LOGINShare
บทที่ 420
Last Updated:
2024-12-10 18:00:00Related chapters
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 421
หลินเซียงชะงัก มองสวี่ซิงเย่ด้วยความสับสนเธออยากพูด แต่ในปากมีองุ่นอยู่ จึงได้แต่กินองุ่นก่อน แล้วค่อยพูดและในตอนนี้เอง ก็มีร่างสูงโปร่งคนหนึ่งเดินเข้ามาหลินเซียงหรี่ตา เห็นว่าเป็นลู่สือเยี่ยนโดยไม่รู้ตัว เธอนั่งตัวตรงทันที รีบเคี้ยวองุ่นแล้วกลืนลงคอ ทำไมเขามาอยู่ที่นี่ได้?อ้อ จริงสิ ฟู่จิ่นซิ่วก็อยู่ที่นี่ ลู่สือเยี่ยนตามมาก็ไม่แปลกรอบตัวของลู่สือเยี่ยนเต็มไปด้วยความเย็นชา ดวงตาเรียวจ้องมองหลินเซียงเขม็ง แล้วนั่งลงบนโซฟา“หวานไหม?”หลินเซียงชะงัก เธอดื่มเหล้าเข้าไป สมองมึนงง คิดคำตอบไม่ทัน จึงพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว “หวาน”สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเคร่งขรึมลงทันที มีเพียงมุมปากที่เผยรอยยิ้มแปลก ๆ “งั้นก็ดี นายก็เลือกให้ฉันลูกหนึ่งสิ”เขามองสวี่ซิงเย่สวี่ซิงเย่ชะงัก วางจานองุ่นไว้ตรงหน้าเขาโดยตรง “องุ่นพวกนี้รสชาติใช้ได้หมดครับ”สวี่ซิงเย่รู้สึกกดดัน สายตาที่ลู่สือเยี่ยนมองเขานั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า แต่ก็ไม่ได้ลงมือ ทำให้เขาค่อนข้างกระอักกระอ่วนในที่สุดหลินเซียงก็กลืนองุ่นลงคอ ถามว่า “ทำไมคุณมาที่นี่ล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนหยิบองุ่นขึ้นมาลูกหนึ่ง มองอย่างไม่ใส่ใจ “ผมมาไม่ได้หรื
Last Updated : 2024-12-10หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 422
“อื้อ!”หลินเซียงไม่ทันตั้งตัว ปากของเธอก็ถูกยัดองุ่นเข้าไปอีกเม็ด!ตอนที่สวี่ซิงเย่เอาองุ่นมาป้อนเธออย่างกะทันหัน เธอรู้สึกงงงวยและตกใจจนไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่ตอนนี้ เธอรู้สึกถึงความอับอายขายหน้าอย่างรุนแรงลู่สือเยี่ยนกำลังทำให้เธออับอาย!เธอคายองุ่นออกมาทันที“ลู่สือเยี่ยน คุณบ้าหรือเปล่า!”เธอพยายามดิ้นรนลุกขึ้นจากตัวเขา ไม่อยากสัมผัสใกล้ชิดแบบนี้กับเขาเลยแต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอมให้เธอลุก เขาเหลือบมององุ่นที่เธอคายออกมา ดวงตาเย็นชาลงทันที “หลินเซียง คุณอยากตายหรือไง?”องุ่นที่ผู้ชายคนอื่นป้อน เธอยอมกิน แต่ที่เขา้อนเธอกลับไม่กินน่าโมโหจริง ๆ!สวี่ซิงเย่ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว กำลังจะดึงหลินเซียงออกจากอ้อมแขนของลู่สือเยี่ยน“คุณชาย ไม่เห็นเหรอว่าเธอไม่เต็มใจ คุณไม่ควรบังคับเธอนะครับ!”ดวงตาของลู่สือเยี่ยนเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาเหลือบมองมือของสวี่ซิงเย่ที่กำลังจับแขนของหลินเซียง แล้วพูดเสียงเย็นชาว่า “อยากมือขาดก็บอกสิ”เมื่อสายตาของเขาตกอยู่บนมือของสวี่ซิงเย่ สวี่ซิงเย่รู้สึกราวกับว่ามือของเขาหายไปแล้ว!ความโกรธแค้นแผ่กระจายไปทั่วห้องส่วนตัว!หลินเซียงหันไปมองเขา “
Last Updated : 2024-12-10หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 423
เสื้อโค้ตสูทถูกคลุมอยู่บนตัวเธอ กลิ่นหอมที่เข้มข้นและสดชื่นปกคลุมเธอไว้ทั้งหมด“หลินเซียง นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ถ้าผมเจอเรื่องแบบนี้อีก อย่าหวังเลยว่าผมจะปล่อยไปง่าย ๆ”ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน มองลงมาที่เธอ ดวงตาของเขาเย็นชาไร้ความอบอุ่นหลินเซียงถูกกลิ่นของเขาปกคลุมไว้ จึงยังไม่พูดอะไรลู่สือเยี่ยนหันหลังเดินออกไปเขาไม่สนใจคำตอบของเธอสิ่งที่เขาพูด เธอต้องทำ มิฉะนั้นเขาจะไม่ปล่อยเธอไว้ส่วนผู้ชายคนนั้น ไม่ควรอยู่ในเมืองอวิ๋นเฉิงอีก!หลินเซียงเดินตามเขาออกจากห้องส่วนตัวอย่างเงียบ ๆ เมื่อเดินเข้าลิฟต์ เธอก็นึกถึงซ่งซ่งขึ้นมาได้ รีบกดปุ่มเปิดประตู“ทำอะไร?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างเย็นชาหลินเซียงพูดว่า “ฉันจะไปตามหาซ่งซ่ง”ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “เหล่าฟู่ไปส่งเธอกลับบ้านได้”แต่หลินเซียงไม่เชื่อใจฟู่จิ่นซิ่ว เธอจึงดื้อดึงที่จะออกไปหาคนในขณะนั้น โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซ่งซ่ง“ฮัลโหล ซ่งซ่ง?”“เพื่อนรัก กลับบ้านก่อนเถอะ ฉันติดปัญหานิดหน่อย เลยกลับไปที่ห้องไม่ได้” เสียงของซ่งซ่งฟังดูไม่ค่อยดี เหมือนกับกำลังอดทนต่ออะไรบางอย่างหลินเซียงเริ่มก
Last Updated : 2024-12-11หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 424
หลินเซียงรีบพูดกับสวี่ซิงเย่ “นายไปทำงานต่อเถอะ ไม่ต้องสนใจฉันแล้ว”สวี่ซิงเย่เห็นว่าเธอลำบากใจ จึงพยักหน้า “ครับ ถ้ามีอะไรก็ติดต่อผมได้”หลินเซียง “...”ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดอะไรทั้งนั้น นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการ!สวี่ซิงเย่หันหลังกลับแล้วจากไป ภายใต้สายตาเย็นชาของลู่สือเยี่ยนหลินเซียงมองเขา “ไม่กลับบ้านเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนมองใบหน้าของเธอด้วยสายตาเย็นชา ดวงตาคู่นั้นน่ากลัวมาก ทำให้หลินเซียงตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวเขาหันหลังกลับแล้วเดินจากไป เธอจึงรีบตามไปติด ๆสายลมยามค่ำคืนพัดผ่าน ความมึนเมาหายไปเป็นปลิดทิ้ง...ฟู่จิ่นซิ่วเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก้มมองรอยเปื้อนบนกางเกงของตัวเอง แล้วหันไปมองซ่งซ่งที่เดินตามเข้ามาซ่งซ่งมีสีหน้าสำนึกผิด ก้มตัวลง “ฉันจะเช็ดให้คุณจนสะอาดนะ”เหล้าหกใส่ต้นขาของฟู่จิ่นซิ่ว เปียกเป็นวงกว้าง แถมวันนี้เขายังใส่กางเกงสีขาว ทำให้เห็นชัดเข้าไปใหญ่แต่เช็ดแบบนี้คงเช็ดไม่ออกง่าย ๆ กลับทำให้รอยเปื้อนขยายวงกว้างขึ้นสีหน้าของฟู่จิ่นซิ่วยิ่งแย่ลงแถมยังเกิดความรู้สึกแปลก ๆเธอกำลังนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้าเขาแม้ว่าจะเช็ดผ่านเนื้อผ้า เขาก็รู้สึกถึงค
Last Updated : 2024-12-11หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 425
“วิ่งทำไม?”ฟู่จิ่นซิ่วมองเธออย่างมืดมน“คุณ คุณ คุณ… จับฉันทำไมเนี่ย?”ซ่งซ่งมองเขาด้วยความตกใจ “ปล่อยฉันนะ ไอ้พวกตัวเหม็นหึ่ง ฉันจะบอกให้ ฉันไม่ยอมทำเรื่องอย่างว่ากับคุณแน่ เลิกคิดไปได้เลย!”ฟู่จิ่นซิ่วหัวเราะออกมา “คิดอะไรน่ะ? คิดว่าผมจะสนใจคุณเหรอ?”ซ่งซ่งหยุดดิ้นเธอบกพร่องอะไร?ทำไมเขาไม่สนใจเธอ?ซ่งซ่งหันไปมองเขา “ถ้าไม่สนใจ งั้นไอ้นั่นมันตื่นทำไม?”ดวงตาของฟู่จิ่นซิ่วแสดงความประหลาดใจ ราวกับไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนั้น “คุณ…”“ฉันทำไม?” ซ่งซ่งยกมือขึ้น จิ้มไปที่อกเขา พูดทีละคำว่า “ฟู่จิ่นซิ่ว ยอมรับเถอะ จริง ๆ แล้วคุณชอบฉันมาตั้งนานแล้วใช่ไหม? ไม่งั้นคุณจะพยายามเข้าหาฉันทำไม? แค่ครั้งสองครั้งอาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่หลัง ๆ มันชักจะมากเกินไปแล้ว คุณไม่เคยคิดไตร่ตรองตัวเองบ้างเหรอ?”เธอคิดว่าตัวเองพูดถูก ดวงตาสว่างวาบ เชิดคางขึ้น แล้วหัวเราะเบา ๆ “ดูสภาพที่น่าอายของคุณสิ บอกว่าไม่ชอบฉัน ใครจะเชื่อ?”“ผู้หญิงคนนี้…” ฟู่จิ่นซิ่วมองรอยยิ้มที่มั่นใจของเธอเขาพูดไม่ออก!ชอบเธอเหรอ?เว้นแต่เขาจะตาบอดเท่านั้นแหละ!ฟู่จิ่นซิ่วเยาะเย้ย “ทำไมผมต้องพยายามเข้าหาคุณ คุณรู้ดีแก่ใจ ถ
Last Updated : 2024-12-11หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 426
ซ่งซ่งรู้สึกว่าอากาศในปอดของเธอเริ่มน้อยลง แทบจะขาดอากาศหายใจ!ฟู่จิ่นซิ่วปล่อยเธอ กัดปากเธอเบา ๆ แล้วหัวเราะเยาะ “คิดจะเอาชนะผมเหรอ? คุณยังหายใจไม่ทั่วท้องเลย ก็แค่มือใหม่”ซ่งซ่ง “…”ลมหายใจของเธอไม่ทั่วท้อง ริมฝีปากแดงก่ำเพราะการจูบอย่างรุนแรง เธอพูดเสียงแข็งว่า “คิดว่าทักษะการจูบของคุณดีมากหรือไง? จูบกับคุณ เหมือนถูกหมาเลีย!”บรรยากาศโรแมนติกดูเหมือนจะแข็งทื่อไปชั่วขณะฟู่จิ่นซิ่วหรี่ตาลง จ้องมองเธอที่ยังไม่ทันสูดเอาอากาศเข้าไป แล้วก็จูบลงไปอีกครั้ง“วันนี้ผมต้องจูบจนคุณยอมแพ้!”กล้ามากังขาทักษะของเขา น่าโมโหจริง ๆ!ซ่งซ่งก็ไม่ยอมแพ้ ทั้งสองคนแลกจูบกันไปมา ลมหายใจเกี่ยวพันกัน ไม่เหมือนกับการจูบ แต่เหมือนกับการต่อสู้มากกว่าเมื่อออกมาจากห้องน้ำ ลิฟต์ก็มาพอดีพวกเขาเข้าไปในลิฟต์ซ่งซ่งผลักเขาออก “แป๊บหนึ่ง ฉันขอโทรศัพท์หน่อย”เธอนึกขึ้นได้ว่าหลินเซียงยังอยู่ในห้องส่วนตัวฟู่จิ่นซิ่วจ้องมองเธอ ซ่งซ่งก็จ้องมองเขากลับ ราวกับจะกินเขาเข้าไป!เมื่อเธอวางสาย จูบที่เต็มไปด้วยกระตือรือร้นก็เกิดขึ้นอีกครั้งทั้งสองคนต่างก็พยายาม จนกระทั่งเข้าไปในห้อง ราวกับไม่มีอะไรมาขัดขวาง การ
Last Updated : 2024-12-11หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 427
หลินเซียงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “แต่ฉันว่าเรื่องนี้อาจจะจบไม่สวยนักหรอก”ซ่งซ่งสงสัย “เขาจะมาตอแยฉัน ขอให้ฉันรับผิดชอบเขาเหรอ? งี่เง่าเกินไปแล้ว เราสองคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ นอนด้วยกันเล่น ๆ แล้วเลิกกัน ไม่ใช่เรื่องปกติหรือไง?”หลินเซียงพูดว่า “ยังไงเธอก็ระวังตัวหน่อย เธอพรากพรหมจรรย์ของเขานะ”ซ่งซ่ง “แหวะ”หลินเซียงพูดว่า “เธอพักผ่อนให้สบาย ๆ เถอะ เดี๋ยวฉันจะไปหา”ซ่งซ่ง “ได้ ฉันจะรอให้เธอทำอาหารอร่อย ๆ ให้นะ อยากกินฝีมือเธอประทังชีวิตมากเลย”หลินเซียงยิ้มอย่างจนใจ “โอเค รอนะ”หลังวางสาย หลินเซียงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจโชคชะตาช่างเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ นำคนสองคนที่แทบไม่เกี่ยวข้องกันมาเจอกันได้เธอทาครีมต่อ ตอนออกจากห้องนอน ก็เห็นลู่สือเยี่ยนเดินออกมาจากห้องทำงานพอดีเมื่อคืนหลังจากที่ทั้งสองกลับมาก็แยกห้องนอนกันลู่สือเยี่ยนอยู่ในห้องทำงานตลอด ตอนนี้หว่างคิ้วของเขามีแววเหนื่อยล้า สีหน้าดูแย่กว่าเมื่อคืนหลินเซียงเหลือบมอง แล้วก็ละสายตาเดินลงไปชั้นล่างลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอ พูดว่า “อีกสามวันเคลียร์ตัวเองให้ว่างด้วย งานวันเกิดคุณย่า คุณต้องไปกับผม”หลินเซียงชะงัก “เท่าไ
Last Updated : 2024-12-12หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 428
ทันทีที่วางสายกลิ่นอาหารอ่อน ๆ ในห้องอาหารก็ลอยฟุ้งใบหน้าของหลินเซียงสงบ แม้กระทั่งการใช้ตะเกียบก็เรียบร้อยดีไม่มีความเศร้า ไม่มีความโกรธ และไม่มีความเสียใจเธอสงบนิ่งซะจนน่าขนลุกแต่สีหน้าของลู่สือเยี่ยนกลับยิ่งมืดมนลง มือที่กำโทรศัพท์สั่นเล็กน้อยการแสดงออกของเธอทุกครั้ง ราวกับกำลังบอกเขาว่าเธอไม่รักเขาแล้ว!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว และออกจากห้องอาหารไปทันทีจนกระทั่งได้ยินเสียงเครื่องยนต์สตาร์ทด้านนอก หลินเซียงจึงหยุดการกิน มองอาหารตรงหน้า ชะงักไปแค่สองสามวินาที แล้วก็กลับมาเป็นปกติไม่มีความหมายเลยเขาจงใจผูกมัดเธอ ไม่ให้ชีวิตเธอสงบสุข แต่กลับแสดงท่าทีอ่อนโยนกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอ ไม่ว่าใครก็ตาม ก็จะได้รับความอ่อนโยนจากเขาเสมอดังนั้นการแสดงออกทางอารมณ์ของเธอจะมีความหมายอะไร?เขาไม่รักเธอแน่นอนถ้ารักจริง ๆ จะทำเรื่องที่ทำให้เธอเจ็บปวดขนาดนี้ได้อย่างไรหลินเซียงกินอาหารเช้าเสร็จก็ไปทำงานทันทีหลังจากทำงานมาทั้งวัน เธอซื้อผักแล้วตรงไปที่บ้านของซ่งซ่งพอเปิดประตูก็เห็นซ่งซ่งนั่งอยู่บนโซฟา ดูรายการวาไรตี้ หัวเราะอย่างสนุกสนาน ชุดนอนสายเดี่ยวเผยให้เห็นรอ
Last Updated : 2024-12-12
Latest chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 470
คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 469
หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 468
หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 467
วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 466
ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 465
เสียงของคุณย่าลู่ดังขึ้น ทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างก็ตกตะลึง!สีหน้าของลู่สือเยี่ยนตึงเครียดขึ้น เขาคุกเข่าครึ่งตัวอยู่ข้างหน้าคุณย่าลู่แล้วถามว่า “คุณย่าครับ ตอนนี้คุณย่าจำอะไรได้แล้วเหรอครับ?”คุณย่าลู่เอามือลูบหัวเขา “ย่าต้องจำได้อยู่แล้วสิ ย่ายังไม่แก่จนความจำเลอะเลือนซะหน่อย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่าน แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่พาเธอมาด้วย?”ลู่สือเยี่ยนรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว เขาชี้ไปที่หลินเซียงแล้วถามว่า “แล้วคุณย่าจำเธอได้ไหมครับ?”คุณย่าลู่มองตามนิ้วมือของเขาไป แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก เธอเป็นใคร? คนใช้ใหม่ของบ้านเราเหรอ?”หลินเซียงได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณย่าลู่ความจำเสื่อม เธอมักจะคิดว่าเซี่ยหว่านเป็นคนใช้ของบ้านตระกูลลู่ และยังดีกับหลินเซียงเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กลับกัน!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะพาคุณย่าไปโรงพยาบาลครับ”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่แก่ชราเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “ไปโรงพยาบาลทำไม? ย่ารู้สึกว่าย่าสบายดีนะ”ลู่สือเยี่ยน “ตรวจร่างกายคุณย่านิดหน่อย เชื่อผมเถอะครับ”คุณย่าลู่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 464
หลังจากที่ลู่สือเยี่ยนพูดจบ เขาก็ไม่ได้วางสาย ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูรถลงจากรถ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหลินเซียงกำโทรศัพท์แน่น ยื่นมือไปกดปุ่มปิดประตูอีกครั้งครั้งนี้ประตูลิฟต์ปิดลง หัวใจที่สั่นไหวก็ค่อยผ่อนคลายลงอย่างเฉียบพลัน"ประตูลิฟต์ปิดแล้ว" หลินเซียงพูด ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าขาของตัวเองอ่อนแรงแค่ไหน!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า "อย่าออกจากลิฟต์ก่อนถึงชั้นหนึ่งนะ""อืม"หลินเซียงตอบ ยังไม่วางสายโชคดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีใครทำงานล่วงเวลาในตึกแล้วเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก หลินเซียงก็เห็นลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เธอวิ่งออกไปทันที!ลู่สือเยี่ยนกอดเธอไว้พลางปลอบเบา ๆ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน"ด้วยกลิ่นอายที่สดชื่นของเขา หลินเซียงจึงผ่อนคลายลง ตามมาด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง!จมูกของเธอรู้สึกแสบร้อน น้ำตาเกือบไหล แต่เธอก็อดทนไว้!ลู่สือเยี่ยนประกองกอดเธอแล้วออกจากอาคารพอก้าวขึ้นรถ ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนทำให้ร่างกายที่เย็นเยือกเริ่มอุ่นขึ้นลู่สือเยี่ยนจับมือเธอ ถามว่า "คุณเห็นใครหรือเปล่า?"หลินเซียงส่ายหัว "ไม่มีนะ"แล้วถา
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 463
หลินเซียงรู้สึกใจสั่นระรัวเสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังขึ้น หลินเซียงจึงโล่งใจเล็กน้อยเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายและกอดตัวเองขณะกำลังจะหลับ เตียงข้าง ๆ ก็ยุบลงไป ร่างกายของลู่สือเยี่ยนที่ยังเปียกชื้นจากน้ำ เข้ามากอดเธอแน่น หลินเซียงไม่ขยับหรือดิ้นรน ลู่สือเยี่ยนจูบที่ไหล่เธอเบา ๆ "ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก"ขนตาของหลินเซียงกระตุกเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่ตอบสนองอะไร…วันรุ่งขึ้น หลินเซียงไปทำงานก็พบว่าสวี่ซิงเย่มาถึงแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ดูสดใสและมีเสน่ห์ เป็นหนุ่มน้อยที่สดใสสวี่ซินหรานกำลังคุยกับเขาอยู่และสวี่ซิงเย่ก็ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอมาถึง สวี่ซิงเย่รีบลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเธอ "คุณหลิน อรุณสวัสดิ์ครับ!"หลินเซียงยิ้มบาง "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว นายเรียกฉันว่าหลินเซียงก็ได้"สวี่ซิงเย่เกาจมูกด้วยความเขินอายเล็กน้อย "หลินเซียง""อืม อรุณสวัสดิ์ค่ะ" หลินเซียงพยักหน้าเล็กน้อยสวี่ซินหรานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ถ้าไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันนึกว่าพวกเธอเป็นแฟนกันซะอีก"เมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซิงเย่ขมวดคิ้ว พูดว่า "อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมกั
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 462
“ลู่สือเยี่ยน คุณเป็นอะไรมากไหม?”หลินเซียงรู้สึกงงกับเขา!เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะยัดเยียดให้เธอไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่น?เขาเป็นบ้าหรือเปล่า?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ แล้วพูดว่า “หลินเซียง ห้ามรับของจากผู้ชายคนอื่น และห้ามชอบผู้ชายคนอื่นด้วย ถ้าผมรู้ คุณอาจไม่ตาย แต่ผู้ชายคนนั้นต้องตายแน่!”เขาเตือนอย่างจริงจังด้วยความเคร่งขรึม ดวงตาของเขาแสดงความต้องการครอบครองเธออย่างไม่มีปิดบังหลินเซียงกัดริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาซับซ้อนถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาแสดงออกแบบนี้เธอคงดีใจมาก!แต่หลังจากผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาแล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหม? ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยมากจริง ๆ”ลู่สือเยี่ยนมองเธออีกสักพัก แล้วปล่อยเธอไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องน้ำลู่สือเยี่ยนเรียกคนใช้มาเก็บเค้กเมื่อหลินเซียงออกมา เธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขี้ผึ้งวางอยู่“ทายา”เมื่อเห็นเธอหันมามอง เขาพูดเสียงต่ำหลินเซียงกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “ฉันทาเองได้”พูดจบ เธอก็เดินไปหยิบขี้ผึ้งแต่ลู่สือเยี่ยนมือไวกว่
