Share

บทที่ 246

Author: ดั่งสายน้ำ
last update Last Updated: 2024-11-01 18:00:01
ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “ผมอยากอาบ คุณมีปัญหาอะไร?”

หลินเซียง "..."

เธอสูดหายใจเข้าลึก แล้วถามว่า “คุณเสร็จงานแล้วใช่ไหม? งั้นตอนนี้เราก็คุยกันเรื่องฉีจื่อเหิงได้แล้วน่ะสิ?”

ลู่สือเยี่ยนหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอึกหนึ่ง สีหน้าเย็นชา “ผมต้องไปงานเลี้ยงเย็นนี้ คุณไปกับผม ถ้าทำตัวดี ผมจะพิจารณาปล่อยผ่านเขา”

หลินเซียงขมวดคิ้ว “พูดให้มันแน่นอนไม่ได้หรือไงว่าถ้าฉันทำตัวดี คุณจะปล่อยเขา?”

ทำไมต้องมีคำว่า ‘พิจารณา’ ด้วย?

ถ้าเกิดเขาพิจารณาแล้วไม่อยากปล่อยฉีจื่อเหิงจะทำยังไงล่ะ?

ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยแววตาเยาะเย้ย “ฉลาดดีนี่”

หลินเซียง "..."

ขอบคุณ แต่ฉันไม่ชอบคำชมแบบนี้

ลู่สือเยี่ยนเชิดคางขึ้น “ไปเปลี่ยนชุด”

หลินเซียงมองตามสายตาของเขาไป เห็นชุดราตรีวางอยู่บนโซฟาอีกด้านหนึ่ง

เธอเดินไปหยิบขึ้นมาแล้วเข้าไปเปลี่ยนในห้อง

โชคดีที่ชุดราตรีค่อนข้างเรียบร้อย ไม่เผยให้เห็นเนื้อหนังมังสามากเกินไป ทั้งยังปกปิดร่องรอยที่น่าอายได้

เธอเดินออกมา เห็นลู่สือเยี่ยนสวมสูทเรียบร้อยแล้ว กำลังกำลังสวมนาฬิกาอยู่ ทั้งเนื้อทั้งตัวประดับด้วยเสื้อผ้าหรูหราล้นเหลือ จนคนมองอดใจไม่ไหวที่จะหลงใหล

ขนตาของหลินเซียงสั่นไหว
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 247

    หลินเซียงจ้องมองตามแผ่นหลังของเขา ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนได้ ตอนนี้เขาคงเต็มไปด้วยบาดแผลนับไม่ถ้วนน่ารังเกียจจริง ๆ!“คุณผู้หญิงครับ รีบขึ้นรถเถอะครับ”ซ่งจั่วกระตุ้นเบา ๆ จากด้านข้าง หลินเซียงมองเขา “บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันแบบนั้น ไม่เข้าใจเหรอ?”ซ่งจั่ว "..."หลังจากที่หลินเซียงพูดจบ เธอก็ขึ้นรถทันที มองใบหน้าเย็นชาของลู่สือเยี่ยน พยายามระงับอารมณ์ของตัวเอง ใช้เวลาปลอบใจตัวเองสักพักแล้วพูดว่า “ลู่สือเยี่ยน ฉันไม่ได้มีเจตนาอื่น ฉันแค่คิดแทนคุณ ไหน ๆ เซี่ยหว่านก็รู้แล้วว่าคุณไม่อยากหย่ากับฉัน ซึ่งเธอก็คงเสียใจแน่ ๆ แล้วถ้าเกิดเธอเกิดขู่จะกระโดดตึกตายขึ้นมาอีกล่ะ?”คำพูดของเธอดูจริงใจมากแต่ลู่สือเยี่ยนได้ยินก็ยิ่งโมโหมากขึ้น เขาหลับตาลง ทำเป็นไม่สนใจเธอหลินเซียงมองสีหน้าที่มืดมนของเขา อารมณ์ของเธอกลับดีขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ หันไปมองวิวข้างนอกหน้าต่างแทนรถวิ่งไปตามถนนราบเรียบเทศมณฑลอันเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ความคึกคักในเวลากลางคืนไม่อาจเทียบเท่ากับความคึกคักของเมืองใหญ่ ถนนหนทางเงียบเหงาลงเร็วมากรถวิ่งเข้าสู่ถนนทางเลียบขึ้นเขา นี่คือทางที่นำไปสู่กลางหุบ

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 248

    ลู่สือเยี่ยนผลักเธอออกห่าง แล้วหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมา “สุขสันต์วันเกิดนะ”เจียงเนี่ยนอวี๋รับมาด้วยความดีใจ “ขอบคุณค่ะพี่สือเยี่ยน ฉันชอบของขวัญที่พี่ให้มากเลยค่ะ!”ของขวัญไม่สำคัญ สำคัญคือใครเป็นคนให้ของขวัญลู่สือเยี่ยนยิ้มอ่อน “ถ้าชอบก็ดีแล้ว”เจียงเนี่ยนอวี๋สังเกตเห็นหลินเซียงที่อยู่ด้านข้างลู่สือเยี่ยน เห็นหลินเซียงคล้องแขนลู่สือเยี่ยนไว้ไม่ห่าง สีหน้าของเจียงเนี่ยนอวี๋เปลี่ยนไปทันที พลันผลักหลินเซียงออกไป แล้วมาคล้องแขนลู่สือเยี่ยนแทน“คุณเป็นใครกัน? พี่สือเยี่ยนจะกลายเป็นคนของคุณได้ยังไง?”ท่าทางหยิ่งยโส เหมือนเจ้าหญิงน้อยที่ถูกตามใจจนเสียคนหลินเซียงไม่ทันตั้งตัว ถูกผลักจนเซ ลู่สือเยี่ยนดึงเธอไว้จึงยังทรงตัวได้ดวงตาของเธอฉายแววเย็นชา กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สบตากับลู่สือเยี่ยนที่มองมาด้วยสายตาตักเตือนเอาเถอะ อดทนก็อดทนเจียงเนี่ยนอวี๋เกี่ยวก้อยกับลู่สือเยี่ยน แล้วเดินเข้าไปข้างใน “พี่สือเยี่ยน ฉันได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่แล้วนะ ดีใจจังที่พี่ปลอดภัย พ่อฉันก็เป็นห่วงพี่มากเหมือนกัน ท่านรอพี่อยู่ข้างใน”“อืม พี่ไม่เป็นไร”ลู่สือเยี่ยนพูดเบา ๆหลินเซียงเดินตามพวก

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 249

    ลู่สือเยี่ยนตัวแข็งทื่อ มองรอยยิ้มอ่อนหวานที่มุมปากเธอ หัวใจพลอยอ่อนลงตามไปด้วย“อืม”“ประธานลู่ใจดีที่สุดเลยค่ะ”หลินเซียงพูดเสียงหวานเจียงเนี่ยนอวี๋โมโหจนแทบคลั่ง!เป็นอย่างที่พี่สาวพูดจริง ๆ ด้วย ผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เหมือนปีศาจจิ้งจอก!ไม่ได้ ฉันจะไม่ยอมให้ผู้หญิงแบบนี้มาอยู่ข้าง ๆ พี่สือเยี่ยนเด็ดขาด พี่สือเยี่ยนต้องเป็นของฉัน!“คุณพ่อคะ หนูอยากให้พี่สือเยี่ยนอยู่เป็นเพื่อนหนูตลอดทั้งงาน วันนี้เป็นวันเกิดหนูนะคะ อย่ามัวคุยเรื่องธุรกิจน่าเบื่ออยู่เลยค่ะ”เจียงเนี่ยนอวี๋คล้องแขนเจียงจิ่นหรง ทำท่าทางออดอ้อนเจียงจิ่นหรงรักลูกสาวคนนี้มาก ขยี้จมูกเธอเบา ๆ แล้วพูดว่า “โตขนาดนี้แล้ว ทำไมยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้ อย่าสร้างปัญหาให้สือเยี่ยนล่ะ ได้ยินไหม?”“ค่า รู้แล้วค่ะ”เจียงเนี่ยนอวี๋พูดจบก็หันไปมองลู่สือเยี่ยน “พี่สือเยี่ยน เราออกไปข้างนอกกันดีไหมคะ? สวนดอกไม้ของฉันสวยมากเลยนะ ฉันไม่เคยเชิญใครเข้าไปดูเลย เพราะอยากเก็บไว้ให้พี่ดูคนเดียว”เจียงจิ่นหรงพูดเสริม “สือเยี่ยน วันนี้เป็นวันเกิดของหนูเล็ก เราไม่ต้องคุยเรื่องงานกันแล้ว พวกเธอหนุ่มสาวไปเดินเที่ยวกันเถอะ ไม่ต้องมานั่

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 250

    ลู่สือเยี่ยนพูดเสียงเบาว่า "เพื่อนเธอมากันแล้ว ไปดูสิว่าพวกเขาเอาของขวัญอะไรมาให้"เจียงเนี่ยนอวี๋กัดริมฝีปากอย่างไม่ยอมแพ้ มองหลินเซียงอย่างมุ่งร้าย แล้วยกชายกระโปรงเดินออกไปหลินเซียงพูดด้วยเสียงกระซิบ "ลู่สือเยี่ยน ฉันสงสัยว่าคุณกำลังทำให้ฉันตกเป็นเป้านิ่ง"ลู่สือเยี่ยน "ยังไง?"หลินเซียงพูดว่า "เจ้าหญิงน้อยคนนี้โกรธฉันเข้าแล้ว ฉันเป็นคนที่คุณพามา ดังนั้นคุณต้องปกป้องความปลอดภัยของฉันนะ ถ้าฉันเป็นอะไรไป คุณต้องรับผิดชอบ"ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเข้ม ริมฝีปากบางยิ้มจาง ๆ พลางพูดว่า "สบายใจได้ ผมไม่ปล่อยให้คุณแขนขาดขาขาดหรอก"หลินเซียงหดคอลงโดยไม่รู้ตัว ไม่อยากพูดเรื่องนี้ต่อแล้วต้องยอมรับว่าภูเขาดอกกุหลาบสวยงดงามจริง ๆ เธออดไม่ได้ที่จะมองด้วยความชื่นชมหลายครั้งลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงเดินเล่นในสวนอยู่หลายรอบ ชื่นชมทิวทัศน์ที่สวยงาม เมื่อเดินไปถึงศาลากลางสวน ลู่สือเยี่ยนก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เขาหยิบขึ้นมาดู แล้วพูดว่า "ผมขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ"หลินเซียงพยักหน้า เธอยืนอยู่ในศาลาไม่เตร่ไปไหนที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลเจียง แถมเจียงเนี่ยนอวี๋ยังจงเกลียดจงชังเธออีก ถ้าเธ

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 251

    เจียงเนี่ยนอวี๋หรี่ตาลง “หลินเซียง ใครเหรอคะ?”ลู่สือเยี่ยนกล่าว “ผู้หญิงที่มากับพี่”เจียงเนี่ยนอวี๋ทำหน้าเหมือนไม่ใส่ใจ “ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ ฉันสนใจแต่คุณคนเดียวเท่านั้น คนอื่นฉันไม่สนใจเลยสักนิด อาจเป็นไปได้ว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ หรืออาจจะเห็นอะไรที่ชอบแล้วกำลังเพลิดเพลินกับมันอยู่ก็ได้”ในฐานะคุณหนูใหญ่ตระกูลเจียง เจียงเนี่ยนอวี๋มีความมั่นใจในตัวเองแบบนี้เสมอ ใครก็ตามที่มาบ้านพวกเธอต่างก็มักชื่นชมอยู่เสมอ ยิ่งเป็นผู้หญิงต่ำต้อยอย่างหลินเซียงด้วยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึง!ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอด้วยดวงตาสีดำสนิทยาวรี ความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านไปยังเจียงเนี่ยนอวี๋ น้ำเสียงของเขาก็เย็นชาลง “เสี่ยวอวี๋ งั้นช่วยส่งคนไปตามหาเธอหน่อย เธอบอกว่าไม่คุ้นเคยกับที่นี่ หากทำของของเธอเสียหายขึ้นมาจะไม่ดีเอา”เจียงเนี่ยนอวี๋หัวเราะ “ไม่เห็นเป็นไรเลย เธอเป็นคนที่พี่พามาด้วย ถ้าเธอชอบอะไรจริง ๆ ฉันจะยกให้เธอไปเลยยังได้ พี่สือเยี่ยน อย่าเอาแต่พูดถึงเธอเลยนะ มาอธิษฐานกับฉันหน่อยได้ไหม?”เธอยื่นมือไปจับแขนลู่สือเยี่ยนอีกครั้ง โยกตัวไปมาอ้อนแอ้น ราวกับเป็นเจ้าหญิงน้อยที่ไร้เดียงสาแต่ในใจลู่สือเยี่ยนกลับรู

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 252

    เจียงเนี่ยนอวี๋แทบจะร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เมื่อเห็นสายตาเย็นชาของลู่สือเยี่ยน เธอก็ตัวสั่นสะท้าน “ฉัน…ฉันไม่รู้ว่าเธอไปไหน พี่สือเยี่ยน พี่กำลังทำฉันเจ็บนะ!”ลู่สือเยี่ยนเต็มไปด้วยความเย็นชา เขาชูโทรศัพท์ขึ้นมา ให้เธอดูวิดีโอจากกล้องวงจรปิดซืออวี่เจาะข้อมูลจนเจอภาพที่หลินเซียงถูกลักพาตัวต่อหน้าเจียงเนี่ยนอวี๋ หลังจากนั้นเจียงเนี่ยนอวี๋ก็พูดอะไรบางอย่าง ก่อนที่บอดี้การ์ดจะพาหลินเซียงไปส่วนเรื่องพาไปไหน ซืออวี่เองก็หาคลิปวิดีโอจากกล้องวงจรปิดไม่เจอนัยน์ตาของเจียงเนี่ยนอวี๋เบิกกว้างขึ้น “ฉัน… ฉัน…”ลู่สือเยี่ยนคว้าแก้วไวน์ข้าง ๆ มาทุบจนแตก แล้วชี้ไปที่ใบหน้าของเธอ “บอกมา หลินเซียงอยู่ไหน!”เจียงเนี่ยนอวี๋เห็นท่าทีที่โหดร้ายของเขา ใบหน้าพลันซีดเผือด “บอกแล้ว ฉันจะบอก ปล่อยฉันก่อน…”พี่สือเยี่ยนน่ากลัวมาก!เขากล้าทำลายใบหน้าของเธอเพื่อนังผู้หญิงต่ำต้อยคนนั้นเชียวเหรอ!ใจของเจียงเนี่ยนอวี๋เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อหลินเซียง!ลู่สือเยี่ยนปล่อยมือเธออย่างเย็นชา จ้องมองเธอด้วยสายตาที่ไม่มีความเป็นมิตรอีกต่อไปเจียงเนี่ยนอวี๋เห็นเจียงจิ่นหรงอยู่ไม่ไกลนัก เธอก็ร้องไห้โฮด้วยควา

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 253

    ลู่สือเยี่ยนทั่วทั้งตัวแผ่รัศมีแห่งความเย็นชา น้ำเสียงเย็นชาเยือกแข็งยิ่งกว่าเดิม “ถ้าอย่างนั้น คราวหน้าผมก็จะล้อเล่นแบบเดียวกันกับเจียงเนี่ยนอวี๋บ้าง หวังว่าคุณลุงจะใจดีเหมือนวันนี้”เจียงจิ่นหรงเมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาพลันหรี่ลง “สือเยี่ยน หมายความว่ายังไง?”ลู่สือเยี่ยนกล่าวอย่างเย็นชา “ผมต้องการเจอตัวคน เดี๋ยวนี้”เขาจะคิดบัญชีกับเรื่องนี้ได้ ก็ต่อเมื่อแน่ใจว่าหลินเซียงปลอดภัยเจียงจิ่นหรงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาคนรับใช้ “เจอคนหรือยัง?”เสียงของคนรับใช้ตะกุกตะกัก “คุณผู้ชาย… เจอแล้วครับ แต่…”เจียงจิ่นหรงถามทันที “แต่อะไร?”ขณะนั้นเอง ลู่สือเยี่ยนได้ยินเสียงเห่ากรรโชกของสุนัข ดวงตาของเขาเบิกกว้าง รีบวิ่งไปยังทิศทางนั้นทันทีหลินเซียงถูกลิ้นสาก ๆ เลียจนตื่น เมื่อลืมตาขึ้น เธอก็เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยขน และลิ้นของสุนัขที่เลียแขนเธออยู่ตลอดเวลา ความรู้สึกเปียกชื้นทำให้เธอทั้งรังเกียจและหวาดกลัว!นี่มันสุนัขพันธุ์มาสทิฟธิเบต!ใบหน้าของเธอซีดเผือด นอนตัวแข็งทื่ออยู่กับพื้น ไม่กล้าขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย!เจียงเนี่ยนอวี๋โหดเหี้ยมอำมหิต ถึงกับเอาเธอมาทิ้งไว้ในคอกเลี้ยงสุนัขพันธุ์

    Last Updated : 2024-11-01
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 254

    หลินเซียงเมื่อได้สติแล้วก็รีบลุกขึ้นยืนพยุงเขา ก่อนหน้านี้เธอกลัวมาก ตอนนี้ผ่อนคลายลงแล้ว แข้งขาถึงกับอ่อนแรง จนเกือบจะล้มลง!ลู่สือเยี่ยนคว้าตัวเธอไว้ แล้วถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? ยังพอเดินไหวไหม?”หลินเซียงส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่เป็นไร มือคุณ… มือคุณเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเลย”ลู่สือเยี่ยนกล่าว “ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล”แต่หลินเซียงไม่กล้าผ่อนคลายความกังวล นั่นสุนัขพันธุ์มาสทิฟทิเบตเชียวนะ ถ้ามันกัดจนคุณกระดูกหักจะทำยังไง?เจียงจิ่นหรงรีบวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ใบหน้าของเขามืดมนอย่างน่ากลัว “ยังไม่รีบจัดการกับไอ้หมาเลี้ยงไม่เชื่องตัวนี้อีก?”“ครับ”คนรับใช้รีบให้คนนำร่างสลบเหมือดของสุนัขพันธุ์มาสทิฟทิเบตออกไปเจียงจิ่นหรงมองลู่สือเยี่ยน แล้วพูดว่า “สือเยี่ยน ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล แผลของคุณต้องได้รับการรักษาโดยด่วน”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไร มองแค่หลินเซียงหลินเซียงอาการดีขึ้นแล้ว รีบพยุงเขาออกจากบ้านพัก แล้วขึ้นรถทันทีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นที่คฤหาสน์ตระกูลเจียงนั้น ทำให้เจียงจิ่นหรงจึงตามไปที่โรงพยาบาลด้วยเมื่อเห็นแพทย์ทำแผลให้ลู่สือเยี่ยนและฉีดวัคซีนเรียบร้อย หัว

    Last Updated : 2024-11-01

Latest chapter

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 482

    หลินเซียง “ฮ่า ฮ่า ตลกดี”ลู่สือเยี่ยน “ชอบก็ดีแล้ว”สุดท้ายหลินเซียงอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก ก่อนจะรีบดึงแขนออก แล้วเดินไปที่ประตูลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงใหญ่เดินตามหลังเธอ แม้เธอจะเดินเร็วแค่ไหน เขาก็ยังตามทันได้อย่างไม่ยากเย็น ท่าทางราวกับกำลังเดินเล่นอยู่หลินเซียง “…”ช่วงขายาวนี่มันดีจริง ๆ!คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์นี้ต่างพากันงุนงง หวังกงหันไปถามซ่งจั่ว “คุณซ่งครับ นี่มันอะไรกัน?”เกิดอะไรขึ้น?แต่ซ่งจั่วไม่ตอบคำถามเขา กลับชี้ไปที่แบบแปลนในจุดหนึ่งแล้วถามว่า “ตรงนี้คืออะไรครับ?”หวังกงรีบอธิบายอย่างตั้งใจทันทีแบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจลู่สือเยี่ยนและหลินเซียงอีกต่อไปหลังออกจากพื้นที่ก่อสร้าง หลินเซียงเดินไปยังสถานีรถไฟใต้ดินลู่สือเยี่ยนยังคงเดินตามหลังเธอ เสียงฝีเท้าที่หนักแน่นดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเหยียบย่ำอยู่บนหัวใจหลินเซียงรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกทั้งคู่หย่ากันแล้ว ทำไมเขายังคงรั้งเธอไว้ไม่ปล่อย?เธอหันไปมองเขา “คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”ลู่สือเยี่ยนล้วงมือลงในกระเป๋าเสื้อโค้ต ท่าทางสง่างามแต่ดูผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน ได้ยินดังนั้นจึงยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “นั่งรถไฟใต

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 481

    หลินเซียงหันไปมองทันที พบเพียงอาคารที่กำลังก่อสร้างหลายหลังโดยไม่มีสิ่งอื่นใดแต่สายตาที่มองมานั้นช่างจริงจังเหลือเกินหลินเซียงไม่คิดว่าตัวเองจะรู้สึกผิดพลาดแดดร้อนจัดส่องลงมาบนตัวเธอ เธอกลับรู้สึกหนาวเย็นเล็กน้อยตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว เธอจึงรวบเสื้อโค้ตสีเบจที่สวมอยู่แล้วเดินเร็วไปข้างหน้า ที่นี่ไม่ปลอดภัย จึงควรตรวจสอบให้เสร็จแล้วจากไปโดยเร็ว...รถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ประตูทางเข้าพื้นที่ก่อสร้าง หัวหน้าคนงานมีสีหน้าอ่อนน้อมถ่อมตน ก่อนจะยื่นหมวกนิรภัยให้“ประธานลู่ครับ ที่นี่อันตราย ทำไมท่านถึงมาเองล่ะครับ?”ลู่สือเยี่ยนรูปร่างสูงโปร่งสง่างาม สวมโค้ตสีดำ ทั้งตัวดูสง่างามและเย็นชา ท่าทางการเคลื่อนไหวทุกอย่างแสดงถึงความสูงส่ง คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาแผ่พลังอำนาจอันร้ายกาจซ่งจั่วรับหมวกนิรภัยแล้วส่งให้เขาลู่สือเยี่ยนสวมหมวกไปพลางพูดไปพลางว่า “ผมมาไม่ได้เหรอ?”หวังกงถึงกับสะอึกไปครู่หนึ่งลู่สือเยี่ยนดูเหมือนยังหนุ่ม แต่ใครจะคิดว่านิสัยจะเข้าใจยากถึงเพียงนี้แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อ ลู่สือเยี่ยนก็เดินเข้าไปข้างในแล้วซ่งจั่วยิ้มบาง และพูดว่า “ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 480

    ไอ้ผู้ชายบ้าคนนี้เป็นหมูหรือไง?กินเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?นั่นกับข้าวสองอย่างกับซุปอีกชามเลยนะ!อาหารสำหรับสองวันของเธอถูกเขากินหมดแล้ว!หลินเซียงยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ พรุ่งนี้ต้องไปเปลี่ยนรหัสที่ชั้นล่าง ไม่ให้เขาขึ้นมาได้!แล้วก็เปลี่ยนลูกบิดประตูด้วย!ตอนนี้เธอมีเงินเหลือเฟือ!หลินเซียงโมโหมาก เดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อดูสภาพ แล้วก็เห็นกับข้าวที่อุ่นไว้บนเตาความโมโหของหลินเซียงชะงักไปชั่วขณะหึ!เธอยิ้มเยาะ แล้วหยิบกับข้าวที่อุ่นไว้มากินต่อเธอหิวจริง ๆ…วันรุ่งขึ้นหลินเซียงจ้างช่างมาเปลี่ยนลูกบิดประตู เปลี่ยนรหัสลิฟต์ แล้วค่อยไปทำงานวันนี้ซืออวี่มาเร็วมาก แต่กลับดูอิดโรยหลินเซียงถามด้วยความสงสัย “เป็นอะไรคะ? ช่วงนี้นอนไม่หลับเหรอ?”ซืออวี่หาว “ใช่แล้ว สองวันนี้ยุ่งมาก ฮอร์โมนแปรปรวนหมด ไม่สวยแล้ว”หลินเซียงหัวเราะ “งั้นก็กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”ซืออวี่ส่ายหัว “ไม่ อยู่ที่นี่ก็พักได้”หลินเซียง “…”สุดยอดเลยเธอดึงเก้าอี้นั่งลง มีนมกล่องหนึ่งอยู่ตรงหน้า พอมองขึ้นไปก็เห็นสวี่ซิงเย่ยิ้มเขินอายเล็กน้อย“ผมซื้อนมมา แต่ลืมไปว่าตัวเองแพ้นม ถ้าคุณไม่รังเกียจก็ช่วยผมดื่มใ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 479

    หลินเซียงโมโหจนอยากจะเตะคน!“ปล่อย!”ลู่สือเยี่ยนก้มมองเธอ เดินเข้าไปพร้อมกับพูดว่า “ไม่ปล่อย ถ้าปล่อยเดี๋ยวคุณก็ตีผมสิ”หลินเซียงมองเขาด้วยความโมโห ไม่ใช่แค่ “เดี๋ยวก็” แต่เป็น “แน่ ๆ!”ผู้ชายคนนี้น่าทุบจริงๆ!เขาเดินสำรวจไปรอบ ๆ บ้านก็ไม่พบผู้ชายแปลกหน้าคนไหน ความเย็นชาของลู่สือเยี่ยนก็ลดลง เขาโอบหลินเซียงไปที่ห้องครัว เมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะอาหารก็เลิกคิ้วเล็กน้อยเขาบีบเอวเธอเบา ๆ กระซิบว่า “คุณไม่ได้บอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวหรือไง?”หลินเซียง “ฉันแค่ไม่อยากให้คุณเข้ามา ไม่อยากให้คุณกิน ฟังไม่ออกหรือไง?”ลู่สือเยี่ยน “ฟังออก แต่ผมไม่ทำตาม”หลินเซียง “…”น่าโมโหมาก!ผู้ชายคนนี้หน้าด้านจริง ๆ!เมื่อเห็นสีหน้าบึ้งตึงของเธอ อารมณ์ของลู่สือเยี่ยนกลับดีขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาปล่อยเธอ แล้วดึงเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ หยิบตะเกียบขึ้นมากินช้อนส้อมนั้นเป็นของหลินเซียงข้าวในนั้น เธอกินไปคำหนึ่งแล้วด้วยซ้ำเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่เกรงใจของเขา หลินเซียงกอดอก ถามว่า “ลู่สือเยี่ยน คุณหมายความว่ายังไง?”“หืม?”ลู่สือเยี่ยนกินข้าวไปด้วย เงยหน้ามองเธอ เหมือนกับว่าไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเธอหมายความว่าอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 478

    หลินเซียงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะพี่หาน ฉันกินข้าวเรียบร้อยแล้ว”ฉินโหย่วหานลอกว่า “งั้นไปกินของว่างก็ได้ หลินเซียง ผมดีใจกับคุณจริง ๆ”หลินเซียงกล่าวว่า “งั้นก็รอให้ทุกคนมีเวลาก่อน แล้วเราค่อยไปกินข้าวด้วยกันเถอะค่ะ”นั่นหมายความว่า เธอจะไม่กินข้าวกับฉินโหย่วหานตามลำพังฉินโหย่วหานเงียบไปชั่วขณะครู่ใหญ่จึงพูดว่า “หลินเซียง คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นอย่างเด็ดขาด ทุกอย่างควรจะเผื่อลู่ทางไว้บ้าง”ใจของหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย พูดไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร เธอยิ้มรับ “พี่หาน ฉันรู้ค่ะ”ฉินโหย่วหาน “อืม ถ้าอยากผ่อนคลายก็ไปที่บาร์ของผมได้ เหล้าที่นั่นคุณดื่มได้ไม่อั้น”หลินเซียง “ได้ค่ะ ไว้ฉันจะไปกับซ่งซ่ง แล้วดื่มเหล้าของคุณให้หมดบาร์!”ฉินโหย่วหาน “ยินดีเลย”ทั้งสองคนคุยกันสักพัก แล้ววางสายหลินเซียงนั่งอยู่บนโซฟา มองเพดานที่สวยงาม รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาจริง ๆแต่ซ่งซ่งยุ่งกลับมากเธอเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถึงกับอึ้งไปเห็นว่าในตู้เย็นเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่ เป็นของที่เธอชอบทั้งนั้น มือที่จับขอบประตูตู้เย็นของเธอกำแน่นขึ้นค

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 477

    ไฟถนนสว่างไสว ส่องสว่างครึ่งใบหน้าของลู่สือเยี่ยน คิ้วและดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาถูกบดบังด้วยความมืดในรถ ทำให้มองไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นคืนนี้คุณมีที่อยู่ไหม?”หลินเซียงตอบ “ฉันไปหาซ่งซ่งก็ได้ หรือไปพักโรงแรมก็ได้ เมืองอวิ๋นเฉิงออกจะใหญ่ขนาดนี้ แล้วฉันก็รวยขนาดนี้ จะไม่มีที่อยู่ได้ยังไง”“เหอะ!”ไม่รู้ว่าประโยคไหนทำให้ลู่สือเยี่ยนหัวเราะ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เฟิงหลินหย่วนโอนกลับเป็นชื่อของคุณแล้ว คืนนี้คุณกลับไปที่นั่นก็ได้”หลินเซียงประหลาดใจ “ทำเรื่องเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”ลู่สือเยี่ยน “ผมยังใจดีพาคุณไปส่งได้ด้วยนะ”หลินเซียง “ไม่ต้อง”พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปลู่สือเยี่ยนพูดตามหลังเธอ “เราหย่ากันแล้ว กลัวว่าผมจะจับคุณกินเหรอ?”หลินเซียงไม่หันกลับมา “เราไม่มีความสัมพันธ์กันแล้ว ควรรักษาระยะห่างไว้บ้าง อย่าให้คนเข้าใจผิด แล้วมาโทษฉัน สร้างความเดือดร้อนให้ฉันอีก”ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก ดวงตาที่มืดมนจ้องมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเธอ จนกระทั่งเธอขึ้นรถกระจกรถของเขาค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฟู่จิ่น

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 476

    เซี่ยหว่านถือกล่องข้าวเดินเข้าไปในห้องทำงานซ่งจั่วเห็นดังนั้น รีบพูดว่า “คุณเซี่ย ข้างในมีแขกอยู่ คุณรอสักครู่แล้วค่อยเข้าไปดีไหมครับ?”เซี่ยหว่านมองเขา สีหน้าของเขาดูมีพิรุธเล็กน้อย แววตาของเธอฉายประกายบางอย่างก่อนพูดขึ้น “เที่ยงแล้ว จะมีแขกที่ไหนอีก?”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปในห้องทำงานทันทีซ่งจั่วมองดูแผ่นหลังของเธอพลางขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ขัดขวางเซี่ยหว่านผลักประตูห้องทำงานเข้าไป เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่สือเยี่ยน กำลังก้มลงพูดอะไรบางอย่างกับเขา ท่าทางของทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากเซี่ยหว่านเห็นภาพนั้น ดวงตาของเธอก็ลุกวาวไปด้วยความโกรธทันที!“สือเยี่ยน ใครน่ะ?”ลู่สือเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เหลือบมองเซี่ยหว่าน “ทำไมไม่เคาะประตู?”เซี่ยหว่านกำกล่องข้าวแน่น เดินเข้าไปอีกสองก้าวแล้วพูดว่า “สือเยี่ยน อย่าลืมเรื่องที่คุณย่าพูดนะ”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองผู้หญิงคนนั้น และบอกว่า “นั่งรอก่อน”เจียงอินอินมองเซี่ยหว่าน รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูของเซี่ยหว่านที่มีต่อตัวเอง เธอเลิกคิ้วเล็กน้อยเธอรู้จักเซี่ยหว่านก่อนหน้านี้ลู่สือเยี่ยนเคยจะหย่ากับหลินเซียงเพื่อเซี่ยหว่านที่แท้เป็

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 475

    ใครบ้างโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องเอาบางอย่างเข้าแลก?คุณย่าลู่มองเขาด้วยสายตาแปลกประหลาด ครู่ใหญ่จึงถอนหายใจเบาๆ “ก็ได้ ฉันไม่บังคับให้เธอกับหว่านหว่านแต่งงานกันทันทีหรอก แต่สถานะว่าที่คู่หมั้นของหลานกับเธอนั้นเปลี่ยนไม่ได้ แล้วฉันก็ยอมรับแค่เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นหลานสะใภ้”ลู่สือเยี่ยน “สะใภ้ของหลานคนไหน?”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้ฉันมีหลานชายแค่เธอคนเดียว!”ลู่สือเยี่ยน “งั้น ถ้าตระกูลลู่มีหลานชายเพิ่มอีกคน เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับผมแล้วใช่ไหมครับ?”“แก!”คุณย่าลู่โกรธจนตัวสั่น เครื่องตรวจจับการเต้นของหัวใจเริ่มส่งเสียงดัง สีหน้ายิ่งซีดลงไปเรื่อย ๆลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืน “จากนี้ไปงานผมจะยุ่งมาก จะไม่มาทำให้คุณย่าปวดหัวอีก พูดตามตรงแล้ว ตอนที่คุณย่าสติเลอะเลือนเพ้อเจ้อยังน่ารักซะกว่า”พูดจบก็ไม่มองสีหน้าของคุณย่าลู่ เดินจากไปทันทีหมอและพยาบาลวิ่งเข้ามาเป็นกลุ่ม ตรวจสอบอาการของคุณย่าลู่ ช่วยปรับความดันโลหิตให้เธอตอนที่เซี่ยหว่านเข้ามา เห็นคุณย่าลู่หน้าซีด กำลังหายใจหอบ“คุณย่าลู่ เป็นไปคะ?”เธอปรี่เข้าไป วางมือทาบอกของคุณย่าลู่ ถามด้วยความเป็นห่วงคุณย่าลู่เห็นเธอเข้ามาก็คว้ามื

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 474

    ซ่งซ่ง “สบายใจได้เลย ไอ้บ้านั่นแกล้งฉันไม่ลงหรอก พอฉันเบื่อก็จะถีบหัวส่งเอง”หลินเซียงรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวที่สุดคือซ่งซ่งจะเล่นจนพลาด ทำให้ฟู่จิ่นซิ่วน้อยใจ เขาอาจจะเลวร้ายกว่าลู่สือเยี่ยนเสียอีกหลินเซียงบอกความกังวลของเธอ “ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ”ซ่งซ่ง “ได้ ๆ รู้แล้ว”หลินเซียง “งั้นฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้ว ไปก่อนนะ บาย”“จุ๊บ จุ๊บ”…หลินเซียงกลับไปที่สตูดิโอโดยตรงสภาพจิตใจของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงสวี่ซิงเย่เป็นคนแรกที่สังเกตเห็น จึงถามด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องอะไรทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้ครับ?”หลินเซียงประหลาดใจ “เห็นได้ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ?”สวี่ซิงเย่พยักหน้า “ชัดแจ๋วเลย ก่อนหน้านี้คุณทำงานไม่เคยยิ้ม วันนี้ยิ้มตลอดเวลา”หลินเซียงลูบหน้า แล้วพูดว่า “อืม ปิดการขายได้น่ะ เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย ใกล้จะรวยแล้ว ก็เลยมีความสุข”สวี่ซิงเย่ “งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ”“ขอบคุณ”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย แล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์เธอมองไปรอบ ๆ ออฟฟิศ พบว่าวันนี้ซืออวี่ไม่ได้มา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ แล้วเริ่มทำงานทันทีที่โรงพยาบาลลู่สือเยี่ยนโยนใบหย่าลงตรงหน้าคุณย่าลู่ ดึ

DMCA.com Protection Status