Share
บทที่ 271
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 272
"เมื่อรักษาอาการป่วยของแม่ฉันหายได้แล้ว เรามาคิดบัญชีเก่าใหม่ด้วยกัน!"น้ำเสียงของหลี่มู่หยวี่เข้มงวดและดวงตาดุร้ายมาก"เชิญตามสบายเถอะ"ลู่เฉินยักไหล่ ยังคงสงบมาก"คุณ..."หลี่มู่หยวี่ถูกเถียงจนพูดอะไรไม่ออกฟันเธอกัดจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าด แต่กลับทําอะไรไม่ได้ขณะที่ทั้งสองกําลังขัดแย้งกัน จู่ ๆ ก็มีเสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้นที่ประตูโรงพยาบาลพวกเขากี่คนเงยหน้าขึ้นและพบว่าขบวนรถที่มีอาวุธครบมือกําลังขับเข้ามาอย่างน่าเกรงขามขบวนรถนี้มาจากกรมทหาร สถานการณ์ยิ่งใหญ่มากผู้พิทักษ์ที่นั่งอยู่ข้างบน ถืออาวุธจริงแต่ละคน มีเจตนาฆ่าอย่างรุนแรงสถานที่ที่พวกเขาผ่านไป ยานพาหนะและฝูงชนต่างก็ถอยกลับไป"แปลกจัง ทําไมแม้แต่กรมทหารก็ย้ายออกมา? หรือว่าเป็นการจับอาชญากรที่ต้องการตัวอะไร?"หลี่ชิงเหยามองไปรอบๆ ดูสงสัยมากหลี่มู่หยวี่ก็ทําหน้างงงวยเช่นกัน"เร็วเข้า ล้อมไว้!"ในเวลานี้ นายทหารที่แกนนําได้ออกคำสั่งผู้พิทักษ์ทั้งหมดก็ลงจากรถทีละคน จากนั้นก็ล้อมรอบลู่เฉินและสาวสองคนไว้ทันทีปากกระบอกปืนสีดําเป็นแถว ทําให้คนหวาดกลัวมาก"อ๊ะ?"หลี่ชิงเหยาตกใจและหน้าซีดไปแล้วแต่เดิม เธอยัง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 273
"ไอ้คนที่แซ่ลู่ ไม่คิดว่าคุณจะมีวันนี้ด้วยหรือ?"ในเวลานี้ หลี่มู่หยวี่ก็หัวเราะอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น "สามารถทําให้กองทัพออกหน้าได้ ดูเหมือนว่าอาชญากรรมที่คุณก่อยังไม่น้อยเลยเอาอย่างนี้เถอะ ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ตราบใดที่คุณสามารถรักษาโรคของแม่ฉันให้หายได้ แล้วโขกหัวขอโทษเราด้วย ฉันจะสัญญาว่าจะช่วยคุณ""ไม่ต้องการ" ลู่เฉินปฏิเสธทันที"ไม่ต้องการเหรอฒ"เมื่อได้ยินคําพูดนี้ หลี่มู่หยวี่ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเธอไม่ได้คาดคิดจริง ๆ ว่าในช่วงเวลาเป็นชี้ตายแบบนี้ อีกฝ่ายจะกล้าปฏิเสธเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเหรอ?"ลู่เฉิน! อย่าใช้อารมณ์สิ!"หลี่ชิงเหยาดึงแขนเสื้อของเขาและรีบเกลี้ยว่า "ฉันไม่สนใจว่าคุณจะทําอาชญากรรมอะไร แต่การรักษาชีวิตมันสําคัญมาก ตระกูลหลี่มีเส้นสายมากในกองทัพ ตอนนี้มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถช่วยคุณได้!""เธอช่วยผมไม่ได้ ผมก็ไม่ต้องให้เธอมาช่วย" ลู่เฉินส่ายหัวดูจากป้ายทะเบียนรถและธง ทีมนี้มาจากกรมทหารเมืองเจียงหนาน คนที่อยู่ฝั่งเจียงเป่ย นั้น ควบคุมไม่ได้เลยอีกอย่าง หม่าเทียนหาวใช้เส้นสายเพื่อทำแบบนี้ จะปล่อยให้เขาไปอย่างง่าย ๆ ได้อย่างไร?"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 274
"เกิดอะไรขึ้น?"ฉาวซวนเฟยตกตะลึงเล็กน้อย"ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่าลู่เฉินถูกจับโดยคนของกรมทหารแล้ว!"ฉาวอานอานไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เธอพูดง่าย ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างรวดเร็วหลังจากฟังจบ สีหน้าของฉาวซวนเฟยก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที "ใช้กรมทหารมาจับคน ดูเหมือนว่าผู้อยู่เบื้องหลังจะมีที่มาไม่ธรรมดา""พี่คะ คุณว่าจะเป็นฝีมือของตระกูลหม่าหรือเปล่าคะ?"ฉาวอานอานขมวดคิ้วและพูดว่า "เมื่อวานลู่เฉินต่อสู้อยู่ในตระกูลหม่าอย่างรุนแรง ยังทุบตีลูกชายของหม่าเทียนหาวจนพิการด้วย ตระกูลหม่าจะไม่ยอมหยุดด้วยง่าย ๆ แน่นอน""เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลหม่าแน่ ๆ แต่ด้วยเส้นสายของหม่าเทียนหาวเพียงอย่างเดียว ที่ต้องใช้กําลังของกองทัพ เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่มีคุณสมบัติพอ ฉันเดาว่าน่าจะเป็นตระกูลซ่างกวนที่ช่วยเหลือ" ฉาวซวนเฟยพูดอย่างครุ่นคิดคู่หมั้นของหม่าหยางคือซ่างกวนซวงยวี่มีความสัมพันธ์นี้ ตระกูลซ่างกวนจะไม่นั่งเฉยแน่นอนในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามตระกูลสุดยอด ตระกูลซ่างกวนอยู่ในกองทัพเจียงหนาน กล่าวได้ว่ามีอำนาจมาก มันง่ายเกินไปที่จะจัดการกับคนที่ไม่มีภูมิหลังคนหนึ่งแม้ว่าเธอจะรู้มานานแล้วว่าลู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 275
ในขณะนี้ ภายในโรงเรียนของฐานทัพทหารแห่งหนึ่งลู่เฉินถูกมัดโดยใช้เชือกพันรอบคอแล้วพันจากอกไปด้านหลังไว้กับเสาสายโซ่บนตัวของเขาหนาพอๆ กับแขนเด็ก และโซ่ทั้งหมดทำจากเหล็กสีดำมีความทนทานอย่างมาก และยังแข็งแกร่งมากที่สุดเหนือศีรษะของเขา คือดวงอาทิตย์ที่แผดเผา และรอบๆ เขามีกลุ่มทหารติดอาวุธพร้อมปืนทุกคนต่างจ้องตาเป็นมัน ตั้งมั่นพร้อมรับมือกับศัตรูทั้งนี้ ลู่เฉินไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ เขาเพียงแค่ยืนเงียบๆ โดยไม่แสดงสีหน้าใดๆความใจเย็นและไม่สะทกสะท้านนี้ ทำให้พวกทหารรอบที่อยู่รอบๆ ประหลาดใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อคนทั่วไปเห็นการต่อสู้ครั้งนี้ คงจะกลัวจนขาอ่อนแน่ผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายที่แตกต่าง“คุณก็คือลู่เฉินใช่ไหม？”ในเวลานี้ ชายหน้ากลมพุงใหญ่ สวมเครื่องแบบนายพล เดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มคน“คุณจับผมมาแล้ว แล้วคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นใครงั้นเหรอ？” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น“หยุดพูดไร้สาระ! นายพลถามอะไร นายก็ต้องตอบตามนั้น” นายทหารคนหนึ่งดุ“ได้ ผมก็คือลู่เฉิน”"ดีมาก..."ชายหน้ากลมพยักหน้าและพูดอย่างเฉยเมย "ในเมื่อไม่ได้จับคนผิด งั้นก็ขอเฆี่ยนเขาด้วยแส้สักห้าสิบครั้งก่อน เพื่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 276
ทุกครั้งที่ชายฉกรรจ์เหวี่ยงแส้ ก็จะส่งเสียงดังออกมาห่างกันไกล ก็สามารถได้ยินได้อย่างชัดเจน"ฮ่าๆๆ...ตีได้ดีมาก!"เมื่อเห็นฉากนี้ ซ่างกวนซวงยวี่ก็หัวเราะขึ้นมาอย่างมีความสุขเมื่อวานลู่เฉินเอาชนะทุกคน และทำให้ทุกคนหน้าแตก วันนี้ เธอจำต้องทวงเอามันกลับมาทั้งหมด“น้องสาว คุณบอกว่าไอ้คนนี้รับมือได้ยาก แต่ในความคิดของผมนั้น มันไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น”"ชายอ้วนหน้ากลมยิ้มแสยะปาก "นี่ไม่ ตอนนี้คุณได้กลายเป็นนักโทษของผมแล้ว มันขึ้นอยู่กับผมแล้ว"“พี่ชาย ไอ้ผู้ชายคนนี้เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ และแข็งแกร่งมาก เมื่อคืนนี้แม้แต่คนจำนวนมากจากตระกูลหม่า ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้” ซ่างกวนซวงยวี่รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย“เหอะๆ... ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนเขาก็แค่คนมีกำลังและมีความห้าวหาญแค่นั้น เขาจะหยุดยั้งกองทหารนับพันของผมได้อย่างงั้นรึ?”ชายอ้วนหน้ากลมพูดด้วยสีหน้าเหยียดหยาม "ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กรมทหารได้จับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้มาจำนวนนับไม่ถ้วน และพวกเขายังเป็นบุคคลที่ทรงพลังทั้งหมด ผลเป็นไงหล่ะ สุดท้ายพวกเขาก็ยอมเชื่อฟังและปฏิบัติตามอย่าถ่อมตัวไม่ใช่หรือ? ""นั่นมันก็จริง"ซ่างกวนซวงยวี
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 277
"ห้ะ?"เมื่อมองไปที่สีหน้าราบเรียบของลู่เฉิน ใบหน้าของชายหน้ากลมก็ตกตะลึงความยืดหยุ่นและความแรงของแส้หวาย เขารับรู้มันได้อย่างชัดเจนไม่ว่าผู้ชายจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ยังไม่สามารถทนการโบยแส้สิบครั้งได้ แต่เด็กคนนี้ถูกโบยมาชุดนึงแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่เป็นอะไรเลย กลับยังทำให้แส้หักเป็นสามท่อนนี่มันแปลกจริง ๆ"ไอ้เด็ก! แกใช้วิธีไหนกันแน่?" ชายหน้ากลมตะโกนเสียงเข้ม"ถ้าจะตีก็ตี จะพูดไร้สาระอะไรมากมาย" ลู่เฉินหาวการกระทําที่ดูถูกนี้ทําให้ชายหน้ากลมโมโหสุดขีด"แม่งเอ้ย! กูไม่เชื่อแล้ว! "ชายหน้ากลมไม่รอช้า ชักดาบนายทหารระดับผู้ช่วยออกมาและแทงไปที่ลู่เฉินสองครั้ง"ฉับ! ฉับ!"หลังจากแทงดาบไปสองครั้ง ลู่เฉินไม่เคยได้รับบาดเจ็บใด ๆ แต่กลับเป็นดาบในมือของชายหน้ากลมถูกทําให้เกิดช่องว่างสองแห่ง”"วิชาระฆังทองคุ้มกายและวิชาภูษาเหล็ก? ! "รูม่านตาของซ่างกวนซวงยวี่หดตัวลงในฐานะที่เธอเป็นคนในแวดวงสังคม เธอย่อมเห็นเบาะแสอย่างรวดเร็วลู่เฉินสามารถทำได้ถึงขนาดที่โดนดาบแทงแล้วไม่ได้รับบาดเจ็บ เห็นได้ชัดว่าได้ฝึกลมปราณปกป้องร่างกายแล้วแต่ศิลปะการต่อสู้แบบนี้ ต้องใช้ลมปราณภายในมาก หากเป็นผู้ม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 278
"ลูกพี่, โซ่ตรวนนี้มันจะใช้ได้ไหม เด็กคนนี้แข็งแรงมากนะ ถ้าหลุดไปได้จะทํายังไง" ：ซ่างกวนซวงยวี่กล่าว"ไม่ต้องกังวล โซ่ตรวนของเรา ทั้งหมดทําจากเหล็กดำ ทําลายไม่ได้ ตัดไม่ขาด ไม่ต้องพูดถึงคนเลย แม้แต่ช้างก็สามารถล่ามได้อย่างง่ายดาย""ตราบใดที่เด็กคนนี้ถูกล่ามไว้และไม่มีกุญแจ ชีวิตนี้ก็อย่าคิดว่าจะหลุดไปได้!"ชายหน้ากลมมั่นใจเต็มเปี่ยมปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ เขาไม่เคยเห็น และยังไม่เคยมีใครหลุดพ้นจากโซ่เหล็กดำนี้ได้"งั้นก็ดี"ซ่างกวนซวงยวี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยทันทีที่เขาพูดจบ ก็ได้ยินเสียง “ฉับ ฉับ ฉับ” เสียงดังกราว ของทองและเหล็กปะทะกันโซ่เหล็กนั้นดำหนาราวกับแขนของคนที่แข็งแรง แต่ถึงกระนั้นลู่เฉินกลับทำลายมันได้อย่างง่ายดายและเขา เพียงแค่ยืดเส้นยืดสายเฉยๆ"เชี่ย!"ชายหน้ากลมตกใจ ของหวานในมือตกเกลื่อนพื้นซ่างกวนซวงยวี่ ที่อยู่ข้าง ๆ ก็มีสีหน้างงงวยเช่นกันทําไมถึงพังง่าย ๆ แบบนี้"เร็วเข้า ล้อมเขาไว้!"ชายหน้ากลมตอบสนองอย่างรวดเร็วและออกคําสั่งทหารที่อยู่รอบ ๆ บริเวณนั้นแห่กันล้อมลู่เฉิน"ใจเย็น แค่กินข้าวเท่านั้น"ลู่เฉินนั่งก้นติดพื้นแบบอยู่แบบนั้น แล้ว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 279
"ห๊ะ?"เมื่อมองดูเสวี่ยหมอที่คุกเข่าลงอย่างกะทันหันนายพลจูกับซ่างกวนซวงยวี่ก็ตกตะลึงโดยตรง ทั้งสองคนมองหน้ากันและใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจนี่มันเกิดอะไรกันเนี่ย?ทำไมอยู่ดีๆถึงคุกเข่า?หรือก่อนใช้การทรมาน ยังต้องไหว้หน่อยหรอ?เมื่อเทียบกับความผิดปกติของคนรอบข้าง ตอนนี้ ใบหน้าของชายผอมแห้งกลับเต็มไปด้วยความกลัวและเหงื่อเย็นออกมาเรื่อยในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของเหรินถูหงฝู เขาจะไม่รู้ความหมายที่แท้จริงของภาพกิเลนต่อหน้าเขาได้อย่างไร?ในทั่วโลก ภาพกิเลนสีดำอันเป็นเอกลักษณ์อย่างนี้ มีเพียงฉบับนี้เท่านั้นและได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของอํานาจบางอย่างแล้วไม่แปลกใจเลยที่เขามองคุ้นตา ไม่แปลกใจเลยที่อีกฝ่ายกล้าเรียกชื่อเหรินถูโดยตรงที่แท้ท่านคนนี้ เมื่อสิบปีก่อน เป็นลูกกิเลนของตระกูลลู่ที่เกือบจะก่อให้เกิดความวุ่นวายที่ทำให้ประเทศชาติล่มสลายไปมันจบแล้ว... เขาได้สร้างความชั่วช้าอะไรเล่าคาดไม่ถึงว่าจะได้เจอกับตัวซวยคนนี้!ไม่ได้!เขาต้องรีบหนีไปก่อนที่ภัยพิบัติครั้งใหญ่จะเกิดขึ้น"ท่านเสวี่ยหมอครับ เกิดอะไรขึ้นกับท่านครับ? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ?"เมื่อเห็นว่าชายผอมแห้งขาอ่อน น
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
