เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 60
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-05 20:00:44ตอนที่ 60
“แต่พายุกำลังมานะครับคุณถัง ออกไปตอนนี้ไม่ทันแน่” จินเหลียงพูดขึ้นด้วยเสียงร้อนรนเพราะเป็นห่วงเจ้านายหนุ่ม แม้ตนจะนึกห่วงคนบนเกาะโน้นก็ตามที แต่จะให้คุณถังออกเรือตอนนี้มันก็เสี่ยงเกินไป
“ใช่ครับคุณถัง อย่าเอาเรือออกตอนนี้เลยครับ มันเสี่ยงเกินไป” กู่ฉินเตือนอีกคน พลางทำหน้ายุ่งยากใจเพราะรู้จักนิสัยเจ้านายหนุ่มดี
“ฉันต้องไปถึงก่อนพายุมาแน่” ถังเฟ่ยหลงตอบก่อนวิ่งตรงไปยังเรือ สองหนุ่มพากันส่ายหน้ากับนิสัยเอาแต่ใจและดื้อรั้นของเจ้านายหนุ่ม สองหนุ่มคิดเหมือนกันว่าถ้าห่วงเสือจริงคงไม่รีบร้อนขนานนี้หรอก จากนั้นจึงได้วิ่งตามไปติดๆ เมื่อมาถึงเรือจินเหลียงอาสาจะขับเรือให้แต่ถังเฟ่ยหลงปฏิเสธพร้อมสั่งให้อยู่ดูแลทางนี้แทน
“คุณถังให้ผมขับเรือให้เถอะครับ” จินเหลียงอาสาอีกครั้งเพราะไปสองคนดีกว่าไปคนเดียวแน่
“ไม่ต้อง! แกสองคนรีบกลับไปได้แล้ว แล้วก็ดูแลทางนี้ให้ดี จนกว่าฉันจะกลับ แล้วห้ามใครไปรบกวนฉันที่นั่นเด็ดขาด แล้วอย่าลืมไปดูเหยียนซ่านด้วย” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงเข้มก่อนจะขับเ
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงไฟมาร ตอนที่ 61
ตอนที่ 61“ปิ่นมุก! ปิ่นมุก!” ถังเฟ่ยหลงตะโกนเรียกหาเชลยสาวดังลั่นแข่งกับสายฝน หลังจากวิ่งมาถึงกรงเสือแล้วก็ให้รู้ว่าคงเป็นเธอแน่ๆ ที่หาผ้ามาคลุมกรงเสือเอาไว้ ร่างสูงวิ่งวนรอบกรงเสือด้วยใจร้อนรนอย่างที่เจ้าตัวก็ไม่ทันจะสังเกตตัวเองเช่นกัน หัวใจของพยัคฆ์หนุ่มสั่นวูบเมื่อตามหาหญิงสาวจากหนึ่งนาทีเป็นสอง สาม สี่ ห้า หก...และเรื่อยๆ จนสิบนาทีผ่านไปก็ยังหาหญิงสาวไม่พบ ก่อนจะเดินไปยังทางเดินที่เคยพาหญิงสาวไปปีนหน้าผา เขาสอดส่ายสายตาฝ่าความมืดมองหาร่างเล็กตามซอกหิน เสียงฟ้าแลบ ฟ้าผ่าเป็นแสงสว่างพอให้มองเห็นได้บ้าง“ปิ่นมุก! เธอมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่” เจ้าของเสียงถลาเข้าไปหาคนที่นั่งชันเข่า มุดอยู่ในซอกหิน มือใหญ่ยื่นไปเขย่าตัวหญิงสาวแล้วก็ให้ตกใจเพราะเธอสั่นไปทั้งตัว“คุณ! คุณช่วยฉันด้วยนะ ฉันกลัว” ปิ่นมุกโผเข้ากอดคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วตอนนี้เธอลืมไปหมดแล้วว่าเขาทำอะไรไว้กับเธอบ้าง ถังเฟ่ยหลงผงะไปไม่กล้ายกมือโอบกอดเธอเลยด้วยซ้ำ หากแต่สองแขนเล็กกลับกอดรัดแนบแน่นอย่างต้องการที่พึ่งพิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06หลงไฟมาร ตอนที่ 62
ตอนที่ 62เมื่อโอกาสมาถึงริมฝีปากร้อนรุ่มจึงโน้มต่ำลงหวังประกบจูบริมฝีปากคู่สวยที่เบี่ยงหนีสุดชีวิต แต่ถังเฟ่ยหลงก็ตามติดจนใกล้จะได้ลิ้มชิมรสหวานนุ่มจากริมฝีปากสวยอยู่รอมร่อ เสียงฟ้าร้องดังเปรี้ยงก็เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ปิ่นมุกจึงผวากอดรัดร่างใหญ่แน่นด้วยความหวาดกลัว คนถูกกอดผ่อนลมหายใจหนักหน่วงออกมาแล้วกอดหญิงสาวแนบแน่น ผิวเนื้อเต็มแน่นสมชายชาตรีแนบสนิทกับผิวเนื้อเนียนนุ่มผ่านเนื้อผ้าบางเบาและเปียกชื้น พานทำให้ลมหายใจของถังเฟ่ยหลงติดขัด เขาก้มลงแนบจูบกลางศีรษะเล็กอย่างเผลอไผล จูบย้ำจูบซ้ำเนิ่นนานกว่าจะตัดใจห่าง“กลับเข้าบ้านได้แล้ว” เขาคว้ามือเล็กให้เดินตามแต่ปิ่นมุกสับขาเดินแทบไม่ทันจนต้องวิ่งเหยาะๆ ตาม คนเดินเร็วเห็นแล้วก็หยุด ก่อนหันมาตวัดอุ้มคนเดินช้าเขาสู่วงแขนเดินลิ่วๆ เข้าบ้านท่ามกลางสายฝนและเสียงฟ้าร้อง“ฉันเดินเองได้” มาถึงหน้าบ้านพัก ปิ่นมุกก็ท้วงเสียงสั่นๆ“อย่าเรื่องมาก ไม่งั้นฉันเอาเธอไปโยนลงทะเล ทะเลตอนนี้แหละดี มีทั้งคลื่นทั้งลม เธอลอยไปติดอยู่กลางทะเลแน่ๆ” เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07หลงไฟมาร ตอนที่ 63
ตอนที่ 63“เธอน่าจะชินฉันได้แล้ว...ปิ่นมุก” คนถูกโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบกลีบปากสวยที่เม้มสนิทแต่เมื่อถูกกระตุ้นด้วยจูบอย่างมีชั้นเชิง ริมฝีปากคู่สวยจึงคลายออกแล้วยินยอมให้เขาล่วงล้ำช่วงชิงความหวานล้ำเต็มอารมณ์ปรารถนาไอความร้อนจากเพลิงสวาทค่อยๆ ลามเลียสองร่างเปล่าเปลือยบนเตียงอย่างนุ่มนวล ทุกท่วงท่าลีลาของถังเฟ่ยหลงนำพาให้คนใต้ร่างดำดิ่งสู่ก้นเหวลึกจนไม่หลงเหลือความเป็นตัวเองอีกต่อไป เธอรับรู้เพียงทุกจังหวะรักที่คนป่าเถื่อนมอบให้ ไม่ต่างจากถังเฟ่ยหลงเช่นกันที่ลืมจนหมดสิ้นเลยว่าได้เอ่ยปากจะไม่กลับมาหาเธอ จะไม่แตะต้องเธอ“ต่ออีกรอบไหม” หลังพายุรักลูกแรกสงบลง เสียงหอบกระเส่าก็ดังชิดกลีบปากบวมเจ่อ เขมาประกบจูบคลอเคลียกลีบปากบนล่างของหญิงสาวเนิ่นนานพร้อมทิ้งความหวามไหวฝากเอาไว้เมื่อไร้เสียงตอบรับเพลิงสวาทระลอกใหม่จึงเริ่มขึ้นอีกครั้งโดยที่ปิ่นมุกไม่มีทางปฏิเสธได้เลย เพราะเขาช่ำชองเกินเหตุ เนิ่นนานกว่าที่กายใหญ่จะพลิกตัวลงนอนเคียงข้างร่างระทวยแต่ไม่คิดถอนกายห่างจากความอบอุ่น ปิ่นมุกขยับตัวห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08หลงไฟมาร ตอนที่ 64
ตอนที่ 64เช้าวันถัดมาภายในบ้านพักอธิป ที่ห้องรับแขกของบ้านสองพ่อลูกกำลังนั่งสนทนากันด้วยเรื่องที่เกิดในงานแต่ง จนถูกคนวิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆ นานา ทั้งฝั่งเจ้าสาวและทั้งฝั่งเจ้าบ่าวต่างก็รับหน้ากับบรรดาผู้คนที่อยากรู้อยากเห็นแทบไม่ไหว และขณะนี้เจ้าของบ้านและลูกชายกำลังทำหน้าเคร่งเครียดอย่างหนัก หลังจากคุณสร้อยทิพย์ยื่นคำขาดว่าไม่รับปิ่นมุกเป็นลูกสะใภ้อีกต่อไป แล้วก็ลุกเดินหนีจากห้องรับแขก เดินสวนกับเพื่อนสนิทของสามี คุณกิตติเอ่ยทักทายตามความเคยชินแต่กลับถูกปฏิเสธด้วยการที่คุณสร้อยทิพย์เมินหน้าหนีแล้วเดินเลี่ยงขึ้นห้องพัก“เป็นไงบ้างกิต ได้ข่าวหนูปิ่นบ้างหรือยัง” เจ้าของบ้านกล่าวทักทายเมื่อเห็นแขกคนสำคัญมาเยี่ยมเยียน หลังจากตนส่งข่าวไปว่าตอนนี้บุตรชายปลอดภัยและได้กลับมาพักอยู่ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว“ไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย บอกตรงๆ ฉันกลัวว่ายัยปิ่นอาจจากฉันไปแล้วก็ได้” น้ำเสียงเครือสั่นเพราะเป็นห่วงบุตรสาวคนเล็กสุดหัวใจ ทว่าตอนนี้คนเป็นพ่อก็จนปัญญาจริงๆ เพราะออกตามหาแล้วก็ไม่พบ แม้กระทั่งตำรวจก็ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09หลงไฟมาร ตอนที่ 65
ตอนที่ 65ช่วงสายของวัน บนเกาะส่วนตัวของถังเฟ่ยหลัง เจ้าของเกาะกำลังพลิกตัวลงจากเตียงหลังจากเพิ่งจะตื่นนอนในช่วงสายๆ ของวัน ก่อนมองหาร่างเล็กที่ตนนอนกอดมาทั้งคืน คิ้วเข้มขมวดมุ่น เมื่อเห็นหญิงสาวไปนั่งฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะกระจก ขณะที่บรรยากาศภายนอกก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝนและคงจะเทกระหน่ำลงมาในอีกไม่ช้า“ปิ่นมุก เธอไปนั่งทำอะไรตรงนั่น” ร้องเรียกพร้อมเดินเข้าไปเขย่าตัวหญิงสาว ถังเฟ่ยหลงตกใจไม่น้อยเมื่อยื่นมือจับแขนเล็กแล้วหญิงสาวตัวร้อนจี๋“ปิ่นมุก! ปิ่นมุก! บ้าจริงๆ เลย” เรียกแล้วไม่มีเสียงตอบรับ เขาจึงช้อนอุ้มคนตัวร้อนกลับไปนอนบนเตียงนุ่มจัดห่มผ้าให้ ก่อนหันไปจัดการหาภาชนะใส่น้ำและผ้านุ่มๆ ขนาดพอเหมาะ ครู่ต่อมาก็กลับมานั่งบนเตียง รั้งผ้าห่มคลุมกายหญิงสาวออก ถังเฟ่ยหลงปลดเสื้อของคนป่วยออกแต่ถูกมือเล็กดึงเอาไว้“หนาว...ฉันหนาว อย่า...อย่าถอดนะ” คนป่วยครางงึมงำด้วยสั่นเทาอย่างน่าสงสาร ถังเฟ่ยหลงเห็นแล้วก็กดปากร้อนรุ่มจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาแผ่วเบา สองมือเล็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10หลงไฟมาร ตอนที่ 66
ตอนที่ 66ติ๊ดๆถังเฟ่ยหลงเดินออกจากห้องนอนได้ไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์ที่เพิ่งจะหยิบออกมาจากลิ้นชักที่เจ้าตัวแอบเก็บไว้ก็ดังขัดขึ้นเสียก่อน ดวงตาคมมองชื่อคนโทรเข้าแล้วก็ทำหน้ายุ่งใส่ ก่อนก้าวเร็วๆ ให้พ้นห้องพัก“มีอะไรแต่เช้าวะ ไอ้คุณพิธาน” ถามเสียงห้วนๆ เพราะอยากไปทำอาหารมาให้คนป่วยเสียมากกว่าจะมาคุยกับเพื่อนรัก แล้วเขาก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปิ่นมุกไปนั่งฟุบทำไมบนโต๊ะ ส่วนปิ่นมุกหลังจากเธอตื่นขึ้นมาเห็นคนป่าเถื่อนยังนอนหลับสนิทอยู่ เธอจึงลุกขึ้นเข้าครัวเพื่อเตรียมทำอาหารเช้าทั้งที่หัวสมองหนักอึ้งแต่เจ้าตัวก็ฝืนลุกออกไป ทว่าเธอก็ทันได้ทำแค่หุงข้าวเสร็จเท่านั้นก่อนจะเดินกลับมาที่ห้องแล้วก็ไปนั่งพักจนเผลอหลับไป“แกไปหงุดหงิดใครมาวะ ไอ้คุณถังเฟ่ยหลง” พิธานยอกย้อนด้วยน้ำเสียงห้วนไม่ต่างกัน เพราะถ้าหากไม่ห่วงเรื่องปิ่นมุก เขาก็ไม่อยากโทรมากวนเพื่อนแต่เช้าเหมือนกัน ก่อนให้นึกเอะใจเพราะมันไม่ได้เช้าอย่างที่เพื่อนบอกสัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11หลงไฟมาร ตอนที่ 67
ตอนที่ 67ทางด้านพิธานก็เอาแต่นั่งจ้องโทรศัพท์ในมือราวกับมันคือสิ่งของแปลกประหลาดที่สุดในชีวิตพร้อมเสียงถอนใจอย่างกลัดกลุ้มจนนับครั้งไม่ถ้วนกระทั่งคุณตวงรัตน์ มารดาของชายหนุ่มเดินเข้ามา ท่านวางมือนุ่มบนบ่าลูกชายเพียงคนเดียวแล้วยิ้มอ่อนโยนมอบให้แก่บุตรชาย“คุณแม่”“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก แล้วเรื่องหนูปิ่นล่ะ พิธานได้ข่าวอะไรบ้างไหม” คุณตวงรัตน์เลื่อนมือมากุมมือบุตรชาย รับรู้ว่าบุตรชายคงเป็นห่วง หนูปิ่นมุกไม่ต่างจากคุณกิตติ“ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลยครับคุณแม่ ส่วนทางคุณลุงก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเหมือนกัน ผมเป็นห่วงน้องปิ่นมากนะครับคุณแม่ ไม่รู้ป่านน้องปิ่นจะเป็นยังไงบ้าง เธอน่าสงสารมากนะครับ ไม่น่าต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เลย”“หนูปิ่นเป็นเด็กดี แม่เชื่อว่าพระต้องคุ้มครองให้หนูปิ่นกลับมาอย่างปลอดภัย ลูกต้องเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์นะพิธาน ท่านจะเมตตาหนูปิ่น หนูปิ่นต้องกลับมาหาพวกเรา” คุณตวงรัตน์กอดบุตรชายที่โผเข้ากอดท่านด้วยความรักและเป็นห่วง ท่านรู้ดีว่าพิธานลงรักหนูปิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12หลงไฟมาร ตอนที่ 68
ตอนที่ 68“ได้กลิ่นหอมไหมปิ่นมุก ฉันว่าโจ๊กมันหอมน่าทานมากนะ ทานเสียหน่อย เดี๋ยวฉันจะป้อนเธอเอง” ถังเฟ่ยหลงหลอกล่อเพราะกว่าเขาจะทำออกมาได้ตามสูตรของป้าเหม่ยก็ทิ้งไปเสียหลายรอบกว่าจะได้เป็นโจ๊กชามโตหอมกรุ่น“อ้าปาก ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงเป่าโจ๊กในช้อนจนหายร้อนแล้วก็จ่อริมฝีปากซีดเซียว ปิ่นมุกเบ้หน้าหันหนี เพราะเธอกลืนอะไรไม่ลงจริงๆ แต่คนอยากป้อนก็ตื๊อไม่หยุด“ไม่หิว ไม่อยากทาน” ก้มหน้าตอบเสียงแผ่วๆ“อย่าดื้อกับฉันนะปิ่นมุก ระวังตัวไว้ให้ดี อย่าคิดว่าป่วยแล้วฉันจะไม่ทำอะไรเธอ” เขาขู่เสียงเหี้ยม “อ้าปาก ฝืนทานเข้าไปหน่อย เธอจะได้ทานยา” พอรู้ตัวว่าทำเสียงดังใส่มากเกินไป ถังเฟ่ยหลงเลยปรับเสียงให้นุ่มลงแต่ก็ยังดุเช่นเดิม ปิ่นมุกเลยจำใจอ้าปากรับโจ๊กเข้าปาก หน้าตานิ่งเสียจนคนลงมือทำโจ๊กใจเสียไปนิด“ไม่อร่อยหรือไง ฉันเพิ่งเคยทำครั้งแรก คงไม่ท้องเสียอีกหรอก เดี๋ยวฉันจะทานเป็นเพื่อนเธอแล้วกัน” พูดจบก็ตักเข้าปากตัวเองบ้าง ก่อนจะตักเข้าปากคนป่วยท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
บทล่าสุด
หลงไฟมาร ตอนอวสาน
ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู
หลงไฟมาร ก่อนอวสาน
ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก
หลงไฟมาร ตอนที่ 115
ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให
หลงไฟมาร ตอนที่ 114
ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส
หลงไฟมาร ตอนที่ 113
ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ
หลงไฟมาร ตอนที่ 112
ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ
หลงไฟมาร ตอนที่ 111
ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา
หลงไฟมาร ตอนที่ 110
ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร
หลงไฟมาร ตอนที่ 109
ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู
