ฟู่จิ่นซิ่วมองเขา “อย่าแก้ตัวสิ นายแค่ยังไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง รอให้นายรู้ตัวซะก่อน คราวนี้นายก็จะขาดเธอไม่ได้อีก เธอสั่งซ้ายนายก็ไม่กล้าไปขวา”ลู่สือเยี่ยนทำหน้าไม่เชื่อฟู่จิ่นซิ่วเปลี่ยนเรื่องพูด “เรื่องครั้งนี้ นายคิดว่าไง?”ลู่สือเยี่ยนพูดอย่างเฉยเมย “ปล่อยให้เธอจัดการเอง”ฟู่จิ่นซิ่วประหลาดใจ “เธอทำได้เหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ได้หรือไม่ได้ก็ต้องดู ถ้าไม่ได้จริง ๆ ก็ยังมีฉันคอยหนุนหลัง”ฟู่จิ่นซิ่วพยักหน้า “ก็ได้ พวกนายสองคนเริ่มเหมือนกันมากขึ้นทุกที”ลู่สือเยี่ยนมองเขาแวบหนึ่ง และถามว่า “มีอะไรอีกไหม?”ฟู่จิ่นซิ่วหยิบซองจดหมายออกมาวางตรงหน้าลู่สือเยี่ยน “ข้อมูลที่สืบมาได้ช่วงนี้ ลองดูสิ”ลู่สือเยี่ยนเปิดซองจดหมายก็เห็นภาพถ่าย เป็นภาพของอวิ๋นหลานและชายคนหนึ่งชายคนนั้นสวมหมวกและหน้ากาก ทำให้มองไม่เห็นใบหน้า ภาพถ่ายค่อนข้างเบลอ แต่สามารถบอกได้ว่าเพิ่งถ่ายไม่นานช่วงนี้อวิ๋นหลานนัดเจอกับชายคนนี้บ่อยเขาเป็นใคร?ลู่สือเยี่ยนมองฟู่จิ่นซิ่ว “สืบประวัติคนคนนี้ได้หรือเปล่า?”ฟู่จิ่นซิ่วกล่าวว่า “เขามีความสามารถในการต่อต้านการตามสืบที่ดีมาก ทุกครั้งที่ฉันส่งคนไปจับตาดูเขา เขาจะหล
หลินเซียงเปลี่ยนรองเท้าและเดินเข้ามา สายตาเย็นชาของชายหนุ่มจับจ้องมาที่เธอทันทีเธอไม่พูดอะไร เดินไปดื่มน้ำก่อนด้านหลังมีเสียงฝีเท้าดังตามมาหลินเซียงเพิ่งวางแก้วลงบนโต๊ะ ไหล่ถูกจับไว้แน่น ลู่สือเยี่ยนหันเธอกลับมาโดยตรงร่างสูงใหญ่ของเขาทาบทับเธอ ดวงตาเรียวคมจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง ถามเสียงต่ำว่า “สิ่งที่คุณพูดก่อนหน้านี้ หมายความว่ายังไง?”หลินเซียงผลักมือของเขาออก เดินห่างจากเขา รักษาระยะห่างที่ปลอดภัย เพราะไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้เหมาะสมกับความใกล้ชิดแบบนั้นเธอพูดอย่างเฉยเมย “การเปิดเผยในตอนนี้ไม่เป็นผลดีต่อแผนการของฉัน”ลู่สือเยี่ยนไม่พอใจกับการหลบเลี่ยงของเธอ แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด คิ้วเข้มก็เลิกขึ้น และถามว่า “แผนอะไร?”หลินเซียง “ความลับ”ลู่สือเยี่ยนกล่าวว่า “ถ้าคุณไม่ให้เหตุผลมาโน้มน้าว ทำไมผมต้องรับเงื่อนไขของคุณด้วย?”หลินเซียงยืนอยู่บนบันได มือข้างหนึ่งจับราวบันได ขณะหันไปมองเขา น้ำเสียงสงบนิ่ง “ถ้าคุณไม่ตกลงก็ได้ งั้นฉันก็ไม่ตกลงกับคุณเหมือนกัน”ท่าทีเย็นชา พูดจบก็ขึ้นบันไดไปลู่สือเยี่ยน “…”สีหน้าของเขาเย็นยะเยือกขึ้นทันทีผู้หญิงคนนี้กล้ามาก!กล้าขู่
กลับมาถึงห้องนอนหลินเซียงปิดประตูและถอนหายใจ รู้สึกว่าลู่สือเยี่ยนเริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ มากขึ้นอย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ใส่ใจกับการเปลี่ยนแปลงของเขา เธอไม่สนใจ สิ่งที่สำคัญที่สุดของเธอตอนนี้คือการวางแผนเรื่องหลังจากนี้หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอนอนบนเตียงและมองที่โทรศัพท์ จดบันทึกสิ่งที่ต้องทำในขั้นตอนถัดไปครู่หนึ่ง เธอก็ปิดไฟนอนเพียงแต่ว่าในช่วงดึก ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ในความมืด ร่างสูงใหญ่ของลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาเมื่อหลินเซียงเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า “เข้ามาทำไม?”ลู่สือเยี่ยน “นี่ห้องนอนผม ผมไม่มาที่นี่ แล้วจะให้ไปที่ไหน?”เมื่อได้ยินดังนั้น หลินเซียงก็ลุกขึ้นและพูดว่า “ถ้าคุณอยู่ในห้องนี้ ฉันจะไปนอนห้องอื่น”ข้อมือของเธอถูกชายหนุ่มจับไว้ “หลินเซียง รู้ไหมว่าอะไรเรียกว่าการแสดง? ผมไม่แน่ใจเลยว่าแม้แต่ในวิลล่าหลังนี้มีคนของเขาแฝงตัวอยู่หรือเปล่า ยิ่งไม่แน่ใจว่าที่นี่มีกล้องวงจรปิดไหม ถ้าคุณออกไปแบบนี้ แล้วถูกคนจับได้ล่ะ?”ในความมืด หลินเซียงมองใบหน้าหล่อเหลาของเขา แต่มองไม่เห็นแววตา น้ำเสียงของเธอกลับเย็นชา “ที่นี่คือบ้านของคุณ ดินแดนของคุณ ถ้าแม้แต่สิ่งเห
เขาสวมชุดกีฬาสีเทา บริเวณหน้าอกเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมสั้นแข็งกระด้างเปียกโชกไปหมด ดวงตาคมกริบยังคงเฉียบคมเช่นเดิมหลินเซียงมองเขาแวบเดียวก่อนจะละสายตา เดินเข้าไปในห้องอาหารและเริ่มกินข้าวทันทีลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้งเมื่อคืนเขาแทบไม่ได้นอนมีสาวสวยอยู่ในอ้อมกอด แต่เขาทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าทำขึ้นมา เธอคงจะโกรธทันทีทุกวันนี้ เธอเปลี่ยนท่าทีเร็วเสียยิ่งกว่าพลิกหน้าหนังสืออีก!ถึงอย่างไรก็พาคนกลับมาได้แล้ว เขาต้องค่อยเป็นค่อยไปสักวันหนึ่ง เธอจะกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาเอง!ลู่สือเยี่ยนเบนสายตาไปอีกทาง ก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำพอหลินเซียงใกล้จะกินข้าวเสร็จ ลู่สือเยี่ยนก็ลงมาแล้ว เขาอยู่ในชุดสูทสีเทาเงินที่เรียบหรูสง่างาม แผ่กลิ่นอายเยือกเย็นและน่าเกรงขาม ขณะเดินมาทางนี้ มือก็จัดปลายแขนเสื้อไปด้วยหลินเซียงมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะถามว่า “คุณมีรถที่ดูธรรมดากว่านี้ไหม?”ลู่สือเยี่ยนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง และถามว่า “ธรรมดาแค่ไหน?”หลินเซียง “รถราคาไม่เกินห้าแสน”เมื่อได้ยินดังนั้น ลู่สือเยี่ยนก็หัวเราะเบา ๆ “นั่นเรียกว่ารถด้วยเหรอ?”หลินเซียง “…”แน่ล่ะสิพอมีเงินก็เห็นรถราคาถูกเป็นรถ
เซี่ยหว่านกระตือรือร้นที่จะแสดงความสามารถของตัวเอง หลังจากได้ที่ดินแปลงนี้มา ก็ทุ่มเทความสนใจทั้งหมดไปที่โครงการนี้ เงินทุนที่ลงทุนจำนวนมหาศาล ตราบใดที่การก่อสร้างที่นี่เสร็จสิ้น เมื่อรถไฟใต้ดินเปิดให้บริการ โครงการนี้จะนำผลกำไรมหาศาลมาสู่เธอตำแหน่งของเธอในตระกูลเซี่ยจะยิ่งมั่นคงมากขึ้นเซี่ยซือซือฟังแผนของหลินเซียง ดวงตาก็ฉายแววเป็นประกาย “สมแล้วที่เป็นคุณผู้หญิงลู่”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย “ถ้าคนไม่ทำร้ายฉันก่อน ฉันก็ไม่ทำร้ายใคร แต่ถ้าใครทำร้ายฉัน ฉันจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า”เซี่ยซือซือ “ในเมื่อคุณตรงไปตรงมา ฉันก็จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง เรื่องพวกนี้ยกให้ฉันจัดการได้เลย”เธอมือชี้ไปที่เนื้อหาบางส่วนในเอกสารหลินเซียงพยักหน้า “ดีค่ะ”ห้องส่วนตัวข้าง ๆฟู่จิ่นซิ่วเดินเข้ามา พลางจ้องมองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “ทายสิว่าฉันเจอใคร?”ลู่สือเยี่ยนพลิกดูข้อมูลในมือ สีหน้าเย็นชา “ใคร?”ฟู่จิ่นซิ่ว “ให้ทายไง”ลู่สือเยี่ยน “ไม่พูดก็หุบปากไป”ฟู่จิ่นซิ่วอุทาน “นายนี่น่าเบื่อไปหน่อยนะ ฉันเจอหลินเซียงแล้ว เธออยู่ห้องข้าง ๆ”เมื่อได้ยินดังนั้น ลู่สือเยี่ยนก็วางเอกสารในมือลงทันทีเมื่อเห็นดังนั
เขาหมุนข้อมือช้าๆ ด้วยท่าทางใจเย็น ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงต่ำทุ้มและทรงเสน่ห์ว่า “แต่ถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะเสียความพิเศษและหน้าที่ของมันไป มันทำอะไรได้หลายอย่างนะ”มองดูมือที่ถูกยกขึ้นมาอวดอยู่ตรงหน้า หลินเซียงเริ่มสงบใจลงใช่เธอแค่รู้สึกว่าลู่สือเยี่ยนแค่มาเสนอหน้าเพื่ออวดมือตัวเองเธอมองเขาด้วยแววตาซับซ้อน ชั่วขณะหนึ่งก็ไม่เข้าใจว่าเขาต้องการทำอะไรกันแน่ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างใจเย็น แล้วถามขึ้นว่า “อยากลองดูไหมว่ามันทำอะไรได้บ้าง?”หลินเซียงระวังตัวทันที ผลักเขาออกและพูดว่า “ขอโทษที ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”พูดจบ เธอก็ออกจากห้องน้ำทันทีริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนยกขึ้นเล็กน้อย เธอเข้าถึงบทบาทได้เร็วจริง ๆหลังจากกลับมาที่ห้องส่วนตัวฟู่จิ่นซิ่วเหลือบมองเขาและอุทานออกมา “สือเยี่ยน ตอนนี้นายไม่ไว้ตัวเลย เธอแค่ขยับตัวนิดหน่อยนายก็แจ้นไปหาแล้ว ภาพลักษณ์ของนายล่ะ? ก่อนหน้านี้นายไม่ได้ทำเป็นไม่สนใจเธอหรอกเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่ตรงข้าม ไม่สนใจคำพูดของเขา พูดออกมาตรง ๆ ว่า “ยืนยันได้แล้วว่าคนที่อวิ๋นหลานไปเจอคือฉีเจี้ยนเย่ ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ธรรมดา”ฟู่จิ่นซิ่วกล่าวว่า “ยังม
“กรี๊ด!”หลินเซียงกรีดร้อง หันหลังวิ่งทันที!แม้ว่าเธอจะมีมีดอยู่ในมือก็ยังไม่กล้าปะทะกับชายคนนั้นโดยตรง ถ้าเขาแย่งมีดไปได้ แล้วจับเธอเป็นตัวประกันล่ะ?เธอวิ่งสุดชีวิต!วิ่งไปร้องขอความช่วยเหลือไป เสียงของเธอดังก้องไปทั่วทุกมุมของลานจอดรถใต้ดิน!เสียงฝีเท้าที่ไล่ตามมาติด ๆ นั้น ราวกับเหยียบลงบนหัวใจของเธอ ความหวาดกลัวที่ก่อตัวขึ้นทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวราวกับจะพุ่งออกมาจากลำคอ!เธอกำมีดแน่น ตัวสั่นเทาไปหมด!ในขณะนั้นเอง ร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากด้านข้าง ผลักชายที่ตามเธอมาออกไป!ทั้งสองคนล้มลงกับพื้น!“หลินเซียง รีบหนีไป!”เสียงร้อนรนดังมาจากด้านหลังหลินเซียงหันกลับไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ต่อสู้กับชายคนนั้น ใบหน้าของเขามีรอยแผลชายคนนั้นหยิบมีดออกมา แทงไปที่หน้าอกของสวี่ซิงเย่“อย่า!”หลินเซียงร้องอุทาน รีบพุ่งเข้าไปช่วยเหลือ!สวี่ซิงเย่ใช้แขนบังการโจมตี เลือดไหลออกมาทันที ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ใบหน้าของเขาซีดเผือด!หลินเซียงใช้กระเป๋าของเธอฟาดไปที่ชายคนนั้น โซ่กระเป๋าของเธอฟาดไปที่ใบหน้าและลำคอของชายคนนั้น เกิดเป็นรอยเลือดขึ้นอย่างรวดเร็วสวี่ซิงเย่ออกแรงต้านทานชายคนนั้น
คิ้วของสวี่ซิงเย่ขมวดเข้าหากัน กล่าวว่า “เรื่องสำคัญแค่ไหนจะสำคัญไปกว่าชีวิตของภรรยาตัวเองอีกเหรอ?”หลินเซียงไม่อยากพูดเรื่องเหล่านี้มากนัก จึงเปลี่ยนเรื่อง “แผลนายโดนน้ำไม่ได้ กลับถึงบ้านแล้วพยายามกินอาหารรสจืด จะได้ลดการติดเชื้อ”สวี่ซิงเย่มองเธออย่างลึกซึ้ง รู้ว่าเธอกำลังเปลี่ยนเรื่อง เขาจึงไม่ได้พูดอะไรอีกรถมาถึงหน้าเฟิงหลินหย่วนอย่างรวดเร็ว หลังลงจากรถ สวี่ซิงเย่ก็เดินตามหลินเซียงเข้าไปข้างในหลินเซียงพูดว่า “ส่งถึงตรงนี้ก็พอแล้ว นายกลับไปเถอะ”สวี่ซิงเย่พูดว่า “ไม่ได้ ผมต้องไปส่งคุณถึงหน้าบ้านถึงจะสบายใจ”ความกังวลบนใบหน้าของเขาชัดเจนมาก หลินเซียงใจไม่แข็งพอที่จะปฏิเสธทำได้เพียงพยักหน้า หันหลังเดินเข้าไปข้างในหลังออกมาจากลิฟต์ หลินเซียงบอกว่า “ขอบคุณที่มาส่งนะ เข้าไปดื่มชาในบ้านก่อนไหม?”ในเมื่อเขามาส่งถึงหน้าประตูแล้ว เธอก็ควรจะชวนตามมารยาทสวี่ซิงเย่ส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอกครับ ผมสบายใจแล้วที่เห็นคุณถึงบ้าน กลับก่อนนะ”หลินเซียงยืนอยู่ที่หน้าลิฟต์ “วันนี้ขอบคุณมากจริง ๆ วันหลังฉันค่อยเลี้ยงข้าวนายแล้วกันนะ”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ครับ”ในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดลง ใ
เธอพยายามลุกขึ้น แต่ความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายทำให้เธอล้มลงบนเตียงอีกครั้งสีหน้าซีดเผือดในทันที!ไอ้ผู้ชายสารเลว!เมื่อคิดถึงสิ่งที่ลู่สือเยี่ยนทำ หลินเซียงรู้สึกว่าน้ำตาคลอเบ้าอีกครั้ง แต่เธอก็อดทนไว้ไม่ยอมร้องออกมา!จะร้องไห้ทำไม!เป็นเพราะตัวเธอเองแท้ ๆ!เธอไม่ควรตอบรับคำขอของเขาเลย!จะแสดงละครตบตาคนไปทำไม!ถ้าเธอตายไปซะทุกอย่างก็จบ!หลินเซียงดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเอง พยายามควบคุมอารมณ์ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ อารมณ์ของเธอถึงได้สงบลง ก่อนจะลุกขึ้นลากขาที่อ่อนแรงไปล้างหน้าล้างตาตอนออกมาก็เห็นลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น แผ่รังสีเย็นชาไปทั่วร่างหลินเซียงไม่แม้แต่จะมองเขา แล้วเดินจากไปลู่สือเยี่ยนหันสายตากลับมาอย่างเย็นชา พูดกับคนในโทรศัพท์ว่า “เอากล้องที่ติดรถของหลินเซียงออกมา”เธอบอกว่าเมื่อคืนถูกทำร้าย เขาตรวจสอบแล้วพบว่าไม่มีกล้องวงจรปิดในลานจอดรถใต้ดินตัวไหนใช้งานได้ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!“ครับ!”ซ่งจั่วรับคำลู่สือเยี่ยนพูดอีกว่า “ตรวจสอบภูมิหลังของสวี่ซิงเย่ด้วย”ซ่งจั่ว “ครับ”พูดจบก็วางสายลู่สือเยี่ยนเอามือนวดระหว่างคิ้ว จากนั้น
สายตาของลู่สือเยี่ยนฉายแววดุร้าย แผ่ความเย็นยะเยือกถึงกระดูกไปทั่วร่าง การกระทำหยาบคาย รุนแรง ไม่มีความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย!หลินเซียงมีความรู้สึกว่าตัวเองต้องตายคาเตียงแน่ตายแน่ในช่วงแรกเธอยังพอทนได้ แต่ต่อมาเธอทนไม่ไหวอีกแล้ว เจ็บจนร้องไห้ออกมา“ลู่สือเยี่ยน ปล่อยฉัน เจ็บมาก เจ็บไม่ไหวแล้ว…”เธอดิ้นรนเล็กน้อย เพราะไม่มีเรี่ยวแรงหลงเหลือลู่สือเยี่ยนกลับจูบซับน้ำตาของเธอโดยไม่มีความสงสารแม้แต่น้อยหลินเซียงนอนคว่ำอยู่บนเตียง ผ้าปูที่นอนมีรอยเลือด เธอเจ็บจนตัวสั่น นิ้วมือจิกกำผ้าปูที่นอนแน่น“เจ็บ…เจ็บมาก…”เธอครางอย่างเลื่อนลอยลู่สือเยี่ยนมองดูเธอ สภาพเหมือนตุ๊กตาผ้าขี้ริ้ว ร่างกายขาวผ่องเต็มไปด้วยร่องรอยของเขาเขาก้มลงอุ้มเธอขึ้นมา แล้วพาเข้าไปในห้องน้ำเมื่อเขาแตะต้อง หลินเซียงก็ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้!เป็นความหวาดกลัวจากก้นบึ้งของจิตใจ!ลู่สือเยี่ยนสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเธอ สีหน้าเขาเริ่มไม่สู้ดี ขบกรามแน่น ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรงในขณะนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเธอตกใจ!สวี่ซิงเย่ส่งข้อความมาหาเธอจริงเหรอ?ลู่สือเยี่ยนมองปฏิกิริยาของเธอแ
สวี่ซิงเย่กลับดึงเธอไว้ มองลู่สือเยี่ยนอย่างระแวดระวัง กล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณลู่ ผมกับหลินเซียงไม่มีอะไรเกินเลยกัน คุณอย่าทำร้ายเธอ!”เขาแสดงท่าทีอยากจะปกป้อง แต่สีหน้าซีดเผือดมาก บางครั้งก็ไอสองสามครั้ง ก็เอามือกุมท้องตรงที่ถูกลู่สือเยี่ยนเตะเมื่อกี้หลินเซียงมองเขาด้วยความเป็นห่วงมากขึ้น ไม่อาจปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่ต่อไปได้ เธอหันหลังเดินไปที่ห้องน้ำ หยิบเสื้อผ้าที่แห้งครึ่งหนึ่งออกมา“สวี่ซิงเย่ ใส่เสื้อผ้าแล้วรีบไปเถอะ!”หลินเซียงยืนอยู่ระหว่างสวี่ซิงเย่และลู่สือเยี่ยน หันหลังให้ลู่สือเยี่ยน และส่งสายตาให้สวี่ซิงเย่รีบไป!ถ้าเขายังอยู่ที่นี่จะไม่ดีต่อใครทั้งนั้น!หากลู่สือเยี่ยนโกรธขึ้นมา พวกเขาจะเดือดร้อน!สวี่ซิงเย่เห็นสีหน้ากระวนกระวายของเธอ จึงลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “ครับ”เขาสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วกล่าวว่า “อีกหนึ่งชั่วโมงผมจะส่งข้อความหาคุณ ถ้าคุณไม่ตอบ ผมจะแจ้งตำรวจ”หลินเซียง “ฉันไม่เป็นไรหรอก นายรีบไปเถอะ!”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนแย่ลงเรื่อย ๆ!ถ้ายังอ้อยอิ่งอยู่อาจจะเกิดเรื่องร้ายแรงได้!สวี่ซิงเย่จากไป ทันทีที่ประตูห้องปิดลง หลินเซียงก็ถอนหายใจอย่างโล่
บรรยากาศที่เย็นเยียบหายไป สิ่งที่ตามมาคือความหนาวเหน็บถึงขั้วกระดูก!ลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงหันไปมองพร้อมกัน เห็นสวี่ซิงเย่พันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอวเดินออกมา ผมสั้นเปียกปอน รูปร่างผอมบาง แต่ปกคลุมไปด้วยกล้ามเนื้อบาง ๆ ดูยังหนุ่มยังแน่นแต่ก็แข็งแรงข้อมือของหลินเซียงถูกบีบอย่างแรง เธอถูกดึงไปข้างหน้าด้วยแรงมหาศาล เสียงเย็นยะเยือกของเขาดังขึ้น “หลินเซียง ทำบ้าอะไร? หืม? ซ่อนผู้ชายไว้ในบ้านหรือ?”ตอนนี้ลู่สือเยี่ยนแผ่รังสีอันตรายไปทั่วร่าง ดวงตาจ้องหลินเซียงอย่างไม่วางตา ราวกับว่าเขาต้องการจะเจาะลึกไปในตัวเธอด้วยสายตา!ความโกรธอย่างไม่มีที่สิ้นสุดแผ่ซ่านไปทั่วอก!เธอพาผู้ชายคนอื่นเข้ามาในบ้าน!โชคดีที่เขามาทันเวลา ถ้าคืนนี้เขาไม่มาหาเธอ พวกเขาคงจะขึ้นเตียงกันแล้วใช่ไหม?แถมยังทำอาหารมากมายอย่างเอาใจใส่!หึ!เขารู้สึกว่าเขาตามใจเธอมากเกินไปจริง ๆ!หลินเซียงรู้สึกเจ็บปวด ใบหน้าซีดลงเล็กน้อย พยายามดิ้นให้ข้อมือหลุด แต่แรงของลู่สือเยี่ยนมากเกินไป บีบจนเธอเจ็บมากกว่าเดิม!“ทำบ้าอะไรเนี่ย? วันนี้เขาช่วยชีวิตฉัน ฉัน…”ลู่สือเยี่ยนกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ทำไมเขาถึงช่วย? เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?
สวี่ซิงเย่กล่าวว่า “ดูจากหน้าตาก็น่ากินแล้ว”พอหยิบตะเกียบคีบขึ้นมากินคำหนึ่ง ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายทันที “อร่อย!”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย “ทุกคนเวลากินอาหารที่ฉันทำก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้น”ไม่ใช่ว่าเธออยากจะอวด แต่เป็นเพราะใครกินก็บอกว่าอร่อยสวี่ซิงเย่บอกว่า “ฝีมือคุณดีขนาดนี้ เปิดร้านอาหารได้เลย รับรองขายดีแน่”หลินเซียงพยักหน้า “ได้สิ รอฉันเกษียณก่อน ฉันจะเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ อยากเปิดก็เปิด ไม่อยากเปิดก็ไม่เปิด เอาแบบตามใจตัวเอง”สวี่ซิงเย่หัวเราะออกมาทั้งสองทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ บรรยากาศค่อนข้างสบายเพียงแต่สวี่ซิงเย่บาดเจ็บที่มือขวา ทำให้ทานอาหารไม่สะดวกนัก ทำได้แค่กินช้า ๆหลินเซียงตักซุปให้เขา วางไว้ข้าง ๆ มือ “ลองชิมนี่ดู”“ครับ”สวี่ซิงเย่รับคำแต่เขาจับไม่ถนัด ถ้วยซุปหกเลอะตัวเขา เสื้อผ้าและกางเกงของเขาเปื้อนไปด้วยน้ำซุป!หลินเซียงตกใจ “โดนลวกหรือเปล่า?”สวี่ซิงเย่กล่าวว่า “ไม่ ไม่เป็นไรครับ แต่ผมคงต้องขอยืมใช้ห้องน้ำหน่อย”หลินเซียงพยักหน้า “รีบไปดูซิว่าโดนลวกหรือเปล่า”สวี่ซิงเย่เข้าไปในห้องน้ำ ไม่นานก็ได้ยินเสียงน้ำไหลหลินเซียงเก็บกวาดฃ้าวของในห้องอาหาร
คิ้วของสวี่ซิงเย่ขมวดเข้าหากัน กล่าวว่า “เรื่องสำคัญแค่ไหนจะสำคัญไปกว่าชีวิตของภรรยาตัวเองอีกเหรอ?”หลินเซียงไม่อยากพูดเรื่องเหล่านี้มากนัก จึงเปลี่ยนเรื่อง “แผลนายโดนน้ำไม่ได้ กลับถึงบ้านแล้วพยายามกินอาหารรสจืด จะได้ลดการติดเชื้อ”สวี่ซิงเย่มองเธออย่างลึกซึ้ง รู้ว่าเธอกำลังเปลี่ยนเรื่อง เขาจึงไม่ได้พูดอะไรอีกรถมาถึงหน้าเฟิงหลินหย่วนอย่างรวดเร็ว หลังลงจากรถ สวี่ซิงเย่ก็เดินตามหลินเซียงเข้าไปข้างในหลินเซียงพูดว่า “ส่งถึงตรงนี้ก็พอแล้ว นายกลับไปเถอะ”สวี่ซิงเย่พูดว่า “ไม่ได้ ผมต้องไปส่งคุณถึงหน้าบ้านถึงจะสบายใจ”ความกังวลบนใบหน้าของเขาชัดเจนมาก หลินเซียงใจไม่แข็งพอที่จะปฏิเสธทำได้เพียงพยักหน้า หันหลังเดินเข้าไปข้างในหลังออกมาจากลิฟต์ หลินเซียงบอกว่า “ขอบคุณที่มาส่งนะ เข้าไปดื่มชาในบ้านก่อนไหม?”ในเมื่อเขามาส่งถึงหน้าประตูแล้ว เธอก็ควรจะชวนตามมารยาทสวี่ซิงเย่ส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอกครับ ผมสบายใจแล้วที่เห็นคุณถึงบ้าน กลับก่อนนะ”หลินเซียงยืนอยู่ที่หน้าลิฟต์ “วันนี้ขอบคุณมากจริง ๆ วันหลังฉันค่อยเลี้ยงข้าวนายแล้วกันนะ”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ครับ”ในขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดลง ใ
“กรี๊ด!”หลินเซียงกรีดร้อง หันหลังวิ่งทันที!แม้ว่าเธอจะมีมีดอยู่ในมือก็ยังไม่กล้าปะทะกับชายคนนั้นโดยตรง ถ้าเขาแย่งมีดไปได้ แล้วจับเธอเป็นตัวประกันล่ะ?เธอวิ่งสุดชีวิต!วิ่งไปร้องขอความช่วยเหลือไป เสียงของเธอดังก้องไปทั่วทุกมุมของลานจอดรถใต้ดิน!เสียงฝีเท้าที่ไล่ตามมาติด ๆ นั้น ราวกับเหยียบลงบนหัวใจของเธอ ความหวาดกลัวที่ก่อตัวขึ้นทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวราวกับจะพุ่งออกมาจากลำคอ!เธอกำมีดแน่น ตัวสั่นเทาไปหมด!ในขณะนั้นเอง ร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากด้านข้าง ผลักชายที่ตามเธอมาออกไป!ทั้งสองคนล้มลงกับพื้น!“หลินเซียง รีบหนีไป!”เสียงร้อนรนดังมาจากด้านหลังหลินเซียงหันกลับไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ต่อสู้กับชายคนนั้น ใบหน้าของเขามีรอยแผลชายคนนั้นหยิบมีดออกมา แทงไปที่หน้าอกของสวี่ซิงเย่“อย่า!”หลินเซียงร้องอุทาน รีบพุ่งเข้าไปช่วยเหลือ!สวี่ซิงเย่ใช้แขนบังการโจมตี เลือดไหลออกมาทันที ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ใบหน้าของเขาซีดเผือด!หลินเซียงใช้กระเป๋าของเธอฟาดไปที่ชายคนนั้น โซ่กระเป๋าของเธอฟาดไปที่ใบหน้าและลำคอของชายคนนั้น เกิดเป็นรอยเลือดขึ้นอย่างรวดเร็วสวี่ซิงเย่ออกแรงต้านทานชายคนนั้น
เขาหมุนข้อมือช้าๆ ด้วยท่าทางใจเย็น ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงต่ำทุ้มและทรงเสน่ห์ว่า “แต่ถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะเสียความพิเศษและหน้าที่ของมันไป มันทำอะไรได้หลายอย่างนะ”มองดูมือที่ถูกยกขึ้นมาอวดอยู่ตรงหน้า หลินเซียงเริ่มสงบใจลงใช่เธอแค่รู้สึกว่าลู่สือเยี่ยนแค่มาเสนอหน้าเพื่ออวดมือตัวเองเธอมองเขาด้วยแววตาซับซ้อน ชั่วขณะหนึ่งก็ไม่เข้าใจว่าเขาต้องการทำอะไรกันแน่ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างใจเย็น แล้วถามขึ้นว่า “อยากลองดูไหมว่ามันทำอะไรได้บ้าง?”หลินเซียงระวังตัวทันที ผลักเขาออกและพูดว่า “ขอโทษที ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”พูดจบ เธอก็ออกจากห้องน้ำทันทีริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนยกขึ้นเล็กน้อย เธอเข้าถึงบทบาทได้เร็วจริง ๆหลังจากกลับมาที่ห้องส่วนตัวฟู่จิ่นซิ่วเหลือบมองเขาและอุทานออกมา “สือเยี่ยน ตอนนี้นายไม่ไว้ตัวเลย เธอแค่ขยับตัวนิดหน่อยนายก็แจ้นไปหาแล้ว ภาพลักษณ์ของนายล่ะ? ก่อนหน้านี้นายไม่ได้ทำเป็นไม่สนใจเธอหรอกเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่ตรงข้าม ไม่สนใจคำพูดของเขา พูดออกมาตรง ๆ ว่า “ยืนยันได้แล้วว่าคนที่อวิ๋นหลานไปเจอคือฉีเจี้ยนเย่ ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ธรรมดา”ฟู่จิ่นซิ่วกล่าวว่า “ยังม
เซี่ยหว่านกระตือรือร้นที่จะแสดงความสามารถของตัวเอง หลังจากได้ที่ดินแปลงนี้มา ก็ทุ่มเทความสนใจทั้งหมดไปที่โครงการนี้ เงินทุนที่ลงทุนจำนวนมหาศาล ตราบใดที่การก่อสร้างที่นี่เสร็จสิ้น เมื่อรถไฟใต้ดินเปิดให้บริการ โครงการนี้จะนำผลกำไรมหาศาลมาสู่เธอตำแหน่งของเธอในตระกูลเซี่ยจะยิ่งมั่นคงมากขึ้นเซี่ยซือซือฟังแผนของหลินเซียง ดวงตาก็ฉายแววเป็นประกาย “สมแล้วที่เป็นคุณผู้หญิงลู่”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย “ถ้าคนไม่ทำร้ายฉันก่อน ฉันก็ไม่ทำร้ายใคร แต่ถ้าใครทำร้ายฉัน ฉันจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า”เซี่ยซือซือ “ในเมื่อคุณตรงไปตรงมา ฉันก็จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง เรื่องพวกนี้ยกให้ฉันจัดการได้เลย”เธอมือชี้ไปที่เนื้อหาบางส่วนในเอกสารหลินเซียงพยักหน้า “ดีค่ะ”ห้องส่วนตัวข้าง ๆฟู่จิ่นซิ่วเดินเข้ามา พลางจ้องมองลู่สือเยี่ยนแล้วพูดว่า “ทายสิว่าฉันเจอใคร?”ลู่สือเยี่ยนพลิกดูข้อมูลในมือ สีหน้าเย็นชา “ใคร?”ฟู่จิ่นซิ่ว “ให้ทายไง”ลู่สือเยี่ยน “ไม่พูดก็หุบปากไป”ฟู่จิ่นซิ่วอุทาน “นายนี่น่าเบื่อไปหน่อยนะ ฉันเจอหลินเซียงแล้ว เธออยู่ห้องข้าง ๆ”เมื่อได้ยินดังนั้น ลู่สือเยี่ยนก็วางเอกสารในมือลงทันทีเมื่อเห็นดังนั