สองคนสองเส้นทาง

          ใบหน้าของเกมที่ฟกซ้ำและร่างกายที่บอบซ้ำเริ่มจางหาย ในค่ำคืนนี้เขาจึคงออกไปทำงานแต่จะออกไปช่วงค่ำๆ ซึ่งแตกต่างจากยีนส์ที่จะต้องไปตอนบ่ายเพื่อเตรียมตัวอยู่ที่ร้าน

            “วันนี้ไม่ต้องออกไปทำงานก็ได้นี่”ยีนส์พูดขึ้น

            “ถ้าไม่ออกไปทำงานแล้วจะเอาเงินที่ไหนกินล่ะ”

            “เรายังพอมีอยู่ ก็กินกับเราไปก่อนก็ได้”

            “เราเกรงใจนาย ชีวิตใครชีวิตมันต้องหากินกันเอง ตอนนี้เรายังมีแรงสภาพร่างกายของเรายังพอไหวอยู่”

            “นายก็เป็นซะอย่างนี้”

            “นายก็เหมือนกัน ได้เงินได้ทองก็เก็บไว้บ้าง”

            “เราก็เก็บอยู่นะ”

            “ดีแล้ว”

            “ถ้างั้นเราออกไปก่อนนะ แล้วนายล่ะจะออกไปตอนไหน”

            “ดึกกว่านี้ซักหน่อย ไปตอนนี้ก็ไม่มีลูกค้าหรอก”

            “ก็ได้ ถ้าเราเลิกงานแล้วจะไปหาน่ะ นายยืนอยู่ที่เดิมใช่ไหม”

            “ตรงนั้นแหละ”

            “ก่อนไปเดี๋ยวเราโทรหาก็แล้วกัน จะได้ไมคลาดกัน”

            “โอเค นายไปเหอะ เดี๋ยวไปทำงานสายโดนว่าเอาได้ ไม่เหมือนของเราอิสระจะทำตอนไหนก็ได้”

            “ฮือ โชคดีนะ”

            “เช่นกัน โชคดี”

            เมื่อยีนส์มาถึงที่ทำงานทุกคนต่างแซวยีนส์ เพราะเมื่อคืนยีนส์กับเสี่ยกรนั้น ระเริงสวาทตั้งแต่ร้านเปิดยันร้านปิด ยีนส์รู้สึกอาย และไม่รู้จะพูดอะไรเขาได้แต่ยิ้มอย่างเดียว

            “ถึงว่าซิ ยิ้มหวานซะขนาดนี้เสี่ยกรจึงหลงโงหัวไม่ขึ้น”

            “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกดอม”

            “ไม่ถึงได้ไงใหญ่ขนาดนั้น”

            “ใครบอก”

            ดอมยื่นหน้าไปทางตี๋ที่กำลังทำบัญชีอยู่  ยีนส์หันมองไปทางตี๋แล้วอมยิ้มในสิ่งที่ตี๋ทำกับเขาตอนดูตัว

            “ไม่ต้องอายทำอาชีพนี้แล้ว อีกหน่อยเดี่ยวก็ชิน”

            “ฮือ”ยีนส์พยักหน้าอย่างอายๆ

            ในระหว่างที่บรรดาเด็กๆในบาร์นั่งคุยกัน และรอลูกค้ากันทั่วทุกคน ซึ่งยีนส์ก็หวังว่าวันนี้เขาก็น่าจะได้ลูกค้าซักคน ซึ่งก็เป็นดั่งหวังเมื่อมีลูกค้าหนุ่มวัยสามสิบต้นๆที่เข้ามาในร้านตั้งนาน แต่ก็ยังไม่เรียกเด็กคนไหนไปนั่งด้วย เพราะเขาได้แต่นั่งดูโชว์ ในส่วนของยีนส์นั้นยังใหม่อยู่ จึงต้องจัดไว้ในเกรดพรีเมี่ยม ยีนส์ได้แต่เดินบนเวทีและมานั่งข้างๆเวที เพื่อรอลูกค้าเรียกใช้บริการ

            “ยีนส์ลูกค้าโต๊ะนั้นเรียก”ตี๋เข้ามากระซิบข้างๆหูของยีนส์

            “ครับพี่ตี๋”ยีนส์รีบลุกและเดินเข้าไปหาหนุ่มวัยสามสิบต้นๆทันที

            “หวัดีครับ ผมชื่อยีนส์”ยีนส์นั่งลงข้างๆ

            “คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนพี่ทั้งคืนได้ไหม”หนุ่มวัยสามสิบพูดขึ้นด้วยสีหน้าบ่งบอกกำลังมีความทุกข์

            “ได้ครับ พี่ชื่ออะไรผมจะได้เรียกชื่อพี่ถูก”

            “ยันต์”

            “ยีนส์ ยันต์ ยอยักษ์เหมือนกันเลยครับ”

            “เข้าใจพูดนี่ ดีเลยพี่กำลังเหงา เครียดๆอยู่กับน้องคงจะสบายใจขึ้น”

            “ครับ ผมช่วยได้แค่ปลอบใจน่ะครับ”

            “พี่ต้องการแค่นั้นแหละ”

            “ พี่มาที่นี่บ่อยไหม เพราะผมพึ่งมาทำงานได้สองวันเอง จึงไม่ค่อยรู้จักลูกค้าที่ร้านครับ”

            “ครั้งแรก พี่ไม่ค่อยได้มาเที่ยวหรอก วันนี้พี่เครียดๆเลยลองมาเที่ยวดู”

            “เราเหมือนกันเลย ก็ดีแต่ผมยังใหม่อยู่อาจจะพูดไม่เก่งนะครับ”

            “ไม่เป็นไรหรอก ที่นี่เสียงดังเกินไปเดี๋ยวเราออกไปที่อื่นกันดีกว่า”

            “ได้ครับ แล้วแต่พี่สะดวก”

            หลังจากที่ตกลงราคาและจ่ายเงินกันเรียบร้อยแล้ว ยีนส์ก็ขึ้นรถมากับยนต์เพื่อไปยังที่ปลดเปลื้องอารมณ์ให้คลายเหงา ในระหว่างทางนั้นได้ผ่านบริเวณที่เกมยืนรอลูกค้า ยีนส์จึงเริ่มมองตั้งแต่ต้นทางมองมาเรื่อยๆและเขาก็ได้เห็นเกม ที่กำลังยืนคุยกับลูกค้าอยู่ ซึ่ง ยีนส์ก็ภาวนาว่าขอให้เกมได้ลูกค้าด้วย

            “มองใครเหรอ”ยนต์ถามด้วยความสงสัย เพราะเขาเห็นยีนส์มองข้างทาง โดยที่ไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย

            “มองเพื่อนครับ ผมต้องขอโทษพี่ด้วยครับ”

            “ไม่ต้องขอโทษหรอก เจอไหมล่ะ”

            “เจอครับกำลังคุยกับลูกค้าอยู่”

            “ทำไมไม่ชวนเพื่อนมาทำกับเราด้วยล่ะ”

            “เขาไม่มาครับ เขาบอกไม่อิสระ และหน้าซ้ำไปแล้ว”

            “ฮือ”

            “แล้วเราจะไปไหนกันต่อละครับ”ยีนส์ถาม

            “ถามแปลกน่ะเรา”

            “ครับ”ยีนส์ยิ้มอาย เพราะเขาก็รู้อยู่ว่าต้องไปที่ไหน แต่ไม่รู้สถานที่ที่จะไปเท่านั้น

            สักพักยนต์ก็เลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมสุดหรู เพียงยีนส์เข้าไปในห้องของโรงแรมหรูเขาถึงกับตื่นตาตื่นใจ เพราะหรูเกินกว่าที่เขาคิดว่าจะได้มาใช้บริการที่นี่

            ในอีกฟากฝั่งเกมได้ขึ้นรถกระบะมากับลูกค้า คนที่ยีนส์เห็นตอนขับรถผ่านมา ซึ่งราคาที่ตกลงกันเพียงไม่กี่ร้อยบาท เพราะเกมร้อนเงินอยากได้เงินมาใช้จ่าย ลูกค้าของเกมนั้นอายุแก่กว่าเขาซักสามสี่ปี  หน้าตาไมได้ดีมากแต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่

            ลูกค้าของเกมขับรถเข้าไปในโรงแรมม่านรูดใกล้ๆที่เขายืนอยู่ ซึ่งเป็นรายชั่วโมงค่าเช่าก็ไม่ได้แพง ห้องก็เล็ก ไม่ถึงกับสกปรกแต่ก็ไม่ได้สะอาดมากนัก

            “พี่เห็นน้องหลายครั้งแล้วนะ จะวนมาหาก็ไม่เจอสักที วันนี้ถือว่าโชคดีที่ได้เจอน้อง”หนุ่มวัยยี่สิบปลายพูดขึ้น

            “ผมอยู่ไม่เป็นที่ครับ บางวันก็ไม่มาครับ เอาแน่นอนไมได้หรอกครับ”

            “ถ้าเกิดพี่ถูกใจจะได้ขอเบอร์ไว้ไหม”

            “ได้ครับ”ยนต์มองหนุ่มรุ่นพี่รูปร่างสูงใหญ่บึกบึน ผิวคล้ำหน้าคมเข้มมีหนวดบ้างประปราย

            “เราเริ่มกันเลยหนอ”หนุ่มบึกถอดเสื้อผ้าออกทันที และขึ้นไปนอนรอเกมบนเตียง

            “ครับ”เกมถอดเสื้อกางเกงออกจนหมดเช่นเดียวกัน หลังจากนั้นเขาก็ขึ้นไปบนเตียงนอน

            เกมรู้งานดีเขาจึงไม่รอช้า เพราะด้วยเวลาที่เร่งรีบภายในหนึ่งชั่วโมง เกมจึงจับท่อนเอ็นที่ยังไม่ขยายใหญ่แต่ส่วนปลายเปิดออกหมดแล้ว เกมใช้ริมฝีปากครอบลงทันทีและรูดลงอย่างรวดเร็ว ชั่วเวลาไม่นานนักท่อนเอ็นของหนุ่มบึกก็ขยายใหญ่ ซึ่งมหึมาจนคับปากของเกม

            หนุ่มบึกเริ่มเสียวซ่านและครางออกมาสุดเสียง เขาพยุงตัวขึ้นและจับศีรษะของเกมกดจนสุดโคน ซึ่งก็เกือบทำให้เกมสำลัก

            “พี่ขอโทษ”หนุ่มบึกพูดขึ้น

            เกมยังทำหน้าที่ต่อไปทั้งอมดูดและเลียท่อนเอ็นไปเรี่อยๆ จนกว่าที่หนุ่มบึกจะพอใจ ซึ่งก็ใช้เวลาสักพักหนุ่มบึกไม่อยากจะเสียวแบบนี้อีกต่อไป

            “พอก่อน เดี๋ยวขอเอาข้างหลัง”

            เกมถอนท่อนเอ็นออกจากปากของเขา และหยิบถุงยางพร้อมเจลหล่อลื่น เกมใส่ถุงยางขนาดห้าแปด ให้หนุ่มบึก และทาเจลทั่วบริเวณท่อนเอ็น หลังจากนั้นมาทาที่ช่องทางรักของเขา

            “โก้งโคงเลย”หนุ่มบึกสั่ง

            เกมโก้งโคงทำตามอย่างที่หนุ่มบึกบอก หลังจากนั้นหนุ่มบึกจับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรักของเกม เพียงครั้งแรกที่สัมผัสท่อนเอ็น เกมรู้สึกเจ็บนิดๆพอดันลึกๆจนเกือบสุดเขาเจ็บแท่บขาดใจ แต่ก็กัดฟันทนอีกหน่อย จนหนุ่มบึกดันเข้าจนสุดโคน หนุ่มบึกทิ้งเวลาไว้ไม่นานแล้วค่อยๆขยับๆท่อนเอ็นเข้าออกอย่างช้าๆ ช่วงแรกเกมรู้สึกแสบและคับแน่น สักพักความรู้สึกนั้นก็จางหายไป เริ่มกลายเป็นความเสียวซ่าน เนื่องด้วยท่อนเอ็นของหนุ่มบึกค่อนข้างใหญ่และยาว เมื่อเข้าออกจึงไปโดนจุดยุทธศาสตร์ซี่งเป็นต่อมสวาท จนทำให้เกมเผลอตัวครางออกมาเป็นระยะๆ

            “อ่า อ่า อ่าส์”

            ยิ่งหนุ่มบึกกระแทกแรงเท่าไรเกมแท่บขาดใจในเดี๋ยวนั้น เพราะมีทั้งความเสียวความเจ็บสุขคละเคล้ากันไป  หนุ่มบึกโยกบั้นท้ายไม่หยุดโยกเพื่อให้ท่อนเอ็นเข้าลึกให้สุดโคน ยิ่งเขาเห็นผิวขาวๆของเกมแล้วอารมณ์คึกของเขาเพิ่มเป็นทวีคูณ หนุ่มบึกจึงกระแทกไม่ยั้งใส่สุดๆจนเกมต้องกัดฟันด้วยความเสียวซ่าน เพราะช่างคับแน่นไปทั้งช่องทางรัก

            ด้วยเวลามีไม่มากนักหนุ่มบึกจึงใส่ไม่ยั้ง ซอยถี่ๆเร็วๆเกมนั้นก็ตั้งรับอย่างเหนี่ยวแน่น ยิ่งหนุ่มบึกกระแทกมาแต่ครั้งเขาถึงกับจุกปนเสียว ด้วยอารมณ์หลายความรู้สึกปะปนกัน

หนุ่มบึกเริ่มทนไม่ไหว เขาจึงโหมกระหน่ำแทงท่อนเอ็นใส่ช่องทางรักอย่างต่อเนื่อง เพื่อที่จะให้สุขสมอารมณ์โดยเร็วที่สุด

            เกมตั้งรับตามแรงกระแทกของหนุ่มบึก และเขาก็สามารถรู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานนี้ หนุ่มบึกน่าจะเสร็จอย่างแน่นอน หนุ่มบึกกระแทกท่อนเอ็น ใส่ช่องทางรักของเกมไม่กี่ครั้งน้ำในกายก็พุ่งกระฉูดออกมาอย่างต่อเนื่อง ส่วนเกมนั้นทั้งโล่งใจโล่งอกที่หนุ่มบึกเสร็จสมอารมณ์หมาย

            หนุ่มบึกถอนท่อนเอ็นของเขาออก และถอดถุงยางทิ้งถังขยะ หลังจากนั้นเขาจับร่างของเกมนอนหงาย ส่วนหนุ่มบึกก็สัมผัสหัวนมสีชมพูของเกมทันที เพียงหนุ่มบึกขบกัดสัมผัสแค่นั้น เกมถึงกับเสียวสะท้าน ส่วนมือของเกมก็จับท่อนเอ็นที่เริ่มขยายใหญ่ขึ้น แล้วเ เกมก็สาวท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เพราะต้องทำเวลาในหนึ่งชั่วโมง

            หนุ่มบึกใช้มืออีกข้างบี้ขย้ำหัวนมของเกม ยิ่งทำให้เกมเสียวเพิ่มทวีคุณ เขาจึงรูดท่อนที่ขาวสะอาดส่วนปลายชมพูดอย่างถี่ยิบ ซึ่งใช้เวลาไม่นานนัก เขาก็เกือบจะถึงจุดหมายปลายทาง แต่แล้วหนุ่มบึกก็หยุดสัมผัสหัวนมของเกมทันที

            “เดี๋ยววพี่ทำให้”

            หนุ่มบึกจับท่อนเอ็นของเกมและสาวรูดขึ้นรูดลง  เมื่อคนอื่นทำให้ยิ่งทำให้เกมนั้นเสียวปานขาดใจ เขาครางและเกร็งตัวทั่วเรือนร่าง จนท้ายที่สุดน้ำในกายของเกมก็พุ่งออกกระจายทั่วหน้าท้องของเขา แต่หนุ่มบึกยังไม่หยุดสาวต่ออีกอย่างต่อเนื่อง เกมทนไม่ไหวดิ้นทุรนทุรายและพยายามปัดมือของหนุ่มบึกออก แต่หนุ่มบึกใช้อีกมือกันไว้

            “พอเถอะพี่ผมไม่ไหวแล้ว”

            “อีกนิด เวลาพี่เห็นน้องเสียวพี่มีความสุข”

            “โอ๊ย อ่า โอ๊ย พอเถอะ”

เมื่อท่อนเอ็นของเกมเริ่มอ่อนตัวลง หนุ่มบึกจึงเลิกทรมานเกม หลังจากนั้นทั้งสองก็ไปล้างเนื้อล้างตัวและใส่เสื้อผ้า เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยหนุ่มบึกจึงให้เงินเกมห้าร้อยบาท หลังจากนันเขาขับรถมาส่งเกมที่เดิม

“ยังไม่ได้ให้เบอร์พี่เลยนะ”

“ได้ครับ”เกมบอกเบอร์โทรศัพท์ให้หนุ่มบึกทันที

“ถ้าพี่มาเดี๋ยวจะโทรบอกก่อนนะ”

“ครับ”

            เกมลงจากรถและนั่งหลบมุมข้างต้นไม้ เพราะเขาคิดว่าพอแค่นี้แหละ เพราะถ้าต่ออีกรอบ เกมคิดว่าเขาไม่ไหวแน่นอน เกมจึงนั่งรอเวลาที่ยีนส์จะมาหาที่จุดนัดหมาย แต่เกมหารู้ไม่ว่าวันนี้ยีนส์ค้างคืนกับลูกค้า