Share
บทที่ 171
Related chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 172
หลินเซียงถามด้วยท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ ว่า “ไม่… อร่อยเหรอคะ?”ฉินโหย่วหานมองเธอ แล้วพูดขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า “แค่ข้าวหนึ่งมื้อ คงไม่พอหรอก”“คะ?” หลินเซียงเบิกตากว้าง “แล้วต้องกี่มื้อถึงจะพอล่ะ?”ฉินโหย่วหานอดขำกับท่าทางน่ารัก ๆ ของเธอไม่ได้ เขาชูมือขึ้นมา แล้วชูนิ้วขึ้นเป็นเลขสามหลินเซียงหัวเราะ “สามมื้อเหรอคะ? ไม่มีปัญหาค่ะ ว่างเมื่อไหร่ก็บอกฉันได้เลยะคะ ฉันจะรีบทำให้เลยค่ะ”ท่าทางนอบน้อมถ่อมตนนั้น ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนกำลังปฏิบัติต่อพี่ชายคนหนึ่งฉินโหย่วหานรู้สึกถึงความคุ้นเคยแปลก ๆ จึงค่อย ๆ ลดมือลง “ไว้ผมว่างเมื่อไหร่ค่อยบอกก็แล้วกัน”“ได้ค่ะ” หลินเซียงรับคำทันทีแค่ทำกับข้าวไม่ใช่เรื่องยากอะไร ขอแค่ได้ชดใช้เรื่องที่ผ่านมาที่ติดค้างเขา เธอก็พอใจแล้วถึงใจฉินโหย่วหานจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่กับข้าวที่หลินเซียงทำนั้นอร่อยจริง ๆ ออกจะถูกปากเขาด้วยซ้ำเขาถึงกับกินข้าวไปสองชาม!เมื่อมองไปยังกับข้าวที่เกือบจะหมดจาน ฉินโหย่วหานถึงกับสงสัยในตัวเองหลินเซียงเดินเข้ามาเพื่อจะรินน้ำดื่ม เหลือบมองโต๊ะอาหารแล้วถามว่า “พี่หาน กับข้าวพอไหมคะ?”ฉินโหย่วหาน “...พอแล้วล่ะ”หลินเซียงโล่งใจ
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 173
วันรุ่งขึ้น หลินเซียงมาทำงานที่บริษัทอีกครั้ง งานมากมายรอเธออยู่ แต่เธอกลับไม่รู้สึกหงุดหงิดกับมัน แถมยังตั้งตารอเวลาพักเที่ยงอย่างใจจดใจจ่อเที่ยงวันนั้นเอง ฉินโหย่วหานโทรมาแจ้งผลการตรวจสอบ และส่งรายงานมาให้เธอทางอีเมล“ขอบคุณพี่หานค่ะ!” หลินเซียงพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นแต่ฉินโหย่วหานกลับพูดช้า ๆ ว่า “ต่อให้รู้ว่าผักชนิดไหนมีพิษแล้วจะทำยังไง? นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะพ้นผิดหรอกนะ”หลินเซียงหน้าเสียเล็กน้อย “ฉันคิดว่าผักพวกนี้ซื้อมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต อาจมีปัญหาตั้งแต่ในซูเปอร์มาร์เก็ต เดี๋ยวฉันไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเอาก็ได้”ฉินโหย่วหาน “เรื่องผ่านมานานขนาดนี้แล้ว คงจะยากหน่อยนะ”หลินเซียงเม้มริมฝีปาก รู้ว่าถ้าไปตรวจสอบตั้งแต่วันนั้นเลย คงจะง่ายกว่านี้ แต่เธอก็ต้องไปให้ได้ฉินโหย่วหานพูดอย่างใจเย็น “แน่ล่ะ ถ้าเพิ่มข้าวอีกสักสิบมื้อ ผมอาจจะลองหาวิธีช่วยดู”หลินเซียงถึงกับหัวเราะแห้ง ๆ “พี่หาน ที่บ้านพี่ไม่มีพ่อครัวเหรอคะ?”ฉินโหย่วหาน “ตอบมาแค่ว่าจะทำหรือไม่ทำ”“ทำค่ะ” หลินเซียงตอบตกลงทันทีสำหรับเธอ การทำกับข้าวหนึ่งมื้อหรือสิบมื้อก็เหมือนกัน ไม่ใช่เรื่อง
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 174
หลินเซียงรับสายด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฮัลโหล?”เสียงของลู่สือเยี่ยนกลับเย็นชาเข้าไปอีก “อยู่ไหน?”หลินเซียงนิ่งชะงักไปชั่วครู่ “มีอะไร?”หรือว่าจะเป็นเรื่องหย่าอีกแล้ว? ท่าทีของเธอออกจะชัดเจน ก่อนที่เรื่องจะถูกตรวจสอบให้กระจ่าง เธอจะไม่หย่าเด็ดขาด เขามาตามตื๊อทำไมกัน?อยู่ดี ๆ หลินเซียงนึกถึงท่าทีของเขาในอดีต แล้วก็เริ่มเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาบ้างแล้ว เห็นอีกฝ่ายเป็นห่วงเรื่องนี้มาก ในขณะที่ตัวเธอกลับเหมือนคนนอกที่แค่มองความวุ่นวายอย่างไม่ใส่ใจ“มาโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ ผมมีเรื่องจะถาม”ลู่สือเยี่ยนพูดจบก็วางสายไปทันที น้ำเสียงเต็มไปด้วยคำสั่งและความเย็นชา ราวกับไม่ยอมให้ปฏิเสธหลินเซียงขมวดคิ้วมองโทรศัพท์ที่ถูกวางสายไป คนคนนี้เป็นอะไรกัน? พูดอะไรก็ไม่พูดให้ชัดเจน ทำไมต้องให้เธอไปด้วย?หลินเซียงเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า ไม่ได้คิดจะไปโรงพยาบาล เธอต้องกลับไปทำงานที่บริษัทต่อ ก่อนหน้านี้เธอเถียงกับผู้จัดการไปแล้ว ผู้จัดการคงโมโหจนตาย อาจจะหักเงินเดือนเธอไปหลายเท่า ฉะนั้นเธอต้องหาเงินมาทดแทนให้ได้แต่พอมาถึงชั้นล่างของตึกบริษัท เธอก็เห็นซือเยี่ยนยืนอยู่ไม่ไกล ใบหน้าเรียบเฉย มองเห็นเธอตั้งแต่
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 175
ลู่สือเยี่ยนยืนอยู่หน้าห้องพักผู้ป่วย ใบหน้าเคร่งขรึมจ้องมองเธอ ดวงตาเรียวเล็กคมคายราวกับบ่อน้ำแข็งไร้ซึ่งอุณหภูมิ หลินเซียงรู้สึกว่าอากาศรอบตัวเย็นลงไปหลายองศา ความหนาวเย็นแผ่ขึ้นมาจากปลายเท้า รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นอย่างมากหลินเซียงใบหน้าเย็นชาลง “คุณเรียกฉันมาทำไมกัน?”หรือว่าจะเป็นเรื่องที่เซี่ยหว่านพูด? เอาเรื่องไร้สาระอะไรก็ไม่รู้มาโยนใส่หัวเธอ? หลินเซียงคิดพลางมองด้วยสายตาที่เย็นชาลู่สือเยี่ยนถามเสียงเข้ม “ทำไมต้องลักพาตัวหว่านหว่าน?”“ฮะ!”หลินเซียงหัวเราะเยาะทันที เป็นเพราะเรื่องนี้จริง ๆ ด้วย! เขากล้าที่จะเรียกเธอมาสอบสวนเพราะเรื่องที่ไม่มีมูลความจริงแบบนี้!หลินเซียงมองเขาอย่างเย็นชา “ลู่สือเยี่ยน คุณบ้าไปแล้วหรือไง? ฉันเป็นแค่เด็กกำพร้า ไม่มีที่พึ่ง ไม่มีอำนาจ ไม่มีเงินในเมืองอวิ๋นเฉิง ฉันจะเอาปัญญาที่ไหนไปลักพาตัวเธอ? ใช้เส้นผมจ่ายแทนค่าจ้างงั้นเหรอ?”พูดจบ เธอก็รู้สึกขำ และอดหัวเราะเยาะไม่ได้ แต่ขณะที่หัวเราะ น้ำตาแห่งความเศร้าก็ไหลออกมา!เขาไม่ไว้ใจเธอ… เขาไม่ไว้ใจเธอมาตั้งนานแล้วตอนที่เขาอาเจียนเป็นเลือดเพราะโดนวางยา แววตาที่มองเธอคมกริบราวกับมีด แท
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 176
หลังจากที่ซือเยี่ยนพาเซี่ยหว่านมาส่งโรงพยาบาล เซี่ยหว่านตกใจมาก ร้องไห้จนสลบไปซือเยี่ยนจับคนร้ายที่ลักพาตัวเซี่ยหว่านได้แล้ว หลังจากสอบสวน พวกเขาก็สารภาพว่าเป็นหลินเซียงที่จ้างพวกเขาทำปฏิกิริยาแรกของลู่สือเยี่ยนคือเป็นไปไม่ได้ ต่อมา เขาก็ได้รับอีเมลที่มีไฟล์เสียงนี้ จากที่เป็นไปไม่ได้ กลายเป็นเป็นไปได้ทันที“สือเยี่ยน!”เซี่ยหว่านเห็นลู่สือเยี่ยนเงียบไป จึงทำท่าราวกับจะร้องไห้ “ฉันไม่โทษคุณที่รักผู้หญิงคนอื่น แต่คุณไม่ควรไปรักคนที่ใจร้ายแบบนี้ คนแบบเธอไม่สมควรอยู่เคียงข้างคุณเลยสักนิด!”ดวงตาสีดำสนิทของลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธอ “เมื่อคืนคุณพักผ่อนไม่เพียงพอ ผมจะให้ซือเยี่ยนพาคุณกลับบ้านไปนอนพัก ช่วงนี้ให้ซือเยี่ยนอยู่คุ้มครองคุณนะ”เซี่ยหว่านชี้ไปทางหลินเซียง “แล้วเธอล่ะ? คุณจะจัดการกับเธอยังไง?”จัดการ?ขนตาเรียวบางของหลินเซียงสั่นไหว แล้วหันไปมองเซี่ยหว่านและพูดว่า “ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ ฉันไม่ได้จ้างคนลักพาตัวคุณ”เซี่ยหว่านมองเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “หลินเซียง ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกขอบคุณคุณ เพราะคุณช่วยสือเยี่ยนไว้ แต่ตอนนี้ฉันอดคิดไม่ได้ คุณอาจจะรู้ตัวตน
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 177
เซี่ยหว่านส่ายหัว ไม่ยอมลงมา เธอมองลู่สือเยี่ยนด้วยน้ำตาคลอเบ้า "ฉันรู้แล้ว ฉันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ชีวิตของฉันมีไว้เพื่อคุณเท่านั้น ถ้าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป"พูดจบ เธอหันหลังและกางแขนออก ร่างกายเป็นเหมือนผีเสื้อที่กำลังจะปลิวหล่นลงมา"อย่า!"ลู่สือเยี่ยนร้องออกมาด้วยความตกใจ"อย่า!"วินาทีถัดมา เสียงร้องดังออกมาจากด้านข้าง"คุณหนูเซี่ย เธอยอมคุกเข่าขอโทษคุณแล้ว!"เสียงของซือเยี่ยนดังขึ้นทุกคนหันไปมอง เห็นว่าซือเยี่ยนได้จับหลินเซียงให้คุกเข่าลงกับพื้นไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ บังคับให้เธอคุกเข่าขอโทษเซี่ยหว่าน!หลินเซียงดิ้นรน "ปล่อย..."แต่เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซือเยี่ยน ร่างกายของเธอถูกกดไว้แน่น ไม่สามารถลุกยืนขึ้นได้!ซือเยี่ยนจ้องมองเซี่ยหว่าน "คุณหนูเซี่ย คนที่ทำผิดคือเธอ ไม่ใช่ท่านประธานลู่ คุณอย่าโกรธท่านประธานลู่เลย เธอต่างหากที่เอาแต่ใจไม่ยอมหย่ากับเขา!"หลินเซียงเบิกตากว้างด้วยความตกใจ!เซี่ยหว่านมองไปที่ลู่สือเยี่ยน "สือเยี่ยน เป็นอย่างนั้นจริงเหรอ?"ลู่สือเยี่ยนไม่พูดอะไร ริมฝีปากบางของเขาเม้มเป็นเส้นตรง รอบตัวเขาเต็มไปด้วยควา
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 178
ลู่สือเยี่ยนชะงักไปครู่หนึ่ง มองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเซี่ยหว่าน เธอหน้าซีดเผือด ชุดกระโปรงปลิวไสวตามสายลม เผยให้เห็นขาที่ใส่ขาเทียม เขาขยับลูกกระเดือก กลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาคำเดียวว่า “ตกลง”เซี่ยหว่านยิ้มด้วยความดีใจ จากนั้นก็หลับตาลงแล้วหมดสติไปลู่สือเยี่ยนอุ้มเธอขึ้นทันที แล้วเดินกลับเข้าไปในอาคารอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นคนในโรงพยาบาล เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ปิดตายดาดฟ้าซะ!”“ครับ…”ผู้อำนวยการโรงพยาบาลพยักหน้าทันที เขาตกใจมาก เขาโบกมือแล้วพูดว่า “เร็ว ติดต่อทีมงานก่อสร้าง ปิดดาดฟ้าซะ ถ้าต่อไปนี้ใครเครียด ใครสิ้นหวัง แล้วมากระโดดตึกที่นี่อีก โรงพยาบาลผมจะเปิดกิจการต่อไปได้ยังไง?”ซือเยี่ยนปล่อยมือจากหลินเซียงแล้วเธอค่อย ๆ ลุกขึ้นจากพื้น มองลู่สือเยี่ยนที่อุ้มเซี่ยหว่านวิ่งจากไปด้วยความงุนงงในขณะนั้น หัวใจของเธอเจ็บปวดราวกับถูกฉีกทึ้งเธอสูดลมหายใจเข้าลึก ต้องรู้ให้ได้ว่าไฟล์บันทึกเสียงนั้นและเหตุการณ์ที่เซี่ยหว่านถูกจับตัวไปเกี่ยวข้องกันอย่างไร!เรื่องที่เธอไม่ได้ทำ อย่าหวังว่าจะมาใส่ร้ายป้ายสีเธอ!หลินเซียงเจ็บเข่าเพราะถูกซือเยี่ยนบังคับให้เธอคุกเข่าลง
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 179
เขากลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยเซี่ยหว่านได้รับการให้น้ำเกลือแล้ว หลังจากที่เมื่อคืนเพิ่งถูกลักพาตัวไป สภาพจิตใจของเธอไม่ค่อยดีอยู่แล้ว วันนี้ยังมาเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นอีก แค่หมดสติไปถือว่ายังเบาที่สุดแล้ว“ประธานลู่ครับ”ซือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตูเรียกเขาลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ข้างเตียงคนไข้ เมื่อได้ยินเสียงก็หันมามอง ดวงตาดำขลับยาวรีที่คมกริบ จ้องมองซือเยี่ยนอย่างเย็นชาซือเยี่ยนรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แผ่มาจากปลายเท้าไปจนถึงทั่วร่างกาย ซึมลึกไปจนถึงจิตวิญญาณลู่สือเยี่ยนเดินออกมา ปิดประตูห้องพักผู้ป่วย แล้วเข้าไปในห้องใต้บันไดซือเยี่ยนเดินตามเขาไปเงียบ ๆเมื่อเข้าไปในห้องใต้บันได เขาก็พูดขึ้นมาว่า “ผมเห็นคุณหลินขึ้นรถไปกับฉินโหย่วหาน ประธานลู่ครับ คุณหลินไม่มีเจตนาบริสุทธิ์แน่นอน ฉินโหย่วหานเป็นหลานของ… และคุณหลินก็สนิทสนมกับเขาอย่างนี้ การที่คุณเซี่ยถูกจับตัวไป จะต้องเป็นเพราะ…”“ผัวะ!”แต่ยังพูดไม่จบ เขาก็โดนต่อยเข้าที่หน้าเต็มแรง!ซือเยี่ยนเซถอยหลังไปหลายก้าว แต่ไม่กล้าสู้กลับ ก้มหน้าลงทันทีลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาสองก้าว เตะเข้าที่หัวเข่าของเขาอีกครั้ง ซือเยี่ยนหน้าซีดด้วยความ
Latest chapter
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 220
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 219
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 218
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 217
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 216
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 215
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 214
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 213
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ บทที่ 212
