บทที่ 53

แต่แล้วเวลากลับผ่านไปโดยที่นิตาไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดใด ๆ บนร่างกายของเธอแม้แต่น้อย เธอยังหายใจได้และไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือมีส่วนใดที่ถูกบีบรัดแม้แต่แห่งเดียว หญิงสาวค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นคือใบหน้าคร้ามเข้มของคลีฟที่โน้มต่ำลงเกือบชิดใบหน้าของเธอ แขนของเขายืดขึ้นไปอยู่เหนือศีรษะของหญิงสาว กล้ามเนื้อบนต้นแขนแกร่งขมวดเกร็ง คลีฟขย้ำผ้าปูเตียงจนแทบขาดคามือ สิ่งเดียวที่หญิงสาวรับรู้ได้ตอนนี้คือความพยายามของเขาที่จะขจัดอีกตัวตนซึ่งมันสำแดงความดิบเถื่อนราวกับสัตว์ป่าออกไป ใช่...คลีฟเหมือนสัตว์ป่ากระหายเหยื่อเวลาที่เกิดความผันผวนทางอารมณ์อย่างหนัก ถึงตอนนี้นิตาก็ได้ประจักษ์ชัดแก่ใจแล้วว่าสามีของเธอมีหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปและเขาอาจจะฆ่าเธอได้เพราะความหลงลืมในตัวตน

“นีน่า...ผมรู้แล้วว่า...ผมจะทำยังไง” เสียงนั้นหอบเหนื่อย ลมหายใจร้อนของเขาเป่ารดอยู่บนปลายจมูกเล็ก ตอนนี้ราวกับว่าคลีฟเพียรสะกดอารมณ์ของซาตานร้ายในตัวเขา “ผมจะจูบคุณ...แต่จะไม่แตะต้องหรือสัมผัสคุณ”

“คลีฟคะ...”

“พระเจ้า!...ผมหยุดตัวเองไม่ได้ ถ้าขืนผมยังแตะต้องตัวคุณต่อไป ผมไม่อยากจะคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”

“แล้