Share

บทที่ 25

ฉินอิ่นแอบคิดในใจว่า คุณหนูรองตระกูลลั่วคนนี้ไม่เหมือนใครอย่างที่คิดไว้จริง ๆ

ไม่พูดถึงวิชาแพทย์ ลำพังนิสัยสงบเยือกเย็นหนักแน่นก็ยังและความเปิดเผยตรงไปตรงมาก็ชนะบรรดาหญิงชนชั้นสูงเหล่านั้นในเมืองหลวงได้แล้ว

หากให้สตรีเหล่านั้นมาอยู่ร่วมห้องกับท่านอ๋องของเขา คาดว่าแววตาหลงใหลคลั่งไคล้อย่างเปิดเผยของพวกนางคงทำให้ท่านอ๋องต้องฆ่าใครสักคนถึงจะดับไฟโทสะลงได้เลยทีเดียว

คุณหนูรองตระกูลลั่วผู้นี้กลับดีนัก เพียงแต่หลับตาพักผ่อน แม้แต่ตาท่านอ๋องนางยังไม่มอง

เซียวหมิงเสวียนหันหน้าไปมองลั่วจิ่วหลีที่นั่งหลับตาพิงพนักเก้าอี้ ขนตานางไหวระริกจึงรู้ว่านางเพียงแค่พักสายตา แล้วก็มองไปที่กล่องยากล่องนั้นที่อยู่ข้าง ๆ นาง

เขารู้ว่ากล่องยานั่น ลั่วจิ่วหลีให้บ่าวเอามาจากนอกจวน

แต่ว่ายากับอุปกรณ์ในกล่อง เขากลับเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกในชีวิต

อันที่จริงเขาอยากถามอะไรบางอย่าง แต่ก็รู้ดีว่าด้วยนิสัยลั่วจิ่วหลี นางไม่มีทางบอกเขาแน่

เขาเก็บความอยากรู้อยากเห็นไว้ เอ่ยปากถามช้า ๆ ว่า

“พัศดีผู้นั้นจะฟื้นตอนไหน?”

ลั่วจิ่วหลีลืมตา ยืดร่างท่อนบนและขยับตัวประชิดเก้าอี้ ใต้แสงไฟสีเหลืองสลัว ๆ เส้นผมบางส่วนบนศีรษ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status