บทที่ 527

"ลู่เฉิน อย่า!"

"ไอ่สัตว์ กล้าดียังไง!"

เมื่อลู่รเฉินยกมีดขึ้น ทุกคนก็เริ่มเปลี่ยนไป ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว

อย่างไรก็ตามลู่เฉินก็ทําเป็นหูทวนลม ยังคงยืนหยัดที่จะลงมือ

"เอ่อ..."

เสียงหัวเราะที่กําเริบเสิบสานของซ่างกวนหลิงไฉ่หยุดลงทันที

หนึ่งวินาทีต่อมา ศีรษะของเธอตกลงมาจากคอเหมือนลูกบอล กลิ้งอยู่บนพื้นอยู่หลายครั้งถึงจะหยุดลง

ดวงตาที่เบิกกว้างนั้น แทบจะไม่เชื่อในสายตาตัวเอง

เอาถึงตาย เธอไม่คาดคิดว่าลู่เฉินจะกล้าฆ่าคนจริง ๆ

อีกทั้งยังลงมือต่อหน้าทุกคน

อำนาจ และฐานะเธอที่คิดว่าจะมีผล ณ เวลานี้กลับไม่ได้ผล

คนตายไปทุกอย่างก็จะจบลงไป

"ตาย...ตายแล้วหรอ?"

เมื่อมองไปที่ศีรษะที่ตกลงมาจากร่างไร้วิญญาณของซ่างกวนหลิงไฉ่ ทุกคนกลัวจนขวัญฝ่อ

แก้วตาดวงใจของตระกูลซ่างกวน น้องสาวแท้ๆ ของนายพลหู่เวยซ่างกวนหง คาดไม่ถึงว่าจะถูกฆ่าเช่นนี้

"ตายแล้ว!"

ฉาวซวนเฟยมีสีหน้าซีดเผื่อก

ถ้าลู่เฉินแค่ฆ่านักสู้หมาป่า เรื่องมันยังจะสามารถแก้ไขได้

แต่นี่เขาดันฆ่าซ่างกวนหลิงไฉ่ต่อหน้าสาธารณะชน

ความผิดนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้

"บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว!"

"แม่งเอ้ย แม้แต่คุณหนูซ่างกวนยังกล้าฆ่า กล้าเกินไปละนะ!"