เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 18
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 16:56:52บทที่เกี่ยวข้อง
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 19
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 19"หมวยคิดถึง..."วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และแล้วก็เปิดเทอม หมวยเล็กกลับมาอยู่ที่หอพักของตัวเองแล้ว ในขณะที่พี่เสือต้องไปฝึกงานและค้างที่บ้านตัวเองเพราะอยู่ใกล้บริษัทของพ่อมากกว่าคอนโด เดินทางไปกลับสะดวกหมวยเล็กเรียนหนักขึ้น ส่วนนักศึกษาฝึกงานก็มีสังคมใหม่ สิ่งใหม่ๆ ให้ต้องเรียนรู้แต่ปรับตัวมากมาย เพราะแม้จะเป็นลูกชายท่านประธานแต่เสือเข้าฝึกงานด้วยโควต้านักศึกษาทั่วไป ทำทุกอย่างเท่าเทียมคนอื่น นั่นทำให้ทั้งคู่ไม่มีค่อยมีเวลาได้คุยหรือเจอกันเลยแรกๆ หมวยเล็กยังคงลั้นลาอยู่ได้ ไม่รู้สึกอะไรเพราะเมื่อพี่เสือไม่อยู่ก็เหมือนเด็กไม่มีผู้ปกครองคอยควบคุมดูแลและห้ามนั่นห้ามนี่ เจ้าเด็กจึงได้ทำอะไรตามใจตัวมากขึ้น อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน กินมากเท่าไรก็ได้ไม่มีใครขัด ชีวิตเป็นของหมวยยยยยทว่าเจ้าหนูน้อยที่แมวไม่อยู่ควบคุมก็สนุกได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น เพราะไม่กี่วันต่อมาไม่ว่าจะตื่นนอน กินข้าว ไปเรียน กลับห้อง เข้านอน ทุกอย่างล้วนมีภาพคนรักแทรกเข้ามาให้คิดถึงบ่อยครั้ง เพราะแทบทุกกิจกรรมมักจะมีเขาอยู่ด้วยกันทำด้วยกันมาตลอดสามปี พอหายไปเลยอดรู้สึก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-06หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 20
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 20"ของขวัญวันเกิดคือ...หมวยเอง!""แหมมมม ยิ้มหน้าบานมาแต่ไกลเชียว อาการมันเป็นยังไงฮะ!" หลินจีบปากจีบคอแซวเมื่อเห็นเพื่อนรักเดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล"มีอะไรดีๆ งั้นสิ" ปูเป้ถามด้วยความสงสัย"ช่ายยย พี่เสือย้ายกลับมาอยู่กับหมวยแล้ว" คนพูดฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี ถึงจะตื่นไม่ทันเขา แต่ก็มีข้าวเช้าเตรียมไว้บนโต๊ะกินข้าวพร้อมโพสอิท แค่นี้ก็สุขใจแล้ว"ก็แค่เนี้ย ทำทรงเป็นนางเอกละครอยู่ได้ตั้งนาน เรื่องไร้สาระนี่ถนัดนัก" หลินว่าพลางส่ายหน้าเอือมระอา"หลินเกลียดอะไรหมวยป้ะ ชอบทำตัวร้ายๆ ตลอดเลย!" หมวยเล็กทำแก้มพองอย่างงอนๆ"เหลี่ยมทุกดอกแล้วบอกเพื่อนรัก" ปูเป้หัวเราะขำสองสาวที่กำลังฟาดฟันกันทางสายตา"ละปีนี้วันเกิดเฮียให้อะไร รถบังคับเหมือนปีที่แล้วไม่เอาแล้วนะ หัวจะปวด!" เรื่องเก่าผ่านไป ปัญหาเรื่องใหม่ก็มาจ่อรอเสียแล้ว"รถบังคับไม่ดีตรงไหน ขับขี่ปลอดภัยน่ะรู้จักมั้ย!" หมวยเล็กตอบกลับหลินอย่างภาคภูมิใจ"ไม่ใช่เด็กสามขวบ ขอร้องเลย จำหน้าเฮียตอนเห็นครั้งแรกไม่ได้เหรอ อีกนิดหนึ่งร้องไห้แล้วนะ" หลินกุมขมับอย่างเครียดๆ"น้ำตาตกในอะกูว่า ฮ่าๆๆ" ปูเป้เสริมกลั้วเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 21
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 21"ที่เข้าใจยากน่าจะเป็นแฟนมึงมากกว่า"หมวยเล็กซุ่มอยู่จนถึงเที่ยง ก็เห็นพนักงานทยอยกันออกมากินมื้อเที่ยงกัน เช่นเดียวกันกับนักศึกษาฝึกงานที่ออกมากินข้าวกันเป็นกลุ่ม มีทั้งชายและหญิง ทว่าในสายตาหมวยเล็กกลับมองเห็นแค่แฟนตัวเองกับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดและคิดไปเองว่าต้องเป็นคนชื่อพลอยแน่ๆเธอเดินตามพวกเขาไปจนถึงร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท อาศัยจังหวะที่ลูกค้าหลายคนเดินเข้าออกร้านเบียดตัวหลบๆ สายตาเข้าไปนั่งโต๊ะไกลๆ มุมหนึ่งและรีบหยิบเมนูบนโต๊ะขึ้นมาบังหน้าแสร้งเปิดดู"เอ่อ รับอะไรดีคะ" สักพักพนักงานก็เข้ามารับออเดอร์อย่างงงๆ และอดที่จะหวาดระแวงไม่ได้เพราะทำงานที่นี่มาก็หลายปีแต่ไม่เคยเห็นใครแต่งตัวมิดชิดมาทำลับๆ ล่อๆ ในร้านอาหารมาก่อน"พี่ว่าหมวยกับผู้หญิงคนนั้นใครสวยกว่ากัน" เสียงเล็กเอ่ยถามอย่างจริงจังพร้อมกับชี้ให้ดูว่าคนที่พูดถึงคือใคร พนักงานได้ฟังก็นิ่งอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ฉีกยิ้มแห้งแล้ง สมองพยายามคิดหาคำตอบแบบที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนอย่างด่วนจี๋"ก็...คนละแบบนะคะ คุณลูกค้าออกไปทางน่ารักๆ ค่ะ เอ่อ แล้ว...จะสั่งอะไรดีคะ"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-10หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 22
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 22"จองแล้ว🤍"ผ่านมาหลายเดือน...นับจากวันนั้นหมวยเล็กก็สงบเสงี่ยมเรียบร้อยมากขึ้น อีกทั้งเรียนหนักและกลายมาเป็นพี่ปีสี่แล้ว ส่วนเสือก็ฝึกงานจนครบและทำเรื่องเรียนจบเรียบร้อย ทั้งคู่ต่างก็ค่อยๆ เติบโตในเส้นทางของตัวเองหลังเรียนจบเสือก็เข้าทำงานที่บริษัทของพ่อในทันที ไม่แม้แต่จะหยุดเที่ยวพักผ่อนหลังเรียนจบเหมือนเพื่อนๆ เขาเริ่มวางแผนในอนาคตแล้วว่าจะทำงานเก็บประสบการณ์สักห้าปีแล้วค่อยออกมาเปิดบริษัทเป็นของตัวเองทำในสิ่งที่ตัวเองชอบส่วนหมวยเล็กนั้นก็มีความฝันเช่นเดียวกัน หลังมีโอกาสได้คุยกันถึงเรื่องอนาคต เธอก็บอกว่าอยากเปิดร้านช่วยแม่ขายขนม ซึ่งเสือก็พร้อมที่จะสนับสนุนน้องอย่างเต็มที่"เหนื่อยมั้ยหื้ม?" เสียงทุ้มเอ่ยถามเจ้าแฟนเด็ก เพราะวันนี้น้องเลิกเรียนช้า เขาเลิกงานก่อนเลยได้แวะมารับน้องจากมหาวิทยาลัยกลับพร้อมกัน"เหนื่อยอะ..." เสียงเล็กงอแง หลังวางสัมภาระแล้วทิ้งตัวนอนแผ่ลงกับเบาะรถอย่างหมดสภาพ"งั้นไปกินหมูกระทะกัน" เขาเอ่ยชวน หวังว่าของกินอร่อยๆ จะช่วยเยียวยาความเหน็ดเหนื่อยของคนตัวเล็กได้"เย่ หมูกระทะจะเยียวยาทุกสิ่งงง" หมวยเล็กตาเปล่งประ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 23
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 23"เรียนจบแล้วโว้ยยย""เด็กๆ มากินข้าวก่อนมา" เสียงทุ้มเอ่ยเรียกน้องๆ พร้อมกับหิ้วถุงใส่อาหารเช้าที่ออกไปซื้อมาวางลงบนโต๊ะหน้าทีวีวันนี้เป็นวันรับปริญญาของหมวยเล็กและเพื่อนๆ และตอนนี้ก็กำลังแต่งหน้าทำผมกันอยู่ด้วยฝีมือของช่างแต่งหน้าที่เสือจ้างมาแต่งให้โดยเฉพาะ เจ้าแฟนเด็กที่แต่งเสร็จก่อนใครทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกก็รีบแจ้นมาหาของกินอย่างว่องไว เสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยน"ค่อยๆ กิน เดี๋ยวเลอะ" ร่างสูงบอกพลางยื่นกระดาษทิชชูให้คนรัก ก่อนจะนั่งมองเธออย่างพึงพอใจเพราะไม่บ่อยเลยที่จะได้เห็นหมวยเล็กแต่งหน้า ล่าสุดก็ตอนงานแต่งของพี่สาวเขาซึ่งก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว พอแต่งหน้าแล้วสวย ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ ยกเว้นตอนที่กำลังเคี้ยวข้าวเหนียวหมูปิ้งตุ้ยๆ จนแก้มพองอย่างตอนนี้น่ะนะผู้ใหญ่ใจดีที่สนับสนุนค่าใช้จ่ายทุกอย่างในวันนี้ก็คือร่างสูง ทั้งค่าโรงแรมที่มาเปิดห้องให้น้องๆ นอนใกล้ๆ มหาวิทยาลัยเพื่อจะได้ตื่นมาเตรียมตัวกันได้ทัน เพราะถ้ายังพักบ้านใครบ้านมันรถติดมาไม่ทันแน่นอน ไหนจะค่าช่างแต่งหน้า ช่างภาพและค่าอยู่ค่ากินอีก ป๋าสุดๆเพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของหมว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 24 (ตอนจบ)
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 24 (ตอนจบ)"หมวยมีความสุขที่สุดในโลกเลย!"และแล้วก็ถึงวันเปิดร้าน 'คุณนายแม่' อย่างเป็นทางการ ชื่อร้านไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง ในวันแรกนั้นเพราะได้เพื่อนๆ ของหมวยเล็ก เพื่อนพี่เสือและครอบครัวของเขาช่วยโปรโมต แถมมีลูกค้าเก่าของแม่เป็นทุนเดิม บวกลูกค้าใหม่ที่เห็นร้านขนมเปิดใหม่เลยเข้ามาลอง ทำให้บรรยากาศและยอดขายคึกคักตั้งแต่วันแรก เพราะทุกคนต่างมาช่วยอุดหนุนและแชร์บอกต่อๆ กันออกไปและเพราะฝีมือการทำขนมของคุณนายแม่ไม่เป็นสองรองใคร ในวันต่อๆ มาลูกค้าที่ติดใจในความอร่อยก็ยังแวะเวียนกลับมาซื้ออีก ไม่พอคนที่ซื้อไปยังช่วยเอาไปรีวิวลงในโซเชียลตามช่องทางต่างๆ ทำให้มีลูกค้าหน้าใหม่ตามรีวิวมาซื้อมากมาย ขนมอร่อย บรรยากาศในร้านก็ถูกตกแต่งอย่างดี ไม่พอผู้คนยังรีวิวถึง 'ลูกสาวเจ้าของร้าน' ที่น่าตาน่ารักและอัธยาศัยดีด้วย มานั่งมองได้เพลินๆ ไม่นานก็เกิด #ร้านดีบอกต่อ #ลูกสาวร้านคุณนายแม่ ขึ้นในโลกออนไลน์และเกิดเป็นไวรัลอย่างรวดเร็วพอร้านขายดิบขายดีไม่ต้องรอถึงอาทิตย์หมวยเล็กกับแม่ก็เห็นตรงกันว่าจำเป็นต้องประกาศรับสมัครพนักงาน จึงติดป้ายประกาศรับสองตำแหน่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หมวย...อย่าดื้อ! บทนำ
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nบทนำ"หวัดดีจ้า หมวยเองจ้าา""หมวย!""พี่ลิ้นนน คิดถึงงงง" เด็กสาวตัวเล็ก ผิวขาว ตาโต แก้มป่อง สวมชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังกระโดดกอดรุ่นพี่สาวเต็มแรงจนอีกฝ่ายเซถอยหลังไปหลายก้าว"โอ๊ย เบาๆ หลังจะหัก" ลิ้นจี่...โอดโอยพร้อมกับพยายามแงะมือเหนียวๆ ของ 'หมวยเล็ก' ออกจากตัว"แฮ่ๆ" อีกฝ่ายฉีกยิ้มแป้นใส่ ก่อนยอมถอยกลับมายืนตัวตรงแต่โดยดี แก้มพองๆ แดงระเรื่ออย่างคนสุขภาพดีทำคนมองเอ็นดูระคนมันเขี้ยวจึงโดนหยิกแก้มคืนบ้าง"โอ๊ยๆ เจ็บน้าา" หมวยเล็กโอดโอยเสียงดัง เพราะไม่ว่าใครก็ชอบมายุ่งวุ่นวายกับแก้มของเธอ ทั้งจับทั้งดึงจนย้วยหมดแล้วนะ!"มันเขี้ยว แก้มจะกลมไปไหนหื้ม" มือเรียวบางบีบขยำแก้มนุ่มนิ่มของรุ่นน้องอย่างสนุกสนาน"อย่าบู้บี้แก้มหมวยนะ!" คนตัวเล็กถอยกรูด ยกมือตั้งการ์ดป้องกันตัวพลางทำปากยื่นใส่รุ่นพี่อย่างงอนๆ"ทำไม จะฟ้องไอ้เสือหรือไง" ลิ้นจี่ท้าทายพลางยิ้มเยาะกึ่งล้อเลียน"พี่ลิ้นอย่าพูดถึงคนตายซี่~" หมวยเล็กทำท่าขนลุก แสร้งทำตาโตมองซ้ายมองขวาราวกับกลัวว่าบุคคลที่พาดพิงถึงจะโผล่ออกมาเหมือนผีในหนังที่เคยดู"ไอ้หมวย! ฉันฟ้องมันนะ""แง้งงง หมวยล้อเล่น~ ไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 1
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 1"พี่เสือ..."ตื๊อดึ่ง!ตื๊อดึ่ง! ตื๊อดึ่ง! ตื๊อดึ่ง!ตื๊อดึ่ง!เสียงแจ้งเตือนข้อความจากแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมารัวๆ ในเช้าวันหยุดที่แสนสดใส...ปลุกคนที่กำลังนอนหลับอย่างสุขสบายบนเตียงให้ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียและหัวเสียอย่างหนัก เพราะนาฬิกาเพิ่งบอกเวลาแปดโมงเช้า ปกติวันหยุดถ้าอยู่ห้องคนเดียว 'เสือ' ไม่เคยตื่นก่อนสิบโมงเลยสักครั้ง แล้วไอ้อีตัวไหนมันส่งไลน์มาแต่เช้าวะ คนจะหลับจะนอน!MaiAek : @Suea มึงงงง ไอ้เสือตื่นนน มีเรื่องแล้วโว้ยยยMaiAek : (ส่งวิดีโอ) MaiAek : (ส่งวิดีโอ) MaiAek : (ส่งวิดีโอ) Day NP : เฮ้ย นั่นมันน้องรหัสมึงหนิ @Sueaมือแกร่งที่กำลังจะกดปิดโทรศัพท์หลังเลื่อนดูโนติฯ แล้วเห็นว่าคนที่ส่งไลน์มาคือ 'ไม้เอก' เพื่อนสนิทประเภทที่หาสาระไม่ได้และที่ส่งมาก็คงเป็นเรื่องไร้สาระอีกเช่นเคย ทว่าข้อความล่าสุดจาก 'เดย์' เพื่อนอีกคนในกลุ่มกลับทำให้มือเรียวชะงักนิ่ง ก่อนรีบกดเข้าไปดูข้อความเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว เพียงเพราะคำว่า 'น้องรหัส' คำเดียวเสือคลิกเข้าดูวิดีโอที่เพื่อนส่งมาเริ่มตั้งแต่คลิปแรก แน่นอนว่าบุคคลในคลิปก็คือ 'หมวยเล็ก' น้องร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16
บทล่าสุด
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 24 (ตอนจบ)
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 24 (ตอนจบ)"หมวยมีความสุขที่สุดในโลกเลย!"และแล้วก็ถึงวันเปิดร้าน 'คุณนายแม่' อย่างเป็นทางการ ชื่อร้านไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง ในวันแรกนั้นเพราะได้เพื่อนๆ ของหมวยเล็ก เพื่อนพี่เสือและครอบครัวของเขาช่วยโปรโมต แถมมีลูกค้าเก่าของแม่เป็นทุนเดิม บวกลูกค้าใหม่ที่เห็นร้านขนมเปิดใหม่เลยเข้ามาลอง ทำให้บรรยากาศและยอดขายคึกคักตั้งแต่วันแรก เพราะทุกคนต่างมาช่วยอุดหนุนและแชร์บอกต่อๆ กันออกไปและเพราะฝีมือการทำขนมของคุณนายแม่ไม่เป็นสองรองใคร ในวันต่อๆ มาลูกค้าที่ติดใจในความอร่อยก็ยังแวะเวียนกลับมาซื้ออีก ไม่พอคนที่ซื้อไปยังช่วยเอาไปรีวิวลงในโซเชียลตามช่องทางต่างๆ ทำให้มีลูกค้าหน้าใหม่ตามรีวิวมาซื้อมากมาย ขนมอร่อย บรรยากาศในร้านก็ถูกตกแต่งอย่างดี ไม่พอผู้คนยังรีวิวถึง 'ลูกสาวเจ้าของร้าน' ที่น่าตาน่ารักและอัธยาศัยดีด้วย มานั่งมองได้เพลินๆ ไม่นานก็เกิด #ร้านดีบอกต่อ #ลูกสาวร้านคุณนายแม่ ขึ้นในโลกออนไลน์และเกิดเป็นไวรัลอย่างรวดเร็วพอร้านขายดิบขายดีไม่ต้องรอถึงอาทิตย์หมวยเล็กกับแม่ก็เห็นตรงกันว่าจำเป็นต้องประกาศรับสมัครพนักงาน จึงติดป้ายประกาศรับสองตำแหน่ง
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 23
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 23"เรียนจบแล้วโว้ยยย""เด็กๆ มากินข้าวก่อนมา" เสียงทุ้มเอ่ยเรียกน้องๆ พร้อมกับหิ้วถุงใส่อาหารเช้าที่ออกไปซื้อมาวางลงบนโต๊ะหน้าทีวีวันนี้เป็นวันรับปริญญาของหมวยเล็กและเพื่อนๆ และตอนนี้ก็กำลังแต่งหน้าทำผมกันอยู่ด้วยฝีมือของช่างแต่งหน้าที่เสือจ้างมาแต่งให้โดยเฉพาะ เจ้าแฟนเด็กที่แต่งเสร็จก่อนใครทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกก็รีบแจ้นมาหาของกินอย่างว่องไว เสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยน"ค่อยๆ กิน เดี๋ยวเลอะ" ร่างสูงบอกพลางยื่นกระดาษทิชชูให้คนรัก ก่อนจะนั่งมองเธออย่างพึงพอใจเพราะไม่บ่อยเลยที่จะได้เห็นหมวยเล็กแต่งหน้า ล่าสุดก็ตอนงานแต่งของพี่สาวเขาซึ่งก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว พอแต่งหน้าแล้วสวย ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ ยกเว้นตอนที่กำลังเคี้ยวข้าวเหนียวหมูปิ้งตุ้ยๆ จนแก้มพองอย่างตอนนี้น่ะนะผู้ใหญ่ใจดีที่สนับสนุนค่าใช้จ่ายทุกอย่างในวันนี้ก็คือร่างสูง ทั้งค่าโรงแรมที่มาเปิดห้องให้น้องๆ นอนใกล้ๆ มหาวิทยาลัยเพื่อจะได้ตื่นมาเตรียมตัวกันได้ทัน เพราะถ้ายังพักบ้านใครบ้านมันรถติดมาไม่ทันแน่นอน ไหนจะค่าช่างแต่งหน้า ช่างภาพและค่าอยู่ค่ากินอีก ป๋าสุดๆเพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของหมว
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 22
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 22"จองแล้ว🤍"ผ่านมาหลายเดือน...นับจากวันนั้นหมวยเล็กก็สงบเสงี่ยมเรียบร้อยมากขึ้น อีกทั้งเรียนหนักและกลายมาเป็นพี่ปีสี่แล้ว ส่วนเสือก็ฝึกงานจนครบและทำเรื่องเรียนจบเรียบร้อย ทั้งคู่ต่างก็ค่อยๆ เติบโตในเส้นทางของตัวเองหลังเรียนจบเสือก็เข้าทำงานที่บริษัทของพ่อในทันที ไม่แม้แต่จะหยุดเที่ยวพักผ่อนหลังเรียนจบเหมือนเพื่อนๆ เขาเริ่มวางแผนในอนาคตแล้วว่าจะทำงานเก็บประสบการณ์สักห้าปีแล้วค่อยออกมาเปิดบริษัทเป็นของตัวเองทำในสิ่งที่ตัวเองชอบส่วนหมวยเล็กนั้นก็มีความฝันเช่นเดียวกัน หลังมีโอกาสได้คุยกันถึงเรื่องอนาคต เธอก็บอกว่าอยากเปิดร้านช่วยแม่ขายขนม ซึ่งเสือก็พร้อมที่จะสนับสนุนน้องอย่างเต็มที่"เหนื่อยมั้ยหื้ม?" เสียงทุ้มเอ่ยถามเจ้าแฟนเด็ก เพราะวันนี้น้องเลิกเรียนช้า เขาเลิกงานก่อนเลยได้แวะมารับน้องจากมหาวิทยาลัยกลับพร้อมกัน"เหนื่อยอะ..." เสียงเล็กงอแง หลังวางสัมภาระแล้วทิ้งตัวนอนแผ่ลงกับเบาะรถอย่างหมดสภาพ"งั้นไปกินหมูกระทะกัน" เขาเอ่ยชวน หวังว่าของกินอร่อยๆ จะช่วยเยียวยาความเหน็ดเหนื่อยของคนตัวเล็กได้"เย่ หมูกระทะจะเยียวยาทุกสิ่งงง" หมวยเล็กตาเปล่งประ
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 21
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 21"ที่เข้าใจยากน่าจะเป็นแฟนมึงมากกว่า"หมวยเล็กซุ่มอยู่จนถึงเที่ยง ก็เห็นพนักงานทยอยกันออกมากินมื้อเที่ยงกัน เช่นเดียวกันกับนักศึกษาฝึกงานที่ออกมากินข้าวกันเป็นกลุ่ม มีทั้งชายและหญิง ทว่าในสายตาหมวยเล็กกลับมองเห็นแค่แฟนตัวเองกับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดและคิดไปเองว่าต้องเป็นคนชื่อพลอยแน่ๆเธอเดินตามพวกเขาไปจนถึงร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท อาศัยจังหวะที่ลูกค้าหลายคนเดินเข้าออกร้านเบียดตัวหลบๆ สายตาเข้าไปนั่งโต๊ะไกลๆ มุมหนึ่งและรีบหยิบเมนูบนโต๊ะขึ้นมาบังหน้าแสร้งเปิดดู"เอ่อ รับอะไรดีคะ" สักพักพนักงานก็เข้ามารับออเดอร์อย่างงงๆ และอดที่จะหวาดระแวงไม่ได้เพราะทำงานที่นี่มาก็หลายปีแต่ไม่เคยเห็นใครแต่งตัวมิดชิดมาทำลับๆ ล่อๆ ในร้านอาหารมาก่อน"พี่ว่าหมวยกับผู้หญิงคนนั้นใครสวยกว่ากัน" เสียงเล็กเอ่ยถามอย่างจริงจังพร้อมกับชี้ให้ดูว่าคนที่พูดถึงคือใคร พนักงานได้ฟังก็นิ่งอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ฉีกยิ้มแห้งแล้ง สมองพยายามคิดหาคำตอบแบบที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนอย่างด่วนจี๋"ก็...คนละแบบนะคะ คุณลูกค้าออกไปทางน่ารักๆ ค่ะ เอ่อ แล้ว...จะสั่งอะไรดีคะ"
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 20
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 20"ของขวัญวันเกิดคือ...หมวยเอง!""แหมมมม ยิ้มหน้าบานมาแต่ไกลเชียว อาการมันเป็นยังไงฮะ!" หลินจีบปากจีบคอแซวเมื่อเห็นเพื่อนรักเดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล"มีอะไรดีๆ งั้นสิ" ปูเป้ถามด้วยความสงสัย"ช่ายยย พี่เสือย้ายกลับมาอยู่กับหมวยแล้ว" คนพูดฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี ถึงจะตื่นไม่ทันเขา แต่ก็มีข้าวเช้าเตรียมไว้บนโต๊ะกินข้าวพร้อมโพสอิท แค่นี้ก็สุขใจแล้ว"ก็แค่เนี้ย ทำทรงเป็นนางเอกละครอยู่ได้ตั้งนาน เรื่องไร้สาระนี่ถนัดนัก" หลินว่าพลางส่ายหน้าเอือมระอา"หลินเกลียดอะไรหมวยป้ะ ชอบทำตัวร้ายๆ ตลอดเลย!" หมวยเล็กทำแก้มพองอย่างงอนๆ"เหลี่ยมทุกดอกแล้วบอกเพื่อนรัก" ปูเป้หัวเราะขำสองสาวที่กำลังฟาดฟันกันทางสายตา"ละปีนี้วันเกิดเฮียให้อะไร รถบังคับเหมือนปีที่แล้วไม่เอาแล้วนะ หัวจะปวด!" เรื่องเก่าผ่านไป ปัญหาเรื่องใหม่ก็มาจ่อรอเสียแล้ว"รถบังคับไม่ดีตรงไหน ขับขี่ปลอดภัยน่ะรู้จักมั้ย!" หมวยเล็กตอบกลับหลินอย่างภาคภูมิใจ"ไม่ใช่เด็กสามขวบ ขอร้องเลย จำหน้าเฮียตอนเห็นครั้งแรกไม่ได้เหรอ อีกนิดหนึ่งร้องไห้แล้วนะ" หลินกุมขมับอย่างเครียดๆ"น้ำตาตกในอะกูว่า ฮ่าๆๆ" ปูเป้เสริมกลั้วเส
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 19
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 19"หมวยคิดถึง..."วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และแล้วก็เปิดเทอม หมวยเล็กกลับมาอยู่ที่หอพักของตัวเองแล้ว ในขณะที่พี่เสือต้องไปฝึกงานและค้างที่บ้านตัวเองเพราะอยู่ใกล้บริษัทของพ่อมากกว่าคอนโด เดินทางไปกลับสะดวกหมวยเล็กเรียนหนักขึ้น ส่วนนักศึกษาฝึกงานก็มีสังคมใหม่ สิ่งใหม่ๆ ให้ต้องเรียนรู้แต่ปรับตัวมากมาย เพราะแม้จะเป็นลูกชายท่านประธานแต่เสือเข้าฝึกงานด้วยโควต้านักศึกษาทั่วไป ทำทุกอย่างเท่าเทียมคนอื่น นั่นทำให้ทั้งคู่ไม่มีค่อยมีเวลาได้คุยหรือเจอกันเลยแรกๆ หมวยเล็กยังคงลั้นลาอยู่ได้ ไม่รู้สึกอะไรเพราะเมื่อพี่เสือไม่อยู่ก็เหมือนเด็กไม่มีผู้ปกครองคอยควบคุมดูแลและห้ามนั่นห้ามนี่ เจ้าเด็กจึงได้ทำอะไรตามใจตัวมากขึ้น อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน กินมากเท่าไรก็ได้ไม่มีใครขัด ชีวิตเป็นของหมวยยยยยทว่าเจ้าหนูน้อยที่แมวไม่อยู่ควบคุมก็สนุกได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น เพราะไม่กี่วันต่อมาไม่ว่าจะตื่นนอน กินข้าว ไปเรียน กลับห้อง เข้านอน ทุกอย่างล้วนมีภาพคนรักแทรกเข้ามาให้คิดถึงบ่อยครั้ง เพราะแทบทุกกิจกรรมมักจะมีเขาอยู่ด้วยกันทำด้วยกันมาตลอดสามปี พอหายไปเลยอดรู้สึก
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 18
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 18"ขอกินก่อนได้มั้ย"ในที่สุดวันแต่งงานของโชดาและเชนทร์แฟนหนุ่มก็มาถึง โดยที่ทั้งคู่ตกลงจัดงานพิธีแค่ช่วงเย็น ไม่ได้จัดพิธีเช้าเพราะไม่อยากเหนื่อยจนเกินไป หมวยเล็กที่อยู่ในชุดราตรีสีชมพูอ่อนเครื่องหน้าทรงผมจัดเต็มกว่าวันลองชุดยืนต้อนรับแขกอยู่กับเสือที่อยู่ในชุดสูทสีดำเต็มยศตั้งแต่งานเริ่มแม้จะไม่รู้จักใครเพราะส่วนใหญ่ที่มาเป็นญาติและคนรู้จักของบ่าวสาวแต่เจ้าเด็กก็อาศัยความสดใสร่าเริงของตัวเองต้อนรับพวกเขาได้อย่างไม่เก้อเขิน บวกกับหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มเลยทำให้ดาวเด่นของงานในตอนที่บ่าวสาวยังไม่ปรากฏตัวกลายเป็นหมวยเล็กไปโดยปริยายทว่าแขกเหรื่อไม่เพียงแต่พูดถึงเธอ คนข้างกายที่มีศักดิ์เป็นน้องชายเจ้าสาวหรือก็คือลูกคนเล็กของบ้าน 'พิชญเดชา' นั้นสุขุมและหล่อเหลาได้ผู้เป็นพ่อมาอย่างไม่ผิดเพี้ยน พ่อแม่หลายบ้านที่รู้จักกันพยายามจะแนะนำลูกสาวของตัวเองให้เขารู้จักเพื่ออยากสานสัมพันธ์ทว่าก็ต้องหน้าชาไปตามๆ กันเพราะชายหนุ่มรู้ทันชิงแนะนำตัวสาวน้อยข้างกายว่าเป็นคนรักดักไว้ก่อนจะได้พูดอะไรเสียอีกเมื่อแขกเหรื่อมากันครบและถึงกำหนดเริ่มพิธีการเสือก็พาน้องเข้าไปด
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 17
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 17"ตาสมศักดิ์ไปเกิดใหม่อะยางงง""คุณนายยยย หมวยมาแล้วววว" หมวยเล็กส่งเสียงดังไปก่อนตัวราวกับเดจาวูเพียงแต่วันนี้ไม่ใช่บ้านพี่รหัสแต่เป็นบ้านตัวเอง"อ้าว มากันแล้ว กับข้าวเสร็จพอดีเลยลูก มาๆ นั่งเลยๆ" ผู้เป็นแม่เดินถือตะหลิวออกมาจากในครัวทั้งที่ยังสวมผ้ากันเปื้อนเมื่อปิดเทอมแล้วหมวยเล็กก็เลยตั้งใจว่าจะกลับมาอยู่บ้าน ส่วนพี่เสือแม้ไม่อยากให้น้องห่างตัวแต่ฝ่ายเขาเองก็ต้องเริ่มไปเรียนรู้งานกับพ่อที่บริษัทแล้วเหมือนกัน เพราะในเทอมหน้าเขาต้องฝึกงานแล้ว เข้าไปเรียนรู้ไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ก็ดี ไหนๆ ปิดเทอมก็ไม่มีอะไรทำพอดี วันนี้เขาเลยมาส่งน้องและถือโอกาสแวะมาเยี่ยมแม่น้องไปพร้อมกัน"งื้อออ อร่อยที่สู้ดดดด" เจ้าเด็กที่ยัดข้าวจนเต็มแก้มหันไปพูดประจบเอาใจแม่อย่างมีความสุข ตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัยและต้องย้ายไปอยู่หอหมวยเล็กก็ไม่ค่อยได้กินข้าวฝีมือแม่เลยยกเว้นบางวันหยุดที่แวะมาหากับตอนปิดเทอม คิดถึงกับข้าวรสมือแม่ใจจะขาด"มีลอดช่องด้วยนะ ไม่ต้องรีบเดี๋ยวติดคอตายก่อน" คุณนายต้นอ้อพูดพลางมองลูกสาวด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย โตป่านนี้แล้วยังทำตัวเป็นเด็ก ไม่รู้พี่รหัสมอ
หมวย...อย่าดื้อ! ตอนที่ 16
หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 16"ลูกทิพย์(?)"ช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนผ่านพ้นไปแล้ว นอกจากความสนุกและเหน็ดเหนื่อยในการเที่ยวเล่นทุกคนยังหอบเอาความทรงจำดีๆ กลับมาเก็บไว้ให้ได้นึกถึงกันไปอีกนานแสนนานหมวยเล็กที่ใช้พลังงานหมดไปกับการเที่ยวเล่นกลับมาก็สลบเหมือด ไม่ทำอะไรเลยไปหนึ่งวันเต็มๆ ถ้าไม่มีพี่รหัสคอยลากไปอาบน้ำกินข้าวคาดว่าเจ้าเด็กก็คงจะเอาแต่นอนอืดอยู่บนเตียงทั้งวันเป็นแน่เมื่อฟื้นคืนชีพกลับมาแล้วในวันถัดมาหมวยเล็กก็จำต้องจากลาเตียงนอนนุ่มแสนรักลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปลองชุดเพื่อนเจ้าสาวที่บ้านของพี่เสือ ซึ่งเธอก็เคยเข้านอกออกในบ้านเขาไม่ต่างจากบ้านตัวเอง เพราะพี่รหัสพาไปแนะนำกับคนที่บ้านตั้งแต่ช่วงที่รู้จักกันแรกๆ แล้ว ซึ่งตอนนั้นเธอก็ยังงงๆ ว่าเขาพาไปที่บ้านทำไม เป็นแค่น้องรหัสเองจำต้องสนิทกับครอบครัวพี่รหัสขนาดนี้เลยเหรอ จนมารู้ว่าเขาชอบเธอนั่นแหละเลยพอจะเข้าใจอะไรมากขึ้น"พี่โซซซซซ~" เจ้าเด็กใช้เสียงนำไปก่อนตัวหลังแม่บ้านบอกว่าพี่โซดาอยู่ที่ห้องนั่งเล่นคนเดียว ส่วนคุณพ่อคุณแม่ออกไปข้างนอกสักพักถึงจะกลับ เธอเลยไม่ต้องเกรงใจผู้ใหญ่"หมวยเล็กกก~" โซดาใช้เสียงแบบเดียวกั
