เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่10
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-25 13:51:19
บทที่เกี่ยวข้อง
หยุดเสือ ตอนที่11
“พี่หมออะไรของหนูนั้นน่ะเหรอ?”“นายรู้ได้ยังไง?”“ก็จะไม่รู้ได้ยังไงล่ะครับ ก็ตลอดเวลาที่พี่ปรนเปรอความสุขให้หนูเนี่ย หนูพรำ้เพ้อถึง แต่พี่หมอคะ พี่หมอขา”เขาว่าพลางจีบปากจีบคอพูดล้อเลียนฉัน“รักเขามากขนาดนั้นเลย”“อืม”ฉันตอบเขาไปทำให้เขาคลายท่อนแขนใหญ่ออกจากร่างของฉัน“พี่ขอโทษ”เขาพึมพำบอกฉันแล้วเขาก็เดินหายเข้าไปในห้องอะไรสักอย่างฉันมองตามเขาจนร่างของเขาลับหายไป ฉันก็ค่อยๆเดินไปอีกห้องที่อยู่ตรงข้ามกับห้องที่ผู้ชายคนนั้นเดินหายเข้าไป เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับตู้เสื้อขนาดใหญ่ฉันรีบเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าที่จะเอาพอมาใส่เพื่อจะกลับบ้านได้ โทรศัพท์ก็ไม่มีตังค์ติดตัวสักบาทก็ไม่มี “อีลิซ แกจะซวยอะไรขนาดนี้วะ ซิงก็เสียให้ใครก็ไม่รู้ เวรกรรมๆ”ฉันเลือกเสื้อผ้าไปด้วยบ่นไปด้วย ตู้เสื้อผ้าถูกจัดเป็นระเบียบมากเสื้อเชิ้ตสีขาวถูกแขวนไว้ในตู้เดียวกัน ฉันจึงหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวออกมาจากตู้ตัวหนึ่งพลางรีบสวมร่างกายที่เปลือยเปล่าของฉันทันทีและเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวเดินไปตู้ที่ตู้เก็บกุญแจรถที่ถูกติดตั้งไว้บนผนังห้องที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวดำตามสไตล์ลุคแบดบอยของเจ้าของห้อง“โห้!รถสปอร์ตทุกคัน รวยอะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25หยุดเสือ ตอนที่12
บ้านคุณหญิงเฟื้องฟ้าอลิซ อลิศา....“กูโอนเงินเข้าบัญชีมึงแล้วนะ”ฉันพูดกับปลายสายทันทีเมื่อมีคนกดรับ(อีลิซซซ!!!!!!!)เมื่อปลายสายได้ยินเสียงฉัน มันก็แหกปากเรียกชื่อฉันซะเสียงดัง จนฉันยกโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน“หูฉันจะแตก”ฉันพูดกับมันไปด้วยนำ้เหนื่อยๆแล้วก็นอนหลับตาลงอยู่บนที่นอนสีชมพูลายแมวเหมียวสีชมพู ห้องของฉันถูกตกแต่งโทนสีชมพู(แกหายไปไหนมา แล้วทำไมนำ้เสียงฟังดูแปลกๆ)แซนนี้เอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสงสัย ฉันจึงถอนหายใจออกมา ฉันเก็บตัวอยู่แต่ในห้องนอนของฉันมา3วันเต็มๆแล้ว ม๊าให้ป้าแม่บ้านเอาข้าวมาขุนฉันถึงในห้องนอนน่ะ ต้องใช้คำว่าขุนนะคะเพราะม๊าเฟื้องฟ้าเรียกแบบนี้“ไม่ได้หายไปไหน กูก็อยู่บ้าน”ฉันตอบมันไปด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบา(ออกมาเจอกูหน่อย เร็วๆด้วยกูให้เวลามึง30นาที มึงต้องรับผิดชอบที่ทำให้กูเดินไม่ได้ไป2วันเต็มๆ)อะไรของมัน มันเดินไม่ได้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันวะ “มึงเดินไม่ได้ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกู”(กรี๊ดดดดด!)แซนนี้กรี๊ดใส่โทรศัพท์เครื่องหรูของฉันซะเสียงดัง จนแก้วหูฉันจะแตกจริงๆแล้วล่ะ“โอ้ย!มึงจะกรี๊ดทำไม กูแสบหู!”ฉันโวยใส่มัน(มึงยังจะว่าไม่เกี่ยวกับมึงอีกเหรอ มึงรู้ไหมว่าพี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่13
“เฮียเค!”เมื่อฉันหันไปกำลังจะเอ่ยคำด่าเจ้าของมือปริศนานั้นก็ต้องเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจกับเจ้าของมือคือเฮียเอเคลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง ม๊าของเฮียเคเป็นพี่สาวแท้ๆของม๊าเฟื้องฟ้าฉันเอง เราทั้งคู่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว บ้านก็อยู่ในซอยเดียวกัน“HIน้องอลิซ^_^”เฮียเคยกมือขึ้นมาโบกทักทายฉันพลางยิ้มจนตาปิดให้ฉัน ฉันยังไม่ได้เคลียร์กับเฮียเลยนะเรื่องวันนั้น“เฮียพร้อมเจ็บตัวแล้วเหรอคะ ถึงได้กล้าเจออลิซแล้วน่ะ”ฉันเอ่ยถามเฮียเคไปพามองไปที่มือหนาของเขาที่จับข้อมือของฉันไว้ เฮียเคยิ้มหยีให้ฉันพลางค่อยๆคลายมือที่จับฉันอยู่ออก ในจังหวะนั้นฉันรับรู้ได้ถึงสายตาหลายๆคู่ของคนที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับเฮียเคกำลังมองมาที่ฉัน แต่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าใครฉันขี้เกียจยุ่งน่ะ“นั่งก่อนสิครับ กินนำ้ให้ใจเย็นๆก่อนนะ^_^”แหนะมามุกเดิมอีกแล้ว ฉันค่อยๆนั่งลงที่นั่งข้างๆเฮียเคที่มันเหลือเพียงที่เดียวของฝั่งนี้อีกฝั่งก็เหลือที่นั่งอีกที่คือฝั่งตรงข้ามกับฉัน ฉันมองแก้วนำ้เปล่าที่เฮียเคยื่นส่งมาให้ฉันดื่มอย่างระแวง ฉันเข็ดนะ“เฮียไม่ได้ใส่อะไรไว้เลยครับ นำ้เปล่าแก้วของเฮียเอง จริงๆครับน้องอลิซ”เฮียเคบอกฉัน แต่เหม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่14
ห้างE ชั้นจอดรถอลิซ อลิศา......“วันนี้กูอิ่มและสนุกมากกกกกกกกกก”ทันทีที่ฉันกับแซนนี้เดินออกมาพ้นประตูทางออกของห้างที่เชื่อมกับโรงจอดรถแซนนี้ก็เอ่ยบอกฉันพลางหมุนตัวยิ้มร่าอย่างคนที่เก็บกดมานานและเพิ่งได้ปลดปล่อย ฉันกับมันใช้เวลาอยู่ในห้างร่วมๆแล้วเกือบๆ8ชั่วโมง“เหรอจ๊ะ”ฉันหันหน้าไปเบะปากใส่มันพลางเอ่ยพูดขึ้น“ย่ะ แล้วมึงไม่ดีใจรึไงได้ไปดูหนังกับว่าที่ป่ะป๊าของลูกมึงน่ะ”“ดีใจมันก็ดีใจอ่ะนะ แต่จะมากกว่านี้ ถ้าไม่มีพวกของเฮียเคและมึงไปด้วยน่ะ”ฉันหันไปพูดใส่แซนนี้ด้วยนำ้เสียงที่คนฟังแล้วต้องนึกหมั้นไส้ “อีลิซ นี้กูเพื่อนมึงนะ”แซนนี้เรียกร้องความเป็นเพื่อนจากฉัน “กูก็เพื่อนมึงไง ทีมึงหนีไปเดทกับแฟนมึง มึงยังทิ้งกูเลย”“อุ๊ย!อีความจำดี”แซนนี้พูดพลางชี้นิ้วมาที่หัวของฉัน ฉันก็รอยหน้ารอยตาเยาะเย้ยมันและเราก็มาถึงทางที่ต้องแยกกันแล้ว“บ๊ายมึง ถึงบ้านโทรหากูด้วยนะ”แซนนี้เอ่ยบอกฉันพลางยกมือขึ้นมาบ้านลายฉัน“ค่าแม่ ถึงบ้านแล้วหนูจะรีบโทรมารายงานนะคะ”ฉันพูดใส่จริตใส่แซนนี้แล้วยกมือบ๊ายบายมัน ฉันกับมันสนิทกันมากคุยกันได้ทุกเรื่อง จะสนุกมากกว่านี้ถ้ามีฮันนี่ด้วยมันยังไม่กลับมาอีกเหรอวะเนี่ย ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่15
“ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย”ฉันมองหน้าเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจพลางเอ่ยถามเขาไปด้วยนำ้เสียงกระซิบเพราะกลัวพวกพี่กรูฟได้ยินน่ะสิ ถ้าพี่กรูฟรู้ว่าเป็นฉันน่ะ พี่กรูฟคงจะไม่อยากได้ฉันเป็นแฟนแล้วแหละ เขาก็ทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ส่งมาให้ฉัน“มีอะไรกันรึป่าวครับ?”เสียงของพี่กรูฟตะโกนถามขึ้นมาด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงและเหมือนเขาจะเดินเข้ามาด้วยนะ เวรแล้วสิ เวรกรรมแน่ๆดีน่ะที่ไฟในโรงจอดรถของห้างนี้ค่อยข้างมีแสงผ่านเข้ามาได้น้อยหน่อยไม่งั้นล่ะก็หึ๊ย!“ไม่มีอะไรค่ะคุณหยุดอยู่ตรงนั้นแหละคะ สามีของดิฉัน เขาเป็นคนจิตไม่ค่อยปกตินะคะ”ฉันดัดเสียงเล็กๆแหลมๆและตะโกนตอบพี่หมอไป และเหมือนพี่หมอจะหยุดยืนนิ่งๆแล้ว“จิตไม่ปกติ?”ร่างหนาของคนตรงหน้าเอ่ยถามฉันพลางเลิกคิ้วขึ้น ฉันจึงส่งสายตาดุๆไปให้เขาว่าเงียบๆอย่าพูดอะไรทำนองนี้และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพียงแค่ทำสีหน้าไม่พอใจ“อ้าว แล้วพาเขาไปพบจิตแพทย์รึยังครับ ผมเป็นหมอให้ผมช่วยไหมครับ?”พี่หมอกรูฟเอ่ยถามขึ้นมาอีกด้วยนำ้เสียงเป็นห่วงแบบคนที่เป็นหมอ“ไม่เป็นไรค่ะ พอดีดิฉันนัดคุณหมอไว้แล้วขอบคุณคุณมากเลยนะคะ”“คุณไปเถอะค่ะ”ฉันเอ่ยบอกพี่หมอ “อ๋อครับ เอาแบบนั้นก็ได้ครับ พวกผมขอตัวก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่16
บ้านคุณหญิงเฟื้องฟ้า ห้องนอนอลิซ 05:30น. อลิซ อลิศา...... ติ๊ดดดดดด “ฮาโหลลลลลลล”ฉันควานหาโทรศัพท์อยู่นานเมื่อเจอก็กดรับสายทั้งๆที่ยังไม่ได้ลืมตามองว่าใครโทรมา เมื่อคืนนี้ฉันไปปาตี้กับมาเกือบเช้าแล้วไง และฉันเพิ่งจะนอนได้ไม่นานเองด้วย (น้องอลิซ ใช่น้องอลิซรึป่าวครับ?)เสียงหล่อนุ่มละมุนคุ้นหูแต่ฟังแลดูกวนประสาทซะมากกว่านั้นทำให้ฉันรีบเบิกตาโตขึ้นตาสว่างทันที “นายไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหนย่ะ!”ฉันผุดลุกขึ้นนั่งและยกโทรศัพท์ออกมาดูก็โชว์เบอร์แปลกจริงๆด้วยฉันไม่ได้ให้เบอร์เขาไปน่ะ หลังจากวันนั้นที่เราทำข้อตกลงกันว่าฉันจะให้เขาช่วย เขาก็ขอเบอร์มือถือฉันและไลน์ฉันแต่ฉันก็ไม่ได้ให้เขาไป เขาไปเอามาจากไหนกันน่ะ (อารมณ์เหวี่ยงในนำ้เสียงแบบนี้ ต้องเป็นน้องอลิซคนสวยแน่นอนเลย^_^)เขาพูดออกมาด้วยนำ้เสียงแจ่มใสร่่เริงเมื่อรู้ว่าเป็นฉัน ฉันจึงเหลือบตามองไปที่นาฬิกาดิจิดอลที่หัวเตียงก็พบว่านี้มันตี5ครึ่ง อีตาบ้านี่มันโทรมาทำอะไรวะ “นายบ้าป่ะเนี่ย โทรมาทำไมเวลาแบบนี้ รู้ไหมว่าฉันเพิ่งจะนอนได้ไม่ถึง10นาทีบราาาา”ฉันร่ายใส่ปลายสายไปเป็นชุดปลายสายก็มีเสียงหัวเราะคิกคักออกมาเป็นระยะๆที่ฉันบ่นเขา “นี่ฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่17NC+
“แหม่ มากับดาวมหาลัยซะด้วย”เมื่อแซนนี้หยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดนำ้ลายตัวเองเสร็จสายตามันก็ยังไม่เลิกมองไปที่ผู้ชายคนนั้น และมันก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหมั่นใส้ฉันจึงหันไปมองบ้างก็เห็นว่าเขาเดินอ้อมรถสปอร์ตฝั่งคนขับไปเปิดประตูฝั่งคนนั่งและก็ปรากฏร่างบางสวยสง่าสวมชุดนักศึกษาที่รัดติ้วกระโปรงสั้นจู๋เสื้อนักศึกษาของเธอกระดุมก็แทบจะปริ โอ้ยแม่คุณจ๋าอะไรจะขนาดนั้นล่ะคะเห็นใจคนที่มีของแท้บ้างเถอะค่ะ ฉันมองหน้าอกของเธอและก็ก้มมามองหน้าอกของตัวเอง ช่างผิดกันไกลเธอช่างมีส่วนสูงที่สูงสง่าผิดกับฉันอีกแหละที่สูงแค่160เนี่ย “แกรู้ได้ยังไงว่าเป็นดาวมหาลัย?”ฉันถาทแซนนี้ไปด้วยความสงสัยมันรู้ได้ยังไงวะ “รู้สิย่ะ ฉันเป็นใครและมีใครบ้างที่ฉันไม่รู้จัก”แซนนี้ยื่นอกขึ้นพลางยกมือตบหน้าอกตัวเองเบาๆเหมือนภูมิใจในตัวมันมากอ่ะ ฉันเบะปากให้มันไปหนึ่งทีหมั่นใส้มันอ่ะ “หล่อนชื่อน้องมินนี่ลูกสาวของนักธุรกิจชื่อดังหุ้นส่วนคนสำคัญของบริษัทคุณเฮลเขาน่ะ”แซนนี้พูดขึ้นพลางจับหลอดสีใสหมุนนำ้ในแก้วของเธอไปพลางดูดนำ้ปั่นไปด้วย มันรู้จริงๆเว้ย มันรู้ด้วยว่าผู้ชายที่ฉันกับทันกำลังมองอยู่ชื่อเฮลใช่แล้วล่ะคะเขาคือผู้ชายที่เพิ่งจะโท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31หยุดเสือ ตอนที่18
บ้านคุณหญิงเฟื้องฟ้า17:30น.ศาลาหลังบ้านอลิซ อลิศา....“ปิดเครื่องทำไมครับคนสวย”เสียงคุ้นหูดังเข้ามาทางข้างหลังฉันทำให้ฉันที่กำลังนั่งหย่อนขาลงไปในสระนำ้ขนาดใหญ่หลังบ้านฉัน ฉันต้องหันกลับไปมองเขา ฉันไม่ได้ปิดเครื่องฉันแค่เปลี่ยนเบอร์เฉยๆเอง รำคาญผู้ชายที่ชื่อเฮลอ่ะเบื่อมันไม่อยากให้มันโทรมา“ไม่ได้เข้าเวรเหรอเฮีย?”ฉันหันไปมองเฮียเคที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมเอ่ยถามเขาไปด้วย“ไม่ได้เข้าครับ โรงพยาบาลป๊าเฮีย^_^”เฮียเคตอบฉันด้วยนำ้เสียงแจ่มใสพลางหย่อนก้นนั่งเอาขาหย่อนลงไปในสระนำ้ข้างๆฉัน“อ๋อ เฮียเป็นลูกเจ้าของนี้เนอะจะเข้าหรือไม่เข้าก็ได้ ปล่อยให้หมอคนอื่นๆเข้าแทน”ฉันบอกเฮียเคไปพลางหันกลับไปมองนำ้สีฟ้าใสในสระข้างหน้าฉัน “ทำไมวันนี้น้องสาวเฮียดูแปลกๆไปล่ะ ไม่สนุกเลย”เสียงเฮียเคเศร้าลงแต่แต่แฝงไปด้วยนำ้เสียงเป็นห่วง“ป่าวหนิเฮีย แล้วเฮียมาหาอลิซถึงที่นี้มีอะไร?”ฉันบอกเฮียไปและรีบชวนเฮียคุยเรื่องอื่นสักที ฉันไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว “เฮียเห็นว่าช่วงนี้ไม่ไปหาเฮียที่โรงพยาบาลมาเป็นอาทิตย์แล้วโทรมาก็ไม่ติดเลยแวะมาดูน่ะ”“อลิซปาตี้ทุกคืนเลยน่ะเฮีย ตอนกลางวันก็เลยหลับเป็นตายยย^_^”ฉันบอกเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-31
บทล่าสุด
หยุดเสือ ตอนที่100(THE END)
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
หยุดเสือ ตอนที่99
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
หยุดเสือ ตอนที่98NC+
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
หยุดเสือ ตอนที่97
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
หยุดเสือ ตอนที่96
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
หยุดเสือ ตอนที่95
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ
หยุดเสือ ตอนที่94
12:00น.นำ้ตกอลิซ อลิศา...ซึบ จุ๋ม “เขามาทำอะไรน่ะ?”ฉันที่เดินหาพี่เฮลจนขึ้นมาที่นำ้ตกก็ต้องตกใจปนแปลกใจกับแผ่นหลังของผู้ชายที่คุ้นเคยตรงสะพานนั้น เขากำลังขยี้อะไรอยู่สักอย่างเสื้อผ้าที่เขาใส่คือชุดหม้อฮ้อมสีนำ้เงินและกางเกงขาก๊วยสีนำ้เงินเช่นเดียวกัน“ซักผ้าเหรอ?”ฉันมองไปที่กะละมังสองลูกที่วางอยู่บนสะพานไม้ที่ชาวบ้านมาทำกันไว้เพื่อเวลามาซักผ้าที่นี้จะได้สะดวกปกติคุณน้าเป็นคนซักผ้าให้ฉันน่ะ“พี่เฮลคะ!”ฉันตะโกนเรียกพี่เฮล ที่ตอนนี้เขากำลังนั่งเอามือปาดเหงื่อตัวเองอยู่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อของเขาใบหน้าซีดและริมฝีปากซีดๆหันหน้ามามองฉันทันทีที่ได้ยินเสียงฉันที่ตะโกนเรียกเขา“น้องอลิซอย่าเดินมาตรงนี้น่ะครับ พื้นมันลื่นหนูกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะครับ แดงร้อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอาน่ะ”พี่เฮงเอ่ยพูดบอกฉันทั้งแววตาและน้ำเสียงของเขาสื่อถึงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านำ้ตาของฉันมันกำลังจะไหลออกมา“พี่เฮลมาซักผ้าให้อลิซทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามเขากลับไปและเริ่มส่องสายตามองหาที่ร่มๆเพื่อจะเดินเข้าไปเพราะตอนนี้ฉันเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วสิ“พี่อยากจะทำอะไรให้น้องอลิซมั่งน่ะครั
หยุดเสือ ตอนที่93
“ก็ได้ค่ะ!!”ฉันพูดบอกเขาพลางจับมือของเขาให้ปล่อยแขนฉันและฉันก็เดินขึ้นไปนอนบนที่นอนพี่เฮลก็ยืนยิ้มให้ฉัน “รีบไปทำสิคะ อลิซหิวจนจะกินหัวพี่เฮลได้อยู่แล้วเนี่ย!”ฉันตะโกนใส่เขาพลางทำตาดุๆใส่ “ครับๆๆไปเดี๋ยวนี้ครับ”พี่เฮลรีบรนรานเดินผิดเดินถูกและรีบเปิดประตูวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาหัวเราะๆเบากับท่าทางของเขา และฉันก็ยื่นมือไปลูบหน้าที่แลนราบท้องของตัวเอง “ป่ะป๊าเขาจะรักแม่จริงๆรึป่าวคะลูก?”ฉันเหลือบตามองไปยังหน้าท้องของฉันพลางเอ่ยพูดคุยปรับทุกข์และถามเขา บางทีตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ฉันควรจะคิด คิดเยอะๆเพราะฉันไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว 07:00น. “ฟอดดดด ฟอดดดด”สัมผัสหนักๆกดลงมาบนแก้มทั้งสองข้างของฉัน “อื้อออ อย่ายุ่งคนกำลังนอนอยู่!!”ฉันบ่นไปอย่างหงุดหงิดพลางผลิกตัวหันมานอนตะแคงแทน พรึบ “อื้อออ”ฉันครวญครางขึ้นอย่างขัดใจเมื่อมีมือหนาโอบกอดเอวของฉันแผ่นหลังของฉันไปกระทบเข้ากับแผงอกสุดเเกร่งของใครสักคนแต่ตอนนี้ความง่วงของฉันมันไม่สามารถทำให้ฉันลืมตามามองหน้าเขาได้ เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าตอนนี้น่ะฉันขี้เซาเป็นอันดับสองอ่ะ เพราะอันดับหนึ่งคือเรื่องกิน “พี่คิดถึงหนูแ
หยุดเสือ ตอนที่92
บ้านพักของอลิซบนดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ05:00น.อลิซ อลิศา...“อื้อออ”ฉันครางขึ้นเล็กน้อยและบิดขี้เกียจไปมา และค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งออดดดด“หิวอะไรเวลานี้ล่ะคะลูกขา หนูรู้ไหมว่าม๊าน่ะกลัวผี”ฉันพูดกับลูกของฉันพลางเอามือลูบหน้าของตัวเองไปด้วย ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูก็ต้องเบะปากทำหน้าเศร้า เพิ่งจะตีห้าหิวข้าวซ่ะงั้น จะเดินไปหาคุณน้าก็เกรงใจเธอ จะลงไปข้างล่างก็กลัวจะเจอเข้ากับสิ่งลี้ลับ “เอ่อจริงสิ ฉันซื้อขนมมานี้หน่า”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจและนำไม้ขีดไฟจุดเข้าไปที่ตะเกียงเพื่อทำให้ห้องนี้สว่างขึ้นมา ฉันอยู่ที่นี้คนเดียวมาเป็นอาทิตย์ได้ยังไงเนี่ยแกะๆๆๆๆ“อื้ออ ของอร่อย^_^”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจที่ตอนนี้ฉันใช้จมูกสูดดมกลิ่นขนมปังข้างในยัดใส่สตอเบอร์รี่ของโปรดของฉันที่เพิ่งจะไปซื้อกับคุณน้ามาเมื่อวานที่ไปหาหมอ“กินแล้วนะคะ กินน่ะลูก นี้น่ะของชอบของม๊าเลยน่ะ ถ้าหนูเป็นผู้หญิงม๊าจะให้หนูชื่ออลิน จะได้เข้ากับชื่อของม๊า^_^”ฉันกัดขนมปังไปพลางพูดถึงชื่อลูกไปและทำหน้าฟินกับความอร่อยของขนมปังก้อนใหญ่ที่อยู่ในมือฉัน“ฮึ”เสียงหัวเราะของใครสักคนดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันหยุดการกระทำในการกินขนมปังและหันไปทางต้น
