว่าจะแลกเปลี่ยนกับคุณไหม?" ลู่เฉินพูดออกมาอย่างกระสับกระส่าย

"อ๊ะ?"

ซือถูหล่างตกตะลึงและคาดไม่ถึงเล็กน้อย

ถานหงหลายคนก็แสดงความประหลาดใจเช่นกัน ไม่ทราบดังนั้น

ผู้ชายคนนี้คงไม่บ้าใช่มั้ย?

มีเงินก็ไม่เอา เก็บกองขยะไว้ทำไม?

"ลู่เฉิน คุณเพิ่งได้ยินไม่ชัดใช่ไหม? อาคารที่ยังไม่เสร็จนั้นไม่คุ้มค่ากับเงิน คุณเก็บไว้ก็ไร้ประโยชน์ ทําไมไม่ขายให้ผมเลย?" ซือถูหล่างแนะนํา

"ในเมื่อไม่มีค่า คุณจะทําอะไร?" ลู่เฉินถามกลับ

"แน่นอนว่าผมทําเพื่อคุณ"

ซือถูหล่างพูดอย่างจริงจังว่า "ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้เป็นความผิดของผมทั้งหมด เป็นผมที่ประสบคนเลว แต่ผมไม่สามารถเชื่อมโยงพวกคุณได้ ดังนั้นราคาอะไรก็แล้วแต่ ผมจะรับผิดชอบเอง"

"คุณเป็นคนดีจริง ๆ นะ"

ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อยว่า" รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจ แต่ก็ยังไม่