LOGINShare
ตอนที่ 10 กระเทียมเป็นเหตุ
Last Updated:
2025-04-21 21:29:54
Related chapters
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 11 อู่รถ
ตอนที่ 11 อู่รถ“คุณดิน พวกผมกลับก่อนนะครับ”“ครับ” ดินตอบรับคนงานในอู่รถสิบล้อที่บอกลาก่อนที่คนงานจะเดินไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์แล้วขับรถออกไปหลังจากวันที่ฉันถูกมีดบาดวันนั้นดินพาฉันมาที่อู่รถที่เข้าทำงานและสาเหตุที่เขามอมแมมก็เป็นเพราะวันนั้นเขากำลังซ่อมรถที่พังอยู่ แล้วตอนที่เขากำลังพักเขาเล่นมือถือก็เลยเห็นสตอรี่ที่ฉันอัพพอดีเขาเลยออกไปหาฉันทั้งที่มอมแมมแบบนั้น และตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ฉันก็ถูกเขาลากมาใช้แรงงานที่อู่รถเป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์แล้ว“นี่คนงานกลับหมดแล้วนายจะไม่เลิกงานเหรอ” ฉันถามดินที่กำลังนั่งยองๆ ไขน็อตอะไรไม่รู้ที่ล้อรถอยู่“แป๊บนึงนะ ฉันขอทำตรงนี้ให้เสร็จก่อนเธอไปหยิบคีมล็อคให้ฉันหน่อยสิ” เขาสั่ง ฉันเลยเดินไปที่กล่องเครื่องมือที่วางอยู่แถวนั้นก่อนจะหยิบคีมล็อคออกมาแล้วนำไปให้เขา“เก่งหนิ รู้จักด้วย” จะไม่ให้ฉันรู้จักได้ไงก็นายเล่นใช้ฉันไปเอาให้ประจำ ไม่ใช่แค่คีมล็อคหรอกนะ ด้ามบล็อก ไขควงประแจจะเอาเบอร์ไหนฉันดูเป็นหมด เพราะตั้งแต่ที่เขาพาฉันมาที่นี่เขาใช้งานฉันสารพัดทั้งให้ดูบัญชีบ้าง ให้คุยกับลูกค้าบ้าง ขนาดพ่อแม่ฉันยังไม่ใช้ฉันขนาดนี้เลย (ความจริงก็ใช้แหละแต่แค่ไม
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 12 ลิปสติก
ตอนที่ 12 ลิปสติก“เมื่อคืนนอนดึกเหรอ ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่านอนดึก” ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนรถของดินที่กำลังขับไปบ้านของชัด วันนี้ชมพู่มีการแสดงที่โรงเรียนดินกับฉันก็เลยจะไปดูการแสดงด้วย“นายเงียบไปเลยถึงบ้านส้มนายปลุกฉันด้วยก็แล้วกัน ฉันขอนอนก่อนละ” ฉันบอกเขาก่อนจะหลับตาลง เมื่อคืนกว่าฉันจะข่มตาหลับได้เกือบตีหนึ่ง เพราะเอาแต่คิดเรื่องที่ยายพูดนั่นแหละ“หนึ่งถึงแล้ว”“ถึงแล้วเหรอ” ฉันบิดขี้เกียจ รู้สึกเหมือนหลับไปนานมากเลยทั้งๆ ที่บ้านฉันกับส้มถ้าขับรถมาน่าจะไม่ถึงสิบนาที“ไอ้ดินทำไมพึ่งมาว่ะ กูนึกว่ามึงจะเทกูละ ช้าฉิบหาย ไหนมึงบอกว่าออกมาตั้งนานแล้วบ้านวรรณกับกูก็ไม่ได้ห่างกันเท่าไรขับรถแค่สิบนาทีก็ถึง แต่จากตอนที่มึงโทรมานี้เกือบชั่วโมงมึงไปทำเหี้ยไรแถวไหนมาว่ะ” เสียงชัดโวยวายมาแต่ไกล“เออน่าจะโวยวายทำไมว่ะ กูก็มาแล้วเนี่ยแล้วไหนชมพู่กับส้มละ”“นั่นสิหลานฉันอยู่ไหน” ฉันมองหาแต่ก็ไม่เห็นวี่แววสองคนนั้น“อยู่ในบ้านโน่น เข้าไปดูเองละกัน” ชัดพูดด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี ฉันกับดินเลยรีบวิ่งเข้าไปในบ้านอย่าบอกนะว่าสองคนนั้นเป็นอะไร“ส้ม ชมพู่” ฉันเรียกทั้งสองคนส้มที่นั่งหันหน้ามาทางฉันมองฉันเห
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 13 สร้อย
ตอนที่ 13 สร้อย“น้าวรรณขา ชมพู่อยากกินไอศกรีมอันนั้นค่ะ” ฉันหันไปมองไอศกรีมที่ชมพู่ชี้ให้ดู“ได้สิจ้ะ” ฉันจูงมือชมพู่จะเดินเข้าร้านแต่กลับถูกส้มรั้งไว้ก่อน“พอแล้ววรรณเย็นแล้วไม่กินแล้ว อีกเดี๋ยวก็กินข้าวแล้ว”“แค่ไอศกรีมถ้วยเดียวเองไม่เป็นไรหรอกน่า ชมพู่เดี๋ยวเราสั่งไอศกรีมแค่ถ้วยเดียวนะแล้วเรากินด้วยกันได้ไหม”“ได้ค่ะ ชมพู่จะกินกับน้าวรรณ”“ปะ ถ้างั้นเราเข้าไปในร้านกันถ้าแม่เราไม่กินก็ให้รออยู่ข้างนอกนี่แหละ” ฉันจูงมือชมพู่เข้าไปในร้าน ส้มได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามเข้ามาในร้าน วันนี้ฉันส้มชมพู่มาเดินห้างเพราะส้มมาซื้อของใช้ฉันเลยขอตามมาด้วย“นี่แกอย่าตามใจชมพู่ให้มากนักสิ” ส้มบ่นฉันทันทีที่เราเขามานั่งในร้าน วันนี้ไม่ใช่แค่ครั้งแรกหรอกที่ฉันถูกส้มบ่นฉันฟังมาทั้งวันแล้ว“เอาน่า แค่นิดหน่อยเองถือว่าวันนี้เรามาฉลองที่เราสามคนได้ออกมาเที่ยวกันก็ได้ ใช่ไหมชมพู่” ฉันหันไปถามชมพู่ที่กำลังตักไอศกรีมเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย“ใช่ค่ะ คุณแม่กินสิคะ อร่อยมากเลยค่ะ” ชมพู่ตักไอศกรีมป้อนส้มก่อนจะพูดต่อ “วันนี้หนูมีความสุขม๊าก มาก เลยค่ะ หนูอยากมาเที่ยวกับน้าวรรณแบบนี้บ่อยๆ”“เห็นไหม ชมพู่มีความสุขข
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 14 เก็บกระเป๋า
ตอนที่ 14 เก็บกระเป๋า“ตื่นได้แล้วสายแล้ว” เสียงใครมาปลุกฉันตั้งแต่เช้าเนี่ยน่ารำคาญจัง ฉันพลิกตัวหนีเสียงที่ปลุกฉัน“หนึ่ง ตื่นได้แล้ว ถ้ายังไม่ตื่นเธอสายแน่” หืม เรียกฉันเหรอคนเดียวที่จะเรียกฉันว่าหนึ่งมีแค่คนเดียวก็คือไอ้บ้าดินเหนียว อะไรนะ หนึ่งงั้นเหรอ ฉันสะดุ้งลุกขึ้นนั่งสุดตัวก่อนจะหันไปมองข้างหลัง“กรี๊ด.......” ฉันกรี๊ดเสียงดังก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ไอ้บ้าดินเหนียวหมอนั่นมาอยู่ในห้องนอนของฉันได้ยังไง“เอ้า ตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำสิ จะเอาผ้ามาคลุมไว้ทำไม” หมอนั่นบอกไม่พอยังมาดึงผ้าห่มฉันอีก แต่ฉันก็จับผ้าไว้แน่นยังไงก็ไม่มีทางหลุดได้ง่ายๆ หรอก“นายมาอยู่ในห้องของฉันได้ยังไง ใครอนุญาตให้นายเข้ามา” ฉันถามเสียงดังใต้ผ้าห่ม“ยายเธอเป็นคนอนุญาตให้ฉันเข้ามาแถมยังช่วยเปิดประตูห้องเธอให้ด้วย” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหมอนั่นจะตอบฉันด้วยสีหน้าแบบไหน คงจะยิ้มหน้าบานอยู่แน่ๆ แล้วยายฉันก็นะ ทำไมถึงได้กล้าปล่อยให้ผู้ชายที่ขโมยจูบแรกของหลานตัวเองเข้ามาปลุกฉันในห้องได้เนี่ย ไม่กลัวว่าฉันจะถูกหมอนี่จับกินหรือไง แล้วทำไมฉันต้องคิดถึงภาพเหตุการณ์วันนั้นด้วยเนี่ย รีบๆ ลืม ไปเลยนะย
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 15 เลือกห้อง
ตอนที่ 15 เลือกห้อง“เป็นยังไง ที่พักที่ฉันจองสวยไหม ดูสิมีห้องครัว ห้องนอนสองห้อง ห้องนั่งเล่นแล้วที่สำคัญคือนี่” ฉันเดินไปเปิดผ้าม่านหน้าต่างที่ปิดอยู่ตรงห้องนั่งเล่นให้เปิดออกเพื่อให้เห็นวิวข้างนอก“มีสระว่ายน้ำด้วย คุณแม่ขา น้าวรรณขา ชมพู่อยากเล่นน้ำ” ชมพู่เขย่ามือของส้มแล้วชี้ไปที่สระว่ายน้ำ“ได้สิเดี๋ยวน้าพาไปเล่น” ฉันเรียกชมพู่แล้วชี้มือออกไปที่ข้างนอกหน้าต่าง “แล้วชมพู่อยากไปเล่นน้ำที่ไหนละ สระน้ำหรือว่าน้ำทะเล” ฉันชี้ให้ชมพู่มองไปที่ทะเลที่อยู่เลยสระน้ำไป“อยากเล่นทั้งสองที่เลยค่ะ” ชมพู่บอกด้วยรอยยิ้ม เห็นชมพู่มีความสุขแบบนี้ฉันก็มีความสุขตามไปด้วยคุ้มจริงๆ กับค่าที่พักที่เสียไปตอนนี้พวกเรามาถึงทะเลหัวหินแล้วหลังจากนั่งรถมาเกือบๆ เจ็ดชั่วโมง เมื่อยก้นเป็นบ้า รู้แบบนี้นั่งเครื่องมาดีกว่าเพราะไอ้บ้าชัดคนเดียว หมอนั่นไม่กล้านั่งเครื่องเพราะกลัวความสูงฉันเลยต้องมาเมื่อยแบบนี้ มันน่าทิ้งให้อยู่บ้านจริงๆ“ก่อนที่จะไปเล่นน้ำมาเราแบ่งห้องกันก่อนดีไหม จะได้เอาของเข้าไปเก็บ” เป็นอีตาดินเหนียวที่พูดขึ้นมา“ใช่ มีสองห้องนอนใช่ไหม แล้วเราจะนอนกันยังไง” ส้มถาม“ง่ายๆ ผู้ชายห้อง ผู้หญิงห้อ
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 16 ทะเลาะ
ตอนที่ 16 ทะเลาะ“น้าวรรณขา เสร็จหรือยังคะชมพู่รอน้าวรรณอยู่นะคะ” ชมพู่ที่มาเคาะห้องเรียกฉันเสียงดัง“เสร็จแล้วๆ รีบจริงนะเรา” ฉันเปิดประตูห้องออกมาหาคนที่เรียกเสียงดัง“ว้าว” ชัดถึงกับเผลออุทานทันทีที่เห็นฉัน “เมียจ๋า ไม่คิดจะใส่แบบนี้บ้างเหรอ” ชัดหันไปถามส้มพลางชี้มาที่ฉัน“ไม่ หุ่นฉันไม่ได้ดีแบบวรรณใส่ไปก็สงสารคนที่เห็น”“ของแบบนี้ไม่เกี่ยวกับหุ่นสักหน่อยส้ม มันอยู่ที่ความมั่นใจต่อให้จะหุ่นแบบไหนถ้าใส่แล้วมั่นใจก็ใส่ได้หมดนั่นแหละ แล้วอีกอย่างหุ่นเธอก็ไม่เห็นจะแย่ตรงไหน เธออยากลองใส่ไหม ไปลองชุดของฉันก่อนสิยังมีอีกหลายชุดเลย” ฉันชวนส้มเข้าไปลองชุดแต่ส้มก็ปฏิเสธ“ไม่ต้องหรอก ฉันไม่กล้าใส่แบบเธอหรอก”“ทำไมล่ะ ไม่สวยเหรอ”“สวยสิ แต่ฉันว่ามันโป๊ไปนะ ฉันไม่กล้าหรอก”“น่าเสียดายจัง” ฉันอดบ่นไม่ได้ ฉันว่าหุ่นส้มต้องใส่ชุดว่ายน้ำสวยแน่ๆ แต่เจ้าตัวดันไม่กล้าใส่เสียได้“ช่างเถอะไม่ใส่ก็ไม่ใส่ งั้นเราไปกันดีกว่า” ฉันบอกก่อนจะยื่นมือไปจูงมือชมพู่ “ไปกันชมพู่” แต่ยังไม่ทันที่ชมพู่จะจับมือฉันก็มีมือของใครบางคนที่ยืนเงียบมาตลอดยื่นออกมาจับมือฉันแทน“พวกเธอไปกันก่อนเลย เดี๋ยวพวกฉันตามไป” ฉันมองคนพ
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 17 ส้ม
ตอนที่ 17 ส้ม“เธอเอาของมาครบแล้วใช่ไหม ไม่ลืมอะไรแน่นะ”“อืม ครบแล้ว”“ไม่ไปนอนบ้านฉันจริงเหรอ”“ถ้าต้องไปนอนบ้านนาย ฉันขอนอนคนเดียวที่บ้านฉันยังจะดูปลอดภัยกว่าอีก”วันนี้ฉันมานอนที่บ้านของส้มเพราะว่าตากับยายไปเข้าปริวาส ดินเลยไม่อยากให้ฉันอยู่บ้านคนเดียวแต่จะไปอยู่บ้านเขามันก็ยังไงอยู่ อีกอย่างฉันยังไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไรหลังจากเหตุการณ์ตอนไปเที่ยว ตอนนี้เขาไม่ใช่ดินเหนียวที่นิ่งๆ เหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่หมอนี่พร้อมจะจู่โจมฉันตลอดเวลาที่มีโอกาสเลย เพราะฉะนั้นการไปนอนที่บ้านเขาเลยไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไร“ดุขนานี้ใครจะกล้าทำอะไร” เขาแอบบ่นเสียงเบาๆ“ฉันได้ยินนะ นายเองก็จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันไปนอนบ้านนายฉันก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่ดี เพราะงั้นฉันอยู่บ้านส้มนี้แหละ”“ถ้าเธอไปนอนบ้านฉัน ฉันก็จะไม่ไปจะอยู่เป็นเพื่อนเธอดีไหม”“ไม่ดี” ฉันดันหลังเขาให้รีบเดินกลับไปที่รถ “รีบไปเลย ถ้านายไม่ไปเดี๋ยวชัดได้บ่นฉันอีก ฉันขี้เกลียดทะเลาะกับหมอนั่น” ฉันดันหลังเขาจนมาถึงรถที่มีชัดนั่งรออยู่ ฉันอยากเดินไปเขกหัวหมอนั่นสักที ตอนไปเที่ยวนะจะนอนกับลูกกับเมีย ทีเวลานี้นะรีบขึ้นนั่งเสนอหน้าก่อน
Last Updated : 2025-04-25หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 18 ผู้หญิงใจร้าย
ตอนที่ 18 ผู้หญิงใจร้าย“อะไรนะ หมอนั่นเป็นอะไร แล้วเป็นอะไรมากไหม”“ฉันก็ไม่รู้ ชัดโทรมาบอกแค่นี้แล้วก็วางสายไป ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไร เธอก็ใจเย็นๆ ก่อน ฉันรู้จักร้านเดี๋ยวเราลองไปดูที่ร้านก่อน” ส้มอธิบายระหว่างเดินมาขึ้นรถ ฉันพยายามโทรหาทั้งดินแล้วก็ชัด แต่ไม่มีใครรับโทรศัพท์เลย ตอนนี้ฉันร้อนใจจะแย่ ไม่รู้หมอนั่นมีเรื่องอะไรกันแน่“ฉันโทรหาสองคนนั้นแต่ไม่มีใครรับสายเลย เธอมีเบอร์เพื่อนคนอื่นไหม” ส้มส่ายหน้า ตอนนี้เธอกำลังตั้งใจขับรถอยู่ฉันเลยไม่อยากรบกวนอะไรเธอมาก เลยปล่อยให้ส้มขับรถไปส่วนฉันก็พยายามโทรหาสองคนนั้นตลอดเวลา แต่ก็ไม่มีใครรับสายเลยเกือบยี่สิบนาทีต่อมาส้มก็มาถึงร้าน ทันทีที่รถจอดฉันก็รีบลงจากรถแล้วเข้าไปในร้านทันที สถานการณ์ในร้านก็ดูปกติดีไม่ได้ดูมีเหตุการณ์ไม่ดีอะไร หรือเขาจะไปเกิดเรื่องที่อื่นฉันพยายามกวาดสายตามองภายในร้านเผื่ออาจจะมีใครให้ฉันถามได้ แล้วสายตาฉันก็ไปสะดุดกับมุมในสุดของร้าน ที่มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนชูแก้วอะไรสักอย่างแล้วโวยวายโดยมีคนอีกสองคนกำลังดึงเขาให้กลับลงมานั่ง“ส้ม ช่วยฉันมองหน่อยเธอว่าคนที่ยืนถือแก้วอยู่นั่นใช่ดินหรือเปล่า” ฉันเรียกให้ส้มที่
Last Updated : 2025-04-25
Latest chapter
หนึ่งเดียวของดิน ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2ชื่อของเธอคือหนึ่ง ชื่อของนายคือดินเหนียว“คุณแม่ขา ทำไมเราต้องไปบ้านคุณตาคุณยายด้วยคะ เราให้คุณตาคุณยายมาหาเหมือนทุกที ไม่ได้เหรอ” เด็กหญิงวรัญญาในวัยเก้าขวบถามขึ้น ตอนนี้เธอกำลังไปที่บ้านเกิดของแม่เธอซึ่งก็คือบ้านที่ตายายของเธออยู่ตอนนี้“เพราะแม่จะไปทำธุระที่ที่ดินด้วยไง อีกอย่างลูกๆ ก็ปิดเทอมแม่ก็เลยพามาเล่นบ้านตายายไม่ดีเหรอ”“ดีครับผมอยากไปเล่นบ้านตายาย” พี่วี พี่ชายเธอพูดด้วยความตื่นเต้น“ไม่ดี วรรณไม่อยากไป”“ดี”“ไม่ดี พี่วีว่าดีก็ไปคนเดียวสิ วรรณไม่ได้อยากไปสักหน่อย”“ทำไมเราถึงไม่อยากไปบ้านตายายเหรอ” แม่ถาม“ก็คุณตาเล่าให้ฟังว่าที่บ้านคุณตามีควายตัวใหญ่มาก แล้วยังมีเป็ดมีไก่ แล้วคุณตาก็ยังเคยบอกว่าตอนคุณตาไปเก็บไข่ไก่คุณตาเคยถูกไก่ตีด้วย คุณแม่ว่าไม่น่ากลัวเหรอคะ”“ไม่น่ากลัวหรอก ถ้าเราไม่ไปยุ่งกับเขา เขาก็ไม่ยุ่งกับเราหรอก แล้วพวกนั้นก็ไม่ได้อยู่ใกล้บ้านเราสักหน่อย ต้องไปที่สวนต่างหากถึงจะเจอ” แม่เธออธิบาย“อ้าว ไม่ได้อยู่ในบ้านคุณตาหรอกเหรอคะ”“ไม่ได้อยู่จ้ะ ที่บ้านคุณตามีแค่แมวตัวเดียวที่ลูกไม่อยากไปเพราะเรื่องนี้เหรอ”“ค่ะ ก็คุณตาบอกว่าที่บ้านมี วรรณเลยคิดว่า
หนึ่งเดียวของดิน ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1สองขีด- ดิน –“ไอ้ชัด มึงห่อให้ดีๆ หน่อย นั่นของชำร่วยงานแต่งกูนะเว้ย ตั้งใจทำหน่อยดิวะ”“กูก็ตั้งใจทำอยู่เนี่ย มึงไม่แหกตาดูวะ แต่กูมีปัญญาทำได้แค่นี้คนอุตส่าห์มาช่วยแม่งยังบ่นอีก เดี๋ยวก็ปล่อยให้ทำคนเดียวหรอก”“เออๆ ไม่บ่นแล้วทำให้ดีหน่อยก็แล้วกัน”“จะมีเมียทั้งทีลำบากเพื่อนจริงนะมึง” ชัดยังบ่นไม่เลิก ตอนนี้พวกเรามารวมตัวที่บ้านของผมเพื่อมาเตรียมของชำร่วยสำกหรับงานแต่งของผมกับหนึ่งที่จะถึงในอาทิตย์หน้า นี้ก็ผ่านมาตั้งสามเดือนแล้วจากวันที่ผมขอหนึ่งแต่งงาน ในที่สุดเราก็จะเป็นสามีภรรยากันสักที“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดของหนึ่งดังมาจากในห้องน้ำ ผมรีบทิ้งงานทั้งหมดแล้วตรงไปทางห้องน้ำทันที“หนึ่งเป็นอะไร เปิดประตู” ผมถามเสียงดังด้วยความตกใจพร้อมกับทุบประตูห้องน้ำด้วยความร้อนใจ “หนึ่งเปิดประตู”“จะเรียกทำไมเสียงดัง แล้วอยากได้ประตูห้องน้ำใหม่หรือไงถึงได้ทุบแรงขนาดนั้น” หนึ่งที่เปิดประตูออกมาบ่นผมทันที“ก็ฉันได้ยินเสียงเธอกรี๊ด เธอเป็นอะไรหรือเปล่า”“เปล่า” หนึ่งตอบพร้อมกับยื่นของบางอย่างให้ผม “ที่ฉันกรี๊ดเพราะอันนี้มันขึ้นสองขีดนะ”“สองขีด” ผมมองเจ้าสิ่งนั้นที่หนึ่งยื่นให้
หนึ่งเดียวของดิน บทส่งท้าย หนึ่งเดียวของดิน
บทส่งท้าย หนึ่งเดียวของดิน“นายพาฉันมาบ้านนายทำไม” หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จดินก็บอกว่าให้ฉันช่วยไปกับเขาหน่อย เขามีอะไรจะให้ฉันดูฉันก็นึกว่าเขาจะพาฉันไปไหนที่แท้ก็พามาบ้านของเขาที่อยู่ที่อู่รถนั่นเอง“เข้ามาข้างในก่อนสิ” ฉันเดินเข้ามาในบ้านตามที่เขาบอกก่อนที่จะรู้สึกแปลกๆ“นายจัดบ้านใหม่เหรอ” ที่ฉันรู้สึกแปลกๆ เพราะเขาจัดบ้านใหม่นี่เอง “นี่เหรอที่นายบอกว่าอยากให้ฉันดู แค่นายจัดบ้านใหม่เนี่ยนะ”“ไม่ใช่ตรงนี้ ที่ฉันอยากให้เธอดูคือข้างบนต่างหาก” เขาชี้ไปที่ชั้นสอง ฉันเลยมองเขาด้วยความระแวงหมอนี่ไม่ได้คิดจะหลอกให้ฉันขึ้นไปข้างบนแล้วทำอะไรแปลกๆ ใช่ไหม “ไม่ต้องมองฉันระแวงแบบนั้นหรอกน่า ฉันสัญญากับพ่อกับพี่ชายเธอไว้แล้วว่าจะไม่ทำอะไรเธอเด็ดขาด”“นายจะรักษาสัญญาใช่ไหม” ฉันถามย้ำเพื่อความมั่นใจถึงจะรู้ว่าเขาเป็นคนรักษาสัญญามากแค่ไหนก็ตาม นี่แหละมั้งพ่อกับพี่ฉันเลยวางใจให้ฉันคบกับเขา“อืม ถ้าเธอไม่ทำให้ฉันตบะแตก” พอเขาพูดจบฉันก็หันหลังเดินลงบันไดทันทีจนเขาต้องรีบขว้าไว้ “เดี๋ยวสิหนึ่งใจเย็นๆ ฉันพูดเล่น ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”“นายแน่ใจนะ”“แน่ใจสิ” ฉันมองตาเขาก่อนจะยอมเดินตามเขาขึ้นชั้นสองไป ดิน
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 29 กลับมาอีกครั้ง
ตอนที่ 29 กลับมาอีกครั้ง“ถ้าลูกไม่มีความสุขต้องรีบบอกพ่อนะ พ่อจะไปรับลูกกลับมาทันที”“นี่คุณลูกแค่กลับไปอยู่บ้านตายายจะไม่มีความสุขอะไร ไม่ได้ไปลำบากอะไรสักหน่อย”“ไม่ต้องไปฟังแม่นะลูก ถ้าลูกอยากกลับมาบอกพ่อได้เสมอเลยพ่อจะรีบไปรับ”“เอะ นี่คุณกล้าพูดแบบนี้กับฉันเหรอ ทีตอนเราเป็นแฟนกันคุณก็ยังอยากให้ฉันไปอยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่เหรอ ขนาดพ่อฉันเอาปืนไล่ยิงคุณยังไม่กลัวเลย จะพาฉันมาอยู่ด้วยให้ได้ ทีตอนนี้ทำเป็นร้องไห้ฟูมฟาย” ฉันพึ่งเคยได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย คุณตาฉันก็แสบใช่เล่นเหมือนกันนะเนี่ยก็อย่างว่าแหละแม่ฉันออกจะสวย“โธ่คุณ อย่าพูดเรื่องอดีตสิมันไม่เหมือนกันสักหน่อย”“ไม่เหมือนยังไง ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าตอนนั้นพ่อฉันรู้สึกยังไง”“รู้สึกแล้วค้าบ” พ่อฉันตอบเสียงอ่อย“รู้แล้วก็ดี แล้วก็รู้ใช่ไหมว่าทำแบบนี้ลูกจะลำบากใจ” แม่ฉันถามเสียงดุ“รู้”“ถ้ารู้แล้วจะทำทำไม จะเลิกทำให้ลูกลำบากใจไหม”“เลิกแล้ว” แล้วพ่อฉันก็ต้องยอมแม่อีกตามเคย แม่ฉันนี่สุดยอดไปเลย“ดี” แม่ฉันบอกกับพ่อก่อนจะหันมาพูดกับดิน “ดินเราจำได้ใช่ไหมว่าสัญญาอะไรกับป้าไว้”“จำได้ครับ”“ดี งั้นก็ไปเถอะเดี๋ยวตากับยายจะรอ”
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 28 ถูกเท
ตอนที่ 28 ถูกเท“เรียบร้อยแล้วค่ะ” พี่ปุ้มปุ้ยช่างประจำตัวฉันบอกก่อนจะก็บเครื่องสำอางใส่กระเป๋า ฉันมองสำรวจตัวเองก่อนจะขอบคุณ“ขอบคุณมากค่ะ พี่ปุ้มปุ้ย แล้วพี่วีเสร็จหรือยังคะ” ฉันถามถึงพี่ชาย ที่จะไปร่วมงานกับฉันคืนนี้“คุณวีไปด้วยเหรอคะ คุณวีไม่ได้บอกพี่ พี่เลยไม่ได้เตรียมช่างมาให้ นี่พี่มาคนเดียวนะคะ” หมายความว่ายังไง ไหนวันนั้นตกลงกันแล้วว่าพี่จะไปเป็นเพื่อนฉัน อย่าบอกนะว่าจะเทฉันนะฉันโกรธจริงๆ ด้วยนะ“พี่วี พี่วีอยู่ไหน” ฉันส่งเสียงเรียกพี่วีเสียงดังลงมาจากชั้นสองของบ้าน ดังขนาดที่ต่อให้พี่ชายฉันไปแอบในท่อระบายน้ำก็ต้องได้ยิน ถึงพี่ชายฉันจะไม่ไปแอบที่นั่นก็ตาม“เสียงดังอะไรตัวเล็ก พี่อยู่นี้” พี่ชายฉันเดินออกมาจากทางห้องรับแขก แล้วจากชุดที่ใส่ก็เป็นชุดอยู่บ้านจริงๆ“ไหนพี่บอกว่าจะไปกับฉัน แล้วทำไมยังไม่แต่งตัว อย่าบอกนะว่าพี่จะเทฉัน ฉันโกรธจริงๆ นะ” ฉันเดินโวยวายลงบันไดมา“เดินช้าๆ สิเดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก” พี่วีรีบเดินมารับฉันที่บันได “พี่ก็อยากไปกับเรานะ แต่มีคนมาขออาสาไปเป็นเพื่อนเราแทนพี่นะสิ ตอนแรกพี่ก็ไม่ยอมหรอก แต่แม่นะสิอนุญาตแล้ว พี่เลยทำอะไรไม่ได้เลยต้องยอมถอย”“ใคร”“ไปดู
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 27 เด็กฝึกงาน
ตอนที่ 27 เด็กฝึกงาน“เมื่อกี้เราพูดว่าอะไรนะตัวเล็ก”“ฉันบอกว่า ฉันจะไปช่วยงานพี่ที่บริษัท” ฉันพูดย้ำอีกครั้งชัดๆ ช้าๆ“พี่หูฝาดไป หรือว่าเราไม่สบายกันแน่” พี่วีเอามือแคะหูก่อนจะเอาอีกมือมาแตะที่หน้าฝากฉัน “ตัวก็ไม่ได้ร้อนหูพี่ก็ยังปกติดี หรือว่าตอนที่อยู่ที่นู้นหัวเราไปกระแทกอะไรมาหรือเปล่า”“นี่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย พี่อย่าเวอร์ฉันแค่เบื่อที่จะอยู่บ้านนี่ก็อยู่เฉยๆ มาตั้งหลายวันแล้ว” ฉันเดินเข้าไปเกาะแขนพี่วีแล้วเอนหัวไปซบที่แขน พี่ชายใครเนี่ยทำไมแขนแน่นแบบนี้ “อีกอย่างที่ผ่านมาพี่กับพ่อก็อยากให้ฉันไปลองฝึกงานที่บริษัทไม่ใช่เหรอ ก็ถือโอกาสตอนนี้ให้ฉันไปฝึกเลยไม่ดีเหรอ”“เอาจริงเหรอ” พี่วีถามอีกครั้ง“จริง” ฉันตอบเสียงหนักแน่นและแล้วเช้าวันที่ฉันต้องไปทำงานที่บริษัทก็มาถึง ฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินฮัมเพลงลงมาข้างล่างด้วยความอารมณ์ดี“อารมณ์ดีขนาดนั้นเลยเหรอที่จะได้ไปทำงานน่ะ” แม่ถาม“ใช่ค่ะ” ฉันตอบก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะทานข้าวที่พ่อกับแม่ แล้วก็พี่วีนั่งรออยู่ก่อนแล้ว นี่ฉันว่าฉันรีบแล้วนะแต่ก็ยังช้ากว่าทั้งสามคนอยู่ดี“ถ้าลูกไม่อยากไปไม่ต้องฝืนใจไปทำก็ได้นะ ลูกสาวคนเดียวพ่อเลี้ยงได้
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 26 เปลี่ยนไป
ตอนที่ 26 เปลี่ยนไป“ป้าแจ่มหยิบไขควงเบอร์หกให้ผมหน่อย ที่อยู่ในกล่องเครื่องมือ”“มันอันไหนวะ อันนี้ไหม” ป้าแจ่มโชว์ไขควงให้น้อยคนขับรถของที่บ้านฉันดู“ไม่ใช่ป้าอีกอัน อันที่มันใหญ่กว่านี้อันนั้นนะที่อยู่ข้างๆ” น้อยพยายามชี้ให้ป้าแจ่มดู“อันนี้เหรอ” แต่ป้าแจ่มก็ยังหยิบผิดอันอยู่ดี“ไม่ใช่ป้า อีกอัน”“อันนี้ค่ะป้า” ฉันที่ยืนมองอยู่สักพักแล้วรู้สึกทนไม่ไหวเลยเดินเข้าไปหยิบไขควงเบอร์ที่น้อยต้องการส่งให้ป้าแจ่ม“ขอบคุณค่ะ คุณหนู” ป้าแจ่มขอบคุณฉันก่อนจะหันไปถามน้อย “อันนี้ใช่ไหม”“ใช่ป้า ใช่อันนั้นแหละ” น้อยรับไขควงไปก่อนจะหันไปสนใจงานตรงหน้าต่อ“คุณหนูต้องการอะไรหรือเปล่าคะ เดี๋ยวป้าจัดการให้” ป้าแจ่มหันมาถามฉัน เพราะปกติฉันไม่ค่อยเข้ามาบริเวณห้องครัว เพราะกลัวกลิ่นอาหารจะติดเสื้อผ้า“วรรณจะมาถามนะคะว่ามีใครเห็นคุณแม่บ้างไหม วรรณเดินหาจนทั่วบ้านแล้วแต่ก็หาไม่เจอ”“อ่อ คุณผู้หญิงไปบ้านคุณดวงค่ะ พอดีคุณลูกหนูเธอกลับมาบ้านแล้วก็ยังพาลูกๆ ของเธอมาด้วยคุณผู้หญิงเลยไปเล่นกับเด็กๆ นะคะ”“พี่ลูกหนูคลอดลูกคนที่สองแล้วเหรอคะ”พี่ลูกหนูที่ฉันพูดถึงคือลูกสาวคนเล็กของบ้านหฤทัยรัตน์ที่แต่งงานกับพี่ธันแ
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 25 เหตุผล
ตอนที่ 25 เหตุผล“โอ๊ย เมื่อไรจะถึงเนี่ย ทำไมรถถึงได้ติดแบบนี้นะ” ฉันบ่นเรื่องรถติดเป็นรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ ก็จะไม่ให้ฉันบ่นได้ยังไงก็รถมันติดชนิดที่ช้ายิ่งกว่าเต่าเดินอีก“บ่นไปก็ไม่ได้อะไรหรอกน่า เลิกบ่นเถอะทีเมื่อก่อนนะพี่ไม่เห็นเราจะเคยบ่นเรื่องรถติด”“นั่นมันเมื่อก่อนนี้ ตอนนี้ฉันเริ่มแปลกใจตัวเองแล้วสิเมื่อก่อนฉันทนรถติดแบบนี้ได้ยังไง มันน่าเบื่อมากเลยนะเสียเวลาสุดๆ เลยด้วย” ฉันยังคงบ่นไม่เลิก“ลูกกลัวเสียเวลาด้วยเหรอ ไหนเมื่อก่อนลูกบอกว่าลูกมีเวลาว่างเยอะแยะเรื่องแค่นี้ไม่ส่งผลอะไรกับลูกหรอก” ฉันเคยพูดแบบที่แม่บอกด้วยเหรอ“ใช่ แม่พูดถูกเวลาพ่อบ่นเรื่องรถติดแล้วทำให้เสียเวลา ลูกยังบอกพ่ออยู่เลยเสียเวลานิดหน่อยจะเป็นอะไรแค่นี้เอง” พ่อเองก็กับเขาด้วยเหรอ“นี่สรุปหนูผิดเหรอ ก็ที่บ้านตาไม่มีรถติดแบบนี้นี่ ไปไหนมาไหนก็แป๊บเดียวขนาดที่ไกลๆ ยังแป๊บเดียวเลย แต่นี้อะไรอีกแค่แปดโลก็ถึงบ้านเราแต่เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ถึงเลย” คิดดูก็แล้วกันกับอีแค่แปดโลแต่นี่เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังแปดโลเหมือนเดิมจะไม่ให้ฉันบ่นได้ยังไง อีกชั่วโมงจะถึงบ้านหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย เผลอๆ เดินไปอาจจ
หนึ่งเดียวของดิน ตอนที่ 24 หายหัว
ตอนที่ 24 หายหัว“มานั่งทำอะไรตรงนี้มืดๆ คนเดียว ไฟก็ไม่เปิด ยุงไม่กัดเหรอ” ฉันนั่งเล่นมือถืออยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน แม่คงเห็นว่าฉันนั่งอยู่นานแล้วมั้งตั้งแต่เย็นๆ จนตอนนี้พระอาทิตย์ตกดินแล้วก็ยังไม่ยอมเข้าบ้านสักทีแถมยังไม่ยอมเปิดไฟอีก ดีที่ยังมีพัดลมที่ตาเอามาเปิดให้ไม่งั้นมีหวังได้ถูกยุงกัดทั้งตัวแบบที่แม่บอกแน่ๆ“พ่อกับพี่ล่ะ” ฉันไม่ตอบแต่ถามแม่กลับ ทั้งที่ก็รู้แหละว่าสองคนนั้นอยู่ไหน แค่อยากเปลี่ยนเรื่อง“คุยอยู่กับตายายอยู่ข้างในไง แล้วจะบอกแม่ได้ยังว่ามานั่งทำไมคนเดียวตรงนี้”“เปล่าค่ะ แค่มานั่งเล่นเฉยๆ”“จริงเหรอ ไม่ใช่ว่ารอใครอยู่เหรอ”“หนูจะรอใคร ไม่มีสักหน่อยแค่มานั่งเล่นเฉยๆ ไม่ได้เหรอ”“จ้า จ้า นั่งเล่นก็นั่งเล่น แล้วไม่ร้อนเหรอ ปกติเราขี้ร้อนจะตายไม่ใช่เหรอ” ใช่ ปกติฉันเป็นพวกความอดทนต่อความร้อนต่ำมาก แต่ตอนนี้กลับนั่งอยู่หน้าบ้านโดยมีแต่พัดลมตัวเดียวถึงที่นี่จะเป็นต่างจังหวัดที่อากาศดีกว่ากรุงเทพ แต่ก็เป็นต่างจังหวัดในช่วงกลางเดือนเมษาของประเทศไทยไม่มีที่ไหนที่จะไม่ร้อนจ้า ถึงจะเป็นเวลาค่ำแล้วก็ตาม“สงสัยชินแล้วมั้ง”“สงสัยการที่แม่ส่งเรามาอยู่ที่นี่จะได้ผลจริงๆ อย่างน้อ
