เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 93
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-23 20:04:03ตอนที่ 93
“ยังไม่ไปอีก! อยากเห็นมันตายใช่ไหม ฉันจะได้จัดให้เร็วๆ” ปิ่นสุดาตวาดลั่น เมื่อเห็นเขายังอาลัยอาวรณ์น้องสาวของเธออยู่ ความชิงชังยิ่งมีมากขึ้น
ถังเฟ่ยหลงค่อยๆ ก้าวถอยหลังทีละก้าว...ทีละก้าว สายตาก็เอาแต่จ้องมองปิ่นมุก ขณะที่ปิ่นสุดาก็ลากปิ่นมุกย้อนขึ้นไปชั้นบน เจ้าของร่างสูงหยุดปลายเท้าลงที่บันไดขั้นแรกทว่าสุดท้ายก็จำใจเดินห่างไปเพราะปิ่นสุดาข่มขู่ นาทีนั้นทุกคนกำลังเฝ้ามองด้วยใจลุ้นระทึก ปิ่นสุดาซ่อนยิ้มร้ายอยู่ในใจแล้วไล่มองคนที่อยู่เบื้องล่างทีละคน...ทีละคน เสียงร้องห้ามก็ดังต่อเนื่องจนเธอต้องตวาดขู่
“พี่เปรม ปล่อยปิ่นเถอะค่ะ พี่เปรมอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ เราเป็นพี่น้องกันนะคะ” วิงวอนโดยหวังให้พี่สาวได้หวนนึกใบหน้าของบิดามารดาบ้าง ทว่าสิ่งที่ปิ่นมุกคาดคิดกลับผิดถนัดเพราะมันยิ่งเข้าไปกระตุ้นความกรุ่นโกรธของปิ่นสุดาเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดีไม่มีผิด ในเมื่อปิ่นสุดาไม่เคยเห็นปิ่นมุกเป็นน้องสาวมาตั้งแต่เกิดประกอบกับมารดาก็ให้ท้ายและสั่งสอนให้เธอจงเกลียดจงชังปิ่นมุกมาตลอด ทำให้ความหวังของปิ่นมุกหมดสิ้นไป
ปิ่นมุกห
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงไฟมาร ตอนที่ 94
ตอนที่ 94 ตอนที่ 94“พิธาน! ไอ้พิธาน! แกไม่มีสิทธิ์พาเมียฉันไปไหน อาฉินเตรียมเรือ ฉันจะพาปิ่นมุกไปโรงพยาบาล อาซ่านไปจับตัวปิ่นสุดาเอาไว้”ถังเฟ่ยหลงออกคำสั่ง ก่อนวิ่งเข้าไปแย่งตัวปิ่นมุกจากเพื่อนรัก แต่คนของพิธานก็เข้ามาขัดขวางเอาไว้ ถังเฟ่ยหลงสะบัดตัวจนหลุดแต่ถูกลูกน้องของพิธานประเคนหมัดหนักหน่วงใส่ไม่ยั้งด้วยคำสั่งของพิธานกู่ฉินและจินเหลียงกรูเข้าไปช่วยเจ้านายตัวเอง สองฝ่ายต่างตะลุมบอนกัน พิธานอาศัยจังหวะนั้นพาปิ่นมุกลงเรือและขับออกไป ระหว่างนั้นพิธานได้โทรแจ้งให้คนของตนคอยสกัดไม่ให้ถังเฟ่ยหลงและคนติดตามของเพื่อนขึ้นฝั่งได้ แม้จะรู้ว่าห้ามไม่ได้ แต่พิธานก็ขอเพียงแค่ส่ง ปิ่นมุกให้ถึงมือหมอเท่านั้นและเขาจะส่งตำรวจคอยคุ้มกันไม่ให้ถังเฟ่ยหลงเข้าใกล้ปิ่นมุกอีกต่อไปเพราะมันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ถังเฟ่ยหลงไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไร อย่างน้อยก็สักระยะเวลาหนึ่ง เหตุการณ์วุ่นวายภายในบ้านพักบนเกาะเหอฮวาจบลงในอีกเกือบส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24หลงไฟมาร ตอนที่ 95
ตอนที่ 95ที่โรงพยาบาลหน้าห้องผู้ป่วย พิธานกำลังผุดลุกผุดนั่งไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ หลังจากพาปิ่นมุกมาถึงโรงพยาบาล ทีมแพทย์ก็เร่งรักษาจนตอนนี้ผ่านไปแล้วร่วมชั่วโมงก็ยังไม่มีหมอหรือพยาบาลคนไหนออกมาแจ้งข่าวแม้แต่คน พิธานจึงได้แต่ชะเง้อมองด้วยความเป็นห่วงและกระวนกระวายไปสารพัดรวมถึงห่วงเพื่อนรักที่ตนเพิ่งจะตัดขาดหลังจากรู้ข่าวว่าเกิดพายุฝน ขณะที่ถังเฟ่ยหลงก็ตามมาไม่ทันเพราะเรือเกิดขัดข้องแล้วยังเจอพายุฝนกระหน่ำเข้าอีกระหว่างรอซ่อมเรือจนจินเหลียงตามมาทัน จินเหลียงจึงขอร้องให้คุณถังกลับบ้านพักไปก่อนเพราะกลัวว่าจะไปไม่ถึงฝั่งหลังจากฝนเทกระหน่ำลงมาไม่ลืมหูลืมตาแม้ใจของถังเฟ่ยหลงจะห่วงแสนห่วงแสนปิ่นมุกมากแค่ไหน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถฝ่าฝันภัยธรรมชาติไปได้ จนต้องกลับมาบ้านพักแทนด้วยสีหน้าเครียดขรึม ใครหลายคนต่างเข้าหน้าไม่ติด เมื่อมาถึงห้องพักได้ก็เข้าไปเก็บตัวเงียบ ทั้งกู่ฉินและจินเหลียงได้แต่พากันเดินวนอยู่หน้าห้องพักเจ้านายหนุ่มด้วยสีหน้าทุกข์ใจ ทั้งเป็นห่วงเจ้านายหนุ่ม เป็นห่วงคนที่ถูกพายุซัดหายไป กระทั่งมีคนงานขึ้นเข้ามาเรียกเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24หลงไฟมาร ตอนที่ 96
ตอนที่ 96“คุณถัง คุณมะ...มาได้ยังไงคะ” ถามเสียงแผ่วพลิ้ว พลางเหลียวมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง แต่ลึกๆ ในใจของเธอกลับกลัวว่าคุณถังจะถูกเจ้าหน้าที่จับกุมไปเสียมากกว่า ในข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวเธอนานนับเดือน คุณพิธาน...บอกเธอแบบนั้น หากจะเอาเรื่องคุณถัง แต่เธอไม่รู้ว่า คุณพิธานไปแจ้งความจับคุณถังหรือไม่“ฉันกลับมารับเธอ กลับไปอยู่กับฉันนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงยื่นมือไปกุมมือเล็ก พลางบีบเบาๆดวงตาคมเฝ้าวิงวอน หลังจากไม่ได้พบหน้าหญิงสาวเลยนับตั้งแต่เกิดเรื่อง เขาคิดถึงเธอ เขาเป็นห่วงเธอมาก เขาตัดสินใจแล้วว่าไม่มีวันปล่อยเธอ เธอต้องอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต แม้ต้องแลกกับอะไรหลายๆ สิ่ง แม้กระทั่งจะรู้อยู่เต็มอกว่าปิ่นมุกคือน้องสาวนายปฐวี คนที่ทำร้ายน้องสาวของเขา แต่เวลานี้ถังเฟ่ยหลงแยกแยะเรื่องความแค้นและความรักออกจากกันไปเสียเพื่อให้ได้ปิ่นมุกคืนมา ส่วนเรื่องแก้แค้นถึงอย่างไร เขาก็จะให้นายปฐวีได้ชดใช้กรรมของมัน ส่วนปิ่นสุดา...เธอทำตัวเองที่วิ่งลงทะเล ขณะกำลังเกิดพายุทำให้เธอจมน้ำเสียชีวิตไปและตอนนี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24หลงไฟมาร ตอนที่ 97
ตอนที่ 97“อย่าขยับมากสิปิ่นมุก ถ้าฉันทนไม่ไหวเธอเสร็จฉันบนรถแน่” ถังเฟ่ยหลงกระซิบเสียงสั่นกระเส่า เขาเหลือบสายตามองลูกน้องทั้งสามคนด้านหน้าเล็กน้อย ดีหน่อยที่วันนี้เอารถคันใหญ่ออกมาทำให้ระยะห่างพอได้อยู่ คิดได้ดังนั้นริมฝีปากร้อนก็เข้าครอบครองยอดถันสีสวยดูดเม้มอย่างเร่าร้อนโดยไม่ให้เจ้าของได้ทันตั้งตัวปิ่นมุกรีบยกมือตะปบปากตัวเองไว้แน่นกันไม่ให้ส่งเสียงร้อง จะขยับหนีก็ไม่กล้าทำ เพราะหากทำเช่นนั้นลูกน้องของเขาต้องรู้แน่ๆ ว่าเจ้านายของตัวเองกำลังทำอะไรกับร่างกายเธอ ก่อนที่มือเล็กจะทุบอักๆ บนไหล่กว้างหลังจากเขาดูดเม้มราวกับคนตายอดตายยากมานาน“อย่าเพิ่งห้ามฉัน ขออีกนิดเดียว” ถังเฟ่ยหลงงึมงำชิดยอดทรวงสีสวย แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาดูดกลืนราวกับคนบ้ากาม ปิ่นมุกก็ได้แต่นั่งนิ่งไม่กล้าขยับเขยื้อน เธอกัดริมฝีปากตัวเองจนแน่นเพื่อให้หลุดเสียงครางออกมา ‘เขามันพวกบ้ากามชัดๆ’“คุณถัง พอ...พอแล้ว” เพราะความซาบซ่านจู่โจมจนเกือบปลดปล่อยเสียงค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24หลงไฟมาร ตอนที่ 98
ตอนที่ 98“พิธาน ลูกบอกแม่ได้ไหม ว่าทำไมหนูปิ่นถึงได้ตกบันได แล้วยังต้องมาสูญเสียลูกในท้องไปอีก ช่างน่าสงสารเหลือเกินเด็กคนนี้ นี้ถ้าหนูปิ่นเกิดมาเป็นลูกสาวแม่ก็คงดี” มารดาเอ่ยถามอย่างสงสัย หลังจากท่านคิดมาหลายวันเพราะไม่แน่ใจจริงๆ ว่าใครเป็นพ่อเด็กในท้องของหนูปิ่นกันแน่ แต่ตนมั่นใจว่าต้องไม่ใช่ลูกชายของตนแน่“พูดมาเถอะพิธาน” มารดาตบหลังมือบุตรชายอย่างให้กำลังใจเมื่อบุตรชายเพียงคนเดียวอ้ำอึ้ง“น้องเปรมครับคุณแม่ น้องเปรมผลักน้องปิ่นตกบันได ผมเห็นมากับตา จน...แทบไม่เชื่อตาตัวเอง ผมสับสนไปหมด ว่าทำไมไอ้ใหญ่ต้องพาทั้งน้องเปรมน้องปิ่นมาอยู่ที่เกาะด้วย ส่วนตอนนี้น้องเปรม...เสียชีวิตแล้วครับคุณแม่ ผมคิดว่าศพคงเดินทางถึงกรุงเทพฯ วันนี้”น้ำเสียงของพิธานแผ่วเบาลงเรื่อยๆ ภาพที่ปิ่นมุกถูกพี่สาวแท้ๆ ผลักลงมายังติดตาเขาไม่หาย แต่ที่เขาอยากรู้คือความจริงว่าถังเฟ่ยหลงทำอะไรกับสองพี่น้องนั่นกันแน่ ถึงทำให้พี่น้องคิดฆ่ากัน ในตอนนั้นปิ่นสุดามีท่าทีว่าโกรธเกลียดปิ่นมุกมาก...แต่สุดท้ายตัวเองก็คงจะรู้สึกผิด ถึงได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24หลงไฟมาร ตอนที่ 99
ตอนที่ 99 ตลอดสองสัปดาห์ที่ปิ่นมุกถูกพามาอยู่ในบ้านพักบนเนินเขาที่รอบบ้านรายล้อมด้วยแมกไม้น้อยใหญ่ ส่วนด้านทางด้านหลังของบ้านพักถูกสร้างขึ้นให้เป็นธารน้ำตก และสิ่งนี่ก็ทำให้เธอคลายความเหงาเศร้าไปได้มากเพราะบางวันเธอก็ถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังและเย็นวันนี้ก็เช่นกันที่ปิ่นมุกต้องนั่งมองน้ำตกด้วยอารมณ์เหงาหงอย เธอคิดถึงบ้าน คิดถึงทุกคน โดยที่ไม่รู้เลยว่าพี่สาวแท้ๆ ได้จากโลกนี้ไปแล้ว ส่วนถังเฟ่ยหลงวันนี้ก็ได้ออกไปพบพิธานหลังจากฝ่ายนั้นพยายามติดต่อและอยากพบมาหลายครั้งเพื่อถามข่าวคราวของปิ่นมุก ทั้งสองนัดพบกันที่บ้านพักของตระกูลถังในตัวเมืองเชียงใหม่ บรรยากาศภายในห้องรับแขกตึงเครียดไม่น้อยเพราะความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่เหมือนเดิม“ไอ้ใหญ่ ถามจริงๆ เถอะว่ะ แกจับน้องปิ่นมาทำไม” พิธานตั้งคำถาม“ไม่มีอะไร” ถังเฟ่ยหลงตอบเสียงเรียบๆ พลางยกน้ำชา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25หลงไฟมาร ตอนที่ 100
ตอนที่ 100“ให้ตายเถอะว่ะ! นี่นายปฐวีมันเลวขนาดนั้นเลยหรือไง เพราะเท่าที่ฉันได้รู้ข่าวคราวของมันมา มันไม่ยอมทำงานทำการอะไร วันๆ เอาแต่ลอยไปลอยมา แล้วก็ทำผู้หญิงท้องมาแล้วสองสามคน จนคุณลุงเสียเงินเสียทองไปกับเรื่องพวกนี้มากโข แต่ฉันไม่คิดเลยว่านายปฐวี มันกล้าจะทำเรื่องแบบนี้ ทำได้ยังไงกัน” สีหน้าของพิธานแทบไม่อยากเชื่อ หวนนึกเห็นใจคุณลุงกิตติเพราะตอนนี้หลังจากจบงานศพของปิ่นสุดาไป ท่านก็คอยดูแลคุณปภาดาที่พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล เขาเองก็เคยไปเยี่ยมมาแล้วสองครั้งก็ให้นึกหดหู่ใจนัก เมื่อคุณปภาดาเอาพร่ำเพ้อโทษว่าปิ่นมุกฆ่าปิ่นสุดา ทั้งที่ความเป็นจริงปิ่นสุดาต่างหากที่คิดฆ่าปิ่นมุก แล้ววันนั้นวันที่เขาไปเยี่ยมคุณปภาดาอีกครั้งคุณลุงก็เล่าให้ฟังว่าเหตุผลที่คุณปภาดาจงเกลียดจงชังปิ่นมุกมาก ก็เพราะปิ่นมุกมีนิสัยคล้ายมารดาของเขา ทำให้คุณปภาดาไม่ชอบปิ่นมุกและยังสั่งให้ปฐวีและปิ่นสุดาเกลียดปิ่นมุกตาม“ฉัน...ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ” พิธานครางออกมาแผ่วเบาเมื่อภายในห้องรับแขกตกอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25หลงไฟมาร ตอนที่ 101
ตอนที่ 101“แต่คนอย่างฉัน ถ้าฉันอยากได้ฉันก็ต้องได้ และใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาแย่ง ฉันรักของฉัน!” ถังเฟ่ยหลงย้ำด้วยเสียงหนักแน่น สองมือของตนกำแน่นโดยไม่รู้ตัว‘ความรัก ความแค้น’ มันคนละส่วนกัน คนทำผิดก็ต้องชดใช้ จะให้ฮุ่ยจื่อและหลานของเขาตายฟรีๆ แล้วปล่อยให้ไอ้คนก่อเรื่อง วันๆ เอาแต่กกผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าหรือไงกัน แต่ต่อให้นายปฐวีมันต้องตายด้วยน้ำมือเขาหรือเพราะชะตามันขาดเอง เขาก็ไม่มีวันปล่อยปิ่นมุกออกไปจากชีวิต นอกเสียจากความตายเท่านั้นที่เธอจะหนีไปได้“แล้วแกเคยทำถามน้องปิ่นบ้างไหมไอ้ใหญ่ ว่าน้องปิ่นอยากอยู่กับแกหรือเปล่า” พิธานเอ่ยถามเสียงเข้ม เจ็บปวดใจมากทีเดียวกับคำว่า ‘ฉันรักของฉัน’“แล้วไงล่ะ แกคิดรอรับเศษเดนจากฉันหรือไง” เพราะโกรธทำให้ถังเฟ่ยหลงโพล่งออกไปแบบไม่ทันคิด“ไอ้ใหญ่! ฉันรอรับแน่ ถ้าน้องปิ่นไม่อยากอยู่กับแก” พิธานโต้กลับเสียงห้วนพอกันๆ“ไม่มีทาง! เพราะปิ่นมุกต้องอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
บทล่าสุด
หลงไฟมาร ตอนอวสาน
ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู
หลงไฟมาร ก่อนอวสาน
ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก
หลงไฟมาร ตอนที่ 115
ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให
หลงไฟมาร ตอนที่ 114
ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส
หลงไฟมาร ตอนที่ 113
ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ
หลงไฟมาร ตอนที่ 112
ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ
หลงไฟมาร ตอนที่ 111
ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา
หลงไฟมาร ตอนที่ 110
ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร
หลงไฟมาร ตอนที่ 109
ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู
