แชร์
บทที่ 53
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 54
หรือว่า...เป็นลู่เฉินหรือ? !ทันทีที่หลี่ชิงเหยาคิดแบบนี้ เธอก็ปฏิเสธไปเองไม่! เป็นไปไม่ได้!ลู่เฉินหย่ากับเธอแล้ว และตอนนี้พวกเขาก็ไม่เข้ากันมาก แล้วเขาจะช่วยเธอได้อย่างไร?อีกอย่าง เขาก็ไม่มีความสามารถนี้ด้วย“หยางเหว่ย! แกช่างน่ารังเกียจและไร้ยางอายยิ่งนัก! ตอนนั้นกูตาบอดแล้วถึงจะได้เชื่อคนอย่างแก!”“ไอ้สารเลว! ผมยังปฏิบัติต่อคุณเหมือนพี่เขยของผม ปรากฎว่าคุณไม่ได้ดีเท่ากับลู่เฉินที่เป็นคนขยะนั้นด้วยซ้ำ!”หลังจากรู้ความจริงแล้ว จางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวก็สาปแช่งอย่างรุนแรงยิ่งขึ้นก่อนหน้านี้พวกเขาเชื่อใจหยางเหว่ยมาก แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนโกหก“ธรรมชาติของมนุษย์คือการแสวงหาผลประโยชน์ให้กับตนเอง! พวกคุณโง่ขนาดนี้ ก็สมควรที่จะถูกหลอก!” หยางเหว่ยพูดด้วยท่าทางประชด“เชี่ย หุบปากไปหมดเลย!เสียงดังจนหูกูจะระเบิดแล้ว!”จ้าวเทียนหลงตะโกนด้วยความโกรธและทำให้สถานการณ์สงบลงในทันที“คุณจ้าวครับ! ที่ผมบอกเหล่านี้ก็เพื่อจะบอกคุณว่าผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับตระกูลหลี่เลย และผมก็ไม่รู้จักหวางป่ายโซ่ การตายของคุณหู่ เป็นฝีมือของตระกูลหลี่ ไม่เกี่ยวข้องกับผมเลยครับ!”หยางเหว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 55
หลังจากฟาดไปพักหนึ่ง ในที่สุดหลี่ชิงเหยาก็ทนไม่ไหวและหมดสติไปในขณะนี้ หลังของเธอเต็มไปด้วยเลือด มันดูน่าสมเพชเกินกว่าจะดูบาดแผลที่น่ากลัวเหล่านั้นยังคงไหลเลือดทีละน้อยอยู่แม้ว่าเธอจะหมดสติไปแล้ว แต่ร่างกายของเธอก็ยังคงกระตุกโดยไม่รู้ตัว“ท่านแม่ทัพครับ เธอหมดสติไปแล้วครับ” ผู้ใต้บังคับบัญชาของจ้าวสงรายงาน“สาดให้ตื่นแล้วฟาดต่อ”จ้าวสงพูดอย่างเย็นชา“คุณลุงครับ ให้ผมทำเองได้ไหมครับ”ในเวลานี้ จ้าวเทียนหลงพูดอย่างกระตือรือร้นนับตั้งแต่เขาถูกทำลาย ใจเขาได้เปลี่ยนเป็นอย่างมากยิ่งผู้หญิงที่สวย เขาก็ยิ่งอยากทำลายเธออย่างแรง!“ถ้าคุณชอบ ก็ลองดูสิ” จ้าวสงพยักหน้า"ขอบคุณครับคุณลุง!"จ้าวเทียนหลงยิ้มอย่างดุร้ายหลังจากที่หลี่ชิงเหยาถูกสาดน้ำให้ตื่นขึ้น เขาก็เหวี่ยงแส้ยาวแล้วฟาดใส่เธออย่างแรง“พูดหรือไม่! พูดหรือไม่!”“ฆ่า...ฆ่าฉัน...ฆ่าฉันเร็ว!”หลี่ชิงเหยาไม่สามารถทนต่อการทรมานได้ และเธอเกือบจะเสียสติไปตอนนี้เธอแค่หวังว่าอีกฝ่ายจะฆ่าเธอตายไปอย่างรวดเร็วและให้เธอได้พ้นทุกข์โดยเร็วที่สุด“อยากตายเหรอ?มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น! ผมยังระบายความโกรธของผมไม่พอเลย!”จ้าวเทียนหลงยิ้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 56
ลู่เฉินเขย่งปลายเท้าขึ้นเพียงนิดเดียว ในชั่วพริบตาเขาก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วความเร็วของเขานั้นราวกับลูกศรที่ถูกยิงออกไปอย่างรวดเร็ว!"เร็ว ฆ่าเขาเร็ว!"เมื่อจ้าวเทียนหลงเห็นลู่เฉินลงมือ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและร้องด้วยความตกใจทันทีอย่างไรก็ตาม ก่อนที่ทหารมือดีเหล่านั้นจะตอบสนอง ลู่เฉินก็พุ่งตัวไปที่ข้างหน้าพวกเขาแล้วเขาเตะเท้าออกไป ทหารมือดีคนหนึ่งก็กระเด็นออกมาทันทีพร้อมกับเสียง "ปัง" ราวกับถูกรถบรรทุกชนเกราะกันกระสุนที่หน้าอกของทหารคนนั้นถูกเจาะเข้าไป แม้แต่กระดูกหน้าอกของเขาก็ถูกทำให้แตกละเอียด!ยังไม่ทันรอให้คนลงมา ลู่เฉินก็ไปที่ด้านหน้าของทหารอีกคนหนึ่ง และเตะคอของเขาจนหักอีกครั้งแม้ว่าจะหักกระดูกสองคนติดต่อกัน ลู่เฉินก็ไม่ได้หยุดแม้แต่น้อย เขายังคงโจมตีอย่างบ้าคลั่งต่อไปถิ่นที่เขาเดินผ่าน ศัตรูต่างก็โดนเขาจัดการจนพ่ายแพ้อย่างง่ายดายเมื่อเผชิญกับความเร็วและความแข็งแกร่ง พวกที่เรียกว่าทหารฝีมือดีเหล่านั้นไม่มีเวลาจะตอบสนองด้วยซ้ำในระยะเวลาลมหายใจเพียงไม่กี่นาที ทหารเหล่านี้ก็ล้มลงทีละคนปากกระบอกปืนที่เคลื่อนไหวของพวกเขาไม่สามารถตามความเร็วของลู่เฉินได้เลยตั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 57
ลู่ฉางเกอเป็นใครล่ะ?ตัวซวยที่ทำให้ทั่วทั้งเมืองจงโจวไม่สงบสุข!เขาเป็นปีศาจชั่วร้ายที่ทำให้คนนับไม่ถ้วนลนลานจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ!และเป็นผู้ก่อเหตุการณ์ฆ่าคนที่โหดร้ายที่เมืองจิงตูครั้งนั้นในเมื่อสิบปีก่อน!ก่อนหน้านี้ ไม่มีใครคาดคิดได้ว่าวัยรุ่นเพียงอายุสิบห้าปีคนหนึ่งเกือบจะแทงท้องฟ้าทะลุได้แล้ว!มิน่า... มิน่าเล่าที่พอท่านนายพลเห็นคนนี้เขาจะตกใจขนาดนี้ที่แท้แล้ว คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือลู่ฉางเกอที่เป็นลูกกิเลนที่หายไปนานนับสิบปีนั้น!"ตุ๊บ!"ขาสองข้างของนายทหารระดับผู้ช่วยอ่อนแอลง เขานั่งลงกับพื้นโดยตรงชั่วขณะหนึ่ง เขาก็หมดอาลัยตายอยากแล้ว!หลังจากลู่เฉินหันกลับมามองจ้าวสงกับนายทหารระดับผู้ช่วย เขาก็ไม่ได้สนใจพวกเขาอีกต่อไป แต่กลับเดินตรงไปที่ตรงหน้าจ้าวเทียนหลง"คุณลุงครับ ช่วยผมด้วยนะครับคุณลุง!"จ้าวเทียนหลงอุ้มขาที่หักของเขาและตะโกนไม่หยุด ร่างกายของเขาขยับไปข้างหลังอย่างต่อเนื่องเหมือนหนอนตัวหนึ่ง เพื่อพยายามที่จะอยู่ห่างจากลู่เฉิน"ผมเคยบอกแล้ว ผมจะให้คุณตายโดยไม่มีศพ!"ลู่เฉินหยิบแส้ยาวที่ติดหนามขึ้นมาจากพื้น แล้วฟาดเข้าที่หน้าจ้าวเทียนหลงอย่างแรง"อ้า!
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 58
เงียบ!ความเงียบที่ราวกับไม่มีคนหายใจ!ขณะที่ชายชราในเสื้อคอจีนคุกเข่าต่อหน้าลู่เฉิน ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไม่มีใครคาดคิดได้ว่า บุคคลสําคัญที่สามารถทําให้หวางป่ายโซ่ประจบสอพลอได้จะคุกเข่าต่อหน้าลู่เฉินโดยตรง!ท่าทางนั้นเหมือนบ่าวเจอเจ้านายอย่างไรอย่างนั้นนี่มันแม่งเป็นสถานการณ์อะไรกันเนี่ย?!"เอ่อ..."หยางเหว่ยแข็งทื่อไปโดยตรง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อเดิมทีเขาคิดว่าลู่เฉินแค่มีความสามารถด้านการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่จริงๆแล้วอีกฝ่ายยังมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งที่เขายากที่จะคาดถึง!สถานะของหวางป่ายโซ่สูงพอแล้วใช่ไหม?แต่เมื่อเขาเห็นชายชราในเสื้อคอจีน เขาก็ยังต้องทำตัวต่ำต้อยและประจบสอพลอเลยชายชราในเสื้อคอจีนเจ๋งพอแล้วใช่ไหม?แต่คนใหญ่คนโตแบบนี้กลับคุกเข่าลงทันทีเมื่อเผชิญหน้ากับลู่เฉิน!นี่มันแม่ง...แม่งคือการเอาคนที่แข็งแกร่งกว่ามาจัดการคนที่อ่อนแอกว่าชัดๆ !จะเห็นได้ว่าลู่เฉินที่เขาดูถูกมาตลอดมีภูมิหลังที่น่ากลัวแค่ไหน！"ไม่... เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!"จ้าวเทียนหลงในขณะนี้ตกใจหมดแล้วเมื่อเขาเห็นชายชราในเสื้อคอจีนคุกเข่าลง จิตวิญญาณของเขาก็ถ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 59
สองวันต่อมา ในโรงพยาบาลผิงอันหลี่ชิงเหยาที่โคม่าตลอด ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ สิ่งที่เธอเห็นเป็นห้องที่เรียบง่ายมากมีโต๊ะหนึ่งตัวกับเก้าอี้สองตัวและเตียงอีกเตียงมันคุ้นตาเล็กน้อย เหมือนเธอเคยมาที่นี่มาก่อน"คุณตื่นแล้วเหรอ"ในเวลานี้ ลู่เฉินก็เดินเข้ามาอย่างกะทันหันในมือของเขายังถือโจ๊กเนื้อหมูใส่ผักกวางตุ้งชามหนึ่งไว้แม้ว่ามันจะจืดมาก แต่สําหรับหลี่ชิงเหยาที่หิวมาสองวันแล้ว มันก็น่าดึงดูดมากทีเดียวจนท้องของเธอเริ่มทนไม่ไหวและร้องโครกครากออกมา"คุณเป็นคนช่วยฉันหรอ?"หลี่ชิงเหยาค่อนข้างอึดอัดเลยชิงถามก่อน"คุณได้รับบาดเจ็บ เป็นลมอยู่ข้างถนน ผมเลยไปหิ้วคุณกลับมา" หลู่เฉินตอบอย่างสงบ"หิ้วกลับมา?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วและทันใดนั้นเธอก็นึกได้และถามว่า "โอ้ใช่แล้ว ฉันหมดสติไปนานแค่ไหนแล้ว? ตอนนี้ตระกูลจ้าวเป็นไงบ้าง? พ่อแม่ของฉันตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า?"การถามกลับเหมือนยิงปืนเป็นชุด ๆ ทําให้ลู่เฉินรู้สึกเวียนหัวไปพักหนึ่งเขาได้แต่อธิบายทีละข้ออย่างอดทนว่า "คุณอยู่ในอาการโคม่าสองวันสองคืนแล้ว ครอบครัวของคุณปลอดภัยดี สําหรับตระกูลจ้าว ถูกคนอื่นเผาไปหมดแล้ว"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 60
หลังจากผ่านการอดทนทุกข์กลั้นมาได้แล้ว หลี่ชิงเหยาหน้าแดงและเหงื่อออกมากแล้วแววตาที่คับแค้ยใจของเธอนั้น จับจ้องไปที่ลู่เฉินจนเขารู้สึกหวาดกลัวก็แค่ทายาเองไม่ใช่เหรอ?ทำไมเธอดูเหมือนโดนดูหมิ่นล่ะ？"ดูพอหรือยัง? ถ้าดูพอแล้วก็ออกไป!"หลี่ชิงเหยาเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเอวที่เรียวบางและสะโพกที่เปล่งปลั่งผสมผสานกันเป็นอย่างดี เป็นส่วนโค้งที่มีเสน่ห์อย่างยิ่ง"ยานี้คุณถือไว้ ทายาตัวนี้ไปสักสามถึงห้าวัน แผลเป็นก็จะหายไป"ลู่เฉินไม่กล้าพูดอะไรมาก หลังจากวางขวดยาลงแล้ว เขาก็ออกจากประตูไปอย่างกินปูนร้อนท้องผ่านไปประมาณสิบกว่านาทีหลี่ชิงเหยาที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกจากห้องไปด้วยเมื่อเทียบกับความอับอายและความโกรธก่อนหน้านี้ ตอนนี้เธอกลับมาเย็นชาอีกครั้งเหมือนในอดีตเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย"ยืมโทรศัพท์มือถือให้ฉันหน่อย ฉันจะโทรศัพท์"หลี่ชิงเหยายื่นมือไปที่ลู่เฉินที่กําลังกินโจ๊กอยู่อีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรสักคํา เขาส่งโทรศัพท์ไปอย่างซื่อ ๆ "ปลดล็อครหัสผ่าน?"หลี่ชิงเหยากล่าวอีกครั้ง"วันเกิดคุณ"ลู่เฉินไม่เงยหน้าขึ้นมาด้วยซ้ำแต่ประโยคนี้กลับทําให้ร่างกายของหลี่ชิงเหย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 61
"นังบ้า! กูจะฆ่าแกตาย!"ผู้บริหารเทียนลูบใบหน้าที่ร้อนแรงของเขา แล้วเขาโกรธจัดและกระโจนเข้าหาเธอทันทีหลี่ชิงเหยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอยกขาขึ้นและเตะที่เป้ากางเกงของผู้บริหารเถียนอย่างแรง"อ้าว!"ผู้บริหารเถียนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เขากุมเป้ากางเกงเขาทันทีและนั่งยองๆหน้าของเขาแดงขึ้นมาทันที "น่าขยะแขยง!"หลี่ชิงเหยาส่งเสียงฮึ่มหนึ่งทีแล้วก็หันหลังเดินออกไปเธอได้ชนกับลู่เฉินที่แอบฟังอยู่หน้าประตูพอดี เธอพูดอย่างหงุดหงิดว่า "คุณทําอะไรอยู่?""ไม่มีอะไร ผมกลัวว่าคุณจะเสียเปรียบ" ลู่เฉินยักไหล่เมื่อเขามองไปที่ผู้บริหารเถียนที่ร้องด้วยความเจ็บปวดบนพื้น แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของเขาโชคดีที่หลี่ชิงเหยาเอาชนะในเมื่อกี้ ไม่งั้นถ้าถึงตาเขาที่ลงมือ มือทั้งสองข้างของไอ้อ้วนคนนี้จะต้องหักอย่างแน่นอน"เสร็จธุระแล้ว เราไปกันเถอะ"หลี่ชิงเหยาขี้เกียจพูดอะไรเยอะและเดินออกไปข้างนอกด้วยรองเท้าส้นสูงอารมณ์เธอไม่ดีอย่างมาก"แกแม่งหยุดเดี๋ยวนี้นะเว่ย!"ในเวลานี้ ผู้บริหารเถียนลุกขึ้นด้วยสีหน้าที่ดุร้าย "เตะคนแล้วยังอยากจะวิ่งหนีไปอีกเหรอ? คุณเห็นผมเป็นอะไร?"ด้วยคําสั่งของเขา เจ้าหน้าท
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
