เข้าสู่ระบบแชร์
ตอน 76
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-04 07:00:46หนิงชิงกับครอบครัวเดินทางมาถึงเมืองสือก็ใกล้ประตูเมืองปิดอีกแล้ว โชคดีที่ทหารหน้าประตูยังใจดีพอที่จะรอรถม้าของพวกนางวิ่งเข้าเมือง นางให้พ่อจอดให้สินน้ำใจนายทหารทั้งสองนายก่อนจะไปที่ร้านขายของแปลกของพวกเขา
ระหว่างทางพวกเขากินแต่ขนมปังมากกว่าเสบียงกรังที่เตรียมมาเสียอีก ยิ่งหนิงหยางยิ่งอยากเอาเข้าไปสอบด้วย เพราะการสอบครั้งนี้ต้องใช้เวลาถึงสามวัน หนิงชิงบอกน้องชายแล้วว่านางจะห่อเอาไว้ให้เขาสักหลายอันเพราะนางซื้อมาเยอะมาก หากหนิงหยางอยากกินรสชาติใดก็บอกนางมานางจะได้เอาออกมาเตรียมไว้ให้
ครอบครัวหนิงเดินทางมาสองวันก็มาถึงเมืองสือแล้ว นับว่าเร็วกว่าที่คาดการเอาไว้ถึงหนึ่งวัน ทำให้หนิงหยางมีเวลาพักผ่อนบ้างก็ยังดี หนิงกวานบังคับรถม้าไปที่ร้านของพวกเขาทันที ไปถึงร้านกำลังจะปิดพอดี บ่าวไพร่พอรู้ว่านายท่านกับครอบครัวมาก็รีบออกมาต้อนรับและไปจัดเตรียมห้องพักให้พวกเขาทันที นี่เป็นเพราะว่าพวกเขามา
บทที่เกี่ยวข้อง
หนิงชิง ตอน 77
ก่อนค่ำพวกเจียงเฉิงก็มาถึงเมืองสือตามกำหนดการจริง ๆ พวกเขาสอบถามนายทหารหน้าประตูเมืองว่าร้านขายของแปลกอยู่ที่ใด เป็นเพราะเจียงเฉิงใจร้อนอยากพบหน้าหนิงชิงไว ๆ นั่นเอง เขาจึงไม่สนใจว่าเขาจะไปนอนโรงเตี๊ยมไหน ทั้งสามคนพอรู้สถานที่แล้วก็เร่งเดินทางต่อไปยังร้านขายของแปลก เมื่อไปถึงพวกเขาก็เห็นคนกำลังจะปิดร้านจึงได้รีบลงจากม้าและถามหาหนิงชิงกับครอบครัว ผู้จัดการร้านพอรู้ว่าคนที่แต่งตัวดีเช่นนี้มาตามหาคุณหนูก็คงจะเป็นคนรู้จักกันกระมัง เขาจึงเข้าไปตามหนิงชิงออกมาที่หน้าร้านเพื่อดูว่ารู้จักกันจริงหรือไม่ หนิงชิงนึกแปลกใจว่าใครมาหานางเวลานี้ ตอนนี้นางกำลังจะกินข้าวเย็นร่วมกับบ่าวไพร่เพราะเหนื่อยจากการไปซื้อของมาทั้งวันแล้ว หนิงกวานเองก็อยากรู้ว่าใครมาเขาจึงออกไปพร้อมกับหนิงชิง เมื่อไปถึงหน้าร้านหนิงชิงก็เห็็นแม่ทัพใหญ่เจียงเฉิงกับคนสนิททั้งสองยืนรออยู่ก็ได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04หนิงชิง ตอน 78
ก่อนที่หนิงชิงจะได้อ้าปากสอบถามพ่อของนาง เสี่ยวชุ่ยที่อดรนทนไม่ไหวก็พูดกับหนิงชิงพร้อมน้ำตาคลอเบ้า“ลูกเอ๋ย ยากนักที่จะหาผู้ชายเช่นท่านแม่ทัพใหญ่ แม่อยากให้เจ้ารับของหมั้นเอาไว้จะได้หรือไม่ลูก ถือว่าเห็นแก่แม่ที่อยากให้เจ้าสุขสบายเถอะนะ ฮึก…”“ท่านแม่อย่าร้องไห้ ตกลง ๆ ข้าจะรับของหมั้นของเขาเจ้าค่ะ แต่ว่าเขาเองก็จะต้องมั่นคงกับข้าเพียงคนเดียวนะเจ้าคะ หากเมื่อใดที่เขาคิดนอกลู่นอกทาง ข้าจะถอนหมั้น หรือไม่หากแต่งงานกันแล้วเขานอกลู่นอกทางอีกข้าก็จะหย่ากับเขา เรื่องนี้ท่านยอมรับหรือไม่เล่าท่านแม่ทัพ”“ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้าได้ทุกอย่างหนิงชิง ขอเพียงเจ้าเชื่อใจข้าว่าข้าไม่คิดจะมีคนอื่นแน่นอน ฮ่องเต้ทรงให้พระราชโองการเลือกคู่เองกับข้ามาหลายปีแล้ว เรื่องที่ข้าจะมีคนอื่นนั้นเป็นไปไม่ได้เลย ขอบใจเจ้ามากนะที่เห็นแก่ความรักของข้า” เจียงเฉิงยื่นหยกพกให้กับหนิงชิงและกำชับให้นางเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05หนิงชิง ตอน 79
ช่วงบ่าย หนิงชิงยังชวนเจียงเฉิงกับคนของเขาไปเดินเล่นร้านค้าอื่นที่นางเล็งเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน นางเข้าไปที่ร้านหนังสือเพื่อดูว่ามีเล่มใดเหมาะกับหนิงหยางหรือไม่ เพราะหากเขาสอบผ่าน เขาจะมีตำแหน่งทางการทันที ซึ่งเขาเลือกได้ว่าจะเรียนต่อที่มณฑลหรือจะกลับไปอ่านหนังสือเองที่เมืองกัง นางจึงอยากได้หนังสือดี ๆ ไว้ให้เขา หนิงชิงยังให้เจียงเฉิงช่วยเลือกให้น้องชายนางด้วย เจียงเฉิงรู้ดีว่าการสอบเป็นอย่างไร เขาเลือกหนังสือดี ๆ เกือบสิบเล่มให้กับหนิงชิง นางรับมาพร้อมกับไปจ่ายเงินอย่างไม่คิดอันใด ในเมื่อนางไม่รู้ว่าแนวข้อสอบออกอย่างไร การสอบถามเจียงเฉิงนั้นจะดีที่สุดแน่นอน นางมั่นใจว่าเจียงเฉิงรู้แนวข้อสอบแน่ ๆ เพราะเขาดูเหมือนจะสนิทกับฮ่องเต้จนฝ่าบาทเร่งให้เขากลับเมืองหลวงไปเสียเฉย ๆ เมื่อได้หนังสือแล้วหนิงชิงยังแวะร้านขนม นางซื้อขนมไปฝากคนที่ร้านไม่น้อย ทำเอาคนสนิททั้งสองของเจียงเฉิงแทบจะถือของไม่ไหว หนิงชิงเห็นพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05หนิงชิง ตอน 80
เจียงเฉิงเดินทางอย่างไม่เร่งรีบตามที่หนิงชิงกำชับเขา เขาเห็นแล้วว่านางเองก็เป็นห่วงเขาเช่นเดียวกัน มันยิ่งทำให้เขากระชุ่มกระชวยมากขึ้นไปอีก ตอนนี้เขาได้นางเป็นคู่หมั้นแล้ว งานที่ค่ายทหารหากกลับไปแล้วพวกรองแม่ทัพทำตามที่เขาบอกเอาไว้เสร็จสิ้น คราวนี้เขาคงต้องเดินทางกลับเมืองหลวงจริง ๆ แล้ว ก่อนที่ฮ่องเต้จะโกรธที่เขาไม่ไปช่วยงาน หนิงหยางที่วันนี้ต้องเข้าห้องสอบก็ตรวจดูสิ่งของต่าง ๆ ที่ท่านแม่กับพี่สาวเตรียมเอาไว้ให้ เมื่อเห็นว่าไม่ลืมสิ่งใดแล้ว หนิงกวานก็ขับรถม้าพาทุกคนไปส่งหนิงหยางที่ที่ว่าการมณฑลซึ่งเป็นสนามสอบ ถึงแม้จะมีเวลาอีกนานกว่าจะถึงเวลาเข้าห้องสอบก็เถอะ แต่พวกเขาคิดว่าคนน่าจะเยอะจึงรีบไปกันก่อน และก็จริงอย่างที่พวกเขาคิด คนที่มาส่งและคนเข้าสอบเริ่มมากันจำนวนไม่น้อยแล้ว หนิงกวานจอดรถม้าเอาไว้ไม่ไกลจากประตูนัก เขาไม่ห่วงว่าจะออกไปลำบาก เขาอยากให้ลูกชายเดินใกล้ที่สุดเท่าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06หนิงชิง ตอน 81
ครบกำหนดวันสอบของหนิงหยาง หนิงชิงกับพ่อแม่พากันไปรอรับหนิงหยางแต่เช้า พวกเขากลัวว่าคนจะเยอะเหมือนวันมาส่งอีกจึงได้ไปแต่เช้าตรู่ พวกเขาเห็นรถม้าหลายคันเริ่มมาจอดกันแล้วเช่นกัน โชคดีที่พวกเขาได้ที่จอดเป็นที่เดิมที่พวกเขามาส่งหนิงหยางจริง ๆ ตอนนี้เพียงแค่รอให้หนิงหยางออกมาเท่านั้น หนิงชิงยังนำขนมปังมาไว้กินรองท้องมื้อเที่ยงกับพ่อแม่เผื่อว่าหนิงหยางยังไม่ออกมาก่อนตอนเที่ยง พวกเขาไม่รู้ว่าด้านในเป็นอย่างไรบ้าง เพราะเจ้าหน้าที่คุมสอบคุมเข้มมาก คนอื่นที่มารอรับคนของตนเองต่างออกไปยืนรอที่ด้านนอกหลายคน ส่วนพวกหนิงชิงยังคงอยู่ในรถม้า อย่างไรรถม้าพวกเขาก็แตกต่างจากของคนอื่น หนิงหยางจดจำได้ดีอยู่แล้ว ครอบครัวหนิงหยางรอกันอยู่เกือบสองชั่วยามจึงได้เห็นหนิงหยางเดินออกมานอกประตู หนิงชิงโบกมือเรียกน้องชายเสียงดังด้วยกลัวว่าคนเยอะแล้วหนิงหยางจะมองไม่เห็น เมื่อนางเห็นว่าน้องชายหันมามองแล้วจึงได้ลดมือลงแล้วนั่งรอกันที่รถม้าพร้อมรอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06หนิงชิง ตอน 82
เมื่อกลับถึงร้านค้า หนิงชิงให้เงินบ่าวไพร่ไปซื้ออาหารมาฉลองการสอบผ่านของหนิงหยาง นางบอกให้นำอาหารที่ดีที่สุดมาเป็นจำนวนมากเผื่อพวกเขาด้วย วันนี้นางจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารพวกเขาเอง บ่าวไพร่ต่างแสดงความยินดีกับคุณชายน้อยแล้วขอตัวไปซื้ออาหารตามที่คุณหนูใหญ่สั่ง พวกเขาดีใจจริง ๆ ที่เหล่านายท่านไม่แบ่งแยกพวกเขาออกจากงานเลี้ยงครั้งนี้ พวกเขาไม่คิดว่าครอบครัวนายท่านจะเป็นกันเองตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าเหตุใดผู้จัดการกับพ่อบ้านใหญ่จึงได้ให้พวกเขาตั้งใจทำงานให้กับนายท่านทั้งหลายอย่างดี นี่เป็นเพราะความดีของเหล่านายท่านที่ซื้อใจพวกเขาได้นั่นเอง สามเค่อต่อมาคนงานก็กลับมาพร้อมอาหารจำนวนมาก พวกเขาแบ่งอาหารอย่างที่คุณหนูใหญ่สั่งก่อนจะจัดอาหารให้บรรดานายท่านและคุณหนูที่โต๊ะส่วนตัวของพวกท่าน ส่วนพวกเขาก็ไปเรียกเพื่อน ๆ ในร้านมากินข้าวก่อนค่อยไปทำงานต่อ หนิงชิงเห็นพวกเขารู้ความเช่นนี้ก็ได้แต่ยิ้มยินดี นางไม่รู้ว่าหากน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07หนิงชิง ตอน 83
รุ่งเช้าหลังอาหารวันต่อมา หนิงชิง หนิงกวานและเสี่ยวชุ่ยไปส่งหนิงหยางที่โรงเรียนใหม่ของเขา พวกนางซื้อเสื้อผ้าเพิ่มให้กับหนิงหยางอีกนับสิบตัวตั้งแต่เมื่อวานนี้ เพราะหนึ่งปีนี้เขาจะได้ตั้งใจทบทวนตำรา ไม่ต้องห่วงเรื่องเสื้อผ้าหรืออาหารการกินใด ๆ หนิงชิงยังให้เงินเขาเอาไว้อีกห้าร้อยตำลึงนอกจากเงินสามสิบตำลึงที่เขาจะจ่ายให้กับโรงเรียน นางเห็นว่าน้องชายโตแล้วสามารถพิจารณาได้เองว่าสิ่งใดจำเป็นต้องซื้อ หากเป็นครอบครัวทั่วไปเงินห้าร้อยตำลึงสามารถอยู่ได้ไปจนตลอดชีวิต แต่หนิงชิงนึกถึงราคาหนังสือของหนิงหยางที่เจียงเฉิงเคยพานางไปซื้อ นางจึงให้เงินเผื่อเอาไว้กับน้องชายและสั่งว่าถ้าเงินหมดให้ไปรับที่ร้านแล้วส่งจดหมายมาบอกนาง นางจะชดเชยเงินให้ทางร้านเอง หนิงหยางรับฟังพี่สาวเขา เขาไม่เคยจากครอบครัวไปไหนจึงได้แต่น้ำตารื้น ถึงจะบอกว่าเขาโตแล้วก็เถอะ แต่เขาเป็นน้องชายคนเล็กของบ้านอยู่ดี เขาจึงรู้สึกโหวงเหวงไม่น้อยที่จะต้องจากกับครอบครัว หนิงชิง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07หนิงชิง ตอน 84
เมื่อตกลงเรื่องการเดินทางกับพ่อแม่ได้แล้ว หนิงชิงก็ขอบคุณพี่ชายเสี่ยวเจียงที่มาเป็นธุระให้นางอีกครั้ง พวกเขาแยกกันหลังจากทานอาหารเสร็จต่างคนต่างไปพักผ่อน ส่วนหนิงชิงยังต้องจัดเตรียมของสำหรับการเดินทางไกลในครั้งนี้ นางจะต้องเอาเงินไปเพิ่มสักสองหมื่นตำลึง เพราะไปเมืองสือครั้งนี้นางหมดเงินไปหลายพันตำลึง จึงต้องหาเงินไปเผื่อเอาไว้สำหรับการจัดตั้งร้านสาขาใหม่ของนาง หนิงชิงนึกถึงพวกพี่ชายเจิ้ง นางจะให้พี่ชายเจิ้งหงกับพี่ชายเจิ้งหย่งไปด้วยในคราวเดียว รอพรุ่งนี้ออกเดินทางสายหน่อยก็คงไม่เป็นไร อย่างไรนางก็ต้องกินข้าวเช้าก่อนอยู่ดี รุ่งเช้าวันต่อมาหนิงชิงมองหนิงกุ้ยกับชายร่างใหญ่ที่ช่วยกันทำอาหารอย่างแปลกใจ เอาไว้นางกลับมาค่อยสอบถามน้องสาวก็ยังไม่สาย หนิงชิงสั่งต้าเจียงให้พาเจิ้งหงกับเจิ้งหย่งไปด้วยเลย ให้พวกเขาเก็บเสื้อผ้าหลังอาหารเช้าให้เรียบร้อยเพื่อไปประจำที่สาขาใหม่เหมือนตอนที่พวกเขาไปสอนคนที่เมืองสือ ต้าเจียงรับคำสั่งคุณหนูใหญ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
หนิงชิง ตอน 92
ที่ร้านอาหารนั้นกำลังจะปิดทำการพอดี ทุกคนก็เห็นคู่บ่าวสาวค่อย ๆ ประคองกันมาที่หน้าร้านอย่างช้า ๆ หนิงกวานกับเสี่ยวชุ่ยจำได้ว่าต้องมีพิธีมอบน้ำชาอีกที่ยังไม่ได้ทำ นางจึงให้เจิ้งเปียวไปนำน้ำชามาเตรียมรอทั้งสองคนเอาไว้ก่อน กระทั่งทั้งคู่เดินมาถึงโต๊ะของหนิงกวานและเสี่ยวชุ่ย พวกเขาทำการคารวะน้ำชาตามธรรมเนียมและกล่าวขอบคุณที่หนิงกวานและเสี่ยวชุ่ยไม่ตำหนิที่พวกเขาออกมาช้า ทั้งหนิงกวานและเสี่ยวชุ่ยมีหรือจะไม่รู้เรื่องแบบนี้ พวกเขาได้แต่ยิ้มให้ลูกสาวที่ตอนนี้เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้วโดยไม่พูดอะไรให้ลูกสาวต้องอับอาย พวกเขาเห็นว่าทั้งคู่ดูอ่อนเพลียอยู่จึงไล่ให้ไปพักผ่อน หนิงชิงที่มองดูอยู่ได้แต่แปลกใจว่าการเข้าหอมันเหนื่อยขนาดนี้เลยเหรอ แล้วถ้าเป็นงานแต่งของนางกับเจียงเฉิงเล่าจะเป็นอย่างไร เกิดมานางก็ไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้มาก่อนเสียด้วย หนิงชิงได้แต่คิดแล้วก็หน
หนิงชิง ตอน 91
ก่อนวันแต่งงานหนึ่งวันหลังปิดร้านอาหารเช้าแล้ว ต้าเจียงพาเหล่าบ่าวแซ่เจิ้งมาทำความสะอาดและตกแต่งร้านให้เหมาะสมกับงานแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ โดยห้องหอจะอยู่ที่สุดทางของห้องอื่น เพราะห้องของหนิงกุ้ยนั้นติดกับห้องของหนิงชิง พวกเขาจึงกลัวว่าเสียงดังจะทำให้หนิงชิงตกใจเอาได้จึงได้เปลี่ยนห้องให้หนิงกุ้ย กว่าที่ทุกคนจะตกแต่งร้านด้วยสิ่งของสีแดงเสร็จก็เกือบเย็นแล้ว หนิงชิงมองดูผ้าสีแดงด้วยความรู้สึกแปลก ๆ หากตอนนางแต่งงานก็คงจะต้องมีแต่ของสีแดงเช่นนี้หมดสินะ งานแต่งนี้ไม่เหมือนยุคที่นางจากมาที่จะใส่ชุดอันใดก็ได้ รุ่งเช้าวันต่อมาร้านทั้งสามปิดทำการ ด้านหนิงกุ้ยเองถูกแม่ปลุกให้ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ยังไม่รุ่งสางด้วยซ้ำ ส่วนหนิงชิงนั้นปล่อยให้แม่ของนางกับแม่ของต้าเป่าช่วยกันจัดการหนิงกุ้ย เพราะนางเองก็ไม่รู้ว่าต้องแต่งตัวอย่างไร แต่งหน้าอย่างไรในยุคสมัยนี้
หนิงชิง ตอน 90
ฮุ่ยหลางได้รับจดหมายจากฮ่องเต้ในอีกห้าวันถัดมา เขารีบไปหาแม่สื่อเพื่อให้ไปคุยเรื่องงานแต่งงานของเขากับหนิงกุ้ยทันที โชคดีที่ฝ่าบาทอนุญาต แถมยังสั่งให้เขาอยู่คุ้มครองหนิงกุ้ยให้ดีด้วย ไม่จำเป็นต้องกลับเมืองหลวง เรื่องนี้ทำให้เขาดีใจมากที่จะได้อยู่กับภรรยาและดูแลนาง แม่สื่อได้รับค่าจ้างไม่น้อยจากฮุ่ยหลาง นางพาฮุ่ยหลางไปแลกเปลี่ยนวันเดือนปีเกิดตามธรรมเนียม รวมทั้งของหมั้นที่ฮุ่ยหลางแอบซื้อเอาไว้ก่อนหน้านี้ เขาเป็นองครักษ์มาตั้งแต่เด็กทำให้มีเงินสะสมไม่น้อย จึงสามารถจัดการเรื่องพวกนี้เองได้ พ่อแม่ของหนิงกุ้ยพอเห็นของหมั้นก็ได้แต่ตกตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าเขยแต่งเข้าของบ้านพวกเขาจะมีเงินมากมายขนาดนี้ เฉพาะตั๋วแลกเงินที่ให้มาก็เป็นพันตำลึงแล้ว ไหนจะผ้าไหมชั้นดีพร้อมเครื่องประดับอีกเล่า มูลค่าสิ่งของหมั้นนับว่าไม่น้อยเลยทีเดียว พวกเขาส่งวันเดือนปีเกิดของหนิงกุ้ยให้กับแม่สื่อตามธรรมเนียมแล้วจ
หนิงชิง ตอน 89
หนิงชิงนั่งเขียนจดหมายบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้เจียงเฉิงรู้ นางไม่รู้ว่าที่เมืองหูกุ้ยมีพันธมิตรของตระกูลเจียงหรือไม่ นางอยากให้พวกเขาช่วยดูแลคนงานในร้านของนางด้วย เนื่องจากนางไม่รู้จักใครที่เมืองหูกุ้ยเลย หากเกิดสิ่งใดขึ้นกับคนของนางนางคงรู้สึกผิดเป็นแน่ เมื่อเขียนจดหมายเสร็จแล้วหนิงชิงก็รอทหารที่มักจะมาถามหาจดหมายจากนางในช่วงบ่ายของวันอยู่เป็นประจำ และไม่นานก็มีทหารมาจริง ๆ หนิงชิงจึงยื่นจดหมายให้กับเขา ตอนนี้ร้านข้าวเช้าปิดไปนานแล้ว หนิงชิงไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองใช้เวลาเขียนจดหมายนานมากถึงขนาดนี้ อาหารเที่ยงนางก็ลืมออกมากินเสียด้วยซ้ำ เป็นปกติที่แม่ของนางจะไม่มาเรียกเผื่อว่านางกำลังออกแบบงานอยู่จะเสียสมาธิได้ เรื่องนี้ทุกคนต่างรู้กันมานานหลายปีแล้ว ทหารที่มาส่งจดหมายและรับจดหมายเห็นหนิงชิงอยู่เสียที เขาส่งจดหมายที่แม่ทัพใหญ่เขียนมาให้นางก่อนที่จะรับจดหมายจากนางเพื่อนำไปส่งให้กับแม่ทัพใหญ่ที่เ
หนิงชิง ตอน 88
หลังจากหนิงชิงจากไปแล้ว ก้านลู่ก็ช่วยกันดูแลหน้าร้านเพราะคุณหนูใหญ่สั่งว่าสิ่งของพวกนี้เป็นตัวอย่าง หากลูกค้าอยากได้ก็ให้สั่งเอาไว้ก่อนพร้อมกับวางมัดจำแล้วค่อยสั่งให้คนงานสร้างออกมา นี่เป็นเทคนิคที่จะไม่ทำให้ทุนจมของหนิงชิง นางสร้างสิ่งของเยอะก็จริง แต่ก็ไม่ได้สร้างออกมาจำนวนมากนอกจากจะมีคนมาสั่งซื้อ ที่เมืองสือมีคนซื้อมากก็เพราะนางทำเช่นนี้เช่นเดียวกัน เรื่องประโยชน์ใช้สอยสิ่งของต่าง ๆ เจิ้งหงกับเจิ้งหย่งก็อธิบายให้หูอ้าย หูกวนและก้านลู่ฟังแล้วก่อนที่จะนำออกมาหน้าร้าน พวกเขาจึงไม่กังวลว่าทั้งสามคนจะดูแลหน้าร้านไม่ได้ หากสงสัยสิ่งใดก็สามารถเข้าไปสอบถามพวกเขาให้มาสาธิตวิธีการใช้งานให้ได้เช่นกัน อย่างไรคุณหนูก็ฝากสาขานี้เอาไว้กับพวกเขา อย่างไรพวกเขาต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุดอยู่แล้ว ด้านหนิงชิงกับต้าเจียงกว่าที่จะเดินทางถึงเมืองกังก็ใช้เวลาเก้าวันเช่นเคย พวกนางมาถึงเมืองกังก็เป็นช่วงบ่ายแล้วเช่นเดียวกับตอนไปที่เมืองหูกุ้ย นับว่าการเดินทางค
หนิงชิง ตอน 87
หลังจากกินอาหารและทาสใหม่เปลี่ยนชุดกันหมดแล้ว หนิงชิงก็เรียกพวกเขามาคุยกัน“ตอนนี้พวกเจ้าเป็นคนของข้าแล้ว ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะซื่อสัตย์และตั้งใจทำงาน หากใครทำงานดีก็จะได้เงินดีด้วยเช่นกัน ถึงแม้พวกเจ้าจะเป็นทาส แต่บ่าวทุกคนที่อยู่กับข้าก็ได้รับเงินเดือนไม่น้อยเลยสักคนเดียว หากไม่เชื่อพวกเจ้าค่อยลองสอบถามกับเจิ้งหงหรือเจิ้งหย่งก็ได้ ที่สาขานี้จะมีทั้งสองคนคอยดูแลงานแทนข้า ส่วนพ่อบ้านใหญ่อย่างต้าเจียงจะมาตรวจสอบบัญชีทุก ๆ หนึ่งเดือนและจ่ายค่าจ้างให้พวกเจ้า พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่”“พวกเราเข้าใจขอรับ” คนทั้งแปดตอบเสียงดังฟังชัด พวกเขาไม่คิดว่าจะโชคดีได้รับใช้ครอบครัวที่ดีเช่นนี้ ตั้งแต่เป็นทาสมาพวกเขาไม่เคยได้เงินเดือนเลยแม้สักครั้งเดียวในชีวิต ตอนนี้พวกเขามีนายที่ดี มีหรือที่จะคิดเป็นอื่น“พวกเจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว ทั้งห้าคนที่ทำงานไม้ต้องเรียนรู้และทำงานกับเจิ้งหย่
หนิงชิง ตอน 86
หลังอาหารเย็นไม่นานนัก ต้าเจียงก็กลับมาถึงร้านค้าพร้อมโฉนดที่ดิน นับว่าเจ้าหน้าที่ทำงานได้รวดเร็วจริง ๆ หนิงชิงให้ต้าเจียงกินข้าวเสียก่อนแล้วค่อยคุยกัน เขาจึงนั่งลงกินข้าวที่เจิ้งหงกับเจิ้งหย่งเหลือเอาไว้ให้ไม่น้อย หนิงชิงคุยกับเจิ้งหงและเจิ้งหย่งเรื่องที่นางจะให้พวกเขาประจำการที่สาขานี้ นางไม่รู้ว่าพวกเขาจะเต็มใจหรือไม่“ได้ขอรับคุณหนู พวกเราจะอยู่ดูแลคนงานที่สาขานี้ให้ขอรับ อย่างไรร้านที่เมืองกังก็มีงานไม่มากนัก พวกเราน่าจะช่วยทางนี้ได้มากกว่าขอรับ”“ขอบใจพวกเจ้ามากนะที่ช่วยกันทำงานและศึกษางานใหม่ ๆ กันมาตลอด ที่นี่ห่างไกลจากเมืองกังไม่น้อย หากต้าเจียงต้องมาตรวจงานก็คงต้องพึ่งพวกเจ้าให้ควบคุมคนงานใหม่ที่ข้าจะซื้อมาให้พวกเจ้าเสียก่อนล่ะนะ”“คุณหนูใหญ่ไม่ต้องกังวลขอรับ พวกเราจะทำงานและดูแลร้านนี้ให้ดีอย่างแน่นอนขอรับ” หนิงชิงค่อยพรูลมหาย
หนิงชิง ตอน 85
บ่าวทั้งสามฟังที่หนิงชิงพูดแล้วก็ได้แต่นึกขอบคุณนางที่ทำทุกสิ่งเพื่อพวกเขา พวกเขายิ่งเคารพนางมากยิ่งขึ้น หากคุณหนูใหญ่ให้ทำสิ่งใด แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ขัดคำสั่ง กว่าที่หนิงชิงกับพวกจะเดินทางถึงมณฑลหูกุ้ยก็เป็นช่วงบ่ายของวันที่เก้าในการเดินทางแล้ว เนื่องจากระยะทางไกลไม่น้อย รวมทั้งพวกเขาไม่รู้ทางไปที่เมืองหูกุ้ยจึงได้สอบถามคนมาตลอดทางกระทั่งมาถึงได้เสียที ต้าเจียงขับรถม้าพาทุกคนเข้าไปในเมืองอย่างช้า ๆ หนิงชิงสั่งให้ต้าเจียงไปที่ที่ว่าการมณฑลเลยเพื่อหาร้านทันที คืนนี้พวกนางจะได้หาที่พักก่อนหากยังซื้อขายไม่ได้ ต้าเจียงสอบถามคนไปจนถึงที่ว่าการ เขาลงจากรถม้าเพื่อติดต่อเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่ซื้อขายร้านค้าภายในเมือง ไม่นานนักเจ้าหน้าที่ก็ออกมาคุยกับเขา“คารวะท่านเจ้าหน้าที่ขอรับ ข้าเป็นพ่อบ้านตระกูลหนิง มาติดต่อขอซื้อร้านว่างที่เมืองนี
หนิงชิง ตอน 84
เมื่อตกลงเรื่องการเดินทางกับพ่อแม่ได้แล้ว หนิงชิงก็ขอบคุณพี่ชายเสี่ยวเจียงที่มาเป็นธุระให้นางอีกครั้ง พวกเขาแยกกันหลังจากทานอาหารเสร็จต่างคนต่างไปพักผ่อน ส่วนหนิงชิงยังต้องจัดเตรียมของสำหรับการเดินทางไกลในครั้งนี้ นางจะต้องเอาเงินไปเพิ่มสักสองหมื่นตำลึง เพราะไปเมืองสือครั้งนี้นางหมดเงินไปหลายพันตำลึง จึงต้องหาเงินไปเผื่อเอาไว้สำหรับการจัดตั้งร้านสาขาใหม่ของนาง หนิงชิงนึกถึงพวกพี่ชายเจิ้ง นางจะให้พี่ชายเจิ้งหงกับพี่ชายเจิ้งหย่งไปด้วยในคราวเดียว รอพรุ่งนี้ออกเดินทางสายหน่อยก็คงไม่เป็นไร อย่างไรนางก็ต้องกินข้าวเช้าก่อนอยู่ดี รุ่งเช้าวันต่อมาหนิงชิงมองหนิงกุ้ยกับชายร่างใหญ่ที่ช่วยกันทำอาหารอย่างแปลกใจ เอาไว้นางกลับมาค่อยสอบถามน้องสาวก็ยังไม่สาย หนิงชิงสั่งต้าเจียงให้พาเจิ้งหงกับเจิ้งหย่งไปด้วยเลย ให้พวกเขาเก็บเสื้อผ้าหลังอาหารเช้าให้เรียบร้อยเพื่อไปประจำที่สาขาใหม่เหมือนตอนที่พวกเขาไปสอนคนที่เมืองสือ ต้าเจียงรับคำสั่งคุณหนูใหญ่
