Se connecterShare
ตอนที่23 เพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อน
Dernière mise à jour:
2025-03-21 18:37:03
Related chapter
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่24 กินข้าวนอกบ้าน
เมื่อขับรถมาถึงบ้านเราสองคนจึงลงจากรถ ฉันเดินตามเขาขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบนห้อง เปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆ เขามองหน้าฉันและมองรอยที่โดนตบพร้อมถามว่า"เจ็บไหม" "เจ็บค่ะ" เมื่อฉันตอบ เขาจึงไปหยิบยามาทาให้ฉัน ใช้นิ้วชี้ลูบใบหน้าฉันเบาๆเพราะกลัวว่าฉันจะเจ็บ เมื่อเขาทาเสร็จแล้ว ฉันจึงพูดว่า"เป่าเพี้ยงให้ด้วยสิคะ" "..........." "อ่ะ ไม่ทำก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้หนูหิวอ่ะ อยากกินชาบู เราออกไปกินชาบูกันเถอะค่ะ" "............." "แสงเหนือเลิกเรียนหรือยังคะ เราออกไปด้วยกันสามคนดีไหมคะ เปลี่ยนบรรยากาศ" ฉันพูดจบ ก็ได้ยินแสงเหนือเปิดประตูเข้ามาพูดว่า "หม่ามี๊ แดดดี๊ ป๋มกลับมาแล้วครับ" "วันนี้แดดดี๊จะพาพวกเราไปกินชาบู เราไปอาบน้ำเตรียมตัวออกไปข้างนอกดีกว่า" "ออกไปกินข้าวข้างนอกเหรอครับ" "ใช่ๆ" "เย้ๆ" "ใครบอกว่าจะพาไป?" เขาพูดขึ้นแล้วมองหน้าฉัน "แดดดี๊จะไม่พาไปเหรอ สงสารเด็กตาดำๆทั้งสองคนหน่อยสิคะ หิวก็หิว"ฉันพูดพร้อมกระพริบตาปริบๆให้เขาแล้วสะกิดแสงเหนือ แสงเหนือจึงยืนกระพริบตาปริบๆมองเขาเช่นกัน "..........." "แดดดี๊ อย่าใจร้ายกับหนูเลย" "แดดดี๊ อย่าใจร้ายกับป๋มเลย" "ไปก็ไป" เขาต
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่25 หนูอยากนอนNC++
ฉันอาบน้ำถูสบู่ให้สะอาดทุกซอกทุกมุม ประโคมสบู่อาบน้ำให้มันหอมฟุ้งไปเลย นี่ไม่ได้คิดอะไรเลยนะ ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ >.เมื่ออาบเสร็จฉันจึงมายืนเช็ดตัวให้แห้งอยู่หน้ากระจกและหยิบชุดนอนไม่ได้นอนมาใส่ พอใส่แล้วรู้สึกว่าตัวเองเหมือนนางเอกหนังเอวีของญี่ปุ่นเลย แต่ติดตรงที่....พุงยื่นออกมาเล็กน้อยจากการที่ไปกินชาบูเมื่อครู่ เอิ่ม น่าเกลียดจริงๆเลย =_= ฉันจึงเอาผ้าขนหนูมาคลุมไว้แล้วออกจากห้องน้ำ"ใส่ยัง" เขาถามทันทีที่ฉันเดินออกไป"ใส่แล้วค่ะ" "มานี่" ฉันจึงเดินไปหาเขาที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง เขายื่นมือมากระตุกผ้าขนหนูออก "ว้าย" ฉันร้องออกมาเบาๆ "..............." เขาไม่ได้พูดอะไรแต่ใช้สายตาสำรวจร่างกายฉันแล้วยิ้มที่มุมปากแล้วลุกขึ้นมาหยิบกล่องของขวัญมาไว้บนเตียง จากนั้นจึงดึงฉันให้นอนลงบนเตียงและก้มลงมาจูบปากฉัน ฉันจูบเขาตอบ เราแลกลิ้นกันจนเสียงดัง "จ๊วบๆ" เขาใช้มือทั้งสองข้างมาขยำเคล้นนมของฉัน จากนั้นจึงใช้นิ้วชี้มาเขี่ยหัวนมทั้งสองข้างของฉันผ่านชุดชั้นในลูกไม้ซีทรู "อ๊ะ........" ฉันสะดุ้งเล็กน้อย เริ่มรู้สึกถึงอารมณ์บางอย่างที่แผ่ซ่านมาจากนั้นเขาใช้ลิ้นมาเลียระรัวที่หัวนมของฉ
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่26 เวลาที่ผ่านไป
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเพลีย หยิบมือถือที่วางข้างเตียงมาเปิดดูพบว่าเป็นเวลาเที่ยงแล้ว ฉันลุกจากเตียงมาอาบน้ำแต่งตัว ลงไปกินข้าวข้างล่างก็พบว่าแสงเหนือไปเรียนพิเศษ ส่วนเขาไปทำงาน ฉันได้แต่สงสัยว่าเขาเอาแรงมาจากไหน เพิ่งปล่อยให้ฉันนอนตอนเกือบเช้า แต่ตัวเองไปทำงานได้ตามปกติ =_=ฉันว่างๆจึงนอนเล่นในห้อง นอนดูละครย้อนหลังในยูทูปสบายใจเฉิบ พลางหัวเราะคิกคักๆอยู่คนเดียว จนกระทั่งช่วงเย็นแสงเหนือกลับบ้าน แล้วเดินมาหาฉันในห้อง"ป๋มกับมาแล้วครับหม่ามี๊" "หิวข้าวหรือยังจ๊ะ" ฉันลุกจากเตียงแล้วนั่งย่อตัวให้อยู่ในระดับเดียวกับแสงเหนือ"หิวแล้วครับ""เราออกไปซื้อของมาทำกับข้าวรอแดดดี๊กันไหม""ดีครับๆ"เราสองคนจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปที่ซุปเปอร์มาเก็ตใกล้บ้าน โดยมีคนขับรถพาไป เมื่อมาถึงฉันก็เดินจูงมือซื้อของกับแสงเหนือไปเรื่อยๆ จนเดินมาเจอกับแอมและไอซ์โดยบังเอิญ "สโนว์ สโนว์ใช่ไหม เราขอโทษ" แอมกับไอซ์เรียกฉันแล้ววิ่งมาทำท่าขอโทษขอโพยใหญ่เลย ซึ่งทำให้ฉันงงว่าเกิดอะไรขึ้น "ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ ฉันกลัวเฟย์ ก็เลยต้องทำตามคำสั่งเฟย์" แอมพูดขึ้น "พวกเราไม่เกี่ยวนะ พวกเราไม่อยากหนีหัวซุกหัวซุนแบบเฟ
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่27 ไปสวนสัตว์
"หม่ามี๊ หม่ามี๊ ตื่นๆๆๆ" "อื้อออออออ" "หม่ามี๊.....ทำไมขี้เซาจังเลยครับ" "หม่ามี๊ง่วง ขอนอนแป็ป" "แต่วันนี้แดดดี๊จะพาเราจะไปสวนสัตว์กันนะครับ" ฉันได้ยินดังนั้นเลยกระเด้งตัวลุกจากเตียงทันที รีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว "แดดดี๊บอกว่าถ้าเสร็จแล้วให้ไปเรียกครับ แดดดี๊เคลียร์งานอยู่" "นี่ ถ้าโตขึ้นหนูอย่าเป็นอย่างแดดดี๊นะ " "ทำไมล่ะครับ" "ทำแต่งานน่ะสิ ขยันมันก็ดีหรอกนะ แต่หม่ามี๊เป็นห่วงสุขภาพ แดดดี๊ทำงานทุกวันเลย ไม่มีวันหยุด บางวันก็ทำถึงตีหนึ่ง ตีสอง พอตอนเช้าก็ต้องมาทำงานอีก" "อ๋อ ต้องทำงานให้พอดีๆใช่ไหมครับ มีเวลาทำงาน มีเวลาพักผ่อน" "ใช่ แบบนั้นล่ะจ้ะ เอาล่ะหม่ามี๊แต่งตัวเสร็จแล้ว เราไปหาแดดดี๊กันเถอะ" ฉันจึงจูงมือแสงเหนือเดินไปที่ห้องทำงานของเขา เคาะประตูก่อนแล้วจึงค่อยเปิดประตูเข้าไป เขาเงยหน้าจากหน้าจอคอมพิวเตอร์มามองฉันเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แสงเหนือเดินไปเขย่าแขนเขาแล้วพูดว่า"แดดดี๊ ไปกันเถอะครับ ป๋มอยากไปเที่ยวแล้ว" "อืม ไปสิ" แล้วพวกเราก็เดินออกจากห้องทำงานลงมาลานจอดรถ วันนี้เขาขับรถเองเพราะอยากได้ความรู้สึกแบบเป็นครอบครัวจึงไม่ได้ให้ลูกน้องตามไป เมื่อมาถึงสวนส
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่28 หม่ามี๊ตัวจริง
เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว เขานำรถมาจอดที่ลานจอดรถ ฉันกับแสงเหนือจึงจับมือกันวิ่งเข้าไปในบ้าน "ป๋มจะเอาตุ๊กตาโลมาวางไว้กับหุ่นยนต์ที่หม่ามี๊ให้นะครับ ป๋มจะนอนกอดทุกคืนเลย" "จริงเหรอ หม่ามี๊ก็จะเก็บตุ๊กตาตัวนี้มากอดทุกคืนเหมือนกัน" "คุณสิบทิศ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียกคุณสิบทิศที่เดินตามหลังฉันกับแสงเหนือมา จากนั้นหญิงสาวคนนั้นจึงวิ่งมาหาคุณสิบทิศด้วยความดีใจ ฉันยืนนิ่งอยู่กับที่ก้าวขาไม่ออก ได้แต่มองดูเขาสองคนยืนข้างกัน ผู้หญิงคนนั้นสูงโปร่ง หุ่นราวกับนางแบบ ใบหน้าสวยใสบริสุทธิ์ "ผู้หญิงคนนี้คือใครเหรอคะ" ฉันตั้งสติได้จึงถามออกมาอย่างแผ่วเบา "เธอชื่อกอหญ้าเป็นแม่แท้ๆของแสงเหนือ" เสียงทุ้มๆของเขาพูดขึ้นมันก้องดังในโสตประสาทของฉัน ตุ๊กตาโลมาที่ฉันถือไว้เมื่อครู่ร่วงหล่นไปกับพื้น หัวใจของฉันชาหนึบกับความจริงที่ได้รับรู้ ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา ยัยโง่ ยัยสโนว์แกมันโง่เหลือเกิน แกกับเขาก็แค่ทำสัญญากัน มีผลประโยชน์ร่วมกัน เขาอยากให้เราดูแลแสงเหนือเหมือนแม่เราก็ทำให้แล้ว วันนี้ตัวจริงของเขาปรากฎขึ้นมาแล้วแกจะอยู่ทำไมล่ะ คิดได้ดังนั้นฉันจึงวิ่งขึ้นห้องไป "หม่ามี๊ รอป๋มด้วย" "หม
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่29 ความลับ
"ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น โบวี่ที่กอดปลอบฉันอยู่จึงผละออกจากนั้นเราสองคนก็มองหน้ากัน "คงไม่ใช่คุณสิบทิศหรอกนะ" โบวี่ถามฉัน ซึ่งฉันก็ตอบไปว่า"ไม่รู้....ฮึกๆ....ไม่ใช่เขาหรอกมั้ง ป่านนี้เขาคงอยู่กับแม่แสงเหนือแล้ว ฮือๆ" "งั้นฉันเปิดนะ เคาะประตูแบบนี้น่าตีมือจริงๆ" โบวี่บ่นเมื่อเสียงเคาะประตูยังรัวไม่หยุด เมื่อโบวี่เปิดคนอยู่ข้างนอกก็เดินเข้ามา ฉันเงยหน้ามองเขาแล้วหันหลังให้ ฉันไม่อยากเจอหน้าเขา "ร้องไห้ทำไม" เขาถามด้วยน้ำเสียงเจือห่วงใย เมื่อเห็นคราบน้ำตาและตาบวมๆของหญิงสาวที่หนีเขามา "..........." ฉันไม่ตอบเขา "แกเคลียร์กับเขาก่อนนะ ฉันจะรออยู่หน้าห้อง" โบวี่หันมาพูดกับฉันและหันไปมองหน้าคุณสิบทิศ จากนั้นก้มมากระซิบฉันว่า "เคลียร์กันให้จบอย่าปล่อยให้ค้างคา ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง ฉันจะอยู่ข้างแกเสมอ" โบวี่กระซิบจบประโยคก็เดินออกไปรอหน้าห้อง ภายในห้องเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจกันและกัน เขาจึงพูดขึ้นมาว่า"ร้องไห้ทำไม""...............""หนีมาทำไม""................""เงียบทำไม หืม""เราหย่ากันเถอะค่ะ" "รู้ตัวไหม ว่าพูดอะไรออกมา?" เขามองหน้าฉันแล้วถามด้วยน้ำเสียงดุดัน"รู้ค่ะ
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่30 ปรับความเข้าใจ
"ถ้าคนที่ขับรถไปเป็นผม ถ้าคนที่โดนยิงเป็นผม ถ้าคนที่ตายเป็นผม มันคงจะดีกว่านี้ ทั้งหมดมันคือความผิดของผมเอง" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด ฉันจึงกอดเขาเอาไว้แล้วลูบหัวเขาเบาๆ ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนแบบนี้ เขาทำเป็นเย็นชาเพื่อปกป้องตัวเอง เพราะเรื่องราวในอดีตของเขา เขาเห็นคนที่รักตายต่อหน้าโดยที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ เขาไม่อยากเสียใครไปอีกจึงได้เลี้ยงแสงเหนือมาแบบนั้น "ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่ดีทั้งนั้นแหละค่ะ คุณอย่าโทษตัวเองสิคะ มันไม่ใช่ความผิดของคุณเลย คุณแสงใต้ก็คงรู้สึกแย่ด้วยที่คุณไม่มีความสุขเอาแต่โทษตัวเองแบบนี้ ถ้าคุณยังปล่อยวางไม่ได้แบบนี้....งั้นหนูจะช่วยแบ่งเบาความรู้สึกของคุณโดยการที่อยู่ให้กำลังใจคุณแบบนี้ไปเรื่อยๆ ได้ไหมคะ" "สโนว์......"เขาเรียกชื่อฉัน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขาเรียกชื่อฉัน เขากระชับอ้อมกอดแล้วลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน "ขอบคุณมากนะ ขอบคุณจริงๆ" เขาพูดจบก็จูบที่หน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา "ขอบคุณเรื่องอะไรคะ" "ขอบคุณทุกๆอย่าง ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตของผม ขอบคุณจริงๆ" "............" ฉันเงียบ แต่ใจนี่เต้นตึกตักๆเลย >.ตอนแรกผมแค่เห็นว่าแสงเหนืออยู่ใกล้ค
Dernière mise à jour : 2025-03-21หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่31 เล่นละคร
"ปล่อยนะ สิบทิศ คุณสิบทิศช่วยฉันด้วย กรี๊ดดดดดดดด" จู่ๆยัยกอหญ้าก็กรีดร้องแล้วทรุดลงกับพื้น พร้อมกับกุมหัวตัวเอง จากนั้นจึงลงไปนอนดีดดิ้นด้วยความเจ็บปวดทรมาน "คุณสิบทิศ ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย กรี๊ดดดดด" เสียงของเธอทำให้คนในบ้านตกใจจนต้องต้องวิ่งมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น "หม่ามี๊~ ฮือๆ" แสงเหนือวิ่งลงมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นฉันจึงวิ่งเข้ามากอด"โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวนะครับ หม่ามี๊อยู่นี่แล้ว" ฉันกอดปลอบแสงเหนือแล้วจับมือเดินขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะหันมาสบสายตาของเขาแล้วเดินขึ้นไปโดยไม่สนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด่านล่าง ชิ ใครเชื่อก็โง่แล้ว สกิลการแสดงละครตกต่ำมากค่ะ "ว้ายยยยยยยย" ฉันตะโกนเสียงดังขึ้นทันทีเพราะฉันแกล้งสะดุดล้มตรงบันได "หม่ามี๊ เจ็บไหมครับ" แสงเหนือหันมาถามฉันด้วยความเป็นห่วง โธ่ลูกอย่าเป็นห่วงหม่ามี๊เลย หม่ามี๊กำลังอยู่ในช่วง......สโนว์การละคร ^_^ "เป็นอะไร" เสียงเขาถามจากทางด้านหลัง นั่นไง เดินไวมากอ่ะ นี่แหละ เขาเรียกว่าพลังแห่งรัก ดูไว้ค่ะสาว ถ้าไม่ห่วงเขาไม่มาหรอกนะ มันต้องอาศัยสกิลความรักจากเขาด้วย ซึ่งหล่อนไม่ได้มันค่ะ อิอิ "หนูเจ็บค่ะ สงสัยข้อเท้าแพลง หนูเดินไม่ไหว" ฉันเสแสร
Dernière mise à jour : 2025-03-21
Latest chapter
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่41 ตอนพิเศษ
สามปีต่อมา "หม่ามี๊ ตื่นได้แล้ว ไปกินข้าวกันเถอะครับ" แสงเหนือมาเรียกฉันเหมือนทุกวัน ฉันสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาแล้วถามแสงเหนือว่า "แล้วแดดดี๊ล่ะ" "แดดดี๊ป้อนข้าวน้องแสงรุ้งอยู่ครับ" แสงเหนือตอบ ฉันจึงพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้แล้วเข้าไปอาบน้ำ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินจูงแสงเหนือลงมาข้างล่าง "หม่ามี๊" เสียงใสๆของแสงรุ้งเรียกฉัน แล้วดิ้นลงจากเก้าอี้เพื่อจะมาหาฉัน เขาจึงอุ้มลูกมาให้ฉันอุ้มน้องแสงรุ้ง ลูกสาวของฉันกับคุณสิบทิศ ตอนนี้อายุได้2ขวบกว่าแล้ว หุ่นจ้ำม่ำเหมือนฉัน น่ารักน่าชัง คุณสิบทิศหลงลูกมากถึงกับเอางานมาทำที่บ้านเพื่อที่จะได้ทำงานไปเลี้ยงลูกไปด้วย ส่วนแสงเหนือก็รักน้องมากๆ บางทีก็ช่วยป้อนข้าวน้อง บางทีก็เล่นกับน้อง เวลาน้องร้องไห้ก็ช่วยปลอบน้อง"อิ่มแล้วเหรอ หืม" ฉันถามแสงรุ้ง แสงรุ้งยื่นมาจับนมฉันเหมือนอยากกินนม "สงสัยน้องหิวนมน่ะครับ เดี๋ยวผมไปเอานมให้น้องก่อนนะครับ" แสงเหนือพูดขึ้นแล้ววิ่งไปห้องครัว จากนั้นจึงเจาะกล่องนมให้น้องกิน แต่น้องไม่กิน ดิ้นลงจากอ้อมแขนฉันแล้ววิ่งเตาะแตะไปเล่นตุ๊กตาที่วางอยู่ แสงเหนือจึงวิ่งตามไปดูน้อง "เด็กน้อย ลูกโตแล้วไม่ต้องให้ดูดนมแล้ว ให้ผ
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่40 แต่งงาน
ช่วงสายวันต่อมา "หม่ามี๊ๆ ตื่นครับ ลงไปกินข้าวกันเถอะป๋มหิวแล้ว"แสงเหนือพูดและยื่นมือมาสะกิดฉันแล้วพูดต่อว่า"อ๊ะ ทำไมหม่ามี๊ตัวร้อนล่ะครับ" พูดจบก็วิ่งออกไปนอกห้อง ลงไปหาแดดดี๊ที่นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร "แดดดี๊ครับ หม่ามี๊ตัวร้อนมากเลยครับ" ร่างสูงได้ยินอย่างนั้นรีบลุกจากเก้าอี้แล้วก้าวยาวๆเดินขึ้นไปข้างบนทันที เขาเดินไปนั่งข้างหญิงสาวแล้วใช้มือแตะหน้าผาก จากนั้นจึงโทรเรียกหมอประจำบ้านขึ้นมาตรวจหญิงสาว "อืม เป็นไข้ตัวร้อน เดี๋ยวหมอจะจ่ายยาให้นะคะ ให้คุณผู้หญิงนอนพักผ่อนเยอะๆนะคะ" คุณหมอหยิบแผ่นเจลลดไข้ของผู้ใหญ่มาแปะที่หน้าผากของหญิงสาว แล้วฉีดยาให้หนึ่งเข็ม จากนั้นจึงออกจากห้องนอน "อื้ออออ" ฉันร้องออกมา รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่ แถมยังรู้สึกหนาวๆด้วย ร่างสูงจึงกระชับผ้าห่มแล้วนั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่ข้างเตียง แสงเหนือที่เห็นอย่างนั้นจึงกลับเข้าห้องไปเอาหมอน ผ้าห่ม มาวางไว้ที่ข้างเตียงของหญิงสาวแล้วนอนเฝ้าไข้เช่นกัน ช่วงเย็น"อื้อออออออ" ฉันส่งเสียงครางแล้วลืมตาตื่นขึ้นมา รู้สึกดีขึ้นมากเลย "ตื่นแล้วเหรอ กินข้าวกินยาก่อนนะ" เขาพูดแล้วกดโทรศัพท์ข้างหัวเตียงโทรหาแม่บ้านมาเสริฟอ
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่39 บทลงโทษของคุณสิบทิศNC++
"แดดดี๊" ฉันมองเขาด้วยใบหน้าที่เลอะด้วยคราบน้ำตาพลางมองเขาด้วยสายตาที่ขอร้องไม่ให้ทำแบบนี้ ผู้ชายเวลาโกรธแล้วน่ากลัวจัง(TT) ฮึก "ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ ร้องไห้ให้ตายก็ไม่ปล่อย" เขาพูดจบก็ใช้นิ้วทั้งห้าถูวนที่บริเวณร่องหีฉันช้าๆ"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งเฮือกเพราะไม่ทันตั้งตัว ฉันมองหน้าเขาแล้วจะหุบขาแต่ทำไม่ได้เพราะข้อเท้าถูกล่ามโซ่อยู่ ฉันมองไปรอบห้องๆ ทั้งห้องติดผ้าม่านสีดำ มีแค่เตียงที่ฉันนอนอยู่ ส่วนไฟนั้นสว่างจ้าเลย เขาต้องมองเห็นทะลุไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย (TT)"อ๊ะ...แดดดี๊" ฉันครางออกมาทันทีเมื่อเขาเร่งจังหวะ น้ำเมือกๆใสๆเริ่มไหลซึมออกมา ส่วนเขาก้มหน้ามาดูดนมฉันสลับซ้ายขวา "แจ๊ะ แจ๊ะ" เสียงน่าอายลั่นทั่วห้อง ฉันเกร็งแอ่นสะโพกขึ้นด้วยความเสียว พลางหลับตาปี๋ เมื่อเริ่มรู้สึกว่าใกล้จะเจอสวรรค์ "อ๊าาาา.......อู้ยยยยย..........." "แดดดี๊...ฮึก.....หนูเสียว......อ๊าาาาาาาาาาาาาา" ร่างฉันเกร็งกระตุกถี่ยิบ ในตอนที่ร่างยังเกร็งกระตุกอยู่นั้นเขาก็สอดใส่นิ้วสองนิ้วเข้ามาในรูหีฉัน แล้วสอดเข้าสอดออกเป็นจังหวะ "อ๊ะ...มันเสียวนะคะ....อ๊ะ.....อ๊ะ........" "แจ๊ะ แจ๊ะ" "ซี๊ดดด.....อ่าส์......อ่าส์.
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่38 ลองดี
เวลาผ่านไปไวมากตั้งแต่วันที่เขาขอฉันแต่งงานซึ่งเราเราตกลงกันว่าจะแต่งงานในอีก1เดือน ตอนนี้ก็ผ่านพ้นไปสามอาทิตย์แล้ว ฉันเข้าครอสเจ้าสาวขัดสีฉวีวรรณร่างกายให้ผ่องๆ และออกกำลังกาย หันมาดูแลตัวเองมากขึ้น เพื่อที่วันงานถ่ายรูปออกมาจะได้สวยๆ ส่วนการ์ดเนี่ยเราไม่แจก เพราะฉันกับเขาจะแต่งแบบเรียบง่าย โดยมีแค่โบวี่และแม่บ้านของเขาที่เป็นเพื่อนเจ้าสาว ส่วนฝั่งเขาไม่ต้องพูดถึง เพื่อนเจ้าบ่าวก็คือคุณเชนและบอดี้การ์ดของเขานั่นแหละ "แก ฉันเบื่อว่ะ เราไปแดนซ์กันมะ" ฉันชวนโบวี่ที่อยู่ในสาย ฉันโทรคุยกับโบวี่ ซึ่งโบวี่เพิ่งกลับไปอยู่คอนโดเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ตอนนี้โบวี่กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว คนที่ทำโบวี่ก็ตายไปแล้ว มันจึงอยู่อย่างไร้ความกังวล "แกหาเรื่องให้ฉันเหรอยะ เดี๋ยวคุณสิบทิศมายิงฉันไส้แตกพอดี""บ้าน่า แดดดี๊ไม่ว่าอะไรหรอก แกรู้จักป่ะ สละโสดอ่ะ ฉันอยากไปปาร์ตี้แบบสุดเหวี่ยงอ่ะ นะๆๆๆ ไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ "ชิ ไม่ใช่ผู้ชายไม่ต้องมาอ้อนย่ะ ถ้าผัวแกรู้ตัวใครตัวมันนะเว้ย บอกไปด้วยว่าฉันโดนบังคับ""เออ เขาไม่ทำอะไรหรอกน่า" "แกท้าท้ายอำนาจมืดเหรอวะ นี่แกลืมไปแล้วสินะ ว่า
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่37 วันฮาโลวีน
หลังจากกลับบ้าน ฉัน แสงเหนือ โบวี่ และแม่บ้านคนอื่นๆก็ตกแต่งห้องนั่งเล่นให้เข้ากับเทศกาลวันฮาโลวีน เราตกแต่งด้วยโคมไฟฟักทองสีส้ม มีค้างคาว หมวกแม่มด หม้อแม่มด ตกแต่งออกแนวน่ารักๆมากกว่าน่ากลัว ฉันเตรียมคาราโอเกะ และเตรียมอาหารกับขนมเอาไว้ ฉันให้แม่บ้านและบอดี้การ์ดใส่หมวกแม่มด ส่วนฉันแต่งคอสเพลย์เป็นแม่มดน่ารักๆ แสงเหนือแต่งเป็นแวมไพร์ โบวี่แต่งเป็นแมวดำสาวสุดเซ็กซี่ "บรื้นนน~" เสียงรถขับเข้ามาภายในบริเวณบ้าน แสงเหนือได้ยินจึงพูดว่า "แดดดี๊ กลับมาแล้ว" จากนั้นจึงวิ่งออกไปนอกบ้านเพื่อไปหาพ่อ "หืม เป็นแวมไพร์เหรอเนี่ย" เขาถามแสงเหนือเมื่อเห็นชุดและเขี้ยวปลอมที่แสงเหนือใส่ "ใช่ครับ ป๋มน่ากลัวไหม แฮร่:-P" แสงเหนือพูดแล้วทำท่าแลบลิ้นใส่ ซึ่งมันดูน่ารักมากกว่าน่ากลัว เขาหัวเราะ แล้วอุ้มแสงเหนือเข้ามาภายในบ้านก็เห็นฉันในชุดคอสเพลย์แม่มด "น่ารัก"เขาพูดแล้วโน้มตัวลงมาจุ๊บหน้าผากฉันเบาๆ แง่ะ เขินอ่ะ ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄ "ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนสิคะ แล้วค่อยมากินข้าว" ฉันพูดกับเขาแล้วยื่นมือไปถอดเสื้อสูทกับถอดเนคไทของเขาแล้วส่งให้ป้าแม่บ้าน จากนั้นเขาจึงเดินขึ้นไปข้างบนห้อง ผ่านไปสักพั
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่36 ความทรมาน
"มานี่ ไม่ต้องกลับแล้ว" ฉันลากโบวี่เข้าไปในบ้าน "เล่ามาให้หมดเลย" ฉันพูดกับมันด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด มันก็พยักหน้ารับแล้วเล่าให้ฟังพร้อมน้ำตาว่า "แกจำคุณเคนได้ไหม เรื่องมันมีอยู่ว่า"-โบวี่ part-"อืม ดูดีกว่าที่คิดนะ" คุณเคน สูง185เซนติเมตร ใส่แว่น ผิวขาว ดูสุภาพเรียบร้อย เอ่ยขึ้นกับฉัน ตอนนี้เราอยู่ภายในผับxxx ห้องวีไอพี ฉันเจอกับเขาในแอพxxx ซึ่งนี่เป็นครั้งที่ห้าแล้ว เขาดูแลเทคแคร์ฉันดีมาก ไม่ได้ล่วงเกินฉันเลย เราสองคนตัดสินใจคบหากัน ฉ้นมีความสุขมาก แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้เมื่อเขา เอาผู้ชายคนอื่นมานอนในคอนโด "คุณเคน ทำไมทำกับโบวี่แบบนี้ล่ะคะ" ฉันโวยวายเข้าไปดึงชายร่างเล็กที่นอนรับแรงกระแทกอยู่ภายใต้ร่างสูงด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวทรมานปานจะขาดใจ "เพี้ยะ" คุณเคนตบหน้าโบวี่ "ทำไมคุณทำกับโบวี่แบบนี้ โบวี่ไม่ยอม" ฉันเข้าไปตีเขา เขาจึงถอดถอนตัวตนออกจากร่างเล็ก แล้วหันมากระทืบเธอแทน "ฮึกๆ" เธอสู้มันไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดกับสิ่งที่มันทำไว้ทุกวันไอ้เคนมันจะต้องมาข่มขืนเธอ ใช้โซ่ ใช้แส้ ใช้เทียนลน ฉันขอร้องมันก็ไม่เป็นผล แต่นรกมันยังไม่จบ เมื่อเธอโดนจับไปขายให้กับผู้ชายมั
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่35 เพื่อนรัก
"แหม เดินขาสั่นเชียวนะ" เสียงโบวี่ทักฉันที่เดินตามไปสมทบที่ชายหาด "อีบ้า ทะลึ่ง" ฉันด่าแล้วตีที่แขนมันด้วยความเขินอาย ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆแสงเหนือที่นั่งปั้นทรายอยู่ด้านข้าง "หม่ามี๊ดูสิครับ นี่ป๋ม แดดดี๊ หม่ามี๊ แล้วก็มีพี่โบวี่กับลุงเชนด้วยครับ" แสงเหนือผายมือไปยังทรายที่ตัวเองปั้นเป็นก้อนๆบิดๆเบี้ยวๆตามประสาเด็ก"ไหนหม่าม๊าดูหน่อยสิ อุ๊ย น่ารักจังเลย" ฉันชมแล้วยื่นมือไปลูบหัวแสงเหนือด้วยความเอ็นดู "นี่ แสงเหนือจ๊ะ ปั้นพี่โบวี่ให้อยู่ข้างลุงเชนสิจ๊ะ" โบวี่พูดขึ้นพลางทำท่าทางบิดไปบิดมาด้วยความเขินอาย แล้วทำท่าส่งจูบไปให้คุณเชนที่ยืนเฝ้ารักษาความปลอดภัยอยู่ไม่ห่าง "ว้าย เขาเห็นฉันด้วยอ่ะ" โบวี่พูดด้วยความตกใจที่คุณเชนหันหน้ามามองพอดี แล้วทำท่าเรียบร้อยผิดกับท่าทางเมื่อกี้ลิบลับ "พี่โบวี่ชอบลุงเชนเหรอครับ แต่พี่โบวี่เป็นผู้ชายนี่นา" แสงเหนือถามด้วยความสงสัยใคร่รู้ "ความรักความชอบไม่แบ่งแยกเพศหรอกนะจ๊ะ ความรักบนโลกใบนี้มีหลายรูปแบบ ตราบใดที่รักกันด้วยความจริงใจ ไม่ทำร้ายซึ่งกันและกัน แสงเหนือจำไว้นะลูก" "ครับ หม่ามี๊" "เลือกไม่ผิดคนจริงๆด้วย" คุณสิบทิศพูดขึ้นมาแล้วลูบหัวฉันอย่า
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่34 เที่ยวทะเลNC++
นี่ก็อาทิตย์กว่าๆแล้วที่ป้าทิพย์แม่บ้านถูกไล่ออกจากบ้าน ส่วนยัยกอหญ้า.....ฉันรู้แค่ว่านางทนพิษบาดแผลไม่ไหวตายเลยกลายเป็นอาหารปลาฉลาม ส่วนโดนอะไรนั้นฉันก็ไม่แน่ใจและไม่อยากรู้ด้วย "หม่ามี๊ครับ ป๋มหล่อไหม" แสงเหนือถามฉันพลางชี้ให้ดูเสื้อฮาวายสีฟ้าที่ใส่อยู่"หูยยยยยย หล่อมากๆเลย แบบนี้ต้องมีสาวๆมาชอบแน่ๆ""ชิ ป๋มไม่สนใจหรอก เพราะสาวที่ไหนก็สวยสู้หม่ามี๊ไม่ได้""ว้ายยยย ปากหวานจัง ใครสอนเนี่ย""ลุงบอล เฮ้ย พี่โบวี่สอนครับ" แสงเหนือพูดยิ้มๆ ตอนนี้ยัยโบวี่กำลังมีความรัก เลยโทรมาเม้ามอยท์กับฉันทุกคืน แสงเหนือจึงมีโอกาสได้คุยกับโบวี่ด้วย "เราไปหาแดดดี๊กันเถอะ" ฉันจูงแสงเหนือไปที่ห้องทำงานของเขา "แดดดี๊ หนูกับแสงเหนือเสร็จแล้วนะคะ""อืม ไปสิ"เขาพูดแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะทำงาน เขาใส่กางเกงยีนส์เหนือเข่าสีดำกับเสื้อฮาวายสีฟ้าเหมือนของแสงเหนือ "แดดดี๊ขาาาาาาา ทำไมหล่อจัง แบบนี้หนูก็หวงน่ะสิ" ฉันพูดอย่างกระเง้ากระงอด ปกติเขาจะใส่แค่ชุดสีดำทั้งร่างกาย แต่วันนี้ดูเหมือนไอดอลเกาหลีฝุดๆ โอ๊ยยยย นังสโนว์ใจบางมากเลย "หึ อ้อนเก่ง""ไม่ใช่แค่อ้อนเก่ง แต่หนูเอาเก่งด้วยนะ แดดดี๊จะลองไหม" ฉันเขย่งไปกระซิบ
หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย ตอนที่33 ความจริงที่เปิดเผย
"กลับมาแล้วเหรอ" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยออกมาเรียบๆ ทำให้ฉันไม่สามารถคาดเดาได้ว่าคิดอะไรอยู่ เขานั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว กอหญ้านั่งด้านข้าง ส่วนป้าแม่บ้านที่ชื่อทิพย์นั่งอยู่บนพื้นข้างๆกอหญ้า "ฮึกๆ สิบทิศคะ กอหญ้าไม่อยู่บ้านนี้แล้วก็ได้นะคะ ส่งกอหญ้ากลับบ้านที" กอหญ้าร้องไห้สะอึกสะอื้นฟ้องคุณสิบทิศ ส่วนป้าทิพย์นั่งกอดปลอบกอหญ้าอยู่ด้านข้าง "มานี่" เขาเรียกฉัน "มีอะไรก็พูดมาค่ะ หนูไม่อยากเดินไปตรงนั้นมีแต่เสนียดจัญไร" "สโนว์" เขาพูดเสียงดุดันกับฉันซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกน้อยใจ "ทำไมคะ หรือคุณจะเข้าข้างยัยนี่ด้วยอีกคน" "ฮึกๆ อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ สิบทิศคะ อย่าโกรธคุณสโนว์เลย คุณสโนว์ไม่ผิด กอหญ้าผิดเองค่ะ" "เออ รู้ตัวก็ดีแล้ว" ฉันตอบ"มีอะไรจะพูดไหม" เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "คุณถามฉันแบบนี้หมายความว่าไงคะ ถ้าคุณจะฟังแค่ยัยกอขี้นั่นก็ไม่ต้องมาถาม มันไม่มีประโยชน์ อีกอย่างนะ คุณเอาเวลาที่ห่วงยัยนี่มาห่วงลูกดีกว่าไหม รู้ไหมว่ามันทำอะไร มันผลักแสงเหนือล้มไปชนขอบโต๊ะ ทำไมเรื่องนี้ไม่มีคนเอามาพูดบ้างล่ะ ไหน มีหมาตัวไหนปกป้องลูกเจ้าของบ้านบ้าง ไหน มีใครบ้าง!!" ฉันตะโกนลั่นบ้านด้วยความโมโห พวกแม
