เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 596
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 597
กรุ๊ปตระกูลหลี่ ภายในสำนักงานประธานหลี่ชิงเหยาดื่มกาแฟแล้วทุ่มเทให้กับงานต่อไปในช่วงเวลานี้ แม้ว่าหูต้าฟาไม่ได้เคลื่อนไหวอย่างเปิดเผย แต่ก็ทําให้สะดุดต่าง ๆ ในที่ส่วนตัวไม่ว่าเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็ก ล้วนผลักไปที่เธอ ทำให้เธอยุ่งจนต้องโอทีถึงเที่ยงคืนทุกวัน"ประธานหลี่..."จังหวะนั้น ผู้ช่วยหญิงสาวคนหนึ่งได้เคาะประตูเรียกอย่างกะทันหัน"เรื่องอะไร?"หลี่ชิงเหยาเงยหน้าขึ้นแวบหนึ่งเลขาถานหงนุการคนนี้ทํางานได้ไม่น่าเชื่อถือ ดังนั้นเธอจึงรับสมัครผู้ช่วยอีกคนหนึ่ง เพื่อแบ่งปันงานได้ดีขึ้น"ประธานหลี่ เพิ่งมีคนส่งพัสดุมาให้ บอกว่าต้องส่งให้ท่านเอง บอกว่ามีอะไรเซอร์ไพรส์ค่ะ" ผู้ช่วยหญิงถือกล่องของขวัญอยู่ในมือ"อืม วางบนโต๊ะเถอะ"หลี่ชิงเหยาพยักหน้า และตามดูเหมือนจะคิดอะไรออกและพูดว่า "เสี่ยวหวัง สายแล้ว คุณกลับไปก่อน ไม่ต้องรอฉัน""ใช่ค่ะ"ผู้ช่วยหญิงตอบ แล้วหันหลังออกจากบ้านหลี่ชิงเหยาขยี้ตาแล้วในที่สุดก็วางงานลง และวางสายตาไว้บนกล่องของขวัญแต่ เมื่อเธอเปิดกล่องของขวัญดู เธอก็ตกใจจนหน้าซีดทันทีเพราะภายในกล่องของขวัญมีมือเปื้อนเลือดวางอยู่มือที่หักเห็นได้ชัดว่าเพิ่งถู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 598
"เงินสด?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว "สักพักครึ่ง ฉันจะไปเอาเงินสดที่ไหนมาให้คุณ?""นั่นก็เป็นเรื่องของคุณเองแล้ว ยังไงพวกเราก็รับแต่เงินสดอยู่ดี" ต่งซือจี๋พูด"เห็นได้ชัดว่าคุณตั้งใจกลั่นแกล้ง!" หลี่ชิงเหยามีหน้าหนาวเย็นเงินสด380ล้าน ซึ่งคาดว่าต้องใช้รถตู้มาบรรทุก"คุณหลี่ ระวังคำพูดหน่อย มืออีกข้างของน้องชายคุณ ไม่เอาอีกแล้วหรือ?" ต่งซือจี๋เอียงไป"คุณ--!"หลี่ชิงเหยากัดฟันและในที่สุดก็ทนได้ "ขอให้เวลาฉันสองวันได้ไหม? ฉันจะส่งเงินสดมาให้เร็วที่สุด""ให้เวลาคุณก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่คุณต้องดื่มกับผมสองแก้ว"ต่งซือจี๋ยืนขึ้นอย่างช้า ๆ หยิบแก้วสองแก้วออกมาจากตู้เก็บไวน์ เทไวน์ให้เต็ม ในขณะเดียวกันก็ยกแก้วหนึ่งขึ้นมาส่งให้หลี่ชิงเหยา "ดื่มมันแล้ว ผมจะพิจารณาผ่อนผันให้คุณสองวัน""ฮะ?"เมื่อมองไปที่ไวน์ต่างประเทศที่เต็มแก้ว หลี่ชิงเหยาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายมีเจตนาไม่ดี ถ้าดื่มเหล้าแก้วนี้แล้ว ไม่รู้ว่าจะออกจากที่นี่ได้ไหม"ไม่ดื่มเหรอ นั่นก็คือไม่ไว้หน้า"ต่งซือจียิ้มช้า ๆ บรรจบกัน "เป็นหนี้ชําระคืน มีเหตุผลจริง ๆ ไม่คืนเงินได้ งั้นก็ได้แต่ตัดมือหั่นเท้า ค
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 599
ลู่เฉินก้าวเข้าสู่ประตูด้วยสายตาเย็นชาจนน่ากลัวตั้งแต่เห็นข้อความของหลี่ชิงเหยา เขาก็รู้ว่าไม่ดี จึงรีบมาทันที"คุณ... คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"ต่งซือจี๋รูม่านตาหด กลัวจน "ถีบและถีบ" ถอยไปหลายก้าว"คุณโทรหาผม แค่เรียกผมมาไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ผมมาแล้ว คุณจะทํายังไง?" ลู่เฉินเริ่มเข้าใกล้อย่างช้า ๆ"คนมา มาเร็ว"ต่งซือจี๋ตะโกนด่าทอกันเป็นแถวแต่น่าแปลกที่ไม่มีการตอบสนองใด ๆ จากภายนอกน้องชายคนเล็ก ๆ ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนจะหายไปอย่างกะทันหัน"แม่งคนตายที่ไหนแล้ว แล้วคนล่ะ?" ต่งซือจี๋ตะโกนอย่างต่อเนื่องแต่ไม่ว่าเขาจะตะโกนยังไง ก็ไม่เคยเคลื่อนไหว"ผมเตือนคุณก่อนหน้านี้แล้วว่าอย่ามายุ่งกับผมอีก ไม่งั้นคุณจะตายอย่างน่าเกลียด ทําไม คุณเอาคําพูดของผมมาตดเหรอ?" ลู่เฉินเข้ามาใกล้ทีละขั้น"แซ่ลู่ ที่นี่เป็นอาณาเขตของผม ผมเตือนคุณว่าอย่าทําอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่งั้นคุณจะไม่สามารถเดินออกจากประตูนี้ได้ "ต่งซือจี๋ตะโกนอย่างเฉียบขาด"เอาเลย... คุณอยากตายยังไง?" ลู่เฉินถามอย่างเย็นชา"คุณก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง กูพังคุณ!"ในเวลานี้ ต่งซือจี๋ก็หยิบปืนออกมาจากลิ้นชักและปากกระบอกปืนชี้ไปที
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 600
"ตราบใดที่คุณสัญญาว่าจะไม่ฆ่ามผม ผมจะบอกความจริงกับคุณ"ต่งซือจี๋พยายามคุยเรื่องเงื่อนไข"ไม่ต้องหรอก คุณไปตายดีกว่า"เสียงของลู่เฉินเพิ่งตกและเหยียบลงอย่างหนัก"ไม่..."ต่งซือจี๋ร้องโหยหวนอย่างน่าสังเวช ศีรษะแตกทันทีตายโดยไร้ศพ"ท่านลู่ คนข้างนอกได้แก้ไขหมดแล้วครับ"จังหวะนั้น มีชายฉกรรจ์ 2 คนที่สวมหน้ากากสีดำ เดินเข้ามาอย่างกะทันหันพวกเขาเป็นชนชั้นสูงของยามมืดกลุ่มที่หนึ่ง"ดีพอ เคลียร์พื้นที่เกิดเหตุ ศพนี้ ส่งตรงถึงบ้านต่ง" ล่เฉินสั่ง"ครับ"ทั้งสองมองหน้ากัน และในที่สุดก็พยักหน้าลู่เฉินไม่ได้พูดอะไรมาก กอดหลี่ชิงเหยาที่โคม่า และเดินออกจากบ่อนใต้ดินอย่างรวดเร็วแต่ทันทีที่เขาออกจากประตู เขาก็พบว่ามีเงาแอบอยู่ที่มุมห้องมันเป็นหลี่ห้าวที่หนีไปก่อนหน้านี้"ออกมา!"ลู่เฉินหันกลับมามอง"ที่แท้คือคุณเหรอ? ตกใจจัง"หลังจากเห็นใบหน้าชัดเจนแล้ว หลี่ห้าวก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก และกล่าวหาว่า "เว่ย ผมบอกว่าแซ่ลู่ ทําไมคุณไม่มาเร็ว ๆ นี้ คุณรู้ไหมว่าพี่สาวผมเพิ่งอันตรายแค่ไหนนอกจากนี้ ถ้าคุณไม่ได้ช่วยเหลือช้าเกินไป มือของผมก็จะไม่ถูกตัด คุณจะชดเชยความสูญเสี
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 601
เมื่อมองไปที่หลี่ห้าวที่เสียงโห่ร้อง สีหน้าของลู่เฉินก็มืดมนเป็นพิเศษเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะทุบตีเขาจริงๆทําผิดไม่สํานึกผิด ยังสาดน้ําสกปรกใส่หัวเขาทั้งหมด พฤติกรรมแบบนี้ ชั่วร้ายจริง ๆ"ช่างเป็นลู่เฉิน ไม่คิดว่าคุณจะใจร้ายขนาดนี้ จีบลูกสาวผมไม่ติด คาดไม่ถึงว่าคุณจะใช้วิธีการที่ชั่วร้ายแบบนี้เหรอ คุณมันชั่วร้ายจริง ๆ" จางชุ่ยฮัวตะโกนด่าทันที"ฮึ่ม! ฉันเห็นมาตั้งแต่แรกแล้วว่าคุณเป็นคนหน้าซื่อใจคด ไม่เพียงแต่หลอกเอาเงินของเราเท่านั้น ตอนนี้ยังทําร้ายลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วย สัตว์เดรัจฉานยังดีกว่า!" ถานหงเบิกตาด้วยความโกรธ"เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังไม่กลับใจอีกหรือ" ลู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย"ผมจะแก้ไขอะไร เห็นได้ชัดว่ามันเป็นความผิดของคุณ คุณทําพี่สาวผม!" หลี่ห้าวพูดอย่างมั่นใจมีแม่สนับสนุน เขาไม่กลัว"คุณสัตว์เดรัจฉาน อย่าแตะต้องลูกสาวข้า!"จางชุ่ยฮัวผลักลู่เฉินออกไปอย่างรุนแรง แล้วคว้าหลี่ชิงเหยาที่หมดสติกลับมา"แม่! ผู้ชายคนนี้เลวมาก เขาไม่เพียงแต่วางแผนร้ายต่อพี่สาวผมเท่านั้น แต่ยังบอกให้คนตัดมือผมด้วย ครั้งนี้คุณต้องตัดสินใจแทนผมด้วยนะ" หลี่ห้าวทําท่าเหมือนเหยื่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 602
หลี่ชิงเหยานึกอย่างละเอียดและในที่สุดก็นึกขึ้นได้หลังจากดื่มเหล้าไปสองแก้วที่คาสิโนเมื่อวานนี้ เธอก็หมดสติไปทันที และสิ่งที่ตามมาก็จําไม่ได้ทั้งหมดแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวเองจะได้รับการช่วยเหลือแล้ว"ฮึ่ม! โทษลู่เฉินนั่นทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเขาซ่อนเจตนาร้าย พี่น้องพวกคุณก็จะไม่ประสบบาปแบบนี้" จางชุ่ยฮัวเกลียดชัง"ลู่เฉินเหรอ เขาเกี่ยวอะไรด้วย" หลี่ชิงเหยาตกใจ"คุณยังไม่รู้ใช่ไหม เขาสมคบคิดกับเจ้าของคาสิโน วางยาคุณ เตรียมวางแผนร้าย โชคดีที่เสี่ยวห้าวต่อสู้จนตาย จึงช่วยหนูรอดมาได้" จางชุ่ยฮัวกล่าว"แม่ แม่ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ"เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่ชิงเหยาอดยิ้มไม่ได้ "ลู่เฉินไม่ได้จะทําร้ายฉัน ไม่ต้องพูดถึงการใช้วิธีที่น่ารังเกียจเช่นนี้ พวกคุณเข้าใจเขาผิดแล้ว""ลูก ลูกไร้เดียงสาเกินไป เลยถูกหลอก"จางชุ่ยฮัวพูดด้วยใจจริงว่า "มีคำที่บอกว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ แม้ว่าลู่เฉินจะดูเหมือนมนุษย์ แต่เขาอาจจะซ่อนปัญหาไว้มากมาย!""แม่ ลู่เฉินไม่ใช่คนแบบนี้" หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจไม่พอใจเล็กน้อยโดยธรรมชาติแล้วเธอก็รู้ดีว่าตัวละครของลู่เฉินเป็นอย่างไรมันไม่แย่อย่างที่แม่เขาพูดแน่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 603
การตายของหลี่ห้าว ทำให้คนไม่กี่คนยอมรับไม่ได้คนที่ยังมีชีวิตอยู่เมื่อคืน ทําไมหลังจากผ่านไปหนึ่งคืน จู่ ๆ ก็ตาย"ไม่ เป็นไปไม่ได้ น้องชายฉันจะตายได้อย่างไร"หลี่ชิงเหยาส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง ไม่น่าเชื่อ "หมอ! ได้โปรดช่วยน้องชายฉันอีกครั้ง ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ฉันก็ยอม""ขอโทษ เราไม่สามารถทําอะไรได้จริง ๆ โปรดยกโทษให้ผมด้วย" หมอส่ายหัว"มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร เป็นแบบนี้ได้อย่างไร"หลี่ชิงเหยาน้ําตาไหลเหมือนฝนตกทันที เดินโซซัดโซเซและยืนไม่มั่นคงเธอไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าน้องชายของเธอตายแล้ว"ลูกชาย ลูกชายของฉัน!"เมื่อผลักศพออกมา จางชุ่ยฮัว ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้โฮด้วยความเศร้าโศกเสียใจเธอมีลูกชายคนเดียว ซึ่งจะถือเป็นสมบัติล้ำค่าไม่ว่าอีกฝ่ายจะทําผิดอะไร เธอก็จะอดทนและปกป้องเขาแต่เธอไม่เคยฝันเลยว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอ ไปอย่างกะทันหันขนาดนี้ ไม่ได้เตรียมใจเลยคนหัวขาวส่งคนหัวดำ"หมอ! เมื่อคืนหลานชายของฉันยังสบายดี ทําไมวันนี้ถึงตาย พวกคุณทํางานผิดพลาดหรือเปล่า" จางหงเหมยตั้งคําถาม"ศีรษะของผู้ป่วยได้รับความเสียหายอย่างหนักและมีเลือดออกในกะโหลกศีรษะ เราใช้ทุกวิถีท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 604
ส่วนหลี่ชิงเหยานั่งอยู่บนเตียงคนไข้คนเดียว ตาเหม่อลอยและใบหน้าซีดเซียวร้องไห้หนึ่งวันก็เหนื่อยแล้วจิตใจของเธอยิ่งสับสนราวกับซอมบี้เดินได้การโจมตีวันนี้ มันใหญ่เกินไปสําหรับเธอ"ชิงเหยา..."ทันใดนั้น ลู่เฉินก็เดินเข้าไปในวอร์ดและถามเป็นห่วง ได้ยินว่าคุณเข้าโรงพยาบาลแล้ว ไม่สบายตรงไหน จะให้ผมช่วยคุณไหม"หลี่ชิงเหยาไม่ตอบสนอง นั่งตกตะลึงเหมือนปิดตัวเองชิงเหยา เกิดอะไรขึ้นกับเธอลู่เฉินเอื้อมมือไปโบกมือต่อหน้าเธอ แต่พบว่าอีกฝ่ายไร้สติและการแสดงออกของเธอเต็มไปด้วยความผันผวนเล็กน้อยมองแวบแรกเหมือนหุ่นกระบอกที่ไม่มีชีวิตโดยทั่วไปแล้ว เฉพาะคนที่ถูกโจมตีอย่างหนักและสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์เท่านั้นที่จะมีสีหน้าแบบนี้ลู่เฉินขมวดคิ้วและรีบจับเส้นให้หลี่ชิงเหยาพบว่าอีกฝ่ายมีภาพลักษณ์สับสน พลังชีวิตอ่อนแอเหมือนดั่งเทียนที่ลมพัดเหลืออยู่ ราวกับว่ามันจะดับลงเมื่อใดก็ได้"ทําไมถึงเป็นแบบนี้"ลู่เฉินตกใจและไม่กล้าลังเล รีบหยิบเข็มเงินออกมาและเริ่มช่วยเหลือหลี่ชิงเหยาเข็มเงินถูกแทงทีละเล่ม มีความจริงใจและปลูกฝังเข้าไปในร่างกายของมันอย่างต่อเนื่อง"ชิงเหยา ตื่นเร็ว!"ลู่เฉินใส่เข็ม
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
